Don kishot
New member
İnsanlığın tarihi boyunca yıldızlara olan ilgisi artarak devam etti. Birinci beşerler taşkınları ve göç vakit içinderını anlamak için yıldızlara bakarken, daha sonrasında bu gök cisimlerini kullanarak dinler oluşturdu, vakti ölçtü, kainatın sırlarını çözmek için çalışmalar yaptı.
Takvimler 20 Ağustos 1977‘yi gösterdiğinde NASA, Voyager-2 isimli aracını uzaya yolladı. 16 gün daha sonra da Voyager-1, ikiz kardeşine eşlik etmek üzere uzay boşluğundaki yerini aldı. Gezegenimizden sırasıyla 19,3 milyar ve 23,3 milyar km uzakta bulunan bu araçlar, en uzaktaki insan üretimi araçlar olarak da tarihe geçti.
Houston, bir problemimiz var
Voyager araçlarının ortasında yakıt olarak kullanılmak üzere radyoaktif izotop plutonyum-238 kullanılıyor. Bu izotop ışıma yaptıkça güç yayarken, radyoizotop termoelektrik jeneratörleri aracılığı ile bu enerjiyi toplayan araçlar uzaydaki seyahatlerine devam etti. Başlangıçta 450 watt güce sahip olan bu araçlar, her yıl 4-6 watt güç kaybediyor.
NASA mühendislerine bakılırsa araçların çalışması için aşağı yukarı 200 wattlık bir güç gerekiyor. Bu yüzden, araçları riske atmak istemeyen mühendisler gerekli görmedikleri tüm sistemleri kapatarak araçların ömrünü uzatmaya çalışıyor.
bir daha de sistemleri kapatarak ya da aracı minimumda çalışmaya zorlayarak gidebileceğimiz yol da kısıtlı. Öncelikle bu aygıtlar mekanik ve vakit içerisinde bozuluyorlar. vakit içinde bu araçlar artık kullanılmaz hale gelecektir lakin öncesinde bilim insanları, Voyager 1 ve 2’yi çalışır tutmak için ellerinden geleni yapıyor.
Voyager 1 ve 2, ana bakılırsavleri olan gaz devlerine kadar olan uzayı keşfetme misyonunu ise 1989’da tamamladı.
Takvimler 20 Ağustos 1977‘yi gösterdiğinde NASA, Voyager-2 isimli aracını uzaya yolladı. 16 gün daha sonra da Voyager-1, ikiz kardeşine eşlik etmek üzere uzay boşluğundaki yerini aldı. Gezegenimizden sırasıyla 19,3 milyar ve 23,3 milyar km uzakta bulunan bu araçlar, en uzaktaki insan üretimi araçlar olarak da tarihe geçti.
Houston, bir problemimiz var
Voyager araçlarının ortasında yakıt olarak kullanılmak üzere radyoaktif izotop plutonyum-238 kullanılıyor. Bu izotop ışıma yaptıkça güç yayarken, radyoizotop termoelektrik jeneratörleri aracılığı ile bu enerjiyi toplayan araçlar uzaydaki seyahatlerine devam etti. Başlangıçta 450 watt güce sahip olan bu araçlar, her yıl 4-6 watt güç kaybediyor.
NASA mühendislerine bakılırsa araçların çalışması için aşağı yukarı 200 wattlık bir güç gerekiyor. Bu yüzden, araçları riske atmak istemeyen mühendisler gerekli görmedikleri tüm sistemleri kapatarak araçların ömrünü uzatmaya çalışıyor.
bir daha de sistemleri kapatarak ya da aracı minimumda çalışmaya zorlayarak gidebileceğimiz yol da kısıtlı. Öncelikle bu aygıtlar mekanik ve vakit içerisinde bozuluyorlar. vakit içinde bu araçlar artık kullanılmaz hale gelecektir lakin öncesinde bilim insanları, Voyager 1 ve 2’yi çalışır tutmak için ellerinden geleni yapıyor.
Voyager 1 ve 2, ana bakılırsavleri olan gaz devlerine kadar olan uzayı keşfetme misyonunu ise 1989’da tamamladı.