Beyzbol tarihinin en dramatik ve belirleyici sahalarından ikisini atan, her biri bir Dünya Serisini bitiren ancak şaşırtıcı derecede farklı sonuçlara sahip olan Yankees atıcısı Ralph Terry, Çarşamba günü uzun bir süre öldü. Larned, Kan’daki bakım tesisi. 86 yaşındaydı.
Karısı Tanya Terry, buzda kayarak düştüğünde meydana gelen kafa travmasının neden olduğunu söyledi.
Terry’nin ünlü sahalarından ilki, 13 Ekim 1960’ta, Pittsburgh Pirates’e karşı dokuzuncu turun sonunda, Bill Mazeroski’nin Forbes Field’daki sarmaşık kaplı sol saha çitinin üzerinden süzülerek gönderdiği zaman geldi. Pittsburgh’da, Dünya Serisinin yedinci maçında Pirates’e Yankees karşısında 10-9 galibiyet verdi.
Daha sonra soyunma odasında umutsuz bir Terry “Onu eğmeliydim” dedi; Mazeroski’ye bir kaydırıcı fırlatmıştı.
Terry’nin iki yıl sonra Candlestick Park’ta San Francisco Giants’a karşı oynadığı ikinci katlı saha, Yankees’in ikinci kalecisi Bobby’nin eldivenine tam olarak inen slugger Willie McCovey’in sopasından kötü bir hat çıkardı. Richardson, belirleyici oyunda 1-0 New York zaferini koruyor ve Terry’yi beyzbol tarihinde çifte Dünya Serisi kaybeden olarak aşağılık bir yer tutuyor.
“Şükürler olsun” diye sevinçle ilan etti ve ekledi, “Bir erkeğin hayatında ikinci bir şansa nadiren sahip olur.”
Terry, sekiz sezonun tamamını veya bir kısmını Yankees ile geçirdi. Vic Raschi, Allie Reynolds ve Eddie Lopat gibi yaşlanan Yankee aslarının halefi olarak lanse edildi. 23’ü 1962’de olmak üzere New York formasıyla 78 maç kazandı. Ancak en çok hatırladığı iki klasik World Series oyunundaki zıt kaderleridir.
Pittsburgh’daki 1960 Maçı, eksantrik bir dizi için dramatik bir tahterevalli doruk noktasıydı. Yankees, kazandıkları her oyunda Korsanlar’ı ezdi ve kazanmadıklarını zar zor kaybetti. Lastik oyununda, 4-0’lık bir açıktan geri döndüler ve 7-4 öne geçtiler, ancak Pittsburgh’un sekizinci sıranın sonunda beş sayı attığını görmek için. Dördüncü oyunu başlatan ve kaybeden Terry, Pittsburgh’un üçüncü kalecisi Don Hoak’ı emekli ederek o ralliyi bastırmak için gelmişti. Yankees hemen skoru dokuzuncu sırada bağladı.
Terry, 1962 Dünya Serisinin 7. Oyununda Yankees’i şampiyonluğa davet etti. hangi galibiyet koşusunu bıraktı. Kredi… Getty Images
Ama bir şey yanılmıştı ve Terry tepeye döndüğünde bunu biliyordu. Yankee atıcılarından oluşan bir geçit töreni – Bob Turley, Bill Stafford, Bobby Schantz, Jim Coates – oyunun başlarında bocalarken, Terry defalarca ısınmıştı ve en iyi eşyalarını bullpen’de bıraktığını fark etti. Daha da kötüsü, boğa güreşi höyüğü sahadakinden daha dikti. Değişiklik, teslimatını sekteye uğratarak, sayılan atışların, zaten bir hitler gününde olduğundan daha yüksek olmasını sağladı: Oyun, World Series tarihinde tek bir vuruşsuz tek oyun olmaya devam ediyor.
Emekli Hoak’ın eğrisi aslında asılıydı. Terry daha sonra “Bir mil vurmalıydı” dedi. “Bunun yerine, aşırı endişeliydi ve dışarı fırladı.” Şimdi, dokuzuncu sırayı geride bırakan Mazeroski, Temmuz ayından bu yana Forbes Field’da sadece iki ev koşusu yapabilen Mazeroski geldi.
Terry’nin ilk perdesi yüksekti – vurulamayacak kadar yüksekti. Yakalayıcısı Johnny Blanchard, tepenin yarısından itibaren, “Topu indir,” diye yalvardı. Terry daha sonra kader kaydırıcısını fırlattı ve sağ elini kullanan bir vurucu olan Mazeroski savruldu.
Terry’nin başının dertte olduğunu anlamak için sol saha oyuncusu Yogi Berra’nın arkasını görmesi yeterliydi. “Gittiğini düşünmedim, ama kuru bir sonbahar günüydü ve top durmadan taşıyordu,” diye hatırladı. “Bende yoktu. Maz ona vurmasaydı, muhtemelen başka biri vuracaktı.”
Mazeroski, beyzbolun en ünlü iç saha koşusu haline gelen koşuda, oyuncular ve taraftarlar tarafından kollarını sevinçle sallayarak üslerin etrafında döndü. Bu arada, The Pittsburgh Post-Gazette’in belirttiği gibi: “Ralph Terry, sahadan yavaşça ayrıldı, baş aşağı. Ralph Terry için şampanya olmazdı. New York Yankees öldü, yüksek bir hızlı top tarafından gömüldü. ”
Bunun aslında bir kaydırıcı olması pek önemli değildi. Terry, soyunma odasında, “Filanın ne olduğunu bilmiyorum,” dedi. “Tek bildiğim, bunun yanlış olduğu.” Terry’nin menajeri Casey Stengel, gopher topu Stengel’in işine mal olmasına rağmen onu destekledi.
O gece New York’a dönen uçakta Terry, Blanchard’la oturup sarhoş olmaya çalıştı. Bavulunu geri aldığında, üzerine karalanmış bir mesaj buldu: “İyi konuşma, Ralph, seni serseri.” Bazı spor yazarları neredeyse affetmezdi. The New York Journal-American’da Jimmy Cannon, Terry’nin “sanki ikinci kaleciye sigorta satmaya çalışıyormuş gibi davrandığını” söyledi.
Terry, ortada, arkadaşı Yankees Mickey Mantle, sol ve 1960’ta Roger Maris. Kredi … Getty Images aracılığıyla Bettmann
Terry sonraki yıl toparlandı ve 16-3’e yükseldi ağrıyan bir omuz ile altı haftayı kaçırmasına rağmen. Ancak sezon sonrası sıkıntıları devam etti: Cincinnati’nin 1961 Dünya Serisinde Yankees’e karşı tek galibiyeti ondan geldi.
1962’nin flama kazanan Yankees için, Terry 23-12 gitti, 1928’de Waite Hoyt’tan bu yana bir Yankee sağ kolu için en fazla galibiyet. O yılki Serinin ikinci maçında, Terry’nin sezon sonrası rekorunu 0-4’e getirdi. Sadece beşinci oyunda Giants ve Sanford’u 5-3 yenerek serisini kırdı. Ve birkaç yağmurdan sonra, 16 Ekim 1962’deki başka bir 7. Oyun için iyice dinlenmişti.
Candlestick Park’ın ünlü rüzgarları esiyordu; O yıl 40 iç saha koşusunu bırakan Terry için – hala bir takım rekoru – bu bir nimetti. Altı yıl önce World Series tarihindeki tek mükemmel oyunu hazırlamış olan Don Larsen, Giants’ın bullpen’inden izlerken, Terry, Sanford bir tekli toplayana kadar karşılaştığı ilk 17 Giants’ı biçti. Ancak Giants dokuzuncu çeyreğin dibinde vuruş yaparken Yankees 1-0 öndeydi.
Matty Alou bir bunt single ile liderliği aldı. Terry, hem Alou’nun kardeşi Felipe’yi hem de Chuck Hiller’ı vurdu, ancak daha sonra gelecekteki üç Hall of Famers ile karşı karşıya kaldı. İlki, Willie Mays, ikiye katlandı; sadece Roger Maris’in hızlı geçişi Alou’yu üçüncü sırada tuttu. Sonra McCovey geldi. Ve Yankees menajeri Ralph Houk çıktı.
Whitey Ford da dahil olmak üzere birkaç sürahi ısınıyordu, ancak Houk marşına takılıp kaldı ve onu Seride çoktan geride bırakan solak McCovey’i bırakıp bırakmamayı ona bıraktı ve maçın başlarında üçe katlandı ve yüzdeleri oynayarak sağ elini kullanan Orlando Cepeda’ya atış yaptı.
Terry, McCovey’e teklif vermeyi seçti. Numarasını öğrenmiş, diye düşündü – yüksek ve sıkı – ve beneklerini çalıştıracaktı. Ulusal Lig parkında bir Ulusal Lig hakemi plakanın arkasındayken, yakın çağrı almayacağını biliyordu, ama en azından onu dışarı çıkarmak için bir şansı olurdu. Ve o gün masum olan Cepeda’nın zamanı geldiğini hissetti. Terry, ikinci kalecisi Richardson’ın McCovey’i birinciye çok yaklaştırdığından korktu, ama hiçbir şey söylemedi.
McCovey, Terry’nin ilk atışına faul yaptı, alçak ve sağa doğru bir eğri topu. Sonra bir hızlı top geldi. Terry’nin istediğinden daha düşüktü, tehlikeli bir şekilde Mazeroski’nin vurduğu sahaya benziyordu, ama içeride. McCovey çığlık atan bir hat sürücüsüne çarptı. Ama doğruca Richardson’a gitti ve denize açılmak yerine battı. Terry izlemek için arkasını döndüğünde oyun, Seri ve Terry’nin laneti bitmişti.
Ralph Terry, 9 Ocak 1936’da ailesi ve ağabeyi ile birlikte yaşadığı tek odalı kütük kulübesindeki hesabına göre doğdu. Chelsea ve Big Cabin, Okla arasında, yarı yolda büyükbabasının tarım arazisi.Lisede, büyük lig oyuncularından oluşan bir takımı kapattı ve Red Sox’tan Gene Stephens’ı üç kez dövdü.
On beş kulüp onu kovaladı, ancak Mickey Mantle’a vaat ettiğinden daha fazla para teklif eden Yankee izci Tom Greenwade, St. , karar vermek kaldı. 1954 bahar eğitiminde Stengel, Terry’yi gördüğü en iyi atış şansı olarak nitelendirdi.
Yankee’ler onu 1956 Ağustos’unda aradılar ama onu Billy Martin ile birlikte Haziran 1957’de Kansas City’ye takas ettiler. New York, Terry’yi Mayıs 1959’da geri aldı ve Terry onlar adına yavaş yavaş başladı, fazla düşünmek ve deney yapmakla suçlandı. aşırı ve hatta biraz lapa lapa gösteriyor.
“Oyun sırasında, Ralph başka bir dünyadaymış gibiydi,” diye hatırladı ilk kalecisi Moose Skowron daha sonra. “Ben tepeye giderdim ve o tabağa sırtını verirdi ve o bayraklara falan bakardı. Dışarıda ne düşündüğünü bilmiyorum ama ona söyleyeceğim şeylerin yarısını duymadı.”
Terry, 2012’de Yankee Stadyumu’ndaki Eski Zamanlayıcılar Günü’ndeki kalabalığı kabul etti. Kredi… Jim McIsaac/Getty Images
1963’te — Oyun 7 kahramanlığının ardından Bir yıl önce San Francisco, Serinin En Değerli Oyuncusu seçildiğinde – Terry 17 oyun daha kazandı. Ancak sakatlıklardan dolayı 1964’te 6-11’e düştü. Sezondan sonra Yankees onu Cleveland’a takas etti. 1967’de serbest bırakılan Kansas City A’s ve Mets için oynamaya devam etti. Daha sonra bir golf profesyoneli oldu ve petrol ve gaz aramalarında çalıştı.
Kariyerini 107 galibiyet, 99 mağlubiyet ve 3.62 galibiyet ortalaması ile tamamladı.
Terry, Larned, Kan’da yaşadı. 1960 yılında Tanya Simmons ile evlendi. iki torun; ve iki torun çocuğu.
Terry’nin ölümü, Kansas’ın merkezindeki Larned’de sabah 5:30’da yerel bir markete gidip karısı ve çörekler için gazeteyi alıp babasına teslim ettiği bir sabah rutininden kaynaklandı. ikisi de kasabada yaşayan oğulları. 31 Aralık sabahı eşi, mağazaya gittiğini ve garaj yolunda arabasına doğru yürürken buzda kayarak düştüğünü ve bir bileğini kırdığını ve daha sonra bunun beyninin çalışmasına neden olduğunu keşfettiğini söyledi. kanamaya başladı, ancak o sırada başını ne kadar incittiğinin farkında değildi.
McCovey’in San Francisco’daki kararlı hat sürüşünden sonra, küfürlü mektuplar ve tribünlerden gelen küfürler de dahil olmak üzere Terry’yi takip eden hayalet aniden mucizevi bir şekilde ortadan kalktı.
“Hey, Ralph, şimdi Pittsburgh’daki o dokuzuncu vuruşu unutabilirsin,” diye bağırdı Joe DiMaggio o gün Yankee’nin gürültülü kulüp binasının karşısında. “O artık yıkandı.” Mantle, Terry’ye baktı ve “Bu, dünyanın en mutlu silahşör oğlu olmalı,” dedi.
Terry’nin sesi biraz Lou Gehrig’e benziyordu. “Muhtemelen bugün ülkedeki en şanslı adamım” dedi. “Top bir ya da iki ayak daha yükseğe ya da bir tarafa giderse, kaybeden ben olurum.”
Hatta iki katı.
Alex Traub raporlamaya katkıda bulundu.
Karısı Tanya Terry, buzda kayarak düştüğünde meydana gelen kafa travmasının neden olduğunu söyledi.
Terry’nin ünlü sahalarından ilki, 13 Ekim 1960’ta, Pittsburgh Pirates’e karşı dokuzuncu turun sonunda, Bill Mazeroski’nin Forbes Field’daki sarmaşık kaplı sol saha çitinin üzerinden süzülerek gönderdiği zaman geldi. Pittsburgh’da, Dünya Serisinin yedinci maçında Pirates’e Yankees karşısında 10-9 galibiyet verdi.
Daha sonra soyunma odasında umutsuz bir Terry “Onu eğmeliydim” dedi; Mazeroski’ye bir kaydırıcı fırlatmıştı.
Terry’nin iki yıl sonra Candlestick Park’ta San Francisco Giants’a karşı oynadığı ikinci katlı saha, Yankees’in ikinci kalecisi Bobby’nin eldivenine tam olarak inen slugger Willie McCovey’in sopasından kötü bir hat çıkardı. Richardson, belirleyici oyunda 1-0 New York zaferini koruyor ve Terry’yi beyzbol tarihinde çifte Dünya Serisi kaybeden olarak aşağılık bir yer tutuyor.
“Şükürler olsun” diye sevinçle ilan etti ve ekledi, “Bir erkeğin hayatında ikinci bir şansa nadiren sahip olur.”
Terry, sekiz sezonun tamamını veya bir kısmını Yankees ile geçirdi. Vic Raschi, Allie Reynolds ve Eddie Lopat gibi yaşlanan Yankee aslarının halefi olarak lanse edildi. 23’ü 1962’de olmak üzere New York formasıyla 78 maç kazandı. Ancak en çok hatırladığı iki klasik World Series oyunundaki zıt kaderleridir.
Pittsburgh’daki 1960 Maçı, eksantrik bir dizi için dramatik bir tahterevalli doruk noktasıydı. Yankees, kazandıkları her oyunda Korsanlar’ı ezdi ve kazanmadıklarını zar zor kaybetti. Lastik oyununda, 4-0’lık bir açıktan geri döndüler ve 7-4 öne geçtiler, ancak Pittsburgh’un sekizinci sıranın sonunda beş sayı attığını görmek için. Dördüncü oyunu başlatan ve kaybeden Terry, Pittsburgh’un üçüncü kalecisi Don Hoak’ı emekli ederek o ralliyi bastırmak için gelmişti. Yankees hemen skoru dokuzuncu sırada bağladı.
Terry, 1962 Dünya Serisinin 7. Oyununda Yankees’i şampiyonluğa davet etti. hangi galibiyet koşusunu bıraktı. Kredi… Getty Images
Ama bir şey yanılmıştı ve Terry tepeye döndüğünde bunu biliyordu. Yankee atıcılarından oluşan bir geçit töreni – Bob Turley, Bill Stafford, Bobby Schantz, Jim Coates – oyunun başlarında bocalarken, Terry defalarca ısınmıştı ve en iyi eşyalarını bullpen’de bıraktığını fark etti. Daha da kötüsü, boğa güreşi höyüğü sahadakinden daha dikti. Değişiklik, teslimatını sekteye uğratarak, sayılan atışların, zaten bir hitler gününde olduğundan daha yüksek olmasını sağladı: Oyun, World Series tarihinde tek bir vuruşsuz tek oyun olmaya devam ediyor.
Emekli Hoak’ın eğrisi aslında asılıydı. Terry daha sonra “Bir mil vurmalıydı” dedi. “Bunun yerine, aşırı endişeliydi ve dışarı fırladı.” Şimdi, dokuzuncu sırayı geride bırakan Mazeroski, Temmuz ayından bu yana Forbes Field’da sadece iki ev koşusu yapabilen Mazeroski geldi.
Terry’nin ilk perdesi yüksekti – vurulamayacak kadar yüksekti. Yakalayıcısı Johnny Blanchard, tepenin yarısından itibaren, “Topu indir,” diye yalvardı. Terry daha sonra kader kaydırıcısını fırlattı ve sağ elini kullanan bir vurucu olan Mazeroski savruldu.
Terry’nin başının dertte olduğunu anlamak için sol saha oyuncusu Yogi Berra’nın arkasını görmesi yeterliydi. “Gittiğini düşünmedim, ama kuru bir sonbahar günüydü ve top durmadan taşıyordu,” diye hatırladı. “Bende yoktu. Maz ona vurmasaydı, muhtemelen başka biri vuracaktı.”
Mazeroski, beyzbolun en ünlü iç saha koşusu haline gelen koşuda, oyuncular ve taraftarlar tarafından kollarını sevinçle sallayarak üslerin etrafında döndü. Bu arada, The Pittsburgh Post-Gazette’in belirttiği gibi: “Ralph Terry, sahadan yavaşça ayrıldı, baş aşağı. Ralph Terry için şampanya olmazdı. New York Yankees öldü, yüksek bir hızlı top tarafından gömüldü. ”
Bunun aslında bir kaydırıcı olması pek önemli değildi. Terry, soyunma odasında, “Filanın ne olduğunu bilmiyorum,” dedi. “Tek bildiğim, bunun yanlış olduğu.” Terry’nin menajeri Casey Stengel, gopher topu Stengel’in işine mal olmasına rağmen onu destekledi.
O gece New York’a dönen uçakta Terry, Blanchard’la oturup sarhoş olmaya çalıştı. Bavulunu geri aldığında, üzerine karalanmış bir mesaj buldu: “İyi konuşma, Ralph, seni serseri.” Bazı spor yazarları neredeyse affetmezdi. The New York Journal-American’da Jimmy Cannon, Terry’nin “sanki ikinci kaleciye sigorta satmaya çalışıyormuş gibi davrandığını” söyledi.
Terry, ortada, arkadaşı Yankees Mickey Mantle, sol ve 1960’ta Roger Maris. Kredi … Getty Images aracılığıyla Bettmann
Terry sonraki yıl toparlandı ve 16-3’e yükseldi ağrıyan bir omuz ile altı haftayı kaçırmasına rağmen. Ancak sezon sonrası sıkıntıları devam etti: Cincinnati’nin 1961 Dünya Serisinde Yankees’e karşı tek galibiyeti ondan geldi.
1962’nin flama kazanan Yankees için, Terry 23-12 gitti, 1928’de Waite Hoyt’tan bu yana bir Yankee sağ kolu için en fazla galibiyet. O yılki Serinin ikinci maçında, Terry’nin sezon sonrası rekorunu 0-4’e getirdi. Sadece beşinci oyunda Giants ve Sanford’u 5-3 yenerek serisini kırdı. Ve birkaç yağmurdan sonra, 16 Ekim 1962’deki başka bir 7. Oyun için iyice dinlenmişti.
Candlestick Park’ın ünlü rüzgarları esiyordu; O yıl 40 iç saha koşusunu bırakan Terry için – hala bir takım rekoru – bu bir nimetti. Altı yıl önce World Series tarihindeki tek mükemmel oyunu hazırlamış olan Don Larsen, Giants’ın bullpen’inden izlerken, Terry, Sanford bir tekli toplayana kadar karşılaştığı ilk 17 Giants’ı biçti. Ancak Giants dokuzuncu çeyreğin dibinde vuruş yaparken Yankees 1-0 öndeydi.
Matty Alou bir bunt single ile liderliği aldı. Terry, hem Alou’nun kardeşi Felipe’yi hem de Chuck Hiller’ı vurdu, ancak daha sonra gelecekteki üç Hall of Famers ile karşı karşıya kaldı. İlki, Willie Mays, ikiye katlandı; sadece Roger Maris’in hızlı geçişi Alou’yu üçüncü sırada tuttu. Sonra McCovey geldi. Ve Yankees menajeri Ralph Houk çıktı.
Whitey Ford da dahil olmak üzere birkaç sürahi ısınıyordu, ancak Houk marşına takılıp kaldı ve onu Seride çoktan geride bırakan solak McCovey’i bırakıp bırakmamayı ona bıraktı ve maçın başlarında üçe katlandı ve yüzdeleri oynayarak sağ elini kullanan Orlando Cepeda’ya atış yaptı.
Terry, McCovey’e teklif vermeyi seçti. Numarasını öğrenmiş, diye düşündü – yüksek ve sıkı – ve beneklerini çalıştıracaktı. Ulusal Lig parkında bir Ulusal Lig hakemi plakanın arkasındayken, yakın çağrı almayacağını biliyordu, ama en azından onu dışarı çıkarmak için bir şansı olurdu. Ve o gün masum olan Cepeda’nın zamanı geldiğini hissetti. Terry, ikinci kalecisi Richardson’ın McCovey’i birinciye çok yaklaştırdığından korktu, ama hiçbir şey söylemedi.
McCovey, Terry’nin ilk atışına faul yaptı, alçak ve sağa doğru bir eğri topu. Sonra bir hızlı top geldi. Terry’nin istediğinden daha düşüktü, tehlikeli bir şekilde Mazeroski’nin vurduğu sahaya benziyordu, ama içeride. McCovey çığlık atan bir hat sürücüsüne çarptı. Ama doğruca Richardson’a gitti ve denize açılmak yerine battı. Terry izlemek için arkasını döndüğünde oyun, Seri ve Terry’nin laneti bitmişti.
Ralph Terry, 9 Ocak 1936’da ailesi ve ağabeyi ile birlikte yaşadığı tek odalı kütük kulübesindeki hesabına göre doğdu. Chelsea ve Big Cabin, Okla arasında, yarı yolda büyükbabasının tarım arazisi.Lisede, büyük lig oyuncularından oluşan bir takımı kapattı ve Red Sox’tan Gene Stephens’ı üç kez dövdü.
On beş kulüp onu kovaladı, ancak Mickey Mantle’a vaat ettiğinden daha fazla para teklif eden Yankee izci Tom Greenwade, St. , karar vermek kaldı. 1954 bahar eğitiminde Stengel, Terry’yi gördüğü en iyi atış şansı olarak nitelendirdi.
Yankee’ler onu 1956 Ağustos’unda aradılar ama onu Billy Martin ile birlikte Haziran 1957’de Kansas City’ye takas ettiler. New York, Terry’yi Mayıs 1959’da geri aldı ve Terry onlar adına yavaş yavaş başladı, fazla düşünmek ve deney yapmakla suçlandı. aşırı ve hatta biraz lapa lapa gösteriyor.
“Oyun sırasında, Ralph başka bir dünyadaymış gibiydi,” diye hatırladı ilk kalecisi Moose Skowron daha sonra. “Ben tepeye giderdim ve o tabağa sırtını verirdi ve o bayraklara falan bakardı. Dışarıda ne düşündüğünü bilmiyorum ama ona söyleyeceğim şeylerin yarısını duymadı.”
Terry, 2012’de Yankee Stadyumu’ndaki Eski Zamanlayıcılar Günü’ndeki kalabalığı kabul etti. Kredi… Jim McIsaac/Getty Images
1963’te — Oyun 7 kahramanlığının ardından Bir yıl önce San Francisco, Serinin En Değerli Oyuncusu seçildiğinde – Terry 17 oyun daha kazandı. Ancak sakatlıklardan dolayı 1964’te 6-11’e düştü. Sezondan sonra Yankees onu Cleveland’a takas etti. 1967’de serbest bırakılan Kansas City A’s ve Mets için oynamaya devam etti. Daha sonra bir golf profesyoneli oldu ve petrol ve gaz aramalarında çalıştı.
Kariyerini 107 galibiyet, 99 mağlubiyet ve 3.62 galibiyet ortalaması ile tamamladı.
Terry, Larned, Kan’da yaşadı. 1960 yılında Tanya Simmons ile evlendi. iki torun; ve iki torun çocuğu.
Terry’nin ölümü, Kansas’ın merkezindeki Larned’de sabah 5:30’da yerel bir markete gidip karısı ve çörekler için gazeteyi alıp babasına teslim ettiği bir sabah rutininden kaynaklandı. ikisi de kasabada yaşayan oğulları. 31 Aralık sabahı eşi, mağazaya gittiğini ve garaj yolunda arabasına doğru yürürken buzda kayarak düştüğünü ve bir bileğini kırdığını ve daha sonra bunun beyninin çalışmasına neden olduğunu keşfettiğini söyledi. kanamaya başladı, ancak o sırada başını ne kadar incittiğinin farkında değildi.
McCovey’in San Francisco’daki kararlı hat sürüşünden sonra, küfürlü mektuplar ve tribünlerden gelen küfürler de dahil olmak üzere Terry’yi takip eden hayalet aniden mucizevi bir şekilde ortadan kalktı.
“Hey, Ralph, şimdi Pittsburgh’daki o dokuzuncu vuruşu unutabilirsin,” diye bağırdı Joe DiMaggio o gün Yankee’nin gürültülü kulüp binasının karşısında. “O artık yıkandı.” Mantle, Terry’ye baktı ve “Bu, dünyanın en mutlu silahşör oğlu olmalı,” dedi.
Terry’nin sesi biraz Lou Gehrig’e benziyordu. “Muhtemelen bugün ülkedeki en şanslı adamım” dedi. “Top bir ya da iki ayak daha yükseğe ya da bir tarafa giderse, kaybeden ben olurum.”
Hatta iki katı.
Alex Traub raporlamaya katkıda bulundu.