Gary Brooker, erken progresif rock grubu Procol Harum’un şarkıcısı ve piyanisti, 1967 Summer of Love’ın beklenmedik ama baskın hiti “A Whiter Shade of Pale” gibi şarkıların ortak yazarlığını yaptı. , Cumartesi günü İngiltere’nin Surrey kentindeki evinde öldü. 76 yaşındaydı.
Bay Brooker kanser tedavisi görüyordu, grubun ölümünü doğrulayan bir bildiride söylendi.
Grenli, yıpranmış bir sesi ve müjde, klasik müzik, blues ve İngiliz müzikholüne batmış bir piyano stili ile Bay Brooker, Procol Harum’u şatafatlı ve kaprisli, orkestral ihtişam ve rock’ı karıştıran şarkılarda yönetti. sürmek. Bay Brooker, Procol Harum’un neredeyse tüm müziklerini besteledi; Grupla birlikte performans sergilemeyen Keith Reid, edebi ve tarihi imalar içeren ve bazen aynı anda uzun hikayeler anlatan sözler verdi.
“A Whiter Shade of Pale” hem ilk hem de en büyük hit olmasına ve grup şovmenlikten kararlı bir şekilde kaçınmasına rağmen, Procol Harum beş yıllık bir kariyer sürdürdü. 1977’ye kadar düzenli olarak kayıt yaptı ve turneye çıktı ve 2017 yılına kadar albüm yapmaya devam etmek için Bay Brooker liderliğindeki kadrolarda düzensiz bir şekilde yeniden gruplandı. Grubun açıklamasında Bay Brooker, “bireyselliği, bütünlüğü ve bazen inatçı eksantrikliği ile dikkat çekiciydi. Mordanalı zekâsı ve gülünçlüğe duyduğu iştah, onu paha biçilmez bir öykücü yaptı (ve onun şarkılar arası gerçeküstü şakası, Procol Harum’un performanslarının ağırlığıyla büyüleyici bir tezat oluşturuyordu).”
“A Whiter Shade of Pale”, akor ilerlemesi için Johann Sebastian Bach’ın “Air on a G String”inden yararlandı; Matthew Fisher’ın organı görkemli bir melodiyle açıldı ve Bay Brooker, Bay Reid’in şarkı sözlerinin gerçeküstü paradokslarını kasvetli bir şekilde sunan bir karşı melodi söyledi. 2009 yılında, Bay Fisher, şarkıyı bestelemek için ortak bir kredi almak için başarılı bir şekilde dava açtı.
Procol Harum’un klasik etkiler, özenle hazırlanmış şiirsel sözler ve uzun bestelerden oluşan kombinasyonu onu progresif rock’ın öncüsü yaptı, ancak Bay Brooker alışkanlıkla bu kategoriden vazgeçti. 2021’de Goldmine dergisine “Prog – başladığımızda icat edilmedi” dedi. “Yaptığımız işte her zaman ilerici olmaya çalışıyoruz. Böylece ilk albümümüzü yaptık ve ardından ilerlemeye, ilerlemeye çalıştık.”
Bay. Brooker, 2020’de Londra’daki O2 Arena’da sahne aldı. Procul Harum, elli yıl boyunca sahne aldı. Kredi… Gareth Cattermole/Getty Images
Gary Brooker 29 Mayıs 1945’te Londra’da doğdu. Babası Harry Brooker bir müzisyendi; Gary büyürken piyano, kornet, trombon, gitar ve banjo öğrendi. Harry Brooker, Gary 11 yaşındayken öldü ve annesi Violet May Brooker, bir fabrika montaj hattında iş buldu.
Bay Brooker, müzisyen olarak çalışmak için okulu bıraktı ve 1950’lerin sonunda, büyük ölçüde Amerikan R&B şarkılarının seslendirildiği Paramounts’ta çalmaya başladı. Paramounts 1966’da dağıldıklarında, Rolling Stones ve Beatles ile faturaları paylaşmışlardı; Daha sonra, Bay Brooker eski Beatles ile stüdyo seansları ve konserler oynayacaktı.
Bay. Brooker, Bay Reid ile yazmaya başladığı şarkıları çalmak için Bay Fisher’ın da dahil olduğu yeni bir grup kurdu: Yakında Procol Harum olarak yeniden adlandırılan Pinewoods, Latince’yi “bu şeylerin ötesinde” olarak parçaladı. Yeni grubun piyano ve org kombinasyonu İngiliz rock’ta nadirdi, ancak Amerikan gospel grupları, Rock grubu Band’ın yaptığı gibi kullandı. Bay Brooker, grup için ilk fikrini “biraz klasik, biraz Bob Dylan, biraz Ray Charles” olarak tanımladı.
Procol Harum’un stüdyo müzisyenleriyle yaptığı ilk kayıt oturumu “A Whiter Shade of Pale”i verdi. Bir hit olduğunda, gitarist Robin Trower ve Paramounts’ta bulunan davulcu BJ Wilson, kendi adını taşıyan 1967 ilk albümünü kaydetmek için Procol Harum’a katıldı. Yapısal hırsları, beş parçalı, 18 dakikalık “In Held ‘Twas in I” süitini içeren 1968 albümü “Shine On Brightly” ile genişledi.
Bay Brooker, 1968’de Françoise Riedo ile evlendi. O ondan kurtuldu.
Procol Harum’un 1969 tarihli “A Salty Dog” albümünün başlık parçasında Mr. Brooker’ın dramatik bir orkestra düzenlemesi yer aldı ve Procol Harum kısa süre sonra orkestralarla konser vermeye başladı. 1971 albümü “Live in Concert with the Edmonton Symphony Orchestra”, Procol Harum’un ilk albümünden “Conquistador”un kapsamlı bir yeniden çevrimiyle ona bir Amerikan hiti getirdi. O zamana kadar hem Bay Fisher hem de Bay Trower, Procol Harum’dan ayrılmıştı ve Bay Brooker grubun açık ara lideriydi. 1973 albümü “Grand Hotel” orkestrasyonla şenlendi; 1974 tarihli “Egzotik Kuşlar ve Meyveler” onu kesinlikle reddetti. Şarkı yazarları Jerry Lieber ve Mike Stoller, 1975’te “Procol’s Ninth”i ürettiler.
1977’de Bay Brooker, “Şu an için Procol Harum’un söyleyecek başka bir şeyi olmadığına” karar verdi. 1970’lerin sonlarında Eric Clapton’ın grubuna katılarak turneler ve kayıtlar yaptı ve solo albümler yaptı. Bay Brooker’ın 1985 albümü “Echoes in the Night”, Bay Fisher tarafından yapıldı ve Bay Reid ve Bay Wilson’ın katkılarını içeriyordu.
Bay. Brooker, solda, Cream’den Jack Bruce, Bad Company’den Peter Frampton ve Simon Kirke. 1997’de Los Angeles’taki RockWalk’ta onurlandırıldılar. Kredi… Fred Prouser/Reuters
Bay. Brooker, 1990 yılında Bay Fisher, Bay Trower ve Bay Reid ile birlikte “The Prodigal Stranger”ı kaydetmek için Procol Harum’u yeniden başlattı. Procol Harum’un stüdyo albümleri arasındaki uzun boşluklar sırasında – grup 2003’te “The Well’s on Fire”ı ve 2017’de Pete Brown’ın Mr. Reid’in söz yazarı olarak yerini aldığı “Novum”u yayınladı – Mr. Brooker, Procol Harum ile turneye çıktı, grupla birlikte konser verdi. Ringo Starr’ın All-Starr Band’i ve Bill Wyman’ın Rhythm Kings’i ve 2013’te İngiliz İmparatorluğu Nişanı Üyesi olarak tanınmasını sağlayan yardım konserleri düzenledi. 2021’de Procol Harum, “Kayıp Kişiler” ve “Savaş Sağlıklı Değil, ” son bir çift yansıtıcı Brooker-Reid şarkısı.
Bay Brooker, 2021’de grubunu ayık bir şekilde değerlendirdi.
Bay Brooker, Goldmine’a “Çok fazla ritim yapmıyoruz ama iyi bir parça rock yapıyoruz” dedi. “Yine de özünde, insanlara ulaşmaya ve onlara doğru olanı hissettirmeye çalıştığım bir müzik var. Ve aşağı yukarı zıplayacaklarını ve dans etmek isteyeceklerini kastetmiyorum. Gideceklerse iyi. Ama demek istediğim, eğer yüzlerinden aşağı bir gözyaşı yuvarlandığını görseydim, bu iyi bir tepki olurdu – insanlara sadece yüzeyde değil, içlerinde bir yerde duygularına ulaşmak.”
Bay Brooker kanser tedavisi görüyordu, grubun ölümünü doğrulayan bir bildiride söylendi.
Grenli, yıpranmış bir sesi ve müjde, klasik müzik, blues ve İngiliz müzikholüne batmış bir piyano stili ile Bay Brooker, Procol Harum’u şatafatlı ve kaprisli, orkestral ihtişam ve rock’ı karıştıran şarkılarda yönetti. sürmek. Bay Brooker, Procol Harum’un neredeyse tüm müziklerini besteledi; Grupla birlikte performans sergilemeyen Keith Reid, edebi ve tarihi imalar içeren ve bazen aynı anda uzun hikayeler anlatan sözler verdi.
“A Whiter Shade of Pale” hem ilk hem de en büyük hit olmasına ve grup şovmenlikten kararlı bir şekilde kaçınmasına rağmen, Procol Harum beş yıllık bir kariyer sürdürdü. 1977’ye kadar düzenli olarak kayıt yaptı ve turneye çıktı ve 2017 yılına kadar albüm yapmaya devam etmek için Bay Brooker liderliğindeki kadrolarda düzensiz bir şekilde yeniden gruplandı. Grubun açıklamasında Bay Brooker, “bireyselliği, bütünlüğü ve bazen inatçı eksantrikliği ile dikkat çekiciydi. Mordanalı zekâsı ve gülünçlüğe duyduğu iştah, onu paha biçilmez bir öykücü yaptı (ve onun şarkılar arası gerçeküstü şakası, Procol Harum’un performanslarının ağırlığıyla büyüleyici bir tezat oluşturuyordu).”
“A Whiter Shade of Pale”, akor ilerlemesi için Johann Sebastian Bach’ın “Air on a G String”inden yararlandı; Matthew Fisher’ın organı görkemli bir melodiyle açıldı ve Bay Brooker, Bay Reid’in şarkı sözlerinin gerçeküstü paradokslarını kasvetli bir şekilde sunan bir karşı melodi söyledi. 2009 yılında, Bay Fisher, şarkıyı bestelemek için ortak bir kredi almak için başarılı bir şekilde dava açtı.
Procol Harum’un klasik etkiler, özenle hazırlanmış şiirsel sözler ve uzun bestelerden oluşan kombinasyonu onu progresif rock’ın öncüsü yaptı, ancak Bay Brooker alışkanlıkla bu kategoriden vazgeçti. 2021’de Goldmine dergisine “Prog – başladığımızda icat edilmedi” dedi. “Yaptığımız işte her zaman ilerici olmaya çalışıyoruz. Böylece ilk albümümüzü yaptık ve ardından ilerlemeye, ilerlemeye çalıştık.”
Bay. Brooker, 2020’de Londra’daki O2 Arena’da sahne aldı. Procul Harum, elli yıl boyunca sahne aldı. Kredi… Gareth Cattermole/Getty Images
Gary Brooker 29 Mayıs 1945’te Londra’da doğdu. Babası Harry Brooker bir müzisyendi; Gary büyürken piyano, kornet, trombon, gitar ve banjo öğrendi. Harry Brooker, Gary 11 yaşındayken öldü ve annesi Violet May Brooker, bir fabrika montaj hattında iş buldu.
Bay Brooker, müzisyen olarak çalışmak için okulu bıraktı ve 1950’lerin sonunda, büyük ölçüde Amerikan R&B şarkılarının seslendirildiği Paramounts’ta çalmaya başladı. Paramounts 1966’da dağıldıklarında, Rolling Stones ve Beatles ile faturaları paylaşmışlardı; Daha sonra, Bay Brooker eski Beatles ile stüdyo seansları ve konserler oynayacaktı.
Bay. Brooker, Bay Reid ile yazmaya başladığı şarkıları çalmak için Bay Fisher’ın da dahil olduğu yeni bir grup kurdu: Yakında Procol Harum olarak yeniden adlandırılan Pinewoods, Latince’yi “bu şeylerin ötesinde” olarak parçaladı. Yeni grubun piyano ve org kombinasyonu İngiliz rock’ta nadirdi, ancak Amerikan gospel grupları, Rock grubu Band’ın yaptığı gibi kullandı. Bay Brooker, grup için ilk fikrini “biraz klasik, biraz Bob Dylan, biraz Ray Charles” olarak tanımladı.
Procol Harum’un stüdyo müzisyenleriyle yaptığı ilk kayıt oturumu “A Whiter Shade of Pale”i verdi. Bir hit olduğunda, gitarist Robin Trower ve Paramounts’ta bulunan davulcu BJ Wilson, kendi adını taşıyan 1967 ilk albümünü kaydetmek için Procol Harum’a katıldı. Yapısal hırsları, beş parçalı, 18 dakikalık “In Held ‘Twas in I” süitini içeren 1968 albümü “Shine On Brightly” ile genişledi.
Bay Brooker, 1968’de Françoise Riedo ile evlendi. O ondan kurtuldu.
Procol Harum’un 1969 tarihli “A Salty Dog” albümünün başlık parçasında Mr. Brooker’ın dramatik bir orkestra düzenlemesi yer aldı ve Procol Harum kısa süre sonra orkestralarla konser vermeye başladı. 1971 albümü “Live in Concert with the Edmonton Symphony Orchestra”, Procol Harum’un ilk albümünden “Conquistador”un kapsamlı bir yeniden çevrimiyle ona bir Amerikan hiti getirdi. O zamana kadar hem Bay Fisher hem de Bay Trower, Procol Harum’dan ayrılmıştı ve Bay Brooker grubun açık ara lideriydi. 1973 albümü “Grand Hotel” orkestrasyonla şenlendi; 1974 tarihli “Egzotik Kuşlar ve Meyveler” onu kesinlikle reddetti. Şarkı yazarları Jerry Lieber ve Mike Stoller, 1975’te “Procol’s Ninth”i ürettiler.
1977’de Bay Brooker, “Şu an için Procol Harum’un söyleyecek başka bir şeyi olmadığına” karar verdi. 1970’lerin sonlarında Eric Clapton’ın grubuna katılarak turneler ve kayıtlar yaptı ve solo albümler yaptı. Bay Brooker’ın 1985 albümü “Echoes in the Night”, Bay Fisher tarafından yapıldı ve Bay Reid ve Bay Wilson’ın katkılarını içeriyordu.
Bay. Brooker, solda, Cream’den Jack Bruce, Bad Company’den Peter Frampton ve Simon Kirke. 1997’de Los Angeles’taki RockWalk’ta onurlandırıldılar. Kredi… Fred Prouser/Reuters
Bay. Brooker, 1990 yılında Bay Fisher, Bay Trower ve Bay Reid ile birlikte “The Prodigal Stranger”ı kaydetmek için Procol Harum’u yeniden başlattı. Procol Harum’un stüdyo albümleri arasındaki uzun boşluklar sırasında – grup 2003’te “The Well’s on Fire”ı ve 2017’de Pete Brown’ın Mr. Reid’in söz yazarı olarak yerini aldığı “Novum”u yayınladı – Mr. Brooker, Procol Harum ile turneye çıktı, grupla birlikte konser verdi. Ringo Starr’ın All-Starr Band’i ve Bill Wyman’ın Rhythm Kings’i ve 2013’te İngiliz İmparatorluğu Nişanı Üyesi olarak tanınmasını sağlayan yardım konserleri düzenledi. 2021’de Procol Harum, “Kayıp Kişiler” ve “Savaş Sağlıklı Değil, ” son bir çift yansıtıcı Brooker-Reid şarkısı.
Bay Brooker, 2021’de grubunu ayık bir şekilde değerlendirdi.
Bay Brooker, Goldmine’a “Çok fazla ritim yapmıyoruz ama iyi bir parça rock yapıyoruz” dedi. “Yine de özünde, insanlara ulaşmaya ve onlara doğru olanı hissettirmeye çalıştığım bir müzik var. Ve aşağı yukarı zıplayacaklarını ve dans etmek isteyeceklerini kastetmiyorum. Gideceklerse iyi. Ama demek istediğim, eğer yüzlerinden aşağı bir gözyaşı yuvarlandığını görseydim, bu iyi bir tepki olurdu – insanlara sadece yüzeyde değil, içlerinde bir yerde duygularına ulaşmak.”