1960’larda ve 70’lerde Fire Island’da, 1980’lerde ve 90’larda Hamptons’ta çok sayıda modernist ev tasarlayan ve daha sonra, kendisinden 45 yaş küçük bir tasarım ortağıyla, bir mimar olan Harry Bates, bir çıktı ve etki dalgasına sahipti. yüzyılın başında, Salı günü Florida, Fernandina Beach’te öldü. 95 yaşındaydı.
Oradaki bir hastanede ölüm, tasarım ortağı Paul Masi tarafından doğrulandı.
Bir mimar ve Fire Island merkezli bir koruma grubu olan Pines Çağdaş’ın kurucu ortağı Christopher Rawlins, “Harry Bates, modernizmin sadece başka bir çağın harcanmış bir gücü olmadığını kanıtladı” dedi. Bay Bates’in “geç kariyer rönesansı”, “mimarideki en büyük ikinci eylemlerden birini işaret ediyor” diye ekledi.
Bay Bates ve Paul Masi tarafından kurulan Long Island firması, bu evi East End köyü Sagaponack’ta tasarladı. Kredi… Bates Masi + Mimarlar
Bu ikinci perde 1997’de, Long Island’ın Doğu Yakası’nda çalışan Bay Bates’in küçük bir firmada iş arayan genç bir mimar ve sörf tutkunu olan Bay Masi ile tanışmasıyla başladı. 70 yaşındaki Bay Bates ve 25 yaşındaki Bay Masi, Bates/Masi + Architects adını alan bir ortaklık kurdular.
Toplantılarını hatırlayan Masi, 2014 yılında Introspective Magazine’e şunları söyledi: “İşte zamansız evler tasarlayan bu samimi, duyarlı mimar. ‘Yapmak istediğim şey bu’ diye düşündüm.” “Kişisel ve profesyonel olarak ona tamamen aşığım” diye ekledi.
Bay Bates, 2014 tarihli bir e-postada, “Paul, uzun çalışma kariyerimde başıma gelen en iyi şey” diye yazdı.
Yüzyılın başında, ortaklar, son derece modern ama davetkar evlerine yönelik talebe zar zor yetişebiliyorlardı. Görkemli her şeye alerjileri vardı: Müşteriler büyük evler istediğinde, ortaklar onları daha küçük hacimlere bölme eğilimindeydi ve onları etkin bir şekilde bileşik olarak gizlerdi. Önemsiz ayrıntılardan kaçındılar ve kendi çalışmalarını acımasızca düzenlediler, genellikle kendilerini yalnızca bir veya iki görünür malzemeyle sınırladılar.
Montauk’ta bir tepenin üzerinde bir ev buna bir örnektir. Binanın manzaraya hükmetmesine izin vermek yerine, Bates/Masi 7.000 fit kareyi cam bir köprüyle birbirine bağlanan iki alçak pavyona böldü. Dış cephe mavi taş ve sedir ile kaplıdır ve başka bir şey yoktur.
The New York Times ve The New Yorker’ın eski mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger, firma hakkında 2015 tarihli bir monografinin girişinde, Bay Bates ve Bay Masi’nin çalışmalarını “taze, keskin ve orijinal” olarak nitelendirdi. Evlerinin, diye yazıyordu, “hepsi kesin bir özgüvene sahipti ve tutarlı ama çok ince bir zarafetle işaretlenmişlerdi.”
Mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger, Bates/Masi firması tarafından tasarlanan evlerin “tutarlı ama çok ince bir zarafetle işaretlendiğini” söyledi. Kredi… Bates Masi + Architects aracılığıyla
Bunu başarmak için Bay Bates, basit malzemelerden mütevazi binalar tasarladığı ilk yıllarının derslerine döndü. Geçen yıl bu ölüm ilanı için bir röportajda, “Ateş Adası’nda yaptığımız evlerden herhangi birinin 1.200 metrekareden fazla olduğundan şüpheliyim” dedi. O günlerde, “O gün, o hafta kereste deposunda ne varsa, onunla inşa ettiniz” dedi.
1961’de Fire Island Pines’da inşa ettiği kendi evi, kaba yontulmuş sedir ağacından inşa edilmiş yaklaşık 600 fit karelik tek bir dikdörtgendi.
Ancak asıl başarısı, 1980’lerden başlayarak, kiremit kaplı McMansions, Hamptons’ta varsayılan stil haline geldiğinde modernist ilkelere bağlı kalmaktı ve Richard Meier, Charles Gwathmey, Norman Jaffe, Andrew Geller ve Bay Bates gibi mimarların yaşadığı bir dönemi sona erdirdi. kendisi bölgeyi modernizm deneylerinin yuvası haline getirmişti.
Temiz çizgili orta yüzyıl evleri sağa sola yıkılıyordu. Ancak bu on yıllar boyunca Bay Bates modernist alevi yakmaya devam etti. Kaybettiğinden çok daha fazla ev tasarladı. Ve birkaç kez, yıllar önce yaptığı evleri güncelleyerek, sadeliklerini korurken bugünün standartlarına göre konforlu hale getirdi. Bay Goldberger’in yazdığı gibi, Bay Bates, Hamptons’ın “bir zona tsunamisinde” boğulmasını engelledi.
Bay Bates, tarihsiz bir fotoğrafta. “Ateş Adası’nda yaptığımız evlerin herhangi birinin 1.200 metrekareden fazla olduğundan şüpheliyim” dedi ve ekledi, “O gün, o hafta kereste deposunda ne varsa, onunla inşa ettiniz.” Kredi… Bates Masi + Architects aracılığıyla
Harry Bates, 27 Nisan 1927’de Lake City, Fla.’da, taşra doktoru Thomas Henry Bates ve Mamie Fairfax Dunstan Bates’in iki çocuğundan ikincisi olarak doğdu. Babasının mesleğine girmeyi planlayan Harry, fikrini değiştirmeden ve Raleigh’deki North Carolina State University College of Design’a geçmeden önce Chapel Hill’deki North Carolina Üniversitesi’nde bakteriyoloji okudu.
1952’de mimarlık alanında lisans derecesini aldıktan sonra bir Raleigh firmasında çalışmaya başladı. Ancak 2016’da Hamptons Cottages & Gardens dergisinde yazdığı gibi, 1955’te Raleigh’de kalsaydı, “Muhtemelen 20 yıl sonra aynı şeyi yapıyor olacağımı” fark etti. Böylece Skidmore, Owings & Merrill’in New York ofisinde bir iş buldu ve burada şimdilerde ünlü olan üç orta çağ yapısının planları üzerinde çalıştı – finans bölgesindeki One Chase Manhattan Plaza ve Pepsi-Cola ve Union Carbide Binaları Park Avenue üzerinde.
1970 yılında kendisi hakkında bir makale için Sports Illustrated’a “Skidmore ile geçirdiğim 10 yıl bana disiplini öğretti” dedi. . Planlarından pek çok gereksiz ayrıntı kayboldu, fırfırlar gitti ve tasarım temellerini kesmeye başladılar.”
Skidmore firmasındayken, aynı öz disiplini yansıtan sahil evleri tasarlamaya odaklandı. Ama çok güzel çalışıyorlardı.
Sports Illustrated, “Bates evleri bir asgarî bakım gerektiriyor” diye yazdı. “Her şey çalışıyor: kapılar sağlam, pencereler uyuyor ve taslak yok. Dışarıdaki duşlar kumu evin dışında tutar ve eğer izlenirse ağartılmış zeminlerde görünmez. Bol miktarda depolama alanı ve pek çok ankastre var, böylece kimsenin her türlü mobilyayı şehirden dışarı sürüklemesine gerek kalmıyor.”
Yine de evler, Bay Bates in the Pines’ı ziyaret eden aktris Betty Grable gibi arkadaşları tatmin edecek ve House Beautiful ve Architectural Record gibi dergilerde tekrar tekrar görünecek kadar zarifti. Kocası Winthrop Rockefeller, daha sonra Arkansas valisi olan hayırsever Jeanette Edris Rockefeller; Bay Bates, 1964’te Fire Island Pines’da onun için Dual in the Sun adlı iki kutulu bir ev tasarladı.
Ama hâlâ Skidmore’da çalışıyordu. 2021 röportajında “Kendim işe başlama niyetim yoktu” dedi. Ama zamanla, “ay ışığı o kadar meşgul oldu ki, gün ışığını aldı” dedi.
1965 yılında Bates Architects’i kurdu ve bir süre Dale Booher ile ortak oldu. 1980’de, East End’de bir dizi işe girdikten sonra, firmayı Manhattan’dan Water Mill’e taşıdılar. Hamptons’da çok daha iyi bir hayata sahip olabilecekken neden şehirde yaşayasın ki? Bay Bates, Hamptons Cottages & Gardens’da yazdı. O ve Bay Booher ayrıldıktan sonra, ofisi Sag Harbor’a taşıdı.
1967’de Bay Bates tarafından tasarlanan Treehouse adında bir ev. Kredi… Bates Masi + Architects aracılığıyla
Bu günlerde, Bay Bates’in bazı evleri, adı çekilişle kiralanabilir. Rockefeller House, “Fire Island Pines tarihinin otantik bir parçası” ve “Bates’in tarzının bozulmamış ve muhteşem bir şekilde korunmuş bir örneği” olarak faturalandırılıyor.
Bunu duymak, Bay Masi’nin “şimdiye kadar tanıştığım en mütevazı insan” dediği Bay Bates’i şaşırttı.
Florida’nın kuzeydoğusundaki Fernandina Beach’te yaşayan Bay Bates’in iki yeğeni hayatta kaldı. Kız kardeşi Fairfax Bates Ralston, 30 yıllık ortağı olan iç mimar Jack Coar gibi 2008 yılında öldü.
2014’teki bir e-postada, Bay Bates, kariyerinin iki farklı aşamasında en mutlu olduğunu söyledi: erken, Fire Island’da evler tasarlarken ve sonuna doğru, Bay Masi ile birlikte tasarım. “Benim için,” diye yazdı, “en iyisi önce ve sonra geldi.”
Alex Traub raporlamaya katkıda bulundu.
Oradaki bir hastanede ölüm, tasarım ortağı Paul Masi tarafından doğrulandı.
Bir mimar ve Fire Island merkezli bir koruma grubu olan Pines Çağdaş’ın kurucu ortağı Christopher Rawlins, “Harry Bates, modernizmin sadece başka bir çağın harcanmış bir gücü olmadığını kanıtladı” dedi. Bay Bates’in “geç kariyer rönesansı”, “mimarideki en büyük ikinci eylemlerden birini işaret ediyor” diye ekledi.
Bay Bates ve Paul Masi tarafından kurulan Long Island firması, bu evi East End köyü Sagaponack’ta tasarladı. Kredi… Bates Masi + Mimarlar
Bu ikinci perde 1997’de, Long Island’ın Doğu Yakası’nda çalışan Bay Bates’in küçük bir firmada iş arayan genç bir mimar ve sörf tutkunu olan Bay Masi ile tanışmasıyla başladı. 70 yaşındaki Bay Bates ve 25 yaşındaki Bay Masi, Bates/Masi + Architects adını alan bir ortaklık kurdular.
Toplantılarını hatırlayan Masi, 2014 yılında Introspective Magazine’e şunları söyledi: “İşte zamansız evler tasarlayan bu samimi, duyarlı mimar. ‘Yapmak istediğim şey bu’ diye düşündüm.” “Kişisel ve profesyonel olarak ona tamamen aşığım” diye ekledi.
Bay Bates, 2014 tarihli bir e-postada, “Paul, uzun çalışma kariyerimde başıma gelen en iyi şey” diye yazdı.
Yüzyılın başında, ortaklar, son derece modern ama davetkar evlerine yönelik talebe zar zor yetişebiliyorlardı. Görkemli her şeye alerjileri vardı: Müşteriler büyük evler istediğinde, ortaklar onları daha küçük hacimlere bölme eğilimindeydi ve onları etkin bir şekilde bileşik olarak gizlerdi. Önemsiz ayrıntılardan kaçındılar ve kendi çalışmalarını acımasızca düzenlediler, genellikle kendilerini yalnızca bir veya iki görünür malzemeyle sınırladılar.
Montauk’ta bir tepenin üzerinde bir ev buna bir örnektir. Binanın manzaraya hükmetmesine izin vermek yerine, Bates/Masi 7.000 fit kareyi cam bir köprüyle birbirine bağlanan iki alçak pavyona böldü. Dış cephe mavi taş ve sedir ile kaplıdır ve başka bir şey yoktur.
The New York Times ve The New Yorker’ın eski mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger, firma hakkında 2015 tarihli bir monografinin girişinde, Bay Bates ve Bay Masi’nin çalışmalarını “taze, keskin ve orijinal” olarak nitelendirdi. Evlerinin, diye yazıyordu, “hepsi kesin bir özgüvene sahipti ve tutarlı ama çok ince bir zarafetle işaretlenmişlerdi.”
Mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger, Bates/Masi firması tarafından tasarlanan evlerin “tutarlı ama çok ince bir zarafetle işaretlendiğini” söyledi. Kredi… Bates Masi + Architects aracılığıyla
Bunu başarmak için Bay Bates, basit malzemelerden mütevazi binalar tasarladığı ilk yıllarının derslerine döndü. Geçen yıl bu ölüm ilanı için bir röportajda, “Ateş Adası’nda yaptığımız evlerden herhangi birinin 1.200 metrekareden fazla olduğundan şüpheliyim” dedi. O günlerde, “O gün, o hafta kereste deposunda ne varsa, onunla inşa ettiniz” dedi.
1961’de Fire Island Pines’da inşa ettiği kendi evi, kaba yontulmuş sedir ağacından inşa edilmiş yaklaşık 600 fit karelik tek bir dikdörtgendi.
Ancak asıl başarısı, 1980’lerden başlayarak, kiremit kaplı McMansions, Hamptons’ta varsayılan stil haline geldiğinde modernist ilkelere bağlı kalmaktı ve Richard Meier, Charles Gwathmey, Norman Jaffe, Andrew Geller ve Bay Bates gibi mimarların yaşadığı bir dönemi sona erdirdi. kendisi bölgeyi modernizm deneylerinin yuvası haline getirmişti.
Temiz çizgili orta yüzyıl evleri sağa sola yıkılıyordu. Ancak bu on yıllar boyunca Bay Bates modernist alevi yakmaya devam etti. Kaybettiğinden çok daha fazla ev tasarladı. Ve birkaç kez, yıllar önce yaptığı evleri güncelleyerek, sadeliklerini korurken bugünün standartlarına göre konforlu hale getirdi. Bay Goldberger’in yazdığı gibi, Bay Bates, Hamptons’ın “bir zona tsunamisinde” boğulmasını engelledi.
Bay Bates, tarihsiz bir fotoğrafta. “Ateş Adası’nda yaptığımız evlerin herhangi birinin 1.200 metrekareden fazla olduğundan şüpheliyim” dedi ve ekledi, “O gün, o hafta kereste deposunda ne varsa, onunla inşa ettiniz.” Kredi… Bates Masi + Architects aracılığıyla
Harry Bates, 27 Nisan 1927’de Lake City, Fla.’da, taşra doktoru Thomas Henry Bates ve Mamie Fairfax Dunstan Bates’in iki çocuğundan ikincisi olarak doğdu. Babasının mesleğine girmeyi planlayan Harry, fikrini değiştirmeden ve Raleigh’deki North Carolina State University College of Design’a geçmeden önce Chapel Hill’deki North Carolina Üniversitesi’nde bakteriyoloji okudu.
1952’de mimarlık alanında lisans derecesini aldıktan sonra bir Raleigh firmasında çalışmaya başladı. Ancak 2016’da Hamptons Cottages & Gardens dergisinde yazdığı gibi, 1955’te Raleigh’de kalsaydı, “Muhtemelen 20 yıl sonra aynı şeyi yapıyor olacağımı” fark etti. Böylece Skidmore, Owings & Merrill’in New York ofisinde bir iş buldu ve burada şimdilerde ünlü olan üç orta çağ yapısının planları üzerinde çalıştı – finans bölgesindeki One Chase Manhattan Plaza ve Pepsi-Cola ve Union Carbide Binaları Park Avenue üzerinde.
1970 yılında kendisi hakkında bir makale için Sports Illustrated’a “Skidmore ile geçirdiğim 10 yıl bana disiplini öğretti” dedi. . Planlarından pek çok gereksiz ayrıntı kayboldu, fırfırlar gitti ve tasarım temellerini kesmeye başladılar.”
Skidmore firmasındayken, aynı öz disiplini yansıtan sahil evleri tasarlamaya odaklandı. Ama çok güzel çalışıyorlardı.
Sports Illustrated, “Bates evleri bir asgarî bakım gerektiriyor” diye yazdı. “Her şey çalışıyor: kapılar sağlam, pencereler uyuyor ve taslak yok. Dışarıdaki duşlar kumu evin dışında tutar ve eğer izlenirse ağartılmış zeminlerde görünmez. Bol miktarda depolama alanı ve pek çok ankastre var, böylece kimsenin her türlü mobilyayı şehirden dışarı sürüklemesine gerek kalmıyor.”
Yine de evler, Bay Bates in the Pines’ı ziyaret eden aktris Betty Grable gibi arkadaşları tatmin edecek ve House Beautiful ve Architectural Record gibi dergilerde tekrar tekrar görünecek kadar zarifti. Kocası Winthrop Rockefeller, daha sonra Arkansas valisi olan hayırsever Jeanette Edris Rockefeller; Bay Bates, 1964’te Fire Island Pines’da onun için Dual in the Sun adlı iki kutulu bir ev tasarladı.
Ama hâlâ Skidmore’da çalışıyordu. 2021 röportajında “Kendim işe başlama niyetim yoktu” dedi. Ama zamanla, “ay ışığı o kadar meşgul oldu ki, gün ışığını aldı” dedi.
1965 yılında Bates Architects’i kurdu ve bir süre Dale Booher ile ortak oldu. 1980’de, East End’de bir dizi işe girdikten sonra, firmayı Manhattan’dan Water Mill’e taşıdılar. Hamptons’da çok daha iyi bir hayata sahip olabilecekken neden şehirde yaşayasın ki? Bay Bates, Hamptons Cottages & Gardens’da yazdı. O ve Bay Booher ayrıldıktan sonra, ofisi Sag Harbor’a taşıdı.
1967’de Bay Bates tarafından tasarlanan Treehouse adında bir ev. Kredi… Bates Masi + Architects aracılığıyla
Bu günlerde, Bay Bates’in bazı evleri, adı çekilişle kiralanabilir. Rockefeller House, “Fire Island Pines tarihinin otantik bir parçası” ve “Bates’in tarzının bozulmamış ve muhteşem bir şekilde korunmuş bir örneği” olarak faturalandırılıyor.
Bunu duymak, Bay Masi’nin “şimdiye kadar tanıştığım en mütevazı insan” dediği Bay Bates’i şaşırttı.
Florida’nın kuzeydoğusundaki Fernandina Beach’te yaşayan Bay Bates’in iki yeğeni hayatta kaldı. Kız kardeşi Fairfax Bates Ralston, 30 yıllık ortağı olan iç mimar Jack Coar gibi 2008 yılında öldü.
2014’teki bir e-postada, Bay Bates, kariyerinin iki farklı aşamasında en mutlu olduğunu söyledi: erken, Fire Island’da evler tasarlarken ve sonuna doğru, Bay Masi ile birlikte tasarım. “Benim için,” diye yazdı, “en iyisi önce ve sonra geldi.”
Alex Traub raporlamaya katkıda bulundu.