Çoğu Adalet Bakanlığı’nda olmak üzere altmış yıl boyunca dört Demokrat cumhurbaşkanına hizmet eden ve Watergate ve Abscam rüşvet operasyonu da dahil olmak üzere büyük soruşturmaların kovuşturulmasına yardımcı olan Philip B. Heymann, Salı günü Los Angeles’taki evinde öldü. 89 yaşındaydı.
Kızı Dr. Jody Heymann, nedeninin felç komplikasyonları olduğunu söyledi.
Bay Heymann (YÜKSEK adam olarak telaffuz edilir) Kennedy, Johnson, Carter ve Clinton yönetimlerinde bir dizi siyasi atamada görev yaptı. Son rolü, Başsavcı Janet Reno’nun Clinton Adalet Departmanında ikinci komutan yardımcısıydı. Hükümetteki görevleri arasında Harvard Hukuk Okulu’nda ders verdi ve uzmanlaştığı iki konu olan suç ve terörizm üzerine kitaplar yazdı.
Kariyeri boyunca, kendisini sık sık hakim görüş veya uygulamalara karşı çıkarken buldu.
1960’larda, o zamanlar 30’lu yaşlarının ortalarında ve Dışişleri Bakanlığı’nda olan Bay Heymann, FBI’ın en güçlü direktörü J. Edgar Hoover’ın, şüpheli olması durumunda yurtdışındaki Amerikalıların izlenmesini emrettiğini öğrendiğinde çok öfkelendi. onların sol siyasetinin Bay Heymann, uygulamanın sona ermesine yardımcı olan sivil özgürlüklerin ihlali olarak uygulamaya dikkat çekti.
1994 yılında, Bay Clinton’ın başsavcı yardımcısı ve ceza adaleti politikasının temsilcisi olarak görev yaparken, yönetimin kapsamlı suç yasa tasarısındaki bazı hükümlere karşı çıktı. Ona göre, düşük seviyeli uyuşturucu suçluları için zorunlu asgari cezalar dayatmak, yeni hapishaneler inşa etmek için yaklaşık 10 milyar dolar harcamak ve mükerrer suçluları ömür boyu hapse atmak (“üç grev ve sen dışarı”) – bu önlemler kitlesel sonuçlara yol açacaktır. hapsetme ve ırksal farklılıklar ve suçu durdurmak için çok az şey yapar. Suç yasası kabul edilmeden önce işinden aniden istifa etti.
Sn. Heymann, 1995 yılında Senato Whitewater Özel Komitesi önünde ifade verdi. Kredi. . . David Scull/The New York Times
Akıl hocalarından biri Watergate özel savcısı Archibald Cox’du. Bay Cox, Kennedy yönetiminde başsavcı iken Bay Heymann onun için çalışmıştı ve Bay Heymann 1969’da Harvard Hukuk Okulu’nda ders vermeye başladığında meslektaşları oldular. Bay Cox, 1973’te Watergate’i soruşturmak üzere özel savcı olarak atandığında Bay Heymann, işe aldığı ilk kişilerden biriydi.
Bay Heymann, gizli bilgilerin haber medyasına sızmasını durdurması gerektiği için bu adı taşıyan Beyaz Saray “tesisatçılar” birimini araştırdı. Ve Başkan Richard M. Nixon’ın en üst düzey yardımcılarından John D. Ehrlichman’ı, Washington’daki Watergate’deki Demokratik Ulusal Komite’nin karargahına yapılan hırsızlığın örtbas edilmesindeki rolü nedeniyle başarılı bir şekilde kovuşturan hukuk ekibinin bir parçasıydı. karmaşık.
Bay Cox, Başkanlık Kampanya Faaliyetleri üzerine Senato Seçici Komitesi tarafından düzenlenen ve Kuzey Carolina’dan Senatör Sam Ervin tarafından yönetilen Watergate oturumlarının televizyonda yayınlanmaması gerektiğine inanıyordu çünkü bu tür bir tanıtım davayı tehlikeye atabilirdi, ancak bunu Bay Heymann’a bıraktı. bu iddiayı mahkemede dile getirin.
Sn. Heymann, sanıkların haklarına ilgi göstermekle halkın dışlanması gerektiğini gereğinden fazla savunmamak arasında ince bir çizgide yürüdüğü için övüldü. Daha sonra, bu çabayı istemeden de olsa kaybettiğini, çünkü Bay Cox’un ulusun sürecin gelişmesini izlemesini engellemeye çalışan bir adam olarak algılanmasını önlemek istediğini yazdı. Duruşmaların televizyonda yayınlanması, Nixon aleyhindeki davanın oluşturulmasında önemli bir rol oynadı.
Watergate hakkında bir kitap olan “Not Above the Law”ın (1977) yazarı James Doyle, Bay Heymann’ın “Archibald Cox’a bir oğul kadar yakın” olduğunu yazdı. Bay Cox, Nixon’ın 1973’te Cumartesi Gecesi Katliamı’nda onu görevden almasının ardından kahramanca bir konuma geldi, çünkü sözde Nixon, Bay Cox’u kovmayı reddeden iki üst düzey Adalet Bakanlığı yetkilisini görevden aldı. Ama o zamandan önce bile Bay Cox, Bay Heymann için bir ilham kaynağı olmuştu.
Bay Heymann, yaşamının sonlarına doğru yayınlanmamış bir anı kitabında, kamu hizmetinin, Bay Cox’un Nixon’a karşı dururken gösterdiği türden bir cesaret gerektirdiğini yazmıştı.
Bay Heymann, “Kamu hizmetine girmek isteyenler için, görevinizin herhangi bir başkanın emirlerinden daha derin olduğunu unutmayın” diye yazdı.
Siyasi iyilik veya ilerleme için güvenilirliğinizi ve itibarınızı takas etmeyin” dedi. “Yasaya, ülkenin değerlerine sadık olun ve başkaları bu idealleri tehdit ettiğinde ayağa kalkacak cesarete sahip olun. ”
Philip Benjamin Heymann, 30 Ekim 1932’de Pittsburgh’da doğdu. Babası Sidney bir sigorta satıcısıydı; annesi Bessie (Kann) Heymann, bir toplum hizmeti gönüllüsüydü.
Philip, felsefe lisans derecesini 1954’te Yale’den aldı, Paris’teki Sorbonne’da Fulbright bursu aldı, daha sonra Maryland’deki Andrews Hava Kuvvetleri Üssü’nde bulunan Hava Kuvvetleri’nin Özel Soruşturma Bürosu’nda iki yıl görev yaptı. 1960 yılında Harvard Hukuk Fakültesi’nden mezun olduktan sonra, esasen sivil özgürlükleri kısıtlayan davalarda birçok muhalefetiyle tanınan Yüksek Mahkeme Yardımcısı John M. Harlan’da katiplik yaptı.
Sn. Heymann, 1954’te Ann Ross ile evlendi; 1948’de Pittsburgh’da o 13, o ise 16 yaşındayken bir dansta tanışmışlar ve o bir arkadaşına onunla evleneceğini söylemiş. Ondan kurtulur. O ve kızlarına ek olarak, Stephen adında bir oğlu vardır; dört torun ve iki torun. Sally olarak bilinen kız kardeşi Sidney, 1991 yılında öldü.
Bay Heymann’ın yüksek profilli soruşturmaları arasında, 1970’lerin sonlarında kamu görevlilerini, siyasi iyilikler karşılığında Arap şeyhleri gibi davranan ajanlardan rüşvet alırken yakalayan F. B. I. sokma operasyonu olan Abscam vardı. 2013 yapımı “American Hustle” filmine ilham veren operasyon, bir ABD senatörü – New Jersey Demokratı Harrison A. Williams Jr.’ın yanı sıra altı Kongre üyesi ve bir düzineden fazla suçlunun mahkum edilmesine yol açtı.
Soruşturmanın taktikleri tuzak olarak eleştirildi. Ancak soruşturmayı F.B.I. direktörü Clarence Kelly ile koordine eden Bay Heymann, diğer dolandırıcıların kalbine korku saldıklarını söyleyerek bu taktikleri savundu.
The Harvard Crimson’a, “Gizli bir muhbir bize, insanların başka bir Abscam’ın parçası olmasından endişe ettikleri için rüşvet vermekten veya almaktan korktuklarını söylüyor” dedi.
Daha sonra işkence kullanımına karşı önde gelen bir ses haline geldi.
Sn. Heymann, 2001 yılında Harvard’da hukuk fakültesinde ders verdi. Kredi. . . Brian Snyder
11 Eylül 2001 saldırılarından önce, Bay Heymann, geniş çapta saygı duyulan bir kitap olan “Terörizm ve Amerika” (1998) yazdı ve burada yabancı veya yerli aktörler tarafından terör saldırılarının meydana gelebileceği konusunda uyarıda bulundu. Amerika Birleşik Devletleri ve sonraki birkaç yılını, bir demokrasinin sivil özgürlükleri kısıtlamadan onları nasıl uzak tutabileceğini keşfetmekle geçirdi.
11 Eylül’den sonra, istihbarat topluluğuna yönelik hükümet danışma kurullarında görev yapması istendi. George W. Bush yönetimi, düşman savaşçılardan bilgi almaya çalışmak için “gelişmiş sorgulama teknikleri” kullanırken, Bay Heymann, işkence kullanımına açıkça karşı çıktı. Sadece insanlık dışı olmakla kalmadı, dedi; aynı zamanda etkisizdi. 12 yıllık bir süre içinde, konuyla ilgili birkaç hükümet yetkilisi toplantısı düzenledi ve bu konuda üç kitap yazdı.
Daha sonraki yıllarda dikkatini, ilaç şirketlerinin opioid krizini körüklemedeki rolleri anlaşılmadan çok önce, opiyatların geniş çapta yayılmasını kısıtlamaya çalışmaya yöneltti.
Kızı, 2019’da bu ölüm ilanı için yaptığı bir röportajda, ona neden hatırlanmak istediğini sorduğunu söyledi.
“İktidara doğruyu söylüyor” dedi. “Devlet hizmetine inanıyordu. Ve önemli mevkilerde bulunsa da kendini bir memur olarak gördü. Hepimizin devletimize katkı sağladığımıza inanıyordu. ”
Kızı Dr. Jody Heymann, nedeninin felç komplikasyonları olduğunu söyledi.
Bay Heymann (YÜKSEK adam olarak telaffuz edilir) Kennedy, Johnson, Carter ve Clinton yönetimlerinde bir dizi siyasi atamada görev yaptı. Son rolü, Başsavcı Janet Reno’nun Clinton Adalet Departmanında ikinci komutan yardımcısıydı. Hükümetteki görevleri arasında Harvard Hukuk Okulu’nda ders verdi ve uzmanlaştığı iki konu olan suç ve terörizm üzerine kitaplar yazdı.
Kariyeri boyunca, kendisini sık sık hakim görüş veya uygulamalara karşı çıkarken buldu.
1960’larda, o zamanlar 30’lu yaşlarının ortalarında ve Dışişleri Bakanlığı’nda olan Bay Heymann, FBI’ın en güçlü direktörü J. Edgar Hoover’ın, şüpheli olması durumunda yurtdışındaki Amerikalıların izlenmesini emrettiğini öğrendiğinde çok öfkelendi. onların sol siyasetinin Bay Heymann, uygulamanın sona ermesine yardımcı olan sivil özgürlüklerin ihlali olarak uygulamaya dikkat çekti.
1994 yılında, Bay Clinton’ın başsavcı yardımcısı ve ceza adaleti politikasının temsilcisi olarak görev yaparken, yönetimin kapsamlı suç yasa tasarısındaki bazı hükümlere karşı çıktı. Ona göre, düşük seviyeli uyuşturucu suçluları için zorunlu asgari cezalar dayatmak, yeni hapishaneler inşa etmek için yaklaşık 10 milyar dolar harcamak ve mükerrer suçluları ömür boyu hapse atmak (“üç grev ve sen dışarı”) – bu önlemler kitlesel sonuçlara yol açacaktır. hapsetme ve ırksal farklılıklar ve suçu durdurmak için çok az şey yapar. Suç yasası kabul edilmeden önce işinden aniden istifa etti.
Sn. Heymann, 1995 yılında Senato Whitewater Özel Komitesi önünde ifade verdi. Kredi. . . David Scull/The New York Times
Akıl hocalarından biri Watergate özel savcısı Archibald Cox’du. Bay Cox, Kennedy yönetiminde başsavcı iken Bay Heymann onun için çalışmıştı ve Bay Heymann 1969’da Harvard Hukuk Okulu’nda ders vermeye başladığında meslektaşları oldular. Bay Cox, 1973’te Watergate’i soruşturmak üzere özel savcı olarak atandığında Bay Heymann, işe aldığı ilk kişilerden biriydi.
Bay Heymann, gizli bilgilerin haber medyasına sızmasını durdurması gerektiği için bu adı taşıyan Beyaz Saray “tesisatçılar” birimini araştırdı. Ve Başkan Richard M. Nixon’ın en üst düzey yardımcılarından John D. Ehrlichman’ı, Washington’daki Watergate’deki Demokratik Ulusal Komite’nin karargahına yapılan hırsızlığın örtbas edilmesindeki rolü nedeniyle başarılı bir şekilde kovuşturan hukuk ekibinin bir parçasıydı. karmaşık.
Bay Cox, Başkanlık Kampanya Faaliyetleri üzerine Senato Seçici Komitesi tarafından düzenlenen ve Kuzey Carolina’dan Senatör Sam Ervin tarafından yönetilen Watergate oturumlarının televizyonda yayınlanmaması gerektiğine inanıyordu çünkü bu tür bir tanıtım davayı tehlikeye atabilirdi, ancak bunu Bay Heymann’a bıraktı. bu iddiayı mahkemede dile getirin.
Sn. Heymann, sanıkların haklarına ilgi göstermekle halkın dışlanması gerektiğini gereğinden fazla savunmamak arasında ince bir çizgide yürüdüğü için övüldü. Daha sonra, bu çabayı istemeden de olsa kaybettiğini, çünkü Bay Cox’un ulusun sürecin gelişmesini izlemesini engellemeye çalışan bir adam olarak algılanmasını önlemek istediğini yazdı. Duruşmaların televizyonda yayınlanması, Nixon aleyhindeki davanın oluşturulmasında önemli bir rol oynadı.
Watergate hakkında bir kitap olan “Not Above the Law”ın (1977) yazarı James Doyle, Bay Heymann’ın “Archibald Cox’a bir oğul kadar yakın” olduğunu yazdı. Bay Cox, Nixon’ın 1973’te Cumartesi Gecesi Katliamı’nda onu görevden almasının ardından kahramanca bir konuma geldi, çünkü sözde Nixon, Bay Cox’u kovmayı reddeden iki üst düzey Adalet Bakanlığı yetkilisini görevden aldı. Ama o zamandan önce bile Bay Cox, Bay Heymann için bir ilham kaynağı olmuştu.
Bay Heymann, yaşamının sonlarına doğru yayınlanmamış bir anı kitabında, kamu hizmetinin, Bay Cox’un Nixon’a karşı dururken gösterdiği türden bir cesaret gerektirdiğini yazmıştı.
Bay Heymann, “Kamu hizmetine girmek isteyenler için, görevinizin herhangi bir başkanın emirlerinden daha derin olduğunu unutmayın” diye yazdı.
Siyasi iyilik veya ilerleme için güvenilirliğinizi ve itibarınızı takas etmeyin” dedi. “Yasaya, ülkenin değerlerine sadık olun ve başkaları bu idealleri tehdit ettiğinde ayağa kalkacak cesarete sahip olun. ”
Philip Benjamin Heymann, 30 Ekim 1932’de Pittsburgh’da doğdu. Babası Sidney bir sigorta satıcısıydı; annesi Bessie (Kann) Heymann, bir toplum hizmeti gönüllüsüydü.
Philip, felsefe lisans derecesini 1954’te Yale’den aldı, Paris’teki Sorbonne’da Fulbright bursu aldı, daha sonra Maryland’deki Andrews Hava Kuvvetleri Üssü’nde bulunan Hava Kuvvetleri’nin Özel Soruşturma Bürosu’nda iki yıl görev yaptı. 1960 yılında Harvard Hukuk Fakültesi’nden mezun olduktan sonra, esasen sivil özgürlükleri kısıtlayan davalarda birçok muhalefetiyle tanınan Yüksek Mahkeme Yardımcısı John M. Harlan’da katiplik yaptı.
Sn. Heymann, 1954’te Ann Ross ile evlendi; 1948’de Pittsburgh’da o 13, o ise 16 yaşındayken bir dansta tanışmışlar ve o bir arkadaşına onunla evleneceğini söylemiş. Ondan kurtulur. O ve kızlarına ek olarak, Stephen adında bir oğlu vardır; dört torun ve iki torun. Sally olarak bilinen kız kardeşi Sidney, 1991 yılında öldü.
Bay Heymann’ın yüksek profilli soruşturmaları arasında, 1970’lerin sonlarında kamu görevlilerini, siyasi iyilikler karşılığında Arap şeyhleri gibi davranan ajanlardan rüşvet alırken yakalayan F. B. I. sokma operasyonu olan Abscam vardı. 2013 yapımı “American Hustle” filmine ilham veren operasyon, bir ABD senatörü – New Jersey Demokratı Harrison A. Williams Jr.’ın yanı sıra altı Kongre üyesi ve bir düzineden fazla suçlunun mahkum edilmesine yol açtı.
Soruşturmanın taktikleri tuzak olarak eleştirildi. Ancak soruşturmayı F.B.I. direktörü Clarence Kelly ile koordine eden Bay Heymann, diğer dolandırıcıların kalbine korku saldıklarını söyleyerek bu taktikleri savundu.
The Harvard Crimson’a, “Gizli bir muhbir bize, insanların başka bir Abscam’ın parçası olmasından endişe ettikleri için rüşvet vermekten veya almaktan korktuklarını söylüyor” dedi.
Daha sonra işkence kullanımına karşı önde gelen bir ses haline geldi.
Sn. Heymann, 2001 yılında Harvard’da hukuk fakültesinde ders verdi. Kredi. . . Brian Snyder
11 Eylül 2001 saldırılarından önce, Bay Heymann, geniş çapta saygı duyulan bir kitap olan “Terörizm ve Amerika” (1998) yazdı ve burada yabancı veya yerli aktörler tarafından terör saldırılarının meydana gelebileceği konusunda uyarıda bulundu. Amerika Birleşik Devletleri ve sonraki birkaç yılını, bir demokrasinin sivil özgürlükleri kısıtlamadan onları nasıl uzak tutabileceğini keşfetmekle geçirdi.
11 Eylül’den sonra, istihbarat topluluğuna yönelik hükümet danışma kurullarında görev yapması istendi. George W. Bush yönetimi, düşman savaşçılardan bilgi almaya çalışmak için “gelişmiş sorgulama teknikleri” kullanırken, Bay Heymann, işkence kullanımına açıkça karşı çıktı. Sadece insanlık dışı olmakla kalmadı, dedi; aynı zamanda etkisizdi. 12 yıllık bir süre içinde, konuyla ilgili birkaç hükümet yetkilisi toplantısı düzenledi ve bu konuda üç kitap yazdı.
Daha sonraki yıllarda dikkatini, ilaç şirketlerinin opioid krizini körüklemedeki rolleri anlaşılmadan çok önce, opiyatların geniş çapta yayılmasını kısıtlamaya çalışmaya yöneltti.
Kızı, 2019’da bu ölüm ilanı için yaptığı bir röportajda, ona neden hatırlanmak istediğini sorduğunu söyledi.
“İktidara doğruyu söylüyor” dedi. “Devlet hizmetine inanıyordu. Ve önemli mevkilerde bulunsa da kendini bir memur olarak gördü. Hepimizin devletimize katkı sağladığımıza inanıyordu. ”