High Line, Hudson River Park ve Chelsea’nin tarihi bölgeleri de dahil olmak üzere Aşağı Manhattan’ın en sevilen ve karakteristik bölümlerinden bazılarının şekillenmesinde rol oynayan korumacı Edward S. Kirkland Salı günü öldü. 96 yaşındaydı.
Manhattan’daki dairesinde ölümü, vasisi Pamela Wolff tarafından doğrulandı.
1950’lerin sonlarında New York’a taşınan New England’lı Bay Kirkland, Batı 20’li yıllarda Chelsea semtindeki blok derneğinin bir üyesi oldu. O zamanlar, tarihi düşük katlı bölge, konut ve ticari gelişme tehdidi altındaydı ve uzun süredir kiracılar yerinden edilmeyle karşı karşıya kaldı.
Bu katılım, yerel yönetişim ve iyileştirmeye tam zamanlı adanmışlığa dönüştü. 1982’de Koruma ve Planlama Komitesi’ne başkanlık ettiği Toplum Kurulu 4’ün üyesi oldu. Chelsea Waterside Park Derneği’nin kurucusuydu ve dönemler boyunca Hudson River Park Danışma Tarihi Çalışma Grubu’nun başkanı ve görevi New York’taki bireysel yapıları ve mahalleleri korumak olan şehir çapındaki Tarihi Bölgeler Konseyi’nin atama komitesinin başkanı olarak görev yaptı. gelişme ve yıkımdan.
Ayrıca, merkezi şehir planlamacıları yerine sakinler tarafından geliştirilen ilk New York Şehri imar planının yürürlüğe girmesi ve Batı Chelsea Tarihi Bölgesi’nin belirlenmesi için başarılı bir şekilde lobi yaptı.
Sn. Kirkland, Aşağı Batı Yakası’ndan kıvrıla kıvrıla kıvrıla kıvrıla kıvrıla kıvrıla kıvrıla kıvrıla ilerleyen, terk edilmiş yüksek yük raylarını koruma konusunda erken bir hevesli değildi. Ancak yapıyı korumanın sesli bir destekçisi olan Robert Hammond’ı, 1999’da topluluk kurulunun özel bir komite toplantısında, yıkıma da karşı çıkan bir topluluk yönetim kurulu üyesi olan Joshua David’e tanıtacak kadar ileri görüşlüydü.
Bay Kirkland, 2010 yılında New York Koruma Arşivi Projesi için bir röportajda “Her şey oradan gitti” dedi.
Bay Hammond’ın 2012’de The New York Times’a söylediği gibi, “High Line’ın yıkılacağını söyleyen bir makaleyi okuduktan sonra Ed’i aramıştım ve bana bildiklerini aktardı ve birkaç hafta sonra beni tekrar aradı. Bana o özel toplantıdan bahset. “Ed olmasaydı, bundan asla haberim olmayacaktı. ”
Bay Hammon ve Bay David güçlerini birleştirdiler ve High Line Dostları’nı kurdular, fon topladılar, yetkililere başarılı bir şekilde lobi yaptılar ve paslanan göz kamaştırıcı bir havayı, şehrin en popüler yeni açık hava cazibe merkezlerinden biri haline gelen bir hava yaya yeşilliğine dönüştürdüler.
Kirkland başka bir röportajda, “İş High Line’ı bir park olarak korumaya geldiğinde, ilk başta bunun işe yarayacağını düşünmemiştim” dedi. “Ama çocuklar bana yanıldığımı gösterdiler. ”
Ve ikna olduktan sonra Bay Kirkland desteğini verdi. Bay David, “High Line’ın uyarlanabilir yeniden kullanımının her adımında Ed, düşünceli şehir planlamasının ve değer verdiği bir topluluğun çıkarlarının tutkulu bir savunucusuydu” dedi.
Hudson River Park Conservancy’nin kurucu başkanı Tom Fox, Bay Kirkland’a Chelsea Waterside Park’ı ve 1998’de devlet tarafından bir strateji olarak yetkilendirilen dört mil uzunluğundaki Hudson River Park’ın tamamını savunmasıyla kredi verdi, Bay Fox. “Kişinin kendi çıkarına giderek daha fazla odaklanan savunuculuk çağında giderek daha nadir görülen bir durum.
Bay Fox, “O inatçı bir topluluk savunucusuydu, bilgili, çabuk öfkelenen ama esnek ve iyi bir mizah anlayışıydı” dedi. “Parkın kuruluşunda önemli bir rol oynadı. ”
Tarihi Bölgeler Konseyi’nin eski yönetici direktörü Simeon Bankoff, Bay Kirkland’ın “doktriner bir korumacı olmadan önce kendisini her zaman bir planlayıcı olarak gördüğünü” ve “yeni gelişmelere yer açarken hala hayatta kalan birçok tarihi yönü korumak istediğini” söyledi. bir mahallenin tarihi biçimlerine saygı duyan. ”
Edward Stevens Kirkland, 15 Haziran 1925’te Providence, R. I.’de ekonomi tarihçisi Edward C. Kirkland ve Ruth (Babson) Kirkland’ın çocuğu olarak doğdu. Babasının Bowdoin Koleji’nde ders verdiği Rhode Island ve Maine’de büyüdü.
Dünya Savaşı sırasında Ordu’da görev yaptı ve Almanya’da bir savaş esiriydi, Dartmouth’tan Fransızca ve matematik okuduğu lisans derecesi aldı ve Yale’de doktora yaptı. Williams College’da Fransızca öğretti ve New York’a taşındığında bilgisayar programcısı olarak çalıştı. Ayrıca mütevazı bir mirasla kendini destekledi.
Tarihi koruma çalışmalarında ve 2012’de emekli olduğu topluluk kurulundaki hizmetinde, aşırı lakap takmaya daha alışkın bir mahallede Eski Dünya kibarlığı için bir ün kazandı.
Kentin Simgesel Yapıları Koruma Komisyonu’nun eski başkanı Robert B. Tierney, “Konuştuğunda dikkatle dinledik” dedi. “Tutkulu bir korumacı ve dürüst bir adamdı, durum gerektirdiğinde yalnız kalmaktan asla korkmazdı. ”
Bay Kirkland bunu şöyle ifade etti: “Ben kibarım. Geliştiricilerle bile anlaşırım. Onlarla aynı fikirde olmasam da, muhtemelen yaptıklarının doğru olduğuna inandıklarını anlıyorum çünkü aksi halde kendinizi sevemezsiniz. ”
Bay Kirkland’ın karısı Ruth, 2009 yılında öldü ve ondan hemen kurtulan olmadı.
Karısı bir hobi eksikliğinden yakındığı için topluluk kuruluna katıldığını söyledi.
“Kendime ‘Düzenli bir kariyere girseydim daha faydalı olur muydum?’ diye soruyorum. “Karım için sürekli olarak neden kazançlı bir şekilde çalışmadığımı açıklamak zorunda kalmamak kuşkusuz daha kolay olurdu. Ama bu toplum için daha mı iyi olurdu? Hayır, sanmıyorum. ”
Manhattan’daki dairesinde ölümü, vasisi Pamela Wolff tarafından doğrulandı.
1950’lerin sonlarında New York’a taşınan New England’lı Bay Kirkland, Batı 20’li yıllarda Chelsea semtindeki blok derneğinin bir üyesi oldu. O zamanlar, tarihi düşük katlı bölge, konut ve ticari gelişme tehdidi altındaydı ve uzun süredir kiracılar yerinden edilmeyle karşı karşıya kaldı.
Bu katılım, yerel yönetişim ve iyileştirmeye tam zamanlı adanmışlığa dönüştü. 1982’de Koruma ve Planlama Komitesi’ne başkanlık ettiği Toplum Kurulu 4’ün üyesi oldu. Chelsea Waterside Park Derneği’nin kurucusuydu ve dönemler boyunca Hudson River Park Danışma Tarihi Çalışma Grubu’nun başkanı ve görevi New York’taki bireysel yapıları ve mahalleleri korumak olan şehir çapındaki Tarihi Bölgeler Konseyi’nin atama komitesinin başkanı olarak görev yaptı. gelişme ve yıkımdan.
Ayrıca, merkezi şehir planlamacıları yerine sakinler tarafından geliştirilen ilk New York Şehri imar planının yürürlüğe girmesi ve Batı Chelsea Tarihi Bölgesi’nin belirlenmesi için başarılı bir şekilde lobi yaptı.
Sn. Kirkland, Aşağı Batı Yakası’ndan kıvrıla kıvrıla kıvrıla kıvrıla kıvrıla kıvrıla kıvrıla kıvrıla ilerleyen, terk edilmiş yüksek yük raylarını koruma konusunda erken bir hevesli değildi. Ancak yapıyı korumanın sesli bir destekçisi olan Robert Hammond’ı, 1999’da topluluk kurulunun özel bir komite toplantısında, yıkıma da karşı çıkan bir topluluk yönetim kurulu üyesi olan Joshua David’e tanıtacak kadar ileri görüşlüydü.
Bay Kirkland, 2010 yılında New York Koruma Arşivi Projesi için bir röportajda “Her şey oradan gitti” dedi.
Bay Hammond’ın 2012’de The New York Times’a söylediği gibi, “High Line’ın yıkılacağını söyleyen bir makaleyi okuduktan sonra Ed’i aramıştım ve bana bildiklerini aktardı ve birkaç hafta sonra beni tekrar aradı. Bana o özel toplantıdan bahset. “Ed olmasaydı, bundan asla haberim olmayacaktı. ”
Bay Hammon ve Bay David güçlerini birleştirdiler ve High Line Dostları’nı kurdular, fon topladılar, yetkililere başarılı bir şekilde lobi yaptılar ve paslanan göz kamaştırıcı bir havayı, şehrin en popüler yeni açık hava cazibe merkezlerinden biri haline gelen bir hava yaya yeşilliğine dönüştürdüler.
Kirkland başka bir röportajda, “İş High Line’ı bir park olarak korumaya geldiğinde, ilk başta bunun işe yarayacağını düşünmemiştim” dedi. “Ama çocuklar bana yanıldığımı gösterdiler. ”
Ve ikna olduktan sonra Bay Kirkland desteğini verdi. Bay David, “High Line’ın uyarlanabilir yeniden kullanımının her adımında Ed, düşünceli şehir planlamasının ve değer verdiği bir topluluğun çıkarlarının tutkulu bir savunucusuydu” dedi.
Hudson River Park Conservancy’nin kurucu başkanı Tom Fox, Bay Kirkland’a Chelsea Waterside Park’ı ve 1998’de devlet tarafından bir strateji olarak yetkilendirilen dört mil uzunluğundaki Hudson River Park’ın tamamını savunmasıyla kredi verdi, Bay Fox. “Kişinin kendi çıkarına giderek daha fazla odaklanan savunuculuk çağında giderek daha nadir görülen bir durum.
Bay Fox, “O inatçı bir topluluk savunucusuydu, bilgili, çabuk öfkelenen ama esnek ve iyi bir mizah anlayışıydı” dedi. “Parkın kuruluşunda önemli bir rol oynadı. ”
Tarihi Bölgeler Konseyi’nin eski yönetici direktörü Simeon Bankoff, Bay Kirkland’ın “doktriner bir korumacı olmadan önce kendisini her zaman bir planlayıcı olarak gördüğünü” ve “yeni gelişmelere yer açarken hala hayatta kalan birçok tarihi yönü korumak istediğini” söyledi. bir mahallenin tarihi biçimlerine saygı duyan. ”
Edward Stevens Kirkland, 15 Haziran 1925’te Providence, R. I.’de ekonomi tarihçisi Edward C. Kirkland ve Ruth (Babson) Kirkland’ın çocuğu olarak doğdu. Babasının Bowdoin Koleji’nde ders verdiği Rhode Island ve Maine’de büyüdü.
Dünya Savaşı sırasında Ordu’da görev yaptı ve Almanya’da bir savaş esiriydi, Dartmouth’tan Fransızca ve matematik okuduğu lisans derecesi aldı ve Yale’de doktora yaptı. Williams College’da Fransızca öğretti ve New York’a taşındığında bilgisayar programcısı olarak çalıştı. Ayrıca mütevazı bir mirasla kendini destekledi.
Tarihi koruma çalışmalarında ve 2012’de emekli olduğu topluluk kurulundaki hizmetinde, aşırı lakap takmaya daha alışkın bir mahallede Eski Dünya kibarlığı için bir ün kazandı.
Kentin Simgesel Yapıları Koruma Komisyonu’nun eski başkanı Robert B. Tierney, “Konuştuğunda dikkatle dinledik” dedi. “Tutkulu bir korumacı ve dürüst bir adamdı, durum gerektirdiğinde yalnız kalmaktan asla korkmazdı. ”
Bay Kirkland bunu şöyle ifade etti: “Ben kibarım. Geliştiricilerle bile anlaşırım. Onlarla aynı fikirde olmasam da, muhtemelen yaptıklarının doğru olduğuna inandıklarını anlıyorum çünkü aksi halde kendinizi sevemezsiniz. ”
Bay Kirkland’ın karısı Ruth, 2009 yılında öldü ve ondan hemen kurtulan olmadı.
Karısı bir hobi eksikliğinden yakındığı için topluluk kuruluna katıldığını söyledi.
“Kendime ‘Düzenli bir kariyere girseydim daha faydalı olur muydum?’ diye soruyorum. “Karım için sürekli olarak neden kazançlı bir şekilde çalışmadığımı açıklamak zorunda kalmamak kuşkusuz daha kolay olurdu. Ama bu toplum için daha mı iyi olurdu? Hayır, sanmıyorum. ”