Yüzyıllarca müzik tarihini kapsayan ve dünyanın dört bir yanından müzisyenleri Pensilvanya’daki dönüştürülmüş bir ahırdaki evine çeken bir pirinç enstrüman koleksiyonu toplayan Almanya doğumlu bir trompetçi olan Franz Streitwieser, 8 Kasım’da bir bakımevinde öldü. Sebring, Fla. 82 yaşındaydı.
Oğlu Bernhard, sebebinin Alzheimer hastalığı olduğunu söyledi.
Mesleği olarak orkestra enstrümanlarının en dışa dönüklerinden biri olan Bay Streitwieser, bir arşivcinin ruhuna sahipti.
Pastoral Pensilvanya’da 19. yüzyıldan kalma sarı-beyaz bir ahır aldı ve onu dünyanın en büyük pirinç enstrüman koleksiyonlarından birine ev sahipliği yapmak ve bir konser alanının yanı sıra hizmet vermek için bir müzeye dönüştürdü. Pottstown’daki Streitwieser Vakfı Trompet Müzesi, 1980’de açıldı ve Avrupa’da yeni bir ev bulduğu 1995 yılına kadar yaklaşık 1.000 parçaya ev sahipliği yaptı.
Bay Streitwieser (STRITE-vee-zer olarak telaffuz edilir) trompetin statüsünü yükseltmeye çalıştı.
Philadelphia Inquirer’a 1983’te, “Birisi tavan arasında eski bir keman bulduğunda, onun bir Stradivarius olduğunu ve değerli olduğunu düşünürler” dedi. Bunu değiştirmek istiyoruz. ”
Valfli trompet, Fransız kornosu ve trombon dahil olmak üzere standart pirinç ücretine ek olarak, müze çeşitli ilginç şeyler sergiledi: İç Savaşta kullanılan omuz üstü trompet, Tunç Çağı Viking trompetlerinin kopyaları, oyulmuş kornolar. fil dişleri. Ziyaretçiler, besteci John Philip Sousa’nın gerçek boyutlu bir karton kesmesi ve İsviçre çobanları için yapılmış, çam ağacından oyulmuş 12 metrelik bir boynuzla karşılaşacaktı.
Bay Streitwieser, müzeyi Pottstown’a yerleştirdi çünkü kendisi ve karısı Katherine, akrabalarına daha yakın olmak için oraya taşınmışlardı. Müzeyi desteklemeye yardımcı olan ünlü kimya şirketi DuPont ailesinin soyundan geliyordu.
Müze, Fairway Farm adlı 17 dönümlük bir arsa üzerindeydi (oda-kahvaltı da vardı) ve çok uzaklardan pirinç adanmışları çekti. Daha sonra Metropolitan Sanat Müzesi’nin enstrüman koleksiyonunun küratörlüğünü yapan müzik tarihçisi Herbert Heyde, 1990’larda Pottstown müzesinin içeriğini kataloglamak için altı ay harcadı.
Ancak Philadelphia’dan yaklaşık 40 mil uzakta ve kültür açısından eyaletin kırsal merkezine daha yakın olan Pottstown, sanat programları için güçlü bir fondan yoksundu ve müzeye katılım gecikti. Bayan Streitwieser’in 1993’teki ölümünden sonra, Bay Streitwieser müzeyi ayakta tutamadı ve hazinesi için yeni bir ev bulmak zorunda kaldı. Yerel üniversiteler ilgi gösterdi, ancak hiçbirinde yer yoktu.
Avusturya kurtarmaya geldi. Linz yakınlarındaki Kremsegg Kalesi, devlet tarafından finanse edilen bir müzik aleti müzesi kuruyordu ve oradaki yetkililer, Bay Streitwieser’in önde gelen bir koleksiyoncu olduğunu biliyorlardı. Sahiplerini almayı teklif ettiler – ve onu da bir danışman olarak. Koleksiyon, 1995 yılında toplandı ve gönderildi.
Franz Xaver Streitwieser, 16 Eylül 1939’da Almanya’nın Laufen kentinde, Avusturya sınırının hemen karşısında bir Bavyera kasabasında doğdu. Çiftçi olan Simon ve Cecilia (Auer) Streitwieser’in beş çocuğundan biriydi.
Franz bir çocukken bir gün annesiyle bir müzik mağazasını ziyaret etti ve parıldayan bir pirinç trompet tarafından kendisine çekildiğini hissetti. Ama aşırı derecede pahalıydı, bu yüzden dükkân sahibi ona mağazanın arka tarafına doğru kararmış, daha az maliyetli bir boruyu gösterdi. Onu satın aldı ve öğretmeni ona bir kutu cila verdikten sonra parladı. Hayatındaki birçok enstrümanın ilkiydi.
Franz kısa süre sonra kasaba orkestrasına katıldı ve Avusturya’daki Mozarteum Üniversitesi Salzburg’a gitti ve 1961’de trompet performansı derecesiyle mezun oldu.
Üniversitedeyken Wilmington, Del’den bir obua ve piyano öğrencisi olan Katherine Schutt ile tanıştı. Onların flörtleri Salzburg ve çevresinde “The Sound of Music”in çekimleri sırasında ortaya çıktı ve çift birkaç sahnede figüran oldu.
Bay Streitwieser ve Bayan Schutt 1963’te evlendiler. Ağırlıklı olarak Bay Streitwieser’in 1965’ten 1972’ye kadar Freiburg Filarmoni’nin ana trompetçisi olduğu Almanya’nın Freiburg kentinde yaşadılar. Düzenli olarak Amerika Birleşik Devletleri’ne seyahat ederek bir yılını New York’ta geçirdi. Juilliard’da okuyor. Çiftin beş çocuğu vardı, bunlardan biri Heinrich bebekken öldü.
Bay Streitwieser, pirinç enstrümanları erkenden Freiburg’da toplamaya başladı – oğlu Bernhard, aile evinin bazen bir trompet tamirhanesine benzediğini söyledi.
1977’de Bay Streitwieser, 18. yüzyılda popüler olan dairesel bir korno olan corno da caccia’nın modern bir versiyonunu tasarlamak için Alman enstrüman yapımcısı Hans Gillhaus ile çalıştı; ona klarinhorn dediler.
Aile 1978’de Pottstown’a taşındı. Bay Streitwieser yerel orkestralarda çaldı ve 1980’de Güney Dakota Üniversitesi’nden müzik alanında yüksek lisans derecesi aldı. Ralph T. Dudgeon ile birlikte, trompet ailesinin o üyesinin öyküsü olan “The Flügelhorn”u (2004) yazdı.
İlk karısının ölümünden sonra Bay Streitwieser, 1994 yılında Katharine Bright ile evlendi ve kısa süre sonra onunla birlikte pirinç koleksiyonu eşliğinde Avusturya’ya taşındı. Çift, yılın yarısını evde boynuzlarının arasında 13. yüzyıldan kalma Kremsegg Kalesi’ndeki bir dairede geçirdi. Geri kalan zamanlarını Florida’da yaşadılar, 2004’te eyaletin orta kesimindeki Galler Gölü’ne taşındılar. Bay Streitwieser bir pirinç beşli kurdu ve yerel festivallerde performans göstermeye devam etti.
Streitwieser koleksiyonu, 2018’de müzik aleti müzesi kapanana kadar Kremsegg’de kaldı. İçeriğinin çoğu Linz Kalesi ve Müzesi’ne veya Yukarı Avusturya’daki diğer müzelere taşındı.
Oğlu Bernhard’a ek olarak, Bay Streitwieser, karısı tarafından hayatta kaldı; oğulları Erik ve Charles; kızı Christiane Bunn; üvey kızı Henrietta Trachsel; bir kız kardeş, Anna Breitkreutz Neumann; ve 13 torun.
Bay Streitwieser ile birlikte müzik de yapan ve pirinç koleksiyonunun kataloglanmasına yardımcı olan Dr. Dudgeon, onu ilk kez 1970’lerde duyduğunu söyledi. Massachusetts’teki bir müzik mağazasından bir ürün almaya gelmişti ve dükkanda çok az pirinç enstrüman kaldığını gördü.
Bay Streitwieser ile tanışması gerektiğini biliyordu, dedi, dükkan sahibi ona “Bavyeralı bir adam geldi ve hepsini satın aldı. ”
Oğlu Bernhard, sebebinin Alzheimer hastalığı olduğunu söyledi.
Mesleği olarak orkestra enstrümanlarının en dışa dönüklerinden biri olan Bay Streitwieser, bir arşivcinin ruhuna sahipti.
Pastoral Pensilvanya’da 19. yüzyıldan kalma sarı-beyaz bir ahır aldı ve onu dünyanın en büyük pirinç enstrüman koleksiyonlarından birine ev sahipliği yapmak ve bir konser alanının yanı sıra hizmet vermek için bir müzeye dönüştürdü. Pottstown’daki Streitwieser Vakfı Trompet Müzesi, 1980’de açıldı ve Avrupa’da yeni bir ev bulduğu 1995 yılına kadar yaklaşık 1.000 parçaya ev sahipliği yaptı.
Bay Streitwieser (STRITE-vee-zer olarak telaffuz edilir) trompetin statüsünü yükseltmeye çalıştı.
Philadelphia Inquirer’a 1983’te, “Birisi tavan arasında eski bir keman bulduğunda, onun bir Stradivarius olduğunu ve değerli olduğunu düşünürler” dedi. Bunu değiştirmek istiyoruz. ”
Valfli trompet, Fransız kornosu ve trombon dahil olmak üzere standart pirinç ücretine ek olarak, müze çeşitli ilginç şeyler sergiledi: İç Savaşta kullanılan omuz üstü trompet, Tunç Çağı Viking trompetlerinin kopyaları, oyulmuş kornolar. fil dişleri. Ziyaretçiler, besteci John Philip Sousa’nın gerçek boyutlu bir karton kesmesi ve İsviçre çobanları için yapılmış, çam ağacından oyulmuş 12 metrelik bir boynuzla karşılaşacaktı.
Bay Streitwieser, müzeyi Pottstown’a yerleştirdi çünkü kendisi ve karısı Katherine, akrabalarına daha yakın olmak için oraya taşınmışlardı. Müzeyi desteklemeye yardımcı olan ünlü kimya şirketi DuPont ailesinin soyundan geliyordu.
Müze, Fairway Farm adlı 17 dönümlük bir arsa üzerindeydi (oda-kahvaltı da vardı) ve çok uzaklardan pirinç adanmışları çekti. Daha sonra Metropolitan Sanat Müzesi’nin enstrüman koleksiyonunun küratörlüğünü yapan müzik tarihçisi Herbert Heyde, 1990’larda Pottstown müzesinin içeriğini kataloglamak için altı ay harcadı.
Ancak Philadelphia’dan yaklaşık 40 mil uzakta ve kültür açısından eyaletin kırsal merkezine daha yakın olan Pottstown, sanat programları için güçlü bir fondan yoksundu ve müzeye katılım gecikti. Bayan Streitwieser’in 1993’teki ölümünden sonra, Bay Streitwieser müzeyi ayakta tutamadı ve hazinesi için yeni bir ev bulmak zorunda kaldı. Yerel üniversiteler ilgi gösterdi, ancak hiçbirinde yer yoktu.
Avusturya kurtarmaya geldi. Linz yakınlarındaki Kremsegg Kalesi, devlet tarafından finanse edilen bir müzik aleti müzesi kuruyordu ve oradaki yetkililer, Bay Streitwieser’in önde gelen bir koleksiyoncu olduğunu biliyorlardı. Sahiplerini almayı teklif ettiler – ve onu da bir danışman olarak. Koleksiyon, 1995 yılında toplandı ve gönderildi.
Franz Xaver Streitwieser, 16 Eylül 1939’da Almanya’nın Laufen kentinde, Avusturya sınırının hemen karşısında bir Bavyera kasabasında doğdu. Çiftçi olan Simon ve Cecilia (Auer) Streitwieser’in beş çocuğundan biriydi.
Franz bir çocukken bir gün annesiyle bir müzik mağazasını ziyaret etti ve parıldayan bir pirinç trompet tarafından kendisine çekildiğini hissetti. Ama aşırı derecede pahalıydı, bu yüzden dükkân sahibi ona mağazanın arka tarafına doğru kararmış, daha az maliyetli bir boruyu gösterdi. Onu satın aldı ve öğretmeni ona bir kutu cila verdikten sonra parladı. Hayatındaki birçok enstrümanın ilkiydi.
Franz kısa süre sonra kasaba orkestrasına katıldı ve Avusturya’daki Mozarteum Üniversitesi Salzburg’a gitti ve 1961’de trompet performansı derecesiyle mezun oldu.
Üniversitedeyken Wilmington, Del’den bir obua ve piyano öğrencisi olan Katherine Schutt ile tanıştı. Onların flörtleri Salzburg ve çevresinde “The Sound of Music”in çekimleri sırasında ortaya çıktı ve çift birkaç sahnede figüran oldu.
Bay Streitwieser ve Bayan Schutt 1963’te evlendiler. Ağırlıklı olarak Bay Streitwieser’in 1965’ten 1972’ye kadar Freiburg Filarmoni’nin ana trompetçisi olduğu Almanya’nın Freiburg kentinde yaşadılar. Düzenli olarak Amerika Birleşik Devletleri’ne seyahat ederek bir yılını New York’ta geçirdi. Juilliard’da okuyor. Çiftin beş çocuğu vardı, bunlardan biri Heinrich bebekken öldü.
Bay Streitwieser, pirinç enstrümanları erkenden Freiburg’da toplamaya başladı – oğlu Bernhard, aile evinin bazen bir trompet tamirhanesine benzediğini söyledi.
1977’de Bay Streitwieser, 18. yüzyılda popüler olan dairesel bir korno olan corno da caccia’nın modern bir versiyonunu tasarlamak için Alman enstrüman yapımcısı Hans Gillhaus ile çalıştı; ona klarinhorn dediler.
Aile 1978’de Pottstown’a taşındı. Bay Streitwieser yerel orkestralarda çaldı ve 1980’de Güney Dakota Üniversitesi’nden müzik alanında yüksek lisans derecesi aldı. Ralph T. Dudgeon ile birlikte, trompet ailesinin o üyesinin öyküsü olan “The Flügelhorn”u (2004) yazdı.
İlk karısının ölümünden sonra Bay Streitwieser, 1994 yılında Katharine Bright ile evlendi ve kısa süre sonra onunla birlikte pirinç koleksiyonu eşliğinde Avusturya’ya taşındı. Çift, yılın yarısını evde boynuzlarının arasında 13. yüzyıldan kalma Kremsegg Kalesi’ndeki bir dairede geçirdi. Geri kalan zamanlarını Florida’da yaşadılar, 2004’te eyaletin orta kesimindeki Galler Gölü’ne taşındılar. Bay Streitwieser bir pirinç beşli kurdu ve yerel festivallerde performans göstermeye devam etti.
Streitwieser koleksiyonu, 2018’de müzik aleti müzesi kapanana kadar Kremsegg’de kaldı. İçeriğinin çoğu Linz Kalesi ve Müzesi’ne veya Yukarı Avusturya’daki diğer müzelere taşındı.
Oğlu Bernhard’a ek olarak, Bay Streitwieser, karısı tarafından hayatta kaldı; oğulları Erik ve Charles; kızı Christiane Bunn; üvey kızı Henrietta Trachsel; bir kız kardeş, Anna Breitkreutz Neumann; ve 13 torun.
Bay Streitwieser ile birlikte müzik de yapan ve pirinç koleksiyonunun kataloglanmasına yardımcı olan Dr. Dudgeon, onu ilk kez 1970’lerde duyduğunu söyledi. Massachusetts’teki bir müzik mağazasından bir ürün almaya gelmişti ve dükkanda çok az pirinç enstrüman kaldığını gördü.
Bay Streitwieser ile tanışması gerektiğini biliyordu, dedi, dükkan sahibi ona “Bavyeralı bir adam geldi ve hepsini satın aldı. ”