Ev
Eğitim
Ateşli Carpe Diem: Gençler Corona’dan sonra nasıl yetişiyor?
Son birkaç ayda okulda pek bir şey olmamış olabilir mi? Fark etmez, çünkü on beş yaşına geldiğinde yazın telaşına ihtiyacın olur.
Eva Corino
Gençler Schlachtensee’de dinlenir.Sebastian Wells/Ostkreuz
Yaz yarıyılının kış yarıyılından çok daha hızlı geçtiği her zaman böyle olmuştur. Bu yıl Paskalya’dan sonraki zaman hissi yeniden hızlandı. 15 yaşındaki oğlumuzun bakış açısından ağırlıklı olarak Mayıs tatilleri, Yükseliş Günü, Pentekost, yürüyüş günleri, sözlü Abitur nedeniyle sınıf gezileri ve ders iptallerinden oluşuyordu, yakından takip eden veda partileri ve film gösterimleri sertifikanın teslim edilmesinden önceki günler.
Çocuklarımızın son birkaç aydır yeterince ciddi eğitim almamasına kızmak için bu cümleyi önüme attığımı düşünebilirsiniz. Ama durum tam tersi: Oğlumuza yazın bu sarhoşluğunu hiç bu kadar çok dilememiş ve bu yılki kadar izin vermemiştim.
Cloze in School: Neden Fast Food Öğrenmeye Karşıyım?
Ayrıca bana, iki zorlu Corona yılından sonra yetişmek için bir tür varoluşsal yarış ve bir sonraki Corona sonbaharından önce hararetli bir “Carpe diem!” gibi geldi. Oğlumuzun arkadaşlarıyla gölde yüzmek, akşamları arkadaşlarıyla şehirde koşmak, geceleri arkadaşlarıyla parkta parti yapmak ve el yordamıyla araştırmak, tartışmak için yola çıkmadığı bir gün bile geçmedi. tüm bu gezilerin anlamı ve hayatın saçmalıklarını eğlendirmek.
Ve belki de son iki yılda öğrendiği derin ders buydu: insan teması en değerli şeydir ve onu kaybetmek için birbirinize gülmek ve dünyayı tüm duyularınızla birbirinize deneyimlemek için her fırsatı değerlendirmeniz gerekir. ve onu her detayıyla ezberlemek.
Ve tabletin işlevi de değişti: Şiddetli Corona krizi sırasında öncelikle oturma odasına ikame bir dünya getirmek ve kişinin kendi hayatındaki olaysızlığı bastırmak için bir araçtı, şimdi her şeyden önce bir şey yapmak için bir araç haline geldi. randevu, saatleri ve buluşma noktalarını ayarlamak için.
Corona gençliği: ikame yok, kendi hayatınız mümkün değil!
Korona döneminde yapılmaması gereken çok şey vardı – örneğin İngiltere gezisi ve iki staj. Ve belki de Corona’dan alınacak ikinci ders, şu anda müfredat dışı ve sosyal öğrenmenin okuldan çok daha önemli olduğudur. Beşinci sınıf öğrencilerinin üçüncü sınıf öğrencileri ve yedinci sınıf öğrencilerinin beşinci sınıf öğrencileri gibi davranmasıyla, öğrencilerin sosyal davranışlarında “geri zekalı” göründükleri sıklıkla tanımlanmıştır. Artık çok iyi dinleyemiyorlar, konuşmayı bitirmelerine nadiren izin veriyorlar, artık yetişkinlerle ve çocuklarla farklı bir ses tonuyla konuşulduğunu bilmiyorlar. Burada da bu yaz yetişmesi gereken çok şey vardı ve olacak.
Pek çok öğretmen bunu sezgisel olarak sezdi, dizginleri gevşetti ve öğrenciler yazın koşuşturmacasına zaman kazanmak için en az çabayla testlerde ve MSA sınavlarında kopya çekerken göz yumdu. Ayrıca birçok çocuk ve gencin, önce telafi etmeleri gereken, yaşama sevinci konusunda tehlikeli bir “eksik”leri olduğunu hissettiler. Georg Büchner’in beni her zaman etkileyen bir sözü vardır: “En çok keyif alan, en çok dua edendir.” Belki bugün şu şekilde çeşitlendirilebilir: “Hayattan zevk alan, aynı zamanda yeniden öğrenme arzusu duyar.”
suzanne schleyer
Sütun
Eva Corino, Berliner Zeitung için temel konuları eğitim ve aile hakkında yazıyor. Köşesi, “deri altı güncelliği” olan ve modern ailelerin derisinin altına giren eğitim konularını ele alıyor.
Eğitim
Ateşli Carpe Diem: Gençler Corona’dan sonra nasıl yetişiyor?
Son birkaç ayda okulda pek bir şey olmamış olabilir mi? Fark etmez, çünkü on beş yaşına geldiğinde yazın telaşına ihtiyacın olur.
Eva Corino
Gençler Schlachtensee’de dinlenir.Sebastian Wells/Ostkreuz
Yaz yarıyılının kış yarıyılından çok daha hızlı geçtiği her zaman böyle olmuştur. Bu yıl Paskalya’dan sonraki zaman hissi yeniden hızlandı. 15 yaşındaki oğlumuzun bakış açısından ağırlıklı olarak Mayıs tatilleri, Yükseliş Günü, Pentekost, yürüyüş günleri, sözlü Abitur nedeniyle sınıf gezileri ve ders iptallerinden oluşuyordu, yakından takip eden veda partileri ve film gösterimleri sertifikanın teslim edilmesinden önceki günler.
Çocuklarımızın son birkaç aydır yeterince ciddi eğitim almamasına kızmak için bu cümleyi önüme attığımı düşünebilirsiniz. Ama durum tam tersi: Oğlumuza yazın bu sarhoşluğunu hiç bu kadar çok dilememiş ve bu yılki kadar izin vermemiştim.
Cloze in School: Neden Fast Food Öğrenmeye Karşıyım?
Ayrıca bana, iki zorlu Corona yılından sonra yetişmek için bir tür varoluşsal yarış ve bir sonraki Corona sonbaharından önce hararetli bir “Carpe diem!” gibi geldi. Oğlumuzun arkadaşlarıyla gölde yüzmek, akşamları arkadaşlarıyla şehirde koşmak, geceleri arkadaşlarıyla parkta parti yapmak ve el yordamıyla araştırmak, tartışmak için yola çıkmadığı bir gün bile geçmedi. tüm bu gezilerin anlamı ve hayatın saçmalıklarını eğlendirmek.
Ve belki de son iki yılda öğrendiği derin ders buydu: insan teması en değerli şeydir ve onu kaybetmek için birbirinize gülmek ve dünyayı tüm duyularınızla birbirinize deneyimlemek için her fırsatı değerlendirmeniz gerekir. ve onu her detayıyla ezberlemek.
Ve tabletin işlevi de değişti: Şiddetli Corona krizi sırasında öncelikle oturma odasına ikame bir dünya getirmek ve kişinin kendi hayatındaki olaysızlığı bastırmak için bir araçtı, şimdi her şeyden önce bir şey yapmak için bir araç haline geldi. randevu, saatleri ve buluşma noktalarını ayarlamak için.
Corona gençliği: ikame yok, kendi hayatınız mümkün değil!
Korona döneminde yapılmaması gereken çok şey vardı – örneğin İngiltere gezisi ve iki staj. Ve belki de Corona’dan alınacak ikinci ders, şu anda müfredat dışı ve sosyal öğrenmenin okuldan çok daha önemli olduğudur. Beşinci sınıf öğrencilerinin üçüncü sınıf öğrencileri ve yedinci sınıf öğrencilerinin beşinci sınıf öğrencileri gibi davranmasıyla, öğrencilerin sosyal davranışlarında “geri zekalı” göründükleri sıklıkla tanımlanmıştır. Artık çok iyi dinleyemiyorlar, konuşmayı bitirmelerine nadiren izin veriyorlar, artık yetişkinlerle ve çocuklarla farklı bir ses tonuyla konuşulduğunu bilmiyorlar. Burada da bu yaz yetişmesi gereken çok şey vardı ve olacak.
Pek çok öğretmen bunu sezgisel olarak sezdi, dizginleri gevşetti ve öğrenciler yazın koşuşturmacasına zaman kazanmak için en az çabayla testlerde ve MSA sınavlarında kopya çekerken göz yumdu. Ayrıca birçok çocuk ve gencin, önce telafi etmeleri gereken, yaşama sevinci konusunda tehlikeli bir “eksik”leri olduğunu hissettiler. Georg Büchner’in beni her zaman etkileyen bir sözü vardır: “En çok keyif alan, en çok dua edendir.” Belki bugün şu şekilde çeşitlendirilebilir: “Hayattan zevk alan, aynı zamanda yeniden öğrenme arzusu duyar.”
suzanne schleyer
Sütun
Eva Corino, Berliner Zeitung için temel konuları eğitim ve aile hakkında yazıyor. Köşesi, “deri altı güncelliği” olan ve modern ailelerin derisinin altına giren eğitim konularını ele alıyor.