NASHVILLE — John Prine ve Steve Goodman’ın kariyerlerini destekleyen Grammy ödüllü bağımsız plak yapımcısı Dan Einstein, 15 Ocak’ta burada öldü. 61 yaşındaydı.
Bir bakımevinde ölümü, bir neden belirtmeyen 27 yıllık karısı Ellen Krause Einstein tarafından doğrulandı.
Nashville’deki çoğu insan, 2004’te açtıkları ödüllü pastane Sweet 16th’in eşiyle birlikte sahibi olarak Bay Einstein’ı tanıyordu. Ama daha önce, 1980’lerde ve 90’larda bağımsız bir plak şirketi olarak damgasını vurmuştu. Ölçek ekonomileri hakkında kurumsal bilgelikten vazgeçerek, daha küçük, daha sanatçı odaklı bir yaklaşım lehine, uygulanabilir olduğu kanıtlanmış kayıtlar yapan ve aynı zamanda eleştirel beğeni toplayan operatör.
80’lerin başında, çalışmaları kampüs konserleri komitesiyle yaptığı çalışmaların gölgesinde kaldıktan sonra UCLA’dan ayrılan Bay Einstein, Los Angeles merkezli Al Bunetta Management şirketinin ortağı oldu ve burada iki başarılı müzisyenin kurulmasına ve yönetilmesine yardımcı oldu. sahip olunan plak şirketleri.
Onlardan ilki, Oh Boy Records, 1980’de Asylum Records ile yollarını ayırdıktan sonra, büyük marka kültürünün metalaştırılması ve aşırılıklarından düş kırıklığına uğramış olan şarkıcı-söz yazarı John Prine’nin buluşuydu. Diğer baskı, Red Pijamas Records, 1984 yılında lösemiden ölen şarkıcı-söz yazarı Steve Goodman tarafından başlatıldı. (Bay Prine 2020’de Covid-19’dan, Bay Bunetta 2015’te kanserden öldü.)
İki etiket hemen Grammy Ödülleri kazandı. Red Pijamas 1987’de, Bay Einstein’ın ortak yapımcılığını üstlendiği çok sanatçılı bir antoloji olan “Steve Goodman’a Tribute” ile ve 1988’de, Bay Goodman’ın müziğinin ölümünden sonra yayımlanan ve yine Bay tarafından üretilen “Unfinished Business” ile kazandı. .Einstein.
1992’de Bay Prine, Oh Boy ile birlikte “The Missing Years” ile dört Grammy ödülünden ilkini kazandı. (Ayrıca 2020’de ömür boyu başarı Grammy kazandı. ) Üçü de en iyi çağdaş halk albümü kategorisinde onurlandırıldı.
Oh Boy ve Red Pijamas elbette o zamanlar tek başarılı bağımsız etiketler değildi. Farklı olan, 1993’te Nashville’de yerleşik olan Bay Einstein’ın modern internetin ortaya çıkmasından önce olaylara kararlı bir şekilde tufandan öncesi yaklaşımıydı.
Büyük etiket dağıtımının faydası olmayan bir butik model kullanarak, o ve Bay Bunetta, postayla sipariş satışlarına, tabandan pazarlamaya ve yenilikçi tüketici katılımına güvendiler. Doldurdukları siparişleri içeren yorum kartları eklediler, alıcıları albümleri derecelendirmeye ve ambalaj ve sanat eseri hakkında geri bildirim sunmaya davet ettiler.
Ayrıca, sanatçıların büyük şirketlere mezun olmadan önce niş etiketlerde kuluçkaya yatırıldığı olağan yörüngeyi ve vaat ettikleri para ve prestiji (ancak bazen sağladıkları) göz ardı ederek, büyük şirketleri küçük bağımsızlar için bırakan sanatçılarla çalıştılar.
90’larda Bay Prine için bir reklamcı olarak çalışan müzik gazetecisi Holly Gleason, Bay Prine için bir övgüde “80’lerin ortasında, gerçek bir çekişe sahip bir sanatçı için bir plak şirketi yönetme fikri çılgınca görünüyordu” dedi. Einstein.
“John Prine – veya Steve Goodman – ulusal çapta biliniyordu,” diye devam etti. “Büyük hesaplar burada bir avuç kitapla uğraşmayacaktı, belki 100 kopyası olan yeni bir sürüm. Yine de, müşteri kartları ve postayla sipariş işiyle Oh Boy ve Red Pijamas bunu çalıştırıyordu. ”
Bu süreçte, iki etiket 1980’lerin sonlarında ve sonrasında Americana ve alternatif ülke hareketleri tarafından benimsenen insan ölçeğinde, kendin yap girişimciliğinin öncüleri haline geldi.
Sn. Einstein 2021’de. Nashville’deki çoğu insan onu, eşiyle birlikte ödüllü bir fırının sahibi olarak tanıyordu, ancak ilk olarak plak işinde damgasını vurdu. Kredi. . . Ellen Einstein
Daniel LeVine Einstein, 11 Aralık 1960’ta New Haven, Conn.’de doğdu ve yaklaşık 50 mil doğuda, New London’da büyüdü. Ted olarak bilinen babası Lloyd Theodore Einstein, Donanma için nükleer denizaltılar için Sonar sistemlerinin icat edilmesine yardım eden bir fizikçiydi. Annesi Nedra LeVine Einstein, bir öğretmendi.
Aile, Bay Einstein’ın annesinin kanserden ölümünden iki yıl sonra, 1978’de Los Angeles’a taşındı.
U.C.L.A.’deyken, Bay Einstein, Los Angeles’ın canlı punk-rock sahnesine daldı. Madame Wong’s and the Masque gibi kulüpleri sık sık ziyaret etti ve kısa süre sonra Bay Bunetta, Bay Goodman ve Bay Prine ile ortaklıklarının kapılarını açan şovları tanıtmaya başladı.
Bay Einstein, eşinin yanı sıra üvey annesi Beverly Kaplan Einstein ve iki kız kardeşi Susan Richman ve Loryn van den Berg tarafından hayatta kaldı.
Bay Einstein, Sweet 16th’ı açmak için Oh Boy’dan ayrıldığında, girişimciliği ve cana yakınlığı, yeni girişimine sorunsuz bir şekilde yansıdı.
Kendilerinden yanak dilleriyle “Doğu Nashville şeker satıcınız” olarak bahseden Einstein’lar, pişmiş ürünleri için Southern Living ve Glamour’dan övgüler aldı. Ve 2021’de topluluk bilinci ve cömertlikleri nedeniyle The East Nashvillian dergisi tarafından Yılın Doğu Nashvilli’lileri seçildiler: Misafirperverlikleri hem ödüllü kahvaltı sandviçlerinin fiyatını karşılayamayan aç komşulara hem de kaybedenlere kadar uzandı. 2020’de hortumlar Nashville’i harap ettiğinde evleri.
Bir bakımevinde ölümü, bir neden belirtmeyen 27 yıllık karısı Ellen Krause Einstein tarafından doğrulandı.
Nashville’deki çoğu insan, 2004’te açtıkları ödüllü pastane Sweet 16th’in eşiyle birlikte sahibi olarak Bay Einstein’ı tanıyordu. Ama daha önce, 1980’lerde ve 90’larda bağımsız bir plak şirketi olarak damgasını vurmuştu. Ölçek ekonomileri hakkında kurumsal bilgelikten vazgeçerek, daha küçük, daha sanatçı odaklı bir yaklaşım lehine, uygulanabilir olduğu kanıtlanmış kayıtlar yapan ve aynı zamanda eleştirel beğeni toplayan operatör.
80’lerin başında, çalışmaları kampüs konserleri komitesiyle yaptığı çalışmaların gölgesinde kaldıktan sonra UCLA’dan ayrılan Bay Einstein, Los Angeles merkezli Al Bunetta Management şirketinin ortağı oldu ve burada iki başarılı müzisyenin kurulmasına ve yönetilmesine yardımcı oldu. sahip olunan plak şirketleri.
Onlardan ilki, Oh Boy Records, 1980’de Asylum Records ile yollarını ayırdıktan sonra, büyük marka kültürünün metalaştırılması ve aşırılıklarından düş kırıklığına uğramış olan şarkıcı-söz yazarı John Prine’nin buluşuydu. Diğer baskı, Red Pijamas Records, 1984 yılında lösemiden ölen şarkıcı-söz yazarı Steve Goodman tarafından başlatıldı. (Bay Prine 2020’de Covid-19’dan, Bay Bunetta 2015’te kanserden öldü.)
İki etiket hemen Grammy Ödülleri kazandı. Red Pijamas 1987’de, Bay Einstein’ın ortak yapımcılığını üstlendiği çok sanatçılı bir antoloji olan “Steve Goodman’a Tribute” ile ve 1988’de, Bay Goodman’ın müziğinin ölümünden sonra yayımlanan ve yine Bay tarafından üretilen “Unfinished Business” ile kazandı. .Einstein.
1992’de Bay Prine, Oh Boy ile birlikte “The Missing Years” ile dört Grammy ödülünden ilkini kazandı. (Ayrıca 2020’de ömür boyu başarı Grammy kazandı. ) Üçü de en iyi çağdaş halk albümü kategorisinde onurlandırıldı.
Oh Boy ve Red Pijamas elbette o zamanlar tek başarılı bağımsız etiketler değildi. Farklı olan, 1993’te Nashville’de yerleşik olan Bay Einstein’ın modern internetin ortaya çıkmasından önce olaylara kararlı bir şekilde tufandan öncesi yaklaşımıydı.
Büyük etiket dağıtımının faydası olmayan bir butik model kullanarak, o ve Bay Bunetta, postayla sipariş satışlarına, tabandan pazarlamaya ve yenilikçi tüketici katılımına güvendiler. Doldurdukları siparişleri içeren yorum kartları eklediler, alıcıları albümleri derecelendirmeye ve ambalaj ve sanat eseri hakkında geri bildirim sunmaya davet ettiler.
Ayrıca, sanatçıların büyük şirketlere mezun olmadan önce niş etiketlerde kuluçkaya yatırıldığı olağan yörüngeyi ve vaat ettikleri para ve prestiji (ancak bazen sağladıkları) göz ardı ederek, büyük şirketleri küçük bağımsızlar için bırakan sanatçılarla çalıştılar.
90’larda Bay Prine için bir reklamcı olarak çalışan müzik gazetecisi Holly Gleason, Bay Prine için bir övgüde “80’lerin ortasında, gerçek bir çekişe sahip bir sanatçı için bir plak şirketi yönetme fikri çılgınca görünüyordu” dedi. Einstein.
“John Prine – veya Steve Goodman – ulusal çapta biliniyordu,” diye devam etti. “Büyük hesaplar burada bir avuç kitapla uğraşmayacaktı, belki 100 kopyası olan yeni bir sürüm. Yine de, müşteri kartları ve postayla sipariş işiyle Oh Boy ve Red Pijamas bunu çalıştırıyordu. ”
Bu süreçte, iki etiket 1980’lerin sonlarında ve sonrasında Americana ve alternatif ülke hareketleri tarafından benimsenen insan ölçeğinde, kendin yap girişimciliğinin öncüleri haline geldi.
Sn. Einstein 2021’de. Nashville’deki çoğu insan onu, eşiyle birlikte ödüllü bir fırının sahibi olarak tanıyordu, ancak ilk olarak plak işinde damgasını vurdu. Kredi. . . Ellen Einstein
Daniel LeVine Einstein, 11 Aralık 1960’ta New Haven, Conn.’de doğdu ve yaklaşık 50 mil doğuda, New London’da büyüdü. Ted olarak bilinen babası Lloyd Theodore Einstein, Donanma için nükleer denizaltılar için Sonar sistemlerinin icat edilmesine yardım eden bir fizikçiydi. Annesi Nedra LeVine Einstein, bir öğretmendi.
Aile, Bay Einstein’ın annesinin kanserden ölümünden iki yıl sonra, 1978’de Los Angeles’a taşındı.
U.C.L.A.’deyken, Bay Einstein, Los Angeles’ın canlı punk-rock sahnesine daldı. Madame Wong’s and the Masque gibi kulüpleri sık sık ziyaret etti ve kısa süre sonra Bay Bunetta, Bay Goodman ve Bay Prine ile ortaklıklarının kapılarını açan şovları tanıtmaya başladı.
Bay Einstein, eşinin yanı sıra üvey annesi Beverly Kaplan Einstein ve iki kız kardeşi Susan Richman ve Loryn van den Berg tarafından hayatta kaldı.
Bay Einstein, Sweet 16th’ı açmak için Oh Boy’dan ayrıldığında, girişimciliği ve cana yakınlığı, yeni girişimine sorunsuz bir şekilde yansıdı.
Kendilerinden yanak dilleriyle “Doğu Nashville şeker satıcınız” olarak bahseden Einstein’lar, pişmiş ürünleri için Southern Living ve Glamour’dan övgüler aldı. Ve 2021’de topluluk bilinci ve cömertlikleri nedeniyle The East Nashvillian dergisi tarafından Yılın Doğu Nashvilli’lileri seçildiler: Misafirperverlikleri hem ödüllü kahvaltı sandviçlerinin fiyatını karşılayamayan aç komşulara hem de kaybedenlere kadar uzandı. 2020’de hortumlar Nashville’i harap ettiğinde evleri.