Neil Young, Gordon Lightfoot, Joni Mitchell veya Leonard Cohen gibi Kanadalı müzisyenlerden önce Ian Tyson vardı.
Müzik kariyerine halk dönemi ikilisi Ian ve Sylvia’nın yarısı olarak başlayan ve kendi ülkesinde saygı duyulan bir figür haline gelen Bay Tyson, hem müziği hem de Kanada’nın çiftlik ülkesinin kültürüne olan bağlılığı nedeniyle kutlandı. Perşembe günü güney Alberta’daki çiftliğinde öldü. 89 yaşındaydı.
Ailesi yaptığı açıklamada, “devam eden sağlık komplikasyonlarından” öldüğünü söyledi, ancak daha fazla ayrıntı vermedi.
“Four Strong Winds” adlı şarkısı, 2005 yılında Canadian Broadcasting Corporation kamu radyo ağının dinleyicileri tarafından en önemli Kanada müziği parçası seçilen Bay Tyson, hayatının büyük bir bölümünü hem bir çiftlik sahibi hem de bir müzisyen olarak geçirdi.
Bay Young, Johnny Cash ve diğerlerinin yazdığı “Four Strong Winds” ve özellikle Judy Collins’in yazdığı “Someday Soon” gibi şarkılarının icrası, her zaman adı olmasa da müziğini Amerika Birleşik Devletleri’nde iyi bilinir hale getirdi.
Ancak yıpranmış bir çiftçi-müzisyen olarak kişiliği, Bay Cash’in sınırın diğer tarafında olması gibi, onu Kanada’da simge haline getirdi. Calgary’nin güneyindeki Tyson çiftliğini 80’li yaşlarına kadar yönetti ve zamanın tahribatına, değişen zevklere, ekonomik zorluklara ve bir süre sesini kaybetmesine rağmen inatla devam etti.
Jonathan Demme konser sineması “Heart of Gold”da (2006) Mr. Winnipeg yakınlarında. “Hayatımda duyduğum en güzel plaktı ve buna doyamadım” dedi.
Ian Dawson Tyson, 25 Eylül 1933’te Victoria, British Columbia’da George ve Margaret Tyson’ın ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi. 1906’da İngiltere’den göç etmiş sigorta satıcısı ve polo tutkunu babasına ait küçük bir çiftlikte ata binmeyi öğrendi ve atların büyüsüne kapılarak büyüdü; genç yaşlarından itibaren rodeo pistinde yarıştı. Bir Calgary hastanesinde düşme sırasında ayak bileği kırıldıktan sonra iyileşirken gitar çalmayı öğrendi.
1950’lerin sonlarında folk ve rock şarkıları söylemeye başladı. Ancak 1958’de Vancouver School of Arka’dan mezun olduktan sonra reklam sanatçısı olarak çalışmak için Toronto’ya taşındı.
Oradaki yerel kulüplerde sahne aldı ve 1959’da Sylvia Fricker adında genç bir kadınla şarkı söylemeye başladı. 1961’de Ian ve Sylvia olarak tam zamanlı bir halk gösterisi haline geldiler ve dört yıl sonra evlendiler.
1962’de New York’a taşındılar ve ortaya çıkan Amerikan halk sahnesinin dayanak noktaları oldular. Bob Dylan ve kız arkadaşı Suze Rotolo ile arkadaş oldular.
Tarihsiz bir fotoğrafta Bay Tyson ve eşi Sylvia. 1961’de tam zamanlı bir halk oyunu oldular ve dört yıl sonra evlendiler. Kredi… Michael Ochs Arşivleri / Getty Images
Müşterileri arasında Bay Dylan ve Peter, Paul ve Mary’nin de bulunduğu yüksek güçlü yönetici Albert Grossman, onlara Vanguard Records ile bir sözleşme yaptı. Basitçe “Ian & Sylvia” olarak adlandırılan ilk kayıtları, çoğunlukla geleneksel İngiliz ve Kanada halk şarkılarından oluşuyordu.
İkinci albümleri “Four Strong Winds” daha eklektikti. Bay Dylan’ın “Tomorrow Is a Long Time” şarkısını ve en önemlisi, Bay Dylan’ın söz yazarı olarak ortaya çıkmasıyla teşvik edilen, Bay Tyson’ın yaklaşık yarım saat içinde yazdığını söylediği ilk şarkısı olan başlık parçasını içeriyordu.
Şarkının Britanya Kolumbiyası Vernon’da “her zaman ayrıldığım ve pişman olduğum sevimli bir Yunan kızı” hakkında olduğunu söyledi. (Adı Evinia Pulos’du ve altmış yılı aşkın bir süredir tekrar tekrar bir aşk ilişkisi sürdürdükleri ortaya çıktı.) Kanada Batısı ve amansız güçlere karşı geçen kayıp bir aşk ve gezici çiftlik ve çiftlik çalışması hikayesi doğanın (“Yalnız esen dört kuvvetli rüzgar/Yüksekten akan yedi deniz/Ne olursa olsun değişmeyen her şey”), Bay Tyson’ın çalışmalarının zaman içinde nasıl gelişeceğinin tonunu belirledi.
1968’de, Byrds’ın yeni ufuklar açan country-rock albümü “Sweetheart of the Rodeo” yayınlanmadan önce, ikisi Nashville’e taşındı ve burada country’den etkilenen iki albüm kaydettiler ve country-rock grubu Great Speckled Bird’ü kurdular. Çift, performansı durdurmadan önce 13 albüm kaydetti. 1975’te boşandılar.
Bay Tyson, Kanada’nın batısına döndü ve burada çiftçiliğe devam etti ve solo kariyerine odaklandı. 1970 ile 1975 yılları arasında Kanada’nın ulusal televizyon ağında bir programa ev sahipliği yaptı, ancak kendisini bir halk gösterisinden çok Batılı bir gösteri olarak yeniden keşfetmeden önce müziği neredeyse bırakmıştı.
İlk olarak, geleneksel kovboy müziği ile kendi yazdığı Batı şarkılarını birleştiren, çok beğenilen 1983 albümü “Old Corrals and Sagebrush” çıktı. 1986’da “Kovboyografi” Kanada’da platin statüsü kazandı. Zamanla, ticari markası olan kovboy çizgisi ve sert bacaklı yürüyüşü, çiftçilik, kayıt ve konserlerde ve Elko, Nev’deki yıllık Ulusal Kovboy Şiir Buluşması gibi etkinliklerde performans sergilemesinde tanıdık bir Kanada varlığı haline geldi.
Ve yalnız çiftlik hayatının cazibesi ve hüsranları hakkında “Songs From the Gravel Road” gibi bir dizi anımsatıcı, inatla modası geçmiş albümler kaydetti. Hem sayısız onur ve ödül dizisi hem de 1986’da yaşının yarısından daha küçük bir genç olan Twylla Biblow ile evlenmesi de dahil olmak üzere kendi hayatı da karmaşık kaldı. Bu evlilik 2008’de boşanmayla sonuçlandı.
Hayatta kalanların tam bir listesi hemen mevcut değildi.
Bay Tyson, 2006’da Ontario’daki Havelock Country Jamboree’de sesini fena halde zorladı ve bir yıl sonra bir virüs daha fazla (ve geri döndürülemez) hasara neden oldu.
İki yıl sonra geri döndü, pürüzsüz baritonu boğuk bir fısıltıya dönüştü, ancak “Yellowhead to Yellowstone and Other Love Stories” albümüyle popülaritesi bozulmadan kaldı.
Müziği boyunca, yalnız çiftlik hayatını, açık havanın cazibesini, kalp kırıklığının acılarını ve kayıp aşkı yansıtıyordu.
The Globe and Mail’de 2008’de 75 yaşına yaklaştığı bir profil, T-Bar-Y çiftliğinde bunun bazı ayrıntılarını yakaladı: Sabah 6’da başlayan 12 saatlik çalışma programı Pazartesi yıkama (almak için beş çift Wranglers onu hafta boyunca). Pişirdiği “ortalama, sarımsaklı” bufalo. Kovboy şapkaları ve kitaplarla dolu yer – “To Kill a Mockingbird”, bir Georgia O’Keeffe biyografisi, bir sözlük, “The Western Buckle: History, Arka, Culture, Function”, Michael Ondaatje’nin “Divisadero”su. Buzdolabının üzerindeki mıknatısta şunlar yazılıydı: “Hayat zor. Aptalsan hayat daha zor. – John wayne.”
Muhabir Marsha Lederman’a “Bir tarihçi oldum, bu yaşam tarzının tarihçisi oldum” dedi, “ve bu yaşam tarzı neredeyse bitmek üzere. Kovboyların hepsi gitti.”
Bu, sık sık geri döndüğü bir temaydı. Evvel, “İnsanlar bana ‘Tyson, sen hep eski günlerin hasretini çekiyorsun’ diyor” dedi. “Ve haklılar, bu doğru – ben geçmişte yaşıyorum. Ve çok daha iyiydi.”
Eduardo Medina raporlamaya katkıda bulundu.
Müzik kariyerine halk dönemi ikilisi Ian ve Sylvia’nın yarısı olarak başlayan ve kendi ülkesinde saygı duyulan bir figür haline gelen Bay Tyson, hem müziği hem de Kanada’nın çiftlik ülkesinin kültürüne olan bağlılığı nedeniyle kutlandı. Perşembe günü güney Alberta’daki çiftliğinde öldü. 89 yaşındaydı.
Ailesi yaptığı açıklamada, “devam eden sağlık komplikasyonlarından” öldüğünü söyledi, ancak daha fazla ayrıntı vermedi.
“Four Strong Winds” adlı şarkısı, 2005 yılında Canadian Broadcasting Corporation kamu radyo ağının dinleyicileri tarafından en önemli Kanada müziği parçası seçilen Bay Tyson, hayatının büyük bir bölümünü hem bir çiftlik sahibi hem de bir müzisyen olarak geçirdi.
Bay Young, Johnny Cash ve diğerlerinin yazdığı “Four Strong Winds” ve özellikle Judy Collins’in yazdığı “Someday Soon” gibi şarkılarının icrası, her zaman adı olmasa da müziğini Amerika Birleşik Devletleri’nde iyi bilinir hale getirdi.
Ancak yıpranmış bir çiftçi-müzisyen olarak kişiliği, Bay Cash’in sınırın diğer tarafında olması gibi, onu Kanada’da simge haline getirdi. Calgary’nin güneyindeki Tyson çiftliğini 80’li yaşlarına kadar yönetti ve zamanın tahribatına, değişen zevklere, ekonomik zorluklara ve bir süre sesini kaybetmesine rağmen inatla devam etti.
Jonathan Demme konser sineması “Heart of Gold”da (2006) Mr. Winnipeg yakınlarında. “Hayatımda duyduğum en güzel plaktı ve buna doyamadım” dedi.
Ian Dawson Tyson, 25 Eylül 1933’te Victoria, British Columbia’da George ve Margaret Tyson’ın ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi. 1906’da İngiltere’den göç etmiş sigorta satıcısı ve polo tutkunu babasına ait küçük bir çiftlikte ata binmeyi öğrendi ve atların büyüsüne kapılarak büyüdü; genç yaşlarından itibaren rodeo pistinde yarıştı. Bir Calgary hastanesinde düşme sırasında ayak bileği kırıldıktan sonra iyileşirken gitar çalmayı öğrendi.
1950’lerin sonlarında folk ve rock şarkıları söylemeye başladı. Ancak 1958’de Vancouver School of Arka’dan mezun olduktan sonra reklam sanatçısı olarak çalışmak için Toronto’ya taşındı.
Oradaki yerel kulüplerde sahne aldı ve 1959’da Sylvia Fricker adında genç bir kadınla şarkı söylemeye başladı. 1961’de Ian ve Sylvia olarak tam zamanlı bir halk gösterisi haline geldiler ve dört yıl sonra evlendiler.
1962’de New York’a taşındılar ve ortaya çıkan Amerikan halk sahnesinin dayanak noktaları oldular. Bob Dylan ve kız arkadaşı Suze Rotolo ile arkadaş oldular.
Tarihsiz bir fotoğrafta Bay Tyson ve eşi Sylvia. 1961’de tam zamanlı bir halk oyunu oldular ve dört yıl sonra evlendiler. Kredi… Michael Ochs Arşivleri / Getty Images
Müşterileri arasında Bay Dylan ve Peter, Paul ve Mary’nin de bulunduğu yüksek güçlü yönetici Albert Grossman, onlara Vanguard Records ile bir sözleşme yaptı. Basitçe “Ian & Sylvia” olarak adlandırılan ilk kayıtları, çoğunlukla geleneksel İngiliz ve Kanada halk şarkılarından oluşuyordu.
İkinci albümleri “Four Strong Winds” daha eklektikti. Bay Dylan’ın “Tomorrow Is a Long Time” şarkısını ve en önemlisi, Bay Dylan’ın söz yazarı olarak ortaya çıkmasıyla teşvik edilen, Bay Tyson’ın yaklaşık yarım saat içinde yazdığını söylediği ilk şarkısı olan başlık parçasını içeriyordu.
Şarkının Britanya Kolumbiyası Vernon’da “her zaman ayrıldığım ve pişman olduğum sevimli bir Yunan kızı” hakkında olduğunu söyledi. (Adı Evinia Pulos’du ve altmış yılı aşkın bir süredir tekrar tekrar bir aşk ilişkisi sürdürdükleri ortaya çıktı.) Kanada Batısı ve amansız güçlere karşı geçen kayıp bir aşk ve gezici çiftlik ve çiftlik çalışması hikayesi doğanın (“Yalnız esen dört kuvvetli rüzgar/Yüksekten akan yedi deniz/Ne olursa olsun değişmeyen her şey”), Bay Tyson’ın çalışmalarının zaman içinde nasıl gelişeceğinin tonunu belirledi.
1968’de, Byrds’ın yeni ufuklar açan country-rock albümü “Sweetheart of the Rodeo” yayınlanmadan önce, ikisi Nashville’e taşındı ve burada country’den etkilenen iki albüm kaydettiler ve country-rock grubu Great Speckled Bird’ü kurdular. Çift, performansı durdurmadan önce 13 albüm kaydetti. 1975’te boşandılar.
Bay Tyson, Kanada’nın batısına döndü ve burada çiftçiliğe devam etti ve solo kariyerine odaklandı. 1970 ile 1975 yılları arasında Kanada’nın ulusal televizyon ağında bir programa ev sahipliği yaptı, ancak kendisini bir halk gösterisinden çok Batılı bir gösteri olarak yeniden keşfetmeden önce müziği neredeyse bırakmıştı.
İlk olarak, geleneksel kovboy müziği ile kendi yazdığı Batı şarkılarını birleştiren, çok beğenilen 1983 albümü “Old Corrals and Sagebrush” çıktı. 1986’da “Kovboyografi” Kanada’da platin statüsü kazandı. Zamanla, ticari markası olan kovboy çizgisi ve sert bacaklı yürüyüşü, çiftçilik, kayıt ve konserlerde ve Elko, Nev’deki yıllık Ulusal Kovboy Şiir Buluşması gibi etkinliklerde performans sergilemesinde tanıdık bir Kanada varlığı haline geldi.
Ve yalnız çiftlik hayatının cazibesi ve hüsranları hakkında “Songs From the Gravel Road” gibi bir dizi anımsatıcı, inatla modası geçmiş albümler kaydetti. Hem sayısız onur ve ödül dizisi hem de 1986’da yaşının yarısından daha küçük bir genç olan Twylla Biblow ile evlenmesi de dahil olmak üzere kendi hayatı da karmaşık kaldı. Bu evlilik 2008’de boşanmayla sonuçlandı.
Hayatta kalanların tam bir listesi hemen mevcut değildi.
Bay Tyson, 2006’da Ontario’daki Havelock Country Jamboree’de sesini fena halde zorladı ve bir yıl sonra bir virüs daha fazla (ve geri döndürülemez) hasara neden oldu.
İki yıl sonra geri döndü, pürüzsüz baritonu boğuk bir fısıltıya dönüştü, ancak “Yellowhead to Yellowstone and Other Love Stories” albümüyle popülaritesi bozulmadan kaldı.
Müziği boyunca, yalnız çiftlik hayatını, açık havanın cazibesini, kalp kırıklığının acılarını ve kayıp aşkı yansıtıyordu.
The Globe and Mail’de 2008’de 75 yaşına yaklaştığı bir profil, T-Bar-Y çiftliğinde bunun bazı ayrıntılarını yakaladı: Sabah 6’da başlayan 12 saatlik çalışma programı Pazartesi yıkama (almak için beş çift Wranglers onu hafta boyunca). Pişirdiği “ortalama, sarımsaklı” bufalo. Kovboy şapkaları ve kitaplarla dolu yer – “To Kill a Mockingbird”, bir Georgia O’Keeffe biyografisi, bir sözlük, “The Western Buckle: History, Arka, Culture, Function”, Michael Ondaatje’nin “Divisadero”su. Buzdolabının üzerindeki mıknatısta şunlar yazılıydı: “Hayat zor. Aptalsan hayat daha zor. – John wayne.”
Muhabir Marsha Lederman’a “Bir tarihçi oldum, bu yaşam tarzının tarihçisi oldum” dedi, “ve bu yaşam tarzı neredeyse bitmek üzere. Kovboyların hepsi gitti.”
Bu, sık sık geri döndüğü bir temaydı. Evvel, “İnsanlar bana ‘Tyson, sen hep eski günlerin hasretini çekiyorsun’ diyor” dedi. “Ve haklılar, bu doğru – ben geçmişte yaşıyorum. Ve çok daha iyiydi.”
Eduardo Medina raporlamaya katkıda bulundu.