Abartılı, aralıklı sırıtışı ve uzman komik zamanlaması onu 1961 müzikalinde “How to Succeed in Business Without Really Trying”de büyüleyici bir kurumsal entrikacı olarak Tony ödüllü bir Broadway yıldızı yapan Robert Morse. daha sonra “Tru”da yazar Truman Capote’nin ürkütücü gerçekçi portresiyle bir başka Tony kazandı ve uzun kariyerini ünlü televizyon dizisi “Mad Men”de kurumsal dünyaya muzaffer bir dönüşle taçlandıran kişi öldü. 90 yaşındaydı.
Ölümü, “The People v. OJ Simpson: American Crime Story” adlı televizyon dizisinde Bay Morse ile birlikte çalışan yazar ve yapımcı Larry Karaszewski tarafından Twitter’da duyuruldu. Bay Morse’un nerede ve ne zaman öldüğünü söylemedi.
Boyu küçük ama bir oyuncu olarak hayattan daha büyük, Mr. Morse, müziği ve sözleri Frank Loesser’a ait olan ve Shepherd Mead’in bir kitabına dayanan, Abe Burrows’un yönettiği (ve kısmen yazdığı) “How to Succeed” ile Broadway’i kasıp kavurduğunda hala sahneye yeni gelen biriydi. İş dünyasının geniş bir hicvi olan şov, huysuz başkanı JB Biggley (Rudy Vallee) tarafından yönetilen World Wide Wicket Company’nin genel merkezinde kuruldu. Konu, Bay Morse tarafından kurnaz bir mizahla oynanan J. Pierrepont Finch adlı hırslı genç bir pencere yıkayıcısının şirket merdiveninin tepesine tırmanmak için kararlı çabaları etrafında dönüyordu. Gösterinin en önemli noktalarından biri, Bay Morse’un aynaya coşkuyla bakarken “Sana İnanıyorum” şarkısını yürekten yorumladığı tuvalet sahnesiydi.
“Nasıl Başarılı Olur?” 1400’den fazla performans sergiledi ve yedi Tony Ödülü kazandı; bunlardan biri müzikaldeki en iyi erkek oyuncu olarak Bay Morse ve drama dalında Pulitzer Ödülü olmak üzere. Bay Morse ve Bay Vallee’nin rollerini tekrarladığı 1967 sinema uyarlaması da çok başarılı oldu ve gösteri Broadway’de iki kez yeniden canlandırıldı.
Bay. Morse her zaman sahnede ekrandan daha çok evindeymiş gibi görünürdü. “How to Succeed” gösterime girmeden beş yıl önce, II. Yakında başka bir ekran rolü olmadan, daha önce Lee Strasberg ile oyunculuk eğitimi aldığı ve yönetmen Tyrone Guthrie için seçmelere katıldığı ve Thornton Wilder’ın komedisi “The Matchmaker”da ilk Broadway rolünü aldığı New York’a döndü. dul bir tüccarın yeni bir eş arayışı hakkında. Ruth Gordon baş rolü oynadı ve Bay Morse ve Arthur Hill tüccarın dükkanında katip oynadılar. Bay Morse, 1958’deki sinema uyarlamasında rolünü yeniden canlandıracaktı.
Soldan, John Slattery, Mr. Morse ve Nathan Lane, “The Front Page”in 2016 Broadway canlandırmasında. Kredi… Sara Krulwich/The New York Times
Morse’un Broadway kariyeri, hevesli bir genç yapımcıyı oynadığı “Say, Darling” (1958) ve Eugene O’Neill’in “Ah, Wilderness!, Bay Morse’un şüpheci bir ergen olduğu, sempatik babası Walter Pidgeon ve çok içki içen amcası Jackie Gleason. Ardından “Nasıl Başarılı Olur?” filminde yıldız kazanma sırası geldi.
Bu gösterideki başarısı, film tekliflerine yol açtı, ancak film yıldızlığına değil; nadiren ona rahatça uyan bir ekran aracı vardı. 1965’te The Sunday News of New York’a “oynayabileceğim parçalar Jack Lemmon’a veriliyor” dedi.
The New York Times’tan Bosley Crowther, 1964 seks komedisi “Honeymoon Hotel”de Robert Goulet ile birlikte rol aldığında, “İyi oyunculara çalışacakları daha kötü materyallerin verildiğini hayal etmek zor. ” Evelyn Waugh’un Amerika’nın para kazandıran cenaze endüstrisi hakkındaki sert romanının serbest uyarlaması olan ve muhtemelen bir hayvan mezarlığında iş bulan bir İngiliz şair olarak rol aldığı “The Loved One”da (1965) daha iyi ama çok az başarılı oldu. Bay Morse’un bir kocaya (Walter Matthau) karısını nasıl aldatacağına dair tavsiyeler verdiği “Evli Adam İçin Bir Kılavuz” (1967).
Televizyon daha misafirperver olduğunu kanıtladı. 1960’larda ve 70’lerde çeşitli şovlarda konuk olarak yer almasının yanı sıra, 1968 yapımı sitcom ve varyete şovunun genç bir çiftin kur yapmasının hikayesini anlatan sıra dışı bir melezi olan “That’s Life”da aktris EJ Peaker ile birlikte rol aldı. ve eskizler, monologlar, şarkı söyleme ve dans yoluyla evlilik. Belki de kendi iyiliği için fazla hırslı – Bay Morse bir röportajcıya “Her hafta yeni bir müzikal olacak kadar üretiyoruz” dedi – sadece bir sezon sürdü.
Bay Morse, 1972’de Billy Wilder sineması “Some Like It Hot”a dayanan bir müzikal olan “Sugar”la Broadway’e döndü – iki Chicago müzisyeni – Tony Roberts, Tony Curtis ve Mr. Morse, yerinde olarak, Jack Lemmon rolünde – yerel gangsterlerden kadın kılığına girerek ve Miami’ye giden kızlardan oluşan bir gruba katılarak kaçar. Bay Morse’a bir Tony adaylığı daha getirdi ve bir yıldan fazla süredir devam eden mütevazı bir başarıydı.
Ama bir sonraki şovu, 1976’da “Enter Laughing” oyununa dayanan müzikal “So Long, 174th Street” — Bay Morse, henüz 45 yaşında utangaç bir aktör olarak hala çocuksu görünüyor kabaca yaşının yarısı kadar – sert eleştiriler aldı ve birkaç hafta içinde kapandı. Bu, Bay Morse’un on yıldan fazla bir süredir Broadway’deki son görünüşüydü.
Sonraki yıllarda meşgul olmaya devam etti, ancak seçim rolleri kıttı ve depresyonla savaştı. Uyuşturucu ve alkolle de sorunları vardı, ancak bu sorunların işini engellemediğini iddia etti; 1989’da geriye dönüp baktığında The Times’a “Sorun yaşadığım diğer 22 saatti” demişti.
Los Angeles’ta “How to Succeed” yapımı da dahil olmak üzere bir dizi şehir dışı canlandırmada rol aldı. “Love, American Style” ve “Murder, She Wrote” gibi televizyon dizilerinde tanıdık bir yüzdü ve “Pound Puppies” gibi çizgi dizilerde de tanıdık bir sesti. Ama yaratılmasına yardım ettiğini bildiği bir döküm güvercin deliğinden kaçmayı çok istiyordu.
1972 Times’a verdiği bir röportajda kederli bir şekilde “Kısa, komik adam benim” dedi. “Bundan kurtulmak çok zor.” Sekiz yıl önce başka bir röportajcıya şunları söylemişti: “Kendimi bir aktör olarak düşünüyorum. Komik bir yeteneğim var ama bu, hayatımı bir komedyen olarak geçirmeyi planladığım anlamına gelmiyor.”
Mükemmel dramatik vitrini bulması biraz zaman aldı, ancak bunu 1989’da Jay Presson Allen’ın Truman Capote hakkındaki tek kişilik gösterisi “Tru”da buldu. Ağır makyajıyla neredeyse tanınmaz hale gelen, sesi ve tavırlarıyla son derece inandırıcı olan Capote, 1975’te dairesinde tek başınaydı ve devam etmekte olan dedikodu romanı “Cevap Verilmiş Dualar”dan alıntıların yayınlanmasından sonra kaybettiği dostlukları kara kara düşünüyordu. Bay Morse’un performansı ona ikinci Tony Ödülünü getirdi. 1992’de PBS dizisi “American Playhouse” için “Tru”nun televizyon uyarlaması da ona Emmy kazandı.
Robert Alan Morse, 18 Mayıs 1931’de Newton, Mass’ta doğdu. Babası Charles, bir sinema salonları zincirini yönetti. Annesi May (Gümüş) Morse bir piyanistti.
Lisede, Bay Morse sınıfın palyaçosu olarak ün kazandı; sempatik bir müzik öğretmeni, enerjisini sınıftan tiyatroya aktarmasına yardımcı oldu. New Hampshire’da Peterborough Oyuncuları ile bir yazı geçirdi, New York’a geldi ve bir oyunculuk işi bulmaya çalışıp başarısız olduktan sonra 1950’de Donanmaya katıldı. Dört yıl sonra terhis olduktan sonra New York’a geri döndü ve kaydoldu. Amerikan Tiyatro Kanadı.
Bay. Morse, “Mad Men”in bir bölümünde. Kendisine beş Emmy adaylığı kazandıran rolün teklif edilmesi hakkında “Yönetim kurulu başkanı Bertram Cooper olmaktan ve bir masanın arkasında oturmaktan mutlu olacağımı söyledim” dedi. “’How to Succeed’in yol şirketine benziyordu.” Kredi… Jaimie Trueblood/AMC
Bay. Morse’un dansçı Carole Ann D’Andrea ile olan ilk evliliği boşanmayla sonuçlandı. Üç kızı, Robin, Andrea ve Hilary vardı. O ve ikinci karısı Elizabeth Roberts, bir reklam yöneticisi, bir kızı Allyn ve bir oğlu Charles vardı.
Hayatta kalanlarla ilgili tam bilgi hemen mevcut değildi.
Bay Morse’un “Tru”daki başarısı, onun artık kendi sözleriyle “yaşlanan bir cin” olarak görülmemesini garanti ediyordu. Ardından, 2016’da “The Front Page”in yıldızlarla dolu yeniden canlandırılmasıyla Broadway’e dönüş de dahil olmak üzere çok çeşitli roller izledi.
Ben Brantley, The Times’da “Valilikten gelen bir habercinin küçük ama önemli rolünde” diye yazdı, “Mr. 60 yıldan uzun bir süre önce Broadway’de ilk kez sahneye çıkan Morse, hala bir sahneyi hiç ter dökmeden çalabileceğini kanıtlıyor.”
Ancak hayatının son otuz yılında çoğunlukla televizyonda görüldü. 2000 CBS dizisi “City of Angels”ın bir düzineden fazla bölümünde bir şehir hastanesinin öngörülemeyen başkanı olarak yer aldı. Ve 2007’de, “How to Succeed” ile aynı dönemde geçen, beğenilen AMC dizisi “Mad Men”de bir reklam ajansının eksantrik başkanı olarak rol aldığında tam bir çember oldu. Rol ona beş Emmy adaylığı getirdi.
“Matt beni arayıp ‘Bu şovu yapmanı çok isteriz’ dediğinde çok mutlu oldum” dedi Bay Morse, The Times’a. 2014, şovun yaratıcısı Matthew Weiner’a atıfta bulunuyor. “Yönetim kurulu başkanı Bertram Cooper olmaktan ve bir masanın arkasında oturmaktan mutlu olacağımı söyledim. ‘How to Succeed’in yol şirketi gibi görünüyordu.”
Bertram Cooper doğrudan dramatik bir rol olmasına rağmen, Bay Morse ilkbaharda yayınlanan son bölümünde müzikal-komedi köklerine geri döndü. 2014 yılında, karakter öldüğünde – ve daha sonra, eski standart “Hayattaki En İyi Şeyler Bedava” mırıldanmak için fantastik bir şarkı ve dans dizisinde yeniden ortaya çıktı.
“Ne uğurlama!” Bay Morse, “Matt Weiner’ın bana verdiği spot ışığında parlama fırsatı – bu mutlak bir aşk mektubuydu. Noel ve Yılbaşı, hepsi bir arada.”
Peter Keepnews raporlamaya katkıda bulundu.
Ölümü, “The People v. OJ Simpson: American Crime Story” adlı televizyon dizisinde Bay Morse ile birlikte çalışan yazar ve yapımcı Larry Karaszewski tarafından Twitter’da duyuruldu. Bay Morse’un nerede ve ne zaman öldüğünü söylemedi.
Boyu küçük ama bir oyuncu olarak hayattan daha büyük, Mr. Morse, müziği ve sözleri Frank Loesser’a ait olan ve Shepherd Mead’in bir kitabına dayanan, Abe Burrows’un yönettiği (ve kısmen yazdığı) “How to Succeed” ile Broadway’i kasıp kavurduğunda hala sahneye yeni gelen biriydi. İş dünyasının geniş bir hicvi olan şov, huysuz başkanı JB Biggley (Rudy Vallee) tarafından yönetilen World Wide Wicket Company’nin genel merkezinde kuruldu. Konu, Bay Morse tarafından kurnaz bir mizahla oynanan J. Pierrepont Finch adlı hırslı genç bir pencere yıkayıcısının şirket merdiveninin tepesine tırmanmak için kararlı çabaları etrafında dönüyordu. Gösterinin en önemli noktalarından biri, Bay Morse’un aynaya coşkuyla bakarken “Sana İnanıyorum” şarkısını yürekten yorumladığı tuvalet sahnesiydi.
“Nasıl Başarılı Olur?” 1400’den fazla performans sergiledi ve yedi Tony Ödülü kazandı; bunlardan biri müzikaldeki en iyi erkek oyuncu olarak Bay Morse ve drama dalında Pulitzer Ödülü olmak üzere. Bay Morse ve Bay Vallee’nin rollerini tekrarladığı 1967 sinema uyarlaması da çok başarılı oldu ve gösteri Broadway’de iki kez yeniden canlandırıldı.
Bay. Morse her zaman sahnede ekrandan daha çok evindeymiş gibi görünürdü. “How to Succeed” gösterime girmeden beş yıl önce, II. Yakında başka bir ekran rolü olmadan, daha önce Lee Strasberg ile oyunculuk eğitimi aldığı ve yönetmen Tyrone Guthrie için seçmelere katıldığı ve Thornton Wilder’ın komedisi “The Matchmaker”da ilk Broadway rolünü aldığı New York’a döndü. dul bir tüccarın yeni bir eş arayışı hakkında. Ruth Gordon baş rolü oynadı ve Bay Morse ve Arthur Hill tüccarın dükkanında katip oynadılar. Bay Morse, 1958’deki sinema uyarlamasında rolünü yeniden canlandıracaktı.
Soldan, John Slattery, Mr. Morse ve Nathan Lane, “The Front Page”in 2016 Broadway canlandırmasında. Kredi… Sara Krulwich/The New York Times
Morse’un Broadway kariyeri, hevesli bir genç yapımcıyı oynadığı “Say, Darling” (1958) ve Eugene O’Neill’in “Ah, Wilderness!, Bay Morse’un şüpheci bir ergen olduğu, sempatik babası Walter Pidgeon ve çok içki içen amcası Jackie Gleason. Ardından “Nasıl Başarılı Olur?” filminde yıldız kazanma sırası geldi.
Bu gösterideki başarısı, film tekliflerine yol açtı, ancak film yıldızlığına değil; nadiren ona rahatça uyan bir ekran aracı vardı. 1965’te The Sunday News of New York’a “oynayabileceğim parçalar Jack Lemmon’a veriliyor” dedi.
The New York Times’tan Bosley Crowther, 1964 seks komedisi “Honeymoon Hotel”de Robert Goulet ile birlikte rol aldığında, “İyi oyunculara çalışacakları daha kötü materyallerin verildiğini hayal etmek zor. ” Evelyn Waugh’un Amerika’nın para kazandıran cenaze endüstrisi hakkındaki sert romanının serbest uyarlaması olan ve muhtemelen bir hayvan mezarlığında iş bulan bir İngiliz şair olarak rol aldığı “The Loved One”da (1965) daha iyi ama çok az başarılı oldu. Bay Morse’un bir kocaya (Walter Matthau) karısını nasıl aldatacağına dair tavsiyeler verdiği “Evli Adam İçin Bir Kılavuz” (1967).
Televizyon daha misafirperver olduğunu kanıtladı. 1960’larda ve 70’lerde çeşitli şovlarda konuk olarak yer almasının yanı sıra, 1968 yapımı sitcom ve varyete şovunun genç bir çiftin kur yapmasının hikayesini anlatan sıra dışı bir melezi olan “That’s Life”da aktris EJ Peaker ile birlikte rol aldı. ve eskizler, monologlar, şarkı söyleme ve dans yoluyla evlilik. Belki de kendi iyiliği için fazla hırslı – Bay Morse bir röportajcıya “Her hafta yeni bir müzikal olacak kadar üretiyoruz” dedi – sadece bir sezon sürdü.
Bay Morse, 1972’de Billy Wilder sineması “Some Like It Hot”a dayanan bir müzikal olan “Sugar”la Broadway’e döndü – iki Chicago müzisyeni – Tony Roberts, Tony Curtis ve Mr. Morse, yerinde olarak, Jack Lemmon rolünde – yerel gangsterlerden kadın kılığına girerek ve Miami’ye giden kızlardan oluşan bir gruba katılarak kaçar. Bay Morse’a bir Tony adaylığı daha getirdi ve bir yıldan fazla süredir devam eden mütevazı bir başarıydı.
Ama bir sonraki şovu, 1976’da “Enter Laughing” oyununa dayanan müzikal “So Long, 174th Street” — Bay Morse, henüz 45 yaşında utangaç bir aktör olarak hala çocuksu görünüyor kabaca yaşının yarısı kadar – sert eleştiriler aldı ve birkaç hafta içinde kapandı. Bu, Bay Morse’un on yıldan fazla bir süredir Broadway’deki son görünüşüydü.
Sonraki yıllarda meşgul olmaya devam etti, ancak seçim rolleri kıttı ve depresyonla savaştı. Uyuşturucu ve alkolle de sorunları vardı, ancak bu sorunların işini engellemediğini iddia etti; 1989’da geriye dönüp baktığında The Times’a “Sorun yaşadığım diğer 22 saatti” demişti.
Los Angeles’ta “How to Succeed” yapımı da dahil olmak üzere bir dizi şehir dışı canlandırmada rol aldı. “Love, American Style” ve “Murder, She Wrote” gibi televizyon dizilerinde tanıdık bir yüzdü ve “Pound Puppies” gibi çizgi dizilerde de tanıdık bir sesti. Ama yaratılmasına yardım ettiğini bildiği bir döküm güvercin deliğinden kaçmayı çok istiyordu.
1972 Times’a verdiği bir röportajda kederli bir şekilde “Kısa, komik adam benim” dedi. “Bundan kurtulmak çok zor.” Sekiz yıl önce başka bir röportajcıya şunları söylemişti: “Kendimi bir aktör olarak düşünüyorum. Komik bir yeteneğim var ama bu, hayatımı bir komedyen olarak geçirmeyi planladığım anlamına gelmiyor.”
Mükemmel dramatik vitrini bulması biraz zaman aldı, ancak bunu 1989’da Jay Presson Allen’ın Truman Capote hakkındaki tek kişilik gösterisi “Tru”da buldu. Ağır makyajıyla neredeyse tanınmaz hale gelen, sesi ve tavırlarıyla son derece inandırıcı olan Capote, 1975’te dairesinde tek başınaydı ve devam etmekte olan dedikodu romanı “Cevap Verilmiş Dualar”dan alıntıların yayınlanmasından sonra kaybettiği dostlukları kara kara düşünüyordu. Bay Morse’un performansı ona ikinci Tony Ödülünü getirdi. 1992’de PBS dizisi “American Playhouse” için “Tru”nun televizyon uyarlaması da ona Emmy kazandı.
Robert Alan Morse, 18 Mayıs 1931’de Newton, Mass’ta doğdu. Babası Charles, bir sinema salonları zincirini yönetti. Annesi May (Gümüş) Morse bir piyanistti.
Lisede, Bay Morse sınıfın palyaçosu olarak ün kazandı; sempatik bir müzik öğretmeni, enerjisini sınıftan tiyatroya aktarmasına yardımcı oldu. New Hampshire’da Peterborough Oyuncuları ile bir yazı geçirdi, New York’a geldi ve bir oyunculuk işi bulmaya çalışıp başarısız olduktan sonra 1950’de Donanmaya katıldı. Dört yıl sonra terhis olduktan sonra New York’a geri döndü ve kaydoldu. Amerikan Tiyatro Kanadı.
Bay. Morse, “Mad Men”in bir bölümünde. Kendisine beş Emmy adaylığı kazandıran rolün teklif edilmesi hakkında “Yönetim kurulu başkanı Bertram Cooper olmaktan ve bir masanın arkasında oturmaktan mutlu olacağımı söyledim” dedi. “’How to Succeed’in yol şirketine benziyordu.” Kredi… Jaimie Trueblood/AMC
Bay. Morse’un dansçı Carole Ann D’Andrea ile olan ilk evliliği boşanmayla sonuçlandı. Üç kızı, Robin, Andrea ve Hilary vardı. O ve ikinci karısı Elizabeth Roberts, bir reklam yöneticisi, bir kızı Allyn ve bir oğlu Charles vardı.
Hayatta kalanlarla ilgili tam bilgi hemen mevcut değildi.
Bay Morse’un “Tru”daki başarısı, onun artık kendi sözleriyle “yaşlanan bir cin” olarak görülmemesini garanti ediyordu. Ardından, 2016’da “The Front Page”in yıldızlarla dolu yeniden canlandırılmasıyla Broadway’e dönüş de dahil olmak üzere çok çeşitli roller izledi.
Ben Brantley, The Times’da “Valilikten gelen bir habercinin küçük ama önemli rolünde” diye yazdı, “Mr. 60 yıldan uzun bir süre önce Broadway’de ilk kez sahneye çıkan Morse, hala bir sahneyi hiç ter dökmeden çalabileceğini kanıtlıyor.”
Ancak hayatının son otuz yılında çoğunlukla televizyonda görüldü. 2000 CBS dizisi “City of Angels”ın bir düzineden fazla bölümünde bir şehir hastanesinin öngörülemeyen başkanı olarak yer aldı. Ve 2007’de, “How to Succeed” ile aynı dönemde geçen, beğenilen AMC dizisi “Mad Men”de bir reklam ajansının eksantrik başkanı olarak rol aldığında tam bir çember oldu. Rol ona beş Emmy adaylığı getirdi.
“Matt beni arayıp ‘Bu şovu yapmanı çok isteriz’ dediğinde çok mutlu oldum” dedi Bay Morse, The Times’a. 2014, şovun yaratıcısı Matthew Weiner’a atıfta bulunuyor. “Yönetim kurulu başkanı Bertram Cooper olmaktan ve bir masanın arkasında oturmaktan mutlu olacağımı söyledim. ‘How to Succeed’in yol şirketi gibi görünüyordu.”
Bertram Cooper doğrudan dramatik bir rol olmasına rağmen, Bay Morse ilkbaharda yayınlanan son bölümünde müzikal-komedi köklerine geri döndü. 2014 yılında, karakter öldüğünde – ve daha sonra, eski standart “Hayattaki En İyi Şeyler Bedava” mırıldanmak için fantastik bir şarkı ve dans dizisinde yeniden ortaya çıktı.
“Ne uğurlama!” Bay Morse, “Matt Weiner’ın bana verdiği spot ışığında parlama fırsatı – bu mutlak bir aşk mektubuydu. Noel ve Yılbaşı, hepsi bir arada.”
Peter Keepnews raporlamaya katkıda bulundu.