Don kishot
New member
Uzaylıların varlığı astronomi dünyasında uzun yıllardır tartışılıyor ve bu alanda ağır çalışmalar gerçekleştiriliyor. Bu çalışmalardan biri de uzun yıllardır hem medyanın birebir vakitte astronomi etraflarının başını kurcalayan, meşhur Wow! sinyalinin elde edildiği çalışma. 1977 yılında ortaya çıkan bu gelişme, büyük bir heyecana sebep olmuş ve gelecek çalışmalar için motivasyon sağlamıştı.
Tabir yerindeyse uzunca bir süre kenarda duran ve üzerine ayrıntılı çalışmaların pek de yapılamadığı yahut karşılıksız kaldığı bu çalışma, yeni bir araştırma kümesinin teşebbüsüyle tekrar gündeme geldi. Sinyalin, gökyüzünün hangi kısmından bize ulaştığını bulmaya çalışan araştırmacılar pozisyonu bulmakta başarılı, sinyal almakta başarısız oldular.
Öncelikle Wow! sinyalini özetlemek gerekirse anlatalım:
15 Ağustos 1977’de Ohio Eyalet Üniversitesinde bulunan Big Ear teleskobu tarafınca 72 saniyelik kuvvetli bir kayıt alındı. ondan sonrasında bu kaydı inceleyen astronom Jerry Ehman, kaydı o kadar alışılmadık buldu ki notların kenarına bir Wow! (vay canına) ibaresi ekledi. Bunun akabinde sinyal, bu isimle anılmaya başladı.
Peki çalışma nasıl yapıldı?
Araştırma kümesinin çalışması, Alberto Caballero tarafınca yapılan öncü çalışmayla başlıyor. Kelam konusu çalışmada Caballero, Wow! sinyalinin kaynaklanabileceği yıldız sistemlerini ayırt edebilmek için Avrupa Uzay Ajansının data tabanını kullandı.
ondan sonrasında 1 milyardan fazla yıldız bulunduran bu bilgi tabanında, ihtimalleri yalnızca 1’e indirdi. Bu 1 ihtimalin ortasındaki yıldızın ismiyse tam 2MASS 19281982-2640123.
Kollar sıvandı ve çift teleskop usulüyle bir arada araştırma kümesi, dikkatini bu yıldız sistemine yöneltti
Green Bank radyo teleskobu ve Allen teleskop dizisinin kullanıldığı bu çalışmada tıpkı gün ortasında teleskoplar yıldıza yöneltildi. Başka farklı dönemler hâlinde yıldızı gözlemleyen teleskoplar bir noktada bunu birebir anda yapmaya bile başladı.
Fakat işin sonunda Wow! sinyalinden bir iz bulunamadı. bir daha de çalışmayı gerçekleştiren bireyler, kullandıkları formülün fonksiyonel olduğunu ve gelecek öbür sinyaller üzerinde kullanılabileceğinin altın çizdi. Kelam konusu çalışmaya buradan ulaşabilirsiniz.
Tabir yerindeyse uzunca bir süre kenarda duran ve üzerine ayrıntılı çalışmaların pek de yapılamadığı yahut karşılıksız kaldığı bu çalışma, yeni bir araştırma kümesinin teşebbüsüyle tekrar gündeme geldi. Sinyalin, gökyüzünün hangi kısmından bize ulaştığını bulmaya çalışan araştırmacılar pozisyonu bulmakta başarılı, sinyal almakta başarısız oldular.
Öncelikle Wow! sinyalini özetlemek gerekirse anlatalım:
15 Ağustos 1977’de Ohio Eyalet Üniversitesinde bulunan Big Ear teleskobu tarafınca 72 saniyelik kuvvetli bir kayıt alındı. ondan sonrasında bu kaydı inceleyen astronom Jerry Ehman, kaydı o kadar alışılmadık buldu ki notların kenarına bir Wow! (vay canına) ibaresi ekledi. Bunun akabinde sinyal, bu isimle anılmaya başladı.
Peki çalışma nasıl yapıldı?
Araştırma kümesinin çalışması, Alberto Caballero tarafınca yapılan öncü çalışmayla başlıyor. Kelam konusu çalışmada Caballero, Wow! sinyalinin kaynaklanabileceği yıldız sistemlerini ayırt edebilmek için Avrupa Uzay Ajansının data tabanını kullandı.
ondan sonrasında 1 milyardan fazla yıldız bulunduran bu bilgi tabanında, ihtimalleri yalnızca 1’e indirdi. Bu 1 ihtimalin ortasındaki yıldızın ismiyse tam 2MASS 19281982-2640123.
Kollar sıvandı ve çift teleskop usulüyle bir arada araştırma kümesi, dikkatini bu yıldız sistemine yöneltti
Green Bank radyo teleskobu ve Allen teleskop dizisinin kullanıldığı bu çalışmada tıpkı gün ortasında teleskoplar yıldıza yöneltildi. Başka farklı dönemler hâlinde yıldızı gözlemleyen teleskoplar bir noktada bunu birebir anda yapmaya bile başladı.
Fakat işin sonunda Wow! sinyalinden bir iz bulunamadı. bir daha de çalışmayı gerçekleştiren bireyler, kullandıkları formülün fonksiyonel olduğunu ve gelecek öbür sinyaller üzerinde kullanılabileceğinin altın çizdi. Kelam konusu çalışmaya buradan ulaşabilirsiniz.