Dans notasyonu konusunda dünyanın en önde gelen otoritelerinden biri olan ve çok önemli bir uygulama olan dansları bir müzik notasıyla kağıt üzerine kaydetme uygulaması olan Ann Hutchinson Guest, 9 Nisan’da Londra’daki evinde öldü. O 103 yaşındaydı.
Bayan Hutchinson Guest ve diğer üç kadının 1940 yılında o zamanlar ezoterik bir uygulamayı desteklemek için kurdukları Dance Notation Bureau’nun yönetici direktörü Lynne Weber ölümü doğruladı.
Bayan Hutchinson Guest, hafızaya veya sinemaya güvenmek yerine koreografiyi yaratıcılarının amaçladığı gibi korumaya çalışan bir dizi dans notasyon sistemi hakkında bilgi sahibiydi. Ancak, Rudolf Laban tarafından tanıtılan ve şimdi yaygın olarak Labanotation olarak bilinen ve kendisinin icat ettiği söylenen bir terime özellikle adadı.
1958’de vefat eden Laban’ın yanında okudu ve onun sisteminin bilgisini ve kullanımını yaymada ve dansın arkası genişledikçe onu genişletmede etkili oldu.
Ms. Hutchinson Guest, 1940’larda ve 50’lerin başında Broadway’de bir dansçıydı ve Agnes de Mille ile birlikte çalıştığı “One Touch of Venus” (1943) ve koreografisini sanatçı tarafından yapılan “Billion Dollar Baby” (1945) gibi müzikallerde rol aldı. Jerome Robbins. O zamana kadar zaten bir notasyon savunucusuydu ve uzun süredir devam eden Cole Porter müzikali “Kiss Me, Kate” 1948’de Broadway’de açıldıktan sonra, koreografı Hanya Holm ondan gösterinin danslarını nota etmesini istedi.
Çalışmasının bir sonucu olarak, gösteri 1952’de telif hakkı için tescil edilen ilk koreografik çalışma oldu.
Son zamanlarda JaQuel Knight ile Beyoncé’nin “Single Ladies” görüntüsü için yaptığı koreografiyi not etmek için çalışan Bayan Weber, “Dansların telif hakkı olması gerektiğini kesinlikle gördü” dedi. “O bir vizyonerdi.”
Dans notasyonunun kabulü, Bayan Hutchinson Guest’in 1940 yılında New York’ta Konuta Gentry, Janey Price ve Helen Priest Rogers ile birlikte kurduğu Dance Notation Bureau tarafından teşvik edilmişti. Bayan Weber’in belirttiği gibi, dans hareketlerini temsil etmek için semboller kullanan labanotasyon esasen “yaşayan bir dildir”.
Ms. Hutchinson Guest 1996’da. Bir tarihçi, “Seçkin dans dünyasının neredeyse tamamen erkekler tarafından yönetildiği bir zamanda” dedi, “gelecek nesiller için hareketi korumaya adanmış önemli bir kadın kurumu yarattı.” Kredi… Dance Notation Bureau
‘in izniyle
“Basılı Labanotation sayfası hiyeroglifler, piktograflar, Mors nokta ve tireler, karalamalar ve keskin bir müzik notalarının bir kombinasyonu gibi görünüyor”, Associated Press 1954’te, konsept hala bir yenilik gibiyken yazdı. .
Evvel, II. kodla yazılmış bir çeşit casusluktu. Aynı düşünce, 1951 tarihli bir Pazar ekinde Bayan Hutchinson Guest hakkında bir makaleye manşet yazan herkesin aklına geldi. “Komik semboller yazan o dansçı kız bir Rus casusu değil,” yazıyordu, “geniş uygulamalara sahip olabilecek garip yeni bir icat kullanıyor.”
Bu uygulamalar, ağır makinelerin nasıl çalıştırılacağından uygun golf vuruşuna kadar fiziksel hareketi içeren her şeyi içeriyordu.
Ms. Hutchinson Guest, dans öğretim yöntemlerini tanıtmak ve çocuklara hareket eğitimi getirmek için 1967 yılında Londra’da kurduğu bir merkezde. Kredi… Dance Notation Bureau’nun izniyle
“Seçkin dans dünyasının neredeyse tamamen erkekler tarafından yönetildiği bir zamanda, Guest, her yerde çok az insanın ustalaştığı sofistike bir teknik kullanarak, gelecek nesiller için hareketi korumaya adanmış önemli bir kadın kurumu yarattı,” Whitney E. Laemmli, Carnegie Mellon Üniversitesi’nde bilim ve teknoloji tarihçisi ve Information and Culture dergisindeki 2017 tarihli “Paper Dancers” makalesinin yazarı, e-posta ile söyledi.
“Labarotation’ı standartlaştırma çabalarına öncülük etti” diye devam etti ve “sistemi tanıtması Labanotation’ın yaklaşık bir yüzyıl boyunca sürekli kullanımını sağladı. Yazdığı Labanotation kılavuz kitaplarından bugün yalnızca koreograflar tarafından değil, bilgisayar aracılığıyla insan hareketini incelemek ve simüle etmekle ilgilenen bilim adamları ve mühendisler tarafından hala alıntı yapılıyor.”
Ms. Hutchinson Guest’e sık sık şu sorulmuştur: Neden gösterimle uğraşıyorsunuz? Danslar sadece filme alınamaz mı? Uzun yanıt, sinemanın, dansçıların yaptığı hatalar da dahil olmak üzere, bir koreografi parçasının yalnızca bir versiyonunu yakalayabileceğiydi; Öte yandan notasyon, tarafsız, spesifik ve koreografın amacına uygundu. Bir senfoniyi duymakla, onun müziğinin parçalarını ayrı ayrı görmek arasındaki fark buydu.
1953 röportajında daha kısa bir cevap verdi.
“Onlar tüm vücut açılarından sinema dansçıları olabilir mi?” dedi. “Ve dansçıların kıyafetleri araya giriyor; çıplak mı dans edecekler?”
Ann Hutchinson, 3 Kasım 1918’de Manhattan’da doğdu. Babası Robert, dedektif hikayeleri yazdı. Annesi Delia Dana, Henry Wadsworth Longfellow ve “Two Years Before the Mast”ın yazarı Richard Henry Dana’nın torunuydu.
Ann, 2019’da Massachusetts’teki Jacob’s Pillow’da Dans Şansı yarışmasını açtığında – evet, 100 yaşında – kısa bir konuşma ve solo dansla açıkladığı gibi, mantıksız bir şekilde, hayatı boyunca dansa olan ilgisini hastalığa borçluydu. verim.
“8 yaşındayken apandisit patlaması geçirdim” dedi. “Bana yaşamam için beş saat verildi. Bir aydır yataktaydım. Bir yıl sonra başka bir büyük ameliyat geçirdim – bir ay yatakta. İki yıl boyunca sadece yürüyebildim. Koşmam, zıplamam, yüzmem, ağaçlara tırmanmam ya da bunun gibi bir şey yasaktı. Ayağım çok ağırdı ve annem doktora ‘Ne yapacağız?’ dedi. ‘Ona dans dersleri ver.’”
Çocukluğunun büyük bir kısmını İngiltere’de babası ve üvey annesiyle birlikte yaşayarak geçirdi. Orada bir yatılı okula devam ederken, dans etmeye devam etti ve daha ileri dans çalışmalarına ilgi duyduğunu belirtti. Bir aile dostu, dansın Laban notasyonu kullanılarak öğretildiği ve Macar olan Laban’ın Naziizm’den kaçtıktan sonra 1938’de geldiği Dartington Hall’daki Jooss-Leeder Okulu’nu önerdi. Orada üç yıl okudu.
Diğer öğrencilerden daha geç başladığı için dans konusunda “hep alt sıralardaydım” diyerek 2020 yılındaki hayatını anlatan kısa bir sinemada “ama ben dansta iyiydim. notasyonu.” Koreograf Kurt Jooss, ondan “Yeşil Masa” balesini not etmesini istedi.
21 yaşında bir dans kariyeri için New York’a döndü ve kısa süre sonra Laban sisteminin diğer savunucularıyla tanıştı. Başkalarına Labanotation öğrettiler ve George Balanchine’in baleleri de dahil olmak üzere notaya alınmış dans eserlerinden oluşan bir kütüphane oluşturdular. 1954’te Bayan Hutchinson Guest, sisteme bir giriş olan “Labanotation”ı yayınladı. Balanchine önsözü yazdı. Dördüncü baskı 2005’te yayınlandı.
Bayan Hutchinson Guest’in diğer kitapları arasında ilk olarak 1983’te yayınlanan ve 2007’de Tina Curran ile güncellenen “Your Move: A New Approach to the Study of Movement and Dance” yer alıyor. 1967, Bayan Hutchinson Guest, geliştirdiği dans öğretim yöntemlerini tanıtmak ve yoksullara ve özel ihtiyaçları olanlara vurgu yaparak çocuklara hareket eğitimi getirmek için Londra’da Dans Dili Merkezi’ni kurdu. 1997’de o ve Dr. Curran, Amerika Birleşik Devletleri’nde benzer bir organizasyon kurdular.
Bayan Hutchinson Guest’in 1940’larda “One Touch of Venus” performansında tanıştığı trompetçi Ricky Trent ile evliliği boşanmayla sonuçlandı. Ünlü bir İngiliz dans tarihçisi olan Ivor Guest ile 1962’de evlendi. O, 2018’de öldü. Hemen hayatta kalan kimse bırakmadı.
Bayan Hutchinson Guest, Labanotation’ın yanı sıra, tanınmış koreograflar tarafından yalnızca kişisel kullanımları için geliştirilenler de dahil olmak üzere diğer dans notasyon sistemleri hakkında bilgi sahibiydi. En tatmin edici projelerinden birinin, dans tarihçisi Claudia Jeschke ile Vaslav Nijinsky’nin 1912 tarihli balesi “L’Apres-Midi d’un Faune” (“Bir Faun’un Öğleden Sonrası”nı kaydetmek için kullandığı notasyon sistemini çözmek için çalışmak olduğunu söyledi. ”).
Bu ünlü eser, dansçıların anılarına, incelemelerine ve diğer ikincil kaynaklara dayanarak yıllar içinde aktarılmıştı, ancak kod çözme çalışması, Ms. Hutchinson Guest, Nijinsky’nin amaçladığına daha yakın olduğuna inanıyordu. İlk olarak 1980’lerde sahnelendi, diğer şeylerin yanı sıra eserdeki periler için daha aktif bir rol oynadı.
“Hafızaya dayalı versiyonların çoğu, perilerin yaptıklarının çoğunu kaybettiler, neden yaptılar” dedi sinemada. “Claudia ve ben Nijinsky’nin balesini onun istediği gibi hayata geçirebildiğimizi hissediyorum ve onu her ürettiğimizde bu bir zevk.”
Bayan Hutchinson Guest ve diğer üç kadının 1940 yılında o zamanlar ezoterik bir uygulamayı desteklemek için kurdukları Dance Notation Bureau’nun yönetici direktörü Lynne Weber ölümü doğruladı.
Bayan Hutchinson Guest, hafızaya veya sinemaya güvenmek yerine koreografiyi yaratıcılarının amaçladığı gibi korumaya çalışan bir dizi dans notasyon sistemi hakkında bilgi sahibiydi. Ancak, Rudolf Laban tarafından tanıtılan ve şimdi yaygın olarak Labanotation olarak bilinen ve kendisinin icat ettiği söylenen bir terime özellikle adadı.
1958’de vefat eden Laban’ın yanında okudu ve onun sisteminin bilgisini ve kullanımını yaymada ve dansın arkası genişledikçe onu genişletmede etkili oldu.
Ms. Hutchinson Guest, 1940’larda ve 50’lerin başında Broadway’de bir dansçıydı ve Agnes de Mille ile birlikte çalıştığı “One Touch of Venus” (1943) ve koreografisini sanatçı tarafından yapılan “Billion Dollar Baby” (1945) gibi müzikallerde rol aldı. Jerome Robbins. O zamana kadar zaten bir notasyon savunucusuydu ve uzun süredir devam eden Cole Porter müzikali “Kiss Me, Kate” 1948’de Broadway’de açıldıktan sonra, koreografı Hanya Holm ondan gösterinin danslarını nota etmesini istedi.
Çalışmasının bir sonucu olarak, gösteri 1952’de telif hakkı için tescil edilen ilk koreografik çalışma oldu.
Son zamanlarda JaQuel Knight ile Beyoncé’nin “Single Ladies” görüntüsü için yaptığı koreografiyi not etmek için çalışan Bayan Weber, “Dansların telif hakkı olması gerektiğini kesinlikle gördü” dedi. “O bir vizyonerdi.”
Dans notasyonunun kabulü, Bayan Hutchinson Guest’in 1940 yılında New York’ta Konuta Gentry, Janey Price ve Helen Priest Rogers ile birlikte kurduğu Dance Notation Bureau tarafından teşvik edilmişti. Bayan Weber’in belirttiği gibi, dans hareketlerini temsil etmek için semboller kullanan labanotasyon esasen “yaşayan bir dildir”.
Ms. Hutchinson Guest 1996’da. Bir tarihçi, “Seçkin dans dünyasının neredeyse tamamen erkekler tarafından yönetildiği bir zamanda” dedi, “gelecek nesiller için hareketi korumaya adanmış önemli bir kadın kurumu yarattı.” Kredi… Dance Notation Bureau
‘in izniyle
“Basılı Labanotation sayfası hiyeroglifler, piktograflar, Mors nokta ve tireler, karalamalar ve keskin bir müzik notalarının bir kombinasyonu gibi görünüyor”, Associated Press 1954’te, konsept hala bir yenilik gibiyken yazdı. .
Evvel, II. kodla yazılmış bir çeşit casusluktu. Aynı düşünce, 1951 tarihli bir Pazar ekinde Bayan Hutchinson Guest hakkında bir makaleye manşet yazan herkesin aklına geldi. “Komik semboller yazan o dansçı kız bir Rus casusu değil,” yazıyordu, “geniş uygulamalara sahip olabilecek garip yeni bir icat kullanıyor.”
Bu uygulamalar, ağır makinelerin nasıl çalıştırılacağından uygun golf vuruşuna kadar fiziksel hareketi içeren her şeyi içeriyordu.
Ms. Hutchinson Guest, dans öğretim yöntemlerini tanıtmak ve çocuklara hareket eğitimi getirmek için 1967 yılında Londra’da kurduğu bir merkezde. Kredi… Dance Notation Bureau’nun izniyle
“Seçkin dans dünyasının neredeyse tamamen erkekler tarafından yönetildiği bir zamanda, Guest, her yerde çok az insanın ustalaştığı sofistike bir teknik kullanarak, gelecek nesiller için hareketi korumaya adanmış önemli bir kadın kurumu yarattı,” Whitney E. Laemmli, Carnegie Mellon Üniversitesi’nde bilim ve teknoloji tarihçisi ve Information and Culture dergisindeki 2017 tarihli “Paper Dancers” makalesinin yazarı, e-posta ile söyledi.
“Labarotation’ı standartlaştırma çabalarına öncülük etti” diye devam etti ve “sistemi tanıtması Labanotation’ın yaklaşık bir yüzyıl boyunca sürekli kullanımını sağladı. Yazdığı Labanotation kılavuz kitaplarından bugün yalnızca koreograflar tarafından değil, bilgisayar aracılığıyla insan hareketini incelemek ve simüle etmekle ilgilenen bilim adamları ve mühendisler tarafından hala alıntı yapılıyor.”
Ms. Hutchinson Guest’e sık sık şu sorulmuştur: Neden gösterimle uğraşıyorsunuz? Danslar sadece filme alınamaz mı? Uzun yanıt, sinemanın, dansçıların yaptığı hatalar da dahil olmak üzere, bir koreografi parçasının yalnızca bir versiyonunu yakalayabileceğiydi; Öte yandan notasyon, tarafsız, spesifik ve koreografın amacına uygundu. Bir senfoniyi duymakla, onun müziğinin parçalarını ayrı ayrı görmek arasındaki fark buydu.
1953 röportajında daha kısa bir cevap verdi.
“Onlar tüm vücut açılarından sinema dansçıları olabilir mi?” dedi. “Ve dansçıların kıyafetleri araya giriyor; çıplak mı dans edecekler?”
Ann Hutchinson, 3 Kasım 1918’de Manhattan’da doğdu. Babası Robert, dedektif hikayeleri yazdı. Annesi Delia Dana, Henry Wadsworth Longfellow ve “Two Years Before the Mast”ın yazarı Richard Henry Dana’nın torunuydu.
Ann, 2019’da Massachusetts’teki Jacob’s Pillow’da Dans Şansı yarışmasını açtığında – evet, 100 yaşında – kısa bir konuşma ve solo dansla açıkladığı gibi, mantıksız bir şekilde, hayatı boyunca dansa olan ilgisini hastalığa borçluydu. verim.
“8 yaşındayken apandisit patlaması geçirdim” dedi. “Bana yaşamam için beş saat verildi. Bir aydır yataktaydım. Bir yıl sonra başka bir büyük ameliyat geçirdim – bir ay yatakta. İki yıl boyunca sadece yürüyebildim. Koşmam, zıplamam, yüzmem, ağaçlara tırmanmam ya da bunun gibi bir şey yasaktı. Ayağım çok ağırdı ve annem doktora ‘Ne yapacağız?’ dedi. ‘Ona dans dersleri ver.’”
Çocukluğunun büyük bir kısmını İngiltere’de babası ve üvey annesiyle birlikte yaşayarak geçirdi. Orada bir yatılı okula devam ederken, dans etmeye devam etti ve daha ileri dans çalışmalarına ilgi duyduğunu belirtti. Bir aile dostu, dansın Laban notasyonu kullanılarak öğretildiği ve Macar olan Laban’ın Naziizm’den kaçtıktan sonra 1938’de geldiği Dartington Hall’daki Jooss-Leeder Okulu’nu önerdi. Orada üç yıl okudu.
Diğer öğrencilerden daha geç başladığı için dans konusunda “hep alt sıralardaydım” diyerek 2020 yılındaki hayatını anlatan kısa bir sinemada “ama ben dansta iyiydim. notasyonu.” Koreograf Kurt Jooss, ondan “Yeşil Masa” balesini not etmesini istedi.
21 yaşında bir dans kariyeri için New York’a döndü ve kısa süre sonra Laban sisteminin diğer savunucularıyla tanıştı. Başkalarına Labanotation öğrettiler ve George Balanchine’in baleleri de dahil olmak üzere notaya alınmış dans eserlerinden oluşan bir kütüphane oluşturdular. 1954’te Bayan Hutchinson Guest, sisteme bir giriş olan “Labanotation”ı yayınladı. Balanchine önsözü yazdı. Dördüncü baskı 2005’te yayınlandı.
Bayan Hutchinson Guest’in diğer kitapları arasında ilk olarak 1983’te yayınlanan ve 2007’de Tina Curran ile güncellenen “Your Move: A New Approach to the Study of Movement and Dance” yer alıyor. 1967, Bayan Hutchinson Guest, geliştirdiği dans öğretim yöntemlerini tanıtmak ve yoksullara ve özel ihtiyaçları olanlara vurgu yaparak çocuklara hareket eğitimi getirmek için Londra’da Dans Dili Merkezi’ni kurdu. 1997’de o ve Dr. Curran, Amerika Birleşik Devletleri’nde benzer bir organizasyon kurdular.
Bayan Hutchinson Guest’in 1940’larda “One Touch of Venus” performansında tanıştığı trompetçi Ricky Trent ile evliliği boşanmayla sonuçlandı. Ünlü bir İngiliz dans tarihçisi olan Ivor Guest ile 1962’de evlendi. O, 2018’de öldü. Hemen hayatta kalan kimse bırakmadı.
Bayan Hutchinson Guest, Labanotation’ın yanı sıra, tanınmış koreograflar tarafından yalnızca kişisel kullanımları için geliştirilenler de dahil olmak üzere diğer dans notasyon sistemleri hakkında bilgi sahibiydi. En tatmin edici projelerinden birinin, dans tarihçisi Claudia Jeschke ile Vaslav Nijinsky’nin 1912 tarihli balesi “L’Apres-Midi d’un Faune” (“Bir Faun’un Öğleden Sonrası”nı kaydetmek için kullandığı notasyon sistemini çözmek için çalışmak olduğunu söyledi. ”).
Bu ünlü eser, dansçıların anılarına, incelemelerine ve diğer ikincil kaynaklara dayanarak yıllar içinde aktarılmıştı, ancak kod çözme çalışması, Ms. Hutchinson Guest, Nijinsky’nin amaçladığına daha yakın olduğuna inanıyordu. İlk olarak 1980’lerde sahnelendi, diğer şeylerin yanı sıra eserdeki periler için daha aktif bir rol oynadı.
“Hafızaya dayalı versiyonların çoğu, perilerin yaptıklarının çoğunu kaybettiler, neden yaptılar” dedi sinemada. “Claudia ve ben Nijinsky’nin balesini onun istediği gibi hayata geçirebildiğimizi hissediyorum ve onu her ürettiğimizde bu bir zevk.”