Julia Child’ın “Fransız Yemeklerinin Arkasında Ustalaşmak” adlı kitabındaki her tarifi pişirmek için bir yıl harcama kararı alan yazar Julie Powell, popüler yemek blogu Julie/Julia Project’e, Meryl Streep’in başrolde olduğu bir filme ve Ms. Hayatının son yıllarında olan çocuk, 26 Ekim’de New York’un yukarısındaki Olivebridge’deki evinde öldü. 49 yaşındaydı.
Kocası Eric Powell, nedeninin kalp durması olduğunu söyledi.
Bayan Powell, mutfaktaki mücadelelerini, yükselen bir kuşağın hoşnutsuz çağdaşlarının sinirlerini bozan komik, yırtıcı bir sesle anlattı.
Julia/Julia Projesi, aşçılar Ina Garten, Thomas Keller ve Dorie Greenspan’ın hayranları tarafından çoğaltılan diğer bloglar için popüler bir model haline geldi ve sosyal medyada ev yemekleri için geniş bir çağdaş izleyici kitlesinin oluşturulmasına yardımcı oldu.
2002 yılında, Bayan Powell, Aşağı Manhattan’da düşük seviyeli bir idari işte çalışan, hevesli bir yazardı. 30 yaşına girmek üzereydi ve gerçek bir kariyer beklentisi yoktu. The New York Times’a verdiği bir röportajda, “Paniklenmiş, köşeye sıkışan türden anlardan biriydi” dedi.
Günlerine bir yapı kazandırmak için, Bayan Child’ın 1961 klasiği “Fransız Yemeklerinin Arkasında Ustalaşmak, 1. Cilt”in annesinin çok eskimiş kopyasından 524 tarifin hepsini pişirmeye koyuldu. Ancak Long Island City’deki küçük bir çatı katında yaşayan eğitimsiz bir aşçı olarak yolu uzun, terli ve engebeli buldu.
Salon.com için Julie/Julia Projesi adını verdiği bir blogda, uzun güncellemeler yazdı, votka gimletleriyle noktalandı ve malzeme bulmanın zorlukları, yetişkin yaşamının küçük hayal kırıklıkları ve yetişkin yaşamının daha büyük zorlukları hakkında eğlenceli, saygısız tiradlarla doluydu. X kuşağının bir üyesi olarak amaç bulmak.
Yıl sona ermeden önce Salon, blogun toplam 400.000 sayfa görüntülenmesinin yanı sıra, Bayan Powell’ın gerçekten zamanında bitirip bitiremeyeceği dramasına takılan birkaç bin düzenli okuyucunun olduğunu bildirdi.
Blog yazmak, Bayan Powell’ın okuyuculara nispeten yeni bir platformda ve yeni bir tür doğrudan dilde ulaşmasını mümkün kıldı. 2009’daki bir röportajda, “Arkadaşlarımıza yüksek sesle söylediğimiz iğrenç yorumları yazabileceğimiz bir aracımız var” dedi.
Bu yorumlar yemek, yemek pişirme ve şeflere olan popüler ilginin artmasıyla birlikte yayınlandı. Bayan Powell’ın kendini beğenmeyen tarzı, Bayan Child, James Beard ve MFK Fisher gibi yemek yazarlarının otoritesinden Rachael Ray, Bobby Flay ve Nigella Lawson’ın erişilebilirliğine bir köprü oldu.
Bayan Powell’ın kendi belirlediği süre dolmadan sadece haftalar önce, Food52 web sitesinin kurucusu ve o zamanlar The Times muhabiri olan Amanda Hesser projesi hakkında yazdı ve ilgi patladı.
Bayan Hesser bir e-postada, Julie/Julia Projesi’nin yemek yazımını alt üst ettiğini söyledi. “Onun gibi birini asla okumadım” diye yazdı. “Yazıları çok taze, canlı – bazen kaba! – ve herhangi bir geleneğe çok şanlı bir şekilde bağlanmamış. ”
Bayan Powell, diğer amatör yemek yazarlarına yemek kitapları aracılığıyla yemek pişirmeye başlamaları için ilham verdi ve profesyonel yemek yazarlarının “uyum çamuruna saplanıp kaldıklarını” fark etmelerini sağladı Bayan Hesser. “İnternet yemek yazarlığını demokratikleştirdi ve Julie yeni okulun ilk ayırt edici sesiydi.”
Smitten Kitchen adlı blogunu 2003 yılında başlatan yazar Deb Perelman şunları söyledi: “Yemekler hakkında, tanıdığım insanlara benzeyen, gerçekten insan sesiyle yazdı. Aşçılık okuluna gitmeden, fazla deneyime sahip olmadan ve gerçek hayattaki bir mutfakta bile yemek hakkında yazabileceğinizi iletti.”
Little, Brown & Company, blogu “Julie & Julia: 365 Gün, 524 Tarif, 1 Küçük Daire Mutfağı” adlı bir kitaba dönüştürdü. Bazı eleştirmenler kitabın edebi bir ağırlıktan yoksun olduğunu yazsa da, çoğunlukla ciltsiz kitaba verilen başlık altında bir milyondan fazla kopya satmaya devam etti: “Julie & Julia: Tehlikeli Yemek Pişirme Yılım.”
Amy Adams, “Julie & Julia” filminden bir sahnede Meryl Streep’in Bayan Child rolündeki bir fotoğrafının önünde, Bayan Powell rolünde. Kredi… Columbia Pictures, Alamy aracılığıyla
Satışlar, Nora Ephron’un Bayan Streep’in Bayan Child’ı oynadığı, yazar ve yönetmen olarak son çalışması olan 2009 yapımı popüler film “Julie & Julia”nın ardından yükseldi; kocası Paul rolünde Stanley Tucci; ve Amy Adams, Bayan Powell rolünde.
Archeology dergisinin editör yardımcısı Bay Powell, “Hikayenin Nora Ephron’un hikayesi olmasından memnundu” dedi. “İlginç ve dikenli şeyleri ve herkesin onu tanıdığı ve sevdiği birçok şeyi biraz zımparaladı. Ve o buna razıydı.”
Filmin başarısı ayrıca Bayan Child’ın kitabını da ilk kez en çok satanlar listesine yükseltti.
Bayan Child sinemayı hiç görmedi – 2004’te öldü – ama Bayan Powell’ın projesine aşinaydı.
Eski bir Los Angeles Times yemek editörü olan ve blog hakkında ilk haber yapanlardan biri olan Russ Parsons, Bayan Child’a, sonra 90’lı yaşlarında bazı alıntılar gönderdi. Projeyi, Bayan Powell’ın amaçladığı kendini küçük düşüren bir boğuşma olarak değil, bir hakaret olarak kabul etti ve Bay Parsons’a kendisinin ve diğerlerinin tarifleri test edip yeniden test ettiğini, böylece tüm beceri seviyelerindeki aşçıların erişebilmesini sağladığını söyledi.
“Onlarla nasıl sorunları olabileceğini anlamıyorum” dediğini hatırladı. “Pek bir aşçı olmamalı.”
Bayan Powell 2005 yılında dairesinde, Bayan Child’ın patates pırasa çorbası tarifini yapmak için pırasa doğrarken. Kredi… Henny Ray Abrams/Associated Press
Julie Foster, 20 Nisan 1973’te Austin, Teksas’ta John ve Kay Foster’ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası avukattı. Annesi, kendisi ve erkek kardeşi Jordon için deva için evde kaldı ve sonra Texas Üniversitesi’nden tasarım alanında yüksek lisans derecesi için üniversiteye geri döndü.
Bayan Powell, 1995 yılında Amherst Koleji’nden tiyatro ve kurgu yazarlığı alanında lisans derecesi ile mezun oldu.
Erkek kardeşi, çocukken, Bayan Powell’ın hem kitapsever hem de dramatik olduğunu söyledi.
“Sahnede olmayı severdi ve sadece tepede olmayı ve herkesin onu izlemesini severdi” dedi. Ve ekledi, “aramızdaki en deneysel ve sofistike aşçıydı ve hepimiz yemek yapan insanlardık.”
Arthur Miller’ın “All My Sons” adlı oyununun bir lise prodüksiyonunda romantik başrolleri oynarken kocası olacak adamla tanıştı. 1998 yılında evlendiler.
Bayan Powell’ın 2009’da yayınlanan ikinci kitabı “Cleaving: A Story of Marriage, Meat, and Obsession”, bazen gelişen bazen de aksayan ilişkilerine derinlemesine daldı. Yaşadığı ve daha sonra kocasının yaşadığı evlilik dışı bir ilişkiyle mücadelesini ayrıntılı olarak anlattı. Bu sefer, yemek bağlantısı daha karanlıktı: Bir kasap olarak çıraklığını, ruh hallerinin ve evliliğinin bir incelemesiyle yan yana getirdi.
İlk kitabının şımarıklığı ve ünlü bağlantısı olmadan, “Cleaving” pek iyi karşılanmadı ve Bayan Powell yazmaya devam etmesine rağmen, bu onun son kitabıydı.
Little, Brown’ın baş editörü ve Bayan Powell’ın editörü Judy Clain, “Çok yetenekli ve duygusal zekası vardı” dedi. “Keşke bir sonraki şeyi bulabilseydi.”
Long Island Şehri ile 2008’de satın aldığı Catskill Dağları’ndaki şirin bir ev arasında yıllar geçirdikten sonra, çift 2018’de kalıcı olarak şehir dışına taşındı. Kocası ve erkek kardeşine ek olarak, Bayan Powell, ailesi tarafından yaşatılıyor.
Politik olarak samimi ve hayvanların sadık bir savunucusu olan Bayan Powell, ilk blog yazarı olarak geliştirdiği ilginç ve doğrudan sesin doğal bir uzantısı olan canlı sesini sosyal medyada sürdürdü. Twitter’da, günlük hayatın sıradan parçalarıyla karıştırılmış sivri yorumlar yayınladı. Her zaman olduğu gibi, ister depresyonda, ister sinirli, ister heyecanlı olsun, duygularını herkese açık hale getirdi.
Kocası Bay Powell, önce ona şöyle dedi: “Herkesten nefret ediyorsun ve herkesi seviyorsun. Bu senin hediyen!” Bunu Twitter biyografisine çevirdi.
Kocası Eric Powell, nedeninin kalp durması olduğunu söyledi.
Bayan Powell, mutfaktaki mücadelelerini, yükselen bir kuşağın hoşnutsuz çağdaşlarının sinirlerini bozan komik, yırtıcı bir sesle anlattı.
Julia/Julia Projesi, aşçılar Ina Garten, Thomas Keller ve Dorie Greenspan’ın hayranları tarafından çoğaltılan diğer bloglar için popüler bir model haline geldi ve sosyal medyada ev yemekleri için geniş bir çağdaş izleyici kitlesinin oluşturulmasına yardımcı oldu.
2002 yılında, Bayan Powell, Aşağı Manhattan’da düşük seviyeli bir idari işte çalışan, hevesli bir yazardı. 30 yaşına girmek üzereydi ve gerçek bir kariyer beklentisi yoktu. The New York Times’a verdiği bir röportajda, “Paniklenmiş, köşeye sıkışan türden anlardan biriydi” dedi.
Günlerine bir yapı kazandırmak için, Bayan Child’ın 1961 klasiği “Fransız Yemeklerinin Arkasında Ustalaşmak, 1. Cilt”in annesinin çok eskimiş kopyasından 524 tarifin hepsini pişirmeye koyuldu. Ancak Long Island City’deki küçük bir çatı katında yaşayan eğitimsiz bir aşçı olarak yolu uzun, terli ve engebeli buldu.
Salon.com için Julie/Julia Projesi adını verdiği bir blogda, uzun güncellemeler yazdı, votka gimletleriyle noktalandı ve malzeme bulmanın zorlukları, yetişkin yaşamının küçük hayal kırıklıkları ve yetişkin yaşamının daha büyük zorlukları hakkında eğlenceli, saygısız tiradlarla doluydu. X kuşağının bir üyesi olarak amaç bulmak.
Yıl sona ermeden önce Salon, blogun toplam 400.000 sayfa görüntülenmesinin yanı sıra, Bayan Powell’ın gerçekten zamanında bitirip bitiremeyeceği dramasına takılan birkaç bin düzenli okuyucunun olduğunu bildirdi.
Blog yazmak, Bayan Powell’ın okuyuculara nispeten yeni bir platformda ve yeni bir tür doğrudan dilde ulaşmasını mümkün kıldı. 2009’daki bir röportajda, “Arkadaşlarımıza yüksek sesle söylediğimiz iğrenç yorumları yazabileceğimiz bir aracımız var” dedi.
Bu yorumlar yemek, yemek pişirme ve şeflere olan popüler ilginin artmasıyla birlikte yayınlandı. Bayan Powell’ın kendini beğenmeyen tarzı, Bayan Child, James Beard ve MFK Fisher gibi yemek yazarlarının otoritesinden Rachael Ray, Bobby Flay ve Nigella Lawson’ın erişilebilirliğine bir köprü oldu.
Bayan Powell’ın kendi belirlediği süre dolmadan sadece haftalar önce, Food52 web sitesinin kurucusu ve o zamanlar The Times muhabiri olan Amanda Hesser projesi hakkında yazdı ve ilgi patladı.
Bayan Hesser bir e-postada, Julie/Julia Projesi’nin yemek yazımını alt üst ettiğini söyledi. “Onun gibi birini asla okumadım” diye yazdı. “Yazıları çok taze, canlı – bazen kaba! – ve herhangi bir geleneğe çok şanlı bir şekilde bağlanmamış. ”
Bayan Powell, diğer amatör yemek yazarlarına yemek kitapları aracılığıyla yemek pişirmeye başlamaları için ilham verdi ve profesyonel yemek yazarlarının “uyum çamuruna saplanıp kaldıklarını” fark etmelerini sağladı Bayan Hesser. “İnternet yemek yazarlığını demokratikleştirdi ve Julie yeni okulun ilk ayırt edici sesiydi.”
Smitten Kitchen adlı blogunu 2003 yılında başlatan yazar Deb Perelman şunları söyledi: “Yemekler hakkında, tanıdığım insanlara benzeyen, gerçekten insan sesiyle yazdı. Aşçılık okuluna gitmeden, fazla deneyime sahip olmadan ve gerçek hayattaki bir mutfakta bile yemek hakkında yazabileceğinizi iletti.”
Little, Brown & Company, blogu “Julie & Julia: 365 Gün, 524 Tarif, 1 Küçük Daire Mutfağı” adlı bir kitaba dönüştürdü. Bazı eleştirmenler kitabın edebi bir ağırlıktan yoksun olduğunu yazsa da, çoğunlukla ciltsiz kitaba verilen başlık altında bir milyondan fazla kopya satmaya devam etti: “Julie & Julia: Tehlikeli Yemek Pişirme Yılım.”
Amy Adams, “Julie & Julia” filminden bir sahnede Meryl Streep’in Bayan Child rolündeki bir fotoğrafının önünde, Bayan Powell rolünde. Kredi… Columbia Pictures, Alamy aracılığıyla
Satışlar, Nora Ephron’un Bayan Streep’in Bayan Child’ı oynadığı, yazar ve yönetmen olarak son çalışması olan 2009 yapımı popüler film “Julie & Julia”nın ardından yükseldi; kocası Paul rolünde Stanley Tucci; ve Amy Adams, Bayan Powell rolünde.
Archeology dergisinin editör yardımcısı Bay Powell, “Hikayenin Nora Ephron’un hikayesi olmasından memnundu” dedi. “İlginç ve dikenli şeyleri ve herkesin onu tanıdığı ve sevdiği birçok şeyi biraz zımparaladı. Ve o buna razıydı.”
Filmin başarısı ayrıca Bayan Child’ın kitabını da ilk kez en çok satanlar listesine yükseltti.
Bayan Child sinemayı hiç görmedi – 2004’te öldü – ama Bayan Powell’ın projesine aşinaydı.
Eski bir Los Angeles Times yemek editörü olan ve blog hakkında ilk haber yapanlardan biri olan Russ Parsons, Bayan Child’a, sonra 90’lı yaşlarında bazı alıntılar gönderdi. Projeyi, Bayan Powell’ın amaçladığı kendini küçük düşüren bir boğuşma olarak değil, bir hakaret olarak kabul etti ve Bay Parsons’a kendisinin ve diğerlerinin tarifleri test edip yeniden test ettiğini, böylece tüm beceri seviyelerindeki aşçıların erişebilmesini sağladığını söyledi.
“Onlarla nasıl sorunları olabileceğini anlamıyorum” dediğini hatırladı. “Pek bir aşçı olmamalı.”
Bayan Powell 2005 yılında dairesinde, Bayan Child’ın patates pırasa çorbası tarifini yapmak için pırasa doğrarken. Kredi… Henny Ray Abrams/Associated Press
Julie Foster, 20 Nisan 1973’te Austin, Teksas’ta John ve Kay Foster’ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası avukattı. Annesi, kendisi ve erkek kardeşi Jordon için deva için evde kaldı ve sonra Texas Üniversitesi’nden tasarım alanında yüksek lisans derecesi için üniversiteye geri döndü.
Bayan Powell, 1995 yılında Amherst Koleji’nden tiyatro ve kurgu yazarlığı alanında lisans derecesi ile mezun oldu.
Erkek kardeşi, çocukken, Bayan Powell’ın hem kitapsever hem de dramatik olduğunu söyledi.
“Sahnede olmayı severdi ve sadece tepede olmayı ve herkesin onu izlemesini severdi” dedi. Ve ekledi, “aramızdaki en deneysel ve sofistike aşçıydı ve hepimiz yemek yapan insanlardık.”
Arthur Miller’ın “All My Sons” adlı oyununun bir lise prodüksiyonunda romantik başrolleri oynarken kocası olacak adamla tanıştı. 1998 yılında evlendiler.
Bayan Powell’ın 2009’da yayınlanan ikinci kitabı “Cleaving: A Story of Marriage, Meat, and Obsession”, bazen gelişen bazen de aksayan ilişkilerine derinlemesine daldı. Yaşadığı ve daha sonra kocasının yaşadığı evlilik dışı bir ilişkiyle mücadelesini ayrıntılı olarak anlattı. Bu sefer, yemek bağlantısı daha karanlıktı: Bir kasap olarak çıraklığını, ruh hallerinin ve evliliğinin bir incelemesiyle yan yana getirdi.
İlk kitabının şımarıklığı ve ünlü bağlantısı olmadan, “Cleaving” pek iyi karşılanmadı ve Bayan Powell yazmaya devam etmesine rağmen, bu onun son kitabıydı.
Little, Brown’ın baş editörü ve Bayan Powell’ın editörü Judy Clain, “Çok yetenekli ve duygusal zekası vardı” dedi. “Keşke bir sonraki şeyi bulabilseydi.”
Long Island Şehri ile 2008’de satın aldığı Catskill Dağları’ndaki şirin bir ev arasında yıllar geçirdikten sonra, çift 2018’de kalıcı olarak şehir dışına taşındı. Kocası ve erkek kardeşine ek olarak, Bayan Powell, ailesi tarafından yaşatılıyor.
Politik olarak samimi ve hayvanların sadık bir savunucusu olan Bayan Powell, ilk blog yazarı olarak geliştirdiği ilginç ve doğrudan sesin doğal bir uzantısı olan canlı sesini sosyal medyada sürdürdü. Twitter’da, günlük hayatın sıradan parçalarıyla karıştırılmış sivri yorumlar yayınladı. Her zaman olduğu gibi, ister depresyonda, ister sinirli, ister heyecanlı olsun, duygularını herkese açık hale getirdi.
Kocası Bay Powell, önce ona şöyle dedi: “Herkesten nefret ediyorsun ve herkesi seviyorsun. Bu senin hediyen!” Bunu Twitter biyografisine çevirdi.