1950’de Noel Günü’nde Glasgow Üniversitesi öğrencileriyle birlikte Londra’daki Westminster Abbey’e giren Ian Hamilton, İngiltere’nin 1296’da ele geçirmesine kadar İskoç hükümdarlarının yüzyıllar boyunca taç giydiği Kader Taşı’nı geri almak için Ekim ayında öldü. 3. Kuzey Connel, İskoçya’da. 97 yaşındaydı.
Ölümü İskoç medyasında geniş yer buldu.
Bay Hamilton, taşı kurtarmak için üç kişiyle birlikte planını hazırladığında hukuk okuyordu. Ona göre bu aptalca bir kaçamak ya da bir öğrenci şakası değildi. Ateşli bir İskoç milliyetçisi olarak, taşı haklı olarak İskoç topraklarına ait olan İskoç bağımsızlığının güçlü bir sembolü olarak gördü.
82 yaşındayken Sons of Scotland web sitesine verdiği röportajda, “Taşla ilgili en güzel şey siyaseti aşması” dedi. “Siyasi görüşümüz ne olursa olsun, İskoçlar bizi birbirimize bağlayan bir şeyin olduğunun farkındalar.”
O ve ekibinin tek yapması gereken Westminster Manastırı’na girmek, taşı – 336 pound ağırlığındaki bir kumtaşı bloğu – Kral Edward I tarafından İskoçya’nın fethinden sonra kalıntıyı çevrelemek için inşa edilen Taç Giyme Koltuğunun altından almak ve temiz bir şekilde uzaklaşmaktı.
Yüzyıllardır barındırıldığı Westminster Abbey’deki Taç Giyme Kürsüsü’nün altındaki Kader Taşı. Kredi… Sean Dempsey/Associated Press
Grup, Noel Meskene’de Glasgow’dan Londra’ya iki arabayla gitti. Ertesi sabah, bir arabayı çok sayıda bıraktılar ve ikincisine, Ford Anglia’ya yığıldılar ve Westminster Abbey’e 25 Aralık sabahın erken saatlerinde karanlıkta ulaştılar.
Sabah saat 4 civarında, Bay Hamilton, Alan Stuart ve Gavin Vernon, manastırın Şairler Köşesi girişindeki çam kapısına saldırmaya başladılar. Kimse onları görmedi veya durdurmadı.
Bay Hamilton, 1952 tarihli “No Stone Unturned” kitabında “Gavin omzunu kapıya dayadı” diye yazdı, ancak zar zor yerinden oynadı.
“Jimmy!” Bay Vernon yanlarında getirdikleri tek aleti, bir levyeyi talep ederek ağladı.
Bay Hamilton, Bay Stuart’a döndü: “Jimmy!”
“Ne?” dedi Bay Stuart. “Sende olduğunu sanıyordum.”
Bay Hamilton onu almak için arabaya koştu.
Çok geçmeden kapının doğramaları ve asma kilit ele geçirildi.
“Westminster Abbey’in yan kapısına bir levye alıp kilidi açtığında gerçekten geri dönüşün olmadığını biliyorsun, değil mi?” Bay Hamilton, 2008 yılında İngiliz gazetesi The Telegraph’a verdiği demeçte.
Hızla manastırın karanlığına girdiler ve Taç Giyme Koltuğuna giden yolu buldular. Sandalyenin önünden ahşap bir tutma çubuğu çıkardılar, ancak taşı serbest bırakmak daha zordu. Kaldırıp bir yarda taşıyabilene kadar ittiler ve salladılar ve daha fazla kaldıramayacak kadar ağır olduğunu fark ettiler.
Daha sonra, taşı özgürlüğe kaydırmayı umarak Bay Hamilton’un paltosuna kaldırdılar. Ama taşın demir halkalarından birini çekerken parça parçalandı, bir yığın yaklaşık 100 pound, diğeri ise bu ağırlığın iki katından fazlaydı. Bay Hamilton, küçük parçayı sürükleyerek neredeyse sersemlemiş halde dışarı koştu. Grubun dördüncü üyesi, kaçış sürücüsü Kay Matheson, sürdü ve Bay Hamilton onu arka koltuğa koydu.
O bunu yaparken, Bayan Matheson acilen ona bir polis memuru tarafından görüldüğünü söyledi. Bay Hamilton arabaya atladı ve memur yaklaştığında, o ve Bayan Matheson, aşık bir çift gibi davrandılar. Hiç şüphe uyandırmadan uzaklaştılar. Diğer iki öğrenci taşın geri kalanını geride bırakarak kaçtı.
Bay Hamilton daha sonra diğer arabayla geri döndü, kalan taşı ona sürükledi ve uzaklaştı.
Cesur kapari, Britanya’yı aylarca büyüledi.
İngiliz polisi insan avına başladı. Araçlar barikatlarda durduruldu. Su kütleleri tarandı. Cheviot Tepeleri boyunca İskoçya ve İngiltere arasındaki sınır geçici olarak kapatıldı.
İngiliz polisi, Nisan 1951’de İskoçya’daki Arbroath Manastırı’ndan taşı alırken. Kredi… Getty Images aracılığıyla PA Görüntüleri
Ian Robertson Hamilton, 13 Eylül 1925’te İskoçya’nın Paisley kentinde, Glasgow’un hemen kuzeyinde John ve Martha (Robertson) Hamilton’da doğdu. Babası bir terziydi. Annesi, Kader Taşı hakkındaki hikayelerle milliyetçiliğini ateşledi.
Ian, Kraliyet Hava Kuvvetleri’nde uçuş teknisyeni olarak görev yaptı, 1948’de Glasgow Üniversitesi’ne kaydoldu ve İngiltere’ye iç yönetim talep eden bir dilekçe olan İskoç Sözleşmesi’ni imzalayan iki milyon İskoçtan biri oldu.
Bay Hamilton, İskoç özerkliğinin önde gelen savunucularından John MacCormick’te manastıra yaptığı baskın için bir işveren buldu ve gruba masrafları için 50 pound verdi.
Radyo programları hırsızlığı Noel’de bildirdi. Her geçen polis arabası öğrencilerde endişe yarattı. Yakalanma korkusuyla, taşı – en azından büyük bir kısmını – İngiltere’nin Kent kentinde aşırı büyümüş bir kırsal alana sakladılar. Bir gün kadar sonra, onu Rochester’daki ormanlık bir alana taşıdılar. Bayan Matheson, diğer parçayı Birmingham’da saklamıştı.
30 Aralık’ta grup, Kral VI. George’a bir mektup yayınlayarak, eğer taş İskoçya’ya geri gönderilirse geri vermeyi teklif etti, ancak gelecekteki İngiliz taç giyme törenleri için kullanılabilir hale getirme sözü verdi.
Bay Hamilton ve yeni askerlerden oluşan bir ekip, taşı kazdı ve İskoçya’ya taşıdı ve sınırı geçerken üzerine bir miktar İskoç viskisi sürdü. Bu kez Glasgow dışındaki bir fabrikanın mahzeninde, iki parçanın birleştirilmesini ayarlayan yerel bir politikacı tarafından saklandı.
Dört komplocu Mart 1951’de bir Scotland Yard dedektifi tarafından sorguya çekildi, ancak herhangi bir ilgiyi reddettiler ve hiçbiri tutuklanmadı.
Nisan ayında, İskoç milliyetçiliğini ilerletmek için elinden gelen her şeyi yaptığına karar veren Bay Hamilton, taşı anonim olarak teslim etmeye karar verdi. O, onu tamir eden politikacı ve başka bir milliyetçi arkadaş, Glasgow’un yaklaşık 100 mil kuzeydoğusundaki Arbroath Manastırı’nın yıkıntıları içindeki sunağa koydu.
Bir hafta sonra, İngiliz hükümeti dava açmayacağını açıkladı. İngiltere Başsavcısı Hartley Shawcross, grubun “kaba vandalizm eylemlerini” küçümsedi, ancak onları suçlamamayı ve onları şehit etme riskini almayı seçti.
Özgürlüklerinden emin olan Bay Hamilton, Bay Stuart ve Bay Vernon, Glasgow’daki gazetecilere, taşın özgürleştirilmesindeki rollerini tanımlayan ifadeler verdiler.
Bay Hamilton, yasal eğitimini tamamladı ve ünlü bir ceza avukatı ve İskoç Ulusal Partisi siyasetinde aktif bir üye oldu. Bayan Matheson öğretmen, Bay Vernon mühendis ve Bay Stuart bir işadamı oldu.
Bay Hamilton, mürettebatın hayatta kalan son üyesiydi.
Hayatta kalanlar arasında eşi Jeanette (Stewart) Hamilton; oğulları Jamie ve Stewart; ve bir kızı, Aileen.
1996 yılında, Bay Hamilton’ın hedefi gerçekleşti. İngiltere Başbakanı John Major, taşı İskoçya’ya iade etmeyi kabul etti ve taç giyme törenleri için Londra’ya iade edilmesi şartıyla Edinburgh Kalesi’ndeki yeni kalıcı evine götürüldü. Ve böylece Kral III. Charles’ın taç giyme töreni gelecek yıl olacak.
2008’de Bay Hamilton. “Gururlu muyum? Bahse girerim öyleyim,” dedi. Kredi… Martin McNeil/Getty Images
Bay Hamilton’ın kitabı 2008’de gösterime giren “Kaderin Taşı” filmi yapıldığında, The Telegraph’a geçen yıllarda kapari hakkında nadiren konuştuğunu söyledi.
“Gururlu muyum?” dedi. “Bahse girerim öyleyim. İlk kez dokunduğumda İskoçya’nın ruhunu tuttuğumu hissettim.”
Ölümü İskoç medyasında geniş yer buldu.
Bay Hamilton, taşı kurtarmak için üç kişiyle birlikte planını hazırladığında hukuk okuyordu. Ona göre bu aptalca bir kaçamak ya da bir öğrenci şakası değildi. Ateşli bir İskoç milliyetçisi olarak, taşı haklı olarak İskoç topraklarına ait olan İskoç bağımsızlığının güçlü bir sembolü olarak gördü.
82 yaşındayken Sons of Scotland web sitesine verdiği röportajda, “Taşla ilgili en güzel şey siyaseti aşması” dedi. “Siyasi görüşümüz ne olursa olsun, İskoçlar bizi birbirimize bağlayan bir şeyin olduğunun farkındalar.”
O ve ekibinin tek yapması gereken Westminster Manastırı’na girmek, taşı – 336 pound ağırlığındaki bir kumtaşı bloğu – Kral Edward I tarafından İskoçya’nın fethinden sonra kalıntıyı çevrelemek için inşa edilen Taç Giyme Koltuğunun altından almak ve temiz bir şekilde uzaklaşmaktı.
Yüzyıllardır barındırıldığı Westminster Abbey’deki Taç Giyme Kürsüsü’nün altındaki Kader Taşı. Kredi… Sean Dempsey/Associated Press
Grup, Noel Meskene’de Glasgow’dan Londra’ya iki arabayla gitti. Ertesi sabah, bir arabayı çok sayıda bıraktılar ve ikincisine, Ford Anglia’ya yığıldılar ve Westminster Abbey’e 25 Aralık sabahın erken saatlerinde karanlıkta ulaştılar.
Sabah saat 4 civarında, Bay Hamilton, Alan Stuart ve Gavin Vernon, manastırın Şairler Köşesi girişindeki çam kapısına saldırmaya başladılar. Kimse onları görmedi veya durdurmadı.
Bay Hamilton, 1952 tarihli “No Stone Unturned” kitabında “Gavin omzunu kapıya dayadı” diye yazdı, ancak zar zor yerinden oynadı.
“Jimmy!” Bay Vernon yanlarında getirdikleri tek aleti, bir levyeyi talep ederek ağladı.
Bay Hamilton, Bay Stuart’a döndü: “Jimmy!”
“Ne?” dedi Bay Stuart. “Sende olduğunu sanıyordum.”
Bay Hamilton onu almak için arabaya koştu.
Çok geçmeden kapının doğramaları ve asma kilit ele geçirildi.
“Westminster Abbey’in yan kapısına bir levye alıp kilidi açtığında gerçekten geri dönüşün olmadığını biliyorsun, değil mi?” Bay Hamilton, 2008 yılında İngiliz gazetesi The Telegraph’a verdiği demeçte.
Hızla manastırın karanlığına girdiler ve Taç Giyme Koltuğuna giden yolu buldular. Sandalyenin önünden ahşap bir tutma çubuğu çıkardılar, ancak taşı serbest bırakmak daha zordu. Kaldırıp bir yarda taşıyabilene kadar ittiler ve salladılar ve daha fazla kaldıramayacak kadar ağır olduğunu fark ettiler.
Daha sonra, taşı özgürlüğe kaydırmayı umarak Bay Hamilton’un paltosuna kaldırdılar. Ama taşın demir halkalarından birini çekerken parça parçalandı, bir yığın yaklaşık 100 pound, diğeri ise bu ağırlığın iki katından fazlaydı. Bay Hamilton, küçük parçayı sürükleyerek neredeyse sersemlemiş halde dışarı koştu. Grubun dördüncü üyesi, kaçış sürücüsü Kay Matheson, sürdü ve Bay Hamilton onu arka koltuğa koydu.
O bunu yaparken, Bayan Matheson acilen ona bir polis memuru tarafından görüldüğünü söyledi. Bay Hamilton arabaya atladı ve memur yaklaştığında, o ve Bayan Matheson, aşık bir çift gibi davrandılar. Hiç şüphe uyandırmadan uzaklaştılar. Diğer iki öğrenci taşın geri kalanını geride bırakarak kaçtı.
Bay Hamilton daha sonra diğer arabayla geri döndü, kalan taşı ona sürükledi ve uzaklaştı.
Cesur kapari, Britanya’yı aylarca büyüledi.
İngiliz polisi insan avına başladı. Araçlar barikatlarda durduruldu. Su kütleleri tarandı. Cheviot Tepeleri boyunca İskoçya ve İngiltere arasındaki sınır geçici olarak kapatıldı.
İngiliz polisi, Nisan 1951’de İskoçya’daki Arbroath Manastırı’ndan taşı alırken. Kredi… Getty Images aracılığıyla PA Görüntüleri
Ian Robertson Hamilton, 13 Eylül 1925’te İskoçya’nın Paisley kentinde, Glasgow’un hemen kuzeyinde John ve Martha (Robertson) Hamilton’da doğdu. Babası bir terziydi. Annesi, Kader Taşı hakkındaki hikayelerle milliyetçiliğini ateşledi.
Ian, Kraliyet Hava Kuvvetleri’nde uçuş teknisyeni olarak görev yaptı, 1948’de Glasgow Üniversitesi’ne kaydoldu ve İngiltere’ye iç yönetim talep eden bir dilekçe olan İskoç Sözleşmesi’ni imzalayan iki milyon İskoçtan biri oldu.
Bay Hamilton, İskoç özerkliğinin önde gelen savunucularından John MacCormick’te manastıra yaptığı baskın için bir işveren buldu ve gruba masrafları için 50 pound verdi.
Radyo programları hırsızlığı Noel’de bildirdi. Her geçen polis arabası öğrencilerde endişe yarattı. Yakalanma korkusuyla, taşı – en azından büyük bir kısmını – İngiltere’nin Kent kentinde aşırı büyümüş bir kırsal alana sakladılar. Bir gün kadar sonra, onu Rochester’daki ormanlık bir alana taşıdılar. Bayan Matheson, diğer parçayı Birmingham’da saklamıştı.
30 Aralık’ta grup, Kral VI. George’a bir mektup yayınlayarak, eğer taş İskoçya’ya geri gönderilirse geri vermeyi teklif etti, ancak gelecekteki İngiliz taç giyme törenleri için kullanılabilir hale getirme sözü verdi.
Bay Hamilton ve yeni askerlerden oluşan bir ekip, taşı kazdı ve İskoçya’ya taşıdı ve sınırı geçerken üzerine bir miktar İskoç viskisi sürdü. Bu kez Glasgow dışındaki bir fabrikanın mahzeninde, iki parçanın birleştirilmesini ayarlayan yerel bir politikacı tarafından saklandı.
Dört komplocu Mart 1951’de bir Scotland Yard dedektifi tarafından sorguya çekildi, ancak herhangi bir ilgiyi reddettiler ve hiçbiri tutuklanmadı.
Nisan ayında, İskoç milliyetçiliğini ilerletmek için elinden gelen her şeyi yaptığına karar veren Bay Hamilton, taşı anonim olarak teslim etmeye karar verdi. O, onu tamir eden politikacı ve başka bir milliyetçi arkadaş, Glasgow’un yaklaşık 100 mil kuzeydoğusundaki Arbroath Manastırı’nın yıkıntıları içindeki sunağa koydu.
Bir hafta sonra, İngiliz hükümeti dava açmayacağını açıkladı. İngiltere Başsavcısı Hartley Shawcross, grubun “kaba vandalizm eylemlerini” küçümsedi, ancak onları suçlamamayı ve onları şehit etme riskini almayı seçti.
Özgürlüklerinden emin olan Bay Hamilton, Bay Stuart ve Bay Vernon, Glasgow’daki gazetecilere, taşın özgürleştirilmesindeki rollerini tanımlayan ifadeler verdiler.
Bay Hamilton, yasal eğitimini tamamladı ve ünlü bir ceza avukatı ve İskoç Ulusal Partisi siyasetinde aktif bir üye oldu. Bayan Matheson öğretmen, Bay Vernon mühendis ve Bay Stuart bir işadamı oldu.
Bay Hamilton, mürettebatın hayatta kalan son üyesiydi.
Hayatta kalanlar arasında eşi Jeanette (Stewart) Hamilton; oğulları Jamie ve Stewart; ve bir kızı, Aileen.
1996 yılında, Bay Hamilton’ın hedefi gerçekleşti. İngiltere Başbakanı John Major, taşı İskoçya’ya iade etmeyi kabul etti ve taç giyme törenleri için Londra’ya iade edilmesi şartıyla Edinburgh Kalesi’ndeki yeni kalıcı evine götürüldü. Ve böylece Kral III. Charles’ın taç giyme töreni gelecek yıl olacak.
2008’de Bay Hamilton. “Gururlu muyum? Bahse girerim öyleyim,” dedi. Kredi… Martin McNeil/Getty Images
Bay Hamilton’ın kitabı 2008’de gösterime giren “Kaderin Taşı” filmi yapıldığında, The Telegraph’a geçen yıllarda kapari hakkında nadiren konuştuğunu söyledi.
“Gururlu muyum?” dedi. “Bahse girerim öyleyim. İlk kez dokunduğumda İskoçya’nın ruhunu tuttuğumu hissettim.”