İspanyol Harlem’in hem gündelik zorluklarını hem de içeriden gelen güçlü kültürel mirasını yaklaşık altmış yıl boyunca belgeleyen kendi kendini yetiştirmiş bir fotoğrafçı olan Hiram Maristany, 10 Mart’ta St. Petersburg, Fla’da öldü. 76.
Oğlu Pablo, nedenin kanser olduğunu söyledi. Doğu Harlem’de ömür boyu ikamet eden Bay Maristany, öldüğünde Florida’da bir arkadaşını ziyaret ediyordu.
13 yaşındayken bloğunda bir sosyal hizmet görevlisi tarafından kamera verilen Bay Maristany, 1963’te canlı siyah-beyaz fotoğrafları NBC-TV’nin “Haftanın Şovu”nda göründüğünde henüz bir gençti. “Manhattan Battleground” başlıklı bir bölümde yer aldı ve The New York Times Magazine’de iki sayfalık bir yayında yayınlandı.
Bay. Tarihsiz bir fotoğrafta Maristany. Porto Rikolu aktivist grup Young Lords’un New York şubesinin kurucusu ve resmi fotoğrafçısı olarak, Doğu Harlem’i yardıma ihtiyacı olan ama aynı zamanda kendine de yardım etmeye çalışan bir mahalle olarak tasvir etme erişimi ve güvenilirliği kazandı. Kredi… Pablo Maristany
“ Buradaki resimler, Hiram’ın yorumlarıyla birlikte ödünç alınmış bir kamerayla çekildi” dedi. “Onunki çalınmıştı.”
Bay. Maristany’nin eseri, Doğu Harlem’in yoksulluğunu ve sıkışıklığını yansıtan cilasız görüntülerle Porto Riko’dan İkinci Dünya Savaşı sonrası diasporasını yakaladı. Ama aynı zamanda toplumu için derin şefkatini de ilettiler.
Chicago merkezli Porto Rikolu toplum ajitatörleri grubu Young Lords’un New York bölümünün kurucusu ve resmi fotoğrafçısı olarak, Doğu Harlem’i yardıma ihtiyacı olan bir mahalle olarak tasvir etmek için erişim ve güvenilirlik kazandı. bu da kendine yardım etmeye çalışıyordu.
1969’da Genç Lordlar, Doğu Harlem’de bir “çöp saldırısı” başlattılar ve şehrin Sanitasyon Departmanı tarafından çürüyen çöpleri ateşe verdiler . Kredi… Pablo Maristany’nin izniyle
Bay Maristany, “Büyük New York” sergisiyle bağlantılı olarak yakın tarihli bir yuvarlak masa tartışmasında, “Genç bir adam olarak uğraşmam gereken şeylerden biri, Porto Rikoluları tasvir eden tüm görüntülerin olumsuz olmasıydı” dedi. Queens’deki MoMA PS1’de yerel sanatçılarla yapılan anket. “Ya suç işliyorduk ya da bize karşı suç işleniyordu. Hep kelepçeliydik. Kız kardeşlerimiz genç anneler olarak tasvir edildi – ahlaksız ve ahlaksız.”
“Naif olmak” dedi, “tüm bu olumsuz konuları ele alabileceğimi hissettim.”
2019’da The Times, onun şunları söylediğini aktardı: “Belgelediğimde, bunu dışarıdan içeriye değil, içeriden dışarıya yapıyordum. Bu fotoğrafları çekmezsem, hakkımızdaki ilk lanet şeyi bilmeyen birine bırakacağımızı biliyordum ve onlar bizim hakkımızda bilinmesi gereken her şeyi tanımlayacaklar.”
Bay Maristany, Sotheby’s’in geçen yıl belirttiği gibi, “20. yüzyılın ikinci yarısının en üretken ve sonuç veren Latinx fotoğrafçılarından biri” haline geldi.
İspanyol Harlem yazarı Piri Thomas’ın 1967 tarihli aynı adlı kitabından esinlenerek Manhattan’daki El Museo del Barrio’daki bir sergi olan “Bu Kötü Sokakların Aşağısı”nı inceleyen Holland Cotter, 2018’de The Times’da şunları yazdı:
“Bay. Maristany, belgesel ve portreyi harmanlayan bir türde çalışıyor. Yaşadığı yakın dünyada neyin yanlış olduğunu görüyor – yoksulluk, kalabalık – ama aynı zamanda yapmak zorunda kalmanın teşvik ettiği yaratıcılığı ve yakın, sevgi dolu bir yakınlıkta yaşayan bedenlerin yarattığı sıcaklığı da görüyor. ”
1969’da, Bay Maristany, meslektaşı Raphael Montañez Ortiz’in Latin Amerika’nın önde gelen kültür kurumlarından biri olan El Museo del Barrio’yu kurmasına yardım etti. 1974’ten 1977’ye kadar bu kurumun direktörlüğünü yaptı.
kariyerinde kararlı bir şekilde “şöhret yerine itibarı” savunduğunu, bu da çalışmaları üzerinde kontrolü elinde tutmayı amaçladığını söyledi. Ancak fotoğrafları daha sonra müze tarafından “¡PRESENTE! The Young Lords in New York” 2015 yılında; 2019 yılında “Kültür ve İnsan”; ve 2021’de, Porto Riko’nun bağımsızlığını ve işçi haklarını destekleyen ve emperyalizmi kınayan, çoğu 1970’lerde Porto Riko Atölyesi aktivistleri tarafından üretilen baskıların bir sergisi olan “Uzun Boricua: New York’ta Bir Politik Matbaa” .
Atölye, büyük ölçüde medyaya ve teatral halk protestolarına hakim olan Genç Lordlar ile aynı zamanda gelişti – bir durumda, toplanmamış çöplerden oluşan muhteşem bir şenlik ateşine yol açan bir “çöp saldırısı”; bir diğerinde, yerel bir kilisenin toplum merkezine dönüştürülmesi sonuç verdi.
Pablo Maristany’nin izniyle
“Julio Roldán’ın cenaze yürüyüşündeki çocuklar, MoMA PS1’deki “Greater New York” 2021 baskısının bir parçası olan Bay Maristany tarafından 1970 yılında çekilmiş bir fotoğraf.
“Çocuklar Oyunda” (1965).
Bay Maristany’nin akıl hocalığı yaptığı bir fotoğrafçı olan Miguel Luciano, bir e-postada şunları söyledi: “Hiram, El Barrio’da Halkın fotoğrafçısıydı. Objektifi topluluğu için sevgiyle doluydu.”
Hiram Sebastian Maristany, 10 Ağustos 1945’te Manhattan’da Porto Riko’dan New York’a taşınan bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası Reinaldo, ticaret denizindeydi. Annesi Margarita ev hanımıydı. Hiram liseyi bıraktı ama daha sonra diploma almadan üniversite dersleri aldı.
1976’da Gwendolyn Mitchell ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı. Oğullarına ek olarak, kızı Alita Maristany tarafından yaşatılmıştır; bir kız kardeş, Dora Ortiz; ve bir torunu.
Hiram Maristany/Nezaket New York Şehri Müzesi
Bay Maristany’nin Manhattan’daki New York Şehri Müzesi’ndeki 2005 yılındaki “El Barrio: Porto Rikolu New York” sergisinde görülen fotoğrafları.
Bay Maristany’nin “El Barrio: Porto Rikolu New York”taki resimlerinden bir diğeri.
Bay. Maristany, 2017’de bir NPR röportajında, annesine profesyonel bir fotoğrafçı olmak istediğini ilk söylediğinde, cevabının moral bozucu olduğunu hatırladı: “Hiram, Porto Rikolu fotoğrafçı diye bir şey yok.” “Ama üç ay sonra,” dedi, geri döndüm ve “Eh, anne, ilk ben olacağım” dedim.
“Bana baktı ve gülümsedi ve ‘Neden bu kadar uzun sürdü?’ dedi”
Oğlu Pablo, nedenin kanser olduğunu söyledi. Doğu Harlem’de ömür boyu ikamet eden Bay Maristany, öldüğünde Florida’da bir arkadaşını ziyaret ediyordu.
13 yaşındayken bloğunda bir sosyal hizmet görevlisi tarafından kamera verilen Bay Maristany, 1963’te canlı siyah-beyaz fotoğrafları NBC-TV’nin “Haftanın Şovu”nda göründüğünde henüz bir gençti. “Manhattan Battleground” başlıklı bir bölümde yer aldı ve The New York Times Magazine’de iki sayfalık bir yayında yayınlandı.
Bay. Tarihsiz bir fotoğrafta Maristany. Porto Rikolu aktivist grup Young Lords’un New York şubesinin kurucusu ve resmi fotoğrafçısı olarak, Doğu Harlem’i yardıma ihtiyacı olan ama aynı zamanda kendine de yardım etmeye çalışan bir mahalle olarak tasvir etme erişimi ve güvenilirliği kazandı. Kredi… Pablo Maristany
“ Buradaki resimler, Hiram’ın yorumlarıyla birlikte ödünç alınmış bir kamerayla çekildi” dedi. “Onunki çalınmıştı.”
Bay. Maristany’nin eseri, Doğu Harlem’in yoksulluğunu ve sıkışıklığını yansıtan cilasız görüntülerle Porto Riko’dan İkinci Dünya Savaşı sonrası diasporasını yakaladı. Ama aynı zamanda toplumu için derin şefkatini de ilettiler.
Chicago merkezli Porto Rikolu toplum ajitatörleri grubu Young Lords’un New York bölümünün kurucusu ve resmi fotoğrafçısı olarak, Doğu Harlem’i yardıma ihtiyacı olan bir mahalle olarak tasvir etmek için erişim ve güvenilirlik kazandı. bu da kendine yardım etmeye çalışıyordu.
1969’da Genç Lordlar, Doğu Harlem’de bir “çöp saldırısı” başlattılar ve şehrin Sanitasyon Departmanı tarafından çürüyen çöpleri ateşe verdiler . Kredi… Pablo Maristany’nin izniyle
Bay Maristany, “Büyük New York” sergisiyle bağlantılı olarak yakın tarihli bir yuvarlak masa tartışmasında, “Genç bir adam olarak uğraşmam gereken şeylerden biri, Porto Rikoluları tasvir eden tüm görüntülerin olumsuz olmasıydı” dedi. Queens’deki MoMA PS1’de yerel sanatçılarla yapılan anket. “Ya suç işliyorduk ya da bize karşı suç işleniyordu. Hep kelepçeliydik. Kız kardeşlerimiz genç anneler olarak tasvir edildi – ahlaksız ve ahlaksız.”
“Naif olmak” dedi, “tüm bu olumsuz konuları ele alabileceğimi hissettim.”
2019’da The Times, onun şunları söylediğini aktardı: “Belgelediğimde, bunu dışarıdan içeriye değil, içeriden dışarıya yapıyordum. Bu fotoğrafları çekmezsem, hakkımızdaki ilk lanet şeyi bilmeyen birine bırakacağımızı biliyordum ve onlar bizim hakkımızda bilinmesi gereken her şeyi tanımlayacaklar.”
Bay Maristany, Sotheby’s’in geçen yıl belirttiği gibi, “20. yüzyılın ikinci yarısının en üretken ve sonuç veren Latinx fotoğrafçılarından biri” haline geldi.
İspanyol Harlem yazarı Piri Thomas’ın 1967 tarihli aynı adlı kitabından esinlenerek Manhattan’daki El Museo del Barrio’daki bir sergi olan “Bu Kötü Sokakların Aşağısı”nı inceleyen Holland Cotter, 2018’de The Times’da şunları yazdı:
“Bay. Maristany, belgesel ve portreyi harmanlayan bir türde çalışıyor. Yaşadığı yakın dünyada neyin yanlış olduğunu görüyor – yoksulluk, kalabalık – ama aynı zamanda yapmak zorunda kalmanın teşvik ettiği yaratıcılığı ve yakın, sevgi dolu bir yakınlıkta yaşayan bedenlerin yarattığı sıcaklığı da görüyor. ”
1969’da, Bay Maristany, meslektaşı Raphael Montañez Ortiz’in Latin Amerika’nın önde gelen kültür kurumlarından biri olan El Museo del Barrio’yu kurmasına yardım etti. 1974’ten 1977’ye kadar bu kurumun direktörlüğünü yaptı.
kariyerinde kararlı bir şekilde “şöhret yerine itibarı” savunduğunu, bu da çalışmaları üzerinde kontrolü elinde tutmayı amaçladığını söyledi. Ancak fotoğrafları daha sonra müze tarafından “¡PRESENTE! The Young Lords in New York” 2015 yılında; 2019 yılında “Kültür ve İnsan”; ve 2021’de, Porto Riko’nun bağımsızlığını ve işçi haklarını destekleyen ve emperyalizmi kınayan, çoğu 1970’lerde Porto Riko Atölyesi aktivistleri tarafından üretilen baskıların bir sergisi olan “Uzun Boricua: New York’ta Bir Politik Matbaa” .
Atölye, büyük ölçüde medyaya ve teatral halk protestolarına hakim olan Genç Lordlar ile aynı zamanda gelişti – bir durumda, toplanmamış çöplerden oluşan muhteşem bir şenlik ateşine yol açan bir “çöp saldırısı”; bir diğerinde, yerel bir kilisenin toplum merkezine dönüştürülmesi sonuç verdi.
Pablo Maristany’nin izniyle
“Julio Roldán’ın cenaze yürüyüşündeki çocuklar, MoMA PS1’deki “Greater New York” 2021 baskısının bir parçası olan Bay Maristany tarafından 1970 yılında çekilmiş bir fotoğraf.
“Çocuklar Oyunda” (1965).
Bay Maristany’nin akıl hocalığı yaptığı bir fotoğrafçı olan Miguel Luciano, bir e-postada şunları söyledi: “Hiram, El Barrio’da Halkın fotoğrafçısıydı. Objektifi topluluğu için sevgiyle doluydu.”
Hiram Sebastian Maristany, 10 Ağustos 1945’te Manhattan’da Porto Riko’dan New York’a taşınan bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası Reinaldo, ticaret denizindeydi. Annesi Margarita ev hanımıydı. Hiram liseyi bıraktı ama daha sonra diploma almadan üniversite dersleri aldı.
1976’da Gwendolyn Mitchell ile olan evliliği boşanmayla sonuçlandı. Oğullarına ek olarak, kızı Alita Maristany tarafından yaşatılmıştır; bir kız kardeş, Dora Ortiz; ve bir torunu.
Hiram Maristany/Nezaket New York Şehri Müzesi
Bay Maristany’nin Manhattan’daki New York Şehri Müzesi’ndeki 2005 yılındaki “El Barrio: Porto Rikolu New York” sergisinde görülen fotoğrafları.
Bay Maristany’nin “El Barrio: Porto Rikolu New York”taki resimlerinden bir diğeri.
Bay. Maristany, 2017’de bir NPR röportajında, annesine profesyonel bir fotoğrafçı olmak istediğini ilk söylediğinde, cevabının moral bozucu olduğunu hatırladı: “Hiram, Porto Rikolu fotoğrafçı diye bir şey yok.” “Ama üç ay sonra,” dedi, geri döndüm ve “Eh, anne, ilk ben olacağım” dedim.
“Bana baktı ve gülümsedi ve ‘Neden bu kadar uzun sürdü?’ dedi”