1980’lerde ve 90’larda büyük bir hayran kitlesi edinen ve milyonlarca plak satan İngiliz elektronik grubu Depeche Mode’da synthesizer çalan Andy Fletcher hayatını kaybetti. 60 yaşındaydı.
Grup Perşembe günü Twitter’da ölümünü duyurdu. Duyuru, nerede öldüğünü veya bir sebep belirtmedi. Gruba yakın kimliği belirsiz bir kaynak Associated Press’e Perşembe günü İngiltere’deki evinde öldüğünü söyledi.
Bay Fletcher, 1980’de Londra’nın doğusundaki Basildon’da, sentezleyici arkadaşları Vince Clarke ve Martin Nazaran ve vokalist Dave Gahan ile birlikte Depeche Mode’u kurdu. Grubun 1981’de piyasaya çıkan ilk albümü “Speak & Spell”in ardından Mr. Clarke ayrıldı, yeri Alan Wilder doldurdu ve Mr. Nazaran, grubun ana söz yazarı olarak Mr. Clarke’tan devraldı. Grup, pop’tan uzaklaşmaya ve sonraki yirmi yılda dünya çapında üne kavuştuğu daha karanlık, daha ciddi müziğe doğru kaymaya başladı.
İlk başta eleştirmenler, sentezleyicinin baskın olduğu hareketin çekiciliğini tam olarak takdir etmediler.
Stephen Holden, The New York Times’ta 1982’de yayınlanan bir performansın heyecansız bir incelemesinde, “Dört genç adam, üç synthesizer ve önceden kaydedilmiş ritim parçalarını çalan bir teypten oluşan Depeche Mode, dans edilebilir bir ritimle kasvetli atlı karınca müziği yapıyor” diye yazdı. New York’taki Ritz’de.
Yine de hayranlar kilitlendi ve 1990’ların sonunda grup İngiliz listelerinde düzinelerce single çıkardı – “People Are People” (1984) ve “Personal Jesus” (1989) daha başarılı olanlar arasındaydı, aynı zamanda listelerde de yer aldı. Amerika Birleşik Devletleri’nde – ve büyük arenaları dolduruyordu.
Sahnede Bay Fletcher grubun en az gösterişli üyesiydi. Ve rolü hakkında kendini küçük görüyordu.
1989 tarihli bir belgesel olan “Depeche Mode: 101”de “Martin söz yazarı, Alan iyi müzisyen, Dave vokalist ve ben ortalıkta dolaşıyorum” dedi.
Ancak 1990’ların çoğunda grubun reklamcısı olan bir SiriusXM Volume sunucusu olan Michael Pagnotta, sahne dışında Bay Fletcher’ın grubu bir arada tutan, onu tanıtmaya hevesli, ticari ve finansal konuları takip eden ve sıklıkla hizmet veren bir yapıştırıcı olduğunu söyledi. bir tur onu yeni bir şehre getirdiğinde ilk temas noktası olarak.
Bay Pagnotta yaptığı açıklamada, “Andy Fletcher, Depeche Mode’un kalbiydi” dedi. “Gruba ve müziklerine gerçek bir inanan. Keskin müzikal ve ticari içgüdüleri, Depeche’nin kendi kuşağının en popüler ve etkili gruplarından biri olmasına ve onları Rock & Roll Onur Listesi’ne kadar taşımasına yardımcı oldu. Basildon’dan biri için fena değil.”
2005’te New York’ta Madison Square Garden’da vokalde David Gahan ve klavyede Mr. Fletcher’ın bulunduğu Depeche Mode. Grubun en az gösterişli üyesi Mr. Fletcher evvel üç grup arkadaşı hakkında şöyle demişti: “Martin söz yazarı, Alan’ın iyi müzisyen, Dave vokalist ve ben ortalıkta dolanıyorum.” Kredi… New York Times için Judith Levitt
Hall of Fame indüksiyonu 2020’de geldi, grup ilk olarak 2017’de aday gösterildi – elektronik bir grup rock ‘n’ roll’u geleneksel olarak tanımlayan gitar ve davul modeline uymadığı için Bay Fletcher’ın hiç beklemediği bir adaylık .
Associated Press ile 2017’de yapılan bir röportajda ilk adaylık hakkında “Dürüst olmak gerekirse şaşırdık” dedi. “Hiçbir zaman içinde olmayı amaçlamadık. ‘Rock ‘n’ roll salonunda elektronik bir grup mu?’ diye düşünüyoruz.”
Andrew Fletcher, 8 Temmuz 1961’de İngiltere, Nottingham’da doğdu ve grubun diğer kurucuları gibi, Basildon’da işçi sınıfı bir ailede büyüdü. O ve Bay Clarke, her ikisi de bir Hıristiyan gençlik örgütü olan Boys’ Brigade’deyken tanıştılar. 1980’de Composition of Sound adlı bir grup kurdular ve kısa süre sonra başka bir tanıdık Bay Nazaran’ı katılmaya davet ettiler çünkü Bay Nazaran’ın daha sonra söylediği gibi, “Basildon’da bir synthesizer’ı olan birkaç kişiden biriydi.”
O yılın ilerleyen saatlerinde Bay Gahan, öne çıkan vokalist olarak katıldı ve bir stil duygusu ve yeni bir isim olan Depeche Mode’u getirdi. Mute Records’tan Daniel Miller grubu imzaladı ve popülaritesi sadece İngiltere’de değil, Doğu ve Batı Almanya ve diğer ülkelerde de artmaya başladı.
Grubun en başarılı albümlerinden biri olan “Violator” 1989’da çıktı ve popülaritesini sürdüren Depeche Mode, ertesi yıl Manhattan’da Radio City Music Hall’da çaldı.
Peter Watrous The Times’a şunları yazdı: “Grubun sentezleyiciler tarafından yapılan müziği, bir dans ritmi tarafından yönlendirilen yüksek ses dalgalarıdır. “Jet motorları kükrüyor. Uçurumlar çöküyor, barajlar yıkılıyor. Enkazın arkasından ara sıra bir gitar çıkıyor. Her şey büyütülür ve bazen house müzik ve hip-hop’tan etkilenen dans ritmi devam eder.
“Radio City’de seyirciler tüm gösteri boyunca ayaktaydı ve sürekli olarak koridorlarda dans etmekten alıkonmak zorunda kaldılar.”
2017 yılında grup 14. stüdyo albümü “Spirit”i çıkardı.
Bay Fletcher’ın hayatta kalanları arasında karısı Gráinne Mullan ve çocukları Megan ve Joe var.
Grup Perşembe günü Twitter’da ölümünü duyurdu. Duyuru, nerede öldüğünü veya bir sebep belirtmedi. Gruba yakın kimliği belirsiz bir kaynak Associated Press’e Perşembe günü İngiltere’deki evinde öldüğünü söyledi.
Bay Fletcher, 1980’de Londra’nın doğusundaki Basildon’da, sentezleyici arkadaşları Vince Clarke ve Martin Nazaran ve vokalist Dave Gahan ile birlikte Depeche Mode’u kurdu. Grubun 1981’de piyasaya çıkan ilk albümü “Speak & Spell”in ardından Mr. Clarke ayrıldı, yeri Alan Wilder doldurdu ve Mr. Nazaran, grubun ana söz yazarı olarak Mr. Clarke’tan devraldı. Grup, pop’tan uzaklaşmaya ve sonraki yirmi yılda dünya çapında üne kavuştuğu daha karanlık, daha ciddi müziğe doğru kaymaya başladı.
İlk başta eleştirmenler, sentezleyicinin baskın olduğu hareketin çekiciliğini tam olarak takdir etmediler.
Stephen Holden, The New York Times’ta 1982’de yayınlanan bir performansın heyecansız bir incelemesinde, “Dört genç adam, üç synthesizer ve önceden kaydedilmiş ritim parçalarını çalan bir teypten oluşan Depeche Mode, dans edilebilir bir ritimle kasvetli atlı karınca müziği yapıyor” diye yazdı. New York’taki Ritz’de.
Yine de hayranlar kilitlendi ve 1990’ların sonunda grup İngiliz listelerinde düzinelerce single çıkardı – “People Are People” (1984) ve “Personal Jesus” (1989) daha başarılı olanlar arasındaydı, aynı zamanda listelerde de yer aldı. Amerika Birleşik Devletleri’nde – ve büyük arenaları dolduruyordu.
Sahnede Bay Fletcher grubun en az gösterişli üyesiydi. Ve rolü hakkında kendini küçük görüyordu.
1989 tarihli bir belgesel olan “Depeche Mode: 101”de “Martin söz yazarı, Alan iyi müzisyen, Dave vokalist ve ben ortalıkta dolaşıyorum” dedi.
Ancak 1990’ların çoğunda grubun reklamcısı olan bir SiriusXM Volume sunucusu olan Michael Pagnotta, sahne dışında Bay Fletcher’ın grubu bir arada tutan, onu tanıtmaya hevesli, ticari ve finansal konuları takip eden ve sıklıkla hizmet veren bir yapıştırıcı olduğunu söyledi. bir tur onu yeni bir şehre getirdiğinde ilk temas noktası olarak.
Bay Pagnotta yaptığı açıklamada, “Andy Fletcher, Depeche Mode’un kalbiydi” dedi. “Gruba ve müziklerine gerçek bir inanan. Keskin müzikal ve ticari içgüdüleri, Depeche’nin kendi kuşağının en popüler ve etkili gruplarından biri olmasına ve onları Rock & Roll Onur Listesi’ne kadar taşımasına yardımcı oldu. Basildon’dan biri için fena değil.”
2005’te New York’ta Madison Square Garden’da vokalde David Gahan ve klavyede Mr. Fletcher’ın bulunduğu Depeche Mode. Grubun en az gösterişli üyesi Mr. Fletcher evvel üç grup arkadaşı hakkında şöyle demişti: “Martin söz yazarı, Alan’ın iyi müzisyen, Dave vokalist ve ben ortalıkta dolanıyorum.” Kredi… New York Times için Judith Levitt
Hall of Fame indüksiyonu 2020’de geldi, grup ilk olarak 2017’de aday gösterildi – elektronik bir grup rock ‘n’ roll’u geleneksel olarak tanımlayan gitar ve davul modeline uymadığı için Bay Fletcher’ın hiç beklemediği bir adaylık .
Associated Press ile 2017’de yapılan bir röportajda ilk adaylık hakkında “Dürüst olmak gerekirse şaşırdık” dedi. “Hiçbir zaman içinde olmayı amaçlamadık. ‘Rock ‘n’ roll salonunda elektronik bir grup mu?’ diye düşünüyoruz.”
Andrew Fletcher, 8 Temmuz 1961’de İngiltere, Nottingham’da doğdu ve grubun diğer kurucuları gibi, Basildon’da işçi sınıfı bir ailede büyüdü. O ve Bay Clarke, her ikisi de bir Hıristiyan gençlik örgütü olan Boys’ Brigade’deyken tanıştılar. 1980’de Composition of Sound adlı bir grup kurdular ve kısa süre sonra başka bir tanıdık Bay Nazaran’ı katılmaya davet ettiler çünkü Bay Nazaran’ın daha sonra söylediği gibi, “Basildon’da bir synthesizer’ı olan birkaç kişiden biriydi.”
O yılın ilerleyen saatlerinde Bay Gahan, öne çıkan vokalist olarak katıldı ve bir stil duygusu ve yeni bir isim olan Depeche Mode’u getirdi. Mute Records’tan Daniel Miller grubu imzaladı ve popülaritesi sadece İngiltere’de değil, Doğu ve Batı Almanya ve diğer ülkelerde de artmaya başladı.
Grubun en başarılı albümlerinden biri olan “Violator” 1989’da çıktı ve popülaritesini sürdüren Depeche Mode, ertesi yıl Manhattan’da Radio City Music Hall’da çaldı.
Peter Watrous The Times’a şunları yazdı: “Grubun sentezleyiciler tarafından yapılan müziği, bir dans ritmi tarafından yönlendirilen yüksek ses dalgalarıdır. “Jet motorları kükrüyor. Uçurumlar çöküyor, barajlar yıkılıyor. Enkazın arkasından ara sıra bir gitar çıkıyor. Her şey büyütülür ve bazen house müzik ve hip-hop’tan etkilenen dans ritmi devam eder.
“Radio City’de seyirciler tüm gösteri boyunca ayaktaydı ve sürekli olarak koridorlarda dans etmekten alıkonmak zorunda kaldılar.”
2017 yılında grup 14. stüdyo albümü “Spirit”i çıkardı.
Bay Fletcher’ın hayatta kalanları arasında karısı Gráinne Mullan ve çocukları Megan ve Joe var.