Frankfurt (Öder)–Michel Garand hemen itiraz ediyor. Frankfurt an der Oder çevresindeki bölgeyi yapısal olarak zayıf olarak tanımlamaktan hoşlanmıyor. “Burada ihtiyacımız olan her şey var” diyor. Garand, 24 yıl önce Kanada'nın Quebec kentinden Almanya'ya geldi, yıllarca pazar meydanındaki belediye binasında çalıştı ve birkaç ay önce kendi işini kurdu. Bölgede organik tarımı güçlendirmek, çiftçilere ekilebilir araziler açmak ve çiftçilerin ürünlerini daha iyi pazarlamasına yardımcı olmak istiyor. Ubuntu EcoCenter iki arkadaşıyla birlikte kurduğu şirketin adıdır.
Frankfurt an der Oder'de büyük şehir hissi: Berlin'deki St. Oberholz'dan Tobias Kremkau, Brandenburg'un eteklerinde de ortak çalışmanın mümkün olmasını sağladı.
Bu sabah Garand, Frankfurt an der Oder'deki Sparda-Bank Berlin ortak çalışma alanı Blok O'nun birinci katında oturuyor. 59 yaşında, saçları hafif gri, mütevazı bir aile babası, kot pantolon ve mavi-kırmızı bir kazak giyiyor. Bu evin kendisi için yaratıldığı insanlardan biri olduğuna dair hiçbir fikri yok. Buradaki amaç kurucuları desteklemek, hayalperestleri teşvik etmek ve girişimcileri dünyayı biraz daha iyi hale getirme çabalarına desteklemektir. Garand'dan biraz daha genç olmak istiyorlar ama sonuçta önemli olan fikir.
Ortak çalışma kavramı, çalışma dünyasına dair tüm klasik fikirlerin yıllardır mutlu bir şekilde yok edildiği Kaliforniya'dan geliyor: San Francisco'da genç bir adam bir start-up'ta çalışıyordu, ofiste masasında çalışıyordu ama her zaman bilgisayara giderken bile geri dönmek için. Çoğu zaman ağ bağlantısı veya güç bağlantısı yoktu. İşte böyle başladı.
Polonya sınırında yenilik alanı
Almanya'da St. Oberholz, işbirlikçi çalışmanın çekirdeği olarak görülüyor; Rocket ve Zalando'nun kurucuları iş fikirlerini, onları çok zengin insanlar haline getiren Rosenthalter Platz'daki Berlin kafesinde ve dünyanın en büyük pop müzik grubunun kullandığı uygulama olan Soundcloud'da geliştirdiler. yıldızlar da burada icat edildi. Ansgar Oberholz, kafeyi açan adamın adı. Tobias Kremkau yönetici olarak ortak çalışma konseptinden sorumludur. Frankfurt'taki ortak çalışma fikrinin de arkasında o var çünkü esnek işyerleri iş fikrinin başka yerlerde de işe yarayıp yaramayacağını öğrenmek istiyordu. Bir yıl önceydi.
Sparda Bank, yeni bir şube binası ararken, iki katlı, büyük cam panelli göz alıcı bir bina olan eski çocuk mağazasıyla karşılaştı. Burada bebek arabaları satılırdı ve birleşmeden sonra burada elektronik eşyalar satılırdı. Daha sonra bina bir süre boş kaldı ve bir noktada Sparda bankası tartışmaya açıldı. Ancak bina sadece bankacılık işleri için fazla büyük görünüyordu, bu yüzden işbirliği fikri ortaya çıktı.
Tarihi bir lokasyonda modern tasarım: Bina daha önce büyük mağaza olarak kullanılıyordu.
Çok geçmeden Michel Garand dükkânı keşfetti. Burada huzur içinde çalışabilir, yazıcı kullanabilir ve şehrin en hızlı interneti olduğu söylenen internetin keyfini çıkarabilir. Garand'ın projesine başlamak için ihtiyacı olan tek şey bu. Ayrıca projesi için Berlin'e taşınmasına veya başka bir yer aramasına da gerek yoktu.
Yerli Kanadalının bir rol model olarak görülmesinin bir başka nedeni de budur. Yeniden birleşme sonrasında yaşanan yapısal değişiklik, Berlin Duvarı'nın yıkılmasından kısa bir süre sonra şehirde 87.000'den fazla insan yaşıyordu; geçen yıl bu sayı yaklaşık 30.000'den azdı. Pek çok vasıflı işçi, Berlin Duvarı'nın yıkılmasından sonra tanıdık işleri ortadan kalktığında ve fabrikalar kapandığında çalışmaya başladı. İş bulma kurumu geçtiğimiz günlerde işgücü piyasasının şu anda iyi durumda olduğunu duyurdu; Frankfurt'ta 1990'dan bu yana bu kadar az işsiz yoktu. Ancak momentumun zayıfladığına dair ilk işaretlerin olduğu söyleniyor.
Michel Garand için taşınmak hiçbir zaman sorun olmadı. Memleketinden ayrıldıktan sonra bir yıl Vestfalya'nın Münster kentinde yaşadı, orada Almanca öğrendi ve ardından Frankfurt an der Oder'e taşındı. O zamandan beri neden kaldı? “Berlin'e yakınlığı ve Polonya sınırına yakınlığı seviyorum. Rusya ile Amerika arasında burası her şeyin ortası” diyor ve gülümsüyor.
Ve kim bilir, belki de bölgede organik tarımı daha sağlam bir şekilde kurma, çiftçilerin tarım arazilerini kiralamalarına yardımcı olma ve onları pazarlama konusunda destekleme iş fikri, şimdi kulağa öyle gelmese bile gelecekte büyük bir şey olacak. Dijitalleşmenin bölgesel bölgelerdeki insanların ihtiyaçlarını nasıl değiştireceğini kim söyleyebilir? Çalışma hayatı da öyle. Berlin'deki St. Oberholz'da da uzun saatler geçiren Sascha Lobo, en çok satan kitabı “Gerçeklik Şoku”nda, yakın ve uzak gelecekteki pek çok trendi ve gelişmeyi hayal edemeyeceğimizi ve bu nedenle kimsenin dünya hakkında ne söyleyebileceğini açıkça ortaya koyuyor. iş değişecek gibi olacak.
Gelecekte paranın nasıl kazanılabileceği sorusuyla da yoğun olarak ilgilenen bir adam da Tobias Jacob Berten. Bu modern iş unvanlarından birine sahip, kurumsal inovasyon yönetiminin başı, dolayısıyla bankanın para ve faizden daha fazlasını sunmasını sağlaması gerekiyor. Kendisi ve ekibinin bir bankada ortak çalışmayı mümkün kılma fikri vardı. Gençlere kendi geleceklerini şekillendirme şansı sunmak istediler. Ve bu sitede. Ve tabii ki finans kurumu yeni, genç müşteriler de çekmek istiyordu çünkü banka son yıllarda kırsal kesimden göçten de sıkıntı çekiyordu; müşterileri genellikle 60 yaşın üzerindeydi.
Gri saçlı düzenli müşteriler ve yalınayak dizüstü bilgisayar çalışanları
Bu sabah, çoğunlukla gri saçlı evli çiftler, emekliler ve düzenli müşteriler, rutin olarak hesap özetlerini makinelerden çıkarıyor, bir masaya oturuyor ve her şeyin doğru olup olmadığını kontrol ediyor. Dijital çağda gençler ve yaşlılar arasındaki büyük suskunluk, ATM'lerin modern tezgahlardan ve rahat oturma yerlerinden çok uzakta olmadığı eski çocuk mağazasında da görülebilir. Düzenli müşteriler ile dizüstü bilgisayar kuşağı arasındaki konuşmalar nadiren gözlemleniyor. Gençlerin çıplak ayakla ya da köpekleriyle birlikte dizüstü bilgisayarlarının önünde oturmaları, üniversiteye hazırlanmaları ya da geleceklerini planlamaları umurlarında değil. Belki yaşlıların bir kısmı pes etmiş ve bölgedeki ekonomik toparlanma vaatlerine artık inanmıyorlar. Doğu Almanya'nın sona ermesinden sonra onlara ne söz verilmedi? Peki bunların nesi gerçekleşti?
Yenilikçi çalışma alanında, milenyumun başlangıcından sonra, Doğu Almanya döneminde mikroelektroniğin en önemli lokasyonlarından biri olan Frankfurt'ta 1,3 milyar avroya mal olacak bir çip fabrikası inşa edilecek ve 1.300 yeni istihdam sağlanacaktı. yarattı. Amerikan şirketi Intel ve Arap şeyhleri tarafından finanse ediliyor. Ancak SPD Başbakanı Matthias Platzeck başkanlığındaki eyalet hükümetinin iddialı planı, federal hükümetin milyar dolarlık krediyi garanti etmemesi nedeniyle başarısız oldu. “Communicant” projesi hiçbir zaman hayata geçirilemedi, salonun dış kabuğu tamamlandı ve Brandenburg eyaletinin, Oderstadt'ın ve yatırımcıların yatırdığı 268 milyon euro gitti. Daha sonra bir güneş pili şirketi iflas eden kabuğa geçti ve halefi de yılın başında iflas etti.
Halen Çekoslovakya'da inşa edilmiş olan ve ortak çalışma binasının önündeki Magistrale durağında gıcırdayarak duran eski tramvaylar, Doğu Almanya dönemindeki eski tam istihdam günlerini hatırlatıyor. Çok uzakta olmayan Avrupa Üniversitesi, özellikle çok sayıda yeni kurulan işletmeye olanak sağlamasıyla ünlüdür. Ancak öğrenciler genellikle altyapı eksikliği nedeniyle fikirlerinden hızla uzaklaşıyorlar. Blok O'nun politikacılar ve iş dernekleri tarafından desteklenmesinin nedeni de Belediye Başkanı René Wilke (Solda) halkıyla birlikte burada bulunuyor ve Ticaret ve Sanayi Odası, fikir ve temas toplamak için üyelerini binaya gönderiyor.
Filtre kahve yerine espresso
Bu zamanda bir kahve de aslında fena olmazdı. Emekliler sıklıkla bunun çok pahalı olduğunu söylüyor. Sıcak bir içecek için iki avrodan fazla para da şehirde oldukça yüksek bir fiyat. Ama belki başka bir açıklaması daha vardır: gelenek.
Blok O'da tipik espresso servis ediliyor ve cappuccino süt köpüğünde çiçek deseniyle süsleniyor. Filtre kahvenin Doğu Almanya'da bir geleneği vardır, çünkü iyi filtre kahve İtalya veya Amerika'da değil, geçen yüzyılın başında Dresden'de Melitta Benz tarafından icat edilmiştir. Fincanındaki kahve artıklarından rahatsız oldu, mutfakta kurutma kağıdı kullanmayı denedi ve bir noktada kağıt filtreyi buldu. Melitta şirketi bugün hala varlığını sürdürüyor. Muhtemelen Frankfurt'ta gizlice hayal ettikleri bir başarı hikayesi daha.
Tobias Jacob Berten espresso içmeye karar verdi. Onun belirli hedefleri var. Modern çalışma dünyası hakkında konuştuğunuzda her zaman ağ oluşturmayı kastediyorsunuz. Öyleyse neden bankanın müşterilerin etkilenip kazanılabileceği stratejik ortakları olup olmadığını kontrol etmiyorsunuz? Berten'e göre ikinci bir yön daha var: modern kooperatif fikri. Sparda-Bank, Berlin Duvarı'nın yıkılmasından kısa bir süre sonra Reichsbahn-Sparkasse'den ortaya çıktı. Şirketi kurduklarında Bahner'lar paralarının kendi ülkelerinde olduğundan daha iyi yatırım yapıldığından emin olmak istediler. Berten bugün hala dayanışma ilkesini seviyor. Ayrıca Sparda Bank'ın Almanya'da iş alanı eski Demokratik Almanya Cumhuriyeti sınırları olan tek şirket olduğuna dikkat çekiyor. Yeni federal eyaletlerde ve Berlin'de 85 lokasyon bulunmaktadır.
Berten, gelecekte bankasının sağlık ve mobilite alanındaki uzmanlarla iş birliği yapacağını gayet iyi tahmin edebiliyor. Ayrıca bölgesel kooperatifler alanında da köprüler kurmayı, belki de mahalleden gelen ürünlerin şubelerde ticaret noktaları olarak sunulmasını istiyor. orada satılabilir. Michel Garand, tarımın da hesaba katılmasından kesinlikle memnun olacaktır.
Öğleden sonra yerli Kanadalının yanındaki koltuklar dolu, iki öğrenci hukuk sınavlarına çalışıyor ve üniversite kütüphanesinden farklı olarak günün veya gecenin herhangi bir saatinde çalışma fırsatının tadını çıkarıyor. Gudrun Nörenberg bir sigorta acentesi, şubesi kapalı, Berlin-Marzahn'a gidip gelebiliyordu ama müşterileriyle yerinde şahsen buluşabilmek için Blok O'da bir yer kiralamaya karar verdi. Ve geçici iş bulma kurumunun bulunduğu ofislerden birinde bile çalışanların en önemli görevleri gün bitmeden tamamlamak istedikleri açıktır.
Dışarıda hava kararmaya başladığında Michel Garand eşyalarını topluyor. Karısı aradı ve çocukları çoktan aldığını ve onu da yanına alabileceğini söyledi. Garand teklifi memnuniyetle kabul eder. Sadece birkaç dakika sonra evine dönüyor ve kendisini yaklaşık 4.500 nüfuslu küçük Müllrose kasabasında buluyor. Garand'ın söylemeyi sevdiği gibi, her şeyin merkezinin olduğu yer.
Frankfurt an der Oder'de büyük şehir hissi: Berlin'deki St. Oberholz'dan Tobias Kremkau, Brandenburg'un eteklerinde de ortak çalışmanın mümkün olmasını sağladı.
Bu sabah Garand, Frankfurt an der Oder'deki Sparda-Bank Berlin ortak çalışma alanı Blok O'nun birinci katında oturuyor. 59 yaşında, saçları hafif gri, mütevazı bir aile babası, kot pantolon ve mavi-kırmızı bir kazak giyiyor. Bu evin kendisi için yaratıldığı insanlardan biri olduğuna dair hiçbir fikri yok. Buradaki amaç kurucuları desteklemek, hayalperestleri teşvik etmek ve girişimcileri dünyayı biraz daha iyi hale getirme çabalarına desteklemektir. Garand'dan biraz daha genç olmak istiyorlar ama sonuçta önemli olan fikir.
Ortak çalışma kavramı, çalışma dünyasına dair tüm klasik fikirlerin yıllardır mutlu bir şekilde yok edildiği Kaliforniya'dan geliyor: San Francisco'da genç bir adam bir start-up'ta çalışıyordu, ofiste masasında çalışıyordu ama her zaman bilgisayara giderken bile geri dönmek için. Çoğu zaman ağ bağlantısı veya güç bağlantısı yoktu. İşte böyle başladı.
Polonya sınırında yenilik alanı
Almanya'da St. Oberholz, işbirlikçi çalışmanın çekirdeği olarak görülüyor; Rocket ve Zalando'nun kurucuları iş fikirlerini, onları çok zengin insanlar haline getiren Rosenthalter Platz'daki Berlin kafesinde ve dünyanın en büyük pop müzik grubunun kullandığı uygulama olan Soundcloud'da geliştirdiler. yıldızlar da burada icat edildi. Ansgar Oberholz, kafeyi açan adamın adı. Tobias Kremkau yönetici olarak ortak çalışma konseptinden sorumludur. Frankfurt'taki ortak çalışma fikrinin de arkasında o var çünkü esnek işyerleri iş fikrinin başka yerlerde de işe yarayıp yaramayacağını öğrenmek istiyordu. Bir yıl önceydi.
Sparda Bank, yeni bir şube binası ararken, iki katlı, büyük cam panelli göz alıcı bir bina olan eski çocuk mağazasıyla karşılaştı. Burada bebek arabaları satılırdı ve birleşmeden sonra burada elektronik eşyalar satılırdı. Daha sonra bina bir süre boş kaldı ve bir noktada Sparda bankası tartışmaya açıldı. Ancak bina sadece bankacılık işleri için fazla büyük görünüyordu, bu yüzden işbirliği fikri ortaya çıktı.
Tarihi bir lokasyonda modern tasarım: Bina daha önce büyük mağaza olarak kullanılıyordu.
Çok geçmeden Michel Garand dükkânı keşfetti. Burada huzur içinde çalışabilir, yazıcı kullanabilir ve şehrin en hızlı interneti olduğu söylenen internetin keyfini çıkarabilir. Garand'ın projesine başlamak için ihtiyacı olan tek şey bu. Ayrıca projesi için Berlin'e taşınmasına veya başka bir yer aramasına da gerek yoktu.
Yerli Kanadalının bir rol model olarak görülmesinin bir başka nedeni de budur. Yeniden birleşme sonrasında yaşanan yapısal değişiklik, Berlin Duvarı'nın yıkılmasından kısa bir süre sonra şehirde 87.000'den fazla insan yaşıyordu; geçen yıl bu sayı yaklaşık 30.000'den azdı. Pek çok vasıflı işçi, Berlin Duvarı'nın yıkılmasından sonra tanıdık işleri ortadan kalktığında ve fabrikalar kapandığında çalışmaya başladı. İş bulma kurumu geçtiğimiz günlerde işgücü piyasasının şu anda iyi durumda olduğunu duyurdu; Frankfurt'ta 1990'dan bu yana bu kadar az işsiz yoktu. Ancak momentumun zayıfladığına dair ilk işaretlerin olduğu söyleniyor.
Michel Garand
Michel Garand için taşınmak hiçbir zaman sorun olmadı. Memleketinden ayrıldıktan sonra bir yıl Vestfalya'nın Münster kentinde yaşadı, orada Almanca öğrendi ve ardından Frankfurt an der Oder'e taşındı. O zamandan beri neden kaldı? “Berlin'e yakınlığı ve Polonya sınırına yakınlığı seviyorum. Rusya ile Amerika arasında burası her şeyin ortası” diyor ve gülümsüyor.
Ve kim bilir, belki de bölgede organik tarımı daha sağlam bir şekilde kurma, çiftçilerin tarım arazilerini kiralamalarına yardımcı olma ve onları pazarlama konusunda destekleme iş fikri, şimdi kulağa öyle gelmese bile gelecekte büyük bir şey olacak. Dijitalleşmenin bölgesel bölgelerdeki insanların ihtiyaçlarını nasıl değiştireceğini kim söyleyebilir? Çalışma hayatı da öyle. Berlin'deki St. Oberholz'da da uzun saatler geçiren Sascha Lobo, en çok satan kitabı “Gerçeklik Şoku”nda, yakın ve uzak gelecekteki pek çok trendi ve gelişmeyi hayal edemeyeceğimizi ve bu nedenle kimsenin dünya hakkında ne söyleyebileceğini açıkça ortaya koyuyor. iş değişecek gibi olacak.
Gelecekte paranın nasıl kazanılabileceği sorusuyla da yoğun olarak ilgilenen bir adam da Tobias Jacob Berten. Bu modern iş unvanlarından birine sahip, kurumsal inovasyon yönetiminin başı, dolayısıyla bankanın para ve faizden daha fazlasını sunmasını sağlaması gerekiyor. Kendisi ve ekibinin bir bankada ortak çalışmayı mümkün kılma fikri vardı. Gençlere kendi geleceklerini şekillendirme şansı sunmak istediler. Ve bu sitede. Ve tabii ki finans kurumu yeni, genç müşteriler de çekmek istiyordu çünkü banka son yıllarda kırsal kesimden göçten de sıkıntı çekiyordu; müşterileri genellikle 60 yaşın üzerindeydi.
Gri saçlı düzenli müşteriler ve yalınayak dizüstü bilgisayar çalışanları
Bu sabah, çoğunlukla gri saçlı evli çiftler, emekliler ve düzenli müşteriler, rutin olarak hesap özetlerini makinelerden çıkarıyor, bir masaya oturuyor ve her şeyin doğru olup olmadığını kontrol ediyor. Dijital çağda gençler ve yaşlılar arasındaki büyük suskunluk, ATM'lerin modern tezgahlardan ve rahat oturma yerlerinden çok uzakta olmadığı eski çocuk mağazasında da görülebilir. Düzenli müşteriler ile dizüstü bilgisayar kuşağı arasındaki konuşmalar nadiren gözlemleniyor. Gençlerin çıplak ayakla ya da köpekleriyle birlikte dizüstü bilgisayarlarının önünde oturmaları, üniversiteye hazırlanmaları ya da geleceklerini planlamaları umurlarında değil. Belki yaşlıların bir kısmı pes etmiş ve bölgedeki ekonomik toparlanma vaatlerine artık inanmıyorlar. Doğu Almanya'nın sona ermesinden sonra onlara ne söz verilmedi? Peki bunların nesi gerçekleşti?
Yenilikçi çalışma alanında, milenyumun başlangıcından sonra, Doğu Almanya döneminde mikroelektroniğin en önemli lokasyonlarından biri olan Frankfurt'ta 1,3 milyar avroya mal olacak bir çip fabrikası inşa edilecek ve 1.300 yeni istihdam sağlanacaktı. yarattı. Amerikan şirketi Intel ve Arap şeyhleri tarafından finanse ediliyor. Ancak SPD Başbakanı Matthias Platzeck başkanlığındaki eyalet hükümetinin iddialı planı, federal hükümetin milyar dolarlık krediyi garanti etmemesi nedeniyle başarısız oldu. “Communicant” projesi hiçbir zaman hayata geçirilemedi, salonun dış kabuğu tamamlandı ve Brandenburg eyaletinin, Oderstadt'ın ve yatırımcıların yatırdığı 268 milyon euro gitti. Daha sonra bir güneş pili şirketi iflas eden kabuğa geçti ve halefi de yılın başında iflas etti.
Halen Çekoslovakya'da inşa edilmiş olan ve ortak çalışma binasının önündeki Magistrale durağında gıcırdayarak duran eski tramvaylar, Doğu Almanya dönemindeki eski tam istihdam günlerini hatırlatıyor. Çok uzakta olmayan Avrupa Üniversitesi, özellikle çok sayıda yeni kurulan işletmeye olanak sağlamasıyla ünlüdür. Ancak öğrenciler genellikle altyapı eksikliği nedeniyle fikirlerinden hızla uzaklaşıyorlar. Blok O'nun politikacılar ve iş dernekleri tarafından desteklenmesinin nedeni de Belediye Başkanı René Wilke (Solda) halkıyla birlikte burada bulunuyor ve Ticaret ve Sanayi Odası, fikir ve temas toplamak için üyelerini binaya gönderiyor.
Filtre kahve yerine espresso
Bu zamanda bir kahve de aslında fena olmazdı. Emekliler sıklıkla bunun çok pahalı olduğunu söylüyor. Sıcak bir içecek için iki avrodan fazla para da şehirde oldukça yüksek bir fiyat. Ama belki başka bir açıklaması daha vardır: gelenek.
Blok O'da tipik espresso servis ediliyor ve cappuccino süt köpüğünde çiçek deseniyle süsleniyor. Filtre kahvenin Doğu Almanya'da bir geleneği vardır, çünkü iyi filtre kahve İtalya veya Amerika'da değil, geçen yüzyılın başında Dresden'de Melitta Benz tarafından icat edilmiştir. Fincanındaki kahve artıklarından rahatsız oldu, mutfakta kurutma kağıdı kullanmayı denedi ve bir noktada kağıt filtreyi buldu. Melitta şirketi bugün hala varlığını sürdürüyor. Muhtemelen Frankfurt'ta gizlice hayal ettikleri bir başarı hikayesi daha.
Tobias Jacob Berten espresso içmeye karar verdi. Onun belirli hedefleri var. Modern çalışma dünyası hakkında konuştuğunuzda her zaman ağ oluşturmayı kastediyorsunuz. Öyleyse neden bankanın müşterilerin etkilenip kazanılabileceği stratejik ortakları olup olmadığını kontrol etmiyorsunuz? Berten'e göre ikinci bir yön daha var: modern kooperatif fikri. Sparda-Bank, Berlin Duvarı'nın yıkılmasından kısa bir süre sonra Reichsbahn-Sparkasse'den ortaya çıktı. Şirketi kurduklarında Bahner'lar paralarının kendi ülkelerinde olduğundan daha iyi yatırım yapıldığından emin olmak istediler. Berten bugün hala dayanışma ilkesini seviyor. Ayrıca Sparda Bank'ın Almanya'da iş alanı eski Demokratik Almanya Cumhuriyeti sınırları olan tek şirket olduğuna dikkat çekiyor. Yeni federal eyaletlerde ve Berlin'de 85 lokasyon bulunmaktadır.
Berten, gelecekte bankasının sağlık ve mobilite alanındaki uzmanlarla iş birliği yapacağını gayet iyi tahmin edebiliyor. Ayrıca bölgesel kooperatifler alanında da köprüler kurmayı, belki de mahalleden gelen ürünlerin şubelerde ticaret noktaları olarak sunulmasını istiyor. orada satılabilir. Michel Garand, tarımın da hesaba katılmasından kesinlikle memnun olacaktır.
Öğleden sonra yerli Kanadalının yanındaki koltuklar dolu, iki öğrenci hukuk sınavlarına çalışıyor ve üniversite kütüphanesinden farklı olarak günün veya gecenin herhangi bir saatinde çalışma fırsatının tadını çıkarıyor. Gudrun Nörenberg bir sigorta acentesi, şubesi kapalı, Berlin-Marzahn'a gidip gelebiliyordu ama müşterileriyle yerinde şahsen buluşabilmek için Blok O'da bir yer kiralamaya karar verdi. Ve geçici iş bulma kurumunun bulunduğu ofislerden birinde bile çalışanların en önemli görevleri gün bitmeden tamamlamak istedikleri açıktır.
Dışarıda hava kararmaya başladığında Michel Garand eşyalarını topluyor. Karısı aradı ve çocukları çoktan aldığını ve onu da yanına alabileceğini söyledi. Garand teklifi memnuniyetle kabul eder. Sadece birkaç dakika sonra evine dönüyor ve kendisini yaklaşık 4.500 nüfuslu küçük Müllrose kasabasında buluyor. Garand'ın söylemeyi sevdiği gibi, her şeyin merkezinin olduğu yer.