1960’ların sonlarında ve 70’lerde Latin Amerika araştırmalarını şekillendirmek için çok şey yapan, bölgenin edebiyatını feminist ve politik bakış açılarıyla inceleyen öncü bir edebiyat bilimcisi olan Jean Franco, 15 Aralık’ta Manhattan’daki evinde öldü. 98 yaşındaydı.
Oğlu Alexis Parke, ölümü doğruladı.
Dr. Franco 1960’ların ortalarında akademik kariyerine başladığında Latin Amerika çalışmaları yeni ortaya çıkıyordu ve çoğu ekonomi, sosyoloji ve siyaset bilimi üzerine odaklanmıştı. Ama aynı zamanda Mario Vargas Llosa, Gabriel García Márquez ve Carlos Fuentes de dahil olmak üzere bölgede yeni nesil yazarların ortaya çıktığı andı.
Dr. Franco, “Latin Amerika’nın Çağdaş Kültürü: Toplum ve Sanatçı” (1967) adlı çığır açıcı kitabı da dahil olmak üzere bir dizi geniş kapsamlı araştırma yoluyla, bölge edebiyatının bir zamanlar radikal bir fikir olan kendi sürekli odak noktasını hak ettiğini savundu. İspanyolca eğitiminin çoğu hala Miguel de Cervantes ve Federico García Lorca gibilerine odaklandığında.
İngiltere’de ve daha sonra Stanford ve Columbia’da öğretmenlik yapan Dr. Franco, yeni yazarları vurgulamaktan fazlasını yaptı. Raymond Williams ve EP Thompson gibi İngiliz Marksist bilim adamlarının bir takipçisi olarak, edebiyat çalışmalarının, içinde yaratıldığı kültürel ve politik bağlamı hesaba katması gerektiğinde ısrar etti – geleneksel, yakın okuma yöntemiyle keskin bir tezat oluşturuyordu. eğitildi.
Aynı şekilde, feminist bakış açılarını erkeklerin egemen olduğu bir alana uygulamada da bir öncüydü. “Kadınları Komplo Etmek” gibi kitaplarda. Cinsiyet ve Temsil Meksika’da” (1989), Latin Amerika siyasetinde ve kültüründe kadın anlayışını yeniden şekillendirerek, kadınların geleneksel toplumsal cinsiyet rollerine nasıl sıklıkla direndiklerini gösterdi.
Ve o, kültürün her biçimini – entelektüel, popüler, kitle iletişim araçları – birbiriyle ilişkili ve eşit derecede incelenmeye değer olarak ele alan ve sonradan kültürel çalışmalar olarak bilinen şeyin ilk savunucularından biriydi. 1980’lerin başında, Jazzercise ve radyo konuşması gibi kültürel fenomenlerin derinden düşünülmüş analizlerine yer veren, yılda iki kez çıkan bir dergi olan Tabloid’i kurdu.
Mary Louise Pratt, “Franco’nun büyük resmi kavramsallaştırma ve tanımlama kapasitesini, bu resmin ayrıntılarıyla bilindiği gerçeğini gözden kaçırmadan paylaşan çok az eleştirmen var: bir metin, bir şarkı, bir reklam, bir grafiti, bir Porto Rikolu cenazesi,” diye yazdı Mary Louise Pratt ve Kathleen M. Newman, Dr. Franco’nun yazılarının bir derlemesi olan “Critical Passions: Selected Essays” (1999) adlı kitabın önsözünde.
Dr. Franco, 2006 yılında Meksika’da ödül aldı. Latin Amerika’daki edebi kuruluşlardan ve hükümetlerden hizmet ödülleri aldı. Kredi… Alexis Parke aracılığıyla
Dr. Franco’nun kişisel deneyimlerinden elde ettiği bir tür bursdu. Lisansüstü okula başlamadan önce Guatemala City ve Mexico City’de bohem bir hayat yaşadı. Guatemalalı bir ressamla evliyken sanatçılar, yazarlar ve aktivistlerden oluşan bir çevrenin içine girdi ve arka ile siyasetin nasıl iç içe girdiğini ilk elden gördü.
1954’te CIA destekli bir darbe Guatemala’nın solcu hükümetini devirdikten sonra, birçok arkadaşı tutuklandı ve birçoğu inançlarından dolayı öldürüldü. Arka’nın baskıya karşı hayati bir direniş noktası olduğunu ve edebiyatı politik bağlamı üzerinden incelemenin sadece metodolojik bir seçim değil, etik bir zorunluluk olduğunu görmeye başladı.
Latin Amerika otoriter hükümetleri tarafından zulmün siyasi kullanımı hakkındaki son kitabı “Cruel Modernity”de (2013), Guatemala’da geçirdiği zamanın “yazdığım her şeyde iz bırakacak bir deneyim” olduğunu yazmıştı.
Dr. Franco’nun son kitabı “Zalim Modernite”, Latin Amerika’daki otoriter hükümetler tarafından zulmün siyasi kullanımını araştırıyordu. Kredi… Duke Üniversitesi Basın
Jean Swindells, 31 Mart 1924’te İngiltere’nin Manchester kentinin doğusundaki Dukinfield kasabasında doğdu. Babası William Swindells bir fırıncıydı ve annesi Ella (Newton) Swindells bir ev hanımıydı.
Oğluyla birlikte bir kız kardeşi Pauline Swindells tarafından hayatta kaldı.
Jean, Manchester Üniversitesi’nde arka tarih okudu, 1944’te lisans ve 1946’da yüksek lisans derecesi aldı. Sonunda Guatemalalı bir sanatçı olan Juan Antonio Franco ile tanıştığı İtalya’nın Floransa kentine yerleşti. Evlendiler ve 1953’te Guatemala Şehri’ne taşındılar.
Bay Franco, ülkenin sol eğilimli cumhurbaşkanı Jacobo Árbenz’e yakındı ve bu onu darbeden sonra bir hedef haline getirdi. Francos, daktilo, öğretmen ve oyuncu olarak çalıştığı Mexico City’ye kaçtı.
Francos daha sonra boşandı ve Jamaika’da kısa bir süre kaldıktan sonra o ve oğlu İngiltere’ye döndü. İspanyol dili edebiyatı üzerine gece dersleri almaya başladı, ancak neredeyse hiçbir İngiliz akademisyenin Guatemala’da karşılaştığı türden Latin Amerika’dan gelen çalışmaları incelemekle ilgilenmediğini gördü.
1960 yılında Londra Üniversitesi’nden İspanyol edebiyatı alanında ikinci bir lisans derecesi aldı. Aynı konuda doktorasını dört yıl sonra yine Londra Üniversitesi’nden aldı.
Londra’da bir dizi öğretmenlik görevi üstlendi ve 1968’de Essex Üniversitesi, onu İngiltere’nin ilk Latin Amerika edebiyatı profesörü olarak işe aldı. Dört yıl sonra Stanford’a taşındı.
Zamanlaması mükemmeldi. Stanford ve yakındaki California Üniversitesi, Berkeley, Latin Amerika çalışmalarının ön saflarında yer aldı ve kısa süre sonra Batı Kıyısı’ndaki disiplinde lider bir figür haline geldi. İki okul arasında ortak bir çalışma merkezi kurdu ve bu merkez aracılığıyla alana akın eden çok sayıda yüksek lisans öğrencisini etkiledi.
Sanatçılar ve siyasi aktivistlerle iletişim halinde kalarak Latin Amerika’da sık sık uzun geziler yaptı. Bir entelektüel değişim ağı oluşturmaya yardımcı olma sürecinde, birçoğunu ders vermek ve bilim adamları ve öğrencilerle tanışmak için Amerika Birleşik Devletleri’ne davet etti.
1989’dan 1991’e kadar Latin Amerika Çalışmaları Derneği’nin başkanı olarak görev yaptı. Latin Amerika’daki edebi kuruluşlardan ve hükümetlerden hizmet ödülleri aldı ve 1996’da PEN America, Latin Amerika edebiyatı çalışmalarını yaymak için yaptığı çalışmalardan dolayı ona ömür boyu başarı ödülü verdi. .
Dr. Franco’nun yanında çalışan ve Iowa Üniversitesi’nde ders veren Dr. Newman bir telefon görüşmesinde, “Alanı yeni fikirlere açık tuttu ve kendisi de her zaman yeni fikirler araştırıyordu” dedi. “Gerçekten hepimizin olmak isteyeceği bir profesör örneğiydi.”
Oğlu Alexis Parke, ölümü doğruladı.
Dr. Franco 1960’ların ortalarında akademik kariyerine başladığında Latin Amerika çalışmaları yeni ortaya çıkıyordu ve çoğu ekonomi, sosyoloji ve siyaset bilimi üzerine odaklanmıştı. Ama aynı zamanda Mario Vargas Llosa, Gabriel García Márquez ve Carlos Fuentes de dahil olmak üzere bölgede yeni nesil yazarların ortaya çıktığı andı.
Dr. Franco, “Latin Amerika’nın Çağdaş Kültürü: Toplum ve Sanatçı” (1967) adlı çığır açıcı kitabı da dahil olmak üzere bir dizi geniş kapsamlı araştırma yoluyla, bölge edebiyatının bir zamanlar radikal bir fikir olan kendi sürekli odak noktasını hak ettiğini savundu. İspanyolca eğitiminin çoğu hala Miguel de Cervantes ve Federico García Lorca gibilerine odaklandığında.
İngiltere’de ve daha sonra Stanford ve Columbia’da öğretmenlik yapan Dr. Franco, yeni yazarları vurgulamaktan fazlasını yaptı. Raymond Williams ve EP Thompson gibi İngiliz Marksist bilim adamlarının bir takipçisi olarak, edebiyat çalışmalarının, içinde yaratıldığı kültürel ve politik bağlamı hesaba katması gerektiğinde ısrar etti – geleneksel, yakın okuma yöntemiyle keskin bir tezat oluşturuyordu. eğitildi.
Aynı şekilde, feminist bakış açılarını erkeklerin egemen olduğu bir alana uygulamada da bir öncüydü. “Kadınları Komplo Etmek” gibi kitaplarda. Cinsiyet ve Temsil Meksika’da” (1989), Latin Amerika siyasetinde ve kültüründe kadın anlayışını yeniden şekillendirerek, kadınların geleneksel toplumsal cinsiyet rollerine nasıl sıklıkla direndiklerini gösterdi.
Ve o, kültürün her biçimini – entelektüel, popüler, kitle iletişim araçları – birbiriyle ilişkili ve eşit derecede incelenmeye değer olarak ele alan ve sonradan kültürel çalışmalar olarak bilinen şeyin ilk savunucularından biriydi. 1980’lerin başında, Jazzercise ve radyo konuşması gibi kültürel fenomenlerin derinden düşünülmüş analizlerine yer veren, yılda iki kez çıkan bir dergi olan Tabloid’i kurdu.
Mary Louise Pratt, “Franco’nun büyük resmi kavramsallaştırma ve tanımlama kapasitesini, bu resmin ayrıntılarıyla bilindiği gerçeğini gözden kaçırmadan paylaşan çok az eleştirmen var: bir metin, bir şarkı, bir reklam, bir grafiti, bir Porto Rikolu cenazesi,” diye yazdı Mary Louise Pratt ve Kathleen M. Newman, Dr. Franco’nun yazılarının bir derlemesi olan “Critical Passions: Selected Essays” (1999) adlı kitabın önsözünde.
Dr. Franco, 2006 yılında Meksika’da ödül aldı. Latin Amerika’daki edebi kuruluşlardan ve hükümetlerden hizmet ödülleri aldı. Kredi… Alexis Parke aracılığıyla
Dr. Franco’nun kişisel deneyimlerinden elde ettiği bir tür bursdu. Lisansüstü okula başlamadan önce Guatemala City ve Mexico City’de bohem bir hayat yaşadı. Guatemalalı bir ressamla evliyken sanatçılar, yazarlar ve aktivistlerden oluşan bir çevrenin içine girdi ve arka ile siyasetin nasıl iç içe girdiğini ilk elden gördü.
1954’te CIA destekli bir darbe Guatemala’nın solcu hükümetini devirdikten sonra, birçok arkadaşı tutuklandı ve birçoğu inançlarından dolayı öldürüldü. Arka’nın baskıya karşı hayati bir direniş noktası olduğunu ve edebiyatı politik bağlamı üzerinden incelemenin sadece metodolojik bir seçim değil, etik bir zorunluluk olduğunu görmeye başladı.
Latin Amerika otoriter hükümetleri tarafından zulmün siyasi kullanımı hakkındaki son kitabı “Cruel Modernity”de (2013), Guatemala’da geçirdiği zamanın “yazdığım her şeyde iz bırakacak bir deneyim” olduğunu yazmıştı.
Dr. Franco’nun son kitabı “Zalim Modernite”, Latin Amerika’daki otoriter hükümetler tarafından zulmün siyasi kullanımını araştırıyordu. Kredi… Duke Üniversitesi Basın
Jean Swindells, 31 Mart 1924’te İngiltere’nin Manchester kentinin doğusundaki Dukinfield kasabasında doğdu. Babası William Swindells bir fırıncıydı ve annesi Ella (Newton) Swindells bir ev hanımıydı.
Oğluyla birlikte bir kız kardeşi Pauline Swindells tarafından hayatta kaldı.
Jean, Manchester Üniversitesi’nde arka tarih okudu, 1944’te lisans ve 1946’da yüksek lisans derecesi aldı. Sonunda Guatemalalı bir sanatçı olan Juan Antonio Franco ile tanıştığı İtalya’nın Floransa kentine yerleşti. Evlendiler ve 1953’te Guatemala Şehri’ne taşındılar.
Bay Franco, ülkenin sol eğilimli cumhurbaşkanı Jacobo Árbenz’e yakındı ve bu onu darbeden sonra bir hedef haline getirdi. Francos, daktilo, öğretmen ve oyuncu olarak çalıştığı Mexico City’ye kaçtı.
Francos daha sonra boşandı ve Jamaika’da kısa bir süre kaldıktan sonra o ve oğlu İngiltere’ye döndü. İspanyol dili edebiyatı üzerine gece dersleri almaya başladı, ancak neredeyse hiçbir İngiliz akademisyenin Guatemala’da karşılaştığı türden Latin Amerika’dan gelen çalışmaları incelemekle ilgilenmediğini gördü.
1960 yılında Londra Üniversitesi’nden İspanyol edebiyatı alanında ikinci bir lisans derecesi aldı. Aynı konuda doktorasını dört yıl sonra yine Londra Üniversitesi’nden aldı.
Londra’da bir dizi öğretmenlik görevi üstlendi ve 1968’de Essex Üniversitesi, onu İngiltere’nin ilk Latin Amerika edebiyatı profesörü olarak işe aldı. Dört yıl sonra Stanford’a taşındı.
Zamanlaması mükemmeldi. Stanford ve yakındaki California Üniversitesi, Berkeley, Latin Amerika çalışmalarının ön saflarında yer aldı ve kısa süre sonra Batı Kıyısı’ndaki disiplinde lider bir figür haline geldi. İki okul arasında ortak bir çalışma merkezi kurdu ve bu merkez aracılığıyla alana akın eden çok sayıda yüksek lisans öğrencisini etkiledi.
Sanatçılar ve siyasi aktivistlerle iletişim halinde kalarak Latin Amerika’da sık sık uzun geziler yaptı. Bir entelektüel değişim ağı oluşturmaya yardımcı olma sürecinde, birçoğunu ders vermek ve bilim adamları ve öğrencilerle tanışmak için Amerika Birleşik Devletleri’ne davet etti.
1989’dan 1991’e kadar Latin Amerika Çalışmaları Derneği’nin başkanı olarak görev yaptı. Latin Amerika’daki edebi kuruluşlardan ve hükümetlerden hizmet ödülleri aldı ve 1996’da PEN America, Latin Amerika edebiyatı çalışmalarını yaymak için yaptığı çalışmalardan dolayı ona ömür boyu başarı ödülü verdi. .
Dr. Franco’nun yanında çalışan ve Iowa Üniversitesi’nde ders veren Dr. Newman bir telefon görüşmesinde, “Alanı yeni fikirlere açık tuttu ve kendisi de her zaman yeni fikirler araştırıyordu” dedi. “Gerçekten hepimizin olmak isteyeceği bir profesör örneğiydi.”