Kentucky’den Demokrat bir temsilci olarak Wyoming’den muhafazakar bir senatörle birlikte kapsamlı göçe yönelik son büyük girişimi savunmak için bir araya gelen İtalyan bir göçmenin oğlu Romano L. Mazzoli, Salı günü Louisville, Ky’deki evinde öldü. 89.
Eski genelkurmay başkanı Charlie Baker ölümü doğruladı.
Bay Mazzoli, 1980’de selefi New York’tan Elizabeth Holtzman’ın Senato için Meclis’ten ayrılmasının ardından Göç, Mülteciler ve Uluslararası Hukuk Alt Komitesi’nin başkanlığını devraldığında Temsilciler Meclisi’nde beş dönemlik bir yedek oyuncuydu. başarısız olduğunu kanıtladı.
Daha sonra Capitol’ün ve koridorun karşısında, gıcırdayan ABD göçmenlik sisteminde temel değişiklikler yapma konusunda Senato’daki meslektaşı Alan K. Simpson’a ulaştı. Kısmen kötü uygulama sayesinde, o sırada ülkede üç milyondan fazla belgesiz göçmen yaşıyordu.
Her iki politikacının da kişisel motivasyonları vardı.
Bay Mazzoli’nin Romano adlı babası, kuzey İtalya’daki küçük bir kasabadan Louisville’e taşınmıştı. Ve Bay Simpson, bir çocukken, bir Japon-Amerikalı ile – ve geleceğin kongresinden Norman Y. Mineta adlı bir meslektaşıyla – bir zamanlar Wyoming toplama kampına gönderilen – arkadaşlık kurduğunda beyaz olmayan göçmenlerin çocuklara yönelik animusunu görmüştü. Dünya Savaşı II.
Bay Mazzoli ve Bay Simpson büyük bir uzlaşma geliştirdi: milyonlarca göçmen için af, işverenlere yönelik cezalar ve gelecekteki girişleri azaltmak için diğer yaptırım biçimleriyle birleştirildi.
Bunu takip eden, yakın kongre tarihindeki en uzun yasama destanlarından biriydi – Bay Mazzoli buna “bir hız treni macerası” diyordu. Senato, tasarıya nispeten uygun olduğunu kanıtladı, ancak her iki tarafta da düşmanları olan Ev versiyonu defalarca başarısız oldu. Uzmanlar ve politikacılar, övgülerini defalarca yazdılar, çoğu zaman rahatlama ve hatta neşeyle.
1984’te, Demokratik liderliğin bir üyesi olan California’dan Alan Cranston, bunu “kötü bir yasa tasarısı” ilan etti. Gazetecilere şunları söyledi: “Simpson-Mazzoli tasarısı en azından bu Kongre oturumu için ölü gibi görünmeye başlıyor ve bu çok, çok iyi bir haber. Ne kadar erken gömülür ve unutulursa o kadar iyi.”
Yine de tasarı ölmeyi reddetti. Bay Mazzoli, oda zemininde müttefikleri bir araya getirerek yalnız birkaç gün geçirdikten sonra nihayet House versiyonunu geçti.
1984’te The New York Times’a “Beni ezmeye devam edene kadar 6 fit-7 idim” dedi. “Sonra 5 fit-9 oldum.”
Ama bu bile yeterli değildi. Konferansta iki meclis kendi versiyonlarını uzlaştıramadı ve yasa tasarısı daha önce öldü.
Sonunda 1986’da, ayrıntılarda önemli değişikliklerle ancak yine de orijinal Simpson-Mazzoli çerçevesiyle uyumlu olarak geçti. Başkan Ronald Reagan, o sonbaharda Bay Mazzoli’yi izlerken imzaladı.
Başkan Ronald Reagan, Kasım 1986’da Göçmenlik Yasası ve Kontrol Yasası imzalandığında Bay Mazzoli’yi tebrik etti. Senatör Simpson, Başkan Yardımcısı George Bush’un yanında Bay Mazzoli’nin tam arkasında durdu. Kredi… Paul Hosefros/New York Times
Göçmenlik Yasası ve Kontrol Yasası olarak adlandırılan yasa, ülkenin göçmenlik yasalarını değiştirmeye yönelik son başarılı çabaydı. Ancak kusurları neredeyse anında ortaya çıktı.
Bay Mazzoli, Göçmenlik ve Vatandaşlığa Kabul Dairesi’nin yetersiz finanse edildiğine ve yasanın uygulama yönünü bir öncelik haline getirmediğine işaret ederek, en eski eleştirmenler arasındaydı. Ayrıca, dolandırıcılık yaygındı ve yasa dışı göç arttı.
Yine de tasarı, sonraki nesil yasa koyucuların ancak hayal edebileceği türden iki partili uzlaşmanın bir dönüm noktası olarak duruyor.
Bay Mazzoli, The Times’a “Buranın etrafında çok mütevazı bir rol oynayacağım” dedi. Ama ülkeye ve liderliğe, duygusal olarak yüklü ve bölücü bir konuyla Meclis’e itibar kazandıracak şekilde başa çıkabileceğimizi kanıtlamak istedim.”
Romano Louis Mazzoli, 2 Kasım 1932’de Louisville’de doğdu. Kendi işiyle fayans döşeyen babası kuzey İtalya’da küçük bir şehir olan Maniago’dan şehre gelmiş. Cleveland’da doğan annesi Mary (Iopollo) Mazzoli, kocasının kitaplarını sakladı.
Louisville’e dönüp babası için çalışmak niyetiyle Notre Dame Üniversitesi’nde işletme okudu. Ancak 1954’te mezun olduktan sonra, Alaska’daki idari ve yasal duruşmalar sırasında tutanak tutmakla görevlendirildiği Ordu’ya alındı. Bu deneyim onu avukat olmaya ikna etti.
Sınıfında ilk olarak Louisville Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldu, ardından Louisville ve Nashville Demiryolunda ve özel muayenehanede çalıştı.
1958’de Helen Dillon ile evlendi. 2012’de öldü. Oğlu Michael tarafından hayatta kaldı; kızı Andrea Doyle; ve dört torun.
1960’ların sonlarına doğru Mazzoli, kendisine atanan düşük seviyeli kanunî işlerden sıkılmaya başlamıştı. 1966’da bir gün yerel Demokrat Parti genel merkezine gitti ve birkaç hafta içinde Eyalet Senatosu adayı oldu.
O yarışı kazandı. 1969’da Louisville belediye başkanlığı için başarısız oldu. 1970’de Kongre’ye aday oldu ve görevdeki Cumhuriyetçi William Cowger’ı sadece 211 oyla mağlup etti.
Sadık bir Demokrat olmasına rağmen, bağımsız bir çizgi çizdi. Kürtajın sert bir muhalifiydi ve 1979’da prosedürü yasa dışı hale getirmek için bir anayasa değişikliği getirdi.
Bay Mazzoli 1965’te, ilk siyasi kampanyasını kazanmadan bir yıl önce. Kredi… Associated Press aracılığıyla CQ Yoklama Çağrısı
Ayrıca House yarışlarına para akışının bir eleştirmeniydi. Siyasi eylem komitelerinden para almayı veya 100 doların üzerindeki herhangi bir bağışı reddetti. Büyük ölçüde, sürekli fon toplamaktan bıktığı için 1994’te yeniden seçilmemeye karar verdi.
Bay Mazzoli daha sonra özel muayenehanesine geri döndü. Ayrıca Louisville Üniversitesi’nde ve Louisville’deki bir Roma Katolik kurumu olan Bellarmine Üniversitesi’nde dersler verdi.
2002 yılında Harvard Üniversitesi’ndeki John F. Kennedy Devlet Okulu’nda burslu olarak zaman geçirdikten sonra, ertesi yıl Harvard Kennedy Okulu’na tam zamanlı yüksek lisans öğrencisi olarak döndü. O ve karısı bir yurtta yaşıyor, yemekhanede yemek yiyor ve üniversite öğrencileriyle arkadaş oluyorlardı.
Aralarında Pete Buttigieg vardı. İkisi 2004 yılında birlikte mezun oldular ve yakın arkadaş kaldılar. Bay Buttigieg, 2012 yılında South Bend, Ind.’in belediye başkanı olduğunda, yemin törenini Bay Mazzoli yönetti.
Eski genelkurmay başkanı Charlie Baker ölümü doğruladı.
Bay Mazzoli, 1980’de selefi New York’tan Elizabeth Holtzman’ın Senato için Meclis’ten ayrılmasının ardından Göç, Mülteciler ve Uluslararası Hukuk Alt Komitesi’nin başkanlığını devraldığında Temsilciler Meclisi’nde beş dönemlik bir yedek oyuncuydu. başarısız olduğunu kanıtladı.
Daha sonra Capitol’ün ve koridorun karşısında, gıcırdayan ABD göçmenlik sisteminde temel değişiklikler yapma konusunda Senato’daki meslektaşı Alan K. Simpson’a ulaştı. Kısmen kötü uygulama sayesinde, o sırada ülkede üç milyondan fazla belgesiz göçmen yaşıyordu.
Her iki politikacının da kişisel motivasyonları vardı.
Bay Mazzoli’nin Romano adlı babası, kuzey İtalya’daki küçük bir kasabadan Louisville’e taşınmıştı. Ve Bay Simpson, bir çocukken, bir Japon-Amerikalı ile – ve geleceğin kongresinden Norman Y. Mineta adlı bir meslektaşıyla – bir zamanlar Wyoming toplama kampına gönderilen – arkadaşlık kurduğunda beyaz olmayan göçmenlerin çocuklara yönelik animusunu görmüştü. Dünya Savaşı II.
Bay Mazzoli ve Bay Simpson büyük bir uzlaşma geliştirdi: milyonlarca göçmen için af, işverenlere yönelik cezalar ve gelecekteki girişleri azaltmak için diğer yaptırım biçimleriyle birleştirildi.
Bunu takip eden, yakın kongre tarihindeki en uzun yasama destanlarından biriydi – Bay Mazzoli buna “bir hız treni macerası” diyordu. Senato, tasarıya nispeten uygun olduğunu kanıtladı, ancak her iki tarafta da düşmanları olan Ev versiyonu defalarca başarısız oldu. Uzmanlar ve politikacılar, övgülerini defalarca yazdılar, çoğu zaman rahatlama ve hatta neşeyle.
1984’te, Demokratik liderliğin bir üyesi olan California’dan Alan Cranston, bunu “kötü bir yasa tasarısı” ilan etti. Gazetecilere şunları söyledi: “Simpson-Mazzoli tasarısı en azından bu Kongre oturumu için ölü gibi görünmeye başlıyor ve bu çok, çok iyi bir haber. Ne kadar erken gömülür ve unutulursa o kadar iyi.”
Yine de tasarı ölmeyi reddetti. Bay Mazzoli, oda zemininde müttefikleri bir araya getirerek yalnız birkaç gün geçirdikten sonra nihayet House versiyonunu geçti.
1984’te The New York Times’a “Beni ezmeye devam edene kadar 6 fit-7 idim” dedi. “Sonra 5 fit-9 oldum.”
Ama bu bile yeterli değildi. Konferansta iki meclis kendi versiyonlarını uzlaştıramadı ve yasa tasarısı daha önce öldü.
Sonunda 1986’da, ayrıntılarda önemli değişikliklerle ancak yine de orijinal Simpson-Mazzoli çerçevesiyle uyumlu olarak geçti. Başkan Ronald Reagan, o sonbaharda Bay Mazzoli’yi izlerken imzaladı.
Başkan Ronald Reagan, Kasım 1986’da Göçmenlik Yasası ve Kontrol Yasası imzalandığında Bay Mazzoli’yi tebrik etti. Senatör Simpson, Başkan Yardımcısı George Bush’un yanında Bay Mazzoli’nin tam arkasında durdu. Kredi… Paul Hosefros/New York Times
Göçmenlik Yasası ve Kontrol Yasası olarak adlandırılan yasa, ülkenin göçmenlik yasalarını değiştirmeye yönelik son başarılı çabaydı. Ancak kusurları neredeyse anında ortaya çıktı.
Bay Mazzoli, Göçmenlik ve Vatandaşlığa Kabul Dairesi’nin yetersiz finanse edildiğine ve yasanın uygulama yönünü bir öncelik haline getirmediğine işaret ederek, en eski eleştirmenler arasındaydı. Ayrıca, dolandırıcılık yaygındı ve yasa dışı göç arttı.
Yine de tasarı, sonraki nesil yasa koyucuların ancak hayal edebileceği türden iki partili uzlaşmanın bir dönüm noktası olarak duruyor.
Bay Mazzoli, The Times’a “Buranın etrafında çok mütevazı bir rol oynayacağım” dedi. Ama ülkeye ve liderliğe, duygusal olarak yüklü ve bölücü bir konuyla Meclis’e itibar kazandıracak şekilde başa çıkabileceğimizi kanıtlamak istedim.”
Romano Louis Mazzoli, 2 Kasım 1932’de Louisville’de doğdu. Kendi işiyle fayans döşeyen babası kuzey İtalya’da küçük bir şehir olan Maniago’dan şehre gelmiş. Cleveland’da doğan annesi Mary (Iopollo) Mazzoli, kocasının kitaplarını sakladı.
Louisville’e dönüp babası için çalışmak niyetiyle Notre Dame Üniversitesi’nde işletme okudu. Ancak 1954’te mezun olduktan sonra, Alaska’daki idari ve yasal duruşmalar sırasında tutanak tutmakla görevlendirildiği Ordu’ya alındı. Bu deneyim onu avukat olmaya ikna etti.
Sınıfında ilk olarak Louisville Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldu, ardından Louisville ve Nashville Demiryolunda ve özel muayenehanede çalıştı.
1958’de Helen Dillon ile evlendi. 2012’de öldü. Oğlu Michael tarafından hayatta kaldı; kızı Andrea Doyle; ve dört torun.
1960’ların sonlarına doğru Mazzoli, kendisine atanan düşük seviyeli kanunî işlerden sıkılmaya başlamıştı. 1966’da bir gün yerel Demokrat Parti genel merkezine gitti ve birkaç hafta içinde Eyalet Senatosu adayı oldu.
O yarışı kazandı. 1969’da Louisville belediye başkanlığı için başarısız oldu. 1970’de Kongre’ye aday oldu ve görevdeki Cumhuriyetçi William Cowger’ı sadece 211 oyla mağlup etti.
Sadık bir Demokrat olmasına rağmen, bağımsız bir çizgi çizdi. Kürtajın sert bir muhalifiydi ve 1979’da prosedürü yasa dışı hale getirmek için bir anayasa değişikliği getirdi.
Bay Mazzoli 1965’te, ilk siyasi kampanyasını kazanmadan bir yıl önce. Kredi… Associated Press aracılığıyla CQ Yoklama Çağrısı
Ayrıca House yarışlarına para akışının bir eleştirmeniydi. Siyasi eylem komitelerinden para almayı veya 100 doların üzerindeki herhangi bir bağışı reddetti. Büyük ölçüde, sürekli fon toplamaktan bıktığı için 1994’te yeniden seçilmemeye karar verdi.
Bay Mazzoli daha sonra özel muayenehanesine geri döndü. Ayrıca Louisville Üniversitesi’nde ve Louisville’deki bir Roma Katolik kurumu olan Bellarmine Üniversitesi’nde dersler verdi.
2002 yılında Harvard Üniversitesi’ndeki John F. Kennedy Devlet Okulu’nda burslu olarak zaman geçirdikten sonra, ertesi yıl Harvard Kennedy Okulu’na tam zamanlı yüksek lisans öğrencisi olarak döndü. O ve karısı bir yurtta yaşıyor, yemekhanede yemek yiyor ve üniversite öğrencileriyle arkadaş oluyorlardı.
Aralarında Pete Buttigieg vardı. İkisi 2004 yılında birlikte mezun oldular ve yakın arkadaş kaldılar. Bay Buttigieg, 2012 yılında South Bend, Ind.’in belediye başkanı olduğunda, yemin törenini Bay Mazzoli yönetti.