Nancy Milford, Caz Çağı’nı aydınlatmaya yardımcı olan kadınların biyografisini yazan – F. Scott Fitzgerald’ın “orijinal kanat oyuncusu” ve eşi ve edebi ilham perisi Zelda Fitzgerald ve şair Edna St. Vincent Millay – Salı günü Manhattan’daki evinde öldü. 84 yaşındaydı.
Oğlu Matthew Milford, nedenin belirlenmediğini söyledi.
Yorulmak bilmeyen bir araştırmacı olan Bayan Milford, mektuplar, albümler, albümler, arkadaşları ve kocasıyla yaptığı röportajlar ve onun yanı sıra arkadaşlarıyla yaptığı röportajlar aracılığıyla “Zelda”da (1970) kaotik, sorunlu Zelda Fitzgerald’ı ve dünyasını canlı bir hayata taşıdı. Zelda’yı şizofreni için tedavi eden psikiyatristlerin raporları. Akıl sağlığı 1920’lerin sonunda düşüyordu ve 1930’larda ve 40’larda kurumsallaşmalara yol açtı.
Bayan Milford, 2011’de Röportaj dergisine şunları söyledi: “Bir yıkım ağına yakalanmış ve sonunda romantikleştirilmeye başlanan bu ruhlu kız olmanın nasıl bir şey olduğuna dair fikrimize musallat oldu.
1932’de Baltimore’da bir klinikte kaldığı süre boyunca, Alabama doğumlu Zelda, Güneyli bir belle, Alabama Beggs hakkında yarı otobiyografik bir roman olan “Save Me the Waltz”ı (1932) çabucak yazdı; bir ressam olan kocası; ve balerin olma girişimi. Bayan Milford, “Zelda”da romanı “Scott Fitzgerald’la bir hayatın ya da akıl hastalığı tarafından paramparça edilmiş bir hayatın şikayetleri üzerinde çalışan dengesiz bir duyarlılığın merakından çok daha fazlası” olarak nitelendirdi.
Zelda, 1948’de, kocası 44 yaşında öldükten sekiz yıl sonra, Asheville, Kuzey Carolina’da bir hastane yangınında öldüğünde 47 yaşındaydı. Ancak ünü onu geride bıraktı. Popüler kültürde: Hayatı, bir keresinde Eagles’ın 1972 tarihli “Witchy Woman” şarkısına ilham verdi ve daha yakın zamanda Amazon’da yayınlanan “Z: The Beginning of Everything” dizisinin temeli oldu.
“Zelda” New York Times’ın ciltli en çok satanlar listesinde yaklaşık 22 hafta geçirdi, bir milyondan fazla sattı ve Ulusal Kitap Ödülü için finalist oldu.
The Times için “Zelda”yı inceleyen Christopher Lehmann-Haupt, bunun “derin ve zaman zaman ezici bir şekilde dokunaklı” olduğunu ve Fitzgerald’ların evliliğini mitolojiden arındırdığını ve Zelda’yı “egzotik bir şeyden bir şeye dönüştürdüğünü” yazdı. Bir kişi.”
The Guardian’daki incelemesinde, eleştirmen ve yazar Malcolm Bradbury, Zelda’nın akıl hastalığına yönelik tedavilerinin kayıtlarının kitaba “olağanüstü bir psikolojik yoğunluk” aşıladığını yazdı. Bayan Milford’un Fitzgerald’ların çok açık evliliğini gösteren karmaşık portresinin “modern yakınlığın doğasını anlamamıza ve aynı zamanda en büyük yazarlarımızdan birini yeni bir karmaşıklıkla görmemize yardımcı olduğunu” da sözlerine ekledi.
Nancy Lee Winston, 26 Mart 1938’de Dearborn, Mich’te doğdu.Babası Joseph, General Motors ve Ford’da mühendisti. Annesi Vivienne (Romaine) Winston, Dearborn’daki bir hastanede uzun yıllar gönüllü olarak çalışan bir ev hanımıydı.
1959’da Michigan Üniversitesi’nden İngilizce lisans derecesi ile mezun olduktan sonra, Avrupa’yı dolaştı ve 1962’de Kenneth Milford ile evlendi. boşanmayla biter. 1964’te Columbia Üniversitesi’nden İngilizce yüksek lisans derecesi aldı ve sekiz yıl sonra doktora derecesi aldı. Columbia’dan, tezi olarak “Zelda”yı kullanarak.
“Zelda”nın tohumları, Bayan Milford’un yetiştirilmesi sırasında ekildi. Önsözde, “Bana Fitzgerald’lar gibi yaşamak güzel bir şey gibi göründü, burada her hareketin kendine aitmiş gibi gösteren özel bir yeteneği olduğunu” hatırladı.
“Birlikte,” diye ekledi, “Doğu’nun, genç şöhretin veya dağılmanın ve erken ölümün muazzam cazibesini kişileştirdiler.”
1963’te, Fitzgerald’ları tanıyan insanlarla konuşmaya başladı, aralarında sanatçıların ve yazarların hamisi olan Gerald Murphy, ertesi yıl ölümünden kısa bir süre önce Bayan Milford’a tutkuyla şöyle dedi: “Zelda bir Amerikan değeri!” Bay Murphy ve eşi Sara, Fitzgerald’ın “Tender Is the Night” romanındaki Dick ve Nicole Diver karakterleri için dönemin bir başka göz alıcı çifti ve modeliydi.
Zelda’nın lisedeki sınıf arkadaşlarından ikisi, onun, ten rengi bir mayo giymiş, bacakları arabanın gürleyen koltuğunun üzerine dökülmüş ve bir gruba bağırarak Montgomery, Ala. çocuklar Jöle Fasulyeleri, “Bütün Jölelerim!”
Ms. Milford, 1975’te “Zelda” yayınlandıktan sonra satın aldığı antika bir Morgan otomobilinde. Kızı Kate Milford, Edna St. Vincent Millay hakkındaki kitabını araştırırken Massachusetts’in Berkshires bölgesinde sürmeyi sevdiğini söyledi. Kredi… Kate Milford
aracılığıyla Bayan Milford’un 1920’lerde ve 30’larda muazzam popülaritesi olan şair hakkında “Savage Beauty: The Life of Edna St. Vincent Millay”i tamamlaması 31 yılını aldı. 1923’te şiir – daha sonra hızla soldu.
“Vahşi Güzel”in uzun süren hamileliği hakkında soru sorulduğunda, Milford The Los Angeles Times’a şunları söyledi: ““Pish posh. Kimin umrunda? Bu benim hayatım ve onunla istediğimi yapabilirim.”
Bu zamanın ne kadarını biyografiye harcamıştı?
“Ah, kim bilir,” dedi. “Belki 22 yıl. Burada küçük parçalar yapardım, orada küçük parçalar. Sonra bırakacaktım. Belli ki her gün yazmıyordum yoksa 20 yıl önce bitirirdim.”
Kitap üzerinde çalışırken Bard ve Vassar Colleges ile New York Üniversitesi ve Michigan Üniversitesi’nde İngilizce öğretmeye başladı. Ayrıca 1978’de Manhattan’da yazarların çalışması için bir alan sağlayan Yazarlar Odası’nın da kurucusuydu. New York Halk Kütüphanesi’ndeki Frederick Lewis Allen Odasında “Zelda” yazma zamanından ilham aldı.
1977’de Millay biyografisi üzerinde çalışırken Guggenheim Fellow’du ve 1990’larda Türkiye’de edebiyat ve tarih öğreten iki dönemde Fulbright bursu aldı.
Millay 1972’den bu yana, Millay, şairin kız kardeşi Norma’yı Austerlitz, NY’deki bir çiftlik evinde ziyaret ettiğinden beri aklında bir sonraki konuydu. yemek odasına, kütüphaneye, yatak odalarına ve bir odunluğa, hatta bir masa örtüsünün altına ve piyano sıralarının içine dağılmış binlerce şiirden. Dört yaz boyunca binlerce malzemeyi taradı ve araştırması için çoğunu çıkardı.
“Bu olağanüstü koleksiyonun hiçbir üniversite kütüphanesinde olmaması benim şansım mıydı?” “Vahşi Güzellik”in önsözünde yazdı. “Şans iki kez vurabilir mi? Nasıl Zelda Fitzgerald’ın kağıtları, onları bana alışveriş poşetleri içinde veren kızı Scottie dışında kimsede olmadığı gibi, bu koleksiyonu daha önce kimse görmemişti.”
Ancak “Vahşi Güzel” yayınlandığında, Bayan Milford’un yalnızca kendisine ait olduğuna inandığı koleksiyon, Norma tarafından Kongre Kütüphanesi’ne verilmişti. Millay. Koleksiyonu incelemeyi başaran Daniel Mark Epstein’ın Millay’in bir başka biyografisi de Bayan Milford’unkiyle aynı zamanda yayınlandı.
Kredi… .
Kredi… .
Aynı zamanda en çok satanlar listesine giren “Vahşi Güzellik”, The New’da Lorrie Moore tarafından övüldü. York Review of Books “zengin, hareketli bir hedefin zengin, hareketli bir resmi olarak.” Ancak The New York Times’tan Michiko Kakutani, kitabın “Millay’nin hayatını okuyucu için Zelda’nınki gibi canlandırmayı başaramadığını” yazdı.
Oğluna ek olarak, Bayan Milford, kızları Kate Milford ve Nell Dority tarafından hayatta kaldı; altı torun ve kardeşi Fred Winston.
Bayan Milford, Rose Kennedy hakkında bir kitap başlatmasına rağmen başka bir kitap yayınlamadı. Öğretmeye devam etti ve 2008’de Manhattan’daki CUNY Graduate Center’da biyografi yazarlarına burslar sunan Leon Levy Biyografi Merkezi’nin kurucusu ve ilk yönetici direktörü oldu.
Merkez fikri, daha sonra New York City Üniversitesi’nin bir parçası olan Manhattan’daki Hunter College’da ders veren Bayan Milford, Graduate Center’da tarih profesörü olan biyografi yazarı David Nasaw ile tanıştığında kristalleşti. Bayan Kennedy’nin biyografisi üzerinde çalışması ve Joseph P. Kennedy Sr hakkında yazdığı bir biyografi üzerinde çalışmasıyla bağ kurdular. Kitabı 2012’de yayınlandı.
“İkimiz için paylaşmanın ne kadar önemli olduğunu gördük ve zanaat konuşun,” dedi Bay Nasaw, The Times’a merkezin oluşumunu hatırlatırken. “Bunu resmileştirebilirsek olağanüstü olacağını düşündük.”
Oğlu Matthew Milford, nedenin belirlenmediğini söyledi.
Yorulmak bilmeyen bir araştırmacı olan Bayan Milford, mektuplar, albümler, albümler, arkadaşları ve kocasıyla yaptığı röportajlar ve onun yanı sıra arkadaşlarıyla yaptığı röportajlar aracılığıyla “Zelda”da (1970) kaotik, sorunlu Zelda Fitzgerald’ı ve dünyasını canlı bir hayata taşıdı. Zelda’yı şizofreni için tedavi eden psikiyatristlerin raporları. Akıl sağlığı 1920’lerin sonunda düşüyordu ve 1930’larda ve 40’larda kurumsallaşmalara yol açtı.
Bayan Milford, 2011’de Röportaj dergisine şunları söyledi: “Bir yıkım ağına yakalanmış ve sonunda romantikleştirilmeye başlanan bu ruhlu kız olmanın nasıl bir şey olduğuna dair fikrimize musallat oldu.
1932’de Baltimore’da bir klinikte kaldığı süre boyunca, Alabama doğumlu Zelda, Güneyli bir belle, Alabama Beggs hakkında yarı otobiyografik bir roman olan “Save Me the Waltz”ı (1932) çabucak yazdı; bir ressam olan kocası; ve balerin olma girişimi. Bayan Milford, “Zelda”da romanı “Scott Fitzgerald’la bir hayatın ya da akıl hastalığı tarafından paramparça edilmiş bir hayatın şikayetleri üzerinde çalışan dengesiz bir duyarlılığın merakından çok daha fazlası” olarak nitelendirdi.
Zelda, 1948’de, kocası 44 yaşında öldükten sekiz yıl sonra, Asheville, Kuzey Carolina’da bir hastane yangınında öldüğünde 47 yaşındaydı. Ancak ünü onu geride bıraktı. Popüler kültürde: Hayatı, bir keresinde Eagles’ın 1972 tarihli “Witchy Woman” şarkısına ilham verdi ve daha yakın zamanda Amazon’da yayınlanan “Z: The Beginning of Everything” dizisinin temeli oldu.
“Zelda” New York Times’ın ciltli en çok satanlar listesinde yaklaşık 22 hafta geçirdi, bir milyondan fazla sattı ve Ulusal Kitap Ödülü için finalist oldu.
The Times için “Zelda”yı inceleyen Christopher Lehmann-Haupt, bunun “derin ve zaman zaman ezici bir şekilde dokunaklı” olduğunu ve Fitzgerald’ların evliliğini mitolojiden arındırdığını ve Zelda’yı “egzotik bir şeyden bir şeye dönüştürdüğünü” yazdı. Bir kişi.”
The Guardian’daki incelemesinde, eleştirmen ve yazar Malcolm Bradbury, Zelda’nın akıl hastalığına yönelik tedavilerinin kayıtlarının kitaba “olağanüstü bir psikolojik yoğunluk” aşıladığını yazdı. Bayan Milford’un Fitzgerald’ların çok açık evliliğini gösteren karmaşık portresinin “modern yakınlığın doğasını anlamamıza ve aynı zamanda en büyük yazarlarımızdan birini yeni bir karmaşıklıkla görmemize yardımcı olduğunu” da sözlerine ekledi.
Nancy Lee Winston, 26 Mart 1938’de Dearborn, Mich’te doğdu.Babası Joseph, General Motors ve Ford’da mühendisti. Annesi Vivienne (Romaine) Winston, Dearborn’daki bir hastanede uzun yıllar gönüllü olarak çalışan bir ev hanımıydı.
1959’da Michigan Üniversitesi’nden İngilizce lisans derecesi ile mezun olduktan sonra, Avrupa’yı dolaştı ve 1962’de Kenneth Milford ile evlendi. boşanmayla biter. 1964’te Columbia Üniversitesi’nden İngilizce yüksek lisans derecesi aldı ve sekiz yıl sonra doktora derecesi aldı. Columbia’dan, tezi olarak “Zelda”yı kullanarak.
“Zelda”nın tohumları, Bayan Milford’un yetiştirilmesi sırasında ekildi. Önsözde, “Bana Fitzgerald’lar gibi yaşamak güzel bir şey gibi göründü, burada her hareketin kendine aitmiş gibi gösteren özel bir yeteneği olduğunu” hatırladı.
“Birlikte,” diye ekledi, “Doğu’nun, genç şöhretin veya dağılmanın ve erken ölümün muazzam cazibesini kişileştirdiler.”
1963’te, Fitzgerald’ları tanıyan insanlarla konuşmaya başladı, aralarında sanatçıların ve yazarların hamisi olan Gerald Murphy, ertesi yıl ölümünden kısa bir süre önce Bayan Milford’a tutkuyla şöyle dedi: “Zelda bir Amerikan değeri!” Bay Murphy ve eşi Sara, Fitzgerald’ın “Tender Is the Night” romanındaki Dick ve Nicole Diver karakterleri için dönemin bir başka göz alıcı çifti ve modeliydi.
Zelda’nın lisedeki sınıf arkadaşlarından ikisi, onun, ten rengi bir mayo giymiş, bacakları arabanın gürleyen koltuğunun üzerine dökülmüş ve bir gruba bağırarak Montgomery, Ala. çocuklar Jöle Fasulyeleri, “Bütün Jölelerim!”
Ms. Milford, 1975’te “Zelda” yayınlandıktan sonra satın aldığı antika bir Morgan otomobilinde. Kızı Kate Milford, Edna St. Vincent Millay hakkındaki kitabını araştırırken Massachusetts’in Berkshires bölgesinde sürmeyi sevdiğini söyledi. Kredi… Kate Milford
aracılığıyla Bayan Milford’un 1920’lerde ve 30’larda muazzam popülaritesi olan şair hakkında “Savage Beauty: The Life of Edna St. Vincent Millay”i tamamlaması 31 yılını aldı. 1923’te şiir – daha sonra hızla soldu.
“Vahşi Güzel”in uzun süren hamileliği hakkında soru sorulduğunda, Milford The Los Angeles Times’a şunları söyledi: ““Pish posh. Kimin umrunda? Bu benim hayatım ve onunla istediğimi yapabilirim.”
Bu zamanın ne kadarını biyografiye harcamıştı?
“Ah, kim bilir,” dedi. “Belki 22 yıl. Burada küçük parçalar yapardım, orada küçük parçalar. Sonra bırakacaktım. Belli ki her gün yazmıyordum yoksa 20 yıl önce bitirirdim.”
Kitap üzerinde çalışırken Bard ve Vassar Colleges ile New York Üniversitesi ve Michigan Üniversitesi’nde İngilizce öğretmeye başladı. Ayrıca 1978’de Manhattan’da yazarların çalışması için bir alan sağlayan Yazarlar Odası’nın da kurucusuydu. New York Halk Kütüphanesi’ndeki Frederick Lewis Allen Odasında “Zelda” yazma zamanından ilham aldı.
1977’de Millay biyografisi üzerinde çalışırken Guggenheim Fellow’du ve 1990’larda Türkiye’de edebiyat ve tarih öğreten iki dönemde Fulbright bursu aldı.
Millay 1972’den bu yana, Millay, şairin kız kardeşi Norma’yı Austerlitz, NY’deki bir çiftlik evinde ziyaret ettiğinden beri aklında bir sonraki konuydu. yemek odasına, kütüphaneye, yatak odalarına ve bir odunluğa, hatta bir masa örtüsünün altına ve piyano sıralarının içine dağılmış binlerce şiirden. Dört yaz boyunca binlerce malzemeyi taradı ve araştırması için çoğunu çıkardı.
“Bu olağanüstü koleksiyonun hiçbir üniversite kütüphanesinde olmaması benim şansım mıydı?” “Vahşi Güzellik”in önsözünde yazdı. “Şans iki kez vurabilir mi? Nasıl Zelda Fitzgerald’ın kağıtları, onları bana alışveriş poşetleri içinde veren kızı Scottie dışında kimsede olmadığı gibi, bu koleksiyonu daha önce kimse görmemişti.”
Ancak “Vahşi Güzel” yayınlandığında, Bayan Milford’un yalnızca kendisine ait olduğuna inandığı koleksiyon, Norma tarafından Kongre Kütüphanesi’ne verilmişti. Millay. Koleksiyonu incelemeyi başaran Daniel Mark Epstein’ın Millay’in bir başka biyografisi de Bayan Milford’unkiyle aynı zamanda yayınlandı.
Kredi… .
Kredi… .
Aynı zamanda en çok satanlar listesine giren “Vahşi Güzellik”, The New’da Lorrie Moore tarafından övüldü. York Review of Books “zengin, hareketli bir hedefin zengin, hareketli bir resmi olarak.” Ancak The New York Times’tan Michiko Kakutani, kitabın “Millay’nin hayatını okuyucu için Zelda’nınki gibi canlandırmayı başaramadığını” yazdı.
Oğluna ek olarak, Bayan Milford, kızları Kate Milford ve Nell Dority tarafından hayatta kaldı; altı torun ve kardeşi Fred Winston.
Bayan Milford, Rose Kennedy hakkında bir kitap başlatmasına rağmen başka bir kitap yayınlamadı. Öğretmeye devam etti ve 2008’de Manhattan’daki CUNY Graduate Center’da biyografi yazarlarına burslar sunan Leon Levy Biyografi Merkezi’nin kurucusu ve ilk yönetici direktörü oldu.
Merkez fikri, daha sonra New York City Üniversitesi’nin bir parçası olan Manhattan’daki Hunter College’da ders veren Bayan Milford, Graduate Center’da tarih profesörü olan biyografi yazarı David Nasaw ile tanıştığında kristalleşti. Bayan Kennedy’nin biyografisi üzerinde çalışması ve Joseph P. Kennedy Sr hakkında yazdığı bir biyografi üzerinde çalışmasıyla bağ kurdular. Kitabı 2012’de yayınlandı.
“İkimiz için paylaşmanın ne kadar önemli olduğunu gördük ve zanaat konuşun,” dedi Bay Nasaw, The Times’a merkezin oluşumunu hatırlatırken. “Bunu resmileştirebilirsek olağanüstü olacağını düşündük.”