Hem bir avukat olarak gerçek hayattaki çalışmalarında hem de canlı suç romanlarında çocukların istismarına karşı mücadele eden Andrew Vachss, 23 Kasım’da Kuzeybatı Pasifik’teki evinde öldü. 79 yaşındaydı.
Eşi Alice Susan Vachss, nedeninin koroner arter hastalığı olduğunu söyledi. Ölümü daha önce geniş çapta bildirilmemiştir.
Bay Vachss, suç kurgu hayranları tarafından sık sık “acımasız” gibi terimlerle tanımlanan ve aynı sıklıkla çocuk pornografisi, pedofili, ensest ve çocukları içeren diğer istismar konularına odaklanan romanlarıyla tanınırdı. Bunlardan on sekizi, çocukları avlayanların peşinden giderken birkaç kuralı ihlal eden eski bir mahkum olan lisanssız bir özel dedektif olan Burke adında sert bir karaktere sahipti.
İster New York’ta ister başka bir yerde geçen romanlar, itici karakterlerin gece boyunca sinsi sinsi sinsi sinsi sinsi şeyler yaptığı toplumun karanlık tarafına daldı.
“Bir dileğim olsaydı,” dedi Bay Vachss, 2000 yılında CBS’nin “The Early Show” programına, “hakkında yazdığım şey kurgu olurdu. ”
Ancak, çocuklara karşı işlenen suçların ve tarif ettiği diğer çirkin şeylerin gerçek dünyaya dayandığını ve şunu bilecek konumda olduğunu ileri sürdü: Günlük işinde istismar ve ihmal davaları, velayet konularında uzmanlaşmış bir avukattı. çocuklarla ilgili anlaşmazlıklar ve diğer konular. Bu tür vakalarla ilgili kamu politikası konuları hakkında sık sık yorum yaptı veya yazdı ve 1990’ların başında Oprah Winfrey’in televizyon programına konuk olarak yaptığı bir öneri, 1993 Ulusal Çocuk Koruma Yasası’na yol açan yasama girişimini harekete geçirdi.
Bayan Winfrey’in savunuculuğu nedeniyle genellikle “Oprah Yasası” olarak adlandırılan bu önlem, çocuklarla ilgili işler için insanları işe alan işverenler tarafından kontrol edilebilecek, hüküm giymiş çocuk istismarcılarının ulusal bir sicilini oluşturdu. 1993’ün sonlarında yapılan fatura imzalama töreninde, Bay Vachss (vax olarak telaffuz edilir), Başkan Bill Clinton her birini tek tek tek tek tek tek tek tek sıraya koyarken, Bayan Winfrey’in yanına oturdu.
Çocukluğunda geçirdiği bir yaralanma sonucu göz bandı takan Bay Vachss – bir genç ona zincirle vurdu, bazı açıklamalarda şunları söyledi; diğerleri, yaralanmayı bir kaza sonucu olarak tanımlıyor – çarpıcı bir rakam ve onun saçma sapan konuşma ve yazma şekli de aynı derecede farklıydı.
1994’te The Daily News’de, 7 kişinin yargılandığı bir New Jersey davasını değerlendiren bir görüş makalesinde, “Her zamanki gibi, halk yakın zamanda serbest bırakılan bir cinsel yırtıcı hakkındaki gerçekleri kurbanına otopsi yapıldığı sırada alıyor” diye yazdı. – yaşındaki Megan Kanka, genç kızlara karşı cinsel suç geçmişi olan bir komşusu tarafından öldürüldü. “Evet, mahallede çocuk tacizcileri vardı – sadece avlarını takip ederken oradan geçmekle kalmıyorlar, orada açıkça yaşıyorlardı. Şüphelenmeyen bir toplum üzerinde serbest bırakılan başka bir yırtıcı. Bir ölü çocuk daha. ”
Romanlarını sık sık “Truva atları” olarak tanımladı; bu, çocuklara yönelik cinsel istismarın yaygınlığı konusunda farkındalık yaratmanın ve konuyla ilgili fikirlerini popüler kültüre sokmanın bir yoluydu.
Bu fikirler kutuplaştırıcı olabilir. Örneğin, The New York Times’da 1993 yılında üç çocuğa cinsel saldırıda bulunan ve onu öldüren Westley Allan Dodd’un idamına bağlı olarak yazdığı bir makalesinde yazdığı gibi, cinsel yırtıcıları rehabilite etme fikrine fazla inancı yoktu.
Bay Vachss, “Bazı yırtıcı sosyopatlar caydırılabilir,” diye yazdı. “Hiçbiri rehabilite edilemez, çünkü asla var olmayan bir duruma geri dönemezler. Zorlayıcı terapi kavramı bir çelişkidir; Başarılı bir psikiyatrik tedavi, yalnızca alıcılar değil, katılımcılar gerektirir. Cinsel yırtıcıları bu kadar inatçı ve tehlikeli yapan şey, Bay Dodd’un samimiyetle kabul ettiği gibi, onların yaptıklarını sevmeleri ve yapmaya devam etme niyetleridir. ”
Bay Vachss’in hayranları arasında, kitaplarında “Hap and Leonard” serisini de içeren yazar arkadaşı Joe R. Lansdale vardı.
Bay Lansdale e-postayla “O sadece büyük bir polisiye roman yazarı değildi” dedi, “dünyayı kelimenin tam anlamıyla değiştiren biriydi. Andrew’un üzerine parlak bir ışık tutması ve yetişkinliğe olan etkisi nedeniyle çocuk istismarı artık karanlıkta değil. ”
Sn. Vachss, en sağda, 1990’da suç hakkında yazma üzerine bir panel tartışmasında, soldan, Bob Leuci, P. D. James, Jerome Charyn ve Joyce Carol Oates. Kredi. . . G. Paul Burnett/The New York Times
Çocuklara karşı işlenen suçlarla ilgili yazıları arasında 1989 tarihli “Savaş ve Tepki: Çocukların Cinsel İstismarı Savaşı” adlı kitabı bulunan David Hechler, Bay Vachss’in çalışmalarını yaklaşık 40 yıldır takip ediyor.
“Lazer odaklı olduğu söylenen insanları sık sık duyuyoruz” dedi e-posta ile. “Bir klişe haline geldi. Ama öyle olmasa bile Andrew Vachss’ı tarif etmek için fazla ılık. Beyaz tahtaya ışını işaret eden bir profesör değildi. Işığı daha çok bir alev makinesi gibiydi. Beyaz-sıcak bir yoğunluğu ve asla bırakmayan bir ısrarı vardı. ”
Andrew Henry Vachss, 19 Ekim 1942’de Bernard ve Geraldine Vachss’ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Karısı, New York’ta doğduğuna inandığını, ancak çocukluğu ve kişisel yaşamının diğer ayrıntıları hakkında korunduğunu söyledi. (Sık sık seks suçlarını ve çocuklara karşı işlenen suçları ele alan eski bir savcı olan Bayan Vachss, bugün tedbirli olmaya devam ediyor; güvenlik endişelerini öne sürerek çiftin Kuzeybatı’da nerede yaşadığını belirtmeyi reddetti.) Vachss Aşağı Manhattan’ın zorlu bir bölgesinde büyüdü.
İmzası olan kurgusal karakteri Burke, sık sık kabul ettiği gibi, Bay Vachss’ın kendisiyle bazı benzerlikler paylaştı, ancak yetiştirilme tarzı bunlardan biri değildi. Burke çocukken istismara uğradı, ancak Bay Vachss 1996’da The St. Louis Post-Dispatch’e karakterin bu yönünün otobiyografik olmadığını söyledi.
“Çocukken güvende olduğumu bildiğim tek yer kendi evimdi” dedi. “Ve birçok çocuk bunu söyleyemez. ”
Bunun yerine, Bay Vachss’in çocuk cinsel istismarı konusundaki öfkesi, 1965’te Cleveland’daki Western Reserve Üniversitesi’nden mezun olduktan sonra başladığı bir işten geldi. Amerika Birleşik Devletleri Halk Sağlığı Servisi’nde frengiyle ilgili bir görev gücünde saha araştırmacısı olarak çalıştı. Bu hastalığın seyrini takip ederken karşılaştığı bazı vakaların onu şok ettiğini söyledi – özellikle de 5 yaşındaki kızına tecavüz eden bir adamı içeren vakalar.
Post-Dispatch’e verdiği demeçte, “Sadece bu adamı kapmak ve koptuğunu duyana kadar boynunu bükmek istedim” dedi. “Şeytan’a baktığımı sanıyordum. Sonra onun gibi daha birçok kişinin olduğunu öğrenmeye başladım. ”
Bay Vachss, savaşın harap ettiği Biafra’da bir süre ve Massachusetts’teki bir çocuk hapishanesini denetleyen bir yıl da dahil olmak üzere başka birçok işte çalıştıktan sonra, New England Hukuk Okulu’na gitti ve 1975’te mezun oldu. New York.
İlk başta çeşitli davaları ele aldı, ancak sonunda, özellikle kitapları gelir getirmeye başladıktan sonra (ilk Burke romanı “Sel” 1985’te yayınlandı), yalnızca çocukları içeren davalara odaklandı; özellikle kazançlı.
Bay Hechler, bunların çocuğun ebeveynlerinin onu işe aldığı türden davalar olmadığını söyledi; daha ziyade, Bay Vachss genellikle bir çocuğun çıkarlarının mahkeme tarafından atanan bir koruyucusuydu. 1980’lerin ortalarında, ebeveynleri tarafından istismara uğrayan genç bir çocuğu temsil ettiğinde olduğu gibi, bazen bir çocuğu koruduğu ebeveynlerdi. Dört yıllık bir yasal serüvenin ardından, çocuğun evlat edinilmesini sağladı.
Kentli çocukların yurt içinde deneyimlerini düzenleyen Temiz Hava Fonu’na 1980’lerde programlarında istismara uğrayan çocuklar adına üç dava açtı.
Bu vakalar hakkında yazan Bay Hechler, hayır kurumunun nihayetinde daha iyi tarama prosedürlerine ihtiyaç duyduğunu kabul ettiğini söyledi. Hayır kurumunun direktörü Stephen Heard, 1987’de Newsday ile yaptığı röportajda Bay Vachss’ı övdü.
“Bu konuda histerik bir adam olabilir ve başladığımızda gerçek bir düşmanlık vardı” dedi.
“Ama bizden daha haklıydı,” diye ekledi Bay Heard. “Bize yardım etti. ”
Bay Vachss’in edebi ikinci kişiliği Burke, klasik bir anti-kahramandır. Bay Vachss, bu kitaplarla amacına uygun olarak bunun gerekli olduğunu söyledi.
“The Early Show”a “İnsanlara cehennemin nasıl göründüğünü göstermek istedim” dedi ve “bir meleğin doğru rehber olacağını düşünmedim. ”
Sn. Vachss ayrıca bağımsız romanlar, çizgi romanlar, hatta şiir bile yazdı. Eşi, gerçek dünyada son tutkusunun, çocuk koruma alanında daha net, daha iyi araştırılmış ve daha kolay uygulanabilir yasalar için çalıştığını söyleyen Çocuk Koruma Yasama Taslağı Hazırlama Enstitüsü olduğunu söyledi. ”
Bay Vachss, 1978’de Bayan Vachss ile evlenmeden önce iki kez evlenmişti. Hayatta kalan başka kimseyi listelememişti.
Bay Vachss, cüzdanının dolu olmasından çok çocukların cinsel istismarıyla mücadele etmekle ilgileniyordu.
1990’da The Baltimore Sun’a “Çocuk istismarıyla mücadele etmek istiyorsanız” dedi, “kitaplarımdan birini satın almayın. Belki bir buçuk dolar telif ücreti alırım. 18 doları bir ajansa ver. ”
Eşi Alice Susan Vachss, nedeninin koroner arter hastalığı olduğunu söyledi. Ölümü daha önce geniş çapta bildirilmemiştir.
Bay Vachss, suç kurgu hayranları tarafından sık sık “acımasız” gibi terimlerle tanımlanan ve aynı sıklıkla çocuk pornografisi, pedofili, ensest ve çocukları içeren diğer istismar konularına odaklanan romanlarıyla tanınırdı. Bunlardan on sekizi, çocukları avlayanların peşinden giderken birkaç kuralı ihlal eden eski bir mahkum olan lisanssız bir özel dedektif olan Burke adında sert bir karaktere sahipti.
İster New York’ta ister başka bir yerde geçen romanlar, itici karakterlerin gece boyunca sinsi sinsi sinsi sinsi sinsi şeyler yaptığı toplumun karanlık tarafına daldı.
“Bir dileğim olsaydı,” dedi Bay Vachss, 2000 yılında CBS’nin “The Early Show” programına, “hakkında yazdığım şey kurgu olurdu. ”
Ancak, çocuklara karşı işlenen suçların ve tarif ettiği diğer çirkin şeylerin gerçek dünyaya dayandığını ve şunu bilecek konumda olduğunu ileri sürdü: Günlük işinde istismar ve ihmal davaları, velayet konularında uzmanlaşmış bir avukattı. çocuklarla ilgili anlaşmazlıklar ve diğer konular. Bu tür vakalarla ilgili kamu politikası konuları hakkında sık sık yorum yaptı veya yazdı ve 1990’ların başında Oprah Winfrey’in televizyon programına konuk olarak yaptığı bir öneri, 1993 Ulusal Çocuk Koruma Yasası’na yol açan yasama girişimini harekete geçirdi.
Bayan Winfrey’in savunuculuğu nedeniyle genellikle “Oprah Yasası” olarak adlandırılan bu önlem, çocuklarla ilgili işler için insanları işe alan işverenler tarafından kontrol edilebilecek, hüküm giymiş çocuk istismarcılarının ulusal bir sicilini oluşturdu. 1993’ün sonlarında yapılan fatura imzalama töreninde, Bay Vachss (vax olarak telaffuz edilir), Başkan Bill Clinton her birini tek tek tek tek tek tek tek tek sıraya koyarken, Bayan Winfrey’in yanına oturdu.
Çocukluğunda geçirdiği bir yaralanma sonucu göz bandı takan Bay Vachss – bir genç ona zincirle vurdu, bazı açıklamalarda şunları söyledi; diğerleri, yaralanmayı bir kaza sonucu olarak tanımlıyor – çarpıcı bir rakam ve onun saçma sapan konuşma ve yazma şekli de aynı derecede farklıydı.
1994’te The Daily News’de, 7 kişinin yargılandığı bir New Jersey davasını değerlendiren bir görüş makalesinde, “Her zamanki gibi, halk yakın zamanda serbest bırakılan bir cinsel yırtıcı hakkındaki gerçekleri kurbanına otopsi yapıldığı sırada alıyor” diye yazdı. – yaşındaki Megan Kanka, genç kızlara karşı cinsel suç geçmişi olan bir komşusu tarafından öldürüldü. “Evet, mahallede çocuk tacizcileri vardı – sadece avlarını takip ederken oradan geçmekle kalmıyorlar, orada açıkça yaşıyorlardı. Şüphelenmeyen bir toplum üzerinde serbest bırakılan başka bir yırtıcı. Bir ölü çocuk daha. ”
Romanlarını sık sık “Truva atları” olarak tanımladı; bu, çocuklara yönelik cinsel istismarın yaygınlığı konusunda farkındalık yaratmanın ve konuyla ilgili fikirlerini popüler kültüre sokmanın bir yoluydu.
Bu fikirler kutuplaştırıcı olabilir. Örneğin, The New York Times’da 1993 yılında üç çocuğa cinsel saldırıda bulunan ve onu öldüren Westley Allan Dodd’un idamına bağlı olarak yazdığı bir makalesinde yazdığı gibi, cinsel yırtıcıları rehabilite etme fikrine fazla inancı yoktu.
Bay Vachss, “Bazı yırtıcı sosyopatlar caydırılabilir,” diye yazdı. “Hiçbiri rehabilite edilemez, çünkü asla var olmayan bir duruma geri dönemezler. Zorlayıcı terapi kavramı bir çelişkidir; Başarılı bir psikiyatrik tedavi, yalnızca alıcılar değil, katılımcılar gerektirir. Cinsel yırtıcıları bu kadar inatçı ve tehlikeli yapan şey, Bay Dodd’un samimiyetle kabul ettiği gibi, onların yaptıklarını sevmeleri ve yapmaya devam etme niyetleridir. ”
Bay Vachss’in hayranları arasında, kitaplarında “Hap and Leonard” serisini de içeren yazar arkadaşı Joe R. Lansdale vardı.
Bay Lansdale e-postayla “O sadece büyük bir polisiye roman yazarı değildi” dedi, “dünyayı kelimenin tam anlamıyla değiştiren biriydi. Andrew’un üzerine parlak bir ışık tutması ve yetişkinliğe olan etkisi nedeniyle çocuk istismarı artık karanlıkta değil. ”
Sn. Vachss, en sağda, 1990’da suç hakkında yazma üzerine bir panel tartışmasında, soldan, Bob Leuci, P. D. James, Jerome Charyn ve Joyce Carol Oates. Kredi. . . G. Paul Burnett/The New York Times
Çocuklara karşı işlenen suçlarla ilgili yazıları arasında 1989 tarihli “Savaş ve Tepki: Çocukların Cinsel İstismarı Savaşı” adlı kitabı bulunan David Hechler, Bay Vachss’in çalışmalarını yaklaşık 40 yıldır takip ediyor.
“Lazer odaklı olduğu söylenen insanları sık sık duyuyoruz” dedi e-posta ile. “Bir klişe haline geldi. Ama öyle olmasa bile Andrew Vachss’ı tarif etmek için fazla ılık. Beyaz tahtaya ışını işaret eden bir profesör değildi. Işığı daha çok bir alev makinesi gibiydi. Beyaz-sıcak bir yoğunluğu ve asla bırakmayan bir ısrarı vardı. ”
Andrew Henry Vachss, 19 Ekim 1942’de Bernard ve Geraldine Vachss’ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Karısı, New York’ta doğduğuna inandığını, ancak çocukluğu ve kişisel yaşamının diğer ayrıntıları hakkında korunduğunu söyledi. (Sık sık seks suçlarını ve çocuklara karşı işlenen suçları ele alan eski bir savcı olan Bayan Vachss, bugün tedbirli olmaya devam ediyor; güvenlik endişelerini öne sürerek çiftin Kuzeybatı’da nerede yaşadığını belirtmeyi reddetti.) Vachss Aşağı Manhattan’ın zorlu bir bölgesinde büyüdü.
İmzası olan kurgusal karakteri Burke, sık sık kabul ettiği gibi, Bay Vachss’ın kendisiyle bazı benzerlikler paylaştı, ancak yetiştirilme tarzı bunlardan biri değildi. Burke çocukken istismara uğradı, ancak Bay Vachss 1996’da The St. Louis Post-Dispatch’e karakterin bu yönünün otobiyografik olmadığını söyledi.
“Çocukken güvende olduğumu bildiğim tek yer kendi evimdi” dedi. “Ve birçok çocuk bunu söyleyemez. ”
Bunun yerine, Bay Vachss’in çocuk cinsel istismarı konusundaki öfkesi, 1965’te Cleveland’daki Western Reserve Üniversitesi’nden mezun olduktan sonra başladığı bir işten geldi. Amerika Birleşik Devletleri Halk Sağlığı Servisi’nde frengiyle ilgili bir görev gücünde saha araştırmacısı olarak çalıştı. Bu hastalığın seyrini takip ederken karşılaştığı bazı vakaların onu şok ettiğini söyledi – özellikle de 5 yaşındaki kızına tecavüz eden bir adamı içeren vakalar.
Post-Dispatch’e verdiği demeçte, “Sadece bu adamı kapmak ve koptuğunu duyana kadar boynunu bükmek istedim” dedi. “Şeytan’a baktığımı sanıyordum. Sonra onun gibi daha birçok kişinin olduğunu öğrenmeye başladım. ”
Bay Vachss, savaşın harap ettiği Biafra’da bir süre ve Massachusetts’teki bir çocuk hapishanesini denetleyen bir yıl da dahil olmak üzere başka birçok işte çalıştıktan sonra, New England Hukuk Okulu’na gitti ve 1975’te mezun oldu. New York.
İlk başta çeşitli davaları ele aldı, ancak sonunda, özellikle kitapları gelir getirmeye başladıktan sonra (ilk Burke romanı “Sel” 1985’te yayınlandı), yalnızca çocukları içeren davalara odaklandı; özellikle kazançlı.
Bay Hechler, bunların çocuğun ebeveynlerinin onu işe aldığı türden davalar olmadığını söyledi; daha ziyade, Bay Vachss genellikle bir çocuğun çıkarlarının mahkeme tarafından atanan bir koruyucusuydu. 1980’lerin ortalarında, ebeveynleri tarafından istismara uğrayan genç bir çocuğu temsil ettiğinde olduğu gibi, bazen bir çocuğu koruduğu ebeveynlerdi. Dört yıllık bir yasal serüvenin ardından, çocuğun evlat edinilmesini sağladı.
Kentli çocukların yurt içinde deneyimlerini düzenleyen Temiz Hava Fonu’na 1980’lerde programlarında istismara uğrayan çocuklar adına üç dava açtı.
Bu vakalar hakkında yazan Bay Hechler, hayır kurumunun nihayetinde daha iyi tarama prosedürlerine ihtiyaç duyduğunu kabul ettiğini söyledi. Hayır kurumunun direktörü Stephen Heard, 1987’de Newsday ile yaptığı röportajda Bay Vachss’ı övdü.
“Bu konuda histerik bir adam olabilir ve başladığımızda gerçek bir düşmanlık vardı” dedi.
“Ama bizden daha haklıydı,” diye ekledi Bay Heard. “Bize yardım etti. ”
Bay Vachss’in edebi ikinci kişiliği Burke, klasik bir anti-kahramandır. Bay Vachss, bu kitaplarla amacına uygun olarak bunun gerekli olduğunu söyledi.
“The Early Show”a “İnsanlara cehennemin nasıl göründüğünü göstermek istedim” dedi ve “bir meleğin doğru rehber olacağını düşünmedim. ”
Sn. Vachss ayrıca bağımsız romanlar, çizgi romanlar, hatta şiir bile yazdı. Eşi, gerçek dünyada son tutkusunun, çocuk koruma alanında daha net, daha iyi araştırılmış ve daha kolay uygulanabilir yasalar için çalıştığını söyleyen Çocuk Koruma Yasama Taslağı Hazırlama Enstitüsü olduğunu söyledi. ”
Bay Vachss, 1978’de Bayan Vachss ile evlenmeden önce iki kez evlenmişti. Hayatta kalan başka kimseyi listelememişti.
Bay Vachss, cüzdanının dolu olmasından çok çocukların cinsel istismarıyla mücadele etmekle ilgileniyordu.
1990’da The Baltimore Sun’a “Çocuk istismarıyla mücadele etmek istiyorsanız” dedi, “kitaplarımdan birini satın almayın. Belki bir buçuk dolar telif ücreti alırım. 18 doları bir ajansa ver. ”