Uzay Aracında Yanarak Öldüğü Tez Edilen Kozmonot

Don kishot

New member
ABD ve Sovyetler Birliği’nin 50’li ve 60’lı senelerdaki uzay çabası, uzaya çıkışı her ne kadar hızlandırmış olsa da birinci olma tasası niçiniyle her şey aceleye getiriliyordu. Bu yüzden test roketleri birçok vakit patlıyordu.

Bu amansız yarışa dünya da şahit oluyordu. İtalya’daki Achille ve Giovanni Judica-Cordiglia kardeşler ise bu kıyasıya rekabeti epey daha yakından incelemeyi başardı. Bu senelerda yapılan uçuşların ses kayıtlarını tuttular ve kimseye açıklanmayan çarpıcı olaylara tanıklık ettiler.

Değerli not: İtalyan kardeşlerin birazdan ayrıntılıca bahsedeceğimiz tezlerine epeyce sayıda itirazda bulunuldu.


Dolandırıcı oldukları bile söylendi. Tezleri şimdilik komplo teorisi olarak görülüyor zira Sovyetler tarafınca resmî bir açıklama yapılmadı.

4 Ekim 1957’de Sovyetler Birliği, dünyanın birinci yapay uydusu olan ve uzay yarışını başlatan Sputnik I’i uzaya gönderirken bütün dünyayla bir radyo frekansı paylaştı.


Uzay aracıyla yapılan bağlantının, telsizi olan herkes tarafınca dinlenebilmesi sağlandı.

Yaklaşık bir ay daha sonra Sputnik II kalkarken Sovyetler bu sefer radyo frekansı paylaşmadı.


20’li yaşlarında olan İtalyan kardeşler, radyo sinyallerinin çalışma prensibini uygun biliyordu. Yaptıkları hesaplamalar yardımıyla, yörüngeden gönderilen sinyallerin nasıl tespit edilebileceğini buldular. Ayrıyeten o senelerda konuşmalar şifrelenemiyordu.

Duydukları şeye inanamadılar, bu bir kalp atışıydı. çabucak sonrasında bu seslerin Laika ismindeki bir köpeğe ilişkin olduğu ortaya çıktı.


Ne yazık ki bu uçuş tek taraflıydı, geri dönüş yoktu. bu biçimdece uzaya çıkan birinci canlı Laika oldu.

Üç ay daha sonra ABD’nin birinci uydusu Explorer I uzaya gönderildi ve bunun da radyo frekansı paylaşıldı.


Achille ve Giovanni bu uçuşu da kaydetti. bu biçimdece yavaş yavaş ünlenmeye başladılar. çabucak sonrasında Torino yakınlarında, II. Dünya Savaşı’ndan kalma bir Alman sığınağındaki dinleme istasyonuna taşınarak burada ses kaydı yapmaya başladılar. Ekipmanlarını yenilediler ve Torre Bert ismini verdikleri bu yeni yere daha büyük antenler taktılar.

Dinlemeleri Mayıs 1960’ta daha da ilginçleşmeye başladı.



Beşerli bir uzay aracının rota dışına gidişini kaydettiler. Kasım 1960’ta ise bir Sovyet uzay aracından bir yardım bildirisi geldiğini fark ettiler. Üstelik Mors alfabesiyle gönderilen bir bildiriydi ve elle gönderildiği anlaşılabiliyordu.

Kardeşlerin yaptıkları hesaplamalarda, kozmonotun bulunduğu uzay aracının yörüngeden çok uzakta olduğu görülüyordu. ondan sonrasında bu sinyaller giderek azaldı ve yok oldu. Uzay aracı muhtemelen yörüngeden çıkarak uzayın derinliklerine gerçek sürükleniyordu. daha sonrasında bu ses kaydını dinleyen birtakım uzmanlar, kayıttaki seslerin ölmek üzere olan bir insanın nefes alış sesleri olduğunu belirtti.


Şubat 1961’de ise öteki bir kozmonotun mevt anlarını kaydettiler. Kardeşler bu sesleri duyduğunda, uzaya birinci çıkan insan olan Yuri Gagarin’i kimse tanımıyordu bile.

Nisan 1961’de ise bu kere başarılı bir vazifesi kaydettiler: Yuri Gagarin’in yaptığı tarihî uçuş.


daha sonraki ses kayıtlarına nazaran Sovyetler’in başarısız uzay uçuşları devam etti. Mayıs 1961’de bir uzay aracı yörüngeden çıktı, Ekim 1961’de bir kozmonot derin uzayda aracın kontolünü kaybetti, Kasım 1962’de atmosfere bir uzay kapsülü denetimsiz girdi.

1963 Kasım’ında bu sefer daha çarpıcı bir ses kaydı yakaladılar.


İki kardeş bu konuşmaları İtalyancaya çeviri ettiğinde kozmonotun yürek burkan dramı da ortaya çıktı. Yeryüzüne dönmekte olan bir uzay aracından telaş ortasındaki bir hanımın konuşmaları geliyordu.


Bayan, bulunduğu yerin epeyce sıcak olduğunu söylüyordu. Muhakkak ki önemli bir arıza vardı. Atmosfere girdiğinde oluşan yüksek sıcaklığın uzay aracının içine tesir yaptığı ve hanımın yanarak öldüğü düşünülüyor. Bu bayan kozmonotun kim olduğu, yaşı, rütbesi belirli değil.

Kardeşler son olarak Nisan 1964’te diğer bir kozmonotun atmosfere girişte yanarak öldüğünü kaydetti.


Sovyetler, hükûmete ziyan vereceği niyetiyle olumsuz gelişmeleri kendi halkından ve dünyadan gizliyordu. Soğuk Savaş’ın da tesiriyle buna daha da dikkat ediliyordu. Bu olaylar hakkında bir açıklama yapılmadı. Kayıtları öğrenen Sovyetler’in, kardeşlerin kapısına bir KGB casusu gönderdiği lakin İtalyan bâtın servisi tarafınca müdafaaya alındıkları söyleniyor.

Bu kayıtlardan bağımsız olarak, uzay yarışı esnasında lakin uzayda yaşanmayan bir başarısızlığın Sovyetler tarafınca senelerca gizlendiğinin ortaya çıktığından bahsetmek gerekiyor.


Kozmonot eğitimi için seçilen bir Sovyet savaş pilotu olan 24 yaşındaki Valentin Bondarenko; 23 Mart 1961’de, Moskova’da 15 günlük düşük basınç dayanımı deneyi sırasında çıkan yangın kararı oluşan yanıklar sebebiyle feci biçimde öldü.

Basınç farkından dolayı, odanın kapısını açabilmesi yarım saat sürdü. Bondarenko, odanın ortasındaki oksijen tükeninceye kadar yandı. Hükûmet, Bondarenko’nun vefatını 1980 yılına kadar gizledi. çabucak sonrasında ise Ay’ın karanlık yüzündeki bir kratere ismi verildi.

Ayrıyeten gazeteci James Oberg, “Yörünge’deki Kızıl Yıldız” isimli kitabında, Sovyet hükûmetinin 1961 yılında kozmonot eğitimi için seçilen birtakım kozmonotların fotoğraflardan nasıl yok edildiğini yazdı.


Bu sırada İngiliz araştırmacı Rex Hall, 16 kozmonotun yer aldığı daha evvelki bir küme fotoğrafından birtakım kozmonotların silindiğini gösterdi.


ondan sonrasında, kümenin yepyeni üyelerinin yokluğu niçiniyle yaratıcı fakat var olmayan fotoğraf detaylarının eklenmesi ile tarihî fotoğrafları gerçekçi gösterme çalışmaları yapıldı lakin başarılı olmadı.

Bütün bu argümanlar hakikat ya da gerçek, bilinmez ama bu çarpıcı argümanların 60 yılı aşkın bir müddetdir kamuoyunun ilgisini çektiği kesin.


Fotoğraf: İtalyan kardeşler

Kaynaklar: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12
 
Üst