Harper’s Bazaar gibi moda İncilleri için hem yerçekimine hem de mantığa meydan okuyan fantastik tablolar oluşturarak sınırları zorlayan fotoğrafçı Melvin Sokolsky, 29 Ağustos’ta Beverly Hills, Kaliforniya’daki evinde öldü. 88 yaşındaydı.
Ölüm, oğlu Bing tarafından doğrulandı.
Bay Sokolsky, Manhattan’ın Aşağı Doğu Yakası’ndaki bir apartman dairesinde büyümüş, çocukken babasının kutu kamerasıyla fotoğraf çeken eğitimsiz bir fotoğrafçıydı. Moda fotoğrafçılığındaki kariyeri, 1960’ların renk patlamasını ve yaratıcılığını kapsayan yüksek sanat sürrealizmi ile havalı moda stilini aşıladı. Ancak 1969’da, 25’ten fazla Clio Ödülü toplayarak ve Ricardo Montalbán’ın “Korint derisi” Chrysler reklamları gibi unutulmaz noktaları yöneterek televizyon reklamları yönetmeye ve çekmeye devam etti.
Ne olursa olsun, onun mirası haline gelen dergilerdeki on yılıydı, moda fotoğrafçılığında neyin mümkün olduğunu yeniden tanımlamaya yardımcı oldu – Mia Farrow ve Natalie Wood gibi Hollywood yıldızlarının unutulmaz portrelerini ürettiği ve Twiggy gibi en iyi modellerden övgü aldığı bir dönem. Görüntülerinin çoğu daha sonra Paris’teki Louvre, New York’taki Çağdaş Arka Müzesi ve Los Angeles’taki Getty gibi galerilerde ve müzelerde gösterildi.
Bay Sokolsky’yi Los Angeles’ta temsil eden Fahey/Klein Gallery’nin kurucusu David Fahey, “Başarılı bir fotoğraf sanatçısı olmak için tüm unsurlara sahipti” dedi. “O bir fikir adamıydı ve aynı zamanda mükemmel bir teknisyendi. Her zaman normlara meydan okuyan bir bakış açısına sahipti.”
Bay Sokolsky, 1960 yılında Harper’s Bazaar’da yayınlanan Simone D’Aillencourt modeliyle “Simone + Me” başlıklı bir fotoğrafta. Kredi… Melvin Sokolsky/Fahey/Klein Galerisi, Los Angeles
Bay Sokolsky 1959’da Harper’s Bazaar için çekim yapmaya başladığında, Fla Palm Beach’teki Holden Luntz Gallery tarafından yayınlanan 2019 röportajında “Richard Avedon, Bazaar’ın önde gelen fotoğrafçısıydı, klasik sosyete fotoğrafları çekiyordu” dedi. Dergide yeniydim ve çocuğu düşündüm.”
Ve isyankar biriydi.
İlk çekimlerden birinde, Bay Sokolsky cesur davrandı ve tasarımcıların dökümlü modellerini apartmanlarda soyulan duvarlara karşı fotoğrafladı. Çarşı çekimleri reddetti; bir editörün ona dediği gibi, “Çarşı’yı okuyan aboneler, modalarımızı koyduğun yerleri tanıyamaz.”
Bay Sokolsky için mesele buydu. Derginin moda editörü Diana Vreeland, fotoğrafları yayınlamak için lobi yaptı. “Fotoğraflar yayınlandığında, birçok abone ‘Bu yeni fotoğrafçı kim?’ diye mektuplar yazdı” Bay Sokolsky, Holden Lunt röportajında hatırladı. “Sonunda bir seyirci buldum.”
Kaprisli uçuşları ona daha da fazla ün kazandırdı. 60’ların başındaki düğmeli, zaten takip edilecek psychedelic çağın habercisi gibi görünen görüntüler üretiyordu – Photoshop’tan bahsetmiyorum bile. 1965’te Bazaar için yaptığı rüya gibi “Fly” serisinde, Paris sokaklarında veya iyi topuklu lokantalarla dolu zarif panelli restoranların masalarının üzerinde yükselen Dior’a bürünmüş buz gibi şık modeller yer aldı.
Bosch, Vermeer ve Picasso gibi birbirinden farklı ressamlardan ilham alan bir arka aşığı olan Sokolsky, moda parlakları kadar galeri duvarlarına da yakışan çarpıcı görüntüler ortaya çıkardı.
Bing Sokolsky bir telefon görüşmesinde, “Bana, ‘Birinden çalacaksanız, ustalardan çalın’ dedi” dedi.
1962’den bir dizi, dev bir ahşap sandalye üzerinde modeller oluşturarak Barbie bebeklerinin ölçeğinde görünmelerini sağladı. Bir diğer serisinde ise mankenlerin yüzlerini çiçek yapraklarıyla harmanlamış; yine bir başkasında, bir modelin yüzünün görüntülerini birden fazla perspektiften üst üste bindirdi – modanın Kübizme yanıtı.
Bay Sokolsky’nin Harper’s Bazaar için yazdığı rüya gibi “Fly” serisinden. Kredi… Melvin Sokolsky/Fahey/Klein Galerisi, Los Angeles
Belki de çalışmalarının hiçbiri ünlü “kabarcık” serisinin etkisine sahip değildi. Aralık 1962’de Bazaar editörü Nancy White onu gelecek bahar için koleksiyonları çekmeye davet etti. Bay Sokolsky görünüşte saçma bir fikir önerdi: Paris’in tanıdık yerlerinde veya üzerinde dev bir sabun köpüğü gibi görünen bir şeye bir model yerleştiren bir dizi. (Kabarcık aslında, daha sonra düzenlenmiş olan ince bir kabloyla asılı duran dev bir pleksiglas küreydi.)
Holden Luntz röportajında, “Hayalimde, Bazaar çekimi için balonu yaptığımda, onu baloncuk yarı kürelerini içeren halkalardan birine yerleştirilmiş bir motorla her yere uçabilen bir Sokolsky uçağı olarak gizlice gördüm” dedi. . “Bir balonun içinde yakalanmış bir kız değildi. Uzay gemisinin dümeninde bir kadındı.”
2015 yılında, Jennifer Aniston ile Bazaar için bir balon çekimi yaparak konsepti tekrarladı.
Hepsi bu fikirden etkilenmedi – en azından ilk başta değil. Bayan White bunun işe yaramaz olduğunu düşündü. Bay Avedon da Bay Sokolsky’nin hantal küreyi yerden asla kaldıramayacağını söyleyerek bunu reddetti.
Bu Bay Sokolsky’yi kızdırdı. “’Tanrı bunu bana neden yapıyor?’ Düşündüm, ”diye hatırladı, bir fotoğraf ve tasarım dergisi olan Wraparound ile 2019 röportajında. “Ve birçok yönden dünyanın önemsiz olduğunu anlamaya başladım. Tanrılar yoktur.”
Ama bu onun yolunda gitmesi için daha fazla nedendi.
Melvin Sokolsky 9 Ekim 1933’te Manhattan’da David ve Yetta (Kleinberg) Sokolsky’nin iki oğlunun en büyüğü olarak dünyaya geldi. Babası bir matbaada matbaacılık yapıyordu ve parası kısıtlıydı. Babasına multipl skleroz teşhisi konulduğunda, 16 yaşındaki Melvin, ailesine destek olmak için postanede işe girdi.
Bing Sokolsky, hevesli bir vücut geliştiricisi olarak, vücuda oturan bir dizi tişört ve şort pazarlamaya devam ettiğini ve fitness dergilerinin arkasına reklamlar koyduğunu söyledi. Ayrıca spor salonları için güneş lambalarıyla donatılmış jetonlu bir kutu icat etti, böylece fitness tutkunları çeyrek çeyrek bronzlaşabildi.
Yine de, kamerası asla yanından uzak değildi. Ticari fotoğrafçılıkta işleri güvence altına almak için yapılan ilk çabalar hiçbir yere gitmedi. Bay Sokolsky Wraparound’a “50’lerin sonlarındaydı” dedi. “’Çok iddialıydım.’”
1959’da bir kürk firması hesabında çalışan bir arka yöneticinin kendisine bir palto atıp “Şaşırt beni” demesiyle büyük çıkış yaptı Bay Sokolsky. 1920’lerin cazibesini çağrıştıran kürkle sarılmış bir modelin akıldan çıkmayan güzel bir görüntüsünü üretti. Görüntü bir dergide çıktı ve onu adıyla anıyor. Kısa bir süre sonra, Bazaar’ın arka yönetmeni Henry Wolf, onu arayarak dergi için çekim teklifinde bulundu.
Bay Sokolsky “kabarcık” serisi fikrini ilk kez önerdiğinde, editörler etkilenmemişti. “Bir balonun içinde yakalanan bir kız değildi” dedi. “Uzay gemisinin dümeninde bir kadındı.” Kredi… Melvin Sokolsky/Fahey/Klein Galerisi, Los Angeles
1960’lar sona ererken, Bay Sokolsky yeni bir meydan okuma aradı ve reklamları yönetmeye başladı. Dr Pepper için “I’m a Pepper” serisi ve aktör Mark Harmon’ın yer aldığı Coors birası için uzun süredir devam eden bir kampanya gibi hit kampanyaları tasarlayıp yöneterek isim ticaretinin ağır sıkletlerinden biri oldu. (Onlar için de fotoğraf çekti.)
Bay Sokolsky, Bazaar, GQ ve Vogue Italia gibi dergiler için ara sıra çekimler yapmaya devam ederken, 30 saniyelik reklam filmlerine geçişi hiçbir zaman bir geri adım olarak düşünmedi.
Bing Sokolsky, onun için “kariyerleri o kadar da değiştirmiyordu” dedi. “Her şey hikayeyi anlatmakla ilgiliydi. Tek bir görüntüyle harika hikayeler anlatabilirsiniz, ancak hareketli bir görüntünüz olduğunda daha da iyi hikayeler anlatabilirsiniz.”
Oğluna ek olarak, Bay Sokolsky, kardeşi Stanley tarafından hayatta kaldı. Eşi Button (Whelan) Sokolsky, 2016 yılında öldü.
Bay Sokolsky, arkayı, mecradan bağımsız olarak, tür kurallarına bağlı olmayan deneysel eylemler olarak gördü.
Wraparound’a “Denediğinizde, bu deneyin içinde keşif dediğim bir yer var” dedi. Arka, “bir şeyleri denemek ve daha önce hiç fark etmediğiniz şeyleri keşfetmek ve oraya gitmenize izin vermekle ilgili” diye ekledi.
Bir deneyin ne zaman işe yaradığını nasıl bildiği sorulduğunda, cevabı belki de yerinde olarak gerçeküstüydü:
“Cildinize nüfuz etmeden beyninizden geçen o görünmez soğuk saçağı alırsınız.”
Ölüm, oğlu Bing tarafından doğrulandı.
Bay Sokolsky, Manhattan’ın Aşağı Doğu Yakası’ndaki bir apartman dairesinde büyümüş, çocukken babasının kutu kamerasıyla fotoğraf çeken eğitimsiz bir fotoğrafçıydı. Moda fotoğrafçılığındaki kariyeri, 1960’ların renk patlamasını ve yaratıcılığını kapsayan yüksek sanat sürrealizmi ile havalı moda stilini aşıladı. Ancak 1969’da, 25’ten fazla Clio Ödülü toplayarak ve Ricardo Montalbán’ın “Korint derisi” Chrysler reklamları gibi unutulmaz noktaları yöneterek televizyon reklamları yönetmeye ve çekmeye devam etti.
Ne olursa olsun, onun mirası haline gelen dergilerdeki on yılıydı, moda fotoğrafçılığında neyin mümkün olduğunu yeniden tanımlamaya yardımcı oldu – Mia Farrow ve Natalie Wood gibi Hollywood yıldızlarının unutulmaz portrelerini ürettiği ve Twiggy gibi en iyi modellerden övgü aldığı bir dönem. Görüntülerinin çoğu daha sonra Paris’teki Louvre, New York’taki Çağdaş Arka Müzesi ve Los Angeles’taki Getty gibi galerilerde ve müzelerde gösterildi.
Bay Sokolsky’yi Los Angeles’ta temsil eden Fahey/Klein Gallery’nin kurucusu David Fahey, “Başarılı bir fotoğraf sanatçısı olmak için tüm unsurlara sahipti” dedi. “O bir fikir adamıydı ve aynı zamanda mükemmel bir teknisyendi. Her zaman normlara meydan okuyan bir bakış açısına sahipti.”
Bay Sokolsky, 1960 yılında Harper’s Bazaar’da yayınlanan Simone D’Aillencourt modeliyle “Simone + Me” başlıklı bir fotoğrafta. Kredi… Melvin Sokolsky/Fahey/Klein Galerisi, Los Angeles
Bay Sokolsky 1959’da Harper’s Bazaar için çekim yapmaya başladığında, Fla Palm Beach’teki Holden Luntz Gallery tarafından yayınlanan 2019 röportajında “Richard Avedon, Bazaar’ın önde gelen fotoğrafçısıydı, klasik sosyete fotoğrafları çekiyordu” dedi. Dergide yeniydim ve çocuğu düşündüm.”
Ve isyankar biriydi.
İlk çekimlerden birinde, Bay Sokolsky cesur davrandı ve tasarımcıların dökümlü modellerini apartmanlarda soyulan duvarlara karşı fotoğrafladı. Çarşı çekimleri reddetti; bir editörün ona dediği gibi, “Çarşı’yı okuyan aboneler, modalarımızı koyduğun yerleri tanıyamaz.”
Bay Sokolsky için mesele buydu. Derginin moda editörü Diana Vreeland, fotoğrafları yayınlamak için lobi yaptı. “Fotoğraflar yayınlandığında, birçok abone ‘Bu yeni fotoğrafçı kim?’ diye mektuplar yazdı” Bay Sokolsky, Holden Lunt röportajında hatırladı. “Sonunda bir seyirci buldum.”
Kaprisli uçuşları ona daha da fazla ün kazandırdı. 60’ların başındaki düğmeli, zaten takip edilecek psychedelic çağın habercisi gibi görünen görüntüler üretiyordu – Photoshop’tan bahsetmiyorum bile. 1965’te Bazaar için yaptığı rüya gibi “Fly” serisinde, Paris sokaklarında veya iyi topuklu lokantalarla dolu zarif panelli restoranların masalarının üzerinde yükselen Dior’a bürünmüş buz gibi şık modeller yer aldı.
Bosch, Vermeer ve Picasso gibi birbirinden farklı ressamlardan ilham alan bir arka aşığı olan Sokolsky, moda parlakları kadar galeri duvarlarına da yakışan çarpıcı görüntüler ortaya çıkardı.
Bing Sokolsky bir telefon görüşmesinde, “Bana, ‘Birinden çalacaksanız, ustalardan çalın’ dedi” dedi.
1962’den bir dizi, dev bir ahşap sandalye üzerinde modeller oluşturarak Barbie bebeklerinin ölçeğinde görünmelerini sağladı. Bir diğer serisinde ise mankenlerin yüzlerini çiçek yapraklarıyla harmanlamış; yine bir başkasında, bir modelin yüzünün görüntülerini birden fazla perspektiften üst üste bindirdi – modanın Kübizme yanıtı.
Bay Sokolsky’nin Harper’s Bazaar için yazdığı rüya gibi “Fly” serisinden. Kredi… Melvin Sokolsky/Fahey/Klein Galerisi, Los Angeles
Belki de çalışmalarının hiçbiri ünlü “kabarcık” serisinin etkisine sahip değildi. Aralık 1962’de Bazaar editörü Nancy White onu gelecek bahar için koleksiyonları çekmeye davet etti. Bay Sokolsky görünüşte saçma bir fikir önerdi: Paris’in tanıdık yerlerinde veya üzerinde dev bir sabun köpüğü gibi görünen bir şeye bir model yerleştiren bir dizi. (Kabarcık aslında, daha sonra düzenlenmiş olan ince bir kabloyla asılı duran dev bir pleksiglas küreydi.)
Holden Luntz röportajında, “Hayalimde, Bazaar çekimi için balonu yaptığımda, onu baloncuk yarı kürelerini içeren halkalardan birine yerleştirilmiş bir motorla her yere uçabilen bir Sokolsky uçağı olarak gizlice gördüm” dedi. . “Bir balonun içinde yakalanmış bir kız değildi. Uzay gemisinin dümeninde bir kadındı.”
2015 yılında, Jennifer Aniston ile Bazaar için bir balon çekimi yaparak konsepti tekrarladı.
Hepsi bu fikirden etkilenmedi – en azından ilk başta değil. Bayan White bunun işe yaramaz olduğunu düşündü. Bay Avedon da Bay Sokolsky’nin hantal küreyi yerden asla kaldıramayacağını söyleyerek bunu reddetti.
Bu Bay Sokolsky’yi kızdırdı. “’Tanrı bunu bana neden yapıyor?’ Düşündüm, ”diye hatırladı, bir fotoğraf ve tasarım dergisi olan Wraparound ile 2019 röportajında. “Ve birçok yönden dünyanın önemsiz olduğunu anlamaya başladım. Tanrılar yoktur.”
Ama bu onun yolunda gitmesi için daha fazla nedendi.
Melvin Sokolsky 9 Ekim 1933’te Manhattan’da David ve Yetta (Kleinberg) Sokolsky’nin iki oğlunun en büyüğü olarak dünyaya geldi. Babası bir matbaada matbaacılık yapıyordu ve parası kısıtlıydı. Babasına multipl skleroz teşhisi konulduğunda, 16 yaşındaki Melvin, ailesine destek olmak için postanede işe girdi.
Bing Sokolsky, hevesli bir vücut geliştiricisi olarak, vücuda oturan bir dizi tişört ve şort pazarlamaya devam ettiğini ve fitness dergilerinin arkasına reklamlar koyduğunu söyledi. Ayrıca spor salonları için güneş lambalarıyla donatılmış jetonlu bir kutu icat etti, böylece fitness tutkunları çeyrek çeyrek bronzlaşabildi.
Yine de, kamerası asla yanından uzak değildi. Ticari fotoğrafçılıkta işleri güvence altına almak için yapılan ilk çabalar hiçbir yere gitmedi. Bay Sokolsky Wraparound’a “50’lerin sonlarındaydı” dedi. “’Çok iddialıydım.’”
1959’da bir kürk firması hesabında çalışan bir arka yöneticinin kendisine bir palto atıp “Şaşırt beni” demesiyle büyük çıkış yaptı Bay Sokolsky. 1920’lerin cazibesini çağrıştıran kürkle sarılmış bir modelin akıldan çıkmayan güzel bir görüntüsünü üretti. Görüntü bir dergide çıktı ve onu adıyla anıyor. Kısa bir süre sonra, Bazaar’ın arka yönetmeni Henry Wolf, onu arayarak dergi için çekim teklifinde bulundu.
Bay Sokolsky “kabarcık” serisi fikrini ilk kez önerdiğinde, editörler etkilenmemişti. “Bir balonun içinde yakalanan bir kız değildi” dedi. “Uzay gemisinin dümeninde bir kadındı.” Kredi… Melvin Sokolsky/Fahey/Klein Galerisi, Los Angeles
1960’lar sona ererken, Bay Sokolsky yeni bir meydan okuma aradı ve reklamları yönetmeye başladı. Dr Pepper için “I’m a Pepper” serisi ve aktör Mark Harmon’ın yer aldığı Coors birası için uzun süredir devam eden bir kampanya gibi hit kampanyaları tasarlayıp yöneterek isim ticaretinin ağır sıkletlerinden biri oldu. (Onlar için de fotoğraf çekti.)
Bay Sokolsky, Bazaar, GQ ve Vogue Italia gibi dergiler için ara sıra çekimler yapmaya devam ederken, 30 saniyelik reklam filmlerine geçişi hiçbir zaman bir geri adım olarak düşünmedi.
Bing Sokolsky, onun için “kariyerleri o kadar da değiştirmiyordu” dedi. “Her şey hikayeyi anlatmakla ilgiliydi. Tek bir görüntüyle harika hikayeler anlatabilirsiniz, ancak hareketli bir görüntünüz olduğunda daha da iyi hikayeler anlatabilirsiniz.”
Oğluna ek olarak, Bay Sokolsky, kardeşi Stanley tarafından hayatta kaldı. Eşi Button (Whelan) Sokolsky, 2016 yılında öldü.
Bay Sokolsky, arkayı, mecradan bağımsız olarak, tür kurallarına bağlı olmayan deneysel eylemler olarak gördü.
Wraparound’a “Denediğinizde, bu deneyin içinde keşif dediğim bir yer var” dedi. Arka, “bir şeyleri denemek ve daha önce hiç fark etmediğiniz şeyleri keşfetmek ve oraya gitmenize izin vermekle ilgili” diye ekledi.
Bir deneyin ne zaman işe yaradığını nasıl bildiği sorulduğunda, cevabı belki de yerinde olarak gerçeküstüydü:
“Cildinize nüfuz etmeden beyninizden geçen o görünmez soğuk saçağı alırsınız.”