Harvard Üniversitesi dekanı olarak Siyahi ve Yahudi araştırmalarında çığır açan lisans programları oluştururken temele dönüş temel müfredatının uygulanmasında etkili olan bir ekonomi tarihçisi olan Henry Rosovsky, Cuma günü Cambridge, Mass’taki evinde öldü. 95 yaşındaydı.
Kızı Leah Rosovsky, sebebinin kanser olduğunu söyledi.
Rahip Dr. Martin Luther King Jr.’ın 1968’de öldürülmesinin ardından, Harvard’daki Siyahi öğrenciler bir Siyahi çalışmalar programı, bir Siyahi profesör için tahsis edilmiş bir kürsü ve daha fazla Siyah fakülte ve öğrencinin işe alınmasını talep ettiler. Harvard, diğer kampüsleri karıştıran Siyah araştırmaları ve işe alım konusundaki kargaşadan büyük ölçüde kurtulmuş olsa da, 1968’de Siyah kültürü üzerine alelacele düzenlediği bir kurs, yetersiz bir yanıt olarak açıkça kınandı.
Ocak 1969’da, Siyah öğrencilerle yapılan istişarelerden sonra, Profesör Rosovsky başkanlığındaki bir fakülte paneli, Harvard’ın Siyah çalışmalarında bir derece verme programı oluşturmasını tavsiye etti. Ülkedeki bu türden ilk program değildi ama Harvard olduğu için The New York Times’da birinci sayfa haberi oldu.
Kampüs radikalleri, daha fazlasını talep eden gösterilerde Siyah öğrencilere katıldı. Üç ay sonra Profesör Rosovsky, “akademik bir Münih” olarak adlandırdığı fakültenin öğrenci tehditlerine boyun eğmesi ve siyah öğrencilere öğretmenleri işe alma ve o zamanlar Afro-Amerikan çalışmaları olarak adlandırılan müfredatı şekillendirme konusunda bir rol vermesinden sonra panelden ayrıldı. programı. İstifası da manşet oldu.
Sonunda Afro-Amerikan Çalışmaları Bölümü’ne yükselen kişi, 1991’de Profesör Rosovsky’nin Harvard başkanı Derek Bok’un desteğiyle – her iki adam da idari rollerinden vazgeçmeden hemen önce – Henry Louis Gates Jr.’ı işe aldığı zamana kadar başarısız bir üvey evlat olarak kabul edildi. Duke Üniversitesi başkanı olarak.
Şu anda Harvard’ın Hutchins Afrika ve Afro-Amerikan Araştırmaları Merkezi’nin direktörü olan Profesör Gates, bir e-postada Profesör Rosovsky’yi “Afro-Amerikan çalışmalarını etnik bir vitrin süsü olarak değil, cesur ve yenilikçi bir ek olarak gören ilk yöneticilerden biri” olarak tanımladı. beşeri bilimler, sanatlar ve sosyal bilimler konusundaki anlayışımızı zenginleştirecek uzun süredir bastırılmış bir bilgi birikimi olan bir liberal sanatlar üniversitesinin temel misyonu.
“Harvard’ın bu alandaki başarısının izi,” diye devam etti, “Henry’nin vizyonuna ve bu vizyonu uygulamak için gerekli kaynaklara olan bağlılığına bağlanabilir.”
Profesör Rosovsky, Harvard Fen ve Edebiyat Fakültesi’nin 1973’ten 1984’e kadar hizmet veren ilk Yahudi dekanıydı. 1978’de Harvard’ın Yahudi Araştırmaları Merkezi’nin kurucusuydu.
2001’den 2006’ya kadar Harvard’ın başkanı olan eski Hazine Bakanı Lawrence H. Summers, “Henry’nin dekan olduğu dönem,” dedi, “Harvard Koleji’nin bir WASP tabyası olmaktan olağanüstü yetenekli geleceğin gerçekten açık bir toplayıcısı olmaya geçişi tamamladığını gördü.” liderler.”
Profesör Rosovsky ayrıca 1965’ten 1996’ya kadar ekonomi profesörüydü ve kısaca 1984 ve 1987’de Harvard’ın başkan vekiliydi. 1984’te, tüm üniversiteyi denetleyen yedi üyeli Harvard Corporation’da yer alan yüzyıldaki ilk profesör oldu.
Profesör Rosovsky, 2007’de Harvard mezuniyet töreninde. Kredi… Harvard Üniversitesi
Belki de en büyük akademik etkisi, 1974’te fakülte dekanı olarak mezuniyet için gevşek müfredat gerekliliklerini sıkılaştırma çağrısından kaynaklandı. Harvard öğrencilerinin derslerini seçme konusunda o kadar çok serbestlikleri olduğu konusunda uyardı ki, bir lisans derecesi yalnızca bir “katılım sertifikası” anlamına geliyordu.
1976’da The Times’a “Dünya, ortak söylem ve ortak değerler olasılığını kaybettiğimiz bir Babil Kulesi haline geldi” dedi.
Eğitimli bir kişinin “kesinlik, inandırıcılık ve güçle iletişim kurabilmeli” ve “bazı bilgi alanlarında derinliğe ulaşmış olması” ve “evreni anlama ve bilgi edinme yollarımızı eleştirel bir şekilde takdir etmesi gerektiğini” söyledi. toplumun ve kendimizin.”
1978’de, onun tavsiyelerini takiben fakülte, “eğitimli bir kişiyi” beş akademik alanla “bilgili tanışıklığı” olan kişi olarak yeniden tanımladı: edebiyat ve sanat, tarih, sosyal ve felsefi analiz, bilim ve matematik ve yabancı diller ve kültür .
Yeni müfredat kapsamında, öğrenciler bu alanlardan altı ila sekiz ders veya lisans programlarının yaklaşık dörtte birini seçmek zorunda kalacaklar ve zamanlarının yaklaşık yarısını bir ana dal olarak “bazı bilgi alanlarında derinlik” geliştirmek için harcayacaklar.
Profesör Rosovsky, sağda, filozof ve yazar Allan Bloom ile 1988’de. Kredi… William E. Sauro/New York Times
Henry Rosovsky, 1 Eylül 1927’de Özgür Şehir Danzig’de (şimdi Gdansk, Polonya) Rusya’dan gelen Yahudi göçmenler Selig ve Sonia Rosovsky’nin çocuğu olarak dünyaya geldi. Nazi Almanyası 1938’de şehri ele geçirmeye hazırlanırken, aile önce Belçika’ya, ardından Fransa, İspanya ve Portekiz’e kaçtı ve 1940’ta New York’a geldi.
Devrim öncesi Rusya’da avukat olan babası, Amerika’da kereste tüccarı oldu. Annesi ev hanımıydı.
Darien, Conn.’deki Cherry Lawn Okulu’na gittikten sonra Henry orduya yazıldı ve Nürnberg savaş suçları mahkemelerinde Karşı İstihbarat Teşkilatı’nda görev yaptı. 1949’da Williamsburg, Va.’daki William & Mary Koleji’nden GI Bill ile mezun oldu. 1950’den 1952’ye kadar ayaklarının donduğu Kore’de görev yaptı; Mor Kalp aldı ve Sovyet yayınlarını izlemek için Japonya’daki bir dinleme istasyonuna transfer edildi.
1953’te Harvard’dan yüksek lisans, 1959’da doktora derecesi aldı. Japonya’da Stanford, Hitotsubashi ve Tokyo Üniversiteleri ile Kudüs’te İbrani Üniversitesi’nde ders verdi.
Saygıdeğer kütüphane Boston Athenaeum’un müdürü kızı Leah’a ek olarak, İsrail doğumlu bir yazar ve Harvard Semitik Müzesi’nin eski bir küratörü olan eşi Nitza (Brown) Rosovsky tarafından hayatta kaldı; diğer iki çocuk, Judy Rosovsky ve Michael Rosovsky; dört torun; ve torunun torunu.
1959’da California Üniversitesi, Berkeley tarafından işe alındı. Orada 1965’e kadar ekonomi, tarih ve Japon çalışmaları öğretti; daha doğudaki kampüslerin daha sakin olacağını düşündükleri için öğrenci huzursuzluğundan kaçan bir profesörler grubuna katıldı.
Harvard, bohem Berkeley’in bazen kanlı çatışmalarının daha vanilyalı bir versiyonunu ortaya çıkarsa bile, Bay Rosovsky soğukkanlılığını korudu. Harvard’a o kadar bağlandı ki, Yale dahil diğer üniversitelerin rektörü olma tekliflerini reddedecekti.
Profesör Rosovsky’nin kitapları arasında, ulusun feodal bir toplumdan bir dünya gücüne hızlı dönüşümünün büyük ölçüde kamu sektörü yatırımının sonucu olduğunu söylediği “Japonya’da Sermaye Oluşumu” (1961) bulunmaktadır.
Ayrıca Amerikan yüksek eğitimi hakkında büyük ölçüde iyimser bir kitap olan “Üniversite: Bir Kullanıcı El Kitabı” (1990) yazdı ve üniversiteler için “gerçek, zor ve zamansız sorular” olarak adlandırdığı sorulara odaklandı: “Profesörleri nasıl seçeriz? Kendimizi nasıl yönetiriz? Kimi kabul edeceğiz? Ne öğretiyoruz?”
Bu kitapta ayrıca, kampüsteki cinsel taciz vakası ve algısının resmi şikayetlerin düzeyini aştığı yönündeki önceki bulgularını da yeniden ifade etti.
Harvard’ın zorlu mali dönemlerinde Derek Bok altında fakülte dekanı olarak görev yaptı. Ancak ekonomist olduğu için seçilmediğini söyledi.
“Biyokimya veya Moğolca öğretiminde nasıl uygun maliyetli olabilirsiniz?” 1974’te The Times’a verdiği bir röportajda sordu. “Hiçbir kurum enflasyona bir üniversiteden daha az adapte olamaz.” Yine de Harvard’ın dayanıklılığına olan inancını dile getirdi.
Öğrencilere “Dört yıldır buradasınız” derdi. “Fakülte ömür boyu burada. Ve Harvard sonsuza kadar burada.”
Tweedy ve pipo üfleyen, kesinlikle benmerkezci bir ortamda diplomatik ve kendini küçümseyen biri olarak öne çıktı. Masasının üzerindeki bir tabela, ziyaretçilere “Mezarlıklar yeri doldurulamaz insanlarla dolu” diye hatırlatıyordu.
Kızı Leah Rosovsky, sebebinin kanser olduğunu söyledi.
Rahip Dr. Martin Luther King Jr.’ın 1968’de öldürülmesinin ardından, Harvard’daki Siyahi öğrenciler bir Siyahi çalışmalar programı, bir Siyahi profesör için tahsis edilmiş bir kürsü ve daha fazla Siyah fakülte ve öğrencinin işe alınmasını talep ettiler. Harvard, diğer kampüsleri karıştıran Siyah araştırmaları ve işe alım konusundaki kargaşadan büyük ölçüde kurtulmuş olsa da, 1968’de Siyah kültürü üzerine alelacele düzenlediği bir kurs, yetersiz bir yanıt olarak açıkça kınandı.
Ocak 1969’da, Siyah öğrencilerle yapılan istişarelerden sonra, Profesör Rosovsky başkanlığındaki bir fakülte paneli, Harvard’ın Siyah çalışmalarında bir derece verme programı oluşturmasını tavsiye etti. Ülkedeki bu türden ilk program değildi ama Harvard olduğu için The New York Times’da birinci sayfa haberi oldu.
Kampüs radikalleri, daha fazlasını talep eden gösterilerde Siyah öğrencilere katıldı. Üç ay sonra Profesör Rosovsky, “akademik bir Münih” olarak adlandırdığı fakültenin öğrenci tehditlerine boyun eğmesi ve siyah öğrencilere öğretmenleri işe alma ve o zamanlar Afro-Amerikan çalışmaları olarak adlandırılan müfredatı şekillendirme konusunda bir rol vermesinden sonra panelden ayrıldı. programı. İstifası da manşet oldu.
Sonunda Afro-Amerikan Çalışmaları Bölümü’ne yükselen kişi, 1991’de Profesör Rosovsky’nin Harvard başkanı Derek Bok’un desteğiyle – her iki adam da idari rollerinden vazgeçmeden hemen önce – Henry Louis Gates Jr.’ı işe aldığı zamana kadar başarısız bir üvey evlat olarak kabul edildi. Duke Üniversitesi başkanı olarak.
Şu anda Harvard’ın Hutchins Afrika ve Afro-Amerikan Araştırmaları Merkezi’nin direktörü olan Profesör Gates, bir e-postada Profesör Rosovsky’yi “Afro-Amerikan çalışmalarını etnik bir vitrin süsü olarak değil, cesur ve yenilikçi bir ek olarak gören ilk yöneticilerden biri” olarak tanımladı. beşeri bilimler, sanatlar ve sosyal bilimler konusundaki anlayışımızı zenginleştirecek uzun süredir bastırılmış bir bilgi birikimi olan bir liberal sanatlar üniversitesinin temel misyonu.
“Harvard’ın bu alandaki başarısının izi,” diye devam etti, “Henry’nin vizyonuna ve bu vizyonu uygulamak için gerekli kaynaklara olan bağlılığına bağlanabilir.”
Profesör Rosovsky, Harvard Fen ve Edebiyat Fakültesi’nin 1973’ten 1984’e kadar hizmet veren ilk Yahudi dekanıydı. 1978’de Harvard’ın Yahudi Araştırmaları Merkezi’nin kurucusuydu.
2001’den 2006’ya kadar Harvard’ın başkanı olan eski Hazine Bakanı Lawrence H. Summers, “Henry’nin dekan olduğu dönem,” dedi, “Harvard Koleji’nin bir WASP tabyası olmaktan olağanüstü yetenekli geleceğin gerçekten açık bir toplayıcısı olmaya geçişi tamamladığını gördü.” liderler.”
Profesör Rosovsky ayrıca 1965’ten 1996’ya kadar ekonomi profesörüydü ve kısaca 1984 ve 1987’de Harvard’ın başkan vekiliydi. 1984’te, tüm üniversiteyi denetleyen yedi üyeli Harvard Corporation’da yer alan yüzyıldaki ilk profesör oldu.
Profesör Rosovsky, 2007’de Harvard mezuniyet töreninde. Kredi… Harvard Üniversitesi
Belki de en büyük akademik etkisi, 1974’te fakülte dekanı olarak mezuniyet için gevşek müfredat gerekliliklerini sıkılaştırma çağrısından kaynaklandı. Harvard öğrencilerinin derslerini seçme konusunda o kadar çok serbestlikleri olduğu konusunda uyardı ki, bir lisans derecesi yalnızca bir “katılım sertifikası” anlamına geliyordu.
1976’da The Times’a “Dünya, ortak söylem ve ortak değerler olasılığını kaybettiğimiz bir Babil Kulesi haline geldi” dedi.
Eğitimli bir kişinin “kesinlik, inandırıcılık ve güçle iletişim kurabilmeli” ve “bazı bilgi alanlarında derinliğe ulaşmış olması” ve “evreni anlama ve bilgi edinme yollarımızı eleştirel bir şekilde takdir etmesi gerektiğini” söyledi. toplumun ve kendimizin.”
1978’de, onun tavsiyelerini takiben fakülte, “eğitimli bir kişiyi” beş akademik alanla “bilgili tanışıklığı” olan kişi olarak yeniden tanımladı: edebiyat ve sanat, tarih, sosyal ve felsefi analiz, bilim ve matematik ve yabancı diller ve kültür .
Yeni müfredat kapsamında, öğrenciler bu alanlardan altı ila sekiz ders veya lisans programlarının yaklaşık dörtte birini seçmek zorunda kalacaklar ve zamanlarının yaklaşık yarısını bir ana dal olarak “bazı bilgi alanlarında derinlik” geliştirmek için harcayacaklar.
Profesör Rosovsky, sağda, filozof ve yazar Allan Bloom ile 1988’de. Kredi… William E. Sauro/New York Times
Henry Rosovsky, 1 Eylül 1927’de Özgür Şehir Danzig’de (şimdi Gdansk, Polonya) Rusya’dan gelen Yahudi göçmenler Selig ve Sonia Rosovsky’nin çocuğu olarak dünyaya geldi. Nazi Almanyası 1938’de şehri ele geçirmeye hazırlanırken, aile önce Belçika’ya, ardından Fransa, İspanya ve Portekiz’e kaçtı ve 1940’ta New York’a geldi.
Devrim öncesi Rusya’da avukat olan babası, Amerika’da kereste tüccarı oldu. Annesi ev hanımıydı.
Darien, Conn.’deki Cherry Lawn Okulu’na gittikten sonra Henry orduya yazıldı ve Nürnberg savaş suçları mahkemelerinde Karşı İstihbarat Teşkilatı’nda görev yaptı. 1949’da Williamsburg, Va.’daki William & Mary Koleji’nden GI Bill ile mezun oldu. 1950’den 1952’ye kadar ayaklarının donduğu Kore’de görev yaptı; Mor Kalp aldı ve Sovyet yayınlarını izlemek için Japonya’daki bir dinleme istasyonuna transfer edildi.
1953’te Harvard’dan yüksek lisans, 1959’da doktora derecesi aldı. Japonya’da Stanford, Hitotsubashi ve Tokyo Üniversiteleri ile Kudüs’te İbrani Üniversitesi’nde ders verdi.
Saygıdeğer kütüphane Boston Athenaeum’un müdürü kızı Leah’a ek olarak, İsrail doğumlu bir yazar ve Harvard Semitik Müzesi’nin eski bir küratörü olan eşi Nitza (Brown) Rosovsky tarafından hayatta kaldı; diğer iki çocuk, Judy Rosovsky ve Michael Rosovsky; dört torun; ve torunun torunu.
1959’da California Üniversitesi, Berkeley tarafından işe alındı. Orada 1965’e kadar ekonomi, tarih ve Japon çalışmaları öğretti; daha doğudaki kampüslerin daha sakin olacağını düşündükleri için öğrenci huzursuzluğundan kaçan bir profesörler grubuna katıldı.
Harvard, bohem Berkeley’in bazen kanlı çatışmalarının daha vanilyalı bir versiyonunu ortaya çıkarsa bile, Bay Rosovsky soğukkanlılığını korudu. Harvard’a o kadar bağlandı ki, Yale dahil diğer üniversitelerin rektörü olma tekliflerini reddedecekti.
Profesör Rosovsky’nin kitapları arasında, ulusun feodal bir toplumdan bir dünya gücüne hızlı dönüşümünün büyük ölçüde kamu sektörü yatırımının sonucu olduğunu söylediği “Japonya’da Sermaye Oluşumu” (1961) bulunmaktadır.
Ayrıca Amerikan yüksek eğitimi hakkında büyük ölçüde iyimser bir kitap olan “Üniversite: Bir Kullanıcı El Kitabı” (1990) yazdı ve üniversiteler için “gerçek, zor ve zamansız sorular” olarak adlandırdığı sorulara odaklandı: “Profesörleri nasıl seçeriz? Kendimizi nasıl yönetiriz? Kimi kabul edeceğiz? Ne öğretiyoruz?”
Bu kitapta ayrıca, kampüsteki cinsel taciz vakası ve algısının resmi şikayetlerin düzeyini aştığı yönündeki önceki bulgularını da yeniden ifade etti.
Harvard’ın zorlu mali dönemlerinde Derek Bok altında fakülte dekanı olarak görev yaptı. Ancak ekonomist olduğu için seçilmediğini söyledi.
“Biyokimya veya Moğolca öğretiminde nasıl uygun maliyetli olabilirsiniz?” 1974’te The Times’a verdiği bir röportajda sordu. “Hiçbir kurum enflasyona bir üniversiteden daha az adapte olamaz.” Yine de Harvard’ın dayanıklılığına olan inancını dile getirdi.
Öğrencilere “Dört yıldır buradasınız” derdi. “Fakülte ömür boyu burada. Ve Harvard sonsuza kadar burada.”
Tweedy ve pipo üfleyen, kesinlikle benmerkezci bir ortamda diplomatik ve kendini küçümseyen biri olarak öne çıktı. Masasının üzerindeki bir tabela, ziyaretçilere “Mezarlıklar yeri doldurulamaz insanlarla dolu” diye hatırlatıyordu.