Avukat ve araştırmacı gazeteci Paul Morantz, 1970’lerde California’da tarikatları, tacizci psikoterapistleri ve kendi kendini guru ilan edenleri ele geçirmede, hedeflerinden birinin kendisine bir çıngıraklı yılanla suikast düzenlemeye kalkışmasında çok başarılıydı, 23 Ekim’de evinde öldü. Los Angeles’ta. 77 yaşındaydı.
Oğlu Chaz, bir hastanede ölümü doğruladı. Bir neden belirtmedi, ancak babasının birkaç yıldır sağlığının bozulduğunu söyledi.
1970’lerde Kaliforniya olan hippi sonrası tuhaflıkta kültler çoğaldı ve genellikle eyaletin kırsal kesimlerinde, otoriter liderlerin, tipik olarak erkeklerin, takipçilerinin hayatlarının her yönünü kıyafetlerine ve cinsel partner seçimlerine kadar dikte ettiği alternatif topluluklar kurdu. .
Bay Morantz böyle bir hareket olan Synanon’u alt ederek adını duyurdu. 1950’lerin sonlarında bir son şans uyuşturucu rehabilitasyon programı olarak başlamış, ancak 70’lerin başında, kurucusu Charles Dederich’in altında tecrit edilmiş, baskıcı bir örgüt haline gelmişti.
1977’de bir gün Bay Morantz, Ed Winn adında bir adamdan bir telefon aldı. Bay Winn, karısı Frances’in Santa Monica’daki bir Synanon rehabilitasyon tesisine kayıt yaptırdığını, ancak grubun Körfez Bölgesi’ndeki topluluklarından birine götürüldüğünü anlattı. Başını traş ettiler ve gitmesine izin vermediler.
Bay Morantz, 2017 röportajında “Ağlıyordu” dedi. “Ve o ağlamanın içinde bir yerde, ‘Karını geri alacağım’ dedim.”
Bay Morantz, Bayan Winn’in serbest bırakılması için pazarlık yaptı ve ardından çift adına Synanon’a dava açtı. 300 bin dolarlık bir mahkeme kazandı.
Synanon ve Bay Dederich, küçük çarpışmalarda bile düşmanlarına karşı şiddet kullanmalarıyla tanınırlardı. 1977’de, bir grup Synanon haydudu, araçlarını otoyolda kesen bir kamyon şoförüne tabancayla dövdü. Bay Dederich, İmparatorluk Deniz Piyadeleri olarak adlandırdığı seçkin bir infaz ekibi bile tuttu. Bay Morantz hedeflerinden biri olacaktı.
10 Ekim 1978’de, Synanon’a karşı atılacak sonraki adımları tartışmak için polis memurlarıyla bir araya geldi, ardından Los Angeles Dodgers ve New York Yankees’in Dünya Serilerinden biri olan oyununu yakalamak için Pacific Palisades semtindeki evine aceleyle döndü.
Kapıdan içeri girerken sol elini posta kutusuna uzattı. Bunu yaparken, karanlık, pütürlü bir şekil fark etti. Dört buçuk metrelik elmas sırtlı bir çıngıraklı yılan nesnesi onu bileğinden ısırmadan önce geri çekecek zamanı yoktu.
Yardım için çığlık attı. Komşular koşarak geldi. Biri turnike uyguladı. Bir diğeri buz getirdi. Üçüncüsü 911’i aradı.
Bay Morantz altı gün hastanede kaldı. Doktorlar hayatta kaldığı için şanslı olduğunu söyledi.
Komşularından ipuçları alan polis, kısa süre sonra Bay Dederich’in İmparatorluk Denizcilerinden ikisini tutukladı: Joe Musico ve grup lideri Stan Kenton’un oğlu Lance Kenton. Cinayete teşebbüsle suçlandılar. Bay Dederich de tutuklandı ve cinayet işlemek için komplo kurmakla suçlandı.
Suçlamaları kanıtlamak kolaydı: Bay Dederich’in, Bay Musico ve Bay Kenton’a verdiği emirler de dahil, söylediği her şeyi kaydetme alışkanlığı vardı. Üçü de yarışma olmadığını iddia etti.
1978’de suikastçılar, posta kutusuna bir çıngıraklı yılan koyarak Bay Morantz’ı öldürmeye çalıştı. Isırmadan kurtuldu ama altı gün hastanede kaldı ve haber medyasının yoğun ilgisini çekti. Kredi… Bettmann, Getty Images aracılığıyla
Bay Morantz’a yapılan saldırıyı “sapma” olarak nitelendiren yargıç, grubun bağımlılara yardım etme geçmişi nedeniyle iki saldırgana karşı yumuşak davrandı. Her biri bir yıl hapis cezasına çarptırıldı, Bay Dederich ise beş yıl denetimli serbestlik aldı.
O zamana kadar Bay Morantz başka davalar üstlenmişti. Erhard Seminerleri Eğitimi’nin veya EST’nin kurucusu olan kendi kendine yardım gurusu Werner Erhard’ın, çalışanlarını “eğitmesine” izin vermek için küçük bir California kasabasında lobi yaptığını öğrendi. Bay Morantz araya girdi ve kasabayı ona karşı çevirdi.
1978’de, lideri Jim Jones’un daha sonra Guyana’da birkaç yüz takipçisini toplu intihara sürükleyen Halk Tapınağı’ndan bir müşterinin oğlunun serbest bırakılmasını kazanmayı başaramadı.
Bay Morantz daha sonra, diğer şeylerin yanı sıra, üyelerin birbirlerini dövdüğü ve sözde bastırılmış endişeleri serbest bırakmak için “sluggo terapisi” kullanan bir New Age hareketi olan Center for Feeling Therapy’nin 40 eski takipçisini temsil etti. Ve pozisyonlarını hastalarını cinsel olarak taciz etmek için kullanan birkaç psikoterapist aldı.
Bu arada Synanon’a karşı mücadelesine devam etti. 1980’lerde federal yetkililerle birlikte çalışarak, vergiden muaf statüsünü iptal etmeyi başardı ve esasen örgütü kapattı.
Bay Morantz’ın kariyerinin gideceğini düşündüğü yol bu değildi.
2014’te Gizmodo web sitesine, “Aslında bir numaralı aşkım olan hukuktan ayrılacağımı ve tam zamanlı olarak yazmaya başlayacağımı ve bir daha asla böyle bir haçlı seferi yapmayacağımı düşündüm” dedi.
Ama Bay Winn’in Synanon hakkında yaptığı aramadan sonra, başka seçeneği olmadığını biliyordu.
“Ve bu, yaşayacağımı düşündüğüm hayatın sonu oldu” dedi.
Paul Robert Morantz, 16 Ağustos 1945’te Los Angeles’ta Nathan ve Jeanette (Kates) Morantz’ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Babasının et paketleme işi vardı ve annesi ev hanımıydı.
Liseden sonra Ordu Rezervlerinde altı ay görev yaptı, ardından Santa Monica Şehir Koleji’ne gitti. Güney Kaliforniya Üniversitesi’ne transfer oldu ve burada gazetecilik okudu ve kampüs gazetesi The Daily Trojan için yazdı.
1968’de mezun oldu ve Los Angeles Times için bir spor yazarı olma teklifini reddederek, hukuk fakültesi için Güney Kaliforniya Üniversitesi’ne geri döndü. 1971 yılında mezun oldu.
1984’te Maren Elwood ile evlendi; 1988’de boşandılar. Oğluyla birlikte iki torunu kaldı.
Hukuk fakültesinden sonra kısa bir süre kamu savunucusu olarak çalışan Bay Morantz, kardeşi Lewis için yarı zamanlı meşru iş yaparken gazeteciliği bırakıp gazeteciliği bıraktı. Surf-rock ikilisi Jan ve Dean hakkında yazdığı bir profil Rolling Stone’da yer aldı. Daha sonra bir TV filmine dönüştürülen makaleye dayanan bir televizyon oyunu olan “Ölü Adamın Eğrisi”ni birlikte yazdı.
Bay Morantz’ın 1974’teki ilk büyük davası, evsiz insanları kaçırmak ve onlara bir antipsikotik olan Thorazine’i uyuşturmak, ardından devlete fatura kesmek ve hastaların Sosyal Güvenlik çeklerini toplamak için bir huzurevleri ağının bir planını içeriyordu.
Bay Morantz bir toplu dava açarak 300.000 dolar kazandı ve tarikatlar da dahil olmak üzere karanlık, zorlayıcı kurumları ele geçirmek için başvurulacak kişi olarak kendini belirledi.
2000’lerin başında düzenli yasal çalışmasından geri adım attı, ancak konferans devresinde popüler bir konuşmacı olarak kaldı ve dinleyicileri Kaliforniya’nın kült sahnesiyle ilgili hikayelerle eğlendirdi.
Seyircisine “Bir tarikata ne zaman üye olduğunuzu nasıl bileceğiniz sorulduğunda, içindeki Hollywood yıldızlarının sayısını sayın dedim” derdi. “Beş’i geçersen, birindesin.”
Oğlu Chaz, bir hastanede ölümü doğruladı. Bir neden belirtmedi, ancak babasının birkaç yıldır sağlığının bozulduğunu söyledi.
1970’lerde Kaliforniya olan hippi sonrası tuhaflıkta kültler çoğaldı ve genellikle eyaletin kırsal kesimlerinde, otoriter liderlerin, tipik olarak erkeklerin, takipçilerinin hayatlarının her yönünü kıyafetlerine ve cinsel partner seçimlerine kadar dikte ettiği alternatif topluluklar kurdu. .
Bay Morantz böyle bir hareket olan Synanon’u alt ederek adını duyurdu. 1950’lerin sonlarında bir son şans uyuşturucu rehabilitasyon programı olarak başlamış, ancak 70’lerin başında, kurucusu Charles Dederich’in altında tecrit edilmiş, baskıcı bir örgüt haline gelmişti.
1977’de bir gün Bay Morantz, Ed Winn adında bir adamdan bir telefon aldı. Bay Winn, karısı Frances’in Santa Monica’daki bir Synanon rehabilitasyon tesisine kayıt yaptırdığını, ancak grubun Körfez Bölgesi’ndeki topluluklarından birine götürüldüğünü anlattı. Başını traş ettiler ve gitmesine izin vermediler.
Bay Morantz, 2017 röportajında “Ağlıyordu” dedi. “Ve o ağlamanın içinde bir yerde, ‘Karını geri alacağım’ dedim.”
Bay Morantz, Bayan Winn’in serbest bırakılması için pazarlık yaptı ve ardından çift adına Synanon’a dava açtı. 300 bin dolarlık bir mahkeme kazandı.
Synanon ve Bay Dederich, küçük çarpışmalarda bile düşmanlarına karşı şiddet kullanmalarıyla tanınırlardı. 1977’de, bir grup Synanon haydudu, araçlarını otoyolda kesen bir kamyon şoförüne tabancayla dövdü. Bay Dederich, İmparatorluk Deniz Piyadeleri olarak adlandırdığı seçkin bir infaz ekibi bile tuttu. Bay Morantz hedeflerinden biri olacaktı.
10 Ekim 1978’de, Synanon’a karşı atılacak sonraki adımları tartışmak için polis memurlarıyla bir araya geldi, ardından Los Angeles Dodgers ve New York Yankees’in Dünya Serilerinden biri olan oyununu yakalamak için Pacific Palisades semtindeki evine aceleyle döndü.
Kapıdan içeri girerken sol elini posta kutusuna uzattı. Bunu yaparken, karanlık, pütürlü bir şekil fark etti. Dört buçuk metrelik elmas sırtlı bir çıngıraklı yılan nesnesi onu bileğinden ısırmadan önce geri çekecek zamanı yoktu.
Yardım için çığlık attı. Komşular koşarak geldi. Biri turnike uyguladı. Bir diğeri buz getirdi. Üçüncüsü 911’i aradı.
Bay Morantz altı gün hastanede kaldı. Doktorlar hayatta kaldığı için şanslı olduğunu söyledi.
Komşularından ipuçları alan polis, kısa süre sonra Bay Dederich’in İmparatorluk Denizcilerinden ikisini tutukladı: Joe Musico ve grup lideri Stan Kenton’un oğlu Lance Kenton. Cinayete teşebbüsle suçlandılar. Bay Dederich de tutuklandı ve cinayet işlemek için komplo kurmakla suçlandı.
Suçlamaları kanıtlamak kolaydı: Bay Dederich’in, Bay Musico ve Bay Kenton’a verdiği emirler de dahil, söylediği her şeyi kaydetme alışkanlığı vardı. Üçü de yarışma olmadığını iddia etti.
1978’de suikastçılar, posta kutusuna bir çıngıraklı yılan koyarak Bay Morantz’ı öldürmeye çalıştı. Isırmadan kurtuldu ama altı gün hastanede kaldı ve haber medyasının yoğun ilgisini çekti. Kredi… Bettmann, Getty Images aracılığıyla
Bay Morantz’a yapılan saldırıyı “sapma” olarak nitelendiren yargıç, grubun bağımlılara yardım etme geçmişi nedeniyle iki saldırgana karşı yumuşak davrandı. Her biri bir yıl hapis cezasına çarptırıldı, Bay Dederich ise beş yıl denetimli serbestlik aldı.
O zamana kadar Bay Morantz başka davalar üstlenmişti. Erhard Seminerleri Eğitimi’nin veya EST’nin kurucusu olan kendi kendine yardım gurusu Werner Erhard’ın, çalışanlarını “eğitmesine” izin vermek için küçük bir California kasabasında lobi yaptığını öğrendi. Bay Morantz araya girdi ve kasabayı ona karşı çevirdi.
1978’de, lideri Jim Jones’un daha sonra Guyana’da birkaç yüz takipçisini toplu intihara sürükleyen Halk Tapınağı’ndan bir müşterinin oğlunun serbest bırakılmasını kazanmayı başaramadı.
Bay Morantz daha sonra, diğer şeylerin yanı sıra, üyelerin birbirlerini dövdüğü ve sözde bastırılmış endişeleri serbest bırakmak için “sluggo terapisi” kullanan bir New Age hareketi olan Center for Feeling Therapy’nin 40 eski takipçisini temsil etti. Ve pozisyonlarını hastalarını cinsel olarak taciz etmek için kullanan birkaç psikoterapist aldı.
Bu arada Synanon’a karşı mücadelesine devam etti. 1980’lerde federal yetkililerle birlikte çalışarak, vergiden muaf statüsünü iptal etmeyi başardı ve esasen örgütü kapattı.
Bay Morantz’ın kariyerinin gideceğini düşündüğü yol bu değildi.
2014’te Gizmodo web sitesine, “Aslında bir numaralı aşkım olan hukuktan ayrılacağımı ve tam zamanlı olarak yazmaya başlayacağımı ve bir daha asla böyle bir haçlı seferi yapmayacağımı düşündüm” dedi.
Ama Bay Winn’in Synanon hakkında yaptığı aramadan sonra, başka seçeneği olmadığını biliyordu.
“Ve bu, yaşayacağımı düşündüğüm hayatın sonu oldu” dedi.
Paul Robert Morantz, 16 Ağustos 1945’te Los Angeles’ta Nathan ve Jeanette (Kates) Morantz’ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Babasının et paketleme işi vardı ve annesi ev hanımıydı.
Liseden sonra Ordu Rezervlerinde altı ay görev yaptı, ardından Santa Monica Şehir Koleji’ne gitti. Güney Kaliforniya Üniversitesi’ne transfer oldu ve burada gazetecilik okudu ve kampüs gazetesi The Daily Trojan için yazdı.
1968’de mezun oldu ve Los Angeles Times için bir spor yazarı olma teklifini reddederek, hukuk fakültesi için Güney Kaliforniya Üniversitesi’ne geri döndü. 1971 yılında mezun oldu.
1984’te Maren Elwood ile evlendi; 1988’de boşandılar. Oğluyla birlikte iki torunu kaldı.
Hukuk fakültesinden sonra kısa bir süre kamu savunucusu olarak çalışan Bay Morantz, kardeşi Lewis için yarı zamanlı meşru iş yaparken gazeteciliği bırakıp gazeteciliği bıraktı. Surf-rock ikilisi Jan ve Dean hakkında yazdığı bir profil Rolling Stone’da yer aldı. Daha sonra bir TV filmine dönüştürülen makaleye dayanan bir televizyon oyunu olan “Ölü Adamın Eğrisi”ni birlikte yazdı.
Bay Morantz’ın 1974’teki ilk büyük davası, evsiz insanları kaçırmak ve onlara bir antipsikotik olan Thorazine’i uyuşturmak, ardından devlete fatura kesmek ve hastaların Sosyal Güvenlik çeklerini toplamak için bir huzurevleri ağının bir planını içeriyordu.
Bay Morantz bir toplu dava açarak 300.000 dolar kazandı ve tarikatlar da dahil olmak üzere karanlık, zorlayıcı kurumları ele geçirmek için başvurulacak kişi olarak kendini belirledi.
2000’lerin başında düzenli yasal çalışmasından geri adım attı, ancak konferans devresinde popüler bir konuşmacı olarak kaldı ve dinleyicileri Kaliforniya’nın kült sahnesiyle ilgili hikayelerle eğlendirdi.
Seyircisine “Bir tarikata ne zaman üye olduğunuzu nasıl bileceğiniz sorulduğunda, içindeki Hollywood yıldızlarının sayısını sayın dedim” derdi. “Beş’i geçersen, birindesin.”