Dükkanı ve tıklım tıklım yemek partileri bir nesil sanatçılar, kitapseverler ve Hollywood edebiyatçıları için bir durak haline gelen saygın bir California sanat kitabı satıcısı olan Dagny Corcoran, 9 Kasım’da Los Angeles’ta öldü. 77 yaşındaydı.
Uzun süredir arkadaşım olan Gregory Evans, sebebin multipl miyelom olduğunu söyledi.
Ms. Corcoran’ın Arka Katalogları, adının vaat ettiği şeyde uzmanlaşmıştır: müze ve galeri sergileri için ve bunlar hakkında üretilmiş kitaplar. 1977’de Batı Hollywood’daki Santa Monica Bulvarı’ndaki havadar ikinci katta bir mekanda açıldı ve dünyanın dört bir yanındaki koleksiyoncular ve akademisyenler tarafından kendi alanında bir dayanak noktası haline geldi.
Bayan Corcoran, iyi yapılmış arka kitabının faydayı aştığı, arka’ya benzer bir şey olarak var olduğu fikrinin bir havarisiydi – “bir heykel olarak, sınırlı sayıda, bir baskı olarak” dedi evvel. Sanatçıların kendi çalışmalarının bir parçası olarak yaptıkları kitaplar daha da yüce bir konum işgal etti.
“Bir sanatçının başına gelen, bana getirilen bir şeyin okuyucuya tercüme edilmesi gibi bir şey” dedi. “Sanatçı bana Arka’nın işini getiriyor ve o buraya, kalbime geliyor.”
Yıllar boyunca çeşitli yerlerde faaliyet gösteren ve Culver City’de faaliyet göstermeye devam eden mağazası, başından beri şezlongları teşvik etti. 2014 yılında Bayan Corcoran’ın portresini yapan sanatçı David Hockney’nin küratörü ve işletme müdürü Bay Evans, “Santa Monica’da büyük bir masa vardı” dedi. “Orada hazırlıksız öğle yemekleri yemeye başladı. Ve anında arka topluluğunda gerçek bir uğrak yeri haline geldi. Orada her zaman birileri vardı.”
Koleksiyoncu ve televizyon yapımcısı Douglas S. Cramer evvel, Bayan Corcoran’ı Los Angeles arka dünyasının “bir nevi den annesi” olarak tanımladı. Zamanla, Ed Ruscha, Ed ve Nancy Kienholz, John Baldessari, Christopher Isherwood, Nazaran Vidal, Walter De Maria, Richard Jackson ve daha sonraları gibi sanatçıları ve yazarları bir dernek aracılığıyla birbirine bağlayan tek isim olan Dagny, tek isim varlığı haline geldi. Paris’teki Cahiers d’Art dergisi ile Arthur Jafa gibi yeni nesil sanatçılar.
Zengin bir şekilde büyümüş olmasına rağmen – Güney Kaliforniya’nın geniş alanlarını geliştiren Janss emlak ailesinin bir üyesiydi – nispeten mütevazı yaşadı ve dükkânını büyük tekerlek kadar pazarlık avcısına da bakarak işletti.
“Ona her zaman, 80’lerin ortasındaki ‘iki bırak, bir al’ kitaplığının – müşterilerin raflarda bulunan bir kitap karşılığında kendilerine ait iki kitap getirmeye teşvik edildiği – hala en dahiyane kitapçı olduğunu söylerdim. Karşılaştığım bir hile ve ikimiz de ondan topladığımız bazı hazineleri anlatırdık. Los Angeles kitapçısı Lee Kaplan bir blog gönderisinde yazdı.
Bayan Corcoran, 1981’de İsviçreli arka bayii Thomas Ammann ile. Los Angeles ve ötesinden arka dünyanın büyük bir kesitini çizen tek yatak odalı apartman dairesinde toplantılar düzenledi. Kredi… Bob Colacello, sanatçı ve Vito Schnabel Galerisi aracılığıyla
Dagny Cluff Janss, 4 Mayıs 1945’te Los Angeles’ta doğdu. Thousand Oaks’ta bir çiftlikte büyüdü ve Los Angeles’ın merkezinde liseye gitti. Bir geliştirici ve maceracı arka koleksiyoncu olan babası Edwin Janss Jr., politik olarak ilerici davaları desteklemesiyle ve Salon des Refusés adını verdiği, eksantrik sanatçıların ve düşmüş ya da hiç olmamış diğerlerinin uğrak yeri olan hikayeli akşam yemeği partileri düzenlemesiyle biliniyordu. daha geleneksel sosyal takvimlere dahil edilmiştir. Bayan Corcoran, babası ve annesi Virginia Caswell’in arka yüzünden veya en azından bardağı taşıran son damlayı temsil eden bir örneği için boşandıklarını söyledi: babasının eve getirdiği, içinde doldurulmuş tavuk bulunan bir Robert Rauschenberg heykeli.
“Annem esasen ‘Ya Rauschenberg ya da ben’ dedi” diye hatırlıyordu. “Babam Rauschenberg’i seçti.”
Bayan Corcoran, Stanford Üniversitesi’nden tarih derecesi ile ve California Üniversitesi, Los Angeles’tan yüksek lisans derecesi ile mezun olmuştur. Kısa bir ilk evliliği boşanmayla sona erdikten sonra Los Angeles arka satıcısı James Corcoran ile evlendi. O evlilik de boşanmayla sonuçlandı. Oğulları Timothy Corcoran ve iki erkek kardeşi Peter ve Lawrence Janss tarafından hayatta kaldı.
Öncü küratör Walter Hopps’un asistanı olarak erken bir iş, Bayan Corcoran’ı kitap satma yoluna koydu. Pasadena Arka Müzesi’nin müdürü olan ve 1963’te burada dönüm noktası niteliğindeki Marcel Duchamp retrospektifini organize eden Bay Hopps, 1970’lerin ortalarında Bayan Corcoran’a, Pasadena müzesinin kontrolünü ele geçiren sanayici Norton Simon’ın kendi eserlerini sergilemek için kullandığını söyledi. koleksiyon, müzenin tüm çağdaş arka kütüphanesini atmayı planladı.
Hemen oraya gitti ve her şeyi topladı. Bayan Corcoran geçen yıl The Wall Street Journal’a “Her biri 1 dolara aldığım 750 kitabı bu eski BMW’nin bagajına koymuş olmalıyım” dedi.
Envanteri, birçoğunu ayrıntılı olarak bildiği anlaşılan binlerce kitaba ulaştı. Birkaç yıl boyunca, “Barbara Stanwyck dönemi” olarak adlandırdığı dönemde Los Angeles’tan kaçtı ve çoğunlukla Kuzey Kaliforniya’daki bir sığır çiftliğinden posta yoluyla kitap sattı. Ama sonra şehre döndü ve önce Los Angeles’taki Çağdaş Arka Müzesi’nde ve ardından Los Angeles İlçe Arka Müzesi’ndeki mağazasını yeniden canlandırdı, ardından Marian Goodman Galerisi’nde zamanını bölmesine yol açan bir pozisyon aldı. Los Angeles ve Paris arasında.
Uzun yıllar, 2013 yılında ölen Amerikalı heykeltıraş ve arazi sanatçısı Bay De Maria’nın çalışmalarına odaklanan kapsamlı bir araştırma projesinde de çalıştı; kronolojisini içeren monografi, “Walter De Maria: Nesne, Eylem, Estetik Duygu” bu sonbaharda Gagosian Gallery ve Rizzoli tarafından yayınlandı.
Los Angeles’taki sonraki yıllarında, Bayan Corcoran’ın Century City’deki tek yatak odalı apartman dairesi, Los Angeles’tan arka dünyasının büyük bir kesitini oluşturan çok sayıda ev yapımı akşam yemeğinin ve diğer buluşmaların yeri olan kendi salonu haline geldi. ve ötesinde.
“Konuklar odanın ortasındaki büyük yemek masasına sıkıca sarılır, yakındaki küçük bir oturma alanına toplanır, girişte ve yatak odasında yan yana durur, araba yolunun üzerindeki küçük teraslara veya çok aşağıdaki yüzme havuzuna dökülür ve, Gerekirse, bir küvetin kenarında dengede durun, ”diye yazdı The Los Angeles Times’ın arka eleştirmeni Christopher Knight. “David Hockney’nin gizlice sigara içmesine izin verildi” diye ekledi.
Bayan Corcoran’ı onlarca yıldır tanıyan Bay Ruscha, e-postayla, “Babası gibi mükemmel bir şef, tüm toplantılarda parıldadı ve arka dünyanın ve onun birçok kitabının bir ansiklopedisiydi.”
Bayan Corcoran, nostaljiden nefret ediyordu ve kendini yeniden keşfetmek için sonuna kadar huzursuz kaldı. Ancak Los Angeles İlçe Müzesi’ndeki dükkanını yeniden kurduğunda, kitap satmanın temel bir bileşeninin – en azından bu konuda biraz iyiyseniz – onları okuyan insanları gerçek zamanlı ve şahsen bir araya getirmek olduğuna inandığını söyledi.
“Eski günlerdeki gibi müşterim olmadığı için dükkanda öğle yemeği yemeye geri dönmek istemiyorum” dedi. “Yine de bugün bunun bir versiyonunu yapmak istiyorum çünkü diyalog kurmak istiyorum. Arka, arka’dır ve hepsi birbiriyle bağlantılıdır.”
Uzun süredir arkadaşım olan Gregory Evans, sebebin multipl miyelom olduğunu söyledi.
Ms. Corcoran’ın Arka Katalogları, adının vaat ettiği şeyde uzmanlaşmıştır: müze ve galeri sergileri için ve bunlar hakkında üretilmiş kitaplar. 1977’de Batı Hollywood’daki Santa Monica Bulvarı’ndaki havadar ikinci katta bir mekanda açıldı ve dünyanın dört bir yanındaki koleksiyoncular ve akademisyenler tarafından kendi alanında bir dayanak noktası haline geldi.
Bayan Corcoran, iyi yapılmış arka kitabının faydayı aştığı, arka’ya benzer bir şey olarak var olduğu fikrinin bir havarisiydi – “bir heykel olarak, sınırlı sayıda, bir baskı olarak” dedi evvel. Sanatçıların kendi çalışmalarının bir parçası olarak yaptıkları kitaplar daha da yüce bir konum işgal etti.
“Bir sanatçının başına gelen, bana getirilen bir şeyin okuyucuya tercüme edilmesi gibi bir şey” dedi. “Sanatçı bana Arka’nın işini getiriyor ve o buraya, kalbime geliyor.”
Yıllar boyunca çeşitli yerlerde faaliyet gösteren ve Culver City’de faaliyet göstermeye devam eden mağazası, başından beri şezlongları teşvik etti. 2014 yılında Bayan Corcoran’ın portresini yapan sanatçı David Hockney’nin küratörü ve işletme müdürü Bay Evans, “Santa Monica’da büyük bir masa vardı” dedi. “Orada hazırlıksız öğle yemekleri yemeye başladı. Ve anında arka topluluğunda gerçek bir uğrak yeri haline geldi. Orada her zaman birileri vardı.”
Koleksiyoncu ve televizyon yapımcısı Douglas S. Cramer evvel, Bayan Corcoran’ı Los Angeles arka dünyasının “bir nevi den annesi” olarak tanımladı. Zamanla, Ed Ruscha, Ed ve Nancy Kienholz, John Baldessari, Christopher Isherwood, Nazaran Vidal, Walter De Maria, Richard Jackson ve daha sonraları gibi sanatçıları ve yazarları bir dernek aracılığıyla birbirine bağlayan tek isim olan Dagny, tek isim varlığı haline geldi. Paris’teki Cahiers d’Art dergisi ile Arthur Jafa gibi yeni nesil sanatçılar.
Zengin bir şekilde büyümüş olmasına rağmen – Güney Kaliforniya’nın geniş alanlarını geliştiren Janss emlak ailesinin bir üyesiydi – nispeten mütevazı yaşadı ve dükkânını büyük tekerlek kadar pazarlık avcısına da bakarak işletti.
“Ona her zaman, 80’lerin ortasındaki ‘iki bırak, bir al’ kitaplığının – müşterilerin raflarda bulunan bir kitap karşılığında kendilerine ait iki kitap getirmeye teşvik edildiği – hala en dahiyane kitapçı olduğunu söylerdim. Karşılaştığım bir hile ve ikimiz de ondan topladığımız bazı hazineleri anlatırdık. Los Angeles kitapçısı Lee Kaplan bir blog gönderisinde yazdı.
Bayan Corcoran, 1981’de İsviçreli arka bayii Thomas Ammann ile. Los Angeles ve ötesinden arka dünyanın büyük bir kesitini çizen tek yatak odalı apartman dairesinde toplantılar düzenledi. Kredi… Bob Colacello, sanatçı ve Vito Schnabel Galerisi aracılığıyla
Dagny Cluff Janss, 4 Mayıs 1945’te Los Angeles’ta doğdu. Thousand Oaks’ta bir çiftlikte büyüdü ve Los Angeles’ın merkezinde liseye gitti. Bir geliştirici ve maceracı arka koleksiyoncu olan babası Edwin Janss Jr., politik olarak ilerici davaları desteklemesiyle ve Salon des Refusés adını verdiği, eksantrik sanatçıların ve düşmüş ya da hiç olmamış diğerlerinin uğrak yeri olan hikayeli akşam yemeği partileri düzenlemesiyle biliniyordu. daha geleneksel sosyal takvimlere dahil edilmiştir. Bayan Corcoran, babası ve annesi Virginia Caswell’in arka yüzünden veya en azından bardağı taşıran son damlayı temsil eden bir örneği için boşandıklarını söyledi: babasının eve getirdiği, içinde doldurulmuş tavuk bulunan bir Robert Rauschenberg heykeli.
“Annem esasen ‘Ya Rauschenberg ya da ben’ dedi” diye hatırlıyordu. “Babam Rauschenberg’i seçti.”
Bayan Corcoran, Stanford Üniversitesi’nden tarih derecesi ile ve California Üniversitesi, Los Angeles’tan yüksek lisans derecesi ile mezun olmuştur. Kısa bir ilk evliliği boşanmayla sona erdikten sonra Los Angeles arka satıcısı James Corcoran ile evlendi. O evlilik de boşanmayla sonuçlandı. Oğulları Timothy Corcoran ve iki erkek kardeşi Peter ve Lawrence Janss tarafından hayatta kaldı.
Öncü küratör Walter Hopps’un asistanı olarak erken bir iş, Bayan Corcoran’ı kitap satma yoluna koydu. Pasadena Arka Müzesi’nin müdürü olan ve 1963’te burada dönüm noktası niteliğindeki Marcel Duchamp retrospektifini organize eden Bay Hopps, 1970’lerin ortalarında Bayan Corcoran’a, Pasadena müzesinin kontrolünü ele geçiren sanayici Norton Simon’ın kendi eserlerini sergilemek için kullandığını söyledi. koleksiyon, müzenin tüm çağdaş arka kütüphanesini atmayı planladı.
Hemen oraya gitti ve her şeyi topladı. Bayan Corcoran geçen yıl The Wall Street Journal’a “Her biri 1 dolara aldığım 750 kitabı bu eski BMW’nin bagajına koymuş olmalıyım” dedi.
Envanteri, birçoğunu ayrıntılı olarak bildiği anlaşılan binlerce kitaba ulaştı. Birkaç yıl boyunca, “Barbara Stanwyck dönemi” olarak adlandırdığı dönemde Los Angeles’tan kaçtı ve çoğunlukla Kuzey Kaliforniya’daki bir sığır çiftliğinden posta yoluyla kitap sattı. Ama sonra şehre döndü ve önce Los Angeles’taki Çağdaş Arka Müzesi’nde ve ardından Los Angeles İlçe Arka Müzesi’ndeki mağazasını yeniden canlandırdı, ardından Marian Goodman Galerisi’nde zamanını bölmesine yol açan bir pozisyon aldı. Los Angeles ve Paris arasında.
Uzun yıllar, 2013 yılında ölen Amerikalı heykeltıraş ve arazi sanatçısı Bay De Maria’nın çalışmalarına odaklanan kapsamlı bir araştırma projesinde de çalıştı; kronolojisini içeren monografi, “Walter De Maria: Nesne, Eylem, Estetik Duygu” bu sonbaharda Gagosian Gallery ve Rizzoli tarafından yayınlandı.
Los Angeles’taki sonraki yıllarında, Bayan Corcoran’ın Century City’deki tek yatak odalı apartman dairesi, Los Angeles’tan arka dünyasının büyük bir kesitini oluşturan çok sayıda ev yapımı akşam yemeğinin ve diğer buluşmaların yeri olan kendi salonu haline geldi. ve ötesinde.
“Konuklar odanın ortasındaki büyük yemek masasına sıkıca sarılır, yakındaki küçük bir oturma alanına toplanır, girişte ve yatak odasında yan yana durur, araba yolunun üzerindeki küçük teraslara veya çok aşağıdaki yüzme havuzuna dökülür ve, Gerekirse, bir küvetin kenarında dengede durun, ”diye yazdı The Los Angeles Times’ın arka eleştirmeni Christopher Knight. “David Hockney’nin gizlice sigara içmesine izin verildi” diye ekledi.
Bayan Corcoran’ı onlarca yıldır tanıyan Bay Ruscha, e-postayla, “Babası gibi mükemmel bir şef, tüm toplantılarda parıldadı ve arka dünyanın ve onun birçok kitabının bir ansiklopedisiydi.”
Bayan Corcoran, nostaljiden nefret ediyordu ve kendini yeniden keşfetmek için sonuna kadar huzursuz kaldı. Ancak Los Angeles İlçe Müzesi’ndeki dükkanını yeniden kurduğunda, kitap satmanın temel bir bileşeninin – en azından bu konuda biraz iyiyseniz – onları okuyan insanları gerçek zamanlı ve şahsen bir araya getirmek olduğuna inandığını söyledi.
“Eski günlerdeki gibi müşterim olmadığı için dükkanda öğle yemeği yemeye geri dönmek istemiyorum” dedi. “Yine de bugün bunun bir versiyonunu yapmak istiyorum çünkü diyalog kurmak istiyorum. Arka, arka’dır ve hepsi birbiriyle bağlantılıdır.”