The New York Times’ta foto muhabirliğini ilk görüntü yönetmeni ve daha sonra 14 yıllık görev süresinde en iyi haber odası yöneticisi olarak yükselten Michele McNally, gazeteye haber ve özellik için altı Pulitzer Ödülü getirdi fotoğraf, 18 Şubat’ta Yonkers, NY’deki bir hastanede öldü. 66 yaşındaydı.
Kızı Caitlin McNally, nedenin zatürre komplikasyonları olduğunu söyledi.
Bayan McNally, 2004 yılında o zamanın baş editörü Bill Keller tarafından The Times’ın görüntü yönetmeni seçildi. Ertesi yıl, yönetici editör yardımcılığına terfi etti ve haber odası yönetiminin masthead olarak bilinen en üst kademesine katılan ilk fotoğraf editörü oldu.
The Times’ın şu anki baş editörü Dean Baquet, “Foto muhabirliğinde dönüştürücü bir figürdü” dedi. “Fotoğrafçılığın çok uzun süre arka planda kaldığı haber odalarına girdi ve onu ön plana çıkarmaya zorladı.”
Bayan McNally 2018’de emekli olduğunda, genel yayın yönetmeni Bay Baquet ve Joseph Kahn, görev süresi boyunca The Times’ın daha fazla Pulitzer Ödülü, George M. Polk Ödülleri, Overseas Press Club kazandığını bir notta söylediler. ödüller, Emmy ödülleri ve fotoğrafçılıkla ilgili diğer atıflar “çoğu haber kuruluşunun tüm raporları için kazandığından daha fazla.”
Saatinde Pulitzer Ödülü kazananlar arasında 2009’da Barack Obama’nın başkanlık kampanyasını yayınladığı için Damon Winter; Josh Haner 2014’te iki bacağını da kaybetmiş bir Boston Maratonu bombalama kurbanı üzerine yazdığı fotoğraf denemesi için; ve Mauricio Lima, Sergey Ponomarev, Tyler Hicks ve Daniel Etter, uluslararası mültecilerin mücadelelerini yakalamak için 2016’da.
2008’de, Bayan McNally, Ulusal Basın Fotoğrafçıları Derneği’nden foto muhabirliği dalında Jim Gordon Yılın Editörü Ödülü’nü kazandı ve hem 2015 hem de 2017’de Pictures of organizasyonundan Angus McDougall Görsel Düzenleme Ödülü’nü aldı. Missouri Gazetecilik Okulu’nda Uluslararası Yıl.
Yetenekli fotoğrafçılar ve fotoğraf editörleri The Times’da Bayan McNally’den önce gelmişlerdi, ancak gazete daha çok yazarlarını ve muhabirlerini sergilemesiyle biliniyordu. Bayan McNally, en başından beri pozisyonunu net bir şekilde ortaya koydu. Bay Baquet’in dediği gibi “Michele, gazetenin fotoğraflarının sözlerini tutmadığını söylemekte açık sözlüydü”.
Gazetedeki makalelerin daha fazla okuyucu çekmek için görsel olarak nasıl geliştirilebileceğini ve hatta hikayelerin sadece fotoğraflarla nasıl anlatılabileceğini gösterdi. nytimes.com’un çevrimiçi olarak ortaya çıkması, makaleleri resimlerle tamamlama ve hikayeleri görsel olarak sunma fırsatlarını da büyük ölçüde genişletti.
“İsteksiz bir haber odasını zorladı, yıldızlardan oluşan bir personel tuttu ve The Times’ı ülkedeki en iyi görsel haber yaptı,” Bay Baquet ve Bay Kahn, 2018’de “Times fotoğrafçıları kendilerini tehlikede bulduğunda yol boyunca muazzam bir insanlık sergiledi” dedi.
Ms. McNally, 2009’da gazetenin Damon Winter’a verilen uzun metrajlı fotoğrafçılık da dahil olmak üzere o yıl beş Pulitzer Ödülü kazanmayı kutladığı bir haber odası toplantısında. Kredi… Todd Heisler/The New York Times
Michele Angela Fiordelisi, 25 Haziran 1955’te Brooklyn’de, yönetici asistanı ve terzi olan Rose Francis (Martire) Fiordelisi ve Postane için çalışan Michael Leo Fiordelisi’nin çocuğu olarak dünyaya geldi.
South Shore Lisesi’nin Canarsie bölümünden mezun olduktan sonra, 1973’ten 1975’e kadar Queens College’da kitle iletişim okudu ve ardından Brooklyn College’da sinema dersleri aldı. Kısa bir süre Brooklyn Halk Kütüphanesi’nin ses ve video bölümünde çalıştı ve 1977’de Sygma Photo News ajansı tarafından satış temsilcisi olarak işe alındı. Sygma’daki ilk patronu Eliane Laffont, Bayan McNally’yi şu şekilde hatırladı: “küçücük bir bedende bir dev – çok açık sözlü, çok hızlı, çok akıllı, bir enerji demeti.”
Yaklaşık 5 fit boyunda olan Bayan McNally’nin boyunun farkında olduğu, ancak bundan asla caymadığı söylendi. Bir emeklilik kadehi sırasında meslektaşlarına açıkladığı gibi, “Bir keresinde bir anlaşmazlık sırasında eski patronum bana ‘Küçüksün ama sadece bilmiyorsun’ demişti. ”
Diğer eski meslektaşları, onun sahadaki fotoğrafçılara değişmez desteğini ve çalışmalarını değerlendirirken açık sözlülüğünü hatırlattı.
Getty Images küresel haberler başkan yardımcısı Pancho Bernasconi, “Sizin veya işinizin onun gözünde nerede durduğunu asla merak etmek zorunda kalmadınız” dedi. “Bu fotoğrafları çeken cesur ve kendini işine adamış fotoğrafçıların yanı sıra harika fotoğrafçılığı da seviyordu.”
Joe McNally ile evliliği boşanmayla sonuçlandı. Kızı Caitlin’e ek olarak, başka bir kızı Claire McNally, üç torunu ve bir kız kardeşi Jody Porrazzo tarafından hayatta kaldı. Bayan McNally, Dobbs Ferry, NY
‘de yaşadı. 1980’lerin başında Time Life’ın Dergi Geliştirme Grubu’nun resim editörüydü, ardından 1986’dan 2004’te The Times’a katılana kadar Fortune dergisinin resim editörüydü.
Bayan McNally’nin Fortune’da işe aldığı ve The Times’da görüntü yönetmeni olarak yerini alan Meaghan Looram şunları söyledi: fotoğrafçılara ve editörlere kendi mükemmelliklerini keşfetmeleri için koçluk yapmak ve insanları empati ve şefkatle yönetmek hakkında bir hikaye.”
Bayan McNally hiçbir zaman bir fotoğrafçı olmamıştı — okuyuculara çevrimiçi bir Soru-Cevap özelliğinde “Hissettiklerimi filmlerde veya piksellerde yakalayamayacağımı biliyordum” dedi. Ancak ekledi: “Ben görsel bir insanım. Sana sadece bir şeyler söyleyemem, sana göstermeliyim.”
Yeni başlayan foto muhabirlerine ne tavsiyede bulunacağı sorulduğunda, şu yanıtı verdi: “Görevinizden emin olun, ancak sürekli büyümeye hazır olun. Çok çalış, çok çalış. Sonsuza kadar meraklı, ısrarcı ve zarif olun. İnsanlar hayatlarına girmenize izin verdiğinde, bunun bir hediye olduğunu anlayın.”
Kızı Caitlin McNally, nedenin zatürre komplikasyonları olduğunu söyledi.
Bayan McNally, 2004 yılında o zamanın baş editörü Bill Keller tarafından The Times’ın görüntü yönetmeni seçildi. Ertesi yıl, yönetici editör yardımcılığına terfi etti ve haber odası yönetiminin masthead olarak bilinen en üst kademesine katılan ilk fotoğraf editörü oldu.
The Times’ın şu anki baş editörü Dean Baquet, “Foto muhabirliğinde dönüştürücü bir figürdü” dedi. “Fotoğrafçılığın çok uzun süre arka planda kaldığı haber odalarına girdi ve onu ön plana çıkarmaya zorladı.”
Bayan McNally 2018’de emekli olduğunda, genel yayın yönetmeni Bay Baquet ve Joseph Kahn, görev süresi boyunca The Times’ın daha fazla Pulitzer Ödülü, George M. Polk Ödülleri, Overseas Press Club kazandığını bir notta söylediler. ödüller, Emmy ödülleri ve fotoğrafçılıkla ilgili diğer atıflar “çoğu haber kuruluşunun tüm raporları için kazandığından daha fazla.”
Saatinde Pulitzer Ödülü kazananlar arasında 2009’da Barack Obama’nın başkanlık kampanyasını yayınladığı için Damon Winter; Josh Haner 2014’te iki bacağını da kaybetmiş bir Boston Maratonu bombalama kurbanı üzerine yazdığı fotoğraf denemesi için; ve Mauricio Lima, Sergey Ponomarev, Tyler Hicks ve Daniel Etter, uluslararası mültecilerin mücadelelerini yakalamak için 2016’da.
2008’de, Bayan McNally, Ulusal Basın Fotoğrafçıları Derneği’nden foto muhabirliği dalında Jim Gordon Yılın Editörü Ödülü’nü kazandı ve hem 2015 hem de 2017’de Pictures of organizasyonundan Angus McDougall Görsel Düzenleme Ödülü’nü aldı. Missouri Gazetecilik Okulu’nda Uluslararası Yıl.
Yetenekli fotoğrafçılar ve fotoğraf editörleri The Times’da Bayan McNally’den önce gelmişlerdi, ancak gazete daha çok yazarlarını ve muhabirlerini sergilemesiyle biliniyordu. Bayan McNally, en başından beri pozisyonunu net bir şekilde ortaya koydu. Bay Baquet’in dediği gibi “Michele, gazetenin fotoğraflarının sözlerini tutmadığını söylemekte açık sözlüydü”.
Gazetedeki makalelerin daha fazla okuyucu çekmek için görsel olarak nasıl geliştirilebileceğini ve hatta hikayelerin sadece fotoğraflarla nasıl anlatılabileceğini gösterdi. nytimes.com’un çevrimiçi olarak ortaya çıkması, makaleleri resimlerle tamamlama ve hikayeleri görsel olarak sunma fırsatlarını da büyük ölçüde genişletti.
“İsteksiz bir haber odasını zorladı, yıldızlardan oluşan bir personel tuttu ve The Times’ı ülkedeki en iyi görsel haber yaptı,” Bay Baquet ve Bay Kahn, 2018’de “Times fotoğrafçıları kendilerini tehlikede bulduğunda yol boyunca muazzam bir insanlık sergiledi” dedi.
Ms. McNally, 2009’da gazetenin Damon Winter’a verilen uzun metrajlı fotoğrafçılık da dahil olmak üzere o yıl beş Pulitzer Ödülü kazanmayı kutladığı bir haber odası toplantısında. Kredi… Todd Heisler/The New York Times
Michele Angela Fiordelisi, 25 Haziran 1955’te Brooklyn’de, yönetici asistanı ve terzi olan Rose Francis (Martire) Fiordelisi ve Postane için çalışan Michael Leo Fiordelisi’nin çocuğu olarak dünyaya geldi.
South Shore Lisesi’nin Canarsie bölümünden mezun olduktan sonra, 1973’ten 1975’e kadar Queens College’da kitle iletişim okudu ve ardından Brooklyn College’da sinema dersleri aldı. Kısa bir süre Brooklyn Halk Kütüphanesi’nin ses ve video bölümünde çalıştı ve 1977’de Sygma Photo News ajansı tarafından satış temsilcisi olarak işe alındı. Sygma’daki ilk patronu Eliane Laffont, Bayan McNally’yi şu şekilde hatırladı: “küçücük bir bedende bir dev – çok açık sözlü, çok hızlı, çok akıllı, bir enerji demeti.”
Yaklaşık 5 fit boyunda olan Bayan McNally’nin boyunun farkında olduğu, ancak bundan asla caymadığı söylendi. Bir emeklilik kadehi sırasında meslektaşlarına açıkladığı gibi, “Bir keresinde bir anlaşmazlık sırasında eski patronum bana ‘Küçüksün ama sadece bilmiyorsun’ demişti. ”
Diğer eski meslektaşları, onun sahadaki fotoğrafçılara değişmez desteğini ve çalışmalarını değerlendirirken açık sözlülüğünü hatırlattı.
Getty Images küresel haberler başkan yardımcısı Pancho Bernasconi, “Sizin veya işinizin onun gözünde nerede durduğunu asla merak etmek zorunda kalmadınız” dedi. “Bu fotoğrafları çeken cesur ve kendini işine adamış fotoğrafçıların yanı sıra harika fotoğrafçılığı da seviyordu.”
Joe McNally ile evliliği boşanmayla sonuçlandı. Kızı Caitlin’e ek olarak, başka bir kızı Claire McNally, üç torunu ve bir kız kardeşi Jody Porrazzo tarafından hayatta kaldı. Bayan McNally, Dobbs Ferry, NY
‘de yaşadı. 1980’lerin başında Time Life’ın Dergi Geliştirme Grubu’nun resim editörüydü, ardından 1986’dan 2004’te The Times’a katılana kadar Fortune dergisinin resim editörüydü.
Bayan McNally’nin Fortune’da işe aldığı ve The Times’da görüntü yönetmeni olarak yerini alan Meaghan Looram şunları söyledi: fotoğrafçılara ve editörlere kendi mükemmelliklerini keşfetmeleri için koçluk yapmak ve insanları empati ve şefkatle yönetmek hakkında bir hikaye.”
Bayan McNally hiçbir zaman bir fotoğrafçı olmamıştı — okuyuculara çevrimiçi bir Soru-Cevap özelliğinde “Hissettiklerimi filmlerde veya piksellerde yakalayamayacağımı biliyordum” dedi. Ancak ekledi: “Ben görsel bir insanım. Sana sadece bir şeyler söyleyemem, sana göstermeliyim.”
Yeni başlayan foto muhabirlerine ne tavsiyede bulunacağı sorulduğunda, şu yanıtı verdi: “Görevinizden emin olun, ancak sürekli büyümeye hazır olun. Çok çalış, çok çalış. Sonsuza kadar meraklı, ısrarcı ve zarif olun. İnsanlar hayatlarına girmenize izin verdiğinde, bunun bir hediye olduğunu anlayın.”