Shirley McGreal’in primatları kaçakçılardan, test laboratuvarlarından ve hayvanat bahçelerinden kurtarma görevi, 1971’de Tayland’da bir Bangkok havaalanındaki kargo bölümünde bebek kasaları, beyaz güdük kuyruklu makak maymunlarının yığıldığını gördüğünde başladı. New York’a bağlıydılar.
Hayvan hakları ve sosyal adalet dergisi Satya’ya 1996’da, “Bebekler çok çaresiz görünüyordu ve doğru ya da yanlış, benden yardım istediklerini düşündüm” dedi. “Daha sonra, her yerde primatlarla karşılaştım: insanlar aynı soi üzerinde” – bir ara sokakta – “hayvan şebekleriyle, pazarlarda satılan primatlarla. ”
İlham aldı, iki yıl sonra Uluslararası Primat Koruma Birliği’ni kurdu. Tutku, öfke ve amansızlığı birleştiren İngiliz doğumlu Bayan McGreal, Asya, Afrika ve Güney Amerika’dan primatların çektiği insan yapımı sefalete karşı müthiş bir ses oldu.
Hindistan’ı askeri radyasyon deneyleri için Amerika Birleşik Devletleri’ne rhesus maymunu ihracatını durdurmaya zorlamaya yardım etti. ABD hükümetine Davis’teki California Üniversitesi’nde kanser virüsü deneylerinde kaçak bebek şebekleri kullanan bir laboratuvarı kapatması için baskı yaptı. Floridalı bir primat satıcısının Endonezya Borneo’dan altı bebek orangutanı Moskova’nın son varış yerleri olması beklenen “kuşlar” işaretli kasalarda kaçırdığı gibi kaçakçılık çetelerini ifşa etti.
Ve 1977’de, Charleston yakınlarındaki Summerville, SC’de, laboratuvarlarda, hayvanat bahçelerinde ve yol kenarındaki turistik mekanlarda hapsedilen veya evcil hayvan olarak tutulan jibonlar için 10 dönümlük bir sığınak açtı.
Primatolog Jane Goodall, Bayan McGreal’ın ölümünden sonra yaptığı açıklamada, “Shirley şefkatli, tutkulu, kararlı ve cesurdu” dedi. “Hiçbir şeyin üstesinden gelmekten korkmadı ve sonuç olarak, hepsini kazandığı bazı yıkıcı davalardan geçti. ”
Pek değil. 1983 yılında, Bayan McGreal, Journal of Medical Primatology’nin editörüne, Immuno şirketinin, yakalanan şempanzeleri Sierra Leone’de hepatit araştırmaları için kullanma planını eleştiren bir mektup yazdı. Immuno, onu ve diğerlerini iftiradan dava etti. Dava o kadar külfetli hale geldi ki, Bayan McGreal ve bir davalı hariç hepsi anlaşmaya vardı; yasal faturaları 250.000$’ı buldu ve sigorta şirketi onun yerleşimi için 100.000$ ödedi. Nihayetinde, New York’un en yüksek mahkemesi olan Temyiz Mahkemesi, onun görüş beyanının davaya konu olamayacağına karar verdi.
Bayan McGreal, 20 Kasım’da sığınaktaki evinde öldü. 87 yaşındaydı. Kocası John, ölmeden önce birkaç kez zatürre geçirdiğini söyledi.
1970’lerin sonlarında, Bayan McGreal, Washington Post’taki bir makaleden, Bethesda, Md.’deki Silahlı Kuvvetler Radyobiyoloji Araştırma Enstitüsü’nün Hindistan’dan ithal edilen al yanaklı maymunlar üzerinde travmatik deneyler yaptığını öğrendi. Bir deney, askerlerin bir nötron bombası tarafından ışınlandıktan sonra savaşmaya ne kadar devam edebileceğini belirlemekti.
Maymunlar, ölümcül radyasyona maruz kalmadan önce ve sonra bir koşu bandına konuldu ve “her seferinde altı saate kadar koşmaya zorlandı ve gevşerlerse elektrik şoku verildi” dedi Bayan McGreal 1977’de Detroit Free Press’e “Bu, şimdiye kadar duyduğum en korkunç, acımasız araştırma. Bir bilim adamı, maymunlar ıstırap içinde kustu ve kıvranırken nasıl oturup izleyebilir?” o ekledi.
Kongre ve Savunma Bakanlığı, insanlık dışı muameleye karşı ihracat kısıtlamalarını ihlal eden deneylere karşı harekete geçmeyi reddettiğinde, Hindistan’daki tüm büyük gazetelerle ve Başbakan Morarji Desai ile temasa geçti. Kasım 1977’de, ertesi yıl yürürlüğe girecek olan rhesus maymunlarının ihracatının yasaklanmasını emretti.
Bay Desai, 1985’te Bayan McGreal’a şöyle yazmıştı: “Bütün canlı varlıklara zulmün önlenmesine inanıyorum. Bu eski Hint kültürü ve vejetaryenliğin bir parçasıdır. ”
Hindistan yasağı başladıktan kısa bir süre sonra, Bayan McGreal, Portland, Ore’deki bir şirketin, 10 yıl boyunca 70.000’den fazla rhesus maymunu ve diğer primatları ihraç etmek için Bangladeş ile bir sözleşme imzaladığını öğrendiğini söyledi; bazıları Silahlı Kuvvetler Radyobiyoloji Araştırma Enstitüsü’ne gidecekti. Bayan McGreal, Bangladeş basınında bir mektup yazma kampanyası düzenledi ve hükümete çağrıda bulundu. Sözleşme iptal edildi.
The Free Press’e “Geliştirilmiş birçok hayvan araştırmasına çok iyi alternatifler var” dedi. “Yüz yıl içinde insanlar maymunlar için toplama kamplarımıza bakacak ve dehşete düşecekler. ”
McGreal, kör bir jibon olan Beanie ile Güney Carolina’daki primatlara adanmış sığınağında. Kredi. . . Acey Harper/Getty Images
Shirley Pollitt, 4 Mayıs 1934’te İngiltere, Cheshire’da bir köy olan Mobberley’de doğdu. Babası Allan bir bankada çalışıyordu ve annesi Kate (Pearson) Pollitt, kocası bir araba kazasında öldükten sonra duygusal çöküntü yaşayan bir ev hanımıydı.
Jean adında ikiz bir kız kardeşi olan Shirley, Latince ve Fransızca eğitimi aldığı Londra Royal Holloway’den lisans ve öğretmenlik eğitimi alanında okuldan yüksek lisans derecesi almıştır.
Kariyerine büyük ölçüde Amerika Birleşik Devletleri, Fransa ve Avustralya’daki okullarda ve kolejlerde dil öğretmeye başladı ve daha sonra Illinois Üniversitesi, Urbana-Champaign’den Fransız edebiyatı alanında ikinci bir yüksek lisans derecesi aldı. Ardından, 1971’de Cincinnati Üniversitesi’nden eğitim alanında doktora derecesini aldı.
Bir mühendis olan kocasına, Ulusal Bilim Vakfı projesinde çalıştığı Yeni Delhi’ye ve ardından Birleşmiş Milletler’de bir işinin olduğu Tayland’a eşlik etti. Bayan McGreal, havaalanında yavru makaklarla orada karşılaştı.
Bay McGreal bir telefon görüşmesinde “Onların refahıyla çok ilgilendi ve hayvan ticaretinde kimin kime ne yaptığını görmek için araştırma yaptı” dedi. “Onlara olan ilgisi bir anda gerçekleşti. ”
1973’te bir primatolog olan (2015’teki ölümüne kadar danışman olarak kalacak olan) Ardith Eudey ile Uluslararası Primat Koruma Birliği’ni başlattıktan sonra, Bayan McGreal, diğer koruma gruplarına finansal olarak yardım etme konusundaki istekliliği ve dünya çapındaki insan ağıyla tanınmaya başladı. Onu hayati tehlike arz eden durumlarda primatlara karşı uyarın ve kaçakçıları tespit edin.
Douc langur maymununu korumak için bir vakıf işleten ve ligin yönetim kurulunda yer alan primatolog Lois K. Lippold, “Birinin onu öldürmediğine şaşırdık” dedi. “Ölüm tehditleri aldı ve onu daha da güçlendirdiler. Yaptığı şeyi yapmak belirli bir tür insanı gerektiriyor çünkü resim her yerde primatlar için çok acımasız. ”
Dr. Lippold, Bayan McGreal’in, beş yıl önce Vietnam başbakanına, Da Nang’da doucların yemek yediği bir ormanın bir bölümünü ticari olarak geliştirmemesi için ikna etmesi için primat koruma dünyasındaki birçok kişiyi bir araya getirdiğini söyledi.
“O bölgeyi kurtarmaya yardım etti,” dedi Dr. Lippold ve ekledi, “Shirley ile ilgili olan şey, eğer senin peşinden gelirse, kaçışın yoktu. ”
Bayan McGreal’in ödülleri arasında, kaçakçıları ifşa ettiği için 1993 yılında Interpol Yaban Hayatı Suçları Çalışma Grubu/Hollanda Polis Birliği tarafından verilen bir ödül ve 2008 yılında Kraliçe II. Elizabeth’in Britanya İmparatorluğu Nişanı yer alıyor.
Mabetteki gibbon evleri ve dış mekan muhafazalarını tasarlayan ve inşa eden kocası tarafından hayatta kaldı.
Şu anda 37 dönümlük bir alanı kapsayan kutsal alanda yaklaşık 30 gibon yaşıyor. Peppy bir laboratuvardan geldi. Şimdi 60’larında olan Gibby, bir laboratuvarda ve bir sığınaktaydı. Chloe evcil hayvandı. Gary, Jade, Maui, Erin ve Jade hayvanat bahçelerinden veya kutsal alanlardan taşındı. Başka bir laboratuvar mültecisi olan Shanti’nin, Ulusal Kanser Enstitüsü fonunu kaybettikten sonra Davis laboratuvarından gelen Arun Rangsi ile sığınakta çocukları oldu.
Şafağın Yükselen Güneşi anlamına gelen Arun Rangsi, geldiğinde 2 yaşındaydı, isimsizdi ve sadece karnındaki mavi dövme ile teşhis edildi, HL-98. Yeni ortamına uyum sağlamaya çalışırken kafasını defalarca kafesinin yanına vurdu.
Bayan McGreal bir psikiyatriste danıştı ve doktor ona Arun Rangsi’nin davranışını yansıtmasını tavsiye ederek hiçbir şey elde etmediğini gösterdi, dedi Charleston City Paper 2013’te. “Yani kendi kafamı duvara vuruyordum,” dedi Bayan McGreal. dedi McGreal.
İşe yaradı. Sonunda, Arun Rangsi kendine zarar verme davranışını durdurdu. 37 yıl daha sığınakta yaşadı.
Hayvan hakları ve sosyal adalet dergisi Satya’ya 1996’da, “Bebekler çok çaresiz görünüyordu ve doğru ya da yanlış, benden yardım istediklerini düşündüm” dedi. “Daha sonra, her yerde primatlarla karşılaştım: insanlar aynı soi üzerinde” – bir ara sokakta – “hayvan şebekleriyle, pazarlarda satılan primatlarla. ”
İlham aldı, iki yıl sonra Uluslararası Primat Koruma Birliği’ni kurdu. Tutku, öfke ve amansızlığı birleştiren İngiliz doğumlu Bayan McGreal, Asya, Afrika ve Güney Amerika’dan primatların çektiği insan yapımı sefalete karşı müthiş bir ses oldu.
Hindistan’ı askeri radyasyon deneyleri için Amerika Birleşik Devletleri’ne rhesus maymunu ihracatını durdurmaya zorlamaya yardım etti. ABD hükümetine Davis’teki California Üniversitesi’nde kanser virüsü deneylerinde kaçak bebek şebekleri kullanan bir laboratuvarı kapatması için baskı yaptı. Floridalı bir primat satıcısının Endonezya Borneo’dan altı bebek orangutanı Moskova’nın son varış yerleri olması beklenen “kuşlar” işaretli kasalarda kaçırdığı gibi kaçakçılık çetelerini ifşa etti.
Ve 1977’de, Charleston yakınlarındaki Summerville, SC’de, laboratuvarlarda, hayvanat bahçelerinde ve yol kenarındaki turistik mekanlarda hapsedilen veya evcil hayvan olarak tutulan jibonlar için 10 dönümlük bir sığınak açtı.
Primatolog Jane Goodall, Bayan McGreal’ın ölümünden sonra yaptığı açıklamada, “Shirley şefkatli, tutkulu, kararlı ve cesurdu” dedi. “Hiçbir şeyin üstesinden gelmekten korkmadı ve sonuç olarak, hepsini kazandığı bazı yıkıcı davalardan geçti. ”
Pek değil. 1983 yılında, Bayan McGreal, Journal of Medical Primatology’nin editörüne, Immuno şirketinin, yakalanan şempanzeleri Sierra Leone’de hepatit araştırmaları için kullanma planını eleştiren bir mektup yazdı. Immuno, onu ve diğerlerini iftiradan dava etti. Dava o kadar külfetli hale geldi ki, Bayan McGreal ve bir davalı hariç hepsi anlaşmaya vardı; yasal faturaları 250.000$’ı buldu ve sigorta şirketi onun yerleşimi için 100.000$ ödedi. Nihayetinde, New York’un en yüksek mahkemesi olan Temyiz Mahkemesi, onun görüş beyanının davaya konu olamayacağına karar verdi.
Bayan McGreal, 20 Kasım’da sığınaktaki evinde öldü. 87 yaşındaydı. Kocası John, ölmeden önce birkaç kez zatürre geçirdiğini söyledi.
1970’lerin sonlarında, Bayan McGreal, Washington Post’taki bir makaleden, Bethesda, Md.’deki Silahlı Kuvvetler Radyobiyoloji Araştırma Enstitüsü’nün Hindistan’dan ithal edilen al yanaklı maymunlar üzerinde travmatik deneyler yaptığını öğrendi. Bir deney, askerlerin bir nötron bombası tarafından ışınlandıktan sonra savaşmaya ne kadar devam edebileceğini belirlemekti.
Maymunlar, ölümcül radyasyona maruz kalmadan önce ve sonra bir koşu bandına konuldu ve “her seferinde altı saate kadar koşmaya zorlandı ve gevşerlerse elektrik şoku verildi” dedi Bayan McGreal 1977’de Detroit Free Press’e “Bu, şimdiye kadar duyduğum en korkunç, acımasız araştırma. Bir bilim adamı, maymunlar ıstırap içinde kustu ve kıvranırken nasıl oturup izleyebilir?” o ekledi.
Kongre ve Savunma Bakanlığı, insanlık dışı muameleye karşı ihracat kısıtlamalarını ihlal eden deneylere karşı harekete geçmeyi reddettiğinde, Hindistan’daki tüm büyük gazetelerle ve Başbakan Morarji Desai ile temasa geçti. Kasım 1977’de, ertesi yıl yürürlüğe girecek olan rhesus maymunlarının ihracatının yasaklanmasını emretti.
Bay Desai, 1985’te Bayan McGreal’a şöyle yazmıştı: “Bütün canlı varlıklara zulmün önlenmesine inanıyorum. Bu eski Hint kültürü ve vejetaryenliğin bir parçasıdır. ”
Hindistan yasağı başladıktan kısa bir süre sonra, Bayan McGreal, Portland, Ore’deki bir şirketin, 10 yıl boyunca 70.000’den fazla rhesus maymunu ve diğer primatları ihraç etmek için Bangladeş ile bir sözleşme imzaladığını öğrendiğini söyledi; bazıları Silahlı Kuvvetler Radyobiyoloji Araştırma Enstitüsü’ne gidecekti. Bayan McGreal, Bangladeş basınında bir mektup yazma kampanyası düzenledi ve hükümete çağrıda bulundu. Sözleşme iptal edildi.
The Free Press’e “Geliştirilmiş birçok hayvan araştırmasına çok iyi alternatifler var” dedi. “Yüz yıl içinde insanlar maymunlar için toplama kamplarımıza bakacak ve dehşete düşecekler. ”
McGreal, kör bir jibon olan Beanie ile Güney Carolina’daki primatlara adanmış sığınağında. Kredi. . . Acey Harper/Getty Images
Shirley Pollitt, 4 Mayıs 1934’te İngiltere, Cheshire’da bir köy olan Mobberley’de doğdu. Babası Allan bir bankada çalışıyordu ve annesi Kate (Pearson) Pollitt, kocası bir araba kazasında öldükten sonra duygusal çöküntü yaşayan bir ev hanımıydı.
Jean adında ikiz bir kız kardeşi olan Shirley, Latince ve Fransızca eğitimi aldığı Londra Royal Holloway’den lisans ve öğretmenlik eğitimi alanında okuldan yüksek lisans derecesi almıştır.
Kariyerine büyük ölçüde Amerika Birleşik Devletleri, Fransa ve Avustralya’daki okullarda ve kolejlerde dil öğretmeye başladı ve daha sonra Illinois Üniversitesi, Urbana-Champaign’den Fransız edebiyatı alanında ikinci bir yüksek lisans derecesi aldı. Ardından, 1971’de Cincinnati Üniversitesi’nden eğitim alanında doktora derecesini aldı.
Bir mühendis olan kocasına, Ulusal Bilim Vakfı projesinde çalıştığı Yeni Delhi’ye ve ardından Birleşmiş Milletler’de bir işinin olduğu Tayland’a eşlik etti. Bayan McGreal, havaalanında yavru makaklarla orada karşılaştı.
Bay McGreal bir telefon görüşmesinde “Onların refahıyla çok ilgilendi ve hayvan ticaretinde kimin kime ne yaptığını görmek için araştırma yaptı” dedi. “Onlara olan ilgisi bir anda gerçekleşti. ”
1973’te bir primatolog olan (2015’teki ölümüne kadar danışman olarak kalacak olan) Ardith Eudey ile Uluslararası Primat Koruma Birliği’ni başlattıktan sonra, Bayan McGreal, diğer koruma gruplarına finansal olarak yardım etme konusundaki istekliliği ve dünya çapındaki insan ağıyla tanınmaya başladı. Onu hayati tehlike arz eden durumlarda primatlara karşı uyarın ve kaçakçıları tespit edin.
Douc langur maymununu korumak için bir vakıf işleten ve ligin yönetim kurulunda yer alan primatolog Lois K. Lippold, “Birinin onu öldürmediğine şaşırdık” dedi. “Ölüm tehditleri aldı ve onu daha da güçlendirdiler. Yaptığı şeyi yapmak belirli bir tür insanı gerektiriyor çünkü resim her yerde primatlar için çok acımasız. ”
Dr. Lippold, Bayan McGreal’in, beş yıl önce Vietnam başbakanına, Da Nang’da doucların yemek yediği bir ormanın bir bölümünü ticari olarak geliştirmemesi için ikna etmesi için primat koruma dünyasındaki birçok kişiyi bir araya getirdiğini söyledi.
“O bölgeyi kurtarmaya yardım etti,” dedi Dr. Lippold ve ekledi, “Shirley ile ilgili olan şey, eğer senin peşinden gelirse, kaçışın yoktu. ”
Bayan McGreal’in ödülleri arasında, kaçakçıları ifşa ettiği için 1993 yılında Interpol Yaban Hayatı Suçları Çalışma Grubu/Hollanda Polis Birliği tarafından verilen bir ödül ve 2008 yılında Kraliçe II. Elizabeth’in Britanya İmparatorluğu Nişanı yer alıyor.
Mabetteki gibbon evleri ve dış mekan muhafazalarını tasarlayan ve inşa eden kocası tarafından hayatta kaldı.
Şu anda 37 dönümlük bir alanı kapsayan kutsal alanda yaklaşık 30 gibon yaşıyor. Peppy bir laboratuvardan geldi. Şimdi 60’larında olan Gibby, bir laboratuvarda ve bir sığınaktaydı. Chloe evcil hayvandı. Gary, Jade, Maui, Erin ve Jade hayvanat bahçelerinden veya kutsal alanlardan taşındı. Başka bir laboratuvar mültecisi olan Shanti’nin, Ulusal Kanser Enstitüsü fonunu kaybettikten sonra Davis laboratuvarından gelen Arun Rangsi ile sığınakta çocukları oldu.
Şafağın Yükselen Güneşi anlamına gelen Arun Rangsi, geldiğinde 2 yaşındaydı, isimsizdi ve sadece karnındaki mavi dövme ile teşhis edildi, HL-98. Yeni ortamına uyum sağlamaya çalışırken kafasını defalarca kafesinin yanına vurdu.
Bayan McGreal bir psikiyatriste danıştı ve doktor ona Arun Rangsi’nin davranışını yansıtmasını tavsiye ederek hiçbir şey elde etmediğini gösterdi, dedi Charleston City Paper 2013’te. “Yani kendi kafamı duvara vuruyordum,” dedi Bayan McGreal. dedi McGreal.
İşe yaradı. Sonunda, Arun Rangsi kendine zarar verme davranışını durdurdu. 37 yıl daha sığınakta yaşadı.