En çok sahte bir grupta çalmasıyla tanınan gerçek bir davulcu olan Ric Parnell, Rob Reiner’in 1984 tarihli efsanevi “This Is Spinal Tap” adlı maketinde anlatılan, 1 Mayıs’ta Missoula, Mont’ta öldü. , yaklaşık yirmi yıldır yaşadığı yer. 70 yaşındaydı.
Ortağı McKenzie Sweeney ölümü doğruladı. Akciğerlerindeki kan pıhtısının organ yetmezliğine yol açtığını söyledi.
Bay Parnell, rock klişelerinden oluşan “This Is Spinal Tap” için seçmelere katıldığında ve davulcu rolünü aldığında İngiliz prog-rock grubu Atomic Rooster da dahil olmak üzere birçok grupta yer aldı. , Mick Shrimpton. Merkez grup üyeleri, müzikal yetenekleri olmasına rağmen, esasen müzisyen değildi; onlar komik oyunculardı – Michael McKean, Christopher Guest ve Harry Shearer. Bay Reiner, dönemini geride bırakan ve kötü yönetilen bir heavy metal grubu olan Spinal Tap’ın felakete dönüşen bir turnesini kaydeden bir belgeselci olan Marty DiBergi rolünü oynadı.
Bay McKean, Bay Parnell’in sorunsuz bir şekilde uyum sağladığını söyledi.
“Mükemmel görünüyordu, tüm saçları ve elmacık kemikleri, ama aynı zamanda şakayı anladı ve gerçeği yorum yapmadan oynamayı biliyordu,” dedi e-postayla. Led Zeppelin’in davulcusu “Ve kahramanı John Bonham’ın geleneğinde büyük bir davulcuydu”.
“Sahnede” diye ekledi Bay McKean, “o en iyi canavar türüydü; sahne arkası, çok kaç, çok komik bir adam.”
Bay Parnell’in filmde yalnızca birkaç repliği vardı, ancak filmin en komik esprilerinden biri için çok önemliydi: Grubun davulcularının tuhaf ve nahoş şekillerde ölme alışkanlığı vardı. Bir sahnede, Marty DiBergi ona geçmişinden rahatsız olup olmadığını sorarken küvette uzanıyor.
“Beni biraz korkuttu ama her zaman olamaz,” diyor Mick ve Marty ona katılarak, “Ortalamalar yasası diyor ki, hayatta kalmak.”
Ortalamalar yasası ne yazık ki yanlıştı – sinemanın sonlarına doğru Mick sahnede kendiliğinden alev alır. Sahte grup 1990’ların başında turneye çıktıktan sonra sinema böyle bir kült geliştirdiğinde, gerçek şovlar oynayarak, Bay Parnell’in kişiliğinin değiştirilmesini gerektirdi – o artık merhum Mick’in ikiz kardeşi Rick Shrimpton’dı.
1992 yılının ortalarında, grup Los Angeles’ta prova yaparken Bay Parnell ses kontrolüne koşarken merdivenlerden düştüğünde, hayat neredeyse arkayı taklit etti. Bileğinden yaralandı.
“Spinal Tap ile kalarak ölümle karşılaşma ihtimaline rağmen,” dedi grubun bir yayıncısı, ” tur.”
Bu “Return of Spinal Tap” turu sonunda grubu Londra’daki Royal Albert Hall’a götürdü, İngiltere doğumlu Bay Parnell için Bay Shearer’ın yanında devam etmeyi beklerken bir tutam anı.
“’The Return of Spinal Tap’ sırasında sahne arkasında Harry ile birlikte ayakta durduğumu ve Albert Hall kalabalığının ‘Tap!’ diye bağırdığını işittiğimi hatırlıyorum. ‘Musluk!’ ‘Musluk!’ Bay Parnell, 2006’da The Missoula Independent’a “Tap!” demişti. “Harry’ye döndüm ve ‘Haydi, şimdi’ dedim. Biz bir şakayız! Bunu bilmiyorlar mı?’ Her şeyin bu kadar büyük olması şaşırtıcıydı.”
Soldan Spinal Tap üyeleri: Christopher Guest, Bay Parnell, David Kaff, Harry Shearer ve Michael McKean. Kredi… Aaron Rapoport/Corbis/Getty Images
Yaklaşık yirmi yıl önce, Bay Parnell, Missoula’da çok daha sakin bir hayata yerleşti ve burada bir süre KDTR-FM’de “Spontaneous Combustion” adlı bir radyo programı yaptı, hikayeler anlattı ve eklektiğine düşkündü. müzik zevkleri Bir gösteri için sadece California’daki Antelope Valley Lisesi’nden mezun olan sanatçıları canlandırdı, aralarında Frank Zappa ve Captain Beefheart da vardı.
The Independent’a “İstediğimi oynarım, istediğimi yaparım – yemin etmediğim sürece” dedi. “Tek zor kısım bu.”
Richard John Parnell 13 Ağustos 1951’de Londra’da Jack ve Monique (Bonneau) Parnell’in çocuğu olarak doğdu. Babası bir besteci, orkestra şefi ve davulcuydu ve davulculuğun genç yaşlardan itibaren doğal olarak geldiğini söyledi.
2007’de The Missoulian’a “Babamdan aldım” dedi. “Bateri setinin başına oturup hemen bir beat çalabilirim.”
Derslerin onun işi olmadığını söyledi; gruplar halinde oynayarak öğrendi.
Gazeteye “Yıllar içinde bir teknik geliştirdim” dedi. “Baterilerin ‘Bunu nasıl yaptın?’ ‘Hiçbir fikrim yok’ diyorum. Ben sadece vuruyorum. Bir flam-doodlehead’den bir paradiddle bilemem.”
Birçok televizyon programında müzik direktörü veya başka görevlerde çalışan babası, bazen onu sete götürerek eğitimine katkıda bulundu. 1968’de şarkıcı Dusty Springfield’ın İngiliz TV dizisinde sahne aldığında Jimi Hendrix’in ayaklarının dibinde oturduğunu hatırladı.
Bay Parnell’in kendi kariyeri aşağı yukarı aynı zamanda başlıyordu. Engelbert Humperdinck ile bir genç olarak gezdiğini hatırladı. 1970 yılında Atomic Rooster’a katıldı ve ardından bir İtalyan grubu olan Ibis ile bir süre geldi. 1977’de Boulder, Colo’ya yerleşen Nova adlı bir grupla Amerika Birleşik Devletleri’ne taşındı. Bir süre R&B saksofoncusu Joe Houston ile turneye çıktı. Kanada’da turneye çıkmadan önce her yıl Missoula’da birkaç gösteri için dururlardı. Ancak Bay Parnell’in hikayeyi sık sık anlattığı gibi, grup bir yıl sınırı geçmek için gerekli evrakları bulamayınca Missoula’daki kalış süresini uzatmak zorunda kaldı.
The Independent’a “Temelde burada sıkışıp kaldım ve sonra ayrılmak istemedim” dedi. “Bu yeri her zaman sevmişimdir – 1970’lerde Amerika’ya ilk geldiğimde Boulder gibi. Bir anda Missoulian oldum.”
Bay Parnell dört kez evlendi ve boşandı. Bayan Sweeney’e ek olarak, Will ve Marc adında iki erkek kardeşi ve Emma Parnell ve Sarah Currie adlı iki üvey kız kardeşi tarafından hayatta kaldı.
Son yirmi yılda, Missoula’daki yerel noktalarda sık sık bir grupla veya başka bir grupla oynarken bulundu. 2004’te The Missoulian’ın bir yazarı, başarılı bir müzisyen olarak sadece şaka grubuyla tanınmaktan bıkıp usanmadığını sordu.
“Hayır, pek sayılmaz,” dedi. “Gerçekten böyle efsanevi bir şeyin parçası olmak oldukça kaç.”
Ortağı McKenzie Sweeney ölümü doğruladı. Akciğerlerindeki kan pıhtısının organ yetmezliğine yol açtığını söyledi.
Bay Parnell, rock klişelerinden oluşan “This Is Spinal Tap” için seçmelere katıldığında ve davulcu rolünü aldığında İngiliz prog-rock grubu Atomic Rooster da dahil olmak üzere birçok grupta yer aldı. , Mick Shrimpton. Merkez grup üyeleri, müzikal yetenekleri olmasına rağmen, esasen müzisyen değildi; onlar komik oyunculardı – Michael McKean, Christopher Guest ve Harry Shearer. Bay Reiner, dönemini geride bırakan ve kötü yönetilen bir heavy metal grubu olan Spinal Tap’ın felakete dönüşen bir turnesini kaydeden bir belgeselci olan Marty DiBergi rolünü oynadı.
Bay McKean, Bay Parnell’in sorunsuz bir şekilde uyum sağladığını söyledi.
“Mükemmel görünüyordu, tüm saçları ve elmacık kemikleri, ama aynı zamanda şakayı anladı ve gerçeği yorum yapmadan oynamayı biliyordu,” dedi e-postayla. Led Zeppelin’in davulcusu “Ve kahramanı John Bonham’ın geleneğinde büyük bir davulcuydu”.
“Sahnede” diye ekledi Bay McKean, “o en iyi canavar türüydü; sahne arkası, çok kaç, çok komik bir adam.”
Bay Parnell’in filmde yalnızca birkaç repliği vardı, ancak filmin en komik esprilerinden biri için çok önemliydi: Grubun davulcularının tuhaf ve nahoş şekillerde ölme alışkanlığı vardı. Bir sahnede, Marty DiBergi ona geçmişinden rahatsız olup olmadığını sorarken küvette uzanıyor.
“Beni biraz korkuttu ama her zaman olamaz,” diyor Mick ve Marty ona katılarak, “Ortalamalar yasası diyor ki, hayatta kalmak.”
Ortalamalar yasası ne yazık ki yanlıştı – sinemanın sonlarına doğru Mick sahnede kendiliğinden alev alır. Sahte grup 1990’ların başında turneye çıktıktan sonra sinema böyle bir kült geliştirdiğinde, gerçek şovlar oynayarak, Bay Parnell’in kişiliğinin değiştirilmesini gerektirdi – o artık merhum Mick’in ikiz kardeşi Rick Shrimpton’dı.
1992 yılının ortalarında, grup Los Angeles’ta prova yaparken Bay Parnell ses kontrolüne koşarken merdivenlerden düştüğünde, hayat neredeyse arkayı taklit etti. Bileğinden yaralandı.
“Spinal Tap ile kalarak ölümle karşılaşma ihtimaline rağmen,” dedi grubun bir yayıncısı, ” tur.”
Bu “Return of Spinal Tap” turu sonunda grubu Londra’daki Royal Albert Hall’a götürdü, İngiltere doğumlu Bay Parnell için Bay Shearer’ın yanında devam etmeyi beklerken bir tutam anı.
“’The Return of Spinal Tap’ sırasında sahne arkasında Harry ile birlikte ayakta durduğumu ve Albert Hall kalabalığının ‘Tap!’ diye bağırdığını işittiğimi hatırlıyorum. ‘Musluk!’ ‘Musluk!’ Bay Parnell, 2006’da The Missoula Independent’a “Tap!” demişti. “Harry’ye döndüm ve ‘Haydi, şimdi’ dedim. Biz bir şakayız! Bunu bilmiyorlar mı?’ Her şeyin bu kadar büyük olması şaşırtıcıydı.”
Soldan Spinal Tap üyeleri: Christopher Guest, Bay Parnell, David Kaff, Harry Shearer ve Michael McKean. Kredi… Aaron Rapoport/Corbis/Getty Images
Yaklaşık yirmi yıl önce, Bay Parnell, Missoula’da çok daha sakin bir hayata yerleşti ve burada bir süre KDTR-FM’de “Spontaneous Combustion” adlı bir radyo programı yaptı, hikayeler anlattı ve eklektiğine düşkündü. müzik zevkleri Bir gösteri için sadece California’daki Antelope Valley Lisesi’nden mezun olan sanatçıları canlandırdı, aralarında Frank Zappa ve Captain Beefheart da vardı.
The Independent’a “İstediğimi oynarım, istediğimi yaparım – yemin etmediğim sürece” dedi. “Tek zor kısım bu.”
Richard John Parnell 13 Ağustos 1951’de Londra’da Jack ve Monique (Bonneau) Parnell’in çocuğu olarak doğdu. Babası bir besteci, orkestra şefi ve davulcuydu ve davulculuğun genç yaşlardan itibaren doğal olarak geldiğini söyledi.
2007’de The Missoulian’a “Babamdan aldım” dedi. “Bateri setinin başına oturup hemen bir beat çalabilirim.”
Derslerin onun işi olmadığını söyledi; gruplar halinde oynayarak öğrendi.
Gazeteye “Yıllar içinde bir teknik geliştirdim” dedi. “Baterilerin ‘Bunu nasıl yaptın?’ ‘Hiçbir fikrim yok’ diyorum. Ben sadece vuruyorum. Bir flam-doodlehead’den bir paradiddle bilemem.”
Birçok televizyon programında müzik direktörü veya başka görevlerde çalışan babası, bazen onu sete götürerek eğitimine katkıda bulundu. 1968’de şarkıcı Dusty Springfield’ın İngiliz TV dizisinde sahne aldığında Jimi Hendrix’in ayaklarının dibinde oturduğunu hatırladı.
Bay Parnell’in kendi kariyeri aşağı yukarı aynı zamanda başlıyordu. Engelbert Humperdinck ile bir genç olarak gezdiğini hatırladı. 1970 yılında Atomic Rooster’a katıldı ve ardından bir İtalyan grubu olan Ibis ile bir süre geldi. 1977’de Boulder, Colo’ya yerleşen Nova adlı bir grupla Amerika Birleşik Devletleri’ne taşındı. Bir süre R&B saksofoncusu Joe Houston ile turneye çıktı. Kanada’da turneye çıkmadan önce her yıl Missoula’da birkaç gösteri için dururlardı. Ancak Bay Parnell’in hikayeyi sık sık anlattığı gibi, grup bir yıl sınırı geçmek için gerekli evrakları bulamayınca Missoula’daki kalış süresini uzatmak zorunda kaldı.
The Independent’a “Temelde burada sıkışıp kaldım ve sonra ayrılmak istemedim” dedi. “Bu yeri her zaman sevmişimdir – 1970’lerde Amerika’ya ilk geldiğimde Boulder gibi. Bir anda Missoulian oldum.”
Bay Parnell dört kez evlendi ve boşandı. Bayan Sweeney’e ek olarak, Will ve Marc adında iki erkek kardeşi ve Emma Parnell ve Sarah Currie adlı iki üvey kız kardeşi tarafından hayatta kaldı.
Son yirmi yılda, Missoula’daki yerel noktalarda sık sık bir grupla veya başka bir grupla oynarken bulundu. 2004’te The Missoulian’ın bir yazarı, başarılı bir müzisyen olarak sadece şaka grubuyla tanınmaktan bıkıp usanmadığını sordu.
“Hayır, pek sayılmaz,” dedi. “Gerçekten böyle efsanevi bir şeyin parçası olmak oldukça kaç.”