Sally Schmitt, kocası Don ile birlikte, 1978’de California’nın Napa Vadisi’ndeki şu anda ünlü restoran olan French Laundry’yi açtı ve bunu yaparken vadinin bir gıda olarak katılaşmasına yardımcı oldu. and-wine destinasyonu ve mevsimlik yerel malzemeler üzerine inşa edilmiş bir mutfak hareketi başlattı, Cumartesi günü Philo, California’daki evinde öldü. 90 yaşındaydı.
Ailesi, ölümünün ilan edilmesinden sadece haftalar önce geldi. anı ve yemek kitabı, “Altı California Mutfağı: California Mutfağının Öncüsünden Tarifler, Hikayeler ve Yemek Dersleri Koleksiyonu.”
Bugün, Yountville, California’daki French Laundry, şef ve restoran işletmecisi Thomas Keller’ın amiral gemisi kuruluşu olarak tanınmakta ve rutin olarak ülkenin ve dünyanın en iyi restoranlarının listelerinde yer almaktadır. Ancak restoranı 1994’te Schmitts’ten satın alan Bay Keller’in her zaman hızlı bir şekilde belirttiği gibi, her şeyi Schmitt’ler ve özellikle Sally Schmitt’in yemekleri başlattı.
Yakında çıkacak kitabının önsözünde “Kibar ve cömert, açık sözlü ve gösterişsiz” diye yazdı. “Bir mutfak öncüsü ama aynı zamanda bir geçmişe dönüş, en sevdiğiniz çocukluk yemeklerinin en lezzetli versiyonlarını çağrıştıran yemekler hazırlamak. Hepimizin tanıdığı Sally bu.”
Ms. Schmitt, 1970’lerin sonlarında Fransız Çamaşırhanesinde açıldıktan kısa bir süre sonra. Kredi… Schmitt ailesi aracılığıyla
Schmitts, 1967’de bir alışveriş pasajını yönetmek için San Francisco’nun yaklaşık 60 mil kuzeyindeki Yountville’e geldi ve kısa süre sonra Sally orada bir hamburger ve sandviç yerini devraldı. Dört yıl sonra öğle yemeği ve ayda bir kez sadece rezervasyonla akşam yemeği sunan daha iddialı Chutney Kitchen’ı açtı. Yakında akşam yemekleri ayda iki kez oldu ve tema yemekleri ve daha fazlasını ekledi.
Çift, bir zamanlar Fransız buharlı çamaşırhanesi olan yerel bir taş binayı (bar ve pansiyonun yanı sıra) fark etmiş ve satışa çıktığında satın almışlar.
Bayan Schmitt 1993’te The San Francisco Chronicle’a “Bina çok kaba, çok alçakgönüllüydü” dedi. “Tutulacak tek bir iyi donanım, ahşap veya kalıp parçası yoktu. Bütün binada tek bir düz çizgi yoktu – yok.”
Şubat 1978’de orada açtıkları restoranın da kendine has bir kişiliği vardı. Bay Schmitt, kapsamlı bir şarap menüsünün küratörlüğünü yaparken, Bayan Schmitt, her gece bir menüden oluşan yemekleri planladı ve hazırladı ve yerel olarak ve tedarik edilen mevsime göre inşa edildi. Misafirler akşam için sofralarını kurdular; isterlerse üç veya dört saat oyalanabilirlerdi.
Bölge zaten şarapla biliniyordu, ancak Fransız Çamaşırhanesi ve birkaç başka restoran da burayı bir yemek mekanı haline getirmeye yardımcı oldu. 1980 yılına gelindiğinde, Bayan Schmitt bir değişikliği fark ediyordu.
“Şimdi akşam yemeği için San Francisco’dan buraya insanları getiriyoruz,” diye o yıl The Napa Valley Register’a “tersinin genellikle doğru olduğu yerde” dedi.
Ms. Schmitt, 1971’de Yountville’de açtığı Chutney Kitchen’da. Öğle yemeği ve başlangıçta ayda bir kez sadece rezervasyonla akşam yemeği servisi yaptı. Kredi… Schmitt ailesi aracılığıyla
Ms . Schmitt bir aşçılık okulu divası değildi; sık sık annesinin, teyzesinin ve lisedeyken ev ekonomisi öğretmeninin etkilendiğini söylerdi.
The Chronicle’a “Bazı şeyler geliştirilemez, çünkü bunlar çok basit ve çok gerçektir” dedi. “Modaya uygun şeylere direniyorum. Bazen bir şeyi sevsem bile biraz soğuyana kadar yapmam.”
Yerel kaynaklı malzemelere yaptığı vurguyla, Bayan Schmitt, sonunda Kaliforniya mutfağı olarak bilinen mutfağın öncüsü olarak görülüyor, ancak kendini bu terimlerle düşünmedi. 1993 röportajında ”Fransız mutfağına yaslanıyorum” dedi, “kızartılmış etler, basit şeyler, çok sayıda sebze, pasta arabası tatlılarından ziyade ev yapımı tatlılar.”
Mutfakları düşük teknolojiye yöneldi.
Yeni kitabında “Her zaman basit tutmaya çalıştım” diye yazdı, “bu yüzden hiçbir zaman mutfak robotu veya mikrodalga kullanma ihtiyacı hissetmedim. Bunun yerine, iyi keskin bıçaklar, tencere ve tavalar, büyük bir kesme tahtası, bir tahta kaşık ve bir çırpma teli aldım. Ellerimle çalışmayı her zaman sevmişimdir. Yemek pişirmek budur.”
Mutfağının felsefi bir duruş sergilemekle ilgili olmadığını söyledi.
2020’de Los Angeles Times’a “Bir görevim yoktu” dedi. “Dünyaya basit, taze, yerel yemekler hakkında hiçbir şey kanıtlamaya çalışmıyordum. Benim pişirme yöntemim buydu. Aslında yapacak bir açıklamam yoktu. Yemekleri masaya koydum.”
Ms. Schmitt, ortada, Laura Cunningham ve Thomas Keller ile Fransız Çamaşırhanesinde. Bay Keller, restoranı 1994 yılında Schmitts’ten satın aldı; Bayan Cunningham, uzun yıllar genel müdürüydü. Kredi… Troyce Hoffman, Schmitt ailesi aracılığıyla
Sarah Elizabeth Kelsoe (her zaman Sally olarak bilinirdi) 28 Şubat 1932’de Sacramento yakınlarındaki Roseville, Kaliforniya’da doğdu. Babası Henry, Güney Pasifik Demiryolunda çalışıyordu ve annesi Helen, ev hanımı ve öğretmendi.
Ailesinin sebze yetiştirmek ve inek beslemek için yeterli araziye sahip olduğu Sacramento Vadisi’nde büyüdü; çocukken tereyağını çalkaladı ve konserve yapmayı öğrendi. Ve mutfak teknikleri.
“Hazır olur olmaz annem elime bir soyma bıçağı koydu ve patatesleri soydum” diye yazdı. “Ve daha büyük bir bıçağa hazır olduğumu düşündüğünde, onun yanında sebze kesiyordum.”
Davis, California Üniversitesi’nde ev ekonomisi okudu, ancak son yılında üniversitenin Berkeley kampüsüne geçti ve 1952’de Bachelor of Science derecesi aldı.
Donald Schmitt ile evlendi. 1953’te. İlk yemeğinin, sonunda beş çocuğa ulaşan aileleri için yapıldığını söyledi.
“Yemek yapmayı sevsem de yemek dünyasına girmeyi hiç düşünmedim” diye yazdı o dönem. “O günlerde kadın şefler yoktu. Ayrıca, o günlerde aşçılara tepeden bakılırdı; ünlü şef diye bir şey yoktu.”
Schmitt’ler Fransız Çamaşırhanesini sattıktan sonra, Sally Schmitt’in yemek dersleri vereceği Philo’daki Elma Çiftliği’nde kızları Karen Bates ve kocası Tim’e katıldılar.
Bayan Schmitt’in kocası 2017’de öldü. O, Johnny ve Eric adında iki oğlu tarafından hayatta kaldı; üç kızı, Kathy Hoffman, Bayan Bates ve Terry Schmitt; 10 torun; ve beş torun çocuğu.
Bu soyundan gelenlerin bir kısmı Fransız Çamaşırhanesinde çalıştıkları süreyi kaydettiler ve bazıları şu anda Kuzey Kaliforniya’daki Boonville Hotel and Restaurant’ta şef olan torunu Perry Hoffman da dahil olmak üzere kendi mutfak kariyerlerine devam ettiler. Bir telefon görüşmesinde, küçük yaştan itibaren büyükannesinin mutfağında çeşitli işler yaptığını hatırladı: biber kavurma, soğan soyma ve daha fazlası.
“Bunun ne kadar özel olduğunu çok sonrasına kadar gerçekten bilmiyorduk” dedi. “Yaptığı her şeyde çok iyiydi. Çok basit ama çok karmaşıktı.”
Ailesi, ölümünün ilan edilmesinden sadece haftalar önce geldi. anı ve yemek kitabı, “Altı California Mutfağı: California Mutfağının Öncüsünden Tarifler, Hikayeler ve Yemek Dersleri Koleksiyonu.”
Bugün, Yountville, California’daki French Laundry, şef ve restoran işletmecisi Thomas Keller’ın amiral gemisi kuruluşu olarak tanınmakta ve rutin olarak ülkenin ve dünyanın en iyi restoranlarının listelerinde yer almaktadır. Ancak restoranı 1994’te Schmitts’ten satın alan Bay Keller’in her zaman hızlı bir şekilde belirttiği gibi, her şeyi Schmitt’ler ve özellikle Sally Schmitt’in yemekleri başlattı.
Yakında çıkacak kitabının önsözünde “Kibar ve cömert, açık sözlü ve gösterişsiz” diye yazdı. “Bir mutfak öncüsü ama aynı zamanda bir geçmişe dönüş, en sevdiğiniz çocukluk yemeklerinin en lezzetli versiyonlarını çağrıştıran yemekler hazırlamak. Hepimizin tanıdığı Sally bu.”
Ms. Schmitt, 1970’lerin sonlarında Fransız Çamaşırhanesinde açıldıktan kısa bir süre sonra. Kredi… Schmitt ailesi aracılığıyla
Schmitts, 1967’de bir alışveriş pasajını yönetmek için San Francisco’nun yaklaşık 60 mil kuzeyindeki Yountville’e geldi ve kısa süre sonra Sally orada bir hamburger ve sandviç yerini devraldı. Dört yıl sonra öğle yemeği ve ayda bir kez sadece rezervasyonla akşam yemeği sunan daha iddialı Chutney Kitchen’ı açtı. Yakında akşam yemekleri ayda iki kez oldu ve tema yemekleri ve daha fazlasını ekledi.
Çift, bir zamanlar Fransız buharlı çamaşırhanesi olan yerel bir taş binayı (bar ve pansiyonun yanı sıra) fark etmiş ve satışa çıktığında satın almışlar.
Bayan Schmitt 1993’te The San Francisco Chronicle’a “Bina çok kaba, çok alçakgönüllüydü” dedi. “Tutulacak tek bir iyi donanım, ahşap veya kalıp parçası yoktu. Bütün binada tek bir düz çizgi yoktu – yok.”
Şubat 1978’de orada açtıkları restoranın da kendine has bir kişiliği vardı. Bay Schmitt, kapsamlı bir şarap menüsünün küratörlüğünü yaparken, Bayan Schmitt, her gece bir menüden oluşan yemekleri planladı ve hazırladı ve yerel olarak ve tedarik edilen mevsime göre inşa edildi. Misafirler akşam için sofralarını kurdular; isterlerse üç veya dört saat oyalanabilirlerdi.
Bölge zaten şarapla biliniyordu, ancak Fransız Çamaşırhanesi ve birkaç başka restoran da burayı bir yemek mekanı haline getirmeye yardımcı oldu. 1980 yılına gelindiğinde, Bayan Schmitt bir değişikliği fark ediyordu.
“Şimdi akşam yemeği için San Francisco’dan buraya insanları getiriyoruz,” diye o yıl The Napa Valley Register’a “tersinin genellikle doğru olduğu yerde” dedi.
Ms. Schmitt, 1971’de Yountville’de açtığı Chutney Kitchen’da. Öğle yemeği ve başlangıçta ayda bir kez sadece rezervasyonla akşam yemeği servisi yaptı. Kredi… Schmitt ailesi aracılığıyla
Ms . Schmitt bir aşçılık okulu divası değildi; sık sık annesinin, teyzesinin ve lisedeyken ev ekonomisi öğretmeninin etkilendiğini söylerdi.
The Chronicle’a “Bazı şeyler geliştirilemez, çünkü bunlar çok basit ve çok gerçektir” dedi. “Modaya uygun şeylere direniyorum. Bazen bir şeyi sevsem bile biraz soğuyana kadar yapmam.”
Yerel kaynaklı malzemelere yaptığı vurguyla, Bayan Schmitt, sonunda Kaliforniya mutfağı olarak bilinen mutfağın öncüsü olarak görülüyor, ancak kendini bu terimlerle düşünmedi. 1993 röportajında ”Fransız mutfağına yaslanıyorum” dedi, “kızartılmış etler, basit şeyler, çok sayıda sebze, pasta arabası tatlılarından ziyade ev yapımı tatlılar.”
Mutfakları düşük teknolojiye yöneldi.
Yeni kitabında “Her zaman basit tutmaya çalıştım” diye yazdı, “bu yüzden hiçbir zaman mutfak robotu veya mikrodalga kullanma ihtiyacı hissetmedim. Bunun yerine, iyi keskin bıçaklar, tencere ve tavalar, büyük bir kesme tahtası, bir tahta kaşık ve bir çırpma teli aldım. Ellerimle çalışmayı her zaman sevmişimdir. Yemek pişirmek budur.”
Mutfağının felsefi bir duruş sergilemekle ilgili olmadığını söyledi.
2020’de Los Angeles Times’a “Bir görevim yoktu” dedi. “Dünyaya basit, taze, yerel yemekler hakkında hiçbir şey kanıtlamaya çalışmıyordum. Benim pişirme yöntemim buydu. Aslında yapacak bir açıklamam yoktu. Yemekleri masaya koydum.”
Ms. Schmitt, ortada, Laura Cunningham ve Thomas Keller ile Fransız Çamaşırhanesinde. Bay Keller, restoranı 1994 yılında Schmitts’ten satın aldı; Bayan Cunningham, uzun yıllar genel müdürüydü. Kredi… Troyce Hoffman, Schmitt ailesi aracılığıyla
Sarah Elizabeth Kelsoe (her zaman Sally olarak bilinirdi) 28 Şubat 1932’de Sacramento yakınlarındaki Roseville, Kaliforniya’da doğdu. Babası Henry, Güney Pasifik Demiryolunda çalışıyordu ve annesi Helen, ev hanımı ve öğretmendi.
Ailesinin sebze yetiştirmek ve inek beslemek için yeterli araziye sahip olduğu Sacramento Vadisi’nde büyüdü; çocukken tereyağını çalkaladı ve konserve yapmayı öğrendi. Ve mutfak teknikleri.
“Hazır olur olmaz annem elime bir soyma bıçağı koydu ve patatesleri soydum” diye yazdı. “Ve daha büyük bir bıçağa hazır olduğumu düşündüğünde, onun yanında sebze kesiyordum.”
Davis, California Üniversitesi’nde ev ekonomisi okudu, ancak son yılında üniversitenin Berkeley kampüsüne geçti ve 1952’de Bachelor of Science derecesi aldı.
Donald Schmitt ile evlendi. 1953’te. İlk yemeğinin, sonunda beş çocuğa ulaşan aileleri için yapıldığını söyledi.
“Yemek yapmayı sevsem de yemek dünyasına girmeyi hiç düşünmedim” diye yazdı o dönem. “O günlerde kadın şefler yoktu. Ayrıca, o günlerde aşçılara tepeden bakılırdı; ünlü şef diye bir şey yoktu.”
Schmitt’ler Fransız Çamaşırhanesini sattıktan sonra, Sally Schmitt’in yemek dersleri vereceği Philo’daki Elma Çiftliği’nde kızları Karen Bates ve kocası Tim’e katıldılar.
Bayan Schmitt’in kocası 2017’de öldü. O, Johnny ve Eric adında iki oğlu tarafından hayatta kaldı; üç kızı, Kathy Hoffman, Bayan Bates ve Terry Schmitt; 10 torun; ve beş torun çocuğu.
Bu soyundan gelenlerin bir kısmı Fransız Çamaşırhanesinde çalıştıkları süreyi kaydettiler ve bazıları şu anda Kuzey Kaliforniya’daki Boonville Hotel and Restaurant’ta şef olan torunu Perry Hoffman da dahil olmak üzere kendi mutfak kariyerlerine devam ettiler. Bir telefon görüşmesinde, küçük yaştan itibaren büyükannesinin mutfağında çeşitli işler yaptığını hatırladı: biber kavurma, soğan soyma ve daha fazlası.
“Bunun ne kadar özel olduğunu çok sonrasına kadar gerçekten bilmiyorduk” dedi. “Yaptığı her şeyde çok iyiydi. Çok basit ama çok karmaşıktı.”