Fantastik şarkılar ve elle çizilmiş animasyonlarla gençleri, yılan balığıyla aynı evi paylaşan ve arılardan oluşan bir rock grubunun müziğinin keyfini çıkaran, güneşten gelen safran renkli kaşif Gustafer Yellowgold’un dünyasına çeken çocuk sanatçısı Morgan Taylor , 11 Ağustos’ta Dayton yakınlarındaki Miamisburg, Ohio’da öldü. 52 yaşındaydı.
Karısı Rachel Loshak, bir hastanede ölümünün sepsisten kaynaklandığını söyledi. Chatham, NY’de yaşayan Bay Taylor, hastalandığında Ohio’daki ailesini ve arkadaşlarını ziyaret ediyordu.
Önce memleketi Ohio’da, ardından 1999’dan itibaren New York’ta Bay Taylor, küçük rock gruplarında gitarist ve ses mühendisi olarak yıllarca göreceli olarak bilinmezlik içinde çalıştı. Ara sıra kendi eğlencesi için yazdığı çılgın şarkıları kaydederdi. Yaklaşık 20 yıl önce, şarkıcı-söz yazarı olan karısı, bir çocuk kitabı yazmayı denemesini önerdi ve geri döndü ve o çılgın, sadece onun için olan şarkıları bir kez daha dinledi.
2011’de Philadelphia Daily News’a “Yıllar boyunca şarkı üstüne şarkı yazarken, tüm evreni bu dağınık parçalarla kazara inşa etmiştim” dedi. “Tek yapmam gereken süzgeci sallamaktı.”
Özellikle bir şarkı, “I’m From the Sun”, Bay Taylor’ın 2005 yılında bir CD ve DVD’de tanıttığı Gustafer Yellowgold’u yaratması için ona ilham verdi, her ikisi de “Gustafer Yellowgold’un Geniş Vahşi Dünyası” olarak adlandırıldı. Bu sürümle birlikte bir sahne şovu geliştirdi, yaptığı animasyon videoları ekranda oynatılırken plaktan şarkılar söyledi.
Bay Taylor, Gustafer şarkılarının ve hikayelerinin – iki albümü Grammy adaylığı aldı – “çocukluğun hız treni olabileceği hakkında” olduğunu söyledi.
Hedef kitle daha küçük çocuklardı ama Bay Taylor, Raffi ya da Kıpır kıpırlar gibi değildi. Şarkılarının rock tarzında bir duyarlılığı vardı ve umuyordu ki, ebeveynleri sindirmezdi.
2011’de “Gerçekten yetişkinler için” dedi ve “gerçekten mizahtan, absürtlükten ve iyi pop müzikten hoşlanan insanlar için.”
Gustafer gösterilerini, sahne sanatları programlarının direktörü Darren Critz’in onu rezerve etmekten her zaman memnuniyet duyduğu Manhattan’daki Symphony Space de dahil olmak üzere ülkenin her yerinde sergiledi.
Bay Critz, e-postayla şunları söyledi: “Morgan’ın müziği, Gustafer Yellowgold aracılığıyla, bir ebeveynin çocuklarının hayatında görmeyi hayal edebileceği her şeyi yansıtıyordu: neşe, yaşam sevgisi, yaratıcılık, merak ve hatta bir parça isyan. “Bütün bunlar çocukları oldukları kişi olmaya ve olmak istedikleri kişi olma yolunda ilerlemeyi asla bırakmamaya teşvik etti. Ebeveynler için, bu idealleri, kaçınılmaz olarak yürümeye başlayan çocuk tarzı göz yuvarlamalarına yol açacak bir moral konuşması yerine, müzik yoluyla çocuklarıyla paylaşabilmeleri için ne harika bir hediye. ”
Bay Taylor, yıllar içinde bir dizi Gustafer CD ve DVD yayınladı ve ilerledikçe daha iddialı hale geldiler. Dördüncü sürümü olan “Gustafer Yellowgold’s Infinity Sock” (2011), 10 şarkının tümünü taşıyan bir anlatı dizisine (Gustafer evrendeki en uzun çorabın parmak ucunu arar) sahip olan ilk kişiydi.
Dayton Daily News of Ohio’ya o yıl “Benim için tuhaf ve komik şeyler uydurmak kolay” dedi. “Zorluk, onu bir tür organizasyon görüntüsüne çekmek, bu yüzden bir komploya sahip olmanın önemli olduğunu düşündüm. Benim için iyi bir meydan okumaydı çünkü absürt olmak kolaydı ama ben absürt ve lineer olmasını istedim.”
Bay Taylor’ın şarkıları renkli sözcük yan yana dizmeleriyle doluydu – birinin adı “Wisconsin Panço”, bir başkasının adı “Melter Swelter” ve bir çocuk için son derece anlamlı olan türden absürt entrikalardı. Örneğin, şarkı ve görüntü “Gravy Insane”, sos yapmakta usta olan ve sos yüklü kamyonu kesildiğinde yol kenarında doğaçlama bir sos dükkanı kurmak zorunda kalan bir yarasa ailesinin hikayesini anlatıyordu (“çünkü yarasalar ‘sür,” şarkı sözü açıkladı) ve dökülen kargo bir kalabalık çekti.
“Gravy Insane”, en iyi çocuk albümü dalında Grammy Ödülü’ne aday gösterilen 2015 Gustafer albümü “Dark Pie Concerns”da yer aldı. 2017 yılında vizyona giren “Brighter Side” da aday gösterildi.
Morgan Andrew Taylor, 5 Eylül 1969’da Dayton yakınlarındaki Kettering, Ohio’da Gordon ve Elizabeth (Young) Taylor’ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Dayton’daki Southminster Presbiteryen Kilisesi’nde 18 Ağustos’ta yaptığı anma töreninde, onun hakkında anlatılan hikayeler arasında, çocukken çeşitli sesleri inandırıcı bir şekilde taklit etme yeteneğine dikkat çeken bir hikaye vardı. Dönem sonu okul zili versiyonu o kadar doğruydu ki, bazen onu çalıştırarak sınıfını erkenden kovduruyordu ve kurban ettiği öğretmeni neden başka hiçbir sınıfın Bay Taylor gibi koridorlara akın etmediğini şaşkına çeviriyordu. ve sınıf arkadaşları yola gönderildi.
Kettering Lisesi’nden mezun oldu ve bir süre yerel bir koleje gitti, ancak hiçbir zaman bir derece tamamlamadı. 1988’de Minnesota rock grubu Trip Shakespeare’i keşfetmesinin sınıf içi öğrenmeden daha biçimlendirici olduğunu söyledi.
2011’de St. Paul, Min., The Pioneer Press’e şunları söyledi: “Tamamen şaşkına döndüm ve müziklerine takıntılı oldum. Minnesota gölüne inerek Dünya.
Ohio’daki gruplarda çaldıktan sonra, Bay Taylor 1999’da New York’a taşındı. Yerel müzisyenlerin sergilendiği Lower East Side kulübü Living Room’da ses mühendisi olarak bir iş buldu. Bayan Loshak bazen orada sahne aldı ve Bay Taylor’ın 2006’da The New York Times’a anlattığı gibi, bir gece “konserinden sonra kaldı ve konuştuk ve aniden güneş doğuyordu ve biz öpüşüyorduk. bir sokak köşesi.”
2004’te evlendiler. Eşine ek olarak, iki oğlu Harvey ve Ridley tarafından hayatta kaldı; onun annesi; bir erkek kardeş, Grant; ve bir kız kardeş, Ann Wiseman.
Bay Taylor, Gustafer Yellowgold’u kendi tasarladığı peluş oyuncakları da içeren mütevazı bir franchise haline getirdi. Ayrıca Kingston, NY’de WKNY’de bir radyo programı yaptı ve yakın zamanda Trip Shakespeare hakkında bir podcast oluşturmuştu.
Grubun basçısı Jim Munson, yaptığı açıklamada Bay Taylor’ı anmıştı.
“Hepimiz için büyümenin gerçeklerini daha az korkutucu hale getirdi” dedi, “hem ebeveynler hem de çocuklar.”
Karısı Rachel Loshak, bir hastanede ölümünün sepsisten kaynaklandığını söyledi. Chatham, NY’de yaşayan Bay Taylor, hastalandığında Ohio’daki ailesini ve arkadaşlarını ziyaret ediyordu.
Önce memleketi Ohio’da, ardından 1999’dan itibaren New York’ta Bay Taylor, küçük rock gruplarında gitarist ve ses mühendisi olarak yıllarca göreceli olarak bilinmezlik içinde çalıştı. Ara sıra kendi eğlencesi için yazdığı çılgın şarkıları kaydederdi. Yaklaşık 20 yıl önce, şarkıcı-söz yazarı olan karısı, bir çocuk kitabı yazmayı denemesini önerdi ve geri döndü ve o çılgın, sadece onun için olan şarkıları bir kez daha dinledi.
2011’de Philadelphia Daily News’a “Yıllar boyunca şarkı üstüne şarkı yazarken, tüm evreni bu dağınık parçalarla kazara inşa etmiştim” dedi. “Tek yapmam gereken süzgeci sallamaktı.”
Özellikle bir şarkı, “I’m From the Sun”, Bay Taylor’ın 2005 yılında bir CD ve DVD’de tanıttığı Gustafer Yellowgold’u yaratması için ona ilham verdi, her ikisi de “Gustafer Yellowgold’un Geniş Vahşi Dünyası” olarak adlandırıldı. Bu sürümle birlikte bir sahne şovu geliştirdi, yaptığı animasyon videoları ekranda oynatılırken plaktan şarkılar söyledi.
Bay Taylor, Gustafer şarkılarının ve hikayelerinin – iki albümü Grammy adaylığı aldı – “çocukluğun hız treni olabileceği hakkında” olduğunu söyledi.
Hedef kitle daha küçük çocuklardı ama Bay Taylor, Raffi ya da Kıpır kıpırlar gibi değildi. Şarkılarının rock tarzında bir duyarlılığı vardı ve umuyordu ki, ebeveynleri sindirmezdi.
2011’de “Gerçekten yetişkinler için” dedi ve “gerçekten mizahtan, absürtlükten ve iyi pop müzikten hoşlanan insanlar için.”
Gustafer gösterilerini, sahne sanatları programlarının direktörü Darren Critz’in onu rezerve etmekten her zaman memnuniyet duyduğu Manhattan’daki Symphony Space de dahil olmak üzere ülkenin her yerinde sergiledi.
Bay Critz, e-postayla şunları söyledi: “Morgan’ın müziği, Gustafer Yellowgold aracılığıyla, bir ebeveynin çocuklarının hayatında görmeyi hayal edebileceği her şeyi yansıtıyordu: neşe, yaşam sevgisi, yaratıcılık, merak ve hatta bir parça isyan. “Bütün bunlar çocukları oldukları kişi olmaya ve olmak istedikleri kişi olma yolunda ilerlemeyi asla bırakmamaya teşvik etti. Ebeveynler için, bu idealleri, kaçınılmaz olarak yürümeye başlayan çocuk tarzı göz yuvarlamalarına yol açacak bir moral konuşması yerine, müzik yoluyla çocuklarıyla paylaşabilmeleri için ne harika bir hediye. ”
Bay Taylor, yıllar içinde bir dizi Gustafer CD ve DVD yayınladı ve ilerledikçe daha iddialı hale geldiler. Dördüncü sürümü olan “Gustafer Yellowgold’s Infinity Sock” (2011), 10 şarkının tümünü taşıyan bir anlatı dizisine (Gustafer evrendeki en uzun çorabın parmak ucunu arar) sahip olan ilk kişiydi.
Dayton Daily News of Ohio’ya o yıl “Benim için tuhaf ve komik şeyler uydurmak kolay” dedi. “Zorluk, onu bir tür organizasyon görüntüsüne çekmek, bu yüzden bir komploya sahip olmanın önemli olduğunu düşündüm. Benim için iyi bir meydan okumaydı çünkü absürt olmak kolaydı ama ben absürt ve lineer olmasını istedim.”
Bay Taylor’ın şarkıları renkli sözcük yan yana dizmeleriyle doluydu – birinin adı “Wisconsin Panço”, bir başkasının adı “Melter Swelter” ve bir çocuk için son derece anlamlı olan türden absürt entrikalardı. Örneğin, şarkı ve görüntü “Gravy Insane”, sos yapmakta usta olan ve sos yüklü kamyonu kesildiğinde yol kenarında doğaçlama bir sos dükkanı kurmak zorunda kalan bir yarasa ailesinin hikayesini anlatıyordu (“çünkü yarasalar ‘sür,” şarkı sözü açıkladı) ve dökülen kargo bir kalabalık çekti.
“Gravy Insane”, en iyi çocuk albümü dalında Grammy Ödülü’ne aday gösterilen 2015 Gustafer albümü “Dark Pie Concerns”da yer aldı. 2017 yılında vizyona giren “Brighter Side” da aday gösterildi.
Morgan Andrew Taylor, 5 Eylül 1969’da Dayton yakınlarındaki Kettering, Ohio’da Gordon ve Elizabeth (Young) Taylor’ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Dayton’daki Southminster Presbiteryen Kilisesi’nde 18 Ağustos’ta yaptığı anma töreninde, onun hakkında anlatılan hikayeler arasında, çocukken çeşitli sesleri inandırıcı bir şekilde taklit etme yeteneğine dikkat çeken bir hikaye vardı. Dönem sonu okul zili versiyonu o kadar doğruydu ki, bazen onu çalıştırarak sınıfını erkenden kovduruyordu ve kurban ettiği öğretmeni neden başka hiçbir sınıfın Bay Taylor gibi koridorlara akın etmediğini şaşkına çeviriyordu. ve sınıf arkadaşları yola gönderildi.
Kettering Lisesi’nden mezun oldu ve bir süre yerel bir koleje gitti, ancak hiçbir zaman bir derece tamamlamadı. 1988’de Minnesota rock grubu Trip Shakespeare’i keşfetmesinin sınıf içi öğrenmeden daha biçimlendirici olduğunu söyledi.
2011’de St. Paul, Min., The Pioneer Press’e şunları söyledi: “Tamamen şaşkına döndüm ve müziklerine takıntılı oldum. Minnesota gölüne inerek Dünya.
Ohio’daki gruplarda çaldıktan sonra, Bay Taylor 1999’da New York’a taşındı. Yerel müzisyenlerin sergilendiği Lower East Side kulübü Living Room’da ses mühendisi olarak bir iş buldu. Bayan Loshak bazen orada sahne aldı ve Bay Taylor’ın 2006’da The New York Times’a anlattığı gibi, bir gece “konserinden sonra kaldı ve konuştuk ve aniden güneş doğuyordu ve biz öpüşüyorduk. bir sokak köşesi.”
2004’te evlendiler. Eşine ek olarak, iki oğlu Harvey ve Ridley tarafından hayatta kaldı; onun annesi; bir erkek kardeş, Grant; ve bir kız kardeş, Ann Wiseman.
Bay Taylor, Gustafer Yellowgold’u kendi tasarladığı peluş oyuncakları da içeren mütevazı bir franchise haline getirdi. Ayrıca Kingston, NY’de WKNY’de bir radyo programı yaptı ve yakın zamanda Trip Shakespeare hakkında bir podcast oluşturmuştu.
Grubun basçısı Jim Munson, yaptığı açıklamada Bay Taylor’ı anmıştı.
“Hepimiz için büyümenin gerçeklerini daha az korkutucu hale getirdi” dedi, “hem ebeveynler hem de çocuklar.”