1980’lerin İngiliz synth-pop üçlüsü Bronski Beat’in bir parçası olan ve üyeleri, alışılmadık bir zamanda açıkça eşcinsel olan ve ilk şarkılarında arsızca homofobi ve diğer eşcinsel sorunlarına değinen Steve Bronski, 7 Aralık’ta bir yangından sonra öldü. İngiliz haber kuruluşlarının bildirdiğine göre, Londra’nın Soho bölümündeki apartmanında. 61 yaşındaydı.
Londra İtfaiyesi, Berwick Caddesi’ndeki bir yangına müdahale ettiğini ve kimliği belirsiz bir adamı hastaneye götürdüğünü ve daha sonra öldüğünü doğruladı. Birkaç yıl önce felç geçirdiğinden beri Bay Bronski’nin bakımına yardım eden bir arkadaşı olan Josephine Samuel, The Guardian’a yangın kurbanının Bay Bronski olduğunu söyledi.
Bay Bronski, 1983’te Jimmy Somerville ve Larry Steinbachek ile Bronski Beat’i kurdu ve ilk single’ları “Smalltown Boy” ertesi yıl piyasaya çıktı. Bu, homofobik bir saldırıya maruz kaldığı taşra kasabasından genç bir gey adamın kaçışının keskin bir hikayesiydi; musallat bir koro tekrarlıyor, “Kaç, dön. Şarkının sözlerinin ima ettiği olayları ortaya koyan resmi videosu YouTube’da 68 milyondan fazla izlendi.
Şarkı İngiltere’de ilk 5’e girdi ve Amerika Birleşik Devletleri dahil diğer ülkelerde de listelere girdi. Bir başka grafik başarısı olan “Neden?” adlı bir takip, eşit derecede doğrudandı, şarkı sözleri eşcinsellerin yaşadığı dışlanma ve sosyal onaylanmama hakkında konuşuyordu. Bir şarkı sözü, “Sahte güvencelerinizle hayatımı mahvediyorsunuz, beni mahkum ediyorsunuz” diyor. “Bana bir hastalık deyin, bana günah deyin. Asla suçlu hissetme, asla pes etme. ”
O zamanlar, bazı ana akım sanatçılar – Elton John, The Village People, Boy George – eşcinselliği genellikle basmakalıp gösterişle telgraf ettiler, ancak gey sorunlarına nadiren doğrudan şarkılarında değindiler. Bronski Beat farklıydı, utangaçlık ve hilelerden kaçınıyordu.
Jim Farber 1985’te The Daily News’de “Kendilerini sıradan Joe’lar olarak tanıtarak” “Stereotiplere kafa tutuyorlar” diye yazmıştı. ”
Grubun ilk albümü “The Age of Consent” (1984), iki single kadar açık sözlüydü. Albüm kapağında, Avrupa ülkelerindeki “erkekler arasındaki yasal eşcinsel ilişkiler için asgari yaş” listeleniyor ve bu, o sırada Birleşik Krallık’ta 21 olan yaşın hemen hemen her yerden daha yüksek olduğunun altını çizme çabasıydı. Kol ayrıca bir eşcinsel yasal tavsiye hattı için bir telefon numarası içeriyordu.
Bay Bronski, üçlünün siyasi veya sosyal bir açıklama olarak başlamadığını söyledi.
2018’de Gay Times’a verdiği demeçte, “O zamanlar sadece hayatlarımızdan bahseden şarkılar yazıyorduk” dedi. “‘Smalltown Boy’un bu kadar çok insanda yankı bulacağını bilmiyorduk. ”
Fakat 1983’te canlı performanslar yapmaya başladıklarında, 1986’da The Associated Press’e, seyirci tepkisinin bir akor bastıklarını fark etmelerine yardımcı olduğunu söyledi.
“Bence bu konuda bu kadar dürüst olman harika,” diyerek sahne arkasına gelen tüm bu insanları gördük” dedi.
Aynı izleyici tepkisi 1984’ün başlarında London Records ile bir sözleşme imzaladı. Bay Bronski, Bay Steinbachek ile birlikte klavye ve synthesizer’lardaydı; Bay Somerville’in kendine özgü falsetto vokalleri grubun imzasıydı.
Los Angeles merkezli bir elektronik müzik bestecisi olan ve synth-pop ikilisi Dollhouse’un yarısı olan Warren Whaley, Bay Steinbachek’in 2016’daki ölümünün ardından Bay Bronski’ye yazdığında onunla sürekli bir yazışma başlattı.
Bay Whaley, e-posta ile “İlk single’ları ‘Smalltown Boy’u 1984’te Los Angeles’taki alternatif müzik radyo istasyonunda duyduğumu hatırlıyorum” dedi. “Şarkı ağır bir oktav bas ile başlıyor. Sonra bir staccato kanca. Sonra Jimmy Somerville’in güzel falsettosu. 22 saniyeye bağlandım. Bu grup özel bir şeydi. Yeni bir şey – ama eski. Sesleri disko ve R&B’ye duyuldu. Ama kulağa yeni, farklı geliyordu. ”
Sn. Bronski 1996’da. Orijinal Bronski Beat üçlüsünün dağılmasından sonra müzik yapmaya devam etti. Kredi. . . Jim Steinfeldt/Michael Ochs Arşivleri, Getty Images aracılığıyla
Orijinal Bronski Beat dizisi uzun sürmedi; Bay Somerville 1985’te gruptan ayrıldı. Ama Bay Bronski, bir süre Bay Steinbachek ile ve yıllar içinde başkalarıyla, özellikle de İngiltere’de ve 1986’da başka yerlerde bir hit olan “Hit That Perfect Beat” ile müzik yapmaya devam etti ve O zamandan beri bir dans salonu favorisi. Bay Whaley, Bronski Beat’in en iyi bilinen şarkılarının eşcinsel merkezli sözlere sahip olmasına rağmen, “cezbediciliği cinsel uyumun sınırlarını aştı. ”
“Herkes başını eğdi ve müzikleriyle dans etti” dedi.
Bay Bronski, 7 Şubat 1960’ta Glasgow’da Steven Forrest’te doğdu. 1980’lerin başında Londra’ya gitti ve burada Bay Somerville ve Bay Steinbachek ile tanıştı.
2019’da Classic Pop dergisine verdiği demeçte, “Londra’da yaşamak çok daha kolaydı” diyerek, kendisinin ve diğer gey erkeklerin neden şehre çekildiğini açıklayarak, “çünkü ülkenin diğer bölgelerine kıyasla gelişen bir eşcinsel sahnesi vardı. ”
Kurtulanlar hakkında bilgi mevcut değildi.
2017’de, orijinal Bronski Beat dizisine sahip tek albüm olan “The Age of Consent”ın yayınlanmasından otuz yıldan fazla bir süre sonra, Bay Bronski, Stephen Granville ve Ian Donaldson ile birlikte “The Age of Reason” albümünü piyasaya sürdü. Bronski Beat adı, orijinal kayıttaki şarkıları yeniden ziyaret etme ve yeni parçalar ekleme.
Gay Times’a verdiği demeçte, “Şarkıların birçoğunun yıllar önce olduğu gibi bugün de alakalı olduğunu düşünüyorum” dedi.
Londra İtfaiyesi, Berwick Caddesi’ndeki bir yangına müdahale ettiğini ve kimliği belirsiz bir adamı hastaneye götürdüğünü ve daha sonra öldüğünü doğruladı. Birkaç yıl önce felç geçirdiğinden beri Bay Bronski’nin bakımına yardım eden bir arkadaşı olan Josephine Samuel, The Guardian’a yangın kurbanının Bay Bronski olduğunu söyledi.
Bay Bronski, 1983’te Jimmy Somerville ve Larry Steinbachek ile Bronski Beat’i kurdu ve ilk single’ları “Smalltown Boy” ertesi yıl piyasaya çıktı. Bu, homofobik bir saldırıya maruz kaldığı taşra kasabasından genç bir gey adamın kaçışının keskin bir hikayesiydi; musallat bir koro tekrarlıyor, “Kaç, dön. Şarkının sözlerinin ima ettiği olayları ortaya koyan resmi videosu YouTube’da 68 milyondan fazla izlendi.
Şarkı İngiltere’de ilk 5’e girdi ve Amerika Birleşik Devletleri dahil diğer ülkelerde de listelere girdi. Bir başka grafik başarısı olan “Neden?” adlı bir takip, eşit derecede doğrudandı, şarkı sözleri eşcinsellerin yaşadığı dışlanma ve sosyal onaylanmama hakkında konuşuyordu. Bir şarkı sözü, “Sahte güvencelerinizle hayatımı mahvediyorsunuz, beni mahkum ediyorsunuz” diyor. “Bana bir hastalık deyin, bana günah deyin. Asla suçlu hissetme, asla pes etme. ”
O zamanlar, bazı ana akım sanatçılar – Elton John, The Village People, Boy George – eşcinselliği genellikle basmakalıp gösterişle telgraf ettiler, ancak gey sorunlarına nadiren doğrudan şarkılarında değindiler. Bronski Beat farklıydı, utangaçlık ve hilelerden kaçınıyordu.
Jim Farber 1985’te The Daily News’de “Kendilerini sıradan Joe’lar olarak tanıtarak” “Stereotiplere kafa tutuyorlar” diye yazmıştı. ”
Grubun ilk albümü “The Age of Consent” (1984), iki single kadar açık sözlüydü. Albüm kapağında, Avrupa ülkelerindeki “erkekler arasındaki yasal eşcinsel ilişkiler için asgari yaş” listeleniyor ve bu, o sırada Birleşik Krallık’ta 21 olan yaşın hemen hemen her yerden daha yüksek olduğunun altını çizme çabasıydı. Kol ayrıca bir eşcinsel yasal tavsiye hattı için bir telefon numarası içeriyordu.
Bay Bronski, üçlünün siyasi veya sosyal bir açıklama olarak başlamadığını söyledi.
2018’de Gay Times’a verdiği demeçte, “O zamanlar sadece hayatlarımızdan bahseden şarkılar yazıyorduk” dedi. “‘Smalltown Boy’un bu kadar çok insanda yankı bulacağını bilmiyorduk. ”
Fakat 1983’te canlı performanslar yapmaya başladıklarında, 1986’da The Associated Press’e, seyirci tepkisinin bir akor bastıklarını fark etmelerine yardımcı olduğunu söyledi.
“Bence bu konuda bu kadar dürüst olman harika,” diyerek sahne arkasına gelen tüm bu insanları gördük” dedi.
Aynı izleyici tepkisi 1984’ün başlarında London Records ile bir sözleşme imzaladı. Bay Bronski, Bay Steinbachek ile birlikte klavye ve synthesizer’lardaydı; Bay Somerville’in kendine özgü falsetto vokalleri grubun imzasıydı.
Los Angeles merkezli bir elektronik müzik bestecisi olan ve synth-pop ikilisi Dollhouse’un yarısı olan Warren Whaley, Bay Steinbachek’in 2016’daki ölümünün ardından Bay Bronski’ye yazdığında onunla sürekli bir yazışma başlattı.
Bay Whaley, e-posta ile “İlk single’ları ‘Smalltown Boy’u 1984’te Los Angeles’taki alternatif müzik radyo istasyonunda duyduğumu hatırlıyorum” dedi. “Şarkı ağır bir oktav bas ile başlıyor. Sonra bir staccato kanca. Sonra Jimmy Somerville’in güzel falsettosu. 22 saniyeye bağlandım. Bu grup özel bir şeydi. Yeni bir şey – ama eski. Sesleri disko ve R&B’ye duyuldu. Ama kulağa yeni, farklı geliyordu. ”
Sn. Bronski 1996’da. Orijinal Bronski Beat üçlüsünün dağılmasından sonra müzik yapmaya devam etti. Kredi. . . Jim Steinfeldt/Michael Ochs Arşivleri, Getty Images aracılığıyla
Orijinal Bronski Beat dizisi uzun sürmedi; Bay Somerville 1985’te gruptan ayrıldı. Ama Bay Bronski, bir süre Bay Steinbachek ile ve yıllar içinde başkalarıyla, özellikle de İngiltere’de ve 1986’da başka yerlerde bir hit olan “Hit That Perfect Beat” ile müzik yapmaya devam etti ve O zamandan beri bir dans salonu favorisi. Bay Whaley, Bronski Beat’in en iyi bilinen şarkılarının eşcinsel merkezli sözlere sahip olmasına rağmen, “cezbediciliği cinsel uyumun sınırlarını aştı. ”
“Herkes başını eğdi ve müzikleriyle dans etti” dedi.
Bay Bronski, 7 Şubat 1960’ta Glasgow’da Steven Forrest’te doğdu. 1980’lerin başında Londra’ya gitti ve burada Bay Somerville ve Bay Steinbachek ile tanıştı.
2019’da Classic Pop dergisine verdiği demeçte, “Londra’da yaşamak çok daha kolaydı” diyerek, kendisinin ve diğer gey erkeklerin neden şehre çekildiğini açıklayarak, “çünkü ülkenin diğer bölgelerine kıyasla gelişen bir eşcinsel sahnesi vardı. ”
Kurtulanlar hakkında bilgi mevcut değildi.
2017’de, orijinal Bronski Beat dizisine sahip tek albüm olan “The Age of Consent”ın yayınlanmasından otuz yıldan fazla bir süre sonra, Bay Bronski, Stephen Granville ve Ian Donaldson ile birlikte “The Age of Reason” albümünü piyasaya sürdü. Bronski Beat adı, orijinal kayıttaki şarkıları yeniden ziyaret etme ve yeni parçalar ekleme.
Gay Times’a verdiği demeçte, “Şarkıların birçoğunun yıllar önce olduğu gibi bugün de alakalı olduğunu düşünüyorum” dedi.