Ultrason teknolojisini kullanarak Down sendromu gibi fetal anormalliklerin teşhisinde devrim yaratan, esrarengiz bir görsel duyuya sahip bir radyolog olan Dr. Beryl Benacerraf, 1 Ekim’de Cambridge, Mass’taki evinde öldü. 73 yaşındaydı.
Oğlu Oliver Libby, sebebinin kanser olduğunu söyledi.
Harvard Tıp Okulu’nda ve Boston’daki Brigham ve Kadın Hastanesi’nde kadın doğum, jinekoloji ve üreme biyolojisi ve radyoloji profesörü olan Dr. Benacerraf, özel muayenehanesine ek olarak gençken akademik olarak mücadele etmişti. teşhis edilmemiş disleksi
Daha sonra, doğumsal anomalileri ve jinekolojik bozuklukları tespit etmek için ultrason görüntülerini kullanmadaki başarısının, “bütün sorunun diğer tarafına” bağlı olduğunu söyledi.
Mezun olduğu Barnard Koleji için bir sözlü tarih projesine verdiği röportajda, “Resimler sadece benimle konuşuyor” dedi. “Bir resme bakabiliyorum ve deseni görebiliyorum. Kimsenin göremediği şeyleri görebiliyorum.”
Belki de bu yeteneğin en dikkate değer ürünü, ense kıvrımı olarak bilinen, fetüsün boynunun arkasındaki bir deri parçasının kalınlaşmasının Down sendromu ve diğer kromozomal bozukluklarla ilişkili olduğunu keşfetmesiydi.
Dr. Benacerraf araştırmasını yürütmeden önce, bu tür kusurların taranması genellikle en yüksek risk altında olduğu düşünülen 35 yaş ve üstü kadınlarla sınırlıydı ve az sayıda vakada düşük veya başka zararlara neden olabilen invaziv bir prosedür olan amniyosentez ile gerçekleştirildi. .
Ultrasonun etkili, daha az invaziv bir fetal tarama biçimi sunma potansiyelini öne süren ilk makaleleri – her yaştan kadın için mevcut – 1985’te yayınlandı. Bunlar sıcak bir şekilde karşılanmadı.
Dr. Benacerraf, geçen yıl yayınlanan American Journal of Obstetrics & Gynecology ile yaptığı röportajda, “Birkaç ulusal toplantıda neredeyse sahneden iniyordum ve araştırmamı ve beni itibarsızlaştıran makaleler ortaya çıktı” dedi. Yıkıldım, ama haklı olduğumu bildiğim için galip gelmeye çok daha kararlıydım.
Kararı doğrulandı: Ultrason doğum öncesi devanın rutin bir parçası haline geldikçe, ense kıvrımının kalınlığını ölçmek de öyle oldu. Şimdi tipik olarak kan testleri ile artırılan tarama, araştırmasına dayanıyordu.
Kalınlaşmış bir ense kıvrımını gösteren bir ultrason – Dr. Benacerraf, Down sendromu gibi potansiyel kromozomal bozuklukların bir işareti olduğunu keşfetti. Kredi… Brigham ve Kadın Hastanesi
Beryl Rica Benacerraf (buh-NASS-uh-raff olarak telaffuz edilir) 29 Nisan 1949’da Manhattan’da doğdu. Babası, Venezüella doğumlu bir immünolog olan Dr. Baruj Benacerraf, daha sonra ilgili bulgular için 1980 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’nü paylaştı. genetiğe.
Bir ev hanımı olan annesi Annette (Dreyfus) Benacerraf, Dreyfus olayı olarak bilinen çekişmeli bölümün merkezinde ordu kaptanı da dahil olmak üzere önde gelen bir Fransız Yahudi ailesine aitti. Annette Benacerraf’ın amcası Jacques Monod da 1965’te Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’nü paylaştı.
Dr. Benacerraf, 2021 röportajında Manhattan’daki Benacerraf evinin bir “Fransız vahası” olduğunu söyledi. Klasik müziğin önde gelen isimlerini ve DNA molekülünün çift sarmal yapısını deşifre etmeye yardımcı olan İngiliz biyolog Francis Crick gibi bilim adamlarını içeren akşam yemeği partilerinde sık sık flüt çalması istendi.
Tek çocuk olan Beryl, Manhattan’daki tüm kızlardan oluşan özel Brearley Okulu’na gitti, ancak disleksi nedeniyle mücadele ettiğini söyledi. Bununla başa çıkmak için, ödevleri alır almaz tamamlama yöntemini benimsedi – hayatı boyunca uygulayacağı bir uygulama.
“Bu alışkanlık beni düzenli tutuyor ve yapabileceğimi bildiğimden daha fazla görev üstlenmemi engelliyor” dedi.
Kötü notlara rağmen, annesinin mezun olduğu okul olan Barnard’a kabul edildi. Akademik olarak başarılı oldu ve Columbia Üniversitesi radyo istasyonu WKCR’da klasik müzik programcılığını denetledi ve haber raporlarını yayınladı.
Disleksinin üstesinden gelmek için popüler Evelyn Wood hızlı okuma kursunu iki kez aldı, ama boşuna. (İki kere de para iade garantisini bozdu.)
1971’de mezun olduktan sonra, kariyer yolundan emin olmadan İtalya’ya gitti. Orada yaşarken doktor olmaya karar verdi ve Tıp Fakültesine Giriş Sınavına girdi. Tahmin edilebileceği gibi zayıf puanı, sonuçlar kaybedildiğinde tartışmalı hale geldi.
O sırada test gerektirmeyen Columbia Üniversitesi Doktorlar ve Cerrahlar Koleji’ne kabul edildi. Babasının boyu, oraya girişini ve Harvard Tıp Okulu’na daha sonra transferini kolaylaştırdı, ancak nasihatleri onun üzerinde belirdi.
Barnard röportajında, “Babam bana ‘sonunda ne yaparsan yap, dünyanın en iyisi değilsen, yapmanın bir anlamı yok’ demişti. “Yani ben böyle bir geçmişle büyüdüm.”
Disleksisinin tıbbi çalışmalarını engellemediğini buldu.
“Tıp fakültesini tüm derslere giderek, dinleyerek, izleyerek geçebilirsiniz” dedi. “Kitaplarda çok sayıda grafik, resim ve çizelge var.”
1975’te Harvard tıp öğrencisi Peter Libby ile tanıştı. O yıl evlendiler. 1976’da mezun olduğunda cerrah olmayı planladı ve Brigham and Women’s’ta staj için kabul edildi. Ancak sahayı kadınlara pek sıcak bulmaz ve rotasını değiştirmeye karar verir.
Seçeneklerini göz önünde bulundurarak, tıp fakültesi rotasyonu sırasında kıdemli bir radyoloğun kendisine söylediklerini hatırladı: Bir odanın arkasından bile bir görüntüdeki anormalliği görebiliyordu. “Daha önce hiç görmediğim bir hediyen var,” dedi ona.
Massachusetts General Hospital’da radyoloji ihtisasını, ardından Brigham and Women’s’da o zamanlar hala ilkel bir disiplin olan ultrasonda bir bursu tamamladı. Çocuk sahibi olmak istediği ve radyasyona maruz kalmak istemediği için bu alanı seçti.
Dr. Benacerraf, bursunu tamamladıktan ve tam bir yıl arayla bir oğul ve bir kız çocuğu dünyaya getirdikten sonra, Boston’da bir hastanede iş bulamadı ve 1982’de orada kendi muayenehanesini, Diagnostic Ultrasound Associates’i açtı.
Oğlu ve kocası, bir kardiyolog ve Harvard Tıp Okulu’nda kardiyovasküler tıp profesörü olan Dr. Benacerraf, kızı Brigitte Benacerraf Libby ve üç torunu tarafından hayatta kaldı.
Doktorasını açtıktan sonra 10 yıl boyunca, Dr. Benacerraf sözlü tarih röportajında, Boston bölgesinde doğum öncesi ultrason konusunda uzmanlaşmış tek doktor olduğunu söyledi. Sonuç olarak, New England ve ötesindeki hastalar onu aradıkça, uygulaması hızla büyüdü.
Bu dönemde, ense kıvrımıyla ilgili bulgularına ve diğer şeylerin yanı sıra cenin işitmesinin gelişimiyle ilgili keşiflere ulaştı. Son yıllarda odağını jinekolojik görüntülemeye ve endometriozis, pelvik ağrı ve yumurtalık kanseri gibi durumlara kaydırdı.
Kırk yıllık kariyeri boyunca Dr. Benacerraf, yüzlerce dergi makalesi ve birkaç kitap yayınlarken on binlerce hasta gördü. Ayrıca lejyonlarca doktor yetiştirdi. Bunlardan biri, New York’taki Weill Cornell Medicine’de kadın doğum ve jinekoloji başkanı Dr. Laura E. Riley, bir röportajda Dr. Benacerraf’ı “inanılmaz derecede parlak” ve “harika bir öğretmen” olarak tanımladı.
Ayrıca Dr. Benacerraf’ı kadınların üreme sağlığı hizmetinde – çoğu durumda anne adaylarına güven vermek için – ultrason kullanımında “öncü” olarak nitelendirdi.
“Teşhis yeteneği,” diye ekledi Dr. Riley, “hiçbir şey değildi.”
Oğlu Oliver Libby, sebebinin kanser olduğunu söyledi.
Harvard Tıp Okulu’nda ve Boston’daki Brigham ve Kadın Hastanesi’nde kadın doğum, jinekoloji ve üreme biyolojisi ve radyoloji profesörü olan Dr. Benacerraf, özel muayenehanesine ek olarak gençken akademik olarak mücadele etmişti. teşhis edilmemiş disleksi
Daha sonra, doğumsal anomalileri ve jinekolojik bozuklukları tespit etmek için ultrason görüntülerini kullanmadaki başarısının, “bütün sorunun diğer tarafına” bağlı olduğunu söyledi.
Mezun olduğu Barnard Koleji için bir sözlü tarih projesine verdiği röportajda, “Resimler sadece benimle konuşuyor” dedi. “Bir resme bakabiliyorum ve deseni görebiliyorum. Kimsenin göremediği şeyleri görebiliyorum.”
Belki de bu yeteneğin en dikkate değer ürünü, ense kıvrımı olarak bilinen, fetüsün boynunun arkasındaki bir deri parçasının kalınlaşmasının Down sendromu ve diğer kromozomal bozukluklarla ilişkili olduğunu keşfetmesiydi.
Dr. Benacerraf araştırmasını yürütmeden önce, bu tür kusurların taranması genellikle en yüksek risk altında olduğu düşünülen 35 yaş ve üstü kadınlarla sınırlıydı ve az sayıda vakada düşük veya başka zararlara neden olabilen invaziv bir prosedür olan amniyosentez ile gerçekleştirildi. .
Ultrasonun etkili, daha az invaziv bir fetal tarama biçimi sunma potansiyelini öne süren ilk makaleleri – her yaştan kadın için mevcut – 1985’te yayınlandı. Bunlar sıcak bir şekilde karşılanmadı.
Dr. Benacerraf, geçen yıl yayınlanan American Journal of Obstetrics & Gynecology ile yaptığı röportajda, “Birkaç ulusal toplantıda neredeyse sahneden iniyordum ve araştırmamı ve beni itibarsızlaştıran makaleler ortaya çıktı” dedi. Yıkıldım, ama haklı olduğumu bildiğim için galip gelmeye çok daha kararlıydım.
Kararı doğrulandı: Ultrason doğum öncesi devanın rutin bir parçası haline geldikçe, ense kıvrımının kalınlığını ölçmek de öyle oldu. Şimdi tipik olarak kan testleri ile artırılan tarama, araştırmasına dayanıyordu.
Kalınlaşmış bir ense kıvrımını gösteren bir ultrason – Dr. Benacerraf, Down sendromu gibi potansiyel kromozomal bozuklukların bir işareti olduğunu keşfetti. Kredi… Brigham ve Kadın Hastanesi
Beryl Rica Benacerraf (buh-NASS-uh-raff olarak telaffuz edilir) 29 Nisan 1949’da Manhattan’da doğdu. Babası, Venezüella doğumlu bir immünolog olan Dr. Baruj Benacerraf, daha sonra ilgili bulgular için 1980 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’nü paylaştı. genetiğe.
Bir ev hanımı olan annesi Annette (Dreyfus) Benacerraf, Dreyfus olayı olarak bilinen çekişmeli bölümün merkezinde ordu kaptanı da dahil olmak üzere önde gelen bir Fransız Yahudi ailesine aitti. Annette Benacerraf’ın amcası Jacques Monod da 1965’te Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’nü paylaştı.
Dr. Benacerraf, 2021 röportajında Manhattan’daki Benacerraf evinin bir “Fransız vahası” olduğunu söyledi. Klasik müziğin önde gelen isimlerini ve DNA molekülünün çift sarmal yapısını deşifre etmeye yardımcı olan İngiliz biyolog Francis Crick gibi bilim adamlarını içeren akşam yemeği partilerinde sık sık flüt çalması istendi.
Tek çocuk olan Beryl, Manhattan’daki tüm kızlardan oluşan özel Brearley Okulu’na gitti, ancak disleksi nedeniyle mücadele ettiğini söyledi. Bununla başa çıkmak için, ödevleri alır almaz tamamlama yöntemini benimsedi – hayatı boyunca uygulayacağı bir uygulama.
“Bu alışkanlık beni düzenli tutuyor ve yapabileceğimi bildiğimden daha fazla görev üstlenmemi engelliyor” dedi.
Kötü notlara rağmen, annesinin mezun olduğu okul olan Barnard’a kabul edildi. Akademik olarak başarılı oldu ve Columbia Üniversitesi radyo istasyonu WKCR’da klasik müzik programcılığını denetledi ve haber raporlarını yayınladı.
Disleksinin üstesinden gelmek için popüler Evelyn Wood hızlı okuma kursunu iki kez aldı, ama boşuna. (İki kere de para iade garantisini bozdu.)
1971’de mezun olduktan sonra, kariyer yolundan emin olmadan İtalya’ya gitti. Orada yaşarken doktor olmaya karar verdi ve Tıp Fakültesine Giriş Sınavına girdi. Tahmin edilebileceği gibi zayıf puanı, sonuçlar kaybedildiğinde tartışmalı hale geldi.
O sırada test gerektirmeyen Columbia Üniversitesi Doktorlar ve Cerrahlar Koleji’ne kabul edildi. Babasının boyu, oraya girişini ve Harvard Tıp Okulu’na daha sonra transferini kolaylaştırdı, ancak nasihatleri onun üzerinde belirdi.
Barnard röportajında, “Babam bana ‘sonunda ne yaparsan yap, dünyanın en iyisi değilsen, yapmanın bir anlamı yok’ demişti. “Yani ben böyle bir geçmişle büyüdüm.”
Disleksisinin tıbbi çalışmalarını engellemediğini buldu.
“Tıp fakültesini tüm derslere giderek, dinleyerek, izleyerek geçebilirsiniz” dedi. “Kitaplarda çok sayıda grafik, resim ve çizelge var.”
1975’te Harvard tıp öğrencisi Peter Libby ile tanıştı. O yıl evlendiler. 1976’da mezun olduğunda cerrah olmayı planladı ve Brigham and Women’s’ta staj için kabul edildi. Ancak sahayı kadınlara pek sıcak bulmaz ve rotasını değiştirmeye karar verir.
Seçeneklerini göz önünde bulundurarak, tıp fakültesi rotasyonu sırasında kıdemli bir radyoloğun kendisine söylediklerini hatırladı: Bir odanın arkasından bile bir görüntüdeki anormalliği görebiliyordu. “Daha önce hiç görmediğim bir hediyen var,” dedi ona.
Massachusetts General Hospital’da radyoloji ihtisasını, ardından Brigham and Women’s’da o zamanlar hala ilkel bir disiplin olan ultrasonda bir bursu tamamladı. Çocuk sahibi olmak istediği ve radyasyona maruz kalmak istemediği için bu alanı seçti.
Dr. Benacerraf, bursunu tamamladıktan ve tam bir yıl arayla bir oğul ve bir kız çocuğu dünyaya getirdikten sonra, Boston’da bir hastanede iş bulamadı ve 1982’de orada kendi muayenehanesini, Diagnostic Ultrasound Associates’i açtı.
Oğlu ve kocası, bir kardiyolog ve Harvard Tıp Okulu’nda kardiyovasküler tıp profesörü olan Dr. Benacerraf, kızı Brigitte Benacerraf Libby ve üç torunu tarafından hayatta kaldı.
Doktorasını açtıktan sonra 10 yıl boyunca, Dr. Benacerraf sözlü tarih röportajında, Boston bölgesinde doğum öncesi ultrason konusunda uzmanlaşmış tek doktor olduğunu söyledi. Sonuç olarak, New England ve ötesindeki hastalar onu aradıkça, uygulaması hızla büyüdü.
Bu dönemde, ense kıvrımıyla ilgili bulgularına ve diğer şeylerin yanı sıra cenin işitmesinin gelişimiyle ilgili keşiflere ulaştı. Son yıllarda odağını jinekolojik görüntülemeye ve endometriozis, pelvik ağrı ve yumurtalık kanseri gibi durumlara kaydırdı.
Kırk yıllık kariyeri boyunca Dr. Benacerraf, yüzlerce dergi makalesi ve birkaç kitap yayınlarken on binlerce hasta gördü. Ayrıca lejyonlarca doktor yetiştirdi. Bunlardan biri, New York’taki Weill Cornell Medicine’de kadın doğum ve jinekoloji başkanı Dr. Laura E. Riley, bir röportajda Dr. Benacerraf’ı “inanılmaz derecede parlak” ve “harika bir öğretmen” olarak tanımladı.
Ayrıca Dr. Benacerraf’ı kadınların üreme sağlığı hizmetinde – çoğu durumda anne adaylarına güven vermek için – ultrason kullanımında “öncü” olarak nitelendirdi.
“Teşhis yeteneği,” diye ekledi Dr. Riley, “hiçbir şey değildi.”