Kayıtları 1950’lerde Billboard listelerine tırmanan ve Barbra Streisand üzerinde erken bir etkisi olan en çok satan şarkıcı Joni James, 20 Şubat’ta West Palm Beach, Fla’daki bir hastanede öldü. 91 yaşındaydı.
Ailesi ölümünü çevrimiçi bir ölüm ilanıyla duyurdu. Herhangi bir sebep belirtilmedi.
Hayranları tarafından “Kalplerin Kraliçesi” olarak bilinen sanatçının, hasret ve melankoli ile dolu samimi bir vokal tarzı vardı. Yaklaşık 700 şarkı kaydetti ve 100 milyondan fazla plak sattı. Sonunda 24 platin ve 12 altın gitti.
1996’da The Daily News of New York’a “Her zaman kalpten şarkı söyledim” dedi. “Her zaman hayat ve beni nasıl etkilediği hakkında şarkı söyledim. Ben italyanım. İtalyanlar tutkulu insanlar.”
İlk single’ı “Neden Bana İnanmıyorsun” 1952’de üç Billboard listesinde 1 numaraya ulaştı (o günlerde satış, radyo çalma ve müzik kutusu çalma için ayrı listeler vardı) ve onun bir gecelik hissi.
Bir sonraki şovları arasında, Bayan James’in kendisini ilk pop şarkıcılarından biri olarak kabul etmesine yardımcı olan, Hank Williams’ın hit parçasının bir kapağı olan “Your Cheatin’ Heart” yer aldı. şarkıcılar ülkeyi pop ana akım haline getirmek için.
1950’lerin ortalarında, üç milyondan fazla rekor satan “Your Cheatin’ Heart” ve “Have You Heard?” ve “Ne Kadar Önemli Olabilir?” dahil olmak üzere listelerde ilk 10’a giren dört hiti vardı. ” hangi dört milyondan fazla sattı.
Mayıs 1959’da, 100 kişilik bir orkestra ve 30 şarkıcı tarafından desteklendiği Carnegie Hall’da solo konser veren ilk pop şarkıcıları arasındaydı.
Bu onun “Duydunuz mu?” kaydıydı. Bayan Streisand’ı Bayan James’e çeken şey buydu. Bayan Streisand 1985’te The New York Times’a şunları söyledi: “Ben büyürken en sevdiğim şarkıcı Johnny Mathis’ti. kulüp seçmelerinde, ama gerçekten onun gibi ses çıkarmak istemedim.”
İstese de istemese de, bazı erken Streisand kayıtları, en azından 1991’de yazan Times eleştirmeni Stephen Holden’ın kulağına, Bayan James’in kayıtlarını hatırlattı: “Yuvarlak bir vibrato geliştirmeden, sesi çocukluk idolü Joni James’e çok benziyordu, 50’lerin başındaki pop baladlarını hafif bir kederle aşılayan, yalnızca ilkel bir teknikle şarkıcı.
İki şarkıcı arasında, Bayan James’in Amerikan Film Enstitüsü’nün 2001 Life filmi için yıldızlarla dolu bir oyuncu kadrosunun parçası olmaya davet edildiği kadar yeterli bir bağlantı vardı. Bayan Streisand’a Başarı Ödülü haraç. Beverly Hilton Hotel’de sahnede Bayan James, piyanoda Marvin Hamlisch eşliğinde Bayan Streisand’ın imza şarkılarından “The Way We Were”ı seslendirdi.
Ms. James kariyeri boyunca yaklaşık 700 şarkı kaydetti ve 100 milyondan fazla plak sattı, ancak 1964’te büyük ölçüde müzik sahnesini terk etti.
Giovanna Carmella Babbo, 22 Eylül 1930’da Chicago’da doğdu. İtalya’da çobanlık yaparken opera aryaları söyleyen babası Angelo Babbo, 18 yaşında Amerika’ya gelmişti. Giovanna 5 yaşındayken 36 yaşında öldü. Bu, annesi Mary Chereso’nun Depresyon sırasında altı çocuğu tek başına büyütmek için mücadele etmesine neden oldu.
Giovanna, aileye yardım etmek ve balerin olarak eğitmek için para toplamak için bir fırında bakıcılık yaptı ve çalıştı. Minyon bir kadın – 5 fit boyundaydı ve 4 numara bir ayakkabı giyiyordu – New York’a gitmeyi ve Amerikan Bale Tiyatrosu ile dans etmeyi hayal etti.
Bu olmadı. Liseden mezun olduktan sonra yerel bir dans grubuyla Kanada’yı gezdi, ardından Chicago’daki Edgewater Beach Hotel’de koro kızı olarak işe başladı. O zamana kadar, lise gazetesi sürekli yanlış yazdıktan sonra adını değiştirmişti. Daha sonra modellik yaparken yöneticileri ona yeni bir soyadı bulmasını söylemiş; telefon rehberine döndü ve rastgele “James”i seçti.
Dansa odaklanırken şarkı söylemek onun için ikinci bir doğaydı. Okul korosunda şarkı söyleyerek büyüdü ve onun etkilerinin blues ve Gregoryen ilahileri olduğunu söyledi. Daha sonra gece kulüplerinde şarkı söylediğinde ve yetenek yarışmalarına katıldığında, seyirciler ona her zaman sıcak tepki gösterdi, ancak kendini idolleri Sarah Vaughan, Billie Holiday ve Doris Day gibi gerçek bir şarkıcı olarak görmedi.
Sonunda 1952’de MGM Records tarafından bir sözleşme imzalayan tarafından fark edildi. İlk single’ı “Bana İnanmalısın” olarak yazılmıştı ama şarkı sözlerini ve başlığı değiştirip “Neden Bana İnanmıyorsun” yaptı. 23 parçalık bir orkestrayı içeren kayıt oturumunun parasını ödedi ve organize etti. Şarkı anında bir hit oldu ve iki milyondan fazla kopya sattı.
1956’da New York’taki St. Patrick Katedrali’nde menajeri, aranjörü ve şefi Anthony Acquaviva ile evlendi. Tony olarak bilinen Bay Acquaviva, kendisine özel gür sesini tanımlamaya yardımcı olan dizelerin eşlik ettiği seansları yönetti.
Ed Sullivan, Perry Como ve Andy Williams tarafından sunulanlar da dahil olmak üzere tüm büyük televizyon varyete programlarında yer aldı. Dünya çapında talep gördü ve beş albüm yaptığı Londra’daki Abbey Road Studios’ta kayıt yapan ilk Amerikalı oldu.
Ancak şöhretinin zirvesinde, kocası şeker hastalığına yakalandı ve 1964’te ona bakmak için müzik sahnesini büyük ölçüde terk etti. Los Angeles Times’a, bunun kangren olmasını ve kesilmesini önlemek için bacaklarından birini günde altı kez yıkamayı içerdiğini söyledi. 1986’da öldü.
O yaşarken hala ara sıra performans sergilemesine rağmen, ilgi odağından o kadar uzaklaşmıştı ki gazeteler ona “Şarkı Garbosu” adını verdi.
Daha sonra, kıtalararası balistik füzelerin gelişimini denetleyen emekli bir Hava Kuvvetleri generali olan Bernard A. Schriever ile tanıştı. 1997’de evlendiler ve onun teşvikiyle sahneye geri dönüşünü kolaylaştırdı ve New York’ta Town Hall, Carnegie Hall ve Avery Fisher Hall’da unutulmaz konserler verdi.
The Oakland Tribune’e “Ben kanatlı bir serçeydim” dedi ve “beni geri dönmeye zorladı.”
Bayan James, oğlu Michael Acquaviva tarafından hayatta kaldı; kızı Angela Kwoka; kardeşleri Angelo Babbo ve Jimmy Contino; kız kardeşleri Clara Aerostegui ve Rosalie Ferina; ve iki torun. General Schriever 2005 yılında öldü.
2000 yılında The Daily News tarafından neden bu kadar çok hüzünlü şarkı söylediği sorulduğunda, Bayan James’in basit bir cevabı “Çünkü ne anlama geldiklerini biliyorum” dedi.
Ailesi ölümünü çevrimiçi bir ölüm ilanıyla duyurdu. Herhangi bir sebep belirtilmedi.
Hayranları tarafından “Kalplerin Kraliçesi” olarak bilinen sanatçının, hasret ve melankoli ile dolu samimi bir vokal tarzı vardı. Yaklaşık 700 şarkı kaydetti ve 100 milyondan fazla plak sattı. Sonunda 24 platin ve 12 altın gitti.
1996’da The Daily News of New York’a “Her zaman kalpten şarkı söyledim” dedi. “Her zaman hayat ve beni nasıl etkilediği hakkında şarkı söyledim. Ben italyanım. İtalyanlar tutkulu insanlar.”
İlk single’ı “Neden Bana İnanmıyorsun” 1952’de üç Billboard listesinde 1 numaraya ulaştı (o günlerde satış, radyo çalma ve müzik kutusu çalma için ayrı listeler vardı) ve onun bir gecelik hissi.
Bir sonraki şovları arasında, Bayan James’in kendisini ilk pop şarkıcılarından biri olarak kabul etmesine yardımcı olan, Hank Williams’ın hit parçasının bir kapağı olan “Your Cheatin’ Heart” yer aldı. şarkıcılar ülkeyi pop ana akım haline getirmek için.
1950’lerin ortalarında, üç milyondan fazla rekor satan “Your Cheatin’ Heart” ve “Have You Heard?” ve “Ne Kadar Önemli Olabilir?” dahil olmak üzere listelerde ilk 10’a giren dört hiti vardı. ” hangi dört milyondan fazla sattı.
Mayıs 1959’da, 100 kişilik bir orkestra ve 30 şarkıcı tarafından desteklendiği Carnegie Hall’da solo konser veren ilk pop şarkıcıları arasındaydı.
Bu onun “Duydunuz mu?” kaydıydı. Bayan Streisand’ı Bayan James’e çeken şey buydu. Bayan Streisand 1985’te The New York Times’a şunları söyledi: “Ben büyürken en sevdiğim şarkıcı Johnny Mathis’ti. kulüp seçmelerinde, ama gerçekten onun gibi ses çıkarmak istemedim.”
İstese de istemese de, bazı erken Streisand kayıtları, en azından 1991’de yazan Times eleştirmeni Stephen Holden’ın kulağına, Bayan James’in kayıtlarını hatırlattı: “Yuvarlak bir vibrato geliştirmeden, sesi çocukluk idolü Joni James’e çok benziyordu, 50’lerin başındaki pop baladlarını hafif bir kederle aşılayan, yalnızca ilkel bir teknikle şarkıcı.
İki şarkıcı arasında, Bayan James’in Amerikan Film Enstitüsü’nün 2001 Life filmi için yıldızlarla dolu bir oyuncu kadrosunun parçası olmaya davet edildiği kadar yeterli bir bağlantı vardı. Bayan Streisand’a Başarı Ödülü haraç. Beverly Hilton Hotel’de sahnede Bayan James, piyanoda Marvin Hamlisch eşliğinde Bayan Streisand’ın imza şarkılarından “The Way We Were”ı seslendirdi.
Ms. James kariyeri boyunca yaklaşık 700 şarkı kaydetti ve 100 milyondan fazla plak sattı, ancak 1964’te büyük ölçüde müzik sahnesini terk etti.
Giovanna Carmella Babbo, 22 Eylül 1930’da Chicago’da doğdu. İtalya’da çobanlık yaparken opera aryaları söyleyen babası Angelo Babbo, 18 yaşında Amerika’ya gelmişti. Giovanna 5 yaşındayken 36 yaşında öldü. Bu, annesi Mary Chereso’nun Depresyon sırasında altı çocuğu tek başına büyütmek için mücadele etmesine neden oldu.
Giovanna, aileye yardım etmek ve balerin olarak eğitmek için para toplamak için bir fırında bakıcılık yaptı ve çalıştı. Minyon bir kadın – 5 fit boyundaydı ve 4 numara bir ayakkabı giyiyordu – New York’a gitmeyi ve Amerikan Bale Tiyatrosu ile dans etmeyi hayal etti.
Bu olmadı. Liseden mezun olduktan sonra yerel bir dans grubuyla Kanada’yı gezdi, ardından Chicago’daki Edgewater Beach Hotel’de koro kızı olarak işe başladı. O zamana kadar, lise gazetesi sürekli yanlış yazdıktan sonra adını değiştirmişti. Daha sonra modellik yaparken yöneticileri ona yeni bir soyadı bulmasını söylemiş; telefon rehberine döndü ve rastgele “James”i seçti.
Dansa odaklanırken şarkı söylemek onun için ikinci bir doğaydı. Okul korosunda şarkı söyleyerek büyüdü ve onun etkilerinin blues ve Gregoryen ilahileri olduğunu söyledi. Daha sonra gece kulüplerinde şarkı söylediğinde ve yetenek yarışmalarına katıldığında, seyirciler ona her zaman sıcak tepki gösterdi, ancak kendini idolleri Sarah Vaughan, Billie Holiday ve Doris Day gibi gerçek bir şarkıcı olarak görmedi.
Sonunda 1952’de MGM Records tarafından bir sözleşme imzalayan tarafından fark edildi. İlk single’ı “Bana İnanmalısın” olarak yazılmıştı ama şarkı sözlerini ve başlığı değiştirip “Neden Bana İnanmıyorsun” yaptı. 23 parçalık bir orkestrayı içeren kayıt oturumunun parasını ödedi ve organize etti. Şarkı anında bir hit oldu ve iki milyondan fazla kopya sattı.
1956’da New York’taki St. Patrick Katedrali’nde menajeri, aranjörü ve şefi Anthony Acquaviva ile evlendi. Tony olarak bilinen Bay Acquaviva, kendisine özel gür sesini tanımlamaya yardımcı olan dizelerin eşlik ettiği seansları yönetti.
Ed Sullivan, Perry Como ve Andy Williams tarafından sunulanlar da dahil olmak üzere tüm büyük televizyon varyete programlarında yer aldı. Dünya çapında talep gördü ve beş albüm yaptığı Londra’daki Abbey Road Studios’ta kayıt yapan ilk Amerikalı oldu.
Ancak şöhretinin zirvesinde, kocası şeker hastalığına yakalandı ve 1964’te ona bakmak için müzik sahnesini büyük ölçüde terk etti. Los Angeles Times’a, bunun kangren olmasını ve kesilmesini önlemek için bacaklarından birini günde altı kez yıkamayı içerdiğini söyledi. 1986’da öldü.
O yaşarken hala ara sıra performans sergilemesine rağmen, ilgi odağından o kadar uzaklaşmıştı ki gazeteler ona “Şarkı Garbosu” adını verdi.
Daha sonra, kıtalararası balistik füzelerin gelişimini denetleyen emekli bir Hava Kuvvetleri generali olan Bernard A. Schriever ile tanıştı. 1997’de evlendiler ve onun teşvikiyle sahneye geri dönüşünü kolaylaştırdı ve New York’ta Town Hall, Carnegie Hall ve Avery Fisher Hall’da unutulmaz konserler verdi.
The Oakland Tribune’e “Ben kanatlı bir serçeydim” dedi ve “beni geri dönmeye zorladı.”
Bayan James, oğlu Michael Acquaviva tarafından hayatta kaldı; kızı Angela Kwoka; kardeşleri Angelo Babbo ve Jimmy Contino; kız kardeşleri Clara Aerostegui ve Rosalie Ferina; ve iki torun. General Schriever 2005 yılında öldü.
2000 yılında The Daily News tarafından neden bu kadar çok hüzünlü şarkı söylediği sorulduğunda, Bayan James’in basit bir cevabı “Çünkü ne anlama geldiklerini biliyorum” dedi.