Vahşi yaşamı, sivil haklar hareketini ve Amerikan yoksulluğunu belgeleyen ve Latin Amerika, Afrika ve Asya’dan fotoğrafçı arkadaşlarının tanıtımına yardımcı olan fotoğrafçı Frederic Baldwin, 1 Aralık’ta Houston’da öldü. 92 yaşındaydı.
Eşi ve iş arkadaşı Wendy Watriss, nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Bay Baldwin, bir fotoğrafçı olarak olağanüstü bir fiziksel cesaret ve belgelediği insanların hayatlarının içine girmesine izin veren derin bir empati sergiledi. Kore Savaşı’nda deniz piyadesi olarak görev yaparken bir kamera taşıdı, iki Mor Kalp aldı ve 1950’de 17 günlük acımasız Chosin Rezervuarı Savaşı’ndan sağ çıktı. Biriminin fotoğrafı Life dergisinden David Douglas Duncan tarafından çekildi ve Bay Baldwin’i etkiledi. kariyer yolunda.
1950’lerde ve 60’ların başında, Sports Illustrated, Esquire ve National Geographic için İsveç ve Norveç’teki Sami ren geyiği çobanlarını, Kuzey Kutbu yakınlarındaki kutup ayılarını ve Meksika açıklarındaki marlinleri fotoğrafladı.
Sn. Baldwin, Norveç’in Kautokeino kentindeki Sami ren geyiği çobanlarını fotoğrafladı. Yaban hayatı görüntüleri Sports Illustrated, Esquire ve National Geographic’te görüldü. Kredi. . . Frederick Baldwin
The New ile yaptığı röportajda Bay Baldwin, “Benim için sihir olan, küçük bir kameranın dünyaya bir pasaport, her kilidi ve her dolabı açmanın anahtarı olarak hizmet edebilmesiydi” dedi. York Times 2019. “Ayrıca beni anlatacak güzel hikayeler sağlayacak yerlere ve durumlara götürmenin bir yoluydu. ”
Sn. Baldwin usta bir öykücü olarak biliniyordu, ancak ilk çalışmalarının, “Sevgili Bay Picasso: Özgürlükle Resimli Bir Aşk İlişkisi”nde belirttiği gibi, esas olarak egosunu tatmin etmek amacıyla yapıldığını fark etti. 2019. Bu yaklaşım 1963’te Savannah, Ga’da yerel bir sivil haklar yürüyüşüyle tesadüfen karşılaşmasının ardından değişti. Yürüyüşe tanık olması onu, Rev’in yakın bir arkadaşı olan Hosea Williams liderliğindeki Chatham County Seçmenler için Haçlı Seferi’nde gönüllü olarak çalışmaya yönlendirdi. Martin Luther King Jr.
Sn. Baldwin ve arkadaşı ve iş arkadaşı Wendy Watriss, karavanlarını 1971’de Teksas, Grimes County’de park ettiler ve bir buçuk yıl orada yaşadılar. Kredi. . . Frederick Baldwin ve Wendy Watriss
Sn. Baldwin, 1964’te Savannah, Ga.’da Rev. Dr. Martin Luther King Jr.’ı fotoğrafladı. Kredi. . . Frederick Baldwin
“Kendimi sadece bir kayıt cihazı olarak değil, geçmiş varlığımın veya yakın deneyimimin çok ötesinde faydalı olacak olaylara bağlı biri olarak hareket ederken buldum” diye yazdı. “İlk kez, kariyer artışı olarak değerine bakılmaksızın, gördüklerimi basit ve doğrudan belgeledim. ”
Bay Baldwin, Savannah’da Dr. King’i fotoğrafladıktan sonra, 1964’ten 1966’ya kadar Malezya’nın Borneo Adası’ndaki Sarawak’ta Barış Gücü direktörü olarak görev yaptı. Savannah’a döndüğünde, Georgia ve Güney Carolina’daki yoksul beyaz insanlar arasındaki açlığı ve yetersiz beslenmeyi belgeledi; bu görüntüler 1968’de Senatör George S. McGovern’ın Beslenme ve İnsan İhtiyaçları Seçilmiş Komitesine sunuldu.
Bay Baldwin’in en önemli çalışmalarından bazıları, kendi fotoğrafçılığı için ödüller almış ve kitapları arasında “Image and Memory: Photography From Latin America, 1866-1994, 1866-1994, ” Lois Parkinson Zamor ile birlikte düzenledi. 2012’de The Times’a verdiği bir röportajda, Bay Baldwin ve Bayan Watriss, 1970’de Manhattan’daki dairesinde bir İtalyan düşesi tarafından verilen bir kokteyl partisinde, kendisinin “korkunç bir ilişki” olarak adlandırdığı bir toplantıyı anlattı. (Omuzlarını silkti ve “60’ların sonuydu” dedi.)
Sn. Baldwin ve Bayan Watriss, 1980’lerin başında Houston’daki ortak karanlık odalarında. Çektikleri her fotoğraf her ikisinin de kredisini taşıyordu. Kredi. . . kredi
Beş ay sonra serbest gazeteci olarak çalışmak üzere Avrupa’ya gitti. Yogaya başladı. Ertesi yıl, onu geri kazandığını ve ikisinin o zamandan beri birlikte çalıştıklarını ve yaşadıklarını söyledi – 2002’ye kadar evlenmemiş olsalar da ve daha sonra sadece erkek kardeşi Robert Gamble Baldwin’in ölmekte olan bir dileğine cevaben.
1971’de Bay Baldwin ve Bayan Watriss, kırsal Amerika hakkında fotoğraf çekmek ve yazmak için küçük bir karavan çekerek ülke çapında yola çıktılar. Karavanlarını Teksas, Grimes County’de bir Siyah çiftçi olan Willie Buchanan’ın arazisine park ettiler; orada bir buçuk yıl yaşadı; ve toplumun dokusunun bir parçası haline geldi. Birlikte orada fotoğraf çektiler ve şu anda Austin, Texas Üniversitesi’ndeki Briscoe Amerikan Tarihi Çalışmaları Merkezi’nde bulunan yüzlerce saatlik sözlü tarihi kaydettiler.
Houston’daki Güzel Sanatlar Müzesi’nde eski bir fotoğraf küratörü olan Anne Tucker, “Düğmeye kimin bastığı konusunda hiçbir ayrım gözetmeksizin” her fotoğrafın her iki kredisini de taşıdığını belirtti. “Her şeyi birlikte yaptılar. ”
Önümüzdeki birkaç yıl içinde, hepsi Teksas’ta olmak üzere, Alman Amerikalı ve Polonyalı Amerikalı çiftçileri, İspanyolca konuşan çiftçileri ve bir Siyah rodeoyu da fotoğrafladılar.
1976’da Doğu Orta Teksas’ta pamuk yükleyen Polonyalı Amerikalı kiracı çiftçiler. Kredi. . . Frederick Baldwin ve Wendy Watriss
Sn. Baldwin’in 1965’te Georgia’da çekilen buna benzer Güney’deki yoksul beyaz insanları fotoğrafları, Senatör George S. McGovern’ın Beslenme ve İnsan İhtiyaçları Seçilmiş Komitesine sunuldu. Kredi. . . Frederick Baldwin
Sn. Baldwin ve Bayan Watriss, 1986’da ilk bienal sergisini düzenleyen, fotoğrafçılığa adanmış bir sanat organizasyonu olan Houston’daki FotoFest’in kurucu ortaklarıydı. O zamanlar, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’daki çoğu müze küratörü, önemli işler yapan çok az fotoğrafçı olduğuna inanıyordu. Latin Amerika, Afrika ve Asya’da. Çift, otuz yıl boyunca fotoğrafçıları, küratörleri, editörleri ve koleksiyoncuları bulmak ve birbirine bağlamak için yılda 100.000 milden fazla seyahat ederken, dünya çapında çok sayıda fotoğraf festivalinin başlatılmasına yardımcı oldu. Birçok fotoğrafçıyı ve çalışmalarını FotoFest için Houston’a getirdiler.
Bayan Watriss, sergiler ve beraberindeki portföy incelemesinin boyutu ve uluslararası boyutu arttıkça, FotoFest’in “fotoğrafçılığımıza getirdiğimiz değerlerin ve tutumların bir uzantısı” haline geldiğini söyledi.
1977’de Teksas, Fredericksburg’da bir bira salonu. Kredi. . . Frederick Baldwin ve Wendy Watriss
Frederick Colburn Baldwin, 25 Ocak 1929’da İsviçre’nin Lozan kentinde Margaret (Gamble) Baldwin ve orada ABD Dışişleri Bakanlığı’nda kariyer dış hizmet görevlisi olarak görev yapan Frederick William Baldwin’in çocuğu olarak dünyaya geldi. Havana’da başkonsolos olduktan sonra, yaşlı Bay Baldwin öldü ve o zamanlar 5 yaşındaki oğlu, bir dizi yatılı okulun ilkine gönderildi ve bunların birçoğundan kovuldu.
Bay Baldwin, birinci sınıftan sonra Virginia Üniversitesi’nden ayrıldıktan sonra, annesinin ailesine ait bir buz fabrikasında, siyah ve beyaz düşük ücretli işçilerle birlikte çalıştı. Orada, “ırkımın ve sınıfımın bana sağladığı ayrıcalığı anlamaya başladığını söyledi. ”
1963’te Savannah, Ga.’daki Chatham County Adliye Sarayı’na kaydolmak için sıraya giren seçmenler. Kredi. . . Frederick Baldwin
Sn. Baldwin, 1956’da Columbia Üniversitesi’nden mezun oldu. 1961’de Monica Lagerstedt ile evlendi. Frederick ve Charles adında iki oğulları oldu ve 1969’da boşandı.
Bayan Watriss’e ek olarak, Bay Baldwin, oğulları ve bir torunu tarafından hayatta kaldı. Houston’da yaşadı.
Bay Baldwin anılarında, Columbia’da bir öğrenci olarak, en sevdiği sanatçı ve “hayali baba figürü” Pablo Picasso ile tanışması, fotoğrafını çekmesi ve röportaj yapması gerektiğine nasıl karar verdiğini anlattı. Sanatçının Güney Fransa’daki villasının kapısını çaldı ve birkaç kez geri çevrildi. Arabasında iki gece yattıktan sonra, kendi çizimleriyle tuhaf bir not yazdı ve Picasso’nun evine elden teslim etti. Bu sefer içeri davet edildi.
Toplantı, Bay Baldwin’i gelecekteki başarı için bir yol haritası olarak bir “Picasso mantrasına” götürdü.
“Bir rüya gördüm” diye yazdı, “hayal gücümü kullandım, korkumu yendim ve harekete geçtim. ”
Eşi ve iş arkadaşı Wendy Watriss, nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Bay Baldwin, bir fotoğrafçı olarak olağanüstü bir fiziksel cesaret ve belgelediği insanların hayatlarının içine girmesine izin veren derin bir empati sergiledi. Kore Savaşı’nda deniz piyadesi olarak görev yaparken bir kamera taşıdı, iki Mor Kalp aldı ve 1950’de 17 günlük acımasız Chosin Rezervuarı Savaşı’ndan sağ çıktı. Biriminin fotoğrafı Life dergisinden David Douglas Duncan tarafından çekildi ve Bay Baldwin’i etkiledi. kariyer yolunda.
1950’lerde ve 60’ların başında, Sports Illustrated, Esquire ve National Geographic için İsveç ve Norveç’teki Sami ren geyiği çobanlarını, Kuzey Kutbu yakınlarındaki kutup ayılarını ve Meksika açıklarındaki marlinleri fotoğrafladı.
Sn. Baldwin, Norveç’in Kautokeino kentindeki Sami ren geyiği çobanlarını fotoğrafladı. Yaban hayatı görüntüleri Sports Illustrated, Esquire ve National Geographic’te görüldü. Kredi. . . Frederick Baldwin
The New ile yaptığı röportajda Bay Baldwin, “Benim için sihir olan, küçük bir kameranın dünyaya bir pasaport, her kilidi ve her dolabı açmanın anahtarı olarak hizmet edebilmesiydi” dedi. York Times 2019. “Ayrıca beni anlatacak güzel hikayeler sağlayacak yerlere ve durumlara götürmenin bir yoluydu. ”
Sn. Baldwin usta bir öykücü olarak biliniyordu, ancak ilk çalışmalarının, “Sevgili Bay Picasso: Özgürlükle Resimli Bir Aşk İlişkisi”nde belirttiği gibi, esas olarak egosunu tatmin etmek amacıyla yapıldığını fark etti. 2019. Bu yaklaşım 1963’te Savannah, Ga’da yerel bir sivil haklar yürüyüşüyle tesadüfen karşılaşmasının ardından değişti. Yürüyüşe tanık olması onu, Rev’in yakın bir arkadaşı olan Hosea Williams liderliğindeki Chatham County Seçmenler için Haçlı Seferi’nde gönüllü olarak çalışmaya yönlendirdi. Martin Luther King Jr.
Sn. Baldwin ve arkadaşı ve iş arkadaşı Wendy Watriss, karavanlarını 1971’de Teksas, Grimes County’de park ettiler ve bir buçuk yıl orada yaşadılar. Kredi. . . Frederick Baldwin ve Wendy Watriss
Sn. Baldwin, 1964’te Savannah, Ga.’da Rev. Dr. Martin Luther King Jr.’ı fotoğrafladı. Kredi. . . Frederick Baldwin
“Kendimi sadece bir kayıt cihazı olarak değil, geçmiş varlığımın veya yakın deneyimimin çok ötesinde faydalı olacak olaylara bağlı biri olarak hareket ederken buldum” diye yazdı. “İlk kez, kariyer artışı olarak değerine bakılmaksızın, gördüklerimi basit ve doğrudan belgeledim. ”
Bay Baldwin, Savannah’da Dr. King’i fotoğrafladıktan sonra, 1964’ten 1966’ya kadar Malezya’nın Borneo Adası’ndaki Sarawak’ta Barış Gücü direktörü olarak görev yaptı. Savannah’a döndüğünde, Georgia ve Güney Carolina’daki yoksul beyaz insanlar arasındaki açlığı ve yetersiz beslenmeyi belgeledi; bu görüntüler 1968’de Senatör George S. McGovern’ın Beslenme ve İnsan İhtiyaçları Seçilmiş Komitesine sunuldu.
Bay Baldwin’in en önemli çalışmalarından bazıları, kendi fotoğrafçılığı için ödüller almış ve kitapları arasında “Image and Memory: Photography From Latin America, 1866-1994, 1866-1994, ” Lois Parkinson Zamor ile birlikte düzenledi. 2012’de The Times’a verdiği bir röportajda, Bay Baldwin ve Bayan Watriss, 1970’de Manhattan’daki dairesinde bir İtalyan düşesi tarafından verilen bir kokteyl partisinde, kendisinin “korkunç bir ilişki” olarak adlandırdığı bir toplantıyı anlattı. (Omuzlarını silkti ve “60’ların sonuydu” dedi.)
Sn. Baldwin ve Bayan Watriss, 1980’lerin başında Houston’daki ortak karanlık odalarında. Çektikleri her fotoğraf her ikisinin de kredisini taşıyordu. Kredi. . . kredi
Beş ay sonra serbest gazeteci olarak çalışmak üzere Avrupa’ya gitti. Yogaya başladı. Ertesi yıl, onu geri kazandığını ve ikisinin o zamandan beri birlikte çalıştıklarını ve yaşadıklarını söyledi – 2002’ye kadar evlenmemiş olsalar da ve daha sonra sadece erkek kardeşi Robert Gamble Baldwin’in ölmekte olan bir dileğine cevaben.
1971’de Bay Baldwin ve Bayan Watriss, kırsal Amerika hakkında fotoğraf çekmek ve yazmak için küçük bir karavan çekerek ülke çapında yola çıktılar. Karavanlarını Teksas, Grimes County’de bir Siyah çiftçi olan Willie Buchanan’ın arazisine park ettiler; orada bir buçuk yıl yaşadı; ve toplumun dokusunun bir parçası haline geldi. Birlikte orada fotoğraf çektiler ve şu anda Austin, Texas Üniversitesi’ndeki Briscoe Amerikan Tarihi Çalışmaları Merkezi’nde bulunan yüzlerce saatlik sözlü tarihi kaydettiler.
Houston’daki Güzel Sanatlar Müzesi’nde eski bir fotoğraf küratörü olan Anne Tucker, “Düğmeye kimin bastığı konusunda hiçbir ayrım gözetmeksizin” her fotoğrafın her iki kredisini de taşıdığını belirtti. “Her şeyi birlikte yaptılar. ”
Önümüzdeki birkaç yıl içinde, hepsi Teksas’ta olmak üzere, Alman Amerikalı ve Polonyalı Amerikalı çiftçileri, İspanyolca konuşan çiftçileri ve bir Siyah rodeoyu da fotoğrafladılar.
1976’da Doğu Orta Teksas’ta pamuk yükleyen Polonyalı Amerikalı kiracı çiftçiler. Kredi. . . Frederick Baldwin ve Wendy Watriss
Sn. Baldwin’in 1965’te Georgia’da çekilen buna benzer Güney’deki yoksul beyaz insanları fotoğrafları, Senatör George S. McGovern’ın Beslenme ve İnsan İhtiyaçları Seçilmiş Komitesine sunuldu. Kredi. . . Frederick Baldwin
Sn. Baldwin ve Bayan Watriss, 1986’da ilk bienal sergisini düzenleyen, fotoğrafçılığa adanmış bir sanat organizasyonu olan Houston’daki FotoFest’in kurucu ortaklarıydı. O zamanlar, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’daki çoğu müze küratörü, önemli işler yapan çok az fotoğrafçı olduğuna inanıyordu. Latin Amerika, Afrika ve Asya’da. Çift, otuz yıl boyunca fotoğrafçıları, küratörleri, editörleri ve koleksiyoncuları bulmak ve birbirine bağlamak için yılda 100.000 milden fazla seyahat ederken, dünya çapında çok sayıda fotoğraf festivalinin başlatılmasına yardımcı oldu. Birçok fotoğrafçıyı ve çalışmalarını FotoFest için Houston’a getirdiler.
Bayan Watriss, sergiler ve beraberindeki portföy incelemesinin boyutu ve uluslararası boyutu arttıkça, FotoFest’in “fotoğrafçılığımıza getirdiğimiz değerlerin ve tutumların bir uzantısı” haline geldiğini söyledi.
1977’de Teksas, Fredericksburg’da bir bira salonu. Kredi. . . Frederick Baldwin ve Wendy Watriss
Frederick Colburn Baldwin, 25 Ocak 1929’da İsviçre’nin Lozan kentinde Margaret (Gamble) Baldwin ve orada ABD Dışişleri Bakanlığı’nda kariyer dış hizmet görevlisi olarak görev yapan Frederick William Baldwin’in çocuğu olarak dünyaya geldi. Havana’da başkonsolos olduktan sonra, yaşlı Bay Baldwin öldü ve o zamanlar 5 yaşındaki oğlu, bir dizi yatılı okulun ilkine gönderildi ve bunların birçoğundan kovuldu.
Bay Baldwin, birinci sınıftan sonra Virginia Üniversitesi’nden ayrıldıktan sonra, annesinin ailesine ait bir buz fabrikasında, siyah ve beyaz düşük ücretli işçilerle birlikte çalıştı. Orada, “ırkımın ve sınıfımın bana sağladığı ayrıcalığı anlamaya başladığını söyledi. ”
1963’te Savannah, Ga.’daki Chatham County Adliye Sarayı’na kaydolmak için sıraya giren seçmenler. Kredi. . . Frederick Baldwin
Sn. Baldwin, 1956’da Columbia Üniversitesi’nden mezun oldu. 1961’de Monica Lagerstedt ile evlendi. Frederick ve Charles adında iki oğulları oldu ve 1969’da boşandı.
Bayan Watriss’e ek olarak, Bay Baldwin, oğulları ve bir torunu tarafından hayatta kaldı. Houston’da yaşadı.
Bay Baldwin anılarında, Columbia’da bir öğrenci olarak, en sevdiği sanatçı ve “hayali baba figürü” Pablo Picasso ile tanışması, fotoğrafını çekmesi ve röportaj yapması gerektiğine nasıl karar verdiğini anlattı. Sanatçının Güney Fransa’daki villasının kapısını çaldı ve birkaç kez geri çevrildi. Arabasında iki gece yattıktan sonra, kendi çizimleriyle tuhaf bir not yazdı ve Picasso’nun evine elden teslim etti. Bu sefer içeri davet edildi.
Toplantı, Bay Baldwin’i gelecekteki başarı için bir yol haritası olarak bir “Picasso mantrasına” götürdü.
“Bir rüya gördüm” diye yazdı, “hayal gücümü kullandım, korkumu yendim ve harekete geçtim. ”