Walter W. Naumburg Vakfı’nın rehberliği ve etkili ödüllerinin 50 yıl boyunca bir dizi önemli klasik müzik kariyerini ilerletmesine yardımcı olan Lucy Rowan Mann, 16 Ocak’ta Manhattan’daki evinde öldü. 100 yaşındaydı.
Kızı Lisa Mann Marotta, nedenin Covid-19 olduğunu söyledi.
Mann, başkanı ve ünlü Juilliard Yaylı Çalgılar Dörtlüsü’nün kurucu birinci kemancısı olan kocası Robert Mann ile birlikte yönettiği vakfın icra direktörüydü. Yönetim ve bağış toplama işlerini yürütürken, 2018’de vefat eden Bay Mann, yarışmanın müzikal yönlerine ve yargılamaya odaklandı.
Ancak 1972 yılında Naumburg Vakfı’nda başlayıp bu yıla kadar devam eden Bayan Mann, ofis işlerinden fazlasını yaptı. Genç Naumburg kazananları için performanslar planladı, onlar için tanıtım yaptı ve hatta seyahat ayarladı. Çift, iyi yağlanmış bir makineydi; 1978’de açılış Naumburg Flüt Yarışmasını kazanan Carol Wincenc, bir röportajda Manns’ın “en yüksek düzeyde ekip çalışması sergilediğini” söyledi. ”
Önde gelen kariyerlere sahip Naumburg kazananları arasında, Bayan Wincenc’e ek olarak, keman solistleri Leonidas Kavakos ve Nadja Salerno-Sonnenberg; New York Filarmoni Orkestrası’nın şefi Frank Huang; piyanistler Andre-Michel Schub, Stephen Hough ve Anton Nel; klarnetçi Charles Neidich; ve çellist Colin Carr. Kazanan şarkıcılar arasında Julia Bullock, Dawn Upshaw ve Lucy Shelton yer alıyor.
Müzik yarışmaları genellikle bir kariyer inşa etmede, para ödülü, konser tarihleri ve halka açık onay sunmada kilit parçalardır, ancak baskı altında olabilirler ve genellikle teknik parlaklığa kişilikten daha fazla değer verdikleri için eleştirilirler.
Ancak Bay Mann 1985 tarihli bir New York Times makalesinde şöyle yazmıştı: “Yarışma, olması gerektiği kadar müzikal, insancıl ve kültürel olarak anlamlıdır. Müzisyenler, Mann Hanım’ın yarışmacılara gösterdiği özen ve yönetimin bu insanlığı getirdiğini söyledi.
1925’te kurulan Naumburg Vakfı, 1926’da yıllık ödülleri yönetmeye başladı. Robert Mann, 1941’de Naumburg Keman Ödülü’nü kazandı.
Ödül kategorileri her yıl enstrümanlar arasında değişmektedir. Başlangıçta piyanistleri, çellistleri ve kemancıları içeriyorlardı, ancak rekabet vokalistleri, oda topluluklarını ve flütçüleri kapsayacak şekilde genişledi ve ayrıca dönüşümlü olarak başka enstrümanlar da içeriyor. 2022 Naumburg Yarışması saksofoncular için olacak.
Birincilik ödülü kazananlar 25.000 ABD Doları ve iki New York resitali alır ve onlar için bir çalışma yaptırılır.
Ms. Mann ayrıca 20. yüzyıl Amerikan bestecileri hakkında daha fazla farkındalık yaratmayı kendine misyon edindi. Naumburg Vakfı’nın merkezinin bulunduğu Manhattan Müzik Okulu’ndaki ofisinde, çağdaş besteciler için doğum günü kutlamaları düzenlediği, öğrencilere müzik tarihi hakkında daha fazla bilgi edinmeleri için onları teşvik etmek için şeker rüşvet verdiği biliniyordu.
Lucille Ida Zeitlin, 20 Haziran 1921’de Brooklyn’de doğdu. O ve iki kardeşi, anneleri Rose Kuschner tarafından büyütüldü. Babaları Irving Allen Zeitlin, bir gece kulübü yöneticisiydi. Bayan Mann 2013’te The Times’a “Babam bir alçak ve çapkındı” dedi. “O asla ortalıkta yoktu. ”
Brooklyn’de devlet lisesine gitti ve oyunculuk okumak için Brooklyn Koleji’ne gitti, ancak okulu bıraktı ve Washington’a taşındı. Orada, Amerika Katolik Üniversitesi’nde ders veren ve daha sonra The New York Times için tiyatro eleştirmeni olan Walter Kerr’ın altında drama okudu. Dünya Savaşı sırasında, Savaş Departmanında ve başka yerlerde çeşitli sekreterlik görevlerinde çalıştı.
Orduda görev yapan ve daha sonra İngilizce profesörü olan Mark Rowan ile evliliği, sekiz yıl sonra boşanmayla sonuçlandı.
New York’a döndü ve 1947’de Juilliard Okulu’ndaki konserlerin yöneticisi oldu. Bay Mann ile Juilliard Yaylı Çalgılar Dörtlüsü’nü yönetirken tanıştı. 1949’da evlendiler.
Naumburg Vakfı’ndaki çalışmalarına ek olarak, Mann’lar Lyric Trio’da birlikte performans sergilediler: Bayan Mann, Bay Mann ve piyanist Leonid Hambro’nun çaldığı müzikler üzerine Rudyard Kipling ve Hans Christian Andersen’dan halk hikayeleri anlattı. 1962’de The Times için Carnegie Hall’da bir Lyric Trio konserini inceleyen Eric Salzman, performanslarını “esprili, sivri ve keyifli” olarak nitelendirdi. ”
Aynı zamanda bir kemancı olan oğulları Nicholas Mann, Robert Mann’in bestelediği Mann ailesi merkezli Baca Ensemble’ın bir parçası olarak onlarla zaman zaman sahne aldı. 1986 Times’ın Carnegie Hall’daki bir grubun performansını incelemesinde Allen Hughes, “Bayan Rowan ikna edici bir okuyucu, Bay Mann’in notaları ciddi ve iyi işlenmiş ve bu performanslarda kelimeler ve müzik dostane bir şekilde bir arada var oldu. ”
Bayan Mann aynı zamanda bir sanatçıydı: Resme hobi olarak başladı, ancak daha sonra hayatında daha ciddi hale geldi ve 2017 ve 2019’da Manhattan’daki Tenri Kültür Enstitüsü’ndeki parlak soyut çalışmalarının retrospektiflerinde doruğa ulaştı.
Bayan Mann, iki çocuğuna ek olarak, beş torunu ve iki torununun torunu tarafından hayatta kaldı.
Kızı Lisa Mann Marotta, nedenin Covid-19 olduğunu söyledi.
Mann, başkanı ve ünlü Juilliard Yaylı Çalgılar Dörtlüsü’nün kurucu birinci kemancısı olan kocası Robert Mann ile birlikte yönettiği vakfın icra direktörüydü. Yönetim ve bağış toplama işlerini yürütürken, 2018’de vefat eden Bay Mann, yarışmanın müzikal yönlerine ve yargılamaya odaklandı.
Ancak 1972 yılında Naumburg Vakfı’nda başlayıp bu yıla kadar devam eden Bayan Mann, ofis işlerinden fazlasını yaptı. Genç Naumburg kazananları için performanslar planladı, onlar için tanıtım yaptı ve hatta seyahat ayarladı. Çift, iyi yağlanmış bir makineydi; 1978’de açılış Naumburg Flüt Yarışmasını kazanan Carol Wincenc, bir röportajda Manns’ın “en yüksek düzeyde ekip çalışması sergilediğini” söyledi. ”
Önde gelen kariyerlere sahip Naumburg kazananları arasında, Bayan Wincenc’e ek olarak, keman solistleri Leonidas Kavakos ve Nadja Salerno-Sonnenberg; New York Filarmoni Orkestrası’nın şefi Frank Huang; piyanistler Andre-Michel Schub, Stephen Hough ve Anton Nel; klarnetçi Charles Neidich; ve çellist Colin Carr. Kazanan şarkıcılar arasında Julia Bullock, Dawn Upshaw ve Lucy Shelton yer alıyor.
Müzik yarışmaları genellikle bir kariyer inşa etmede, para ödülü, konser tarihleri ve halka açık onay sunmada kilit parçalardır, ancak baskı altında olabilirler ve genellikle teknik parlaklığa kişilikten daha fazla değer verdikleri için eleştirilirler.
Ancak Bay Mann 1985 tarihli bir New York Times makalesinde şöyle yazmıştı: “Yarışma, olması gerektiği kadar müzikal, insancıl ve kültürel olarak anlamlıdır. Müzisyenler, Mann Hanım’ın yarışmacılara gösterdiği özen ve yönetimin bu insanlığı getirdiğini söyledi.
1925’te kurulan Naumburg Vakfı, 1926’da yıllık ödülleri yönetmeye başladı. Robert Mann, 1941’de Naumburg Keman Ödülü’nü kazandı.
Ödül kategorileri her yıl enstrümanlar arasında değişmektedir. Başlangıçta piyanistleri, çellistleri ve kemancıları içeriyorlardı, ancak rekabet vokalistleri, oda topluluklarını ve flütçüleri kapsayacak şekilde genişledi ve ayrıca dönüşümlü olarak başka enstrümanlar da içeriyor. 2022 Naumburg Yarışması saksofoncular için olacak.
Birincilik ödülü kazananlar 25.000 ABD Doları ve iki New York resitali alır ve onlar için bir çalışma yaptırılır.
Ms. Mann ayrıca 20. yüzyıl Amerikan bestecileri hakkında daha fazla farkındalık yaratmayı kendine misyon edindi. Naumburg Vakfı’nın merkezinin bulunduğu Manhattan Müzik Okulu’ndaki ofisinde, çağdaş besteciler için doğum günü kutlamaları düzenlediği, öğrencilere müzik tarihi hakkında daha fazla bilgi edinmeleri için onları teşvik etmek için şeker rüşvet verdiği biliniyordu.
Lucille Ida Zeitlin, 20 Haziran 1921’de Brooklyn’de doğdu. O ve iki kardeşi, anneleri Rose Kuschner tarafından büyütüldü. Babaları Irving Allen Zeitlin, bir gece kulübü yöneticisiydi. Bayan Mann 2013’te The Times’a “Babam bir alçak ve çapkındı” dedi. “O asla ortalıkta yoktu. ”
Brooklyn’de devlet lisesine gitti ve oyunculuk okumak için Brooklyn Koleji’ne gitti, ancak okulu bıraktı ve Washington’a taşındı. Orada, Amerika Katolik Üniversitesi’nde ders veren ve daha sonra The New York Times için tiyatro eleştirmeni olan Walter Kerr’ın altında drama okudu. Dünya Savaşı sırasında, Savaş Departmanında ve başka yerlerde çeşitli sekreterlik görevlerinde çalıştı.
Orduda görev yapan ve daha sonra İngilizce profesörü olan Mark Rowan ile evliliği, sekiz yıl sonra boşanmayla sonuçlandı.
New York’a döndü ve 1947’de Juilliard Okulu’ndaki konserlerin yöneticisi oldu. Bay Mann ile Juilliard Yaylı Çalgılar Dörtlüsü’nü yönetirken tanıştı. 1949’da evlendiler.
Naumburg Vakfı’ndaki çalışmalarına ek olarak, Mann’lar Lyric Trio’da birlikte performans sergilediler: Bayan Mann, Bay Mann ve piyanist Leonid Hambro’nun çaldığı müzikler üzerine Rudyard Kipling ve Hans Christian Andersen’dan halk hikayeleri anlattı. 1962’de The Times için Carnegie Hall’da bir Lyric Trio konserini inceleyen Eric Salzman, performanslarını “esprili, sivri ve keyifli” olarak nitelendirdi. ”
Aynı zamanda bir kemancı olan oğulları Nicholas Mann, Robert Mann’in bestelediği Mann ailesi merkezli Baca Ensemble’ın bir parçası olarak onlarla zaman zaman sahne aldı. 1986 Times’ın Carnegie Hall’daki bir grubun performansını incelemesinde Allen Hughes, “Bayan Rowan ikna edici bir okuyucu, Bay Mann’in notaları ciddi ve iyi işlenmiş ve bu performanslarda kelimeler ve müzik dostane bir şekilde bir arada var oldu. ”
Bayan Mann aynı zamanda bir sanatçıydı: Resme hobi olarak başladı, ancak daha sonra hayatında daha ciddi hale geldi ve 2017 ve 2019’da Manhattan’daki Tenri Kültür Enstitüsü’ndeki parlak soyut çalışmalarının retrospektiflerinde doruğa ulaştı.
Bayan Mann, iki çocuğuna ek olarak, beş torunu ve iki torununun torunu tarafından hayatta kaldı.