Kocası Alan Bergman ile birlikte “puslu sulu boya hatıraları” ve “aklınızın yel değirmenleri” hakkında dünyaya unutulmaz sözler veren ve üç Akademi Ödülü kazanan Marilyn Bergman, Cumartesi günü Los Angeles’taki evinde öldü. 93 yaşındaydı.
Bir sözcü Jason Lee, nedeninin solunum yetmezliği olduğunu söyledi.
Marvin Hamlisch ve Michel Legrand gibi bestecilerin ezgilerine göre ayarlanmış Bergmans’ın sözleri her yerde yoktu, ama bazen öyle görünüyordu. Uzun yıllar boyunca sözleri her hafta “Maude”, “Good Times” ve “Alice” gibi hit televizyon programlarının açılış jeneriğinde duyuldu. ”
Bergman’lar ve Bay Hamlisch, aynı adlı Robert Redford-Barbra Streisand romantizminden “The Way We Were” ile 1974’teki en iyi şarkı Akademi Ödülü’nü kazandı. (O filmin müziklerinin yer aldığı albüm aynı zamanda Bergmans’a tek Grammy Ödülü’nü kazandırdı. ) Diğer en iyi şarkı kazananı, “The Windmills of Your Mind” (“Bir daire içinde bir daire gibi/Bir tekerlek içinde bir tekerlek gibi”), 1968 yapımı “The Thomas Crown Affair” filmi için Bay Legrand ile birlikte yazılmıştır. Üçüncü Oscarları, Bayan Streisand’ın 1983 yılında yine Bay Legrand ile birlikte yazdığı “Yentl” filminin müzikleri içindi.
Bergman’lar 1983’te New York’ta “Yentl”in galasında Barbra Streisand ile birlikte. O filmin müziği için Michel Legrand ile bir Oscar paylaştılar. Kredi. . . Ron Galella/Barbra Streisand, Reuters aracılığıyla
Oscar kazananları dışında ,diğer popüler şarkıları arasında Frank Sinatra’nın söz yazarı Lew Spence ile yazdığı “Nice ‘n’ Easy” albümünün başlık parçası; 1969 yapımı “Mutlu Son” filminden, müziği Bay Legrand’a ait olan, dokunaklı “Hayatının Geri Kalanını Ne Yapıyorsun” şarkısı; ve Johnny Mandel ile yazılan ve Tony Bennett, Michael Feinstein ve Ms. Streisand gibi sanatçılar tarafından cover’lanan “Where Do You Start?”.
Streisand, 2011’de Bergman’ların şarkılarından oluşan “What Matters Most” adlı bir albüm çıkardı. “Frank Sinatra Sings Alan and Marilyn Bergman” derlemesi 2019’da yayınlandı.
Televizyon, Bergmans’ın kariyerlerinin de önemli bir parçasıydı. Üç Emmy Ödülü kazandılar: Leonard Rosenman ile birlikte yazılan 1976 TV filmi “Sybil”in müzikleri için; Mr. Hamlisch ile birlikte yazılan ve Mrs. Streisand tarafından 1995 yılında özel bir konserde seslendirilen “Ordinary Miracles” şarkısı; ve Amerikan Film Enstitüsü’nün 1998 özel filmi “100 Years … 100 Movies” için yazılmış bir başka Hamlisch işbirliği olan “A Ticket to Dream”. ”
Ancak sözleri muhtemelen 20. yüzyılın sonlarındaki popüler televizyon dizilerinin izleyicileri tarafından çok daha sık duyuldu. Hit sitcomlar “Maude”, “Alice” ve “Good Times”ın hareketli tema şarkılarının yanı sıra nostaljik komedi dizisi “Brooklyn Bridge” ve drama dizisi “In the Heat of the Heat”in sözlerini yazdılar. Gece. En iyi Neil Diamond ve Ms. Streisand tarafından düet olarak bilinen hitleri “You Don’t Bring Me Flowers”, aslen Norman Lear’ın kısa ömürlü dizisi “All That Glitters” için yazılmıştır. ”
Kariyerinin başlarında, Bayan Bergman şarkı yazarlığı işinde nispeten az sayıda kadından biriydi. NPR ile 2007’de yaptığı bir röportajda, performans hakları organizasyonu ASCAP’ın (Amerikan Besteciler, Yazarlar ve Yayıncılar Derneği) toplantılarına katıldığını hatırladı; bu toplantılarda tek kadınların “ben ve kocalarını temsil eden birçok şarkı yazarı dul eşi olacağı” ‘ mülkler. 1994’ten 2009’a kadar sürdürdüğü bir pozisyon olan ASCAP’ın başkanlığını yapan ilk kadındı.
1980’de Bergman’lar. “Tiyatro ve filmdeki deneyimlerimiz bize ikisinin tamamen farklı türde yazılar gerektirdiğini gösterdi,” dedi Bergman bir keresinde ve filmler her zaman çiftin ilk aşkıydı. Kredi. . . Associated Press
Marilyn Katz, 10 Kasım 1928’de Alan Bergman’ın dört yıl önce doğduğu Brooklyn hastanesinde doğdu. Edith (Arkin) ve Albert Katz’ın kızı, Manhattan’daki Müzik ve Sanat Lisesi’ne, şimdi ise LaGuardia Müzik ve Sanat ve Sahne Sanatları Lisesi’ne gitti.
Bir okul arkadaşı onu, Duke Ellington hit şarkısı “Don’t Get Around Anymore”un sözlerini yazan ve daha sonra “He Ain’t Heavy, He’s My Brother” şarkısını yazan amcası Bob Russell ile tanıştırdı. Marilyn, yazdığı gibi onun için piyano çalmak için okuldan sonra düzenli olarak evine gitti.
New York Üniversitesi’nden psikoloji ve İngilizce lisans derecesini aldığında, müzik kariyeri fikirlerini bir kenara koymuş ve psikolog olmayı planlamıştı. Ama bir kader kazası onu sanata geri gönderdi.
1956’da bir kat merdivenden düştü ve omzunu kırdı. İyileşme sürecinde yardım arayarak Los Angeles’a taşınmış olan ailesiyle birlikte kalmak için uçtu. Bay Russell da öyleydi ve ona baktığında, kendisinin bir şarkı sözü yazmasını önerdi. Sakatlığı nedeniyle piyano çalamadığını yıllar sonra hatırladı, beste yapamadı ve onun yerine şarkı sözü yazmaya karar verdi.
Marilyn Keith adı altında çalışırken, Alan Bergman ile de çalışan Bay Spence ile bir işe girdi. Bay Spence ikisini tanıştırdı ve müzikal ortaklıkları hemen başladı. İki yıl sonra evlendiler.
2010’da “CBS News Sunday Morning” adlı televizyon programında Bay Bergman ile evli kalırken nasıl birlikte çalışmayı başardıkları sorulduğunda, “Kirpilerin sevişme şekli. Dikkatlice. ”
Bayan Bergman’ın kocası, kızı Julie Bergman ve bir torunu gibi ondan sağ kurtulur
2002 yılında American Songwriter dergisine verdiği bir röportajda, Bayan Bergman amatör ve profesyonel bir şarkı yazarı arasındaki farkı “yeniden yazma yeteneği” ve “yazdığınız şeye daha iyisini bulamayacak kadar aşık olmama” olarak tanımladı. yol,”
Bergman’lar 1980’de Songwriters Hall of Fame’e girdiler ve 2013’te Ulusal Kayıt Sanatları ve Bilimleri Akademisi’nden ortak bir Mütevelli Ödülü aldılar.
En çok film ve televizyon çalışmalarıyla tanınmalarına rağmen, Bergman’lar çok başarılı olamasalar da Broadway sahnesi için yazmayı denediler. Başrollerini Barbara Cook ve Arthur Hill’in yazdığı, sözlerini Sammy Fain’in yazdığı ve müziğini Sammy Fain’in yazdığı “Something More!”, 1964’te iki haftadan az sürdü. 1978’de “Ballroom” ile daha başarılı oldular, ama çok değil. 1975 yapımı televizyon filmi “Queen of the Stardust Ballroom”un müziği Billy Goldenberg’e ait bir uyarlama. Bir önceki Broadway şovu “A Chorus Line”ın rekorunu kıran Michael Bennett’in yapımcılığını ve yönetmenliğini yapmasına rağmen, “Ballroom” üç ay sonra kapandı.
Bayan Bergman, 1982’de The New York Times’a “Tiyatro ve filmdeki deneyimlerimiz, bize ikisinin tamamen farklı türde yazılar gerektirdiğini gösterdi” dedi. Ve filmler her zaman çiftin ilk aşkıydı.
“Film için yazarken daha soyut olmamız gerektiğini gördük,” dedi, “çünkü film gerçekten beynin önbilinç kısmıyla, bizim rüya gören kısmımızla daha çok konuşuyor. ”
Bir sözcü Jason Lee, nedeninin solunum yetmezliği olduğunu söyledi.
Marvin Hamlisch ve Michel Legrand gibi bestecilerin ezgilerine göre ayarlanmış Bergmans’ın sözleri her yerde yoktu, ama bazen öyle görünüyordu. Uzun yıllar boyunca sözleri her hafta “Maude”, “Good Times” ve “Alice” gibi hit televizyon programlarının açılış jeneriğinde duyuldu. ”
Bergman’lar ve Bay Hamlisch, aynı adlı Robert Redford-Barbra Streisand romantizminden “The Way We Were” ile 1974’teki en iyi şarkı Akademi Ödülü’nü kazandı. (O filmin müziklerinin yer aldığı albüm aynı zamanda Bergmans’a tek Grammy Ödülü’nü kazandırdı. ) Diğer en iyi şarkı kazananı, “The Windmills of Your Mind” (“Bir daire içinde bir daire gibi/Bir tekerlek içinde bir tekerlek gibi”), 1968 yapımı “The Thomas Crown Affair” filmi için Bay Legrand ile birlikte yazılmıştır. Üçüncü Oscarları, Bayan Streisand’ın 1983 yılında yine Bay Legrand ile birlikte yazdığı “Yentl” filminin müzikleri içindi.
Bergman’lar 1983’te New York’ta “Yentl”in galasında Barbra Streisand ile birlikte. O filmin müziği için Michel Legrand ile bir Oscar paylaştılar. Kredi. . . Ron Galella/Barbra Streisand, Reuters aracılığıyla
Oscar kazananları dışında ,diğer popüler şarkıları arasında Frank Sinatra’nın söz yazarı Lew Spence ile yazdığı “Nice ‘n’ Easy” albümünün başlık parçası; 1969 yapımı “Mutlu Son” filminden, müziği Bay Legrand’a ait olan, dokunaklı “Hayatının Geri Kalanını Ne Yapıyorsun” şarkısı; ve Johnny Mandel ile yazılan ve Tony Bennett, Michael Feinstein ve Ms. Streisand gibi sanatçılar tarafından cover’lanan “Where Do You Start?”.
Streisand, 2011’de Bergman’ların şarkılarından oluşan “What Matters Most” adlı bir albüm çıkardı. “Frank Sinatra Sings Alan and Marilyn Bergman” derlemesi 2019’da yayınlandı.
Televizyon, Bergmans’ın kariyerlerinin de önemli bir parçasıydı. Üç Emmy Ödülü kazandılar: Leonard Rosenman ile birlikte yazılan 1976 TV filmi “Sybil”in müzikleri için; Mr. Hamlisch ile birlikte yazılan ve Mrs. Streisand tarafından 1995 yılında özel bir konserde seslendirilen “Ordinary Miracles” şarkısı; ve Amerikan Film Enstitüsü’nün 1998 özel filmi “100 Years … 100 Movies” için yazılmış bir başka Hamlisch işbirliği olan “A Ticket to Dream”. ”
Ancak sözleri muhtemelen 20. yüzyılın sonlarındaki popüler televizyon dizilerinin izleyicileri tarafından çok daha sık duyuldu. Hit sitcomlar “Maude”, “Alice” ve “Good Times”ın hareketli tema şarkılarının yanı sıra nostaljik komedi dizisi “Brooklyn Bridge” ve drama dizisi “In the Heat of the Heat”in sözlerini yazdılar. Gece. En iyi Neil Diamond ve Ms. Streisand tarafından düet olarak bilinen hitleri “You Don’t Bring Me Flowers”, aslen Norman Lear’ın kısa ömürlü dizisi “All That Glitters” için yazılmıştır. ”
Kariyerinin başlarında, Bayan Bergman şarkı yazarlığı işinde nispeten az sayıda kadından biriydi. NPR ile 2007’de yaptığı bir röportajda, performans hakları organizasyonu ASCAP’ın (Amerikan Besteciler, Yazarlar ve Yayıncılar Derneği) toplantılarına katıldığını hatırladı; bu toplantılarda tek kadınların “ben ve kocalarını temsil eden birçok şarkı yazarı dul eşi olacağı” ‘ mülkler. 1994’ten 2009’a kadar sürdürdüğü bir pozisyon olan ASCAP’ın başkanlığını yapan ilk kadındı.
1980’de Bergman’lar. “Tiyatro ve filmdeki deneyimlerimiz bize ikisinin tamamen farklı türde yazılar gerektirdiğini gösterdi,” dedi Bergman bir keresinde ve filmler her zaman çiftin ilk aşkıydı. Kredi. . . Associated Press
Marilyn Katz, 10 Kasım 1928’de Alan Bergman’ın dört yıl önce doğduğu Brooklyn hastanesinde doğdu. Edith (Arkin) ve Albert Katz’ın kızı, Manhattan’daki Müzik ve Sanat Lisesi’ne, şimdi ise LaGuardia Müzik ve Sanat ve Sahne Sanatları Lisesi’ne gitti.
Bir okul arkadaşı onu, Duke Ellington hit şarkısı “Don’t Get Around Anymore”un sözlerini yazan ve daha sonra “He Ain’t Heavy, He’s My Brother” şarkısını yazan amcası Bob Russell ile tanıştırdı. Marilyn, yazdığı gibi onun için piyano çalmak için okuldan sonra düzenli olarak evine gitti.
New York Üniversitesi’nden psikoloji ve İngilizce lisans derecesini aldığında, müzik kariyeri fikirlerini bir kenara koymuş ve psikolog olmayı planlamıştı. Ama bir kader kazası onu sanata geri gönderdi.
1956’da bir kat merdivenden düştü ve omzunu kırdı. İyileşme sürecinde yardım arayarak Los Angeles’a taşınmış olan ailesiyle birlikte kalmak için uçtu. Bay Russell da öyleydi ve ona baktığında, kendisinin bir şarkı sözü yazmasını önerdi. Sakatlığı nedeniyle piyano çalamadığını yıllar sonra hatırladı, beste yapamadı ve onun yerine şarkı sözü yazmaya karar verdi.
Marilyn Keith adı altında çalışırken, Alan Bergman ile de çalışan Bay Spence ile bir işe girdi. Bay Spence ikisini tanıştırdı ve müzikal ortaklıkları hemen başladı. İki yıl sonra evlendiler.
2010’da “CBS News Sunday Morning” adlı televizyon programında Bay Bergman ile evli kalırken nasıl birlikte çalışmayı başardıkları sorulduğunda, “Kirpilerin sevişme şekli. Dikkatlice. ”
Bayan Bergman’ın kocası, kızı Julie Bergman ve bir torunu gibi ondan sağ kurtulur
2002 yılında American Songwriter dergisine verdiği bir röportajda, Bayan Bergman amatör ve profesyonel bir şarkı yazarı arasındaki farkı “yeniden yazma yeteneği” ve “yazdığınız şeye daha iyisini bulamayacak kadar aşık olmama” olarak tanımladı. yol,”
Bergman’lar 1980’de Songwriters Hall of Fame’e girdiler ve 2013’te Ulusal Kayıt Sanatları ve Bilimleri Akademisi’nden ortak bir Mütevelli Ödülü aldılar.
En çok film ve televizyon çalışmalarıyla tanınmalarına rağmen, Bergman’lar çok başarılı olamasalar da Broadway sahnesi için yazmayı denediler. Başrollerini Barbara Cook ve Arthur Hill’in yazdığı, sözlerini Sammy Fain’in yazdığı ve müziğini Sammy Fain’in yazdığı “Something More!”, 1964’te iki haftadan az sürdü. 1978’de “Ballroom” ile daha başarılı oldular, ama çok değil. 1975 yapımı televizyon filmi “Queen of the Stardust Ballroom”un müziği Billy Goldenberg’e ait bir uyarlama. Bir önceki Broadway şovu “A Chorus Line”ın rekorunu kıran Michael Bennett’in yapımcılığını ve yönetmenliğini yapmasına rağmen, “Ballroom” üç ay sonra kapandı.
Bayan Bergman, 1982’de The New York Times’a “Tiyatro ve filmdeki deneyimlerimiz, bize ikisinin tamamen farklı türde yazılar gerektirdiğini gösterdi” dedi. Ve filmler her zaman çiftin ilk aşkıydı.
“Film için yazarken daha soyut olmamız gerektiğini gördük,” dedi, “çünkü film gerçekten beynin önbilinç kısmıyla, bizim rüya gören kısmımızla daha çok konuşuyor. ”