Müzikal ailesinin mirasını ve İskoç Gezginleri olarak bilinen etnik grubun kültürünü kayıtları, performansları ve müzikolojisiyle geliştiren folk şarkıcısı, piyanist ve besteci Elizabeth Stewart, 13 Ekim’de Aberdeen yakınlarındaki Kemnay köyünde öldü. , İskoçya. 83 yaşındaydı.
Folklor ve etnoloji araştırmaları merkezi olan Aberdeen Üniversitesi’ndeki Elphinstone Enstitüsü müdürü Thomas A. McKean ölümü doğruladı. Herhangi bir sebep belirtilmedi.
Bayan Stewart’ın Aberdeenshire köyü Fetterangus ile özdeşleşen geniş ailesi, farklı bir kültür ve tarihe sahip olan Travellers grubunun bir parçasıdır. 1954’te İskoç folklorcu Hamish Henderson aileyi ziyarete gelip ailenin zengin müzik tarihini belgelemeye başladığında, Stewart’lar ikinci el eşya ticaretiyle uğraşan “yerleşik” bir Gezgin ailesi olmasına rağmen, birçoğu gezici bir yaşam tarzı yaşıyor.
Elizabeth’in teyzesi Lucy Stewart’ı kaydetti ve çok geçmeden Amerikalı folklorcular Kenneth S. Goldstein ve Charles Joyner da dahil olmak üzere başkaları da aynı hac ziyaretini yaptı. Bay Goldstein, Lucy Stewart’ın 1961’de Child ballads olarak bilinen geleneksel şarkılardan bir seçki seslendirdiği bir albüm çıkarmasına rağmen, genellikle izleyicilere ödeme yapmak için performans göstermedi veya başka bir şekilde kendini tanıtmadı. Ailenin müzikal mirasını ilerletmek, çocukluğundan beri duyduğu aşk, hayaletler, savaş ve zorlukların geleneksel şarkılarını söylemek Elizabeth’e bırakıldı.
Dr. McKean e-posta ile “Elizabeth eşsiz bir şarkıcı, piyanist, hikaye anlatıcısı, öğretmen, satıcı ve öykücüydü ve ayrıca piyanoda İskoç geleneksel müziğinin eşsiz bir oyuncusuydu” dedi.
“Arkasında,” diye ekledi, “onun yüzyıllarca süren halk müziği geleneği vardı: İskoçya ve daha uzaklardaki Gezgin toplulukları tarafından çok iyi taşınan şarkılar ve baladlar, dans müziği ve makaraların, strathspeylerin, jiglerin ve marşların dans müziği ve borulama gelenekleri.”
1950’lerde ve 60’larda İskoçya’da halk müziği canlanmasının bir parçası oldu, dans salonlarında ve otellerde ve daha sonra halk festivallerinde çaldı. Aynı zamanda, Amerika Birleşik Devletleri kendi halk canlanmasını yaşıyordu ve Stewart’ların ve kuzeydoğu İskoçya’dan diğer müzisyenlerin etkisi Kuzey Amerika müziğine sızdı.
1950’lerin sonlarında Bayan Stewart. O yıllarda İskoçya’da halk müziği canlanmasının bir parçası oldu, dans salonlarında ve otellerde ve daha sonra halk festivallerinde çaldı. Kredi… Stewart Ailesi aracılığıyla
Dr. McKean, Joan Baez ve Neil Young gibi sanatçıların aile köklerini kuzeydoğu İskoçya’ya kadar takip edebileceklerini söyledi. Diğerleri, 1962’de yayınlanan ilk albümü “Pretty Peggy-O”yu içeren ve İskoç şarkısı “The Bonnie Lass o’ Fyvie”nin bir versiyonu olan Bob Dylan da dahil olmak üzere bölgede ortaya çıkan şarkıları beğendi. Etki, ülke müziğini ve erken rock ‘n’ roll’u etkileyen Appalachian halk müziğinde de duyulabilir.
Dr. McKean, “İskoçya’nın kuzeydoğusu, dünyanın herhangi bir yerinde türküler için en verimli bölgelerden biridir,” dedi, “sıradan halk tarafından işlerine devam ederken ve kendilerini eğlendirirken bestelenen binlerce şarkıya ve balad’a ev sahipliği yapıyor. uzun kış akşamları.”
Bayan Stewart, bu şarkıların birçoğunu “Atween You and Me” (1992) ve 2004’te yayınlanan çift CD’li “Binnorrie” üzerine kaydetti.
Mary DesRosiers, Sing Out’taki “Binnorrie”nin bir incelemesinde, “’The Gallant Rangers’, ‘The Butcher’s Boy’ ve hatta mizahi ‘Little Ball of Yarn’ teslimatını dinleyin” diye yazdı. dergisi, “ve onun hikayeyi anlatmanın her şeyden önemli olduğu bir gelenekten geldiğini söyleyebilirsiniz.”
Bayan Stewart ayrıca, Alison tarafından derlenen ve düzenlenen “Up Taraf Wide and Lonely Glen: Travellers’ Songs, Stories and Tunes of the Fetterangus Stewarts” adlı bir anı kitabında, çok sayıda türkü için müzik ve sözlerle serpiştirilmiş ailesinin hikayesini anlattı. McMorland ve 2012’de yayınlandı.
“Benim için,” dedi İskoç dilinde yazılmış kitabın sonuna doğru, “müzik kanımda var ve üzgün olduğumda, beni mutlu etti, mutlu olduğumda, beni daha mutlu etti! Bu asla bir yük değil, dünyanın bir yanında diğer ucunda genç bir ben varım.”
1960 yılında Bayan Stewart ve kardeşleri. Soldan, Jane, Frances, Elizabeth ve Robert. Kredi… Kenneth S. ve Rochelle Goldstein Koleksiyonu aracılığıyla
Elizabeth Campbell Stewart, 13 Mayıs 1939’da Aberdeenshire, Fetterangus’ta doğdu. Babası Donald Stewart, bir askerdi ve daha sonra bir işçiydi. Annesi Jean Stewart, birden fazla enstrüman çalan, ancak özellikle akordeon becerileriyle tanınan bir müzisyen ve grup lideriydi.
Elizabeth’in annesi, BBC yayınlarında duyulan bir gruba liderlik etti ve 9 yaşındayken Elizabeth sahnede ve yayında ona katıldı. Teyzesi Lucy’ye ek olarak, Elizabeth’in geniş ailesi yetenekli kavalcıları ve kemancıları içeriyordu.
Kitabında, “Ben bir bairn olduğumdan beri ezgiler havada dönüyor, bir saç teli içinde, bir ben bile ezgiler ve şarkılar besteliyorum” diye yazdı. “Hame’de annemin güzel piyanosunu ve akordeon parçalarını duyardım. Ned Amcamın şöminesinin yanında oturur, tatlı keman ezgilerini dinlerdim ve amcalarımın açık havada pipo çaldığını duyardım.”
Ama evde her şey mutlu değildi. Kitabında babasını annesine fiziksel ve duygusal olarak kötü davranan biri olarak tanımladı; Önceleri, ödüllü akordeonunu haberi olmadan sattığını söyledi.
Jean Stewart 1962’de 50 yaşında öldü.
Bay Henderson’ın 1950’lerin ortalarındaki ziyaretleri, Stewart müzisyenlerine daha geniş bir ün kazandırdı ve o ve Elizabeth, ömür boyu arkadaş oldular. Bay Henderson, Bay Goldsmith’e bir ziyaret için gelmesini önerdi ve o da 1959’da bir yılın büyük bir bölümünde burada kaldı. (Ancak Fetterangus’a giden yolu yenenlerin hepsi iyi bir izlenim bırakmadı. Bayan Stewart, “Bir şarkı alıp geliyorlar, sonra gidiyorlar” diye yazdı.)
O sıralarda, Bayan Stewart ve kız kardeşi Jane, geleneksel halk şarkılarının versiyonlarını, müzik ve anlatıyı karıştıran bir dizi sözde “radyo baladından” biri olan “Singing the Fishing”e katkıda bulunarak daha geniş bir kitleye ulaştı. Radyo baladları, bir hikaye anlatmak için senaryo okuyan aktörler yerine gerçek köylüleri kullandıkları için o zamanlar için yenilikçiydi. “Singing the Fishing” Charles Parker, Ewan MacColl ve Peggy Seeger (Pete’in üvey kız kardeşi) tarafından yapıldı ve geniş çapta beğeni topladı, ancak Stewart kardeşlerin müzikal katkıları genellikle itibarsızlaştı.
Bayan Stewart, 2007’de The Aberdeen Press and Journal’a şunları söyledi: “Yayında yer alan şarkılar dünyaca ünlü olmaya devam etti ve bugün bile onları duyuyorsunuz.” yıllar önce şarkı söyledi, çünkü asla tanınmadık. Geleneksel kelimeleri alıp modern, pop ezgilerine yerleştirdik. Kulağa harika geliyorlardı ve hala yapıyorlar. ”
1970’lerin başında, Bay Joyner, Bayan Stewart için bir Amerikan kolejleri ve halk festivalleri turu düzenledi. Amerika Birleşik Devletleri’ne yaptığı birkaç geziden biriydi.
Tek evliliği 1971’de boşanmayla sonuçlanan Bayan Stewart’ın hayatta kalan kız kardeşi Jane; üç çocuk, Jeannette Stewart Reid, Elizabeth Morewood ve Michael Hutchison; yedi torun; ve dört torun çocuğu.
Dr. McKean, e-postasında, Bayan Stewart ile 1988 yılında bir halk şenliğinde ilk görüşmesini hatırlattı.
“Daha sonra lobide dururken elimi tuttu, gözlerimin içine baktı ve bana, bana şarkı söyledi ve görünüşe göre yalnız bana” dedi. “Hiç kimse, yani hiç kimse, Elizabeth gibi bir şarkı söyleyemezdi, bazen o kadar iyi ki devam edemezdi, gelişen trajedi ve bilgi veren aile, tarih, aşk ve duygusal yaşam takımyıldızının üstesinden gelemezdi. şarkılar.”
Folklor ve etnoloji araştırmaları merkezi olan Aberdeen Üniversitesi’ndeki Elphinstone Enstitüsü müdürü Thomas A. McKean ölümü doğruladı. Herhangi bir sebep belirtilmedi.
Bayan Stewart’ın Aberdeenshire köyü Fetterangus ile özdeşleşen geniş ailesi, farklı bir kültür ve tarihe sahip olan Travellers grubunun bir parçasıdır. 1954’te İskoç folklorcu Hamish Henderson aileyi ziyarete gelip ailenin zengin müzik tarihini belgelemeye başladığında, Stewart’lar ikinci el eşya ticaretiyle uğraşan “yerleşik” bir Gezgin ailesi olmasına rağmen, birçoğu gezici bir yaşam tarzı yaşıyor.
Elizabeth’in teyzesi Lucy Stewart’ı kaydetti ve çok geçmeden Amerikalı folklorcular Kenneth S. Goldstein ve Charles Joyner da dahil olmak üzere başkaları da aynı hac ziyaretini yaptı. Bay Goldstein, Lucy Stewart’ın 1961’de Child ballads olarak bilinen geleneksel şarkılardan bir seçki seslendirdiği bir albüm çıkarmasına rağmen, genellikle izleyicilere ödeme yapmak için performans göstermedi veya başka bir şekilde kendini tanıtmadı. Ailenin müzikal mirasını ilerletmek, çocukluğundan beri duyduğu aşk, hayaletler, savaş ve zorlukların geleneksel şarkılarını söylemek Elizabeth’e bırakıldı.
Dr. McKean e-posta ile “Elizabeth eşsiz bir şarkıcı, piyanist, hikaye anlatıcısı, öğretmen, satıcı ve öykücüydü ve ayrıca piyanoda İskoç geleneksel müziğinin eşsiz bir oyuncusuydu” dedi.
“Arkasında,” diye ekledi, “onun yüzyıllarca süren halk müziği geleneği vardı: İskoçya ve daha uzaklardaki Gezgin toplulukları tarafından çok iyi taşınan şarkılar ve baladlar, dans müziği ve makaraların, strathspeylerin, jiglerin ve marşların dans müziği ve borulama gelenekleri.”
1950’lerde ve 60’larda İskoçya’da halk müziği canlanmasının bir parçası oldu, dans salonlarında ve otellerde ve daha sonra halk festivallerinde çaldı. Aynı zamanda, Amerika Birleşik Devletleri kendi halk canlanmasını yaşıyordu ve Stewart’ların ve kuzeydoğu İskoçya’dan diğer müzisyenlerin etkisi Kuzey Amerika müziğine sızdı.
1950’lerin sonlarında Bayan Stewart. O yıllarda İskoçya’da halk müziği canlanmasının bir parçası oldu, dans salonlarında ve otellerde ve daha sonra halk festivallerinde çaldı. Kredi… Stewart Ailesi aracılığıyla
Dr. McKean, Joan Baez ve Neil Young gibi sanatçıların aile köklerini kuzeydoğu İskoçya’ya kadar takip edebileceklerini söyledi. Diğerleri, 1962’de yayınlanan ilk albümü “Pretty Peggy-O”yu içeren ve İskoç şarkısı “The Bonnie Lass o’ Fyvie”nin bir versiyonu olan Bob Dylan da dahil olmak üzere bölgede ortaya çıkan şarkıları beğendi. Etki, ülke müziğini ve erken rock ‘n’ roll’u etkileyen Appalachian halk müziğinde de duyulabilir.
Dr. McKean, “İskoçya’nın kuzeydoğusu, dünyanın herhangi bir yerinde türküler için en verimli bölgelerden biridir,” dedi, “sıradan halk tarafından işlerine devam ederken ve kendilerini eğlendirirken bestelenen binlerce şarkıya ve balad’a ev sahipliği yapıyor. uzun kış akşamları.”
Bayan Stewart, bu şarkıların birçoğunu “Atween You and Me” (1992) ve 2004’te yayınlanan çift CD’li “Binnorrie” üzerine kaydetti.
Mary DesRosiers, Sing Out’taki “Binnorrie”nin bir incelemesinde, “’The Gallant Rangers’, ‘The Butcher’s Boy’ ve hatta mizahi ‘Little Ball of Yarn’ teslimatını dinleyin” diye yazdı. dergisi, “ve onun hikayeyi anlatmanın her şeyden önemli olduğu bir gelenekten geldiğini söyleyebilirsiniz.”
Bayan Stewart ayrıca, Alison tarafından derlenen ve düzenlenen “Up Taraf Wide and Lonely Glen: Travellers’ Songs, Stories and Tunes of the Fetterangus Stewarts” adlı bir anı kitabında, çok sayıda türkü için müzik ve sözlerle serpiştirilmiş ailesinin hikayesini anlattı. McMorland ve 2012’de yayınlandı.
“Benim için,” dedi İskoç dilinde yazılmış kitabın sonuna doğru, “müzik kanımda var ve üzgün olduğumda, beni mutlu etti, mutlu olduğumda, beni daha mutlu etti! Bu asla bir yük değil, dünyanın bir yanında diğer ucunda genç bir ben varım.”
1960 yılında Bayan Stewart ve kardeşleri. Soldan, Jane, Frances, Elizabeth ve Robert. Kredi… Kenneth S. ve Rochelle Goldstein Koleksiyonu aracılığıyla
Elizabeth Campbell Stewart, 13 Mayıs 1939’da Aberdeenshire, Fetterangus’ta doğdu. Babası Donald Stewart, bir askerdi ve daha sonra bir işçiydi. Annesi Jean Stewart, birden fazla enstrüman çalan, ancak özellikle akordeon becerileriyle tanınan bir müzisyen ve grup lideriydi.
Elizabeth’in annesi, BBC yayınlarında duyulan bir gruba liderlik etti ve 9 yaşındayken Elizabeth sahnede ve yayında ona katıldı. Teyzesi Lucy’ye ek olarak, Elizabeth’in geniş ailesi yetenekli kavalcıları ve kemancıları içeriyordu.
Kitabında, “Ben bir bairn olduğumdan beri ezgiler havada dönüyor, bir saç teli içinde, bir ben bile ezgiler ve şarkılar besteliyorum” diye yazdı. “Hame’de annemin güzel piyanosunu ve akordeon parçalarını duyardım. Ned Amcamın şöminesinin yanında oturur, tatlı keman ezgilerini dinlerdim ve amcalarımın açık havada pipo çaldığını duyardım.”
Ama evde her şey mutlu değildi. Kitabında babasını annesine fiziksel ve duygusal olarak kötü davranan biri olarak tanımladı; Önceleri, ödüllü akordeonunu haberi olmadan sattığını söyledi.
Jean Stewart 1962’de 50 yaşında öldü.
Bay Henderson’ın 1950’lerin ortalarındaki ziyaretleri, Stewart müzisyenlerine daha geniş bir ün kazandırdı ve o ve Elizabeth, ömür boyu arkadaş oldular. Bay Henderson, Bay Goldsmith’e bir ziyaret için gelmesini önerdi ve o da 1959’da bir yılın büyük bir bölümünde burada kaldı. (Ancak Fetterangus’a giden yolu yenenlerin hepsi iyi bir izlenim bırakmadı. Bayan Stewart, “Bir şarkı alıp geliyorlar, sonra gidiyorlar” diye yazdı.)
O sıralarda, Bayan Stewart ve kız kardeşi Jane, geleneksel halk şarkılarının versiyonlarını, müzik ve anlatıyı karıştıran bir dizi sözde “radyo baladından” biri olan “Singing the Fishing”e katkıda bulunarak daha geniş bir kitleye ulaştı. Radyo baladları, bir hikaye anlatmak için senaryo okuyan aktörler yerine gerçek köylüleri kullandıkları için o zamanlar için yenilikçiydi. “Singing the Fishing” Charles Parker, Ewan MacColl ve Peggy Seeger (Pete’in üvey kız kardeşi) tarafından yapıldı ve geniş çapta beğeni topladı, ancak Stewart kardeşlerin müzikal katkıları genellikle itibarsızlaştı.
Bayan Stewart, 2007’de The Aberdeen Press and Journal’a şunları söyledi: “Yayında yer alan şarkılar dünyaca ünlü olmaya devam etti ve bugün bile onları duyuyorsunuz.” yıllar önce şarkı söyledi, çünkü asla tanınmadık. Geleneksel kelimeleri alıp modern, pop ezgilerine yerleştirdik. Kulağa harika geliyorlardı ve hala yapıyorlar. ”
1970’lerin başında, Bay Joyner, Bayan Stewart için bir Amerikan kolejleri ve halk festivalleri turu düzenledi. Amerika Birleşik Devletleri’ne yaptığı birkaç geziden biriydi.
Tek evliliği 1971’de boşanmayla sonuçlanan Bayan Stewart’ın hayatta kalan kız kardeşi Jane; üç çocuk, Jeannette Stewart Reid, Elizabeth Morewood ve Michael Hutchison; yedi torun; ve dört torun çocuğu.
Dr. McKean, e-postasında, Bayan Stewart ile 1988 yılında bir halk şenliğinde ilk görüşmesini hatırlattı.
“Daha sonra lobide dururken elimi tuttu, gözlerimin içine baktı ve bana, bana şarkı söyledi ve görünüşe göre yalnız bana” dedi. “Hiç kimse, yani hiç kimse, Elizabeth gibi bir şarkı söyleyemezdi, bazen o kadar iyi ki devam edemezdi, gelişen trajedi ve bilgi veren aile, tarih, aşk ve duygusal yaşam takımyıldızının üstesinden gelemezdi. şarkılar.”