Yeni-muhafazakar hareketin ve feminizm, eşcinsel hakları ve diğer sosyal meseleler üzerindeki sözde kültür savaşlarının entelektüel temelini atmaya yardım etmek için liberalizmi terk eden yazar ve editör Midge Decter Pazartesi günü öldü. 94 yaşındaydı.
kızı Naomi Decter ölümü doğruladı. Başka ayrıntı verilmedi.
Bayan Decter, ideolojik olarak gelişen bir kamusal entelektüeller kuşağının ön saflarındaydı. 1930’larda ve 40’larda sol siyasette dişlerini keserek, 1950’lerde ve 60’ların başında anti-komünist liberalizme yerleştiler. Öğrenci ve kadın hareketlerinin çalkantısıyla sarsılanlar, daha sonra liberallerden koparak yeni bir muhafazakarlık biçimini benimsediler – geleneksel sosyal değerleri, sınırlı serbest piyasa ekonomisini ve güçlü Amerikan dış politikalarını savunan – 21. yüzyılın başlarında zirvesine ulaştılar. Başkan George W. Bush’un yönetimi.
Bayan Decter, Harper’s ve diğer dergilerin editörü, yazar ve kitap editörü ve siyasi organizatör ve sık sık konuşmacı olarak nüfuzunu kullandı.
Amerika’da muhafazakar siyaset 1980’lerde ivme kazanırken, sesi hükümet, akademi ve entelektüel dergilerin seçkin çevrelerinde seçkin bir grup tarafından giderek daha fazla önemsenmeye başlandı. Entelektüel bir düşman olan Nazaran Vidal, 1981’de The Nation’da bunu başka bir şekilde ifade etti ve onu “onu tanıyan birkaç kişi tarafından gerçekten çok iyi biliniyor” olarak nitelendirdi.
Ms. Decter’in 60’ların sonundaki ideolojik değişimi, 2001 yılında kaleme aldığı “An Old Wife’s Tale: My Seven Decades in Love and War” adlı anı kitabında dile getirdiği artan endişeden kaynaklandı. Liberalizm, geçmişte olduğu gibi sıradan bir kadın ve erkekle konuşmak yerine, “sıradan Amerikalıların yaşama biçimine karşı kültürde genel bir saldırı” yolundan saptığını söyledi.
O ve kocası, yazar ve eski liberal Norman Podhoretz arkadaşı, yeni düşüncenin, özellikle karşı kültürün çocukları ve sonraki nesiller üzerindeki etkisinden endişe duyuyorlardı.
Onların endişeleri, benzer şekilde hoşnutsuz liberaller tarafından paylaşıldı ve gayri resmi konuşmalarda, Ronald Reagan’ın yönetimi sırasında büyümeye başlayacak ve George’un içinde çiçek açacak agresif muhafazakar düşüncenin bir türü olan neo-muhafazakarlık adlı bir hareketin tohumlanmasına yardımcı oldular. W. Bush, Irak’ın işgalini savunan politika yapıcıların çoğunu etkiledi.
Onların kadrosu, bilgin ve editör Irving Kristol tarafından yönetilen ve diğerlerinin yanı sıra Jeane Kirkpatrick, Diana Trilling, Seymour Martin Lipset ve Daniel Patrick Moynihan’ın katıldığı etkili bir kadroydu. Bay Kristol, Daniel Bell ile birlikte kurduğu The Public Interest dergisinde neo-muhafazakarlığa bir platform verdi. Ve eğer yeni-muhafazakarlık hiçbir zaman tam olarak tanımlanamazsa, ona abone olan birini “gerçeklik tarafından gasp edilmiş” bir liberal olarak tanımlarken samimiydi. (Oğlu William Kristol, muhafazakar dergi The Weekly Standard’ın kurucu editörü ve şimdi The Bulwark’ta bir yorumcu olarak davayı sürdürdü.)
Bayan Decter, kendisini basitçe muhafazakar olarak adlandırmaya başladı. 1970’lerde feminizm ve diğer toplumsal hareketlerin önde gelen eleştirmenlerinden biri olarak ve 1980’lerde Doğu ile Batı arasındaki ilişkilerin biraz eridiği bir dönemde ateşli bir Soğuk Savaşçı olarak dikkatleri üzerine çekti.
Kadınların kariyer sahibi olmalarını sağlayan gerçek devrimin kadın hareketi değil, modern doğum kontrol yöntemlerinin ulaşılabilirliği olduğunu savundu. Bayan Decter’a göre kadınların eş ve anne olmak gibi biyolojik bir kaderi vardı ve bundan kaçmaya çalışanlar kendilerinden nefret ediyorlardı.
1972 tarihli “The New Chastity and Other Arguments Against Women’s Liberation” adlı kitabında, kadınların “gerçek şikayetinin” “kötü muamele görmeleri, ayrımcılığa uğramaları, ezilmeleri, köleleştirilmeleri” olduğunu yazmıştı. – kadın.”
Bir çözüm önerdi: Bekar kadınlar iffetli kalmalıdır, çünkü kadınlar doğal olarak tek eşlidir. Ve seksi saklamanın erkekler üzerinde bir güç biçimi olduğunu söyledi.
Bir sonraki kitabı, “Liberal Ebeveynler, Radikal Çocuklar” (1975), 1960’ların gençlerini amaçsız bir nesil olarak adlandırarak ve bu başarısızlık için ebeveynlerinin hoşgörülülüğünü suçlayarak bir eleştiri fırtınası başlattı.
Ms. Decter, 1973’te Tokyo’da bir basın toplantısında konuşuyor. Kadınların kariyer sahibi olmalarını sağlayan gerçek devrimin kadın hareketi değil, çağdaş doğum kontrol biçimlerinin mevcudiyeti olduğunu savundu. Kredi… Japonya. (Fotoğraf The Asahi Shimbun aracılığıyla Getty Images
askeri hazırlık konusunda tehlikeli derecede gevşek olmakla suçladığı düzen. 1981’de başlayan Özgür Dünya Komitesi, Başkan Reagan döneminde daha fazla askeri harcama için bastırmakta başarılı oldu (Sovyetler Birliği çöktüğünde onu dağıttı.)
25 Temmuz 1927’de St. Paul, Min.’de Harry ve Rose (Calmenson) Rosenthal’ın üç kızından en küçüğü olarak Midge Rosenthal’da doğdu. onursal oğul,” yani ondan daha fazlası beklendiği için daha uzun bir tasma verildi.
Gençken babasının giyim ve spor malzemeleri mağazasında çalıştı ve lisesinin edebiyat dergisine katıldı.Üniversitede okuduktan sonra Minnesota’da bir yıl boyunca, 1946’dan 1948’e kadar Amerika’nın Yahudi İlahiyat Fakültesi’nde okumak için New York’a gitti. Hiçbir zaman üniversite diploması almadı.
New York’a taşındıktan kısa bir süre sonra, yazar ve Yahudi aktivist Moshe Decter ile evlendi ve Amerikan Yahudi Komitesi tarafından yayınlanan entelektüel dergi Commentary’nin genel yayın yönetmeni sekreteri olarak bir iş buldu.
Bayan Decter, anne olduğunda – o ve Bay Decter’in iki çocuğu vardı – kendini tam zamanlı çocuk yetiştirmeye ve Queens’teki diğer ev kadınlarıyla sosyalleşmeye adadığında Commentary’den ayrıldı. 1980’de The Daily News’e verdiği demeçte, 2 yaşında bir çocuk etrafında olmanın “en aşırı duygusal ve sosyal bir zevk” olduğunu söyledi. O ve Bay Decter 1954’te boşandı. kendisi için saklamış olmasına rağmen anılarında onun adından bahsetmedi.) 1956’da Bay Podhoretz ile Commentary’nin yardımcı editörlüğünü yaptığı sırada evlendi. Daha sonra editörü oldu.
Sayın Podhoretz önce, dikkatini ilk kez birkaç yıl önce TS Eliot’tan alıntı yaparak başka bir genç kadını etkilemeye çalışırken çektiğini söylemişti. Onu duyan Bayan Decter onu düzeltti; şairi yanlış anlamıştı.
İşyerine döndükten sonra özgeçmişini oluşturmaya başladı: Midstream dergisinde editör yardımcısı, Commentary’nin yönetici editörü, Hudson Enstitüsü’nde editör, CBS Legacy Books editörü.
1969’dan 1971’e kadar Harper’s’ın yönetici editörlüğünü yaptı ve dergi için özellikle verimli bir edebi dönemde ünlü editör Willie Morris ile birlikte çalıştı. Bay Morris, mal sahibiyle bir anlaşmazlıkta istifa ettiğinde, Bayan Decter de aynı şeyi yaptı.
Saturday Review kısa süre sonra onu kitap inceleme editörü olarak işe aldı. Oradan Basic Books’a kıdemli editör olarak gitti. 1974’e kadar orada kaldı.
Decter, kurgu işinden kurgu işine geçerken kitaplar yazdı. İlki, “Kurtulan Kadın ve Diğer Amerikalılar” (1970), esas olarak dergiler için yazılmış bir makaleler koleksiyonuydu. The National Observer’daki Michelle Murray, kadın hareketi ivme kazanırken, Bayan Decter’in “düşman bir rol üstlendiğini” yazdı.
Harper’s’tan ayrıldıktan sonra, Bayan Decter kadın hareketi literatürüne daldı ve ardından “Yeni İffet” ile ona meydan okudu. Feministlerin çocukları düşman olarak gördüğü sonucuna vardı – “dönüşümlü olarak talepkar ve sıkıcı”. Feminist tartışma panellerinde kendisinin “zorunlu kötü adam” haline geldiğini anılarında yazdı.
Başkan George W. Bush, 2003 yılında Beyaz Saray’da düzenlenen bir tören sırasında Ulusal Beşeri Bilimler Madalyası alanlarla birlikte. Onunla, soldan ayakta, romancı John Updike, Bayan Decter, deniz arkeoloğu Dr. Robert Ballard, kamu televizyonu öncüsü Joan Ganz Cooney ve editör ve yazar Joseph Epstein idi. Oturan tarihçi Frank Snowden’dı. Kredi… Robert A. Reeder/Getty Images aracılığıyla Washington Post
İzin veren ebeveynler üzerine kitap 1975’te çıktı, ancak 2001’deki “An Old Wife’s Tale”e kadar başka bir kitap yazmadı. Aradan geçen yıllarda kendisini büyük ölçüde anti-komünist çalışmasına adadı, muhafazakarlar Reagan devrimi olarak adlandırdılar ve cinsiyet, ırk ve diğer tanımlayıcı özelliklere dayalı siyaseti kınadılar. Miras Vakfı, Güvenlik Politikası Merkezi ve Hoover Kurumu da dahil olmak üzere muhafazakar düşünce kuruluşlarının kurullarında görev yaptı.
Hayatta kalanlar arasında kızı Naomi’ye ek olarak kocası ve bir oğlu, Commentary’nin şu anki editörü John Podhoretz de var. Hayatta kalanlar hakkında tam bilgi hemen mevcut değildi.
Bayan Decter’in ilk evliliğinden kızı Rachel Abrams, yazar ve sanatçı ve Beyaz Saray’ın diplomat ve dış politika yardımcısı Elliott Abrams’ın eşi 2013 yılında öldü. Bay Decter 2007 yılında öldü.
Elizabeth Fox-Genovese 2001’de Amerikan muhafazakarlığının bir direği olan National Review’da “Decter önemli bir kamusal entelektüel olarak damgasını vurdu” diye yazdı.
Soldaki pek çok kişi, eşcinsel hakları hareketine yönelik eleştirileri nedeniyle kendisini “nefret virtüözü” olarak nitelendiren Bay Vidal da dahil olmak üzere başka görüşlere sahipti.
Bayan Decter, liberallerin kabul edilemez davranışları tanıyamaz hale geldiğini ve onu kınadığını söyledi. Kürtajı felsefi bir mesele olarak yasallaştırmak bir şeydi, dedi, ancak bazı yerlerde canlı doğumlardan daha fazla kürtaj olduğunda, toplumda bir şeyler ters gitti.
“Kişi bir şekilde ayrımlar yapmalı, sınırlar çizmeli” dedi, “ve liberalizm bunu başaramadı.”
Jordan Allen raporlamaya katkıda bulundu.
kızı Naomi Decter ölümü doğruladı. Başka ayrıntı verilmedi.
Bayan Decter, ideolojik olarak gelişen bir kamusal entelektüeller kuşağının ön saflarındaydı. 1930’larda ve 40’larda sol siyasette dişlerini keserek, 1950’lerde ve 60’ların başında anti-komünist liberalizme yerleştiler. Öğrenci ve kadın hareketlerinin çalkantısıyla sarsılanlar, daha sonra liberallerden koparak yeni bir muhafazakarlık biçimini benimsediler – geleneksel sosyal değerleri, sınırlı serbest piyasa ekonomisini ve güçlü Amerikan dış politikalarını savunan – 21. yüzyılın başlarında zirvesine ulaştılar. Başkan George W. Bush’un yönetimi.
Bayan Decter, Harper’s ve diğer dergilerin editörü, yazar ve kitap editörü ve siyasi organizatör ve sık sık konuşmacı olarak nüfuzunu kullandı.
Amerika’da muhafazakar siyaset 1980’lerde ivme kazanırken, sesi hükümet, akademi ve entelektüel dergilerin seçkin çevrelerinde seçkin bir grup tarafından giderek daha fazla önemsenmeye başlandı. Entelektüel bir düşman olan Nazaran Vidal, 1981’de The Nation’da bunu başka bir şekilde ifade etti ve onu “onu tanıyan birkaç kişi tarafından gerçekten çok iyi biliniyor” olarak nitelendirdi.
Ms. Decter’in 60’ların sonundaki ideolojik değişimi, 2001 yılında kaleme aldığı “An Old Wife’s Tale: My Seven Decades in Love and War” adlı anı kitabında dile getirdiği artan endişeden kaynaklandı. Liberalizm, geçmişte olduğu gibi sıradan bir kadın ve erkekle konuşmak yerine, “sıradan Amerikalıların yaşama biçimine karşı kültürde genel bir saldırı” yolundan saptığını söyledi.
O ve kocası, yazar ve eski liberal Norman Podhoretz arkadaşı, yeni düşüncenin, özellikle karşı kültürün çocukları ve sonraki nesiller üzerindeki etkisinden endişe duyuyorlardı.
Onların endişeleri, benzer şekilde hoşnutsuz liberaller tarafından paylaşıldı ve gayri resmi konuşmalarda, Ronald Reagan’ın yönetimi sırasında büyümeye başlayacak ve George’un içinde çiçek açacak agresif muhafazakar düşüncenin bir türü olan neo-muhafazakarlık adlı bir hareketin tohumlanmasına yardımcı oldular. W. Bush, Irak’ın işgalini savunan politika yapıcıların çoğunu etkiledi.
Onların kadrosu, bilgin ve editör Irving Kristol tarafından yönetilen ve diğerlerinin yanı sıra Jeane Kirkpatrick, Diana Trilling, Seymour Martin Lipset ve Daniel Patrick Moynihan’ın katıldığı etkili bir kadroydu. Bay Kristol, Daniel Bell ile birlikte kurduğu The Public Interest dergisinde neo-muhafazakarlığa bir platform verdi. Ve eğer yeni-muhafazakarlık hiçbir zaman tam olarak tanımlanamazsa, ona abone olan birini “gerçeklik tarafından gasp edilmiş” bir liberal olarak tanımlarken samimiydi. (Oğlu William Kristol, muhafazakar dergi The Weekly Standard’ın kurucu editörü ve şimdi The Bulwark’ta bir yorumcu olarak davayı sürdürdü.)
Bayan Decter, kendisini basitçe muhafazakar olarak adlandırmaya başladı. 1970’lerde feminizm ve diğer toplumsal hareketlerin önde gelen eleştirmenlerinden biri olarak ve 1980’lerde Doğu ile Batı arasındaki ilişkilerin biraz eridiği bir dönemde ateşli bir Soğuk Savaşçı olarak dikkatleri üzerine çekti.
Kadınların kariyer sahibi olmalarını sağlayan gerçek devrimin kadın hareketi değil, modern doğum kontrol yöntemlerinin ulaşılabilirliği olduğunu savundu. Bayan Decter’a göre kadınların eş ve anne olmak gibi biyolojik bir kaderi vardı ve bundan kaçmaya çalışanlar kendilerinden nefret ediyorlardı.
1972 tarihli “The New Chastity and Other Arguments Against Women’s Liberation” adlı kitabında, kadınların “gerçek şikayetinin” “kötü muamele görmeleri, ayrımcılığa uğramaları, ezilmeleri, köleleştirilmeleri” olduğunu yazmıştı. – kadın.”
Bir çözüm önerdi: Bekar kadınlar iffetli kalmalıdır, çünkü kadınlar doğal olarak tek eşlidir. Ve seksi saklamanın erkekler üzerinde bir güç biçimi olduğunu söyledi.
Bir sonraki kitabı, “Liberal Ebeveynler, Radikal Çocuklar” (1975), 1960’ların gençlerini amaçsız bir nesil olarak adlandırarak ve bu başarısızlık için ebeveynlerinin hoşgörülülüğünü suçlayarak bir eleştiri fırtınası başlattı.
Ms. Decter, 1973’te Tokyo’da bir basın toplantısında konuşuyor. Kadınların kariyer sahibi olmalarını sağlayan gerçek devrimin kadın hareketi değil, çağdaş doğum kontrol biçimlerinin mevcudiyeti olduğunu savundu. Kredi… Japonya. (Fotoğraf The Asahi Shimbun aracılığıyla Getty Images
askeri hazırlık konusunda tehlikeli derecede gevşek olmakla suçladığı düzen. 1981’de başlayan Özgür Dünya Komitesi, Başkan Reagan döneminde daha fazla askeri harcama için bastırmakta başarılı oldu (Sovyetler Birliği çöktüğünde onu dağıttı.)
25 Temmuz 1927’de St. Paul, Min.’de Harry ve Rose (Calmenson) Rosenthal’ın üç kızından en küçüğü olarak Midge Rosenthal’da doğdu. onursal oğul,” yani ondan daha fazlası beklendiği için daha uzun bir tasma verildi.
Gençken babasının giyim ve spor malzemeleri mağazasında çalıştı ve lisesinin edebiyat dergisine katıldı.Üniversitede okuduktan sonra Minnesota’da bir yıl boyunca, 1946’dan 1948’e kadar Amerika’nın Yahudi İlahiyat Fakültesi’nde okumak için New York’a gitti. Hiçbir zaman üniversite diploması almadı.
New York’a taşındıktan kısa bir süre sonra, yazar ve Yahudi aktivist Moshe Decter ile evlendi ve Amerikan Yahudi Komitesi tarafından yayınlanan entelektüel dergi Commentary’nin genel yayın yönetmeni sekreteri olarak bir iş buldu.
Bayan Decter, anne olduğunda – o ve Bay Decter’in iki çocuğu vardı – kendini tam zamanlı çocuk yetiştirmeye ve Queens’teki diğer ev kadınlarıyla sosyalleşmeye adadığında Commentary’den ayrıldı. 1980’de The Daily News’e verdiği demeçte, 2 yaşında bir çocuk etrafında olmanın “en aşırı duygusal ve sosyal bir zevk” olduğunu söyledi. O ve Bay Decter 1954’te boşandı. kendisi için saklamış olmasına rağmen anılarında onun adından bahsetmedi.) 1956’da Bay Podhoretz ile Commentary’nin yardımcı editörlüğünü yaptığı sırada evlendi. Daha sonra editörü oldu.
Sayın Podhoretz önce, dikkatini ilk kez birkaç yıl önce TS Eliot’tan alıntı yaparak başka bir genç kadını etkilemeye çalışırken çektiğini söylemişti. Onu duyan Bayan Decter onu düzeltti; şairi yanlış anlamıştı.
İşyerine döndükten sonra özgeçmişini oluşturmaya başladı: Midstream dergisinde editör yardımcısı, Commentary’nin yönetici editörü, Hudson Enstitüsü’nde editör, CBS Legacy Books editörü.
1969’dan 1971’e kadar Harper’s’ın yönetici editörlüğünü yaptı ve dergi için özellikle verimli bir edebi dönemde ünlü editör Willie Morris ile birlikte çalıştı. Bay Morris, mal sahibiyle bir anlaşmazlıkta istifa ettiğinde, Bayan Decter de aynı şeyi yaptı.
Saturday Review kısa süre sonra onu kitap inceleme editörü olarak işe aldı. Oradan Basic Books’a kıdemli editör olarak gitti. 1974’e kadar orada kaldı.
Decter, kurgu işinden kurgu işine geçerken kitaplar yazdı. İlki, “Kurtulan Kadın ve Diğer Amerikalılar” (1970), esas olarak dergiler için yazılmış bir makaleler koleksiyonuydu. The National Observer’daki Michelle Murray, kadın hareketi ivme kazanırken, Bayan Decter’in “düşman bir rol üstlendiğini” yazdı.
Harper’s’tan ayrıldıktan sonra, Bayan Decter kadın hareketi literatürüne daldı ve ardından “Yeni İffet” ile ona meydan okudu. Feministlerin çocukları düşman olarak gördüğü sonucuna vardı – “dönüşümlü olarak talepkar ve sıkıcı”. Feminist tartışma panellerinde kendisinin “zorunlu kötü adam” haline geldiğini anılarında yazdı.
Başkan George W. Bush, 2003 yılında Beyaz Saray’da düzenlenen bir tören sırasında Ulusal Beşeri Bilimler Madalyası alanlarla birlikte. Onunla, soldan ayakta, romancı John Updike, Bayan Decter, deniz arkeoloğu Dr. Robert Ballard, kamu televizyonu öncüsü Joan Ganz Cooney ve editör ve yazar Joseph Epstein idi. Oturan tarihçi Frank Snowden’dı. Kredi… Robert A. Reeder/Getty Images aracılığıyla Washington Post
İzin veren ebeveynler üzerine kitap 1975’te çıktı, ancak 2001’deki “An Old Wife’s Tale”e kadar başka bir kitap yazmadı. Aradan geçen yıllarda kendisini büyük ölçüde anti-komünist çalışmasına adadı, muhafazakarlar Reagan devrimi olarak adlandırdılar ve cinsiyet, ırk ve diğer tanımlayıcı özelliklere dayalı siyaseti kınadılar. Miras Vakfı, Güvenlik Politikası Merkezi ve Hoover Kurumu da dahil olmak üzere muhafazakar düşünce kuruluşlarının kurullarında görev yaptı.
Hayatta kalanlar arasında kızı Naomi’ye ek olarak kocası ve bir oğlu, Commentary’nin şu anki editörü John Podhoretz de var. Hayatta kalanlar hakkında tam bilgi hemen mevcut değildi.
Bayan Decter’in ilk evliliğinden kızı Rachel Abrams, yazar ve sanatçı ve Beyaz Saray’ın diplomat ve dış politika yardımcısı Elliott Abrams’ın eşi 2013 yılında öldü. Bay Decter 2007 yılında öldü.
Elizabeth Fox-Genovese 2001’de Amerikan muhafazakarlığının bir direği olan National Review’da “Decter önemli bir kamusal entelektüel olarak damgasını vurdu” diye yazdı.
Soldaki pek çok kişi, eşcinsel hakları hareketine yönelik eleştirileri nedeniyle kendisini “nefret virtüözü” olarak nitelendiren Bay Vidal da dahil olmak üzere başka görüşlere sahipti.
Bayan Decter, liberallerin kabul edilemez davranışları tanıyamaz hale geldiğini ve onu kınadığını söyledi. Kürtajı felsefi bir mesele olarak yasallaştırmak bir şeydi, dedi, ancak bazı yerlerde canlı doğumlardan daha fazla kürtaj olduğunda, toplumda bir şeyler ters gitti.
“Kişi bir şekilde ayrımlar yapmalı, sınırlar çizmeli” dedi, “ve liberalizm bunu başaramadı.”
Jordan Allen raporlamaya katkıda bulundu.