Manhattan’ın Batı Yakası’nda büyük bir kalkınma planı olan Trump City’yi Riverside South adlı daha evcil, daha nazik ve daha yaşanabilir bir mahalleye dönüştürmeye yardım eden mimar ve sivil savunucu Paul Willen Şubat’ta öldü. 2. Berlin’de Vt. 93 yaşındaydı.
Oğlu Paul S. Willen, nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Onlarca yıldır, Manhattan’ın rıhtımının 57 akrelik bir bölümü, 59. Caddeden 72. Caddeye uzanan eski bir demiryolu sahası, geliştiricileri cezbetmiş ve şaşırtmıştı. 1970’lerin ortalarında Donald J. Trump’ın bunun için çeşitli planları vardı ve ardından Arjantinli bir şirket bunu üstlendi. Bu proje finansman sağlayamadığında, Bay Trump daha cesur ve cüretkar bir teklifle geri adım attı.
Devasa bir alışveriş merkezi hayal etti, tepesinde o zamanlar dünyanın en yüksek binası olacak olan bina ile birlikte bir dizi gökdelen ve televizyon stüdyosu (NBC’nin merkezi), hepsine Television City adını verdi. 1988’de NBC çekildikten sonra adını Trump City olarak değiştirdi.
Topluluk grupları ve kentsel savunucular plan karşısında dehşete düştüler. Harekete geçtiler ve bir şehir plancısı olan Daniel Gutman’dan bir çevre incelemesi yapmasını istediler. Şehir belgelerini araştırırken, Bay Trump’ın site için 1970’lere ait daha önceki planını keşfetti. Planın o sırada Bay Trump’ın mimarları olan Gruzen Samton tarafından yapılmış ve planlamada çalışan Bay Willen tarafından tasarlanmıştı. orada departman.
Bay. Willen, araziyi ikiye bölen ve onu iç kesimlere taşıyan, kıyıdaki yüksek binaları çevreleyen bir park alanı oluşturan çökmekte olan Batı Yakası Otoyolu’nu önermişti. Bay Gutman, Bay Willen’ı tanıyordu ve birlikte onun önceki tasarımını Bay Trump’ınkine karşı koymak için yeni bir teklife dönüştürdüler.
Bu zarif bir çözümdü: Farklı yükseklikteki düşük yoğunluklu binalar, yeniden konumlandırılan otoyolu kaplayan yeni bir bulvar çizerek, kıyı boyunca genişletilmiş park alanına izin verecekti. Belediye Sanat Derneği ve Parklar Konseyi de dahil olmak üzere topluluk grupları ve sivil kuruluşlar onu sevdi ve Sivil Alternatif dedikleri şeyi dolaştırmaya başladılar.
The New York Times’ın mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger 1990’da “New York şehirciliğini hemen kutlayan ve onu ileriye taşıyan bir plan” diye yazmıştı.
Bay Trump daha sonra bir yüz çevirdi. Civic Alternative’i benimsedi ve geliştirici ile sivil gruplar arasında beklenmedik bir koalisyon kuruldu. Bay Willen ve Bay Gutman’ın tasarımını gerçekleştirmek için Bay Trump, Skidmore, Owings & Merrill’den mimarlar David Childs ve Marilyn Jordan Taylor’ı tuttu; Karşılıksız çalışan Bay Willen, yardımcı olması için tutuldu. Trump City Riverside South oldu ve yavaş yavaş şekillendi.
Bay. Willen ve şehir plancısı Daniel Gutman, Civic Alternative olarak bilinen ve mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger’in hem vizyoner hem de pratik olarak adlandırdığı bölge için bir plan tasarladı.
Süreç engebeliydi, on yıllar boyunca ortaya çıkan bir trajikomediydi. Mali çalkantılar (Bay Trump’ın), davalar, inşaat sorunları (bazı binaların desteklerinde düşük kaliteli beton vardı) ve mülkiyet değişiklikleri oldu. Sonunda inşa edilen şey, aşağı yukarı orijinal Civic Alternative planıydı – ancak Riverside South biraz daha yoğun ve biraz daha yüksek ve binaları daha tekdüze. Bununla birlikte, önemli bir eksiklik vardı: Yükseltilmiş otoyol asla hareket ettirilmedi ve umut edilen park, büyük ölçüde azaltılmış bir yeşil alan alanı haline geldi.
Otoyolu taşıma planını engelleyen topluluk muhalefetiydi; çoğu inşaatın çok yıkıcı olacağından korktu. Manhattan’ın Batı Yakası’nı temsil eden ve Bay Trump’a olan antipatisi onlarca yıl öncesine dayanan uzun süredir kongre üyesi olan Jerrold Nadler, vergi mükelleflerinin parasının bir Trump mülkünü zenginleştirmek için kullanılmasına ve kendi ifadesiyle pahalı bir “özel arka bahçe” sağlamasına izin vermeyeceğini açıkladı. ” orada yaşayacak insanlar için.
Bay Goldberger bir röportajda “Bu bir trajedi” dedi. “Federal para vardı ve her şey yolundaydı. Bu, yanlış şeyin doğru nedenle yapılmasının en büyük vakası olabilir.
“Gerçekten dar görüşlü ve aptalcaydı,” diye ekledi. “Trump’tan ne kadar nefret etsen de, herkes için daha iyi olurdu. Ve bu fırsat bir daha asla gelmeyecek.”
Yine de sonunda, Bay Goldberger, “New York’ta inşa edilen hemen hemen her şey gibi, Riverside South da tamamen iyi veya tamamen kötü değil. Ve bizi gerçekten korkunç olabilecek bir şeyden kurtardı.”
Bay Gutman şunları söyledi: “Çoğumuz otoyolun hiç taşınmadığı için hayal kırıklığına uğradık. Ama Paul Willen Riverside South’ı uzun uzun inceledi. Bir gün aydın bir belediye başkanının gelip işi bitireceğini düşündü.”
Sonunda Riverside South olarak inşa edilen şey, biraz daha yoğun ve biraz daha yüksek olsa da, aşağı yukarı orijinal Civic Alternative planıydı. Kredi… Tony Cenicola/The New York Times
Willen, 29 Ağustos 1928’de Manhattan’da doğdu. Babası Joseph, New York Yahudi Hayırseverleri Federasyonu’nun başkan yardımcısıydı. Annesi Pearl (Larner) Willen, bir topluluk organizatörü ve bir işçi ve insan hakları aktivistiydi.
Önce Westchester County’de, sonra da Fieldston Okulu’na gittiği New York City’de büyüdü ve büyüyünce ünlü bir eğitimci ve halk olacak olan kız kardeşi Deborah, şimdi Deborah Meier- okul reformcusu Willen’lar birçok nedenle derinden meşguldü ve çocukları, örnek olarak hizmet için yetiştirildi.
Bay Willen, 1951’de Ohio’daki Oberlin College’dan lisans, 1953’te Columbia Üniversitesi’nden tarih ve Rusça alanında yüksek lisans derecesi aldı. Okula dönmeden önce birkaç yıl Radio Free Europe’da gazeteci olarak çalıştı. ve 1962’de Brooklyn’deki Pratt Enstitüsü’nden mimarlık alanında yüksek lisans derecesi aldı.
İlk işi modernist mimar Marcel Breuer ile oldu. imza merdiveni.
Oğlu ve kız kardeşine ek olarak, Bay Willen’ın bir kızı Marija Willen’den sağ olarak kurtulmuştur; dört torun; ve 25 yıllık ortağı Marie Madeleine Saphire. Drenka (Opalic) Willen ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı; Jane Maher ile kısa bir erken evlilik iptal edildi.
Bay. Willen tarihsiz bir fotoğrafta. Manhatan’ın sahilinde erkenden tasarımları vardı. Kredi… Willen ailesi
Bay. Willen’in erkenden şehrin sahilinde tasarımları vardı. 1960’ların ortalarında, Manhattan’ın güney ucu için finans merkezini canlandırmak için geniş bir tasarım olan Aşağı Manhattan Planı’nın proje direktörüydü – Dünya Ticaret Merkezi’nin ikiz kuleleri temel taşıydı – ve birbirine bağlı konut ve ticari alan yaratmak. park alanı şeridi ve bir gezinti yolu. Şehir tarafından görevlendirilen bu, biri Whittlesey, Conklin & Rossant olan ve o sırada Bay Willen’in çalıştığı üç firma arasındaki bir işbirliğiydi.
Firmaların önerdiği, her biri kendi koyuna sahip bir dizi mahalleydi. Ayrıca şehri, Manhattan’ın güneybatı ucunu inşa etmek için ikiz kuleler için yapılan kazılardan elde edilen malzemeyi denize atmak yerine kullanmaya ikna ettiler.
1980’den başlayarak bu yeni kara kütlesi üzerine inşa edilen Battery Park City’nin kendi tasarımcıları ve şehir plancıları vardı, ancak bu daha önceki planın büyük bir kısmını hissediyor. Ve Bay Willen web sitesinde yazdı, daha da geliştirdi. Bir koy, bol yeşil alan ve Bay Willen’in raporunun gerektirdiği oldukça hantal binalar yerine (ki bunlar onun modernist estetiğinin bir parçasıydı) yerine “şehir şebekesine dayalı daha yumuşak, artımlı konut sistemi” olarak tanımladığı şey var. gün).
1980’de Bay Willen, mimarlık ve planlama firması Beyer Blinder Belle’in müdürü olan kentsel reformcu John Belle ile Westway’e bir alternatif tasarlamak için işbirliği yaptı. 40. Sokak. Bay Willen ve Bay Belle’in River Road adını verdikleri planı, parklar ve eğlence alanlarıyla sınırlandırılmış, sınıf düzeyinde bir otoyoldu. Yetkililer bunu çok pahalı ve fazla yıkıcı olarak değerlendirdi.
Batı Yakası Otoyolu’nu iyileştirmeye yönelik tüm çabalar, onlarca yıldır sivil bir çıkmaza saplanmış olsa da (diğer tasarımcılar da planlar sundular, bunların hiçbiri gerçekleştirilmedi), en sonunda, en azından köprünün altında inşa edilenin dikkate değer. Batı 30’lar, Bay Willen ve Bay Belle’in önerdiği Nehir Yolu’ndan farklı değil.
Bay Willen’in son projesi, Central Park Conservancy tarafından yeni restore edilmiş Belvedere Kalesi’ni, Central’in yukarısındaki sarp kayalık bir tepeden filizlenen 19. yüzyıldan kalma Romanesk Revival yapısı yapmak için planlanan 500 metrelik rampaya bir alternatifti. Park’ın Kaplumbağa Göleti, herkes tarafından erişilebilir. Korumacılar, uzun rampanın parkın karakterini yok edeceğini hissetmişti. Hayatının sonlarında hareket sorunları yaşayan ve tekerlekli sandalye kullanan Bay Willen, asansör içeren bir tasarım üzerinde Bay Gutman ve tarihi koruma savunucusu Theodore Grunewald ile işbirliği yaptı.
Belediye Sanat Derneği’nin eski başkanı Kent L. Barwick, “Paul’ün yaratıcı bir kaşıntısı vardı ve kötü bir durumu kendi haline bırakamazdı” dedi.
Oğlu Paul S. Willen, nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Onlarca yıldır, Manhattan’ın rıhtımının 57 akrelik bir bölümü, 59. Caddeden 72. Caddeye uzanan eski bir demiryolu sahası, geliştiricileri cezbetmiş ve şaşırtmıştı. 1970’lerin ortalarında Donald J. Trump’ın bunun için çeşitli planları vardı ve ardından Arjantinli bir şirket bunu üstlendi. Bu proje finansman sağlayamadığında, Bay Trump daha cesur ve cüretkar bir teklifle geri adım attı.
Devasa bir alışveriş merkezi hayal etti, tepesinde o zamanlar dünyanın en yüksek binası olacak olan bina ile birlikte bir dizi gökdelen ve televizyon stüdyosu (NBC’nin merkezi), hepsine Television City adını verdi. 1988’de NBC çekildikten sonra adını Trump City olarak değiştirdi.
Topluluk grupları ve kentsel savunucular plan karşısında dehşete düştüler. Harekete geçtiler ve bir şehir plancısı olan Daniel Gutman’dan bir çevre incelemesi yapmasını istediler. Şehir belgelerini araştırırken, Bay Trump’ın site için 1970’lere ait daha önceki planını keşfetti. Planın o sırada Bay Trump’ın mimarları olan Gruzen Samton tarafından yapılmış ve planlamada çalışan Bay Willen tarafından tasarlanmıştı. orada departman.
Bay. Willen, araziyi ikiye bölen ve onu iç kesimlere taşıyan, kıyıdaki yüksek binaları çevreleyen bir park alanı oluşturan çökmekte olan Batı Yakası Otoyolu’nu önermişti. Bay Gutman, Bay Willen’ı tanıyordu ve birlikte onun önceki tasarımını Bay Trump’ınkine karşı koymak için yeni bir teklife dönüştürdüler.
Bu zarif bir çözümdü: Farklı yükseklikteki düşük yoğunluklu binalar, yeniden konumlandırılan otoyolu kaplayan yeni bir bulvar çizerek, kıyı boyunca genişletilmiş park alanına izin verecekti. Belediye Sanat Derneği ve Parklar Konseyi de dahil olmak üzere topluluk grupları ve sivil kuruluşlar onu sevdi ve Sivil Alternatif dedikleri şeyi dolaştırmaya başladılar.
The New York Times’ın mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger 1990’da “New York şehirciliğini hemen kutlayan ve onu ileriye taşıyan bir plan” diye yazmıştı.
Bay Trump daha sonra bir yüz çevirdi. Civic Alternative’i benimsedi ve geliştirici ile sivil gruplar arasında beklenmedik bir koalisyon kuruldu. Bay Willen ve Bay Gutman’ın tasarımını gerçekleştirmek için Bay Trump, Skidmore, Owings & Merrill’den mimarlar David Childs ve Marilyn Jordan Taylor’ı tuttu; Karşılıksız çalışan Bay Willen, yardımcı olması için tutuldu. Trump City Riverside South oldu ve yavaş yavaş şekillendi.
Bay. Willen ve şehir plancısı Daniel Gutman, Civic Alternative olarak bilinen ve mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger’in hem vizyoner hem de pratik olarak adlandırdığı bölge için bir plan tasarladı.
Süreç engebeliydi, on yıllar boyunca ortaya çıkan bir trajikomediydi. Mali çalkantılar (Bay Trump’ın), davalar, inşaat sorunları (bazı binaların desteklerinde düşük kaliteli beton vardı) ve mülkiyet değişiklikleri oldu. Sonunda inşa edilen şey, aşağı yukarı orijinal Civic Alternative planıydı – ancak Riverside South biraz daha yoğun ve biraz daha yüksek ve binaları daha tekdüze. Bununla birlikte, önemli bir eksiklik vardı: Yükseltilmiş otoyol asla hareket ettirilmedi ve umut edilen park, büyük ölçüde azaltılmış bir yeşil alan alanı haline geldi.
Otoyolu taşıma planını engelleyen topluluk muhalefetiydi; çoğu inşaatın çok yıkıcı olacağından korktu. Manhattan’ın Batı Yakası’nı temsil eden ve Bay Trump’a olan antipatisi onlarca yıl öncesine dayanan uzun süredir kongre üyesi olan Jerrold Nadler, vergi mükelleflerinin parasının bir Trump mülkünü zenginleştirmek için kullanılmasına ve kendi ifadesiyle pahalı bir “özel arka bahçe” sağlamasına izin vermeyeceğini açıkladı. ” orada yaşayacak insanlar için.
Bay Goldberger bir röportajda “Bu bir trajedi” dedi. “Federal para vardı ve her şey yolundaydı. Bu, yanlış şeyin doğru nedenle yapılmasının en büyük vakası olabilir.
“Gerçekten dar görüşlü ve aptalcaydı,” diye ekledi. “Trump’tan ne kadar nefret etsen de, herkes için daha iyi olurdu. Ve bu fırsat bir daha asla gelmeyecek.”
Yine de sonunda, Bay Goldberger, “New York’ta inşa edilen hemen hemen her şey gibi, Riverside South da tamamen iyi veya tamamen kötü değil. Ve bizi gerçekten korkunç olabilecek bir şeyden kurtardı.”
Bay Gutman şunları söyledi: “Çoğumuz otoyolun hiç taşınmadığı için hayal kırıklığına uğradık. Ama Paul Willen Riverside South’ı uzun uzun inceledi. Bir gün aydın bir belediye başkanının gelip işi bitireceğini düşündü.”
Sonunda Riverside South olarak inşa edilen şey, biraz daha yoğun ve biraz daha yüksek olsa da, aşağı yukarı orijinal Civic Alternative planıydı. Kredi… Tony Cenicola/The New York Times
Willen, 29 Ağustos 1928’de Manhattan’da doğdu. Babası Joseph, New York Yahudi Hayırseverleri Federasyonu’nun başkan yardımcısıydı. Annesi Pearl (Larner) Willen, bir topluluk organizatörü ve bir işçi ve insan hakları aktivistiydi.
Önce Westchester County’de, sonra da Fieldston Okulu’na gittiği New York City’de büyüdü ve büyüyünce ünlü bir eğitimci ve halk olacak olan kız kardeşi Deborah, şimdi Deborah Meier- okul reformcusu Willen’lar birçok nedenle derinden meşguldü ve çocukları, örnek olarak hizmet için yetiştirildi.
Bay Willen, 1951’de Ohio’daki Oberlin College’dan lisans, 1953’te Columbia Üniversitesi’nden tarih ve Rusça alanında yüksek lisans derecesi aldı. Okula dönmeden önce birkaç yıl Radio Free Europe’da gazeteci olarak çalıştı. ve 1962’de Brooklyn’deki Pratt Enstitüsü’nden mimarlık alanında yüksek lisans derecesi aldı.
İlk işi modernist mimar Marcel Breuer ile oldu. imza merdiveni.
Oğlu ve kız kardeşine ek olarak, Bay Willen’ın bir kızı Marija Willen’den sağ olarak kurtulmuştur; dört torun; ve 25 yıllık ortağı Marie Madeleine Saphire. Drenka (Opalic) Willen ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı; Jane Maher ile kısa bir erken evlilik iptal edildi.
Bay. Willen tarihsiz bir fotoğrafta. Manhatan’ın sahilinde erkenden tasarımları vardı. Kredi… Willen ailesi
Bay. Willen’in erkenden şehrin sahilinde tasarımları vardı. 1960’ların ortalarında, Manhattan’ın güney ucu için finans merkezini canlandırmak için geniş bir tasarım olan Aşağı Manhattan Planı’nın proje direktörüydü – Dünya Ticaret Merkezi’nin ikiz kuleleri temel taşıydı – ve birbirine bağlı konut ve ticari alan yaratmak. park alanı şeridi ve bir gezinti yolu. Şehir tarafından görevlendirilen bu, biri Whittlesey, Conklin & Rossant olan ve o sırada Bay Willen’in çalıştığı üç firma arasındaki bir işbirliğiydi.
Firmaların önerdiği, her biri kendi koyuna sahip bir dizi mahalleydi. Ayrıca şehri, Manhattan’ın güneybatı ucunu inşa etmek için ikiz kuleler için yapılan kazılardan elde edilen malzemeyi denize atmak yerine kullanmaya ikna ettiler.
1980’den başlayarak bu yeni kara kütlesi üzerine inşa edilen Battery Park City’nin kendi tasarımcıları ve şehir plancıları vardı, ancak bu daha önceki planın büyük bir kısmını hissediyor. Ve Bay Willen web sitesinde yazdı, daha da geliştirdi. Bir koy, bol yeşil alan ve Bay Willen’in raporunun gerektirdiği oldukça hantal binalar yerine (ki bunlar onun modernist estetiğinin bir parçasıydı) yerine “şehir şebekesine dayalı daha yumuşak, artımlı konut sistemi” olarak tanımladığı şey var. gün).
1980’de Bay Willen, mimarlık ve planlama firması Beyer Blinder Belle’in müdürü olan kentsel reformcu John Belle ile Westway’e bir alternatif tasarlamak için işbirliği yaptı. 40. Sokak. Bay Willen ve Bay Belle’in River Road adını verdikleri planı, parklar ve eğlence alanlarıyla sınırlandırılmış, sınıf düzeyinde bir otoyoldu. Yetkililer bunu çok pahalı ve fazla yıkıcı olarak değerlendirdi.
Batı Yakası Otoyolu’nu iyileştirmeye yönelik tüm çabalar, onlarca yıldır sivil bir çıkmaza saplanmış olsa da (diğer tasarımcılar da planlar sundular, bunların hiçbiri gerçekleştirilmedi), en sonunda, en azından köprünün altında inşa edilenin dikkate değer. Batı 30’lar, Bay Willen ve Bay Belle’in önerdiği Nehir Yolu’ndan farklı değil.
Bay Willen’in son projesi, Central Park Conservancy tarafından yeni restore edilmiş Belvedere Kalesi’ni, Central’in yukarısındaki sarp kayalık bir tepeden filizlenen 19. yüzyıldan kalma Romanesk Revival yapısı yapmak için planlanan 500 metrelik rampaya bir alternatifti. Park’ın Kaplumbağa Göleti, herkes tarafından erişilebilir. Korumacılar, uzun rampanın parkın karakterini yok edeceğini hissetmişti. Hayatının sonlarında hareket sorunları yaşayan ve tekerlekli sandalye kullanan Bay Willen, asansör içeren bir tasarım üzerinde Bay Gutman ve tarihi koruma savunucusu Theodore Grunewald ile işbirliği yaptı.
Belediye Sanat Derneği’nin eski başkanı Kent L. Barwick, “Paul’ün yaratıcı bir kaşıntısı vardı ve kötü bir durumu kendi haline bırakamazdı” dedi.