Dansçı, koreograf ve öğretmen olarak yarım asırdır New York dans sahnesinin demirbaşlarından biri olan Alice Teirstein ve tomurcuklanan genç dansçılara ve koreograflara becerilerini geliştirme ve test etme şansı veren ücretsiz bir yaz programı olan Young Dancemakers Company’nin yaratıcısı performanslarda, 25 Kasım’da Manhattan’daki evinde öldü. 93 yaşındaydı.
Kızı Eva Teirstein Young, ölümü doğruladı.
Bayan Teirstein, 1940’ların sonlarında henüz bir üniversite öğrencisiyken dansçı ve koreograf olarak dikkat çekmeye başladı. 1951’de Dr. Alvin Teirstein ile evlendikten sonra, dört çocuk büyütürken dans faaliyetlerini geri çevirdi. Ancak 1970’lerin başında, New York banliyösü New Rochelle’de yaşarken, Westchester County’de ve sonunda şehirde kendi danslarını gerçekleştirip sahneleyerek yeniden daha görünür hale geldi.
Ayrıca 1980’lerin sonlarında Pearl Theatre Company’nin “Electra” ve “Bir Yaz Gecesi Rüyası” versiyonları da dahil olmak üzere sahne oyunları ve müzikallerin koreografisini yaptı. Dancers Over 40 grubu da dahil olmak üzere 70’lerinde hala performans sergiliyordu.
O ve Stuart Hodes, o grubun 1996 tarihli bir revizyonunda “I Think You Were Dead” adlı parçalarını dans ettirdiklerinde, The New York Times’ta yazan Jennifer Dunning, bunu “hazır olan iki yaşlanan aşık için komik, dokunaklı ve anlayışlı bir düet” olarak nitelendirdi. hayatlarının bu noktasındaki herhangi bir şey için.
Bayan Teirstein ve Stuart Hodes, 2005 yılında New York’ta “I Think You Were Dead” şarkısını icra ederken. Bir New York Times eleştirmeni, parçanın daha önceki bir performansını “komik, dokunaklı ve anlayışlı” olarak nitelendirdi. Kredi… The New York Times için Julie Lemberger
Ama her şeyden önce, Bayan Teirstein bir öğretmen olarak biliniyordu. 1976’dan başlayarak 34 yıl boyunca öğretmenlik yaptığı Bronx’taki özel bir okul olan Ethical Culture Fieldston School’da saygın dans programını yarattı. Oradaki deneyimleri, onu New York gençlerine dans eğitimi getirmek için neler yapılabileceğini düşünmeye yöneltti. Fieldston gibi bir okula erişimi olmayan insanlar.
2015’te The Riverdale Press’e “1996’da başka türlü bu fırsata sahip olmayacak öğrenciler için bir şirket kurmaya karar verdim” dedi. ve yıllık performanslarını beş ilçeye de getiriyor.
Profesyonel bestecilerle çalışan öğrenciler, deneyimlerini ve kaygılarını yansıtan danslar yaratmaya teşvik edilir. Sonuç, zorbalık, kendini keşfetme, göçmen deneyimi, haberlerdeki olaylar ve daha fazlası hakkında çalışmalar oldu.
Manhattan’da bulunan Ailey School ve Talent Unlimited High School’da öğretim üyesi olan ve 2005 yılında kendi dans topluluğunu kuran Jessica Danser, 1999 yılında Dancemakers’a katılıp Teirstein Hanım ile tanıştığında 15 yaşındaydı.
E-posta ile “Onu kariyerimdeki en etkili kişi olarak adlandırmak abartı olmaz” dedi.
Bayan Danser, “Bir koreograf olarak, Alice’in hem kişisel hem de dünya çapında anlamlı işler yaratma mücadelesi beni asla terk etmedi,” diye ekledi. “Bir eğitimci olarak, Alice’in her genç dansçının benzersiz bir sese sahip olduğu vizyonu, beni Talent Unlimited Lisesi’ndeki çalışmalarımın merkezinde yer alan, öğrenci merkezli yaratıcı bir müfredat oluşturmaya yöneltti. Bir topluluk organizatörü olarak, Alice’in şehirli beyaz olmayan öğrencilere yüksek kaliteli dans eğitimi getirme, sanat eğitimindeki eşitsizliği bozma ve gençlerin ve topluluklarının seslerini merkeze alma taahhüdü benzersizdi.”
Şu anda Genç Dansçılar’ın sanat yönetmeni olan Jessica Gaynor, Fieldston’da 13 yaşında bir öğrenciyken Bayan Teirstein’dan öğrenmeye başladı ve bunu asistanı ve sonunda şirketin eş direktörü olarak yapmaya devam etti.
Bayan Gaynor e-posta ile, “Alice’in bir eğitimci olarak en büyük armağanlarından biri bireyselliğe verdiği değerdi,” dedi. “Alice, doğaçlama alıştırmalarla öğrencilerini kendi hikayelerini anlatmaları ve anında yanıt vermeleri için cesaretlendirdi. ‘Sen bir orijinalsin’, Young Dancemakers Company ile yaz seanslarında sık sık duyulan bir sözdü.”
Bayan Teirstein, 34 yıl öğretmenlik yaptığı Bronx’taki Etik Kültür Fieldston Okulu’nda 2001’deki bir performanstan önce Genç Dansçılar üyelerini ısıtıyor. Kredi… Ruth Fremson/New York Times
Onun örneğinden öğrenen bir diğer kişi, şu anda New York Üniversitesi Tisch Sanat Okulu’nda profesör olan oğlu Andy Teirstein’dı.
E-posta ile “Onu her zaman mutfak masasında oturup ders vermeye hazırlanırken notlar aldığını hatırlıyorum” dedi. “Ve şimdi bu notları buluyorum. Şöyle yazdı: “Çocukça dürtünün dolaysızlığı, sıçrayan tuval, biz yaşlandıkça kaybolur.” Sanatçı bunu yeniden yakalamaya çalışır.’”
“Gençlere yönelik çok yıllık görevi, ‘Aklından ne geçiyor?’ sorusunu yanıtlamaktı. ve bunu dansa dönüştürün” diye ekledi. “Ailenizdeki, okulunuzdaki, iç dünyanızdaki önemli meselelerin bir listesini yaptırdı onlara. Şimdi: Bir dans edin.’”
Alice Henrietta Sobel, 9 Şubat 1929’da Manhattan’da doğdu. Babası Jack, daha sonra Baltimore’da bir içecek distribütörlüğü kuran bir meşrubat satıcısıydı; annesi Anne (Diamond) Sobel bir yazardı.
Bayan Teirstein 2019’da sanat ve eğlence sitesi Hollywood Soapbox’a “Çok küçük bir çocukken dansa aşık oldum, oturma odasında radyo müziği eşliğinde dans ettim” dedi. “Bir tutkuya dönüştü.”
New York’taki Adelphi Koleji’nde (şimdi Adelphi Üniversitesi) bir öğrenciyken, Baltimore’daki gazetelerde orada Hilltop Theatre tarafından sahnelenen birkaç müzikalin koreografisini yaptığı için söz aldı.
1950’de Adelphi’den mezun oldu. Kariyerine devam ettikten sonra 1974’te Columbia Üniversitesi’nde dans eğitimi üzerine yüksek lisans derecesi aldı.
1970’lerin başındaki çalışmaları arasında Eski Ahit’in beş parşömenine dayanan “İncil Süiti” vardı. 1970’lerin ortalarında sık sık altı profesyonel dansçının yer aldığı ve aynı zamanda seyircileri sahneye çeken “Nexus” adını verdiği bir çalışma sundu. 1980’lerde New York City parklarında sahnelediği bir eser, olaydan habersiz yoldan geçenleri de parçaya dahil etti.
1976’da The Daily Argus of White Plains, NY’ye “Dansın, hareket edebilen herkes için bir ifade aracı olduğuna inanıyorum” dedi. ”
Bayan Teirstein’ın kocası 2011 yılında öldü. Kızı ve oğlu Andy’ye ek olarak, iki oğlu daha hayatta kaldı: Mark ve Paul; bir kız kardeş, Judith Peck; altı torun; ve dört torun çocuğu.
Andy Teirstein, “Annem mükemmel bir rol modeldi,” dedi. “Öğrencilere saygı duymamı ve hayal güçlerini harekete geçirmelerini, konuşmalarını ve şanslarını denemelerini talep eden gizli tarifi ve en önemli bileşen: cesaretlendirme ile beni aşıladı. Birkaç kırıntı uzun bir yol kat eder.
Kızı Eva Teirstein Young, ölümü doğruladı.
Bayan Teirstein, 1940’ların sonlarında henüz bir üniversite öğrencisiyken dansçı ve koreograf olarak dikkat çekmeye başladı. 1951’de Dr. Alvin Teirstein ile evlendikten sonra, dört çocuk büyütürken dans faaliyetlerini geri çevirdi. Ancak 1970’lerin başında, New York banliyösü New Rochelle’de yaşarken, Westchester County’de ve sonunda şehirde kendi danslarını gerçekleştirip sahneleyerek yeniden daha görünür hale geldi.
Ayrıca 1980’lerin sonlarında Pearl Theatre Company’nin “Electra” ve “Bir Yaz Gecesi Rüyası” versiyonları da dahil olmak üzere sahne oyunları ve müzikallerin koreografisini yaptı. Dancers Over 40 grubu da dahil olmak üzere 70’lerinde hala performans sergiliyordu.
O ve Stuart Hodes, o grubun 1996 tarihli bir revizyonunda “I Think You Were Dead” adlı parçalarını dans ettirdiklerinde, The New York Times’ta yazan Jennifer Dunning, bunu “hazır olan iki yaşlanan aşık için komik, dokunaklı ve anlayışlı bir düet” olarak nitelendirdi. hayatlarının bu noktasındaki herhangi bir şey için.
Bayan Teirstein ve Stuart Hodes, 2005 yılında New York’ta “I Think You Were Dead” şarkısını icra ederken. Bir New York Times eleştirmeni, parçanın daha önceki bir performansını “komik, dokunaklı ve anlayışlı” olarak nitelendirdi. Kredi… The New York Times için Julie Lemberger
Ama her şeyden önce, Bayan Teirstein bir öğretmen olarak biliniyordu. 1976’dan başlayarak 34 yıl boyunca öğretmenlik yaptığı Bronx’taki özel bir okul olan Ethical Culture Fieldston School’da saygın dans programını yarattı. Oradaki deneyimleri, onu New York gençlerine dans eğitimi getirmek için neler yapılabileceğini düşünmeye yöneltti. Fieldston gibi bir okula erişimi olmayan insanlar.
2015’te The Riverdale Press’e “1996’da başka türlü bu fırsata sahip olmayacak öğrenciler için bir şirket kurmaya karar verdim” dedi. ve yıllık performanslarını beş ilçeye de getiriyor.
Profesyonel bestecilerle çalışan öğrenciler, deneyimlerini ve kaygılarını yansıtan danslar yaratmaya teşvik edilir. Sonuç, zorbalık, kendini keşfetme, göçmen deneyimi, haberlerdeki olaylar ve daha fazlası hakkında çalışmalar oldu.
Manhattan’da bulunan Ailey School ve Talent Unlimited High School’da öğretim üyesi olan ve 2005 yılında kendi dans topluluğunu kuran Jessica Danser, 1999 yılında Dancemakers’a katılıp Teirstein Hanım ile tanıştığında 15 yaşındaydı.
E-posta ile “Onu kariyerimdeki en etkili kişi olarak adlandırmak abartı olmaz” dedi.
Bayan Danser, “Bir koreograf olarak, Alice’in hem kişisel hem de dünya çapında anlamlı işler yaratma mücadelesi beni asla terk etmedi,” diye ekledi. “Bir eğitimci olarak, Alice’in her genç dansçının benzersiz bir sese sahip olduğu vizyonu, beni Talent Unlimited Lisesi’ndeki çalışmalarımın merkezinde yer alan, öğrenci merkezli yaratıcı bir müfredat oluşturmaya yöneltti. Bir topluluk organizatörü olarak, Alice’in şehirli beyaz olmayan öğrencilere yüksek kaliteli dans eğitimi getirme, sanat eğitimindeki eşitsizliği bozma ve gençlerin ve topluluklarının seslerini merkeze alma taahhüdü benzersizdi.”
Şu anda Genç Dansçılar’ın sanat yönetmeni olan Jessica Gaynor, Fieldston’da 13 yaşında bir öğrenciyken Bayan Teirstein’dan öğrenmeye başladı ve bunu asistanı ve sonunda şirketin eş direktörü olarak yapmaya devam etti.
Bayan Gaynor e-posta ile, “Alice’in bir eğitimci olarak en büyük armağanlarından biri bireyselliğe verdiği değerdi,” dedi. “Alice, doğaçlama alıştırmalarla öğrencilerini kendi hikayelerini anlatmaları ve anında yanıt vermeleri için cesaretlendirdi. ‘Sen bir orijinalsin’, Young Dancemakers Company ile yaz seanslarında sık sık duyulan bir sözdü.”
Bayan Teirstein, 34 yıl öğretmenlik yaptığı Bronx’taki Etik Kültür Fieldston Okulu’nda 2001’deki bir performanstan önce Genç Dansçılar üyelerini ısıtıyor. Kredi… Ruth Fremson/New York Times
Onun örneğinden öğrenen bir diğer kişi, şu anda New York Üniversitesi Tisch Sanat Okulu’nda profesör olan oğlu Andy Teirstein’dı.
E-posta ile “Onu her zaman mutfak masasında oturup ders vermeye hazırlanırken notlar aldığını hatırlıyorum” dedi. “Ve şimdi bu notları buluyorum. Şöyle yazdı: “Çocukça dürtünün dolaysızlığı, sıçrayan tuval, biz yaşlandıkça kaybolur.” Sanatçı bunu yeniden yakalamaya çalışır.’”
“Gençlere yönelik çok yıllık görevi, ‘Aklından ne geçiyor?’ sorusunu yanıtlamaktı. ve bunu dansa dönüştürün” diye ekledi. “Ailenizdeki, okulunuzdaki, iç dünyanızdaki önemli meselelerin bir listesini yaptırdı onlara. Şimdi: Bir dans edin.’”
Alice Henrietta Sobel, 9 Şubat 1929’da Manhattan’da doğdu. Babası Jack, daha sonra Baltimore’da bir içecek distribütörlüğü kuran bir meşrubat satıcısıydı; annesi Anne (Diamond) Sobel bir yazardı.
Bayan Teirstein 2019’da sanat ve eğlence sitesi Hollywood Soapbox’a “Çok küçük bir çocukken dansa aşık oldum, oturma odasında radyo müziği eşliğinde dans ettim” dedi. “Bir tutkuya dönüştü.”
New York’taki Adelphi Koleji’nde (şimdi Adelphi Üniversitesi) bir öğrenciyken, Baltimore’daki gazetelerde orada Hilltop Theatre tarafından sahnelenen birkaç müzikalin koreografisini yaptığı için söz aldı.
1950’de Adelphi’den mezun oldu. Kariyerine devam ettikten sonra 1974’te Columbia Üniversitesi’nde dans eğitimi üzerine yüksek lisans derecesi aldı.
1970’lerin başındaki çalışmaları arasında Eski Ahit’in beş parşömenine dayanan “İncil Süiti” vardı. 1970’lerin ortalarında sık sık altı profesyonel dansçının yer aldığı ve aynı zamanda seyircileri sahneye çeken “Nexus” adını verdiği bir çalışma sundu. 1980’lerde New York City parklarında sahnelediği bir eser, olaydan habersiz yoldan geçenleri de parçaya dahil etti.
1976’da The Daily Argus of White Plains, NY’ye “Dansın, hareket edebilen herkes için bir ifade aracı olduğuna inanıyorum” dedi. ”
Bayan Teirstein’ın kocası 2011 yılında öldü. Kızı ve oğlu Andy’ye ek olarak, iki oğlu daha hayatta kaldı: Mark ve Paul; bir kız kardeş, Judith Peck; altı torun; ve dört torun çocuğu.
Andy Teirstein, “Annem mükemmel bir rol modeldi,” dedi. “Öğrencilere saygı duymamı ve hayal güçlerini harekete geçirmelerini, konuşmalarını ve şanslarını denemelerini talep eden gizli tarifi ve en önemli bileşen: cesaretlendirme ile beni aşıladı. Birkaç kırıntı uzun bir yol kat eder.