Sitcom tarihinin en unutulmaz karakterlerinden ikisini, “The Mary Tyler Moore Show”da nemfomanik Sue Ann Nivens’ı ve “The Golden Girls”te tatlı ama sönük Rose Nylund’u yaratan Betty White – ve onun uzun süre üstünü örten 88 yaşında “Saturday Night Live” sunucusu olarak muzaffer bir görünüm de dahil olmak üzere geri dönüş yapan bir kariyer – Cuma günü öldü. 99 yaşındaydı.
Menajeri Jeff Witjas, People dergisine ölümü doğruladı.
Bayan White, yedi yıla yayılan bir televizyon kariyerinde beş Primetime Emmy ve bir rekabetçi Daytime Emmy’nin yanı sıra 2015’te bir ömür boyu başarı Daytime Emmy ve 1952’de Los Angeles bölgesel Emmy kazandı ve “Guinness World’ün 2014 baskısı” Kayıtlar”, bir kadın şovmen için şimdiye kadarki en uzun süre olarak onaylandı. Ancak, 1973’ten 1977’ye kadar iki Emmy Ödülü kazandığı “The Mary Tyler Moore Show”daki çalışmasıyla hayattaki atılımı nispeten geç gerçekleşti.
Bayan Moore’un karakterinin çalıştığı televizyon istasyonunda ev ipuçlarının sunucusu Sue Ann’in gösterdiği gibi, sersemletici Bayan White sinir bozucu bir şekilde pozitif ve iyimserdi, ama aynı zamanda manipülatif ve müstehcendi – yan taraftaki seks potu, olurdu kız. İkinci Dünya Savaşı sırasında tüm Ordu tugaylarıyla yattığına inanıyorsun.
Mary Tyler Moore ve Betty White, 1975’te “The Mary Tyler Moore Show”dan bir sahnede. Kredi. . . CBS Fotoğraf Arşivi/Getty Images
Bir keresinde biri ona nasıl hissettiğini sorduğunda Sue Ann neşeyle cevap verdi: “Bütün gece gözümü kırpmadan uyumadım. Muhteşem hissediyorum. ”
1986’da tamamen farklı bir karakter türü için başka bir Emmy kazandı: Miami’de bir evi paylaşan dört yaşlı kadının hayatları etrafında dönen “Altın Kızlar”daki saf, dağınık beyinli Rose. Sue Ann, bir adamı yatağa atmakla ilgili bilinmesi gereken her şeyi biliyorken, Rose aynı yere masumca ve merkezden biraz uzaklaşarak geldi.
Bayan White, şovun dört yıldızının hayatta kalan son üyesiydi. Estelle Getty 2008’de, Bea Arthur 2009’da ve Rue McClanahan 2010’da öldü.
Bayan White, “S. N. L. ” Bu görünümü, bir başka sitcom olan “Hot in Cleveland” da düzenli bir rolle ve ardından bir kitap sözleşmesi ve kendi realite şovuyla takip etti. Onlarca yıldır olduğundan daha büyüktü. Ancak dirilişini bir geri dönüş olarak görmedi.
2010’da ABC News programı “Nightline”a verdiği bir röportajda, “63 yıldır düzenli olarak çalışıyorum” dedi. ‘ Belki de gittim ve bilmiyordum. ”
White, “The Mary Tyler Moore Show”da ilk göründüğünde 50 yaşın üzerindeydi ve zaten bir televizyon emektarıydı, ancak oradaki çalışması kariyerini yeni bir seviyeye yükseltti.
Minneapolis’teki genç, bekar bir televizyon haber yapımcısı hakkında bir komedi olan “The Mary Tyler Moore Show”, akıllı yazımı, Bayan Moore’un karizmatik varlığı ve yüksek kalibreli desteği sayesinde, zamanının en popüler sitcom’larından biriydi. döküm. Bayan Moore, Edward Asner ve Valerie Harper gibi sahne çalan aktörlerin yanında bile, Bayan White’dan Sue Ann göze çarpıyordu.
Dizinin dördüncü sezonunda tanıtılan karakter, ürkütücü, hesapçı ve yırtıcı olarak tasarlandı, sinsiliğine her zaman büyüleyici bir gülümseme eşlik etti. Yapımcılar rolü oynamak için “Betty White tipi” birini istediler, ancak Bayan White’a hemen sormadılar çünkü o ve Bayan Moore yakın arkadaştı ve yapımcılar, eğer o almazsa arkadaşlığın zarar göreceğinden korktular. ya da istemedi.
Bayan White, 1998’de Modern Maturity dergisine “Yaklaşık 12 kişiyi incelediler ve yeterince mide bulandırıcı birini bulamadılar” dedi ve “beni aradılar. ”
Soldan sağa, Estelle Getty, Bea Arthur, Rue McClanahan ve Bayan White, “Altın Kızlar”ın 1989’daki bölümünde. ” Kredi. . . NBC, Everett Koleksiyonu aracılığıyla
Betty Marion White, Horace ve Tess (Cachikis) White’ın tek çocuğu olarak 17 Ocak 1922’de Oak Park, Illinois’de doğdu. Babası elektrik mühendisi, annesi ev hanımıydı. Betty küçük bir çocukken aile, büyüdüğü Los Angeles’a taşındı.
1939’da mezun olduğu Beverly Hills Lisesi’nde çeşitli öğrenci yapımlarında rol aldı ve hatta başrolde olduğu sınıfının mezuniyet oyununu yazdı. Dünya Savaşı sırasında Amerikan Kadın Gönüllü Hizmetlerinde görev yaptı ve hükümetin Santa Monica ve Hollywood tepelerinde kurduğu silah mevzilerini yöneten askerlere sabun, diş macunu ve şeker dağıtan bir “PX kamyonu” sürdü.
Ayrıca bir P-38 pilotu olan Dick Barker ile tanıştı ve evlendi. Bu evlilik bir yıldan az sürdü; Bayan White, 1995’te “İşte Yeniden Başlıyoruz” adlı bir otobiyografi yazdığında, evlilikten bahsetti, ancak adını söylemedi.
Savaşın sonuna doğru iki Hollywood karakter oyuncusu Lela Bliss ve Harry Hayden tarafından yönetilen ve gençlere seyirci önünde performans gösterme şansı vermek için tasarlanan Bliss-Hayden Küçük Tiyatrosu’na katıldı. Oradaki ilk performansı, ablası gibi davranan bir kız hakkında bir komedi olan “Sevgili Ruth”taydı. Bayan White’ı oyunculuk kariyerine devam etmeye teşvik eden bir aktör olan ajan olan Lane Allen tarafından görüldü. O ve Bay Allen daha sonra evlendiler, ancak bu birliktelik de boşanmayla sonuçlandı.
Bayan White, radyo kariyerine popüler komedi “The Great Gildersleeve” hakkında bir kelime söyleyerek başladı. Gösteriye sponsor olan margarinin adı “Parkay” idi. Bu, 1940’ların radyo zımbalarında “Blondie” ve “This Is Your F. B. I. ” gibi küçük parçalara yol açtı.
1949’da “Al Jarvis’s Hollywood on Television” adlı yerel bir talk-show’da televizyona girdi. Bay Jarvis gösteriden ayrıldığında, sunucu olarak onun yerine geçti.
1950’lerde, iki durum komedisi ve bir varyete şovu (kendi yapımcılığını üstlendiği ve bir Siyah step dansçısı Arthur Duncan’ı düzenli olarak oynadığı için hem övgü hem de eleştiri aldığı) dahil olmak üzere kendine ait birkaç televizyon programı vardı. zaman için oldukça sıra dışı bir hareket). Ancak bu şovların hiçbiri uzun süre yayında kalmadı ve 1960’ların başında en çok meşgul bir serbest konuk olarak biliniyordu. Yarışma programları onun uzmanlık alanıydı: “To Tell the Truth”, “I’ve Got a Secret”, “The Match Game”, “What’s My Line?” ve en önemlisi, 1963’te ev sahibi Allen Ludden ile evlendiği “Parola”.
White ve kocası Allen Ludden, 1979’da Los Angeles Hayvanat Bahçesi için bir bağış toplama partisinde. Bayan White’ın hayvan refahına uzun süredir devam eden bir ilgisi vardı. Kredi. . . NewsBase/Associated Press
White ve Bay Ludden 1981’deki ölümüne kadar evli kaldılar. Birlikte çocukları olmadı, ancak önceki evliliğinden olan üç çocuğunu, David, Martha ve Sarah’yı büyütmesine yardım etti.
Hayatta kalanlar hakkında bilgi hemen mevcut değildi.
“Altın Kızlar” 1992’de yedi yıllık yayınını bitirdikten sonra, Bayan White televizyonda tanıdık ve hoş karşılanan bir varlık olarak kaldı. Kısa ömürlü bir yan ürün olan “The Golden Palace”da Rose Nylund rolünü yeniden canlandırdı ve “Ally McBeal”, “That ’70s Show”, “Boston Legal”, “Community” ve diğer birçok dizide konuk oyuncu olarak yer aldı. 2006’dan 2009’a kadar gündüz pembe dizi “Cesur ve Güzel”de tekrar eden bir rolü vardı. 1995 yılında Televizyon Akademisi Onur Listesi’ne giren Bayan White, 90’lı yaşlarına kadar televizyonda oyunculuk yapmaya devam etti.
En son “Teklif” (2009) ve “Yeniden Sen” (2010) filmlerinde olmak üzere ara sıra beyaz perdede de boy gösterdi. 2010 yılında Screen Actors Guild tarafından ömür boyu başarı ödülüne layık görüldü.
2018’de bir PBS belgeselinin konusuydu, “Betty White: Televizyonun First Lady’si. Şaka yaptı ünvan, onun şimdiye kadarki ilk kadın olduğu anlamına gelebilirdi. açık televizyon.
Ancak daha sonraki yıllarda oynadığı en şaşırtıcı ve yüksek profilli rol, büyük ölçüde coşkulu bir sosyal medya kampanyası nedeniyle gerçekleşen bir rezervasyon olan Mayıs 2010’da “Saturday Night Live”ın ev sahibi oldu. Bayan White’ın şovun ticari markası olan saygısız, genellikle renksiz mizahla dolu eskizlere neşeyle katıldığı görünümü, “S. N. L. ” bir buçuk yıldaki en yüksek notu.
Beyaz, en şaşırtıcı rolüyle Mayıs 2010’da “Saturday Night Live”ın sunucusu. Kredi. . . Dana Edelson/NBC
Aynı yıl, Land TV sitcom’u “Hot in Cleveland”ın yıldızlarından biri olarak prime-time televizyon dizisine geri döndü. Bu şovdaki alıngan bir bekçi olarak gösterdiği performans, ona bir Emmy adaylığı daha kazandırdı. (“Modern Family”den Julie Bowen’a yenildi.) “Hot in Cleveland” beş sezon koştu.
2012’de, yaşlıların gençlere şakalar yaptığı gizli kamera şovu “Betty White’s Off They Rockers”, NBC’de ilk kez yayınlandı. Bayan White, sunucu olmasının yanı sıra yönetici yapımcıydı.
2011 yılında iki kitap yayınladı. İlki, “Eğer Bana Sorsan (ve Elbette Yapamazsın)”, onun hayatı ve kariyeri hakkında bir dizi makale ve anekdottu. İkincisi, “Betty & Friends: My Life at the Zoo”, onun hayvanlara olan sevgisi ve Los Angeles Hayvanat Bahçesi ile olan uzun süreli ilişkisi hakkındaydı.
Bayan White, hayvan refahına uzun süredir ilgi duyuyordu. 1970’lerin başında, ünlülerin evcil hayvanları hakkında konuştuğu “The Pet Set” adlı ortak bir talk show’un yapımcılığını ve başrolünü üstlendi. Ayrıca American Humane Association ve Fund for Animals gibi kuruluşlara zaman ve para ayırdı. 2006 yılında Los Angeles Hayvanat Bahçesi tarafından “hayvanların elçisi” olarak adlandırıldı ve onuruna bir plaket açtı.
Bayan White 1990’da The Chicago Sun-Times’a “Rose, Sue Ann ve diğerleri için hatırlanmak harika olurdu” dedi. “Ama aynı zamanda hayvanlara yardım eden bir hanımefendi olarak da hatırlanmak istiyorum. ”
2019’a kadar, Bayan White hala seslendirme çalışması yapıyordu, özellikle de “Oyuncak Hikayesi 4” adlı animasyon filminde Bitey White adlı bir oyuncak kaplan olarak, son yüz yüze görünümlerinden biri 2018’deydi. Emmy Ödülleri yayını.
Kendisini uzun süre ayakta alkışlayan bir araya gelen TV armatürlerine, “Bir kariyerde bu kadar uzun süre kalabilmeniz ve hala insanların size katlanabilmesi inanılmaz” dedi. “Keşke bunu evde yapsalardı. ”
Menajeri Jeff Witjas, People dergisine ölümü doğruladı.
Bayan White, yedi yıla yayılan bir televizyon kariyerinde beş Primetime Emmy ve bir rekabetçi Daytime Emmy’nin yanı sıra 2015’te bir ömür boyu başarı Daytime Emmy ve 1952’de Los Angeles bölgesel Emmy kazandı ve “Guinness World’ün 2014 baskısı” Kayıtlar”, bir kadın şovmen için şimdiye kadarki en uzun süre olarak onaylandı. Ancak, 1973’ten 1977’ye kadar iki Emmy Ödülü kazandığı “The Mary Tyler Moore Show”daki çalışmasıyla hayattaki atılımı nispeten geç gerçekleşti.
Bayan Moore’un karakterinin çalıştığı televizyon istasyonunda ev ipuçlarının sunucusu Sue Ann’in gösterdiği gibi, sersemletici Bayan White sinir bozucu bir şekilde pozitif ve iyimserdi, ama aynı zamanda manipülatif ve müstehcendi – yan taraftaki seks potu, olurdu kız. İkinci Dünya Savaşı sırasında tüm Ordu tugaylarıyla yattığına inanıyorsun.
Mary Tyler Moore ve Betty White, 1975’te “The Mary Tyler Moore Show”dan bir sahnede. Kredi. . . CBS Fotoğraf Arşivi/Getty Images
Bir keresinde biri ona nasıl hissettiğini sorduğunda Sue Ann neşeyle cevap verdi: “Bütün gece gözümü kırpmadan uyumadım. Muhteşem hissediyorum. ”
1986’da tamamen farklı bir karakter türü için başka bir Emmy kazandı: Miami’de bir evi paylaşan dört yaşlı kadının hayatları etrafında dönen “Altın Kızlar”daki saf, dağınık beyinli Rose. Sue Ann, bir adamı yatağa atmakla ilgili bilinmesi gereken her şeyi biliyorken, Rose aynı yere masumca ve merkezden biraz uzaklaşarak geldi.
Bayan White, şovun dört yıldızının hayatta kalan son üyesiydi. Estelle Getty 2008’de, Bea Arthur 2009’da ve Rue McClanahan 2010’da öldü.
Bayan White, “S. N. L. ” Bu görünümü, bir başka sitcom olan “Hot in Cleveland” da düzenli bir rolle ve ardından bir kitap sözleşmesi ve kendi realite şovuyla takip etti. Onlarca yıldır olduğundan daha büyüktü. Ancak dirilişini bir geri dönüş olarak görmedi.
2010’da ABC News programı “Nightline”a verdiği bir röportajda, “63 yıldır düzenli olarak çalışıyorum” dedi. ‘ Belki de gittim ve bilmiyordum. ”
White, “The Mary Tyler Moore Show”da ilk göründüğünde 50 yaşın üzerindeydi ve zaten bir televizyon emektarıydı, ancak oradaki çalışması kariyerini yeni bir seviyeye yükseltti.
Minneapolis’teki genç, bekar bir televizyon haber yapımcısı hakkında bir komedi olan “The Mary Tyler Moore Show”, akıllı yazımı, Bayan Moore’un karizmatik varlığı ve yüksek kalibreli desteği sayesinde, zamanının en popüler sitcom’larından biriydi. döküm. Bayan Moore, Edward Asner ve Valerie Harper gibi sahne çalan aktörlerin yanında bile, Bayan White’dan Sue Ann göze çarpıyordu.
Dizinin dördüncü sezonunda tanıtılan karakter, ürkütücü, hesapçı ve yırtıcı olarak tasarlandı, sinsiliğine her zaman büyüleyici bir gülümseme eşlik etti. Yapımcılar rolü oynamak için “Betty White tipi” birini istediler, ancak Bayan White’a hemen sormadılar çünkü o ve Bayan Moore yakın arkadaştı ve yapımcılar, eğer o almazsa arkadaşlığın zarar göreceğinden korktular. ya da istemedi.
Bayan White, 1998’de Modern Maturity dergisine “Yaklaşık 12 kişiyi incelediler ve yeterince mide bulandırıcı birini bulamadılar” dedi ve “beni aradılar. ”
Soldan sağa, Estelle Getty, Bea Arthur, Rue McClanahan ve Bayan White, “Altın Kızlar”ın 1989’daki bölümünde. ” Kredi. . . NBC, Everett Koleksiyonu aracılığıyla
Betty Marion White, Horace ve Tess (Cachikis) White’ın tek çocuğu olarak 17 Ocak 1922’de Oak Park, Illinois’de doğdu. Babası elektrik mühendisi, annesi ev hanımıydı. Betty küçük bir çocukken aile, büyüdüğü Los Angeles’a taşındı.
1939’da mezun olduğu Beverly Hills Lisesi’nde çeşitli öğrenci yapımlarında rol aldı ve hatta başrolde olduğu sınıfının mezuniyet oyununu yazdı. Dünya Savaşı sırasında Amerikan Kadın Gönüllü Hizmetlerinde görev yaptı ve hükümetin Santa Monica ve Hollywood tepelerinde kurduğu silah mevzilerini yöneten askerlere sabun, diş macunu ve şeker dağıtan bir “PX kamyonu” sürdü.
Ayrıca bir P-38 pilotu olan Dick Barker ile tanıştı ve evlendi. Bu evlilik bir yıldan az sürdü; Bayan White, 1995’te “İşte Yeniden Başlıyoruz” adlı bir otobiyografi yazdığında, evlilikten bahsetti, ancak adını söylemedi.
Savaşın sonuna doğru iki Hollywood karakter oyuncusu Lela Bliss ve Harry Hayden tarafından yönetilen ve gençlere seyirci önünde performans gösterme şansı vermek için tasarlanan Bliss-Hayden Küçük Tiyatrosu’na katıldı. Oradaki ilk performansı, ablası gibi davranan bir kız hakkında bir komedi olan “Sevgili Ruth”taydı. Bayan White’ı oyunculuk kariyerine devam etmeye teşvik eden bir aktör olan ajan olan Lane Allen tarafından görüldü. O ve Bay Allen daha sonra evlendiler, ancak bu birliktelik de boşanmayla sonuçlandı.
Bayan White, radyo kariyerine popüler komedi “The Great Gildersleeve” hakkında bir kelime söyleyerek başladı. Gösteriye sponsor olan margarinin adı “Parkay” idi. Bu, 1940’ların radyo zımbalarında “Blondie” ve “This Is Your F. B. I. ” gibi küçük parçalara yol açtı.
1949’da “Al Jarvis’s Hollywood on Television” adlı yerel bir talk-show’da televizyona girdi. Bay Jarvis gösteriden ayrıldığında, sunucu olarak onun yerine geçti.
1950’lerde, iki durum komedisi ve bir varyete şovu (kendi yapımcılığını üstlendiği ve bir Siyah step dansçısı Arthur Duncan’ı düzenli olarak oynadığı için hem övgü hem de eleştiri aldığı) dahil olmak üzere kendine ait birkaç televizyon programı vardı. zaman için oldukça sıra dışı bir hareket). Ancak bu şovların hiçbiri uzun süre yayında kalmadı ve 1960’ların başında en çok meşgul bir serbest konuk olarak biliniyordu. Yarışma programları onun uzmanlık alanıydı: “To Tell the Truth”, “I’ve Got a Secret”, “The Match Game”, “What’s My Line?” ve en önemlisi, 1963’te ev sahibi Allen Ludden ile evlendiği “Parola”.
White ve kocası Allen Ludden, 1979’da Los Angeles Hayvanat Bahçesi için bir bağış toplama partisinde. Bayan White’ın hayvan refahına uzun süredir devam eden bir ilgisi vardı. Kredi. . . NewsBase/Associated Press
White ve Bay Ludden 1981’deki ölümüne kadar evli kaldılar. Birlikte çocukları olmadı, ancak önceki evliliğinden olan üç çocuğunu, David, Martha ve Sarah’yı büyütmesine yardım etti.
Hayatta kalanlar hakkında bilgi hemen mevcut değildi.
“Altın Kızlar” 1992’de yedi yıllık yayınını bitirdikten sonra, Bayan White televizyonda tanıdık ve hoş karşılanan bir varlık olarak kaldı. Kısa ömürlü bir yan ürün olan “The Golden Palace”da Rose Nylund rolünü yeniden canlandırdı ve “Ally McBeal”, “That ’70s Show”, “Boston Legal”, “Community” ve diğer birçok dizide konuk oyuncu olarak yer aldı. 2006’dan 2009’a kadar gündüz pembe dizi “Cesur ve Güzel”de tekrar eden bir rolü vardı. 1995 yılında Televizyon Akademisi Onur Listesi’ne giren Bayan White, 90’lı yaşlarına kadar televizyonda oyunculuk yapmaya devam etti.
En son “Teklif” (2009) ve “Yeniden Sen” (2010) filmlerinde olmak üzere ara sıra beyaz perdede de boy gösterdi. 2010 yılında Screen Actors Guild tarafından ömür boyu başarı ödülüne layık görüldü.
2018’de bir PBS belgeselinin konusuydu, “Betty White: Televizyonun First Lady’si. Şaka yaptı ünvan, onun şimdiye kadarki ilk kadın olduğu anlamına gelebilirdi. açık televizyon.
Ancak daha sonraki yıllarda oynadığı en şaşırtıcı ve yüksek profilli rol, büyük ölçüde coşkulu bir sosyal medya kampanyası nedeniyle gerçekleşen bir rezervasyon olan Mayıs 2010’da “Saturday Night Live”ın ev sahibi oldu. Bayan White’ın şovun ticari markası olan saygısız, genellikle renksiz mizahla dolu eskizlere neşeyle katıldığı görünümü, “S. N. L. ” bir buçuk yıldaki en yüksek notu.
Beyaz, en şaşırtıcı rolüyle Mayıs 2010’da “Saturday Night Live”ın sunucusu. Kredi. . . Dana Edelson/NBC
Aynı yıl, Land TV sitcom’u “Hot in Cleveland”ın yıldızlarından biri olarak prime-time televizyon dizisine geri döndü. Bu şovdaki alıngan bir bekçi olarak gösterdiği performans, ona bir Emmy adaylığı daha kazandırdı. (“Modern Family”den Julie Bowen’a yenildi.) “Hot in Cleveland” beş sezon koştu.
2012’de, yaşlıların gençlere şakalar yaptığı gizli kamera şovu “Betty White’s Off They Rockers”, NBC’de ilk kez yayınlandı. Bayan White, sunucu olmasının yanı sıra yönetici yapımcıydı.
2011 yılında iki kitap yayınladı. İlki, “Eğer Bana Sorsan (ve Elbette Yapamazsın)”, onun hayatı ve kariyeri hakkında bir dizi makale ve anekdottu. İkincisi, “Betty & Friends: My Life at the Zoo”, onun hayvanlara olan sevgisi ve Los Angeles Hayvanat Bahçesi ile olan uzun süreli ilişkisi hakkındaydı.
Bayan White, hayvan refahına uzun süredir ilgi duyuyordu. 1970’lerin başında, ünlülerin evcil hayvanları hakkında konuştuğu “The Pet Set” adlı ortak bir talk show’un yapımcılığını ve başrolünü üstlendi. Ayrıca American Humane Association ve Fund for Animals gibi kuruluşlara zaman ve para ayırdı. 2006 yılında Los Angeles Hayvanat Bahçesi tarafından “hayvanların elçisi” olarak adlandırıldı ve onuruna bir plaket açtı.
Bayan White 1990’da The Chicago Sun-Times’a “Rose, Sue Ann ve diğerleri için hatırlanmak harika olurdu” dedi. “Ama aynı zamanda hayvanlara yardım eden bir hanımefendi olarak da hatırlanmak istiyorum. ”
2019’a kadar, Bayan White hala seslendirme çalışması yapıyordu, özellikle de “Oyuncak Hikayesi 4” adlı animasyon filminde Bitey White adlı bir oyuncak kaplan olarak, son yüz yüze görünümlerinden biri 2018’deydi. Emmy Ödülleri yayını.
Kendisini uzun süre ayakta alkışlayan bir araya gelen TV armatürlerine, “Bir kariyerde bu kadar uzun süre kalabilmeniz ve hala insanların size katlanabilmesi inanılmaz” dedi. “Keşke bunu evde yapsalardı. ”