7 Şubat 1964’te Beatles, John F. Kennedy Uluslararası Havaalanında binlerce hayran tarafından karşılandığında, Ed Rudy adlı bir radyo muhabiri oradaydı.
Washington’da gösteri yaptıklarında Bay Rudy oradaydı.
Ve Miami Beach’e gittiklerinde oradaydı.
Bay Rudy, Beatles’ın Amerika Birleşik Devletleri’ndeki iki haftalık turu, ülkedeki ilk performansları boyunca bir radyo istasyonları sendikasına rapor verdi ve kısa bir süre sonra malzemesini 35 dakikalık bir albüm halinde paketledi, “The American Tour With Ed Rudy”, Billboard’un En İyi LP’ler listesinde 20. sıraya yükseldi.
Bay Rudy, albümün başında Bronx aksanlı gürleyen sesiyle, “İşte dünyanın en ateşli eğlence grubunun sesi ve özü,” dedi.
Albümde yer alan radyo istasyonlarının tanıtımında John Lennon, “Bu, beşinci Beatle, Ed Rudy tarafından Amerika’daki Beatles’ın tüm kamera arkası yayınıdır” dedi.
Daha çok Murray the K olarak bilinen New York disk jokeyi Murray Kaufman da dahil olmak üzere diğerlerinin iddia edeceği bir unvan. Bay Kaufman gibi, Bay Rudy de onu benimsedi.
Beatles’ın Amerikan pazarını işgalinin bir tarihçesi olan albüm, grubun şaşırtıcı erken dönem popülaritesinden yararlanmak için Bay Rudy tarafından yayınlandı. Bir yazar, radyo spikeri, grup yöneticisi ve şarkı yayıncısı olarak Bay Rudy’nin çeşitli girişimleri arasında merkezi bir başarıydı.
Bay Rudy, 7 Kasım’da Florida, Aventura’daki evinde öldü. 93 yaşındaydı. Kızı Anita Storr, ölümü doğruladı.
Edward Ralph Rudy, 26 Haziran 1929’da Bronx’ta doğdu. Polonyalı bir göçmen olan babası Jacob, daha sonra ev sahibi olan bir giysi kesiciydi. Avusturyalı olan annesi Rose (Steiner) Rudy ev hanımıydı.
Bay Rudy’nin web sitesine göre, 1950’lerde üç New York radyo istasyonunda, WINS, WMGM ve WABC’de çeşitli canlı yayın rollerinde çalıştı ve ayrıca ticari gazete Show Business ve diğer yayınlar için yazdı.
Kızı, doo-wop grupları Eternals ve Genies’i de yönettiğini söyledi; Eternals’ın “Babalu’s Wedding Day” ve sonuncusunu birlikte yazdığı Genies’in “No More Knockin” de dahil olmak üzere bazı şarkılarını da yayınladı.
Bay Rudy, Beatles girişiminden önce ve sonra New York City için tam zamanlı bir yapı müfettişiydi. Ayrıca Liverpool Lads adlı bir Beatles haraç grubunu yönetti ve 1965’te grubun bir Beatles konserini yeniden yarattığı, daha önce kaydedilmiş kalabalık gürültüsüyle zenginleştirildiği bir “haraç albümü” çıkardı (kendisini “beşinci Beatle” olarak faturalandırdı) kapakta).
Bay Rudy, raporlarını yüzlerce radyo istasyonuna gönderecek olan Radio Pulsbeat News için Beatles’ın gelişini haber yapmak üzere Kennedy Havaalanına giderken pek bir şey beklemiyordu.
1981’de The Tampa Tribune’e “Bir grup İngiliz çocuğun gelmesi büyük bir abartıydı,” diye anımsıyordu. Ancak Beatles’ın bir basın toplantısında muhabirlerin sorularına verdiği küstah cevaplar fikrini değiştirerek onu zeki olduklarına ikna etti. ve birlikte olmak eğlenceli.
“Onlara sorduğumuz ilk sorulardan biri, ‘Yarattığınız neredeyse çılgınlık olan Beatlemania’dan utanıyor musunuz?’ oldu” dedi.
George Harrison, “Biz delileri severiz,” dedi.
Bay Rudy, “Uzun paspasları, saçlarını kestirip kestirmediklerini sormamız için bize ilham verdi,” diye hatırladı.
Paul McCartney, “Dün bir tane aldım,” dedi. “Ve bu yalan değil.”
Bay Rudy, röportajlar da dahil olmak üzere Beatles hakkındaki 1964 raporlarından materyalleri, Billboard Top 20’ye giren “The American Tour With Ed Rudy” adlı bir albümde paketledi. Kredi… Norton Kayıtları aracılığıyla
Bay Rudy, 1965’te Beatles röportajlarından oluşan başka bir albüm çıkardı. Kredi… Norton Kayıtları aracılığıyla
Bay Rudy, havaalanında ve Beatles’ın kaldığı Manhattan’daki Plaza Hotel’in dışında baş döndürücü hayranlarla röportaj yaptı ve grup Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ilk konserleri için trenle Washington’a vardıklarında Union Station’daki mafya ortamını anlattı.
“Polis gereksiz yere sert davranıyor,” dedi Bay Rudy, “gençlere değil, Washington ve New York basını da dahil olmak üzere Beatles partisinin diğer üyelerine karşı.”
Beatles, Miami Beach’teki Deauville Beach Resort’tan canlı yayınlanan “The Ed Sullivan Show”a ikinci kez katılmak için seyahat ettiğinde, Bay Rudy daha fazla havaalanı kargaşasından bahsetti (“Beatlefront savaşında birkaç genç yaralandı”) ve röportajlar yaptı. Bay McCartney ve grubun yol yöneticisi Malcolm Evans ile. Grupla birlikte New York’a geri uçtu (“Bu, Beatle uçağındaki Ed Rudy,” dedi havada) ama sonunda yorgun dörtlüden fanların girdiği şeye girmeye çalışması gibi konularda daha fazla küstah tepkiler sıkıştıramadı. grubun kaldığı otellerde “Beatle süiti” olarak anılır.
Albüm 1964 baharında 2,19 dolardan satışa çıktı.
“Tune In” (2013) adlı kitabı “The Beatles: All” adlı öngörülen bir üçlemenin ilki olan Mark Lewisohn, “Rudy, Amerika’da çok hızlı bir şekilde hızla büyüdüğünde Beatles’a saldıran yaygın ticarileşmenin sayısız örneğinden biridir.” Bu Yıllar, ”dedi e-posta ile. “Doğru zamanda doğru yerdeydi ve harekete yakın olmak için her fırsatı değerlendirdi.”
Bay Lewisohn, Beatles yönetiminin albümden hoşlanmadığını ve New York Eyalet Yüksek Mahkemesinde geçici bir tedbir kararı aldığını söyledi, “ancak Rudy sıyrıldı ve yoluna devam etti.”
1965’te Bay Rudy, Beatles röportajlarından oluşan başka bir albüm çıkardı: “İşte, Luv!!! Beatles Yepyeni!! Ed Rudy, Yeni ABD Turuyla.” Bunu o yıl Rolling Stones ve Dave Clark Five ile röportajların yer aldığı benzer kayıtlarla takip etti.
Kızına ek olarak, Bay Rudy’nin iki torunu ve üç torunu var. Karısı Edith (Burkenfeld) Rudy 2020’de öldü. Oğlu Lloyd 1992’de öldü.
Beatles’ın Amerika’ya gelişinden elli sekiz yıl sonra, Bay Rudy hâlâ albümlerini satıyordu.
1964’te “Baştan sona heyecan verici ve harikaydı” diye yazmıştı. “Beatlemania kaptım ve bu hastalık çok çok uzun bir süre benimle olacak.”
Washington’da gösteri yaptıklarında Bay Rudy oradaydı.
Ve Miami Beach’e gittiklerinde oradaydı.
Bay Rudy, Beatles’ın Amerika Birleşik Devletleri’ndeki iki haftalık turu, ülkedeki ilk performansları boyunca bir radyo istasyonları sendikasına rapor verdi ve kısa bir süre sonra malzemesini 35 dakikalık bir albüm halinde paketledi, “The American Tour With Ed Rudy”, Billboard’un En İyi LP’ler listesinde 20. sıraya yükseldi.
Bay Rudy, albümün başında Bronx aksanlı gürleyen sesiyle, “İşte dünyanın en ateşli eğlence grubunun sesi ve özü,” dedi.
Albümde yer alan radyo istasyonlarının tanıtımında John Lennon, “Bu, beşinci Beatle, Ed Rudy tarafından Amerika’daki Beatles’ın tüm kamera arkası yayınıdır” dedi.
Daha çok Murray the K olarak bilinen New York disk jokeyi Murray Kaufman da dahil olmak üzere diğerlerinin iddia edeceği bir unvan. Bay Kaufman gibi, Bay Rudy de onu benimsedi.
Beatles’ın Amerikan pazarını işgalinin bir tarihçesi olan albüm, grubun şaşırtıcı erken dönem popülaritesinden yararlanmak için Bay Rudy tarafından yayınlandı. Bir yazar, radyo spikeri, grup yöneticisi ve şarkı yayıncısı olarak Bay Rudy’nin çeşitli girişimleri arasında merkezi bir başarıydı.
Bay Rudy, 7 Kasım’da Florida, Aventura’daki evinde öldü. 93 yaşındaydı. Kızı Anita Storr, ölümü doğruladı.
Edward Ralph Rudy, 26 Haziran 1929’da Bronx’ta doğdu. Polonyalı bir göçmen olan babası Jacob, daha sonra ev sahibi olan bir giysi kesiciydi. Avusturyalı olan annesi Rose (Steiner) Rudy ev hanımıydı.
Bay Rudy’nin web sitesine göre, 1950’lerde üç New York radyo istasyonunda, WINS, WMGM ve WABC’de çeşitli canlı yayın rollerinde çalıştı ve ayrıca ticari gazete Show Business ve diğer yayınlar için yazdı.
Kızı, doo-wop grupları Eternals ve Genies’i de yönettiğini söyledi; Eternals’ın “Babalu’s Wedding Day” ve sonuncusunu birlikte yazdığı Genies’in “No More Knockin” de dahil olmak üzere bazı şarkılarını da yayınladı.
Bay Rudy, Beatles girişiminden önce ve sonra New York City için tam zamanlı bir yapı müfettişiydi. Ayrıca Liverpool Lads adlı bir Beatles haraç grubunu yönetti ve 1965’te grubun bir Beatles konserini yeniden yarattığı, daha önce kaydedilmiş kalabalık gürültüsüyle zenginleştirildiği bir “haraç albümü” çıkardı (kendisini “beşinci Beatle” olarak faturalandırdı) kapakta).
Bay Rudy, raporlarını yüzlerce radyo istasyonuna gönderecek olan Radio Pulsbeat News için Beatles’ın gelişini haber yapmak üzere Kennedy Havaalanına giderken pek bir şey beklemiyordu.
1981’de The Tampa Tribune’e “Bir grup İngiliz çocuğun gelmesi büyük bir abartıydı,” diye anımsıyordu. Ancak Beatles’ın bir basın toplantısında muhabirlerin sorularına verdiği küstah cevaplar fikrini değiştirerek onu zeki olduklarına ikna etti. ve birlikte olmak eğlenceli.
“Onlara sorduğumuz ilk sorulardan biri, ‘Yarattığınız neredeyse çılgınlık olan Beatlemania’dan utanıyor musunuz?’ oldu” dedi.
George Harrison, “Biz delileri severiz,” dedi.
Bay Rudy, “Uzun paspasları, saçlarını kestirip kestirmediklerini sormamız için bize ilham verdi,” diye hatırladı.
Paul McCartney, “Dün bir tane aldım,” dedi. “Ve bu yalan değil.”
Bay Rudy, röportajlar da dahil olmak üzere Beatles hakkındaki 1964 raporlarından materyalleri, Billboard Top 20’ye giren “The American Tour With Ed Rudy” adlı bir albümde paketledi. Kredi… Norton Kayıtları aracılığıyla
Bay Rudy, 1965’te Beatles röportajlarından oluşan başka bir albüm çıkardı. Kredi… Norton Kayıtları aracılığıyla
Bay Rudy, havaalanında ve Beatles’ın kaldığı Manhattan’daki Plaza Hotel’in dışında baş döndürücü hayranlarla röportaj yaptı ve grup Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ilk konserleri için trenle Washington’a vardıklarında Union Station’daki mafya ortamını anlattı.
“Polis gereksiz yere sert davranıyor,” dedi Bay Rudy, “gençlere değil, Washington ve New York basını da dahil olmak üzere Beatles partisinin diğer üyelerine karşı.”
Beatles, Miami Beach’teki Deauville Beach Resort’tan canlı yayınlanan “The Ed Sullivan Show”a ikinci kez katılmak için seyahat ettiğinde, Bay Rudy daha fazla havaalanı kargaşasından bahsetti (“Beatlefront savaşında birkaç genç yaralandı”) ve röportajlar yaptı. Bay McCartney ve grubun yol yöneticisi Malcolm Evans ile. Grupla birlikte New York’a geri uçtu (“Bu, Beatle uçağındaki Ed Rudy,” dedi havada) ama sonunda yorgun dörtlüden fanların girdiği şeye girmeye çalışması gibi konularda daha fazla küstah tepkiler sıkıştıramadı. grubun kaldığı otellerde “Beatle süiti” olarak anılır.
Albüm 1964 baharında 2,19 dolardan satışa çıktı.
“Tune In” (2013) adlı kitabı “The Beatles: All” adlı öngörülen bir üçlemenin ilki olan Mark Lewisohn, “Rudy, Amerika’da çok hızlı bir şekilde hızla büyüdüğünde Beatles’a saldıran yaygın ticarileşmenin sayısız örneğinden biridir.” Bu Yıllar, ”dedi e-posta ile. “Doğru zamanda doğru yerdeydi ve harekete yakın olmak için her fırsatı değerlendirdi.”
Bay Lewisohn, Beatles yönetiminin albümden hoşlanmadığını ve New York Eyalet Yüksek Mahkemesinde geçici bir tedbir kararı aldığını söyledi, “ancak Rudy sıyrıldı ve yoluna devam etti.”
1965’te Bay Rudy, Beatles röportajlarından oluşan başka bir albüm çıkardı: “İşte, Luv!!! Beatles Yepyeni!! Ed Rudy, Yeni ABD Turuyla.” Bunu o yıl Rolling Stones ve Dave Clark Five ile röportajların yer aldığı benzer kayıtlarla takip etti.
Kızına ek olarak, Bay Rudy’nin iki torunu ve üç torunu var. Karısı Edith (Burkenfeld) Rudy 2020’de öldü. Oğlu Lloyd 1992’de öldü.
Beatles’ın Amerika’ya gelişinden elli sekiz yıl sonra, Bay Rudy hâlâ albümlerini satıyordu.
1964’te “Baştan sona heyecan verici ve harikaydı” diye yazmıştı. “Beatlemania kaptım ve bu hastalık çok çok uzun bir süre benimle olacak.”