Kendini II. Dünya Savaşı tarihsel revizyonistlerinin blöfünü yaparak resmi bir özür, 90.000 dolar ve bir hakimin Holokost’un tartışılmaz bir şekilde gerçekleştiğine dair onayını kazanan Auschwitz’den kurtulan Mel Mermelstein, Cuma günü Long Beach’teki evinde öldü , California 95 yaşındaydı.
Kızı Edie Mermelstein, nedeninin Covid-19 komplikasyonları olduğunu söyledi.
Sn. Mermelstein, 1944 baharında ailesi, o zamanlar Macaristan’ın bir parçası olan memleketinden, işgal altındaki Polonya’daki Nazi toplama kampı Auschwitz’e sürüldüğünde 17 yaşındaydı. Anne babası ve iki kız kardeşi birkaç ay sonra oradaki gaz odasında öldü ve erkek kardeşi de görünüşe göre kaçmaya çalışırken öldürüldü.
Savaştan sonra, Bay Mermelstein New York’a göç etti, evlendi ve daha sonra California’ya yerleşti ve burada ahşap nakliye paletleri üreten bir şirket kurdu.
1979 yılında hapishane numarasına atıfta bulunan “By Bread Alone: The Story of A-4685” başlıklı bir anı kitabı yayınladı.
Aynı yıl, daha önce aşırı sağ Liberty Lobisi’ni kurmuş olan bir ayrımcılıkçı ve antisemit olan Willis Carto tarafından örgütlenen, Holokost inkarcılarından oluşan ve yeni kurulan bir grup olan Tarihsel İnceleme Enstitüsü, Yahudilerin Yahudi olduğunu kategorik olarak kanıtlayabilen herkese 50.000 dolar ödül teklif etti. Naziler tarafından gaz odalarında topluca katledildi.
Bay Mermelstein teklifi öğrendiğinde, Los Angeles Times ve The Jerusalem Post’a yazdığı mektuplarda kendi deneyimlerini anlattı. Kararsız kalan enstitü, anne babasının ve kız kardeşinin İsrail’de takma adlar altında yaşadığını iddia ederek, teklifini kabul etmesi için onunla alay etti.
Kızı 2018’de Smithsonian dergisine “Babam çok kızmıştı” dedi, “bu yüzden birçok yerleşik Yahudi örgütüne gitti ve ona onu rahat bırakmasını söylediler.”
Ama o kararlıydı. “Bundan kurtulmalarına izin vermem,” dedi.
Ailesinden hayatta kalan tek kişi, kül mirasının tek varisi ve şimdi önemsizleştirilen ve hatta inkar edilen şeyin canlı görgü tanığı olarak Bay Mermelstein, hatırlamadan edemedi ve dünyanın geri kalanının unutmasına izin vermeyi reddetti.
Nazi muhafızlarının annesini ve kız kardeşlerini bir gaz odasına gütmesini izlediğine dair noter tasdikli bir hesap sundu. Babasıyla son konuşmasını kitabında şöyle anlatıyor:
“‘Annen ve kız kardeşlerin…’ Bir an duraksadı, devam edemedi. “Ve onların kaderi hakkında zihninize eziyet etmemelisiniz. Evet evet. Bakmak! İşte!’ Ve yanan bacaları işaret etti. Annemin, Etu’nun ve Magda’nın diri diri yakıldığını görmek beni bayılttı” diye devam etti. “Başım dönmeye başladı. kabul etmezdim. Kaçmak istiyordum ama nereye? Ayağa kalkmaya başladım ama babam beni zaptetti.
“‘Ve bizim de başımıza gelecek,’ diye ekledi sessizce. Sonra daha kararlı bir şekilde, ‘Ama ayrı kalırsak, en azından birimiz yaşayacak’ dedi.”
Revizyonist enstitü, Bay Mermelstein’ın yeminli ifadesinin yetersiz kanıt olduğu konusunda ısrar ederek ödülü ödemeyi reddetti. Kamu yararına çalışan bir avukat olan William John Cox’u (ve daha sonra davada Gloria Allred’i) işe aldı ve Los Angeles County Yüksek Mahkemesinde sözleşmenin ihlali, önceden reddetme, iftira, yerleşik gerçeğin zarar verici bir şekilde inkar edilmesi ve kasıtlı olarak duygusal sıkıntıya neden olmaktan dava açtı. .
Bay Cox iki yasal konuyu gündeme getirdi. Bunlardan biri, Bay Mermelstein’a, enstitü ile yapılan görüşmeler posta yoluyla yapıldığı için sözleşmenin ihlali nedeniyle dava açma hakkı veren bir teknik ayrıntıydı. Diğeri İngiliz örf ve adet hukukuna dayanıyordu: “bilinenin kanıtlanması gerekmez.”
Yargıç Thomas T. Johnson, ön duruşmada yaptığı bir kararda şunları söyledi: “Bu mahkeme, 1944 yazında Polonya’daki Auschwitz toplama kampında Yahudilerin gaz verilerek öldürüldüğü gerçeğini adli olarak dikkate alır. Makul bir şekilde tartışma konusu değildir. Ve makul olarak tartışılmaz doğruluk kaynaklarına başvurarak anında ve doğru belirleme yeteneğine sahiptir. Bu sadece bir gerçektir.”
5 Ağustos 1985’te Yargıç Robert A. Wenke, enstitünün ve diğer birkaç sanığın Bay Mermelstein’a 50.000 $ ödül ve ek 40.000 $ ödemesini ve kendisine ve hayatta kalan diğer kişilere bir özür mektubu göndermesini gerektiren bir karar verdi. çektikleri “acı, ıstırap ve ıstırap”. Bay Mermelstein parayı aldı.
Sn. Mermelstein, 16 Nisan 1945’te Buchenwald’da ABD kuvvetlerinin kampı özgürleştirmesinden sonra çekilen bu fotoğrafta göründü. En sağdaki üst ranzada, yüzü kısmen gizlenmiş bir şekilde görülüyor. İkinci sırada, dikey kirişin yanında, soldan yedinci genç adam, Holokost üzerine yazar ve Nobel Barış Ödülü sahibi Elie Wiesel. Kredi… Amerika Birleşik Devletleri Ordusu
Moric Mermelstein, 25 Eylül 1926’da, o zamanlar Çekoslovakya’da bulunan Mukachevo’da doğdu; daha sonra Naziler tarafından Macaristan tarafından ilhak edildi ve şimdi Ukrayna’nın bir parçası. Babası Herman-Bernad bir şarap üreticisiydi. Annesi Fani bir ev hanımıydı. (Amerika Birleşik Devletleri’ne vardığında adını Melvin olarak değiştirdi.)
Okulunu 7. sınıfta bıraktı. Aile, 1944 baharında Almanya Macaristan’ı işgal ettiğinde Auschwitz-Birkenau kompleksine sürüldü.
Ocak 1945’te, Almanlar yenilgiyi sezinlerken, Bay Mermelstein, bir Alman köyünün (bugünkü Polonya’da) dışındaki Gross-Rosen toplama kampına yaklaşık 155 mil yürümeye zorlanan yaklaşık 3.200 mahkum arasındaydı ve burada bir kampa yüklendi. Almanya’daki Buchenwald’daki kampa giden tren. 68 kilo olarak geldi.
Buchenwald, 11 Nisan’da ABD güçleri tarafından kurtarılmıştı.
New York’ta yaşayan bir teyze ve amcadan haberdar olan Bay Mermelstein, oraya 1946 Ağustos’unda geldi. 1950’de Kore Savaşı sırasında askere alındı ve Holokost’tan kurtulan biri olarak ertelemeyi reddederek askeri istihbaratta görev yaptı. Savaştan sonra Birleşmiş Milletler onu yedi dil bilen bir çevirmen olarak işe aldı.
Sn. Mermelstein 1967’de Birkenau’daki gaz odasının harabelerinde. Sık sık imha kamplarının yerlerini ziyaret etti ve kâr amacı gütmeyen Auschwitz Study Foundation için yüzlerce eser topladı. Kredi… Mermelstein ailesi aracılığıyla
Kızlarıyla birlikte hayatta kalan Emma Jane Nance ile evlendi; üç oğlu, Bernie, Ken ve David; beş torun; ve torunu.
Bay Mermelstein, 40’tan fazla kez Avrupa’ya döndü, imha kamplarının yerlerini ziyaret etti ve Huntington Beach, California’daki kar amacı gütmeyen Auschwitz Study Foundation için yüzlerce eser topladı. Newport Beach, California’daki Chabad Yahudi Yaşamı Merkezi küratörlüğünü yapıyor genel görüntüleme için koleksiyon.
Koleksiyonu, kitabı, mahkeme kararı ve Leonard Nimoy’un Bay Mermelstein ve Dabney Coleman’ın Bay Cox rolünde oynadığı 1991 TNT filmi “Never Forget” ile Bay Mermelstein, babasının “en azından birimiz anlatmak için yaşayacak.”
Dört yıl önce “Babamı, annemi, erkek kardeşimi ve iki kız kardeşimi onurlandırdım” dedi. “Hâlâ hayatta olan çok azımız var. Hayatta kalanlar için büyük bir etki yarattım.”
Kızı Edie Mermelstein, nedeninin Covid-19 komplikasyonları olduğunu söyledi.
Sn. Mermelstein, 1944 baharında ailesi, o zamanlar Macaristan’ın bir parçası olan memleketinden, işgal altındaki Polonya’daki Nazi toplama kampı Auschwitz’e sürüldüğünde 17 yaşındaydı. Anne babası ve iki kız kardeşi birkaç ay sonra oradaki gaz odasında öldü ve erkek kardeşi de görünüşe göre kaçmaya çalışırken öldürüldü.
Savaştan sonra, Bay Mermelstein New York’a göç etti, evlendi ve daha sonra California’ya yerleşti ve burada ahşap nakliye paletleri üreten bir şirket kurdu.
1979 yılında hapishane numarasına atıfta bulunan “By Bread Alone: The Story of A-4685” başlıklı bir anı kitabı yayınladı.
Aynı yıl, daha önce aşırı sağ Liberty Lobisi’ni kurmuş olan bir ayrımcılıkçı ve antisemit olan Willis Carto tarafından örgütlenen, Holokost inkarcılarından oluşan ve yeni kurulan bir grup olan Tarihsel İnceleme Enstitüsü, Yahudilerin Yahudi olduğunu kategorik olarak kanıtlayabilen herkese 50.000 dolar ödül teklif etti. Naziler tarafından gaz odalarında topluca katledildi.
Bay Mermelstein teklifi öğrendiğinde, Los Angeles Times ve The Jerusalem Post’a yazdığı mektuplarda kendi deneyimlerini anlattı. Kararsız kalan enstitü, anne babasının ve kız kardeşinin İsrail’de takma adlar altında yaşadığını iddia ederek, teklifini kabul etmesi için onunla alay etti.
Kızı 2018’de Smithsonian dergisine “Babam çok kızmıştı” dedi, “bu yüzden birçok yerleşik Yahudi örgütüne gitti ve ona onu rahat bırakmasını söylediler.”
Ama o kararlıydı. “Bundan kurtulmalarına izin vermem,” dedi.
Ailesinden hayatta kalan tek kişi, kül mirasının tek varisi ve şimdi önemsizleştirilen ve hatta inkar edilen şeyin canlı görgü tanığı olarak Bay Mermelstein, hatırlamadan edemedi ve dünyanın geri kalanının unutmasına izin vermeyi reddetti.
Nazi muhafızlarının annesini ve kız kardeşlerini bir gaz odasına gütmesini izlediğine dair noter tasdikli bir hesap sundu. Babasıyla son konuşmasını kitabında şöyle anlatıyor:
“‘Annen ve kız kardeşlerin…’ Bir an duraksadı, devam edemedi. “Ve onların kaderi hakkında zihninize eziyet etmemelisiniz. Evet evet. Bakmak! İşte!’ Ve yanan bacaları işaret etti. Annemin, Etu’nun ve Magda’nın diri diri yakıldığını görmek beni bayılttı” diye devam etti. “Başım dönmeye başladı. kabul etmezdim. Kaçmak istiyordum ama nereye? Ayağa kalkmaya başladım ama babam beni zaptetti.
“‘Ve bizim de başımıza gelecek,’ diye ekledi sessizce. Sonra daha kararlı bir şekilde, ‘Ama ayrı kalırsak, en azından birimiz yaşayacak’ dedi.”
Revizyonist enstitü, Bay Mermelstein’ın yeminli ifadesinin yetersiz kanıt olduğu konusunda ısrar ederek ödülü ödemeyi reddetti. Kamu yararına çalışan bir avukat olan William John Cox’u (ve daha sonra davada Gloria Allred’i) işe aldı ve Los Angeles County Yüksek Mahkemesinde sözleşmenin ihlali, önceden reddetme, iftira, yerleşik gerçeğin zarar verici bir şekilde inkar edilmesi ve kasıtlı olarak duygusal sıkıntıya neden olmaktan dava açtı. .
Bay Cox iki yasal konuyu gündeme getirdi. Bunlardan biri, Bay Mermelstein’a, enstitü ile yapılan görüşmeler posta yoluyla yapıldığı için sözleşmenin ihlali nedeniyle dava açma hakkı veren bir teknik ayrıntıydı. Diğeri İngiliz örf ve adet hukukuna dayanıyordu: “bilinenin kanıtlanması gerekmez.”
Yargıç Thomas T. Johnson, ön duruşmada yaptığı bir kararda şunları söyledi: “Bu mahkeme, 1944 yazında Polonya’daki Auschwitz toplama kampında Yahudilerin gaz verilerek öldürüldüğü gerçeğini adli olarak dikkate alır. Makul bir şekilde tartışma konusu değildir. Ve makul olarak tartışılmaz doğruluk kaynaklarına başvurarak anında ve doğru belirleme yeteneğine sahiptir. Bu sadece bir gerçektir.”
5 Ağustos 1985’te Yargıç Robert A. Wenke, enstitünün ve diğer birkaç sanığın Bay Mermelstein’a 50.000 $ ödül ve ek 40.000 $ ödemesini ve kendisine ve hayatta kalan diğer kişilere bir özür mektubu göndermesini gerektiren bir karar verdi. çektikleri “acı, ıstırap ve ıstırap”. Bay Mermelstein parayı aldı.
Sn. Mermelstein, 16 Nisan 1945’te Buchenwald’da ABD kuvvetlerinin kampı özgürleştirmesinden sonra çekilen bu fotoğrafta göründü. En sağdaki üst ranzada, yüzü kısmen gizlenmiş bir şekilde görülüyor. İkinci sırada, dikey kirişin yanında, soldan yedinci genç adam, Holokost üzerine yazar ve Nobel Barış Ödülü sahibi Elie Wiesel. Kredi… Amerika Birleşik Devletleri Ordusu
Moric Mermelstein, 25 Eylül 1926’da, o zamanlar Çekoslovakya’da bulunan Mukachevo’da doğdu; daha sonra Naziler tarafından Macaristan tarafından ilhak edildi ve şimdi Ukrayna’nın bir parçası. Babası Herman-Bernad bir şarap üreticisiydi. Annesi Fani bir ev hanımıydı. (Amerika Birleşik Devletleri’ne vardığında adını Melvin olarak değiştirdi.)
Okulunu 7. sınıfta bıraktı. Aile, 1944 baharında Almanya Macaristan’ı işgal ettiğinde Auschwitz-Birkenau kompleksine sürüldü.
Ocak 1945’te, Almanlar yenilgiyi sezinlerken, Bay Mermelstein, bir Alman köyünün (bugünkü Polonya’da) dışındaki Gross-Rosen toplama kampına yaklaşık 155 mil yürümeye zorlanan yaklaşık 3.200 mahkum arasındaydı ve burada bir kampa yüklendi. Almanya’daki Buchenwald’daki kampa giden tren. 68 kilo olarak geldi.
Buchenwald, 11 Nisan’da ABD güçleri tarafından kurtarılmıştı.
New York’ta yaşayan bir teyze ve amcadan haberdar olan Bay Mermelstein, oraya 1946 Ağustos’unda geldi. 1950’de Kore Savaşı sırasında askere alındı ve Holokost’tan kurtulan biri olarak ertelemeyi reddederek askeri istihbaratta görev yaptı. Savaştan sonra Birleşmiş Milletler onu yedi dil bilen bir çevirmen olarak işe aldı.
Sn. Mermelstein 1967’de Birkenau’daki gaz odasının harabelerinde. Sık sık imha kamplarının yerlerini ziyaret etti ve kâr amacı gütmeyen Auschwitz Study Foundation için yüzlerce eser topladı. Kredi… Mermelstein ailesi aracılığıyla
Kızlarıyla birlikte hayatta kalan Emma Jane Nance ile evlendi; üç oğlu, Bernie, Ken ve David; beş torun; ve torunu.
Bay Mermelstein, 40’tan fazla kez Avrupa’ya döndü, imha kamplarının yerlerini ziyaret etti ve Huntington Beach, California’daki kar amacı gütmeyen Auschwitz Study Foundation için yüzlerce eser topladı. Newport Beach, California’daki Chabad Yahudi Yaşamı Merkezi küratörlüğünü yapıyor genel görüntüleme için koleksiyon.
Koleksiyonu, kitabı, mahkeme kararı ve Leonard Nimoy’un Bay Mermelstein ve Dabney Coleman’ın Bay Cox rolünde oynadığı 1991 TNT filmi “Never Forget” ile Bay Mermelstein, babasının “en azından birimiz anlatmak için yaşayacak.”
Dört yıl önce “Babamı, annemi, erkek kardeşimi ve iki kız kardeşimi onurlandırdım” dedi. “Hâlâ hayatta olan çok azımız var. Hayatta kalanlar için büyük bir etki yarattım.”