Eşi Dolores ile birlikte Rutherford, Kaliforniya’da 22 dönümlük bir sığır çiftliğini Napa Vadisi’nin önde gelen şarap imalathanelerinden birine dönüştüren ve bir zamanlar bilinmeyen bölgeyi küresel bağcılık yıldızlığına taşımaya yardımcı olan Jack Cakebread, Nisan ayında hayatını kaybetti. 26, Napa’da. 92 yaşındaydı.
Bir hastanede ölümü, Cakebread Cellars’ın başkanı olan oğlu Dennis tarafından doğrulandı.
Fotoğrafta bir yan çizgisi olan bir otomobil tamircisi olan Bay Cakebread, 1972’de Rutherford’daki çiftliklerinde birkaç aile arkadaşını ziyaret ettiğinde kuzey Napa County’deki bir çekimden dönüyordu. 42 yaşındaydı ve araba tamirinin ötesinde bir hayatın nasıl görünebileceğini hayal meyal merak ediyordu.
Gazeteci Sally Bernstein ile yaptığı röportajda, “Onlara çok rahat bir şekilde ‘Biliyorsunuz, eğer burayı satmak isterseniz bana bildirin’ dedim ve eve gittim” dedi. “Eve geldim ve telefon çalıyordu.”
Ertesi gün Bay Cakebread ve karısı çiftliği 2500$ peşinatla satın aldı. İki çift, sözleşmeyi sarı bir kanuni defterine kaleme aldılar.
O zamanlar Napa, bugünkü şarap cennetinden çok uzaktı. Bölgedeki çiftçiler çoğunlukla büyükbaş hayvan besliyor ya da kayısı, badem ve ceviz yetiştiriyordu. Vadide sadece birkaç düzine şarap imalathanesi vardı.
Bunlardan biri, 1966 yılında Robert Mondavi tarafından kurulmuştu. Bay Mondavi şarap üreticisi bir aileden geliyordu ve Cakebreads de dahil olmak üzere 1970’lerde başlayan Napa şarap üreticilerinin tüm nesline akıl hocası oldu.
Bay Cakebread, Bay Mondavi’nin danışmanlığıyla, yüksek kaliteli Napa şaraplarını tanımlamaya gelen birçok tekniğin öncülüğünü yaptı, özellikle de şarap yapımının tarımsal yönüne yakından ilgi gösterdi. Teknolojinin büyük bir hayranı olmasına rağmen – toprak nemini ölçmek için bir nötron sondası kullanan ilk kişilerden biriydi – ayrıca her sabah şafaktan önce üzüm bağlarında çalışmak için ayağa kalkarak ellerini kirletmekte ısrar etti.
2004’te The Santa Rosa Press Democrat’a “Her gün yeni bir şey çıkıyor, havadan görüntüleme vb.” dedi, “ama gerçekten bilmenin tek yolu bağda ayak izleri bırakmaktır. Lastik izleri değil. Ayak izi.”
Cakebread Cellars, 1974’te satın alınan üzümlerden yapılan sadece 157 kasa (1.884 şişe) chardonnay olan ilk şaraplarını sattı. Aynı zamanda, Cakebreads yeni arsalarına sauvignon blanc sarmaşıkları dikti. Cesur bir seçimdi: Üzümün Amerikalı içiciler arasında büyük ölçüde bilinmiyordu ve onu Napa’ya dikmek neredeyse hiç duyulmamıştı.
Bay Cakebread 1984’te The Boston Globe’a şunları söyledi: “Sauvignon blanc’ı koyduğumuzda herkes yanıldığımızı düşündü. Ama biz sadece içmeyi sevdiğimiz şarapları yapmaya karar verdik, çünkü onlar satmasaydı biz de böyle yapardık. ”
Hata değildi. Cakebread’in meyve ağırlıklı ancak dengeli chardonnay’ı ile birlikte, sauvignon blanc imza bir şarap haline geldi ve bu çeşidin Amerikan şarap tüketicileri arasında artan popülaritesini artırmaya yardımcı oldu.
Yine de Cakebreads’in tam zamanlı olarak şaraphanede çalışmaya başlaması neredeyse yirmi yıl aldı; O zamana kadar Oakland’daki garajlarında çalışıyorlardı ve hafta sonları kuzeye gidiyorlardı. Sonunda garajı 1989’da sattılar ve Rutherford’a taşındılar.
Bugün Cakebread, Amerika’nın en saygın şarap imalathanelerinden biridir ve Wine & Spirits dergisinin önde gelen restoranlar arasında en popüler markalar hakkında yaptığı yıllık ankette düzenli olarak birinci sırada yer almaktadır. 1.600 dönüm araziyi kontrol ediyor ve yılda yaklaşık 100.000 kasa sattığını söylüyor.
Zamanla, Bay Cakebread, Bay Mondavi’nin daha önce oynadığı, genç şarap üreticilerine akıl hocalığı yapan ve Rutherford çevresindeki topluluğa çobanlık eden rolün bir kısmını üstlendi. Napa Valley Vintners Association’ın başkanı olarak görev yaptı (iki oğlu Bruce ve Dennis’in yaptığı gibi) ve eski çalışanlarının çoğu artık kendi şarap imalathanelerini yönetiyor.
Bay Cakebread’in şarap imalathanesini kurduğu yıl, babasının Oakville yakınlarında kurduğu Silver Oak Cellars’ın CEO’su David Duncan, “Jack çok büyük bir bilgeydi” dedi. “Her zaman çok misafirperverdi ve toplum hakkında çok tutkuluydu.”
Bay Cakebread, 1975’te oğlu Bruce ile birlikte aile şaraphanesi Cakebread Cellars’dan ayrıldı. Jack Cakebread ve eşi Dolores, 2000’lerde işin kontrolünü Bruce ve kardeşi Dennis’e devretti. Kredi… kek mahzenleri
John Emmett Cakebread, 11 Ocak 1930’da Oakland’da doğdu. Babası Lester, annesi Cottie’nin de çalıştığı bir tamirhane olan Cakebread’s Garage’ın sahibiydi.
Babasının da Contra Costa ilçesinde badem, ceviz ve kayısı yetiştirdiği, Jack’in vardiyalar arasında garajda çalıştığı bir çiftliği de vardı.
Jack, Berkeley’deki California Üniversitesi’ne girdi, ancak mezun olmadı. Kore Savaşı sırasında Hava Kuvvetlerinde görev yaptı ve Stratejik Hava Komutanlığına jet motoru tamircisi olarak atandı.
Hizmetinin ardından babası emekli olduktan sonra devraldığı garaja geri döndü. Aynı zamanda fotoğrafçılıkla uğraştı.
Bir hobi olarak başlayan iş, özellikle manzara fotoğrafçısı Ansel Adams’ın liderliğindeki atölye çalışmalarına katılmaya başladıktan sonra, bir meşgale dönüştü. Birkaç yıl içinde, Bay Adams, Bay Cakebread’e, bazı derslerini ona öğretecek kadar güvendi.
Bay Cakebread, sonunda, şarap meraklısı Nathan Chroman’ın “Amerikan Şaraplarının Hazinesi”nin fotoğraflarını çekmesi için onu görevlendiren Crown Publishers’taki bir editörün dikkatini çekti. Kitap 1973’te yayınlandığında, ülkedeki neredeyse tüm ticari şarap imalathanelerini içeriyordu – bunların 130’u. Bugün 11 bin kişi var.
1972’de o gün Bay Cakebread’i Napa’ya gönderen kitap projesiydi ve sığır çiftliğinin peşinat ödemesini sağlayan da onun için aldığı avanstı.
Bay Cakebread yaratıcı ilgisini şarap yapımına kaydırdı, ancak fotoğrafçılığı asla bırakmadı: Yıllar sonra, hala şaraphanenin etrafında bir Minox kamera taşırken bulunabilirdi.
Jack ve Dolores Cakebread, 2000’lerde günlük yönetimden kademeli olarak geri çekildi ve kontrolü oğulları Bruce ve Dennis’e bıraktı. Ama aktif kaldılar: Bayan Cakebread, şefleri şarap yapımıyla tanıştıran yıllık bir atölye çalışması yürütürken, Bay Cakebread, işletme okullarında düzenli olarak şarap yapımı işi hakkında ders vermeye başladı.
Öğüt sözleri arasında sabır da vardı.
The Press Democrat’a “Havanın yapacağı şeyi yapacağını anladım” dedi. “Sadece değiştirebileceğim şeyler için endişeleniyorum, değiştiremeyeceklerim için endişelenmiyorum.”
Dolores Cakebread 2020’de öldü. Bay Cakebread, oğulları Dennis, Bruce ve Steve tarafından hayatta kaldı; dört torun; ve iki torun çocuğu.
Bir hastanede ölümü, Cakebread Cellars’ın başkanı olan oğlu Dennis tarafından doğrulandı.
Fotoğrafta bir yan çizgisi olan bir otomobil tamircisi olan Bay Cakebread, 1972’de Rutherford’daki çiftliklerinde birkaç aile arkadaşını ziyaret ettiğinde kuzey Napa County’deki bir çekimden dönüyordu. 42 yaşındaydı ve araba tamirinin ötesinde bir hayatın nasıl görünebileceğini hayal meyal merak ediyordu.
Gazeteci Sally Bernstein ile yaptığı röportajda, “Onlara çok rahat bir şekilde ‘Biliyorsunuz, eğer burayı satmak isterseniz bana bildirin’ dedim ve eve gittim” dedi. “Eve geldim ve telefon çalıyordu.”
Ertesi gün Bay Cakebread ve karısı çiftliği 2500$ peşinatla satın aldı. İki çift, sözleşmeyi sarı bir kanuni defterine kaleme aldılar.
O zamanlar Napa, bugünkü şarap cennetinden çok uzaktı. Bölgedeki çiftçiler çoğunlukla büyükbaş hayvan besliyor ya da kayısı, badem ve ceviz yetiştiriyordu. Vadide sadece birkaç düzine şarap imalathanesi vardı.
Bunlardan biri, 1966 yılında Robert Mondavi tarafından kurulmuştu. Bay Mondavi şarap üreticisi bir aileden geliyordu ve Cakebreads de dahil olmak üzere 1970’lerde başlayan Napa şarap üreticilerinin tüm nesline akıl hocası oldu.
Bay Cakebread, Bay Mondavi’nin danışmanlığıyla, yüksek kaliteli Napa şaraplarını tanımlamaya gelen birçok tekniğin öncülüğünü yaptı, özellikle de şarap yapımının tarımsal yönüne yakından ilgi gösterdi. Teknolojinin büyük bir hayranı olmasına rağmen – toprak nemini ölçmek için bir nötron sondası kullanan ilk kişilerden biriydi – ayrıca her sabah şafaktan önce üzüm bağlarında çalışmak için ayağa kalkarak ellerini kirletmekte ısrar etti.
2004’te The Santa Rosa Press Democrat’a “Her gün yeni bir şey çıkıyor, havadan görüntüleme vb.” dedi, “ama gerçekten bilmenin tek yolu bağda ayak izleri bırakmaktır. Lastik izleri değil. Ayak izi.”
Cakebread Cellars, 1974’te satın alınan üzümlerden yapılan sadece 157 kasa (1.884 şişe) chardonnay olan ilk şaraplarını sattı. Aynı zamanda, Cakebreads yeni arsalarına sauvignon blanc sarmaşıkları dikti. Cesur bir seçimdi: Üzümün Amerikalı içiciler arasında büyük ölçüde bilinmiyordu ve onu Napa’ya dikmek neredeyse hiç duyulmamıştı.
Bay Cakebread 1984’te The Boston Globe’a şunları söyledi: “Sauvignon blanc’ı koyduğumuzda herkes yanıldığımızı düşündü. Ama biz sadece içmeyi sevdiğimiz şarapları yapmaya karar verdik, çünkü onlar satmasaydı biz de böyle yapardık. ”
Hata değildi. Cakebread’in meyve ağırlıklı ancak dengeli chardonnay’ı ile birlikte, sauvignon blanc imza bir şarap haline geldi ve bu çeşidin Amerikan şarap tüketicileri arasında artan popülaritesini artırmaya yardımcı oldu.
Yine de Cakebreads’in tam zamanlı olarak şaraphanede çalışmaya başlaması neredeyse yirmi yıl aldı; O zamana kadar Oakland’daki garajlarında çalışıyorlardı ve hafta sonları kuzeye gidiyorlardı. Sonunda garajı 1989’da sattılar ve Rutherford’a taşındılar.
Bugün Cakebread, Amerika’nın en saygın şarap imalathanelerinden biridir ve Wine & Spirits dergisinin önde gelen restoranlar arasında en popüler markalar hakkında yaptığı yıllık ankette düzenli olarak birinci sırada yer almaktadır. 1.600 dönüm araziyi kontrol ediyor ve yılda yaklaşık 100.000 kasa sattığını söylüyor.
Zamanla, Bay Cakebread, Bay Mondavi’nin daha önce oynadığı, genç şarap üreticilerine akıl hocalığı yapan ve Rutherford çevresindeki topluluğa çobanlık eden rolün bir kısmını üstlendi. Napa Valley Vintners Association’ın başkanı olarak görev yaptı (iki oğlu Bruce ve Dennis’in yaptığı gibi) ve eski çalışanlarının çoğu artık kendi şarap imalathanelerini yönetiyor.
Bay Cakebread’in şarap imalathanesini kurduğu yıl, babasının Oakville yakınlarında kurduğu Silver Oak Cellars’ın CEO’su David Duncan, “Jack çok büyük bir bilgeydi” dedi. “Her zaman çok misafirperverdi ve toplum hakkında çok tutkuluydu.”
Bay Cakebread, 1975’te oğlu Bruce ile birlikte aile şaraphanesi Cakebread Cellars’dan ayrıldı. Jack Cakebread ve eşi Dolores, 2000’lerde işin kontrolünü Bruce ve kardeşi Dennis’e devretti. Kredi… kek mahzenleri
John Emmett Cakebread, 11 Ocak 1930’da Oakland’da doğdu. Babası Lester, annesi Cottie’nin de çalıştığı bir tamirhane olan Cakebread’s Garage’ın sahibiydi.
Babasının da Contra Costa ilçesinde badem, ceviz ve kayısı yetiştirdiği, Jack’in vardiyalar arasında garajda çalıştığı bir çiftliği de vardı.
Jack, Berkeley’deki California Üniversitesi’ne girdi, ancak mezun olmadı. Kore Savaşı sırasında Hava Kuvvetlerinde görev yaptı ve Stratejik Hava Komutanlığına jet motoru tamircisi olarak atandı.
Hizmetinin ardından babası emekli olduktan sonra devraldığı garaja geri döndü. Aynı zamanda fotoğrafçılıkla uğraştı.
Bir hobi olarak başlayan iş, özellikle manzara fotoğrafçısı Ansel Adams’ın liderliğindeki atölye çalışmalarına katılmaya başladıktan sonra, bir meşgale dönüştü. Birkaç yıl içinde, Bay Adams, Bay Cakebread’e, bazı derslerini ona öğretecek kadar güvendi.
Bay Cakebread, sonunda, şarap meraklısı Nathan Chroman’ın “Amerikan Şaraplarının Hazinesi”nin fotoğraflarını çekmesi için onu görevlendiren Crown Publishers’taki bir editörün dikkatini çekti. Kitap 1973’te yayınlandığında, ülkedeki neredeyse tüm ticari şarap imalathanelerini içeriyordu – bunların 130’u. Bugün 11 bin kişi var.
1972’de o gün Bay Cakebread’i Napa’ya gönderen kitap projesiydi ve sığır çiftliğinin peşinat ödemesini sağlayan da onun için aldığı avanstı.
Bay Cakebread yaratıcı ilgisini şarap yapımına kaydırdı, ancak fotoğrafçılığı asla bırakmadı: Yıllar sonra, hala şaraphanenin etrafında bir Minox kamera taşırken bulunabilirdi.
Jack ve Dolores Cakebread, 2000’lerde günlük yönetimden kademeli olarak geri çekildi ve kontrolü oğulları Bruce ve Dennis’e bıraktı. Ama aktif kaldılar: Bayan Cakebread, şefleri şarap yapımıyla tanıştıran yıllık bir atölye çalışması yürütürken, Bay Cakebread, işletme okullarında düzenli olarak şarap yapımı işi hakkında ders vermeye başladı.
Öğüt sözleri arasında sabır da vardı.
The Press Democrat’a “Havanın yapacağı şeyi yapacağını anladım” dedi. “Sadece değiştirebileceğim şeyler için endişeleniyorum, değiştiremeyeceklerim için endişelenmiyorum.”
Dolores Cakebread 2020’de öldü. Bay Cakebread, oğulları Dennis, Bruce ve Steve tarafından hayatta kaldı; dört torun; ve iki torun çocuğu.