LONDRA — Teatral cazibesi, olağanüstü teknik yeteneği ve uluslararası çekiciliğiyle tanınan İngiliz balerin Beryl Grey 10 Aralık’ta öldü. 95 yaşındaydı.
İngiliz Ulusal Balesi bir duyuru ile ölümü doğruladı. Nerede öldüğünü söylemedi.
9 Ekim 1949’da New York’taki Metropolitan Opera House’da Sadler’s Wells Bale yapımı “Uyuyan Güzel”de Leylak Peri rolünü oynayan Bayan Grey, tarihin yazılmasına yardımcı oldu. Olay, şirketin Amerika’da göründüğü ilk geceydi. Özellikle Margot Fonteyn’in Prenses Aurora rolündeki performansıyla ünlendi. Ancak Fonteyn’in katılmasından önce bile, grubun zaferi, her şeyden önce, hem bir dansçı hem de bir aktris olarak olağanüstü çeşitliliğini ve sıcaklığını sergileyen Bayan Gray tarafından garantilenmişti.
Sadler’s Wells Balesi, New York kültürünün demirbaşı haline geldi, düzenli olarak Kuzey Amerika turları yaptı ama her zaman Met’te başladı. Tüm Amerikan balesi için çıtayı yükseltti. Ve Bayan Gray, yalnızca Leylak Peri olarak değil, aynı zamanda “Kuğu Gölü”nde çifte kahraman Odette-Odile olarak ve ayrıca Giselle, Prenses Aurora ve diğerleri gibi başrollerde dans ederek özel ilgi gördü.
1957’de Bayan Gray, Sovyet döneminde Moskova’daki Bolşoy Balesi ile dans eden ilk Avrupalı balerin oldu. Odette-Odile rolüyle Bolşoy’un baş tacı Maya Plisetskaya’nın ve diğer önde gelen Rus dansçıların hayranlığını kazandı. Kiev ve Leningrad’da (St Petersburg) büyük beğeni toplayarak dans etmeye devam etti. Ve 1964’te, Komünist Çin’de, hem Pekin’de (o zamanlar Batı’da Pekin olarak biliniyordu) hem de Şangay’da dans eden ilk Batılı balerindi.
1978’de artık dans etmeyen ama Londra Şenlik Balesi’nin (bugünkü İngiliz Ulusal Balesi) sanat yönetmeni olan Bayan Gray, New York’ta Met’te bir başka muzaffer açılış gecesinin parçasıydı. Bu, şirketin Rudolf Nureyev’in Romeo rolünde Nureyev’in oynadığı “Romeo ve Juliet” yapımını sunduğu zamandı. Üretimini 1977 yılında yaptırmış olup, günümüzde halen firmalar tarafından yapılmaktadır.
1957’de Bayan West, Bolşoy Balesi’nden Yury Kondratov ile “Kuğu Gölü” performansı. Sovyet döneminde Bolşoy ile dans eden ilk Avrupalı balerindi. Kredi… Associated Press aracılığıyla Boris Riabinin/Sputnik
Beryl Elizabeth Groom, 11 Haziran 1927’de Kuzey Londra, Highgate’de Arthur ve Annie (Marshall) Groom’un oğlu olarak dünyaya geldi. Bir dahi çocuk, 14 yaşında Sadler’s Wells Ballet’e katıldı, 15. yaş gününde ilk Odette-Odile performansını sergiledi ve 16 yaşında Giselle’de dans etti. -6, uzun olarak kabul edildi. Daha da önemlisi, muazzam bir jest ve hareket genişliğiyle uzun boylu dans etti.
Şirket, 1946’da Covent Garden’daki Kraliyet Opera Binası’na taşındığında, Oliver Messel’in muhteşem mimari tasarımlarıyla kısa sürede bir klasik haline gelen “Uyuyan Güzel”in yeni bir sahnelemesiyle eski tiyatroyu yeniden açtı. Hâlâ 18 yaşında olan Bayan Grey, yapımın orijinal Leylak Perisiydi. Gruptaki diğer tüm dansçılardan daha çabuk, dansının ve pandomim hareketlerinin kapsamlılığıyla opera binası ölçeğine ulaştı. Kişiliğinin ışıltılı sıcaklığı, onu “tanrılar”da, daha uzak üst çember koltuklarda oturanların sevgilisi yaptı.
Met’de “Uyuyan Güzel” açıldığında Bayan Gray, New York dans uzmanları üzerinde muazzam bir etki bıraktı, özellikle de kolları en coronne (başın üstünde ve çevresinde bir hale olarak tutulan) çift piruetiyle. School of American Ballet’te hem Felia Doubrovska hem de George Balanchine ile dersler alarak New York dans dünyasını coşkuyla kucakladı.
Balanchine, 1950’de Sadler’s Wells’te “İmparatorluk Balesi”ni sahnelemek için Covent Garden’a gittiğinde, eserin yorucu solist rolünü Bayan Gray’e verdi. O bölümde Fonteyn’den daha kesin bir başarı elde etti ve daha sonra Balanchine repertuarındaki en çetin ama heyecan verici liderlerden biri olarak mezun oldu.
Bayan Gray, 20’li yaşları boyunca, baş rollerin çok az performansını aldığı için giderek daha fazla hüsrana uğradı. 1957’de, konuk oyuncu olarak görünmesine yönelik uluslararası talebe yanıt vererek, 30. doğum gününden birkaç ay önce Sadler’s Wells’ten ayrıldı – şirketin adı yakın zamanda Kraliyet Balesi olarak değiştirildi – ancak 1963’e kadar sık sık konuk olarak dönecekti.
Konuk görünümlerinin en prestijlisi, Aralık 1957’de Moskova’da o zamanlar dünyanın en sansasyonel topluluğu olan Bolşoy ile ilk Batılı görünümlerinden yeni çıkmış dans ettiğinde geldi. Bolşoy ortağı Yuri Kondratov ona yeni bir özgüven kazandırdı. Bayan Gray, hayatının geri kalanında bu nişanı sahne kariyerinin mutlak zirvesi olarak gördü. Bolşoy Odette-Odile’i (YouTube’da görülebilir), görkemli süpürmesi, cesur özgürlüğü ve tüm gövdesini cüretkar kullanımıyla bugün de heyecan verici olmaya devam ediyor.
Bayan Grey’in Rus gösterileri balenin anavatanı sayılması için sebepleri olan bir ülkedeydi, ancak 1964’te Çin’e gittiğinde performansları misyonerlik unsuru içeriyordu: Sadece dans etmekle kalmadı, aynı zamanda “Les Sylphides” balesini öğretti ve sahneledi. ” Rusya ve Çin çıkışları hakkında kitaplar yazdı: “Kırmızı Perde Yukarı” (1958) ve “Bambu Perdenin Arkasında” (1965).
1960’larda öğretmenlik, işinin giderek daha önemli bir parçası haline geldi ve onlarca yıl öyle kaldı. Bayan Gray, 1968’den 1979’a kadar Londra Şenlik Balesi’nin sanat yönetmeni olarak görev yaptı, topluluğu sağlamlaştırdı ve geliştirdi, uluslararası koreograflardan yeni baleler ve 19. ve 20. Avrupa’nın önde gelen müdürleri.
Özellikle, bir zamanlar ilham verici ve çileden çıkaran bir yıldız dansçı-koreograf olan Rudolf Nureyev’i Şenlik Balesi’nin sık sık konuğu yaptı. Sık sık şirketle birlikte gezen ve uzun Londra sezonlarında onunla birlikte görünen Nureyev, canavarcadan – bir balerini arkadan tekmeledi ve yaratıcısının önünde kendisinin bir heykelini yok etti – canlandırıcı bir davranış sergiledi.
1977’de Nureyev, şirket için tamamen yeni, görsel olarak pitoresk, dramatik bir şekilde zekice ve koreografik olarak yoğun bir “Romeo ve Juliet” yarattı. Ertesi yıl, kendisi ve prodüksiyonu Şenlik Balesi New York’ta Met’te ilk kez sahneye çıktığında büyük beğeni topladı.
Ertesi yıl, şirket Çin’i onsuz başarıyla gezdi. 2017 otobiyografisi “For the Love of Dance”ta Bayan Grey, Nureyev’in değişken doğası karşısında şaşkına dönerek, Nureyev’in şirketi onun yerine yönetmeyi nasıl planladığını (boşuna) ve o devrilene kadar ona karşı gizlice entrikalar çevirdiğini açıkladı. dansçılar referandumu.
İngiliz balesindeki çalışmaları, öğretmen ve danışman olarak başka şekillerde devam etti ve yaygın bir sevgi ve hayranlığı sürdürdü. İngiliz Dancing Times dergisinin uzun süredir editörü olan Mary Clarke, evvel onu “gerçekten halkın balerini” olarak selamladı.
Bayan Gray, 1988’de Britanya İmparatorluğu’nun Dame Komutanı ve 2017’de Onur Komutanı oldu.
Oğlu Ingvar Svenson tarafından hayatta kaldı; ve iki torun. 58 yıllık kocası Sven Svenson, 2008 yılında öldü.
İngiliz Ulusal Balesi bir duyuru ile ölümü doğruladı. Nerede öldüğünü söylemedi.
9 Ekim 1949’da New York’taki Metropolitan Opera House’da Sadler’s Wells Bale yapımı “Uyuyan Güzel”de Leylak Peri rolünü oynayan Bayan Grey, tarihin yazılmasına yardımcı oldu. Olay, şirketin Amerika’da göründüğü ilk geceydi. Özellikle Margot Fonteyn’in Prenses Aurora rolündeki performansıyla ünlendi. Ancak Fonteyn’in katılmasından önce bile, grubun zaferi, her şeyden önce, hem bir dansçı hem de bir aktris olarak olağanüstü çeşitliliğini ve sıcaklığını sergileyen Bayan Gray tarafından garantilenmişti.
Sadler’s Wells Balesi, New York kültürünün demirbaşı haline geldi, düzenli olarak Kuzey Amerika turları yaptı ama her zaman Met’te başladı. Tüm Amerikan balesi için çıtayı yükseltti. Ve Bayan Gray, yalnızca Leylak Peri olarak değil, aynı zamanda “Kuğu Gölü”nde çifte kahraman Odette-Odile olarak ve ayrıca Giselle, Prenses Aurora ve diğerleri gibi başrollerde dans ederek özel ilgi gördü.
1957’de Bayan Gray, Sovyet döneminde Moskova’daki Bolşoy Balesi ile dans eden ilk Avrupalı balerin oldu. Odette-Odile rolüyle Bolşoy’un baş tacı Maya Plisetskaya’nın ve diğer önde gelen Rus dansçıların hayranlığını kazandı. Kiev ve Leningrad’da (St Petersburg) büyük beğeni toplayarak dans etmeye devam etti. Ve 1964’te, Komünist Çin’de, hem Pekin’de (o zamanlar Batı’da Pekin olarak biliniyordu) hem de Şangay’da dans eden ilk Batılı balerindi.
1978’de artık dans etmeyen ama Londra Şenlik Balesi’nin (bugünkü İngiliz Ulusal Balesi) sanat yönetmeni olan Bayan Gray, New York’ta Met’te bir başka muzaffer açılış gecesinin parçasıydı. Bu, şirketin Rudolf Nureyev’in Romeo rolünde Nureyev’in oynadığı “Romeo ve Juliet” yapımını sunduğu zamandı. Üretimini 1977 yılında yaptırmış olup, günümüzde halen firmalar tarafından yapılmaktadır.
1957’de Bayan West, Bolşoy Balesi’nden Yury Kondratov ile “Kuğu Gölü” performansı. Sovyet döneminde Bolşoy ile dans eden ilk Avrupalı balerindi. Kredi… Associated Press aracılığıyla Boris Riabinin/Sputnik
Beryl Elizabeth Groom, 11 Haziran 1927’de Kuzey Londra, Highgate’de Arthur ve Annie (Marshall) Groom’un oğlu olarak dünyaya geldi. Bir dahi çocuk, 14 yaşında Sadler’s Wells Ballet’e katıldı, 15. yaş gününde ilk Odette-Odile performansını sergiledi ve 16 yaşında Giselle’de dans etti. -6, uzun olarak kabul edildi. Daha da önemlisi, muazzam bir jest ve hareket genişliğiyle uzun boylu dans etti.
Şirket, 1946’da Covent Garden’daki Kraliyet Opera Binası’na taşındığında, Oliver Messel’in muhteşem mimari tasarımlarıyla kısa sürede bir klasik haline gelen “Uyuyan Güzel”in yeni bir sahnelemesiyle eski tiyatroyu yeniden açtı. Hâlâ 18 yaşında olan Bayan Grey, yapımın orijinal Leylak Perisiydi. Gruptaki diğer tüm dansçılardan daha çabuk, dansının ve pandomim hareketlerinin kapsamlılığıyla opera binası ölçeğine ulaştı. Kişiliğinin ışıltılı sıcaklığı, onu “tanrılar”da, daha uzak üst çember koltuklarda oturanların sevgilisi yaptı.
Met’de “Uyuyan Güzel” açıldığında Bayan Gray, New York dans uzmanları üzerinde muazzam bir etki bıraktı, özellikle de kolları en coronne (başın üstünde ve çevresinde bir hale olarak tutulan) çift piruetiyle. School of American Ballet’te hem Felia Doubrovska hem de George Balanchine ile dersler alarak New York dans dünyasını coşkuyla kucakladı.
Balanchine, 1950’de Sadler’s Wells’te “İmparatorluk Balesi”ni sahnelemek için Covent Garden’a gittiğinde, eserin yorucu solist rolünü Bayan Gray’e verdi. O bölümde Fonteyn’den daha kesin bir başarı elde etti ve daha sonra Balanchine repertuarındaki en çetin ama heyecan verici liderlerden biri olarak mezun oldu.
Bayan Gray, 20’li yaşları boyunca, baş rollerin çok az performansını aldığı için giderek daha fazla hüsrana uğradı. 1957’de, konuk oyuncu olarak görünmesine yönelik uluslararası talebe yanıt vererek, 30. doğum gününden birkaç ay önce Sadler’s Wells’ten ayrıldı – şirketin adı yakın zamanda Kraliyet Balesi olarak değiştirildi – ancak 1963’e kadar sık sık konuk olarak dönecekti.
Konuk görünümlerinin en prestijlisi, Aralık 1957’de Moskova’da o zamanlar dünyanın en sansasyonel topluluğu olan Bolşoy ile ilk Batılı görünümlerinden yeni çıkmış dans ettiğinde geldi. Bolşoy ortağı Yuri Kondratov ona yeni bir özgüven kazandırdı. Bayan Gray, hayatının geri kalanında bu nişanı sahne kariyerinin mutlak zirvesi olarak gördü. Bolşoy Odette-Odile’i (YouTube’da görülebilir), görkemli süpürmesi, cesur özgürlüğü ve tüm gövdesini cüretkar kullanımıyla bugün de heyecan verici olmaya devam ediyor.
Bayan Grey’in Rus gösterileri balenin anavatanı sayılması için sebepleri olan bir ülkedeydi, ancak 1964’te Çin’e gittiğinde performansları misyonerlik unsuru içeriyordu: Sadece dans etmekle kalmadı, aynı zamanda “Les Sylphides” balesini öğretti ve sahneledi. ” Rusya ve Çin çıkışları hakkında kitaplar yazdı: “Kırmızı Perde Yukarı” (1958) ve “Bambu Perdenin Arkasında” (1965).
1960’larda öğretmenlik, işinin giderek daha önemli bir parçası haline geldi ve onlarca yıl öyle kaldı. Bayan Gray, 1968’den 1979’a kadar Londra Şenlik Balesi’nin sanat yönetmeni olarak görev yaptı, topluluğu sağlamlaştırdı ve geliştirdi, uluslararası koreograflardan yeni baleler ve 19. ve 20. Avrupa’nın önde gelen müdürleri.
Özellikle, bir zamanlar ilham verici ve çileden çıkaran bir yıldız dansçı-koreograf olan Rudolf Nureyev’i Şenlik Balesi’nin sık sık konuğu yaptı. Sık sık şirketle birlikte gezen ve uzun Londra sezonlarında onunla birlikte görünen Nureyev, canavarcadan – bir balerini arkadan tekmeledi ve yaratıcısının önünde kendisinin bir heykelini yok etti – canlandırıcı bir davranış sergiledi.
1977’de Nureyev, şirket için tamamen yeni, görsel olarak pitoresk, dramatik bir şekilde zekice ve koreografik olarak yoğun bir “Romeo ve Juliet” yarattı. Ertesi yıl, kendisi ve prodüksiyonu Şenlik Balesi New York’ta Met’te ilk kez sahneye çıktığında büyük beğeni topladı.
Ertesi yıl, şirket Çin’i onsuz başarıyla gezdi. 2017 otobiyografisi “For the Love of Dance”ta Bayan Grey, Nureyev’in değişken doğası karşısında şaşkına dönerek, Nureyev’in şirketi onun yerine yönetmeyi nasıl planladığını (boşuna) ve o devrilene kadar ona karşı gizlice entrikalar çevirdiğini açıkladı. dansçılar referandumu.
İngiliz balesindeki çalışmaları, öğretmen ve danışman olarak başka şekillerde devam etti ve yaygın bir sevgi ve hayranlığı sürdürdü. İngiliz Dancing Times dergisinin uzun süredir editörü olan Mary Clarke, evvel onu “gerçekten halkın balerini” olarak selamladı.
Bayan Gray, 1988’de Britanya İmparatorluğu’nun Dame Komutanı ve 2017’de Onur Komutanı oldu.
Oğlu Ingvar Svenson tarafından hayatta kaldı; ve iki torun. 58 yıllık kocası Sven Svenson, 2008 yılında öldü.