1961’de ılık bir Ağustos gecesinde, Hall of Fame beyzbol kariyerini bir yıl önce tek bir sezonda .400’ü vuran son vurucu olarak tamamlayan “Splendid Splinter” Ted Williams, Conn., Waterbury’deki Belediye Stadyumu’ndaki taşan kalabalığın önünde, Joan Joyce adlı genç bir softbol atış fenomeniyle yüzleşmek için plakaya doğru yürüdü.
Etkinlik, yardım amaçlı bir bağış toplama sergisiydi. Williams, 9 numaralı Boston Red Sox üniforması içindeydi. Joyce, kırmızı-beyaz mayoyla 40 metre uzaktaki tümseğin üzerinde duruyordu (ana lig beyzbolunda 60 fit 6 inç’in aksine, kadın voleybolunda düzenleme). ve 30 mil güneydeki Stratford, Conn banliyösünde kendi sahasıyla, bayanlar futbolunun en iyi takımlarından biri olan Raybestos Brakettes’in önde gelen atıcısı olarak giydiği şortlar
Joyce ile Ted Williams, solda ve Frank “Spec” Shea, eski bir New York Yankee, tarihsiz bir fotoğrafta. Joyce ve Williams, çeşitli sergi bağış toplama etkinliklerinde birbirleriyle karşı karşıya geldiler. Memleketi Waterbury, Conn. Kredi… Joan Chandler
Williams ve Joyce’un 1960’ların başında karşı karşıya geldiği bu tür birkaç sergiden biriydi, ancak Joyce’un memleketi Waterbury’de, hayranların “Joanie, Joanie Joanie!” – en unutulmaz olduğunu kanıtladı. Joyce’un uzun kariyeri boyunca, birçok kişinin söylediği gibi, hızlı sahada kadın voleybolu tarihindeki en baskın oyuncu ve basketbol, voleybol ve golfteki hüneri göz önüne alındığında, bu irfan hakkında sık sık anlatılan bir hikaye olacaktı. – neslinin en büyük kadın sporcularından biri olarak.
21. doğum gününden birkaç hafta önce, yel değirmeni gibi el altından teslimat yapan Joyce, o gece yanan sahalardan oluşan tüm cephaneliğini tepeye götürdü. : eğri toplar, sürgüler, hızlı toplar ve plakanın üzerine çöken ticari markası “top düşürme”. Ve o ısınırken, 43’e yaklaşan, ancak Boston’da sterlin, yaşa meydan okuyan bir son sezondan çıkan (.316 vuruş ve 29 ev koşusu vuruşu) Williams topunun hareketini inceledi.
Görünüşe göre boşuna.
10 ila 15 dakika boyunca, solak bir vurucu olan Williams, sağ elini kullanan Joyce’un ona attığı neredeyse her şeyi savurdu ve kaçırdı (birkaç faul ipucu dışında).
Joyce daha sonra “Sonunda,” diye hatırladı, “sopayı yere attı ve ‘ona vuramam’ dedi” ve uzaklaştı.
Güçlü Williams galip gelmişti.
Yıllar sonra Joyce, biyografisini yazan Tony Renzoni’ye bir keresinde Florida Keys açıklarında Williams’la balık tutan bir adamla nasıl tanıştığını anlatacaktı. Adam, Williams’tan şimdiye kadar karşılaştığı en sert atıcıyı seçmesini istediğini söyledi. “Ve dedi,” diye hatırladı, “’Buna inanmayacaksın, ama o bir genç kızdı’”
1962. Kadınlar hızlı saha voleybolu tarihindeki en baskın oyuncu olarak kabul edildi. Kredi… Jim Fetter aracılığıyla Brakette Softbol Arşivi
Pek çok hayranı bu kadar şaşırmazdı. Cumartesi günü Boca Raton, Fla.’da 81 yaşında ölen Joyce, o sırada kendi başına bir Hall of Fame kariyerinin ortasındaydı. Ve bu kariyer sona erdiğinde, ulusal ve uluslararası düzeyde neredeyse yirmi yıllık softboldan sonra, şaşırtıcı bir dizi başarı elde etmişti.
19 sezonu aşkın bir süredir 753-42 galibiyet-mağlubiyet rekoru kırdı, 150 isabetsiz oyuncu ve 50 mükemmel oyun attı ve 10.000’den fazla vuruş yaptı. .090’lık şaşırtıcı derecede düşük bir ömür boyu kazanılan çalışma ortalaması.
Bir sezonda 42 maç kazandı. 1971’de 123 ve 1975-76’da 229 olmak üzere ardışık golsüz vuruş dizileri kaydetti ve şampiyona turnuvasında sekiz En Değerli Oyuncu ödülünü kazandı, çoğunlukla adını şirket sponsoru Stratford’dan alan çok yıllık bir güç merkezi olan Brakettes ile otomobiller için fren balatası üreticisi.
Ayrıca 1978’de West Hartford, Conn’da düzenlenen başka bir sergide Hank Aaron’u geride bıraktı. Aaron 44 yaşındaydı, oyun günlerinden iki yıl uzaktaydı ve Joyce 37 yaşındaydı, ancak yüzleşme bir şey olarak faturalandırıldı. ağır siklet dövüşü.
Aaron’un daha sonra “O başka bir şeydi” dediği aktarıldı. “O softbol size gelir ve siz ona doğru salladığınızda kafanızın etrafında yükselir.”
Ve, iyi bir ölçü için, Joyce, Aaron gibi vurabilirdi: Kariyerinde vuruş ortalaması .327 idi.
Boca Raton’daki Florida Atlantic Üniversitesi’nde bayan softbol takımının koçluğunu yapmaya devam etti ve üniversitenin bir sebep göstermeden açıkladığı ölümünde oradaki 28. sezonundaydı. Programın kurucu koçu olduğu FAU’da, takıma 11 konferans şampiyonasında ve 11 NCAA sezon sonu turnuvasında koçluk yaparken 1,002-674-1 gibi yüksek bir rekor kırdı. Sekiz kez yılın konferans koçu seçildi.
2019’da Florida Atlantic Üniversitesi’nde bayan voleybol takımının koçu olarak Joyce. Boca Raton, Fla.’da 28. sezon Kredi… Eric Espada
Ama Joyce’un başarılı olduğu tek arena softbol değildi. 5 fit-9 forvet (bazı kaynaklar 5 fit 10 diyor) olarak, Kadınlar Basketbol Birliği ve Amatör Atletizm Birliği’ndeki Connecticut takımlarında basketbol oynayarak birçok Amerikan ödülü aldı. Bir maçta 67 sayı atarak ulusal bir AAU turnuva rekoru kırdı ve üç kez AAU All-Star seçildi. Maç başına ortalama 30 sayı atan bir kariyere sahipti (ve bu, üç sayılık atış yapılmadan önceydi).
Aynı zamanda göze çarpan bir voleybolcuydu. Kendi takımı Connecticut Clippers’ı kurduktan sonra, 1969’dan 1974’e kadar Amerika Birleşik Devletleri Voleybol Birliği’nin ulusal turnuvasında yarıştı ve bir zamanlar All-East Regional takımına seçildi. Bowlinge başladıktan bir aydan kısa bir süre sonra, sporda Connecticut eyalet unvanını kazandı ve daha sonra profesyonel olma teklifini geri çevirdi.
Ve 35 yaşında, birçok sporcunun emekli olduğu bir yaşta, elini golfte denedi. İki yıl içinde, voleybol kariyerine devam ederken, Bayanlar Profesyonel Golf Turu’na katılmaya hak kazandı. 42 yaşında, tek bir turda en az vuruş için bir LPGA rekoru kırdı: 17. (Bu, erkekler profesyonel golfünde yalnızca Bob Brue tarafından PGA Champions Tour’da eşleştirilen bir sayıdır.) Joyce, güçlü sürüşleri ile tanınır. eğer doğruluğu değilse, 55 yaşına kadar (bir turnuva kazanmadan) 19 yıl boyunca profesyonel bir golfçü olarak kaldı. Florida Atlantic’te aynı zamanda kadın golf baş antrenörüydü.
Joyce, 19 yıl boyunca Bayanlar Profesyonel Golf Birliği turunda oynadı, tek bir turda en az vuruş rekoru kırdı — 17. Kredi… Joan Chandler
19 Onur Listesi’nde yer alan Joyce, 1940’larda ve 50’lerde atletizm, yüzme, beyzbol, basketbol ve golfteki zaferleriyle sık sık Amerikan tarihinin en büyük kadın sporcusu olarak anılan Babe Didrikson Zaharias ile karşılaştırıldı. Ama Joyce’u golfü kucaklamaya ikna eden LPGA yıldızı Jane Blalock’a göre, “Joan daha da iyiydi.”
Renzoni, Blalock’un “Joan spor tarihindeki en büyük kadın atletti” dediğini aktardı. “Aslında, o tüm zamanların en büyük atletlerinden biri – erkek ya da kadın.”
Joan Joyce, 18 Ağustos 1940’ta Waterbury’de doğdu ve Joseph ve Jean Joyce’un en büyük çocukları olarak orada büyüdü. Ebeveynleri rakip pirinç fabrikalarında (ustabaşı olarak babası) çalıştı ve bir ebeveynin üç çocuğuyla her zaman evde olması için bilerek farklı vardiyalarda çalıştı.
Başarılı bir amatör basketbol ve softbol oyuncusu olan babası, Joan’a çocukken her iki sporu da öğretti ve atletizmi hızla ortaya çıktı. Waterbury’deki Crosby Lisesi’ndeki kız basketbol takımının yıldızıydı ve bir kız olarak yerel organize softbol oyunlarında oynadıktan sonra 13 yaşında Braketler’i denedi ve kadroda bir yer kazandı.
Takımdaki başarıları kısa sürede efsane oldu. 1961’de, ulusal şampiyonluk için yapılan turnuva oyununda, 24 saatlik bir süre içinde üç maça çıktı ve son maçta Whittier, California’dan bir takıma kaybetmeden önce 32 istekada 67 vuruş yaptı ve bir maraton kararı aldı. 19. vuruşun sonunda sabah saat 3: 30’da. (Mağlubiyetle bile turnuvanın MVP’si seçildi)
1974’te Braketler, 1965’te Avustralya’nın Melbourne kentinde düzenlenen Kadınlar Softbol Dünya Şampiyonasını kazanan ilk Birleşik Devletler takımı oldu. Stratford’daki Raybestos Memorial Field’da, fabrikanın tanıdık yağlı kokusu ışıklandırılmış sahaya yayılırken oynayan Joyce, şampiyonluğu almak için güçlü bir Japon takımına tek vuruşta (bir blooper) attı. Turnuvada üçü isabetsiz olmak üzere beş maçta oynamıştı.
2011’de, kadın voleybolunda neredeyse kalıcı bir şampiyon olan Raybestos Brakettes için eski oyuncuların bir araya gelmesinde Joyce. Kredi… Kathy Gage
Joyce’un bir softbol sahası memleketi Waterbury, Conn., onun adını aldı.
Kredi… Kathy Gage
Joyce 1963’te Orange, California’daki Chapman College’a gitmek için takımdan ayrıldı ve 1966’da mezun oldu. Oradayken Braketlerin baş rakiplerinden biri olan Orange Lionettes için oynadı ve onları ulusal bir lige götürdü. 1965’te şampiyonluk. 1967’de Brakettes’e yeniden katıldıktan sonra, 1968’de onlar için art arda dört gol atmaya devam etti.
1976’da tenis yıldızı Billie Jean King ve bir spor girişimcisi ile takım kurdu, Dennis Murphy, Uluslararası Kadınlar Profesyonel Softbol Ligi’ni kurdu. Joyce, King ve Blalock ile birlikte sahip olduğu Connecticut Falcons takımının oyuncu-antrenörü oldu. Falcons, WPSL tacını ligin kapanmasından dört yıl önce aldı. Joyce, son yılında takımı 1979’da Çin’de altı maçlık bir sergi turuna çıkardı ve altı ve göz kamaştırıcı Çinli hayranların hepsini kazandı.
1960’larda televizyonda yayınlanan “To Tell the Truth” adlı yarışma programında da yer aldı ve 1970’lerde ABC’nin “Süper Yıldızlar Yarışması”nda diğer elit atletlerle dekatlon benzeri bir formatta yarıştı.
Kız kardeşi Janis Joyce tarafından yaşatılmıştır; ve bir erkek kardeş, Joseph.
Voleybol kariyerinin çoğunu amatör olarak geçiren Joyce, faturaları ödemek için öğretmenlik, hakemlik, topluluk kolejinde atletik direktör olarak yarı zamanlı hizmet ve bir seyahat acentesi işletmek gibi çeşitli işlerde çalışmak zorunda kaldı. Ancak ücret eksikliğinden şikayet etmedi.
The New York Times’a 1975’te “Birçok insan benimkine benzer yeteneklere sahip bir adamın alacağı büyük parayı alamadığım için acı çekmem gerektiğini düşünüyor” dedi. Para umurumda değil, oyundan zevk alıyorum ve en önemli şey bu. Hayatımın geri kalanını kırmak anlamına gelse bile bu oyunu oynardım.”
Hiçbir zaman kendini terfi ettirmeyen Joyce, yine de yeteneklerinin öz değerlendirmesinde alçakgönüllülüğü bir kenara bıraktı.
“Bana saldırmaktan nefret ederdim,” dedi.
Etkinlik, yardım amaçlı bir bağış toplama sergisiydi. Williams, 9 numaralı Boston Red Sox üniforması içindeydi. Joyce, kırmızı-beyaz mayoyla 40 metre uzaktaki tümseğin üzerinde duruyordu (ana lig beyzbolunda 60 fit 6 inç’in aksine, kadın voleybolunda düzenleme). ve 30 mil güneydeki Stratford, Conn banliyösünde kendi sahasıyla, bayanlar futbolunun en iyi takımlarından biri olan Raybestos Brakettes’in önde gelen atıcısı olarak giydiği şortlar
Joyce ile Ted Williams, solda ve Frank “Spec” Shea, eski bir New York Yankee, tarihsiz bir fotoğrafta. Joyce ve Williams, çeşitli sergi bağış toplama etkinliklerinde birbirleriyle karşı karşıya geldiler. Memleketi Waterbury, Conn. Kredi… Joan Chandler
Williams ve Joyce’un 1960’ların başında karşı karşıya geldiği bu tür birkaç sergiden biriydi, ancak Joyce’un memleketi Waterbury’de, hayranların “Joanie, Joanie Joanie!” – en unutulmaz olduğunu kanıtladı. Joyce’un uzun kariyeri boyunca, birçok kişinin söylediği gibi, hızlı sahada kadın voleybolu tarihindeki en baskın oyuncu ve basketbol, voleybol ve golfteki hüneri göz önüne alındığında, bu irfan hakkında sık sık anlatılan bir hikaye olacaktı. – neslinin en büyük kadın sporcularından biri olarak.
21. doğum gününden birkaç hafta önce, yel değirmeni gibi el altından teslimat yapan Joyce, o gece yanan sahalardan oluşan tüm cephaneliğini tepeye götürdü. : eğri toplar, sürgüler, hızlı toplar ve plakanın üzerine çöken ticari markası “top düşürme”. Ve o ısınırken, 43’e yaklaşan, ancak Boston’da sterlin, yaşa meydan okuyan bir son sezondan çıkan (.316 vuruş ve 29 ev koşusu vuruşu) Williams topunun hareketini inceledi.
Görünüşe göre boşuna.
10 ila 15 dakika boyunca, solak bir vurucu olan Williams, sağ elini kullanan Joyce’un ona attığı neredeyse her şeyi savurdu ve kaçırdı (birkaç faul ipucu dışında).
Joyce daha sonra “Sonunda,” diye hatırladı, “sopayı yere attı ve ‘ona vuramam’ dedi” ve uzaklaştı.
Güçlü Williams galip gelmişti.
Yıllar sonra Joyce, biyografisini yazan Tony Renzoni’ye bir keresinde Florida Keys açıklarında Williams’la balık tutan bir adamla nasıl tanıştığını anlatacaktı. Adam, Williams’tan şimdiye kadar karşılaştığı en sert atıcıyı seçmesini istediğini söyledi. “Ve dedi,” diye hatırladı, “’Buna inanmayacaksın, ama o bir genç kızdı’”
1962. Kadınlar hızlı saha voleybolu tarihindeki en baskın oyuncu olarak kabul edildi. Kredi… Jim Fetter aracılığıyla Brakette Softbol Arşivi
Pek çok hayranı bu kadar şaşırmazdı. Cumartesi günü Boca Raton, Fla.’da 81 yaşında ölen Joyce, o sırada kendi başına bir Hall of Fame kariyerinin ortasındaydı. Ve bu kariyer sona erdiğinde, ulusal ve uluslararası düzeyde neredeyse yirmi yıllık softboldan sonra, şaşırtıcı bir dizi başarı elde etmişti.
19 sezonu aşkın bir süredir 753-42 galibiyet-mağlubiyet rekoru kırdı, 150 isabetsiz oyuncu ve 50 mükemmel oyun attı ve 10.000’den fazla vuruş yaptı. .090’lık şaşırtıcı derecede düşük bir ömür boyu kazanılan çalışma ortalaması.
Bir sezonda 42 maç kazandı. 1971’de 123 ve 1975-76’da 229 olmak üzere ardışık golsüz vuruş dizileri kaydetti ve şampiyona turnuvasında sekiz En Değerli Oyuncu ödülünü kazandı, çoğunlukla adını şirket sponsoru Stratford’dan alan çok yıllık bir güç merkezi olan Brakettes ile otomobiller için fren balatası üreticisi.
Ayrıca 1978’de West Hartford, Conn’da düzenlenen başka bir sergide Hank Aaron’u geride bıraktı. Aaron 44 yaşındaydı, oyun günlerinden iki yıl uzaktaydı ve Joyce 37 yaşındaydı, ancak yüzleşme bir şey olarak faturalandırıldı. ağır siklet dövüşü.
Aaron’un daha sonra “O başka bir şeydi” dediği aktarıldı. “O softbol size gelir ve siz ona doğru salladığınızda kafanızın etrafında yükselir.”
Ve, iyi bir ölçü için, Joyce, Aaron gibi vurabilirdi: Kariyerinde vuruş ortalaması .327 idi.
Boca Raton’daki Florida Atlantic Üniversitesi’nde bayan softbol takımının koçluğunu yapmaya devam etti ve üniversitenin bir sebep göstermeden açıkladığı ölümünde oradaki 28. sezonundaydı. Programın kurucu koçu olduğu FAU’da, takıma 11 konferans şampiyonasında ve 11 NCAA sezon sonu turnuvasında koçluk yaparken 1,002-674-1 gibi yüksek bir rekor kırdı. Sekiz kez yılın konferans koçu seçildi.
2019’da Florida Atlantic Üniversitesi’nde bayan voleybol takımının koçu olarak Joyce. Boca Raton, Fla.’da 28. sezon Kredi… Eric Espada
Ama Joyce’un başarılı olduğu tek arena softbol değildi. 5 fit-9 forvet (bazı kaynaklar 5 fit 10 diyor) olarak, Kadınlar Basketbol Birliği ve Amatör Atletizm Birliği’ndeki Connecticut takımlarında basketbol oynayarak birçok Amerikan ödülü aldı. Bir maçta 67 sayı atarak ulusal bir AAU turnuva rekoru kırdı ve üç kez AAU All-Star seçildi. Maç başına ortalama 30 sayı atan bir kariyere sahipti (ve bu, üç sayılık atış yapılmadan önceydi).
Aynı zamanda göze çarpan bir voleybolcuydu. Kendi takımı Connecticut Clippers’ı kurduktan sonra, 1969’dan 1974’e kadar Amerika Birleşik Devletleri Voleybol Birliği’nin ulusal turnuvasında yarıştı ve bir zamanlar All-East Regional takımına seçildi. Bowlinge başladıktan bir aydan kısa bir süre sonra, sporda Connecticut eyalet unvanını kazandı ve daha sonra profesyonel olma teklifini geri çevirdi.
Ve 35 yaşında, birçok sporcunun emekli olduğu bir yaşta, elini golfte denedi. İki yıl içinde, voleybol kariyerine devam ederken, Bayanlar Profesyonel Golf Turu’na katılmaya hak kazandı. 42 yaşında, tek bir turda en az vuruş için bir LPGA rekoru kırdı: 17. (Bu, erkekler profesyonel golfünde yalnızca Bob Brue tarafından PGA Champions Tour’da eşleştirilen bir sayıdır.) Joyce, güçlü sürüşleri ile tanınır. eğer doğruluğu değilse, 55 yaşına kadar (bir turnuva kazanmadan) 19 yıl boyunca profesyonel bir golfçü olarak kaldı. Florida Atlantic’te aynı zamanda kadın golf baş antrenörüydü.
Joyce, 19 yıl boyunca Bayanlar Profesyonel Golf Birliği turunda oynadı, tek bir turda en az vuruş rekoru kırdı — 17. Kredi… Joan Chandler
19 Onur Listesi’nde yer alan Joyce, 1940’larda ve 50’lerde atletizm, yüzme, beyzbol, basketbol ve golfteki zaferleriyle sık sık Amerikan tarihinin en büyük kadın sporcusu olarak anılan Babe Didrikson Zaharias ile karşılaştırıldı. Ama Joyce’u golfü kucaklamaya ikna eden LPGA yıldızı Jane Blalock’a göre, “Joan daha da iyiydi.”
Renzoni, Blalock’un “Joan spor tarihindeki en büyük kadın atletti” dediğini aktardı. “Aslında, o tüm zamanların en büyük atletlerinden biri – erkek ya da kadın.”
Joan Joyce, 18 Ağustos 1940’ta Waterbury’de doğdu ve Joseph ve Jean Joyce’un en büyük çocukları olarak orada büyüdü. Ebeveynleri rakip pirinç fabrikalarında (ustabaşı olarak babası) çalıştı ve bir ebeveynin üç çocuğuyla her zaman evde olması için bilerek farklı vardiyalarda çalıştı.
Başarılı bir amatör basketbol ve softbol oyuncusu olan babası, Joan’a çocukken her iki sporu da öğretti ve atletizmi hızla ortaya çıktı. Waterbury’deki Crosby Lisesi’ndeki kız basketbol takımının yıldızıydı ve bir kız olarak yerel organize softbol oyunlarında oynadıktan sonra 13 yaşında Braketler’i denedi ve kadroda bir yer kazandı.
Takımdaki başarıları kısa sürede efsane oldu. 1961’de, ulusal şampiyonluk için yapılan turnuva oyununda, 24 saatlik bir süre içinde üç maça çıktı ve son maçta Whittier, California’dan bir takıma kaybetmeden önce 32 istekada 67 vuruş yaptı ve bir maraton kararı aldı. 19. vuruşun sonunda sabah saat 3: 30’da. (Mağlubiyetle bile turnuvanın MVP’si seçildi)
1974’te Braketler, 1965’te Avustralya’nın Melbourne kentinde düzenlenen Kadınlar Softbol Dünya Şampiyonasını kazanan ilk Birleşik Devletler takımı oldu. Stratford’daki Raybestos Memorial Field’da, fabrikanın tanıdık yağlı kokusu ışıklandırılmış sahaya yayılırken oynayan Joyce, şampiyonluğu almak için güçlü bir Japon takımına tek vuruşta (bir blooper) attı. Turnuvada üçü isabetsiz olmak üzere beş maçta oynamıştı.
2011’de, kadın voleybolunda neredeyse kalıcı bir şampiyon olan Raybestos Brakettes için eski oyuncuların bir araya gelmesinde Joyce. Kredi… Kathy Gage
Joyce’un bir softbol sahası memleketi Waterbury, Conn., onun adını aldı.
Kredi… Kathy Gage
Joyce 1963’te Orange, California’daki Chapman College’a gitmek için takımdan ayrıldı ve 1966’da mezun oldu. Oradayken Braketlerin baş rakiplerinden biri olan Orange Lionettes için oynadı ve onları ulusal bir lige götürdü. 1965’te şampiyonluk. 1967’de Brakettes’e yeniden katıldıktan sonra, 1968’de onlar için art arda dört gol atmaya devam etti.
1976’da tenis yıldızı Billie Jean King ve bir spor girişimcisi ile takım kurdu, Dennis Murphy, Uluslararası Kadınlar Profesyonel Softbol Ligi’ni kurdu. Joyce, King ve Blalock ile birlikte sahip olduğu Connecticut Falcons takımının oyuncu-antrenörü oldu. Falcons, WPSL tacını ligin kapanmasından dört yıl önce aldı. Joyce, son yılında takımı 1979’da Çin’de altı maçlık bir sergi turuna çıkardı ve altı ve göz kamaştırıcı Çinli hayranların hepsini kazandı.
1960’larda televizyonda yayınlanan “To Tell the Truth” adlı yarışma programında da yer aldı ve 1970’lerde ABC’nin “Süper Yıldızlar Yarışması”nda diğer elit atletlerle dekatlon benzeri bir formatta yarıştı.
Kız kardeşi Janis Joyce tarafından yaşatılmıştır; ve bir erkek kardeş, Joseph.
Voleybol kariyerinin çoğunu amatör olarak geçiren Joyce, faturaları ödemek için öğretmenlik, hakemlik, topluluk kolejinde atletik direktör olarak yarı zamanlı hizmet ve bir seyahat acentesi işletmek gibi çeşitli işlerde çalışmak zorunda kaldı. Ancak ücret eksikliğinden şikayet etmedi.
The New York Times’a 1975’te “Birçok insan benimkine benzer yeteneklere sahip bir adamın alacağı büyük parayı alamadığım için acı çekmem gerektiğini düşünüyor” dedi. Para umurumda değil, oyundan zevk alıyorum ve en önemli şey bu. Hayatımın geri kalanını kırmak anlamına gelse bile bu oyunu oynardım.”
Hiçbir zaman kendini terfi ettirmeyen Joyce, yine de yeteneklerinin öz değerlendirmesinde alçakgönüllülüğü bir kenara bıraktı.
“Bana saldırmaktan nefret ederdim,” dedi.