John Landy, İngiltere’den Roger Bannister’dan sonra mili dört dakikadan daha kısa sürede koşan ikinci adam olan ve daha sonra Mile olarak bilinen bir yarışta Bannister’la düello yapan bilim adamı Avustralyalı John Landy Yüzyılın, Perşembe günü Castlemaine, Victoria’daki evinde öldü. 91 yaşındaydı.
Ölümü Avustralya’nın ana kamu yayıncısı Avustralya Yayın Kurumu tarafından bildirildi.
Yarışlar zamanla ölçüldüğü sürece, bir mili dört dakikadan daha kısa bir sürede koşmak, insanlığın görünüşte aşılmaz engellerinden biri olarak kaldı. Ancak 1954’e gelindiğinde, dünyanın en büyük koşucularından üçü – Birleşik Devletler’den Landy, Bannister ve Wes Santee – bu hedefe yaklaşıyorlardı ve onu parçalamaya hazır görünüyorlardı.
Her üç engelle karşılaşıldı: Landy, 5 fit-11’in biraz üzerinde ve 150 pound, Avustralya’da daha yavaş çim yollarda koşuyordu; Bannister, Oxford’da tıbbi araştırmalarla derinden ilgilendi; ve Santee, Kansas Üniversitesi için neredeyse her karşılaşmada üç bayrak yarışı yürütmek zorunda kaldı.
Bannister, 6 Mayıs 1954’te Oxford’da bir mili 3 dakikada 59.4 saniyede koşarak dört dakikaya ulaştı. O yıl Melbourne Üniversitesi’nden tarım bilimi diploması ile mezun olan Landy, geride kalmamak için Avrupa’ya ve onun daha hızlı yollarına yöneldi.
21 Haziran’da – Bannister’ın tarihi yarışından 46 gün sonra – Landy dünya rekorunu Turku, Finlandiya’da 3:57.9’a daha da düşürdü. (Mil kayıtlarının saniyenin onda biri yerine beşte biri olarak listelenmesini isteyen günün zamanlama kurallarına göre, saat 3:58,0 olarak listelenmişti; şimdi ise gerçek süre olan 3:57.9 olarak kabul ediliyor. dört zamanlayıcı.)
Landy’nin gördüğü gibi, o ve Bannister kaçınılmaz olanı yapmışlardı. “Dört dakika psikolojik bir engel değildi” dedi. “Biri onu kıracaktı. Savaş olmasaydı, 10 yıl önce düşerdi.”
Landy’nin rekoru üç yıl sürecek; 1957’de 3:57,2 koşan İngiltere’den Derek Ibbotson tarafından kırıldı. (Şu anki rekor 3:43.13, Faslı Hicham El Guerrouj tarafından yönetiliyor.)
Santee’ye gelince, koşmasına rağmen dört dakikayı hiç kırmadı. 4:00.5, 4:00.6 ve 4:00.7.
Ancak 1954’ün heyecanı bitmedi. Landy’nin dünya rekoru kırmasından 7 – 48 gün sonra – Landy ve Bannister, hâlâ dört dakikanın altındaki tek değirmenciler, British Columbia, Vancouver’da kafa kafaya karşılaştılar. Olay, Britanya İmparatorluğu Oyunlarıydı. Karşılaşma Yüzyılın Mile’ı olarak ölümsüzleştirilecekti.
1990’da Landy. Bir yarışta, düşmüş bir rakibe yardım etmek için durdu, bir gözlemci daha sonra “inanılmaz derecede aptal, güzel, Gördüğüm aptalca, centilmence hareket.” Kredi… İzlenim Fotoğrafçılığı/Getty Images
Beklendiği gibi, Landy en baştan 15 yarda öne geçti. Ancak Bannister – o sırada Dr. Bannister – son turda yaklaştı ve Landy onun geldiğini hissedebiliyordu. Son dönüşü dönerek Bannister’ın nerede olduğunu görmek için sol omzunun üzerinden baktı. Ama Bannister sağındaydı ve Landy’nin başı döndüğünde Bannister onun tarafından saldırıya uğradı ve 3:58.8’de kazandı. Landy 3:59.6 ile ikinci oldu.
Bu, iki adamın aynı yarışta ilk kez dört dakikayı iyileştirmesiydi. Bugün stadyumun dışındaki bir heykel bu anı anıyor.
Ancak daha sonra Landy’nin yarışı yaralı bir ayakla koştuğu öğrenildi. Anlattığına göre, yarıştan önceki gece uyuyamadı, bu yüzden kalktı ve yalın ayak sokaklarda yürüdü – ve bir fotoğrafçının atılan flaş ampulüne ayağını yaraladı. Doktorun yarayı dört dikişle kapatmasına izin verdi, ancak ancak doktor olayı sessiz tutacağına yemin ettikten sonra.
Yıllar sonra, Landy, “O Vancouver yarışını, bin kere tekrar edersem sonuçların en az bir kere tersine döneceği teorisine dayanarak koşmaya devam ediyorum, ama bu henüz olmadı” dedi.
Landy ve Bannister arkadaş kaldılar. Newsday 1994’te, birini efsanevi “vuruş dünya çapında duyuldu” ile 1951 Ulusal Lig flama kazanan New York Giants vurucusuna, diğerini ise atıcıya benzeterek “Landy, Bannister’ın Bobby Thomson’ında Ralph Branca’yı oynadı” dedi. Kader dokuzuncu vuruşta ev sahibi sahaya hizmet etti. “Bir tür takım haline geldiler.”
Eleştirmenler, Landy’nin bir yarışçı değil bir koşucu olduğunu, yarışları kazanmaktan çok hızlı koşmakla ilgilendiğini söyledi. Tartışmadı. “4:10’da kazanmaktansa 3:58’de yenilmeyi tercih ederim” dedi.
Her şeyden önce, Olimpiyatlardan hemen önce Melbourne’deki 1956 Avustralya atletizm şampiyonasında şaşırtıcı bir anda örneklendiği gibi, Landy bir sporcuydu.
Landy, mil için dünya rekorunu kırmayı umarak yarışa girmişti. Ancak yarış devam ederken, 19 yaşındaki yarışmacı Ron Clarke, sadece birkaç adım önünde çarpıldı ve piste düştü. Landy onun üzerinden atladı ve yaptığı gibi yanlışlıkla sağ omzuna çiviledi. Landy durdu, Clarke’a koştu, Clarke’ın dizlerindeki külleri silkeledi ve “Üzgünüm,” dedi.
“Devam edin,” dedi Clarke. “Ben iyiyim.”
Clarke ayağa kalktı ve o ve Landy diğerlerinden sonra, bu sırada 60 yard önde başladılar. Landy onları yakaladı ve 4:04.2’de kazandı.
Orada bulunan Avustralyalı bir bakan olan Gordon Moyes daha sonra bunu “gördüğüm en inanılmaz aptal, güzel, aptalca, centilmence hareket” olarak nitelendirdi.
O yılki Olimpiyatlarda Landy 1.500 metrede favoriydi. Finalden önce Villanova Üniversitesi’ne devam eden genç İrlandalı Ron Delany’nin gergin olduğunu gördü. Landy onu sakinleştirdi ve “Bence bunu kazanabilirsin, Ron” dedi.
Delany yaptı. Landy bronz madalya aldı.
John Michael Landy, 12 Nisan 1930’da Melbourne’de doğdu. Bir genç olarak, koşmaktan çok kelebek toplamakla ilgileniyor gibiydi. Ancak 1948’de, 18 yaşında, Avustralya özel okul mil şampiyonasını 4:43.8’de kazandı. Aynı yıl, bir yaş büyük olan Bannister 4:11.0 koştu.
Landy, Helsinki’deki 1952 Olimpiyatları’nda Avustralya takımına seçildi, ancak kendi yolunu ödemek zorunda kaldı. Beşinci bitirdiğinde ön elemelerinde elendi. (Bannister aynı sınıfta üçüncü oldu.)
Landy 1957’de koşmayı bıraktı ve tarım biliminde seçkin bir araştırmacı oldu. Daha sonra bir çevreciydi ve daha sonra Wool Research Corporation ve Australian Meat Research Corporation’ın başkanıydı. Doğa tarihi üzerine iki kitap yazdı.
2001 yılında Victoria eyaletinin törensel görevine atandı.
Hayatta kalanlar arasında karısı Lynne ve iki çocuğu Matthew ve Alison var.
Landy, Melbourne’deki 2006 İngiliz Milletler Topluluğu Oyunlarının açılış töreni sırasında Kraliçe’nin Batonunu Kraliçe II. Elizabeth’e taşıdı. Kredi… Cancan Chu/Getty Images
Dünya rekorlarına rağmen, birçok kişi Landy’yi 1954 İmparatorluk Oyunları ve 1956 Olimpiyatları’ndaki kayıplarıyla hatırladı. Ama pişman olmadığını ifade etti.
1999’da Sports Illustrated’a “Koşu kariyerimin en büyük iki yarışını kaybetmiş olabilirim” dedi, “ama spor çok zengin bir hayatın büyük bir parçası oldu.”
İlk dört dakikanın altındaki mili Bannister değil de kendisi koşsaydı, bu hayat farklı olur muydu?
“Bilmiyorum” dedi. “Olağanüstü derecede ilginç bir hayatım oldu ve onu öylece bırakıyorum.”
The Times’ın uzun süredir spor yazarı olan Frank Litsky, 2018’de öldü. Jaevon Williams haberciliğe katkıda bulundu.
Ölümü Avustralya’nın ana kamu yayıncısı Avustralya Yayın Kurumu tarafından bildirildi.
Yarışlar zamanla ölçüldüğü sürece, bir mili dört dakikadan daha kısa bir sürede koşmak, insanlığın görünüşte aşılmaz engellerinden biri olarak kaldı. Ancak 1954’e gelindiğinde, dünyanın en büyük koşucularından üçü – Birleşik Devletler’den Landy, Bannister ve Wes Santee – bu hedefe yaklaşıyorlardı ve onu parçalamaya hazır görünüyorlardı.
Her üç engelle karşılaşıldı: Landy, 5 fit-11’in biraz üzerinde ve 150 pound, Avustralya’da daha yavaş çim yollarda koşuyordu; Bannister, Oxford’da tıbbi araştırmalarla derinden ilgilendi; ve Santee, Kansas Üniversitesi için neredeyse her karşılaşmada üç bayrak yarışı yürütmek zorunda kaldı.
Bannister, 6 Mayıs 1954’te Oxford’da bir mili 3 dakikada 59.4 saniyede koşarak dört dakikaya ulaştı. O yıl Melbourne Üniversitesi’nden tarım bilimi diploması ile mezun olan Landy, geride kalmamak için Avrupa’ya ve onun daha hızlı yollarına yöneldi.
21 Haziran’da – Bannister’ın tarihi yarışından 46 gün sonra – Landy dünya rekorunu Turku, Finlandiya’da 3:57.9’a daha da düşürdü. (Mil kayıtlarının saniyenin onda biri yerine beşte biri olarak listelenmesini isteyen günün zamanlama kurallarına göre, saat 3:58,0 olarak listelenmişti; şimdi ise gerçek süre olan 3:57.9 olarak kabul ediliyor. dört zamanlayıcı.)
Landy’nin gördüğü gibi, o ve Bannister kaçınılmaz olanı yapmışlardı. “Dört dakika psikolojik bir engel değildi” dedi. “Biri onu kıracaktı. Savaş olmasaydı, 10 yıl önce düşerdi.”
Landy’nin rekoru üç yıl sürecek; 1957’de 3:57,2 koşan İngiltere’den Derek Ibbotson tarafından kırıldı. (Şu anki rekor 3:43.13, Faslı Hicham El Guerrouj tarafından yönetiliyor.)
Santee’ye gelince, koşmasına rağmen dört dakikayı hiç kırmadı. 4:00.5, 4:00.6 ve 4:00.7.
Ancak 1954’ün heyecanı bitmedi. Landy’nin dünya rekoru kırmasından 7 – 48 gün sonra – Landy ve Bannister, hâlâ dört dakikanın altındaki tek değirmenciler, British Columbia, Vancouver’da kafa kafaya karşılaştılar. Olay, Britanya İmparatorluğu Oyunlarıydı. Karşılaşma Yüzyılın Mile’ı olarak ölümsüzleştirilecekti.
1990’da Landy. Bir yarışta, düşmüş bir rakibe yardım etmek için durdu, bir gözlemci daha sonra “inanılmaz derecede aptal, güzel, Gördüğüm aptalca, centilmence hareket.” Kredi… İzlenim Fotoğrafçılığı/Getty Images
Beklendiği gibi, Landy en baştan 15 yarda öne geçti. Ancak Bannister – o sırada Dr. Bannister – son turda yaklaştı ve Landy onun geldiğini hissedebiliyordu. Son dönüşü dönerek Bannister’ın nerede olduğunu görmek için sol omzunun üzerinden baktı. Ama Bannister sağındaydı ve Landy’nin başı döndüğünde Bannister onun tarafından saldırıya uğradı ve 3:58.8’de kazandı. Landy 3:59.6 ile ikinci oldu.
Bu, iki adamın aynı yarışta ilk kez dört dakikayı iyileştirmesiydi. Bugün stadyumun dışındaki bir heykel bu anı anıyor.
Ancak daha sonra Landy’nin yarışı yaralı bir ayakla koştuğu öğrenildi. Anlattığına göre, yarıştan önceki gece uyuyamadı, bu yüzden kalktı ve yalın ayak sokaklarda yürüdü – ve bir fotoğrafçının atılan flaş ampulüne ayağını yaraladı. Doktorun yarayı dört dikişle kapatmasına izin verdi, ancak ancak doktor olayı sessiz tutacağına yemin ettikten sonra.
Yıllar sonra, Landy, “O Vancouver yarışını, bin kere tekrar edersem sonuçların en az bir kere tersine döneceği teorisine dayanarak koşmaya devam ediyorum, ama bu henüz olmadı” dedi.
Landy ve Bannister arkadaş kaldılar. Newsday 1994’te, birini efsanevi “vuruş dünya çapında duyuldu” ile 1951 Ulusal Lig flama kazanan New York Giants vurucusuna, diğerini ise atıcıya benzeterek “Landy, Bannister’ın Bobby Thomson’ında Ralph Branca’yı oynadı” dedi. Kader dokuzuncu vuruşta ev sahibi sahaya hizmet etti. “Bir tür takım haline geldiler.”
Eleştirmenler, Landy’nin bir yarışçı değil bir koşucu olduğunu, yarışları kazanmaktan çok hızlı koşmakla ilgilendiğini söyledi. Tartışmadı. “4:10’da kazanmaktansa 3:58’de yenilmeyi tercih ederim” dedi.
Her şeyden önce, Olimpiyatlardan hemen önce Melbourne’deki 1956 Avustralya atletizm şampiyonasında şaşırtıcı bir anda örneklendiği gibi, Landy bir sporcuydu.
Landy, mil için dünya rekorunu kırmayı umarak yarışa girmişti. Ancak yarış devam ederken, 19 yaşındaki yarışmacı Ron Clarke, sadece birkaç adım önünde çarpıldı ve piste düştü. Landy onun üzerinden atladı ve yaptığı gibi yanlışlıkla sağ omzuna çiviledi. Landy durdu, Clarke’a koştu, Clarke’ın dizlerindeki külleri silkeledi ve “Üzgünüm,” dedi.
“Devam edin,” dedi Clarke. “Ben iyiyim.”
Clarke ayağa kalktı ve o ve Landy diğerlerinden sonra, bu sırada 60 yard önde başladılar. Landy onları yakaladı ve 4:04.2’de kazandı.
Orada bulunan Avustralyalı bir bakan olan Gordon Moyes daha sonra bunu “gördüğüm en inanılmaz aptal, güzel, aptalca, centilmence hareket” olarak nitelendirdi.
O yılki Olimpiyatlarda Landy 1.500 metrede favoriydi. Finalden önce Villanova Üniversitesi’ne devam eden genç İrlandalı Ron Delany’nin gergin olduğunu gördü. Landy onu sakinleştirdi ve “Bence bunu kazanabilirsin, Ron” dedi.
Delany yaptı. Landy bronz madalya aldı.
John Michael Landy, 12 Nisan 1930’da Melbourne’de doğdu. Bir genç olarak, koşmaktan çok kelebek toplamakla ilgileniyor gibiydi. Ancak 1948’de, 18 yaşında, Avustralya özel okul mil şampiyonasını 4:43.8’de kazandı. Aynı yıl, bir yaş büyük olan Bannister 4:11.0 koştu.
Landy, Helsinki’deki 1952 Olimpiyatları’nda Avustralya takımına seçildi, ancak kendi yolunu ödemek zorunda kaldı. Beşinci bitirdiğinde ön elemelerinde elendi. (Bannister aynı sınıfta üçüncü oldu.)
Landy 1957’de koşmayı bıraktı ve tarım biliminde seçkin bir araştırmacı oldu. Daha sonra bir çevreciydi ve daha sonra Wool Research Corporation ve Australian Meat Research Corporation’ın başkanıydı. Doğa tarihi üzerine iki kitap yazdı.
2001 yılında Victoria eyaletinin törensel görevine atandı.
Hayatta kalanlar arasında karısı Lynne ve iki çocuğu Matthew ve Alison var.
Landy, Melbourne’deki 2006 İngiliz Milletler Topluluğu Oyunlarının açılış töreni sırasında Kraliçe’nin Batonunu Kraliçe II. Elizabeth’e taşıdı. Kredi… Cancan Chu/Getty Images
Dünya rekorlarına rağmen, birçok kişi Landy’yi 1954 İmparatorluk Oyunları ve 1956 Olimpiyatları’ndaki kayıplarıyla hatırladı. Ama pişman olmadığını ifade etti.
1999’da Sports Illustrated’a “Koşu kariyerimin en büyük iki yarışını kaybetmiş olabilirim” dedi, “ama spor çok zengin bir hayatın büyük bir parçası oldu.”
İlk dört dakikanın altındaki mili Bannister değil de kendisi koşsaydı, bu hayat farklı olur muydu?
“Bilmiyorum” dedi. “Olağanüstü derecede ilginç bir hayatım oldu ve onu öylece bırakıyorum.”
The Times’ın uzun süredir spor yazarı olan Frank Litsky, 2018’de öldü. Jaevon Williams haberciliğe katkıda bulundu.