Holokost’tan kurtulan, büyük bir Amerikan oyuncak şirketi kuran, daha sonra Hasbro’yu Transformers aksiyon figürleri serisini başlatmaya ikna eden ve 70’lerinde poker turnuvalarını daha iyi televizyonda yayınlamak için dahiyane bir yolun patentini alan Henry Orenstein Salı günü bir hastanede öldü. Livingston, NJ’de 98 yaşındaydı.
Eşi Susie Orenstein, nedenin Covid-19 olduğunu söyledi.
Polonyalı bir Yahudi olan Bay Orenstein, bir eğlence tüccarı olmak için beş toplama kampından geçen cehennemi bir yolculuktan ve Polonya’daki bir mezarlıkta anne ve babasının öldürülmesinin şokundan kurtuldu.
1950’lerde başlattığı Topper Corporation, Suzy Homemaker minyatür aletleri serisini, Johnny Seven One Man Army oyuncak tabancasını, Betty the Beautiful Bride and Dawn bebeklerini, Zoomer Boomer kamyonlarını, Ding-A-Ling robotlarını ve Susam’ı yaptı. Sokak eğitici oyuncaklar. Başlangıçta De Luxe Premium olarak bilinen ve bir süre De Luxe Reading olarak bilinen Topper’ın bir noktada Amerika Birleşik Devletleri’ndeki dördüncü en büyük oyuncak şirketi olduğu söylendi.
1964’te Bay Orenstein, Suzy Cute bebeğini pazarlamak için Louis Armstrong’u, üç küçük kızın da yer aldığı bir televizyon reklamı için tuttu. “Oh, onun bacaklarını bükebilir, kollarını bükebilir ve onu da yıkayabilirsin,” dedi coşkuyla. “Bir sandalyesi, bir tabağı, bir bardağı var. Karnına basarsan, kolları yukarı kalkar!”
Altı yıl sonra, Bay Orenstein, Indianapolis 500’ü kazanan Al Unser Sr.’nin yarış arabasına sponsor oldu. Zafer, Topper’ın Johnny Lighting minyatür arabalarının (Mattel’s Hot Wheels’in rakipleri) satışlarının ateşlenmesine yardımcı oldu. 9 Aralık’ta ölen Bay Unser’e kazandıktan sonra 30.000 dolar ikramiye verdi.
Ancak Mart 1972’de, Topper’ın borç yükü altındayken, Bay Orenstein başkan ve genel müdürlük görevinden ayrıldı. Şirket, gelecek yıl Bölüm 11 iflas koruması için başvurdu. Bütün parasını kaybettiğini söyledi.
Kendisini bir oyuncak mucidi (düzinelerce patenti vardı) ve komisyoncu olarak yeniden şekillendirdi. 1980’lerin başında Manhattan’daki Oyuncak Fuarı sırasında Japon yapımı bir oyuncak – kolayca uçağa dönüşebilen küçük bir araba – gördü ve daha ayrıntılı olasılıkları fark etti.
Carolyn Sue Vankovich olarak müstakbel kocasıyla 1967’de Suzy’yi sergilerken tanışan Bayan Orenstein, “Onunla oynamaya başladı ve ‘Bu, en az 10 yıldır gördüğüm en iyi şey’ dedi” dedi. Oyuncak Fuarı’nda ev hanımı. “Heyecanlandığında aldığı ışıltıya sahipti. ”
Sn. Orenstein, Hasbro ile Japon şirketi Takara arasında, Hasbro’nun 1984’te araçlara veya hayvanlara dönüşebilen oyuncak robotlar olan Transformers’ı piyasaya sürmesine yol açan bir anlaşma yaptı. Bir animasyon televizyon dizisi ve bir dizi film üreterek son derece popüler hale geleceklerdi.
2016’da Newsweek’e “Fikirler küçük parçalar halinde gelmez” dedi. “İçerde; çıktı. Vardır ya da yoktur” dedi. “Ben sadece bir mucittim. Yapılması gerektiğini düşündüğüm şeyi yapmak için büyük bir şirkete ihtiyacınız vardı: karmaşık şeylerden diğer karmaşık şeylere gerçek dönüşümler yapmak. ”
Arabalara veya hayvanlara dönüştürülebilen robotlar olan Hasbro’nun Transformers’ı, Bay Orenstein’ın Hasbro ile Japon şirketi arasında erken bir sürüm yapan ve bir hit haline gelen bir anlaşmaya aracılık etmesinden sonra 1984’te tanıtıldı. Kredi. . . Alamy
Hasbro’nun eski bir başkanı olan Alan Hassenfeld, Newsweek’e Bay Orenstein’ın “bunun gerçekleşmesini sağlayan kesinlikle katalizör olduğunu” söyledi. “Bir arabayı alıp, biraz el becerisiyle, onu başka bir oyuncağa çevirebilmek, büyülü bir şeydi. ”
Bay Orenstein ayrıca, Hasbro’nun satın aldığı sağ kolu kaldırıldığında atkuyruğu üç inçten fazla uzayan bir bebek olan Dolly Surprise’ın da aralarında bulunduğu kendi fikirleriyle oyuncak üreticilerine sattı.
Bay Orenstein, 13 Ekim 1923’te Polonya’nın Hrubieszow kentinde doğdu. Babası Lejb bir tahıl tüccarıydı ve annesi Golda (Strum) Orenstein bir ev hanımıydı.
1 Eylül 1939’da Polonya’nın Nazi işgali, Henry, babası ve erkek kardeşleri Felek ve Sam’i (başka bir erkek kardeş, Fred, Varşova’daydı) annesi ve kız kardeşi Hanka’yı geride bırakarak Sovyet işgali altındaki Polonya’ya kaçmaya sevk etti. . Hrubieszow’a dönmeden önce orada iki yıldan fazla zaman geçirdiler.
Fakat kasabadaki Yahudiler için ölümcül tehlike tırmanmıştı. Gestapo, anne babasını ve diğer Yahudileri 1942’de bir mezarlıkta infaz etti. Temmuz 1943’te Henry ve kardeşleri bir sığır vagonuna yüklendi ve Polonya’daki Budzyn toplama kampına götürüldü.
Bunu dört kamp daha izledi: Yine Polonya’da Majdanek ve Plasznow ve Almanya’da Ravensbrück ve Sachsenhausen. Savaşın son günlerinde Sachsenhausen’den ölüm yürüyüşüne yaklaşık 10 gün kala, o ve kardeşi Sam serbest bırakıldı.
Bay Orenstein otobiyografisinde, “Kalbim sevinçle çarpmaya başladı,” diye yazdı, “Yaşayacağım: Her Şeye Karşı Holokost’tan Kurtulmak” (1987). “Doğruydu. Biz özgürdük! Şimdi kahkahalarla bağırdık ve birbirimize sarıldık. ”
Kardeşi Fred de hayatta kalmıştı, ancak kız kardeşi Alman işgali altındaki Polonya’daki Stutthof toplama kampında öldürüldü. Felek de öldürülmüştü.
Almanya, Stuttgart’ta yerinden edilmiş kişilerin kamplarında ve bir apartman dairesinde iki yıl geçirdikten sonra, Bay Orenstein 1947’de New York’a göç etti. Bir giyim firması için pamuk balyaları taşıyordu; New Jersey’de bir bakkal açıp sattı; bir gıda firmasında satış elemanı oldu; ve bir amcayla birlikte, Topper’a dönüşen yenilik şirketini kurdu.
1962’de United Press International’a “Buranın hala fırsatlar ülkesi olduğunu kanıtladığımı düşünüyorum” dedi.
Sn. Orenstein 2004’te. Rekabetçi bir poker oyuncusu olarak, televizyondaki stud poker oyunlarında aşağı kartları göstermek için kameraları cam bir masanın altına yerleştirme fikrini ortaya attı. Kredi. . . The New York Times için Chris Maynard
1980’lerin sonunda başka bir fırsat buldu. Bayan Orenstein, “Sıkıcı olduğunu düşündüğüm tavla oynamayı severdi” dedi. “Ona poker oynamasını önerdim. ”
Los Angeles ve Las Vegas’ta oynamaya başladı. Oyunu, dört kartın açık ve üçünün kapalı olduğu veya kapalı kartların olduğu ve yalnızca elin sahibinin görebildiği yedi kartlı bir studdı. Televizyonda bir poker turnuvasını izlerken, oynarken hissettiği heyecanın aktarılmadığını fark etti.
Televizyonda poker programları üreten profesyonel bir poker oyuncusu olan Mori Eskandani bir röportajda, “O, oynadığımız oyun bu değil” dedi. “‘Eğer herkes kapalı kartları görebilseydi, bunun ne kadar harika olduğunu görürlerdi. ‘”
Bay Orenstein, altı ay boyunca, her oyuncunun istasyonunun altına monte edilmiş minyatür kameralarla – kameraların yukarı bakmasına izin veren parlamayan camlı kesikler – kapalı kartları gösterecek ve görüntüleri televizyona iletecek bir masa geliştirmek için harcadı. Delik kartlı kamera fikrini 1995 yılında patentini aldı ve birkaç yıl sonra Discovery Channel kamerayı “World Poker Tour” için lisansladığında ilk müşterisini aldı. ”
Bay Eskandani, “Masaya ‘Kutsal Kâse adını verdik” dedi.
Karısına ek olarak, Bay Orenstein’ın bir oğlu Mark ve bir kızı Annette tarafından hayatta kaldı. Almanya’da bir göçmen kampında tanıştığı Adele Bigajer ile evliliği boşanmayla sonuçlandı.
2003 yılında, 1996 World Series of Poker yedi kartlı stud turnuvasını kazanan rekabetçi bir oyuncu olan Bay Orenstein, bir NBC Sports yöneticisi olan Jon Miller’ı, ağın “Poker Superstars” programlarındaki delikli kart kamera masasını kullanmaya ikna etti. Poker After Dark” ve “Ulusal Heads-Up Poker Şampiyonası. ”
NBC Sports Group’un programlama başkanı Bay Miller bir röportajda, “Henry’nin yaratıcılığı ve yaratıcılığı olmadan oyunu olduğu gibi göremeyecek olan tüm nesil poker hayranları için oyunda devrim yarattı” dedi.
Diğer ağlar, küçük kameraları masanın altından oyuncuların masa kenarındaki kolçakların veya rayların içine hareket ettirerek Bay Orenstein’ın patentini ihlal etmekten kaçındı, bu da oyuncular onlara baktığında kapalı kartları kameralar tarafından görünür hale getirdi.
Bay Orenstein, 2008 yılında Las Vegas’taki Poker Onur Listesi’ne girdi.
Eşi Susie Orenstein, nedenin Covid-19 olduğunu söyledi.
Polonyalı bir Yahudi olan Bay Orenstein, bir eğlence tüccarı olmak için beş toplama kampından geçen cehennemi bir yolculuktan ve Polonya’daki bir mezarlıkta anne ve babasının öldürülmesinin şokundan kurtuldu.
1950’lerde başlattığı Topper Corporation, Suzy Homemaker minyatür aletleri serisini, Johnny Seven One Man Army oyuncak tabancasını, Betty the Beautiful Bride and Dawn bebeklerini, Zoomer Boomer kamyonlarını, Ding-A-Ling robotlarını ve Susam’ı yaptı. Sokak eğitici oyuncaklar. Başlangıçta De Luxe Premium olarak bilinen ve bir süre De Luxe Reading olarak bilinen Topper’ın bir noktada Amerika Birleşik Devletleri’ndeki dördüncü en büyük oyuncak şirketi olduğu söylendi.
1964’te Bay Orenstein, Suzy Cute bebeğini pazarlamak için Louis Armstrong’u, üç küçük kızın da yer aldığı bir televizyon reklamı için tuttu. “Oh, onun bacaklarını bükebilir, kollarını bükebilir ve onu da yıkayabilirsin,” dedi coşkuyla. “Bir sandalyesi, bir tabağı, bir bardağı var. Karnına basarsan, kolları yukarı kalkar!”
Altı yıl sonra, Bay Orenstein, Indianapolis 500’ü kazanan Al Unser Sr.’nin yarış arabasına sponsor oldu. Zafer, Topper’ın Johnny Lighting minyatür arabalarının (Mattel’s Hot Wheels’in rakipleri) satışlarının ateşlenmesine yardımcı oldu. 9 Aralık’ta ölen Bay Unser’e kazandıktan sonra 30.000 dolar ikramiye verdi.
Ancak Mart 1972’de, Topper’ın borç yükü altındayken, Bay Orenstein başkan ve genel müdürlük görevinden ayrıldı. Şirket, gelecek yıl Bölüm 11 iflas koruması için başvurdu. Bütün parasını kaybettiğini söyledi.
Kendisini bir oyuncak mucidi (düzinelerce patenti vardı) ve komisyoncu olarak yeniden şekillendirdi. 1980’lerin başında Manhattan’daki Oyuncak Fuarı sırasında Japon yapımı bir oyuncak – kolayca uçağa dönüşebilen küçük bir araba – gördü ve daha ayrıntılı olasılıkları fark etti.
Carolyn Sue Vankovich olarak müstakbel kocasıyla 1967’de Suzy’yi sergilerken tanışan Bayan Orenstein, “Onunla oynamaya başladı ve ‘Bu, en az 10 yıldır gördüğüm en iyi şey’ dedi” dedi. Oyuncak Fuarı’nda ev hanımı. “Heyecanlandığında aldığı ışıltıya sahipti. ”
Sn. Orenstein, Hasbro ile Japon şirketi Takara arasında, Hasbro’nun 1984’te araçlara veya hayvanlara dönüşebilen oyuncak robotlar olan Transformers’ı piyasaya sürmesine yol açan bir anlaşma yaptı. Bir animasyon televizyon dizisi ve bir dizi film üreterek son derece popüler hale geleceklerdi.
2016’da Newsweek’e “Fikirler küçük parçalar halinde gelmez” dedi. “İçerde; çıktı. Vardır ya da yoktur” dedi. “Ben sadece bir mucittim. Yapılması gerektiğini düşündüğüm şeyi yapmak için büyük bir şirkete ihtiyacınız vardı: karmaşık şeylerden diğer karmaşık şeylere gerçek dönüşümler yapmak. ”
Arabalara veya hayvanlara dönüştürülebilen robotlar olan Hasbro’nun Transformers’ı, Bay Orenstein’ın Hasbro ile Japon şirketi arasında erken bir sürüm yapan ve bir hit haline gelen bir anlaşmaya aracılık etmesinden sonra 1984’te tanıtıldı. Kredi. . . Alamy
Hasbro’nun eski bir başkanı olan Alan Hassenfeld, Newsweek’e Bay Orenstein’ın “bunun gerçekleşmesini sağlayan kesinlikle katalizör olduğunu” söyledi. “Bir arabayı alıp, biraz el becerisiyle, onu başka bir oyuncağa çevirebilmek, büyülü bir şeydi. ”
Bay Orenstein ayrıca, Hasbro’nun satın aldığı sağ kolu kaldırıldığında atkuyruğu üç inçten fazla uzayan bir bebek olan Dolly Surprise’ın da aralarında bulunduğu kendi fikirleriyle oyuncak üreticilerine sattı.
Bay Orenstein, 13 Ekim 1923’te Polonya’nın Hrubieszow kentinde doğdu. Babası Lejb bir tahıl tüccarıydı ve annesi Golda (Strum) Orenstein bir ev hanımıydı.
1 Eylül 1939’da Polonya’nın Nazi işgali, Henry, babası ve erkek kardeşleri Felek ve Sam’i (başka bir erkek kardeş, Fred, Varşova’daydı) annesi ve kız kardeşi Hanka’yı geride bırakarak Sovyet işgali altındaki Polonya’ya kaçmaya sevk etti. . Hrubieszow’a dönmeden önce orada iki yıldan fazla zaman geçirdiler.
Fakat kasabadaki Yahudiler için ölümcül tehlike tırmanmıştı. Gestapo, anne babasını ve diğer Yahudileri 1942’de bir mezarlıkta infaz etti. Temmuz 1943’te Henry ve kardeşleri bir sığır vagonuna yüklendi ve Polonya’daki Budzyn toplama kampına götürüldü.
Bunu dört kamp daha izledi: Yine Polonya’da Majdanek ve Plasznow ve Almanya’da Ravensbrück ve Sachsenhausen. Savaşın son günlerinde Sachsenhausen’den ölüm yürüyüşüne yaklaşık 10 gün kala, o ve kardeşi Sam serbest bırakıldı.
Bay Orenstein otobiyografisinde, “Kalbim sevinçle çarpmaya başladı,” diye yazdı, “Yaşayacağım: Her Şeye Karşı Holokost’tan Kurtulmak” (1987). “Doğruydu. Biz özgürdük! Şimdi kahkahalarla bağırdık ve birbirimize sarıldık. ”
Kardeşi Fred de hayatta kalmıştı, ancak kız kardeşi Alman işgali altındaki Polonya’daki Stutthof toplama kampında öldürüldü. Felek de öldürülmüştü.
Almanya, Stuttgart’ta yerinden edilmiş kişilerin kamplarında ve bir apartman dairesinde iki yıl geçirdikten sonra, Bay Orenstein 1947’de New York’a göç etti. Bir giyim firması için pamuk balyaları taşıyordu; New Jersey’de bir bakkal açıp sattı; bir gıda firmasında satış elemanı oldu; ve bir amcayla birlikte, Topper’a dönüşen yenilik şirketini kurdu.
1962’de United Press International’a “Buranın hala fırsatlar ülkesi olduğunu kanıtladığımı düşünüyorum” dedi.
Sn. Orenstein 2004’te. Rekabetçi bir poker oyuncusu olarak, televizyondaki stud poker oyunlarında aşağı kartları göstermek için kameraları cam bir masanın altına yerleştirme fikrini ortaya attı. Kredi. . . The New York Times için Chris Maynard
1980’lerin sonunda başka bir fırsat buldu. Bayan Orenstein, “Sıkıcı olduğunu düşündüğüm tavla oynamayı severdi” dedi. “Ona poker oynamasını önerdim. ”
Los Angeles ve Las Vegas’ta oynamaya başladı. Oyunu, dört kartın açık ve üçünün kapalı olduğu veya kapalı kartların olduğu ve yalnızca elin sahibinin görebildiği yedi kartlı bir studdı. Televizyonda bir poker turnuvasını izlerken, oynarken hissettiği heyecanın aktarılmadığını fark etti.
Televizyonda poker programları üreten profesyonel bir poker oyuncusu olan Mori Eskandani bir röportajda, “O, oynadığımız oyun bu değil” dedi. “‘Eğer herkes kapalı kartları görebilseydi, bunun ne kadar harika olduğunu görürlerdi. ‘”
Bay Orenstein, altı ay boyunca, her oyuncunun istasyonunun altına monte edilmiş minyatür kameralarla – kameraların yukarı bakmasına izin veren parlamayan camlı kesikler – kapalı kartları gösterecek ve görüntüleri televizyona iletecek bir masa geliştirmek için harcadı. Delik kartlı kamera fikrini 1995 yılında patentini aldı ve birkaç yıl sonra Discovery Channel kamerayı “World Poker Tour” için lisansladığında ilk müşterisini aldı. ”
Bay Eskandani, “Masaya ‘Kutsal Kâse adını verdik” dedi.
Karısına ek olarak, Bay Orenstein’ın bir oğlu Mark ve bir kızı Annette tarafından hayatta kaldı. Almanya’da bir göçmen kampında tanıştığı Adele Bigajer ile evliliği boşanmayla sonuçlandı.
2003 yılında, 1996 World Series of Poker yedi kartlı stud turnuvasını kazanan rekabetçi bir oyuncu olan Bay Orenstein, bir NBC Sports yöneticisi olan Jon Miller’ı, ağın “Poker Superstars” programlarındaki delikli kart kamera masasını kullanmaya ikna etti. Poker After Dark” ve “Ulusal Heads-Up Poker Şampiyonası. ”
NBC Sports Group’un programlama başkanı Bay Miller bir röportajda, “Henry’nin yaratıcılığı ve yaratıcılığı olmadan oyunu olduğu gibi göremeyecek olan tüm nesil poker hayranları için oyunda devrim yarattı” dedi.
Diğer ağlar, küçük kameraları masanın altından oyuncuların masa kenarındaki kolçakların veya rayların içine hareket ettirerek Bay Orenstein’ın patentini ihlal etmekten kaçındı, bu da oyuncular onlara baktığında kapalı kartları kameralar tarafından görünür hale getirdi.
Bay Orenstein, 2008 yılında Las Vegas’taki Poker Onur Listesi’ne girdi.